Κατά τα άλλα εορτάσανε..

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΕΜΕΝΑ πάντως με καθησύχασε – μέχρι τα τρίσβαθα της ψυχής και του μυαλού μου με συγκίνησε – η δήλωση του πρωθυπουργού μας μετά την τελευταία Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (22-3-19) : «Το δίλημμα είναι σαφές. Η Ελλάδα, για άλλη μια φορά, είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας και δεν θα βρεθεί στη λάθος πλευρά.» [ Το δίλημμα σε σχέση τι πρέπει να ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές].

Ο κ. Τσίπρας με καταπλήσσει κάθε φορά που ανοίγει τα στόμα του για να μας εξηγήσει επί τέλους την Ιστορία και τις πλευρές της, με λίγα λόγια τις «νομοτέλειες», όλα όσα δεν ξέρουμε, δεν μας απασχόλησαν ή δεν τα καταλάβαμε ως λαός και Έθνος αν όχι από το 1821, τουλάχιστον από το 1940 και μετά. Ώστε για μια φορά δεν βρισκόμαστε στην λάθος πλευρά, αλλά σε αυτή την σωστή, της Ιστορίας!!! Η σωστή πλευρά από ό,τι εγώ τουλάχιστον καταλαβαίνω είναι ότι ανήκουμε και θα ανήκουμε στην Δύση – εκεί που σωστά άρα αποφάσισαν όλες οι μεταπολεμικές και μετεμφυλιακές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβάνεται και η Χούντα για μας επανέφερε στα «συγκαλά» μας μόλις ακούστηκαν κάποια συνθήματα που θα μας έβαζαν σε μεγάλο εθνικό και κοινωνικό κίνδυνο. Βέβαια ο λαός συνέχισε να απαιτεί κάποιες φορές να περάσουμε στην άλλη πλευρά της Ιστορίας: θα θυμάστε εκείνα τα κατάπτυστα συνθήματα: «Έξω οι Αμερικάνοι», «Έξω από το ΝΑΤΟ», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Εθνική Ανεξαρτησία» κλπ.κλπ. Συνθήματα | Αιτήματα ενός «παραπλανημένου» λαού – με ευθύνη ενός μεγάλου μέρους του φθαρμένου και αναξιόπιστου παλιού πολιτικού συστήματος. 

Αυτά είναι για κάπως πιο μορφωμένους και προπαντός έντιμους πολιτικούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ως φαίνεται πια, τέτοια προσόντα.

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΤΕΛΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ο πρωθυπουργός μας κ. Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με το Προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Υπουργός Ναυτιλίας, Φώτης Κουβέλης και ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, Δημήτρης Λιάκος. Αποτέλεσμα της η υπογραφή νέου Συνυποσχετικού μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ναυτιλιακής Κοινότητας. Με το νέο Συνυποσχετικό, πλέον καθίσταται μόνιμη η καταβολή ποσού που αντιστοιχεί στο 10% των εισαγόμενων μερισμάτων των μελών της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. 

Με βάση το ύψος των δηλωθέντων μερισμάτων των τελευταίων ετών, το ποσό που θα εισρέει στα δημόσια ταμεία θα είναι κατ’ ελάχιστο 75 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Η υπογραφή του Συνυποσχετικού, ήταν αποτέλεσμα πολύμηνης διαπραγμάτευσης, με την κυβέρνηση να επιδιώκει τη μέγιστη δυνατή ωφέλεια για το δημόσιο συμφέρον. Τέλος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο Πρωθυπουργός κάλεσε τα μέλη της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών να συμβάλλουν με επενδύσεις στην ενίσχυση των αναπτυξιακών της ελληνικής οικονομίας, η οποία μετά από χρόνια κρίσης βρίσκεται σε φάση δυναμικής ανάκαμψης. !!! 

Στην εισήγηση του μάλιστα είπε:

 «Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκρισή σας στο αίτημα της κυβέρνησης να θεσπίσουμε μια μόνιμη συμφωνία. Εθελοντικού χαρακτήρα συμφωνία. Όλοι γνωρίζουν άλλωστε ότι με βάση το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία θα μπορούσατε να έχετε αποφύγει οποιαδήποτε συνεισφορά. Εντούτοις, το γεγονός ότι αντιλαμβάνεστε την ανάγκη να στηριχτεί η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ενίσχυση, συνεπώς, της δημοσιονομικής μας ικανότητας σηματοδοτεί την εθνική ευθύνη που συμμερίζεστε να βγούμε από την κρίση. Η κρίση βέβαια ήταν πολυετής. Οι επιπτώσεις, η αλήθεια είναι, ότι δεν ήταν για όλους το ίδιο, για να συμπληρώσει γεμάτος πάντα με σεβασμό και ευλάβεια προς τους εκπροσώπους την Ελλήνων Εφοπλιστών

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ – ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - Είναι πραγματικά ανάγκη να αποκαλυφθούν τα πραγματικά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ, για τους λαούς

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ – ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, έλεγε κάποτε ο Μάο. Φυσικά δεν είναι πάντοτε η κατάσταση θαυμάσια όταν υπάρχει μεγάλη αναταραχή όπως αυτή της εποχής μας. Αλλά είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική. Να ένα παράδειγμα: υπάρχει μεγάλος αναβρασμός στα κόμματα - ιδίως τα θεωρούμενα μικρά – που οδηγούν σε αποχωρήσεις βουλευτών τους και προσχώρηση τους σε μεγαλύτερα που μέχρι χτες τα πολεμούσαν ή και πολλές φορές τα «έβριζαν», τα «έλουζαν» με διάφορους σκληρούς χαρακτηρισμούς. Θα μου πείτε βέβαια ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας απαξιωτικά αναφερότανε πάντοτε κατά πολιτικών που τώρα μπροστά τους στέκεται με τη μέση σκυμμένη (όπως π.χ. την Μέρκελ ¨η ακόμα και τον Τράμπ), ή κατάγγελλε διαρκώς τους «Αμερικάνους φονιάδες των λαών» ή φώναζε κι αυτός ως εξεγερμένος νέος το γνωστό «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». 

Αλλά όλα και όλοι αλλάζουν μόλις «καβαλήσουν» την εξουσία. Είναι μακρά παράδοση του πολιτικού και κομματικού βίου. Μάλιστα έχουμε πρωτοτυπήσει σε αυτό: είχαμε κόμμα – παράταξη «αγγλική», «γαλλική», «ρωσική» από τις αρχές του «ελεύθερου βίου» μας. Ήδη είχαν σχηματιστεί μέσα στην διάρκεια της «ανολοκλήρωτης επανάστασης» - όπως την χαρακτήρισε ο μακαρίτης Βασίλης Φίλιας – του 1821. Άλλωστε η επανάσταση, εξ αυτού του λόγου, κατέληξε στο περιβόητο «ψήφισμα της υποτέλειας προς την εξοχότητα του Βασιλέας της Μεγάλης Βρετανίας». 

Από τότε που αποκτήσαμε την Ελευθερία μας είχαμε το δικαίωμα η άρχουσα τάξη μας να αποφασίζει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει από τους Μεγάλους της κάθε εποχής, που θα εγγυάται την ασφάλεια και μακροημέρευση της και προπαντός τα κέρδη της. Κι ο πολιτικός κόσμος και βίος μας γύρω από αυτή την επιλογή περιστρεφότανε. 

Υπήρξανε και προσπάθειες της κυρίαρχης οικονομικο-πολιτικής μερίδας της ελληνικής άρχουσας τάξης – πάντοτε αστικής εννοείται – θα προσπαθήσει να κινηθεί λίγο πιο ανεξάρτητα από το μπλοκ των Μεγάλων (Προστάτιδων της) Δυνάμεων, αλλά πάντοτε μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού| ιμπεριαλιστικού συστήματος και να διεκδικήσει καλύτερη θέση μέσα σε αυτό, όπως π.χ. η Μικρασιατική εκστρατεία που την οδήγησε σε ήττα – καταστροφή πρώτα και κύρια των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Μια δεύτερη προσπάθεια εξίσου ανεπιτυχής η διεκδίκηση της ανεξαρτησίας, Ένωσης της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Και οι δύο προσπάθειες από πλευράς αποκατάστασης Εθνικών δικαίων μας ήτανε απόλυτα σωστές. Μόνο που προϋπέθεταν η ηγεμονία τους να μην ανήκει στην πολλαπλά «εξαρτημένη» αστική τάξη της χώρας. «Ιστορικά» θα λέγαμε ότι ήτανε «αποστολή» του προλεταριάτου. Βέβαια η Ιστορία δεν αναθέτει καμιά «ιστορική αποστολή». Ούτε υπάρχουν ιστορικές «νομοτέλειες». Τα αποτελέσματα των προσπαθειών αυτών υπήρξανε συνδυασμός διεθνών συσχετισμών συμφερόντων και δυνάμεων και ελληνικών, ντόπιων.

ΕΦΥΓΕ Ο ΣΑΜΙΡ ΑΜΙΝ...

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΜΕΓΑΛΗ Η ΘΛΙΨΗ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ Ο ΣΑΜΙΡ ΑΜΙΝ ΥΠΗΡΞΕ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ, ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. 

Ο μεγάλος αυτός μαρξιστής διανοούμενος έφυγε από την ζωή χθες Κυριακή 12 Αυγούστου, στο Παρίσι όπου νοσηλευόταν. 

Ήτανε το 1980 – είχε έρθει σε ένα διεθνές συνέδριο που είχε οργανώσει το ΠΑΣΟΚ με θέμα «Μετάβαση στον Σοσιαλισμό» - ως ένας από τους κύριους ομιλητές. 

Με την ευκαιρία της παρουσίας του στην Ελλάδα είχε δώσει μια συνέντευξη στην ελληνική έκδοση του Monthly Review [ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ], η οποία δημοσιεύτηκε στο τεύχος 10 / 1981. Την ίδια εποχή είχε δώσει συνέντευξη στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», το «Αντί» και την «Εξόρμηση». Η σύνταξη της «Μηνιαίας» σημείωνε τότε :

« Εδώ μεταφέρουμε το κύριο μέρος της συζήτησης – συνέντευξης, αυτό που μαγνητοφωνήθηκε, γιατί ήταν τόσο μεγάλη ώστε ένα μέρος της δεν καταγράφηκε.

Ήδη έχουν κυκλοφορήσει και τα πρακτικά του Σεμιναρίου έτσι ώστε οι αναγνώστες μας θα μπορέσουν να διαβάσουν και τα όσα ενδιαφέροντα ανέπτυξε σε αυτό ο Σ. Αμιν – που μαζί με τα όσο είπε και στην συνέντευξη που παραχώρησε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», το «Αντί» και την «Εξόρμηση» , θα δώσουν τη δυνατότητα για τον σχηματισμό μιας ολοκληρωμένης εικόνας για τις απόψεις που έχει ο ίδιος – και όχι – για τις απόψεις που του αποδίδουν ότι έχει. Για το τελευταίο η σύνταξη δημοσιεύει ένα κείμενο στη σελίδα 2.

Να σημειωθεί ότι είχαν ήδη κυκλοφορήσει «Η συσσώρευση σε παγκόσμια κλίμακα» σε 2 τόμους και εισαγωγή του Ανδρέα Παπανδρέου, από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, «Η άνιση ανάπτυξη» και «Η κρίση του Ιμπεριαλισμού»(συλλογικό)από τις εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, «Ο νόμος της αξίας και ο ιστορικός υλισμός» και το «Ιμπεριαλισμός και άνιση ανάπτυξη» από τις εκδόσεις Χρ ΚΑΡΑΝΑΣΗ. 

Οι απόψεις του δηλαδή ήτανε γνωστές ή θα έπρεπε να είναι γνωστές. Αλλά ολόκληρη η «παραδοσιακή» αριστερά, δηλαδή τόσο το ΚΚΕ όσο και το ΚΚΕ εσωτ. και οι διανοούμενοι του ήτανε εχθρικοί με αυτές, ιδιαίτερα με την θεωρία «Μητρόπολης / Περιφέρειας». Το ΚΚΕ χαρακτήριζε σαν «αντιεπιστημονικό το σχήμα αντιπαράθεσης μητρόπολης-περιφέρειας» γιατί αρνείται το ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης (βλ. Έκθεση δράσης της ΚΕ στο 10ο συνέδριο-εισηγητής Χ. Φλωράκης, ΚΟΜΕΠ, τ. 6-7/ 78, σελ΄62) και έβαλε καθήκον στους διανοούμενους του να αποδείξουν πόσο λαθεμένη ήταν η θεωρία του. Το κύριο επιχείρημα τους ότι η θεωρία ήταν «αντιμαρξιστική-αντιεπιστημονική» γιατί οι εκπρόσωποι της αρνούνταν ότι η ΕΣΣΔ είναι σοσιαλιστική χώρα (ΚΟΜΕΠ τ.11/79, σ. 49). 

29 ΜΑΙΟΥ 1453: Η ΠΟΛΙC ΕΑΛΩ

Του Αχιλλέα  Ομήρου

29 ΜΑΙΟΥ 1453: Η ΠΟΛΙC ΕΑΛΩ : 

Η Βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια του Οθωμανών. Δεν υπήρξε απλά η κατάκτηση μιας πόλης. Αλλά τομή στην παγκόσμια Ιστορία και ιδιαίτερα για τον Ελληνισμό όχι μόνο αρχή της σκλαβιάς, του κατατρεγμού και της προσπάθειας εξόντωσης του, εξισλαμισμού του και οριστικής καταδίκης του σε ρόλο υποτελούς ή κομπάρσου στα σχέδια όλων των μεγάλων ανταγωνιστών της αλλά και όλων όσων μέχρι σήμερα υφίσταται. 

Ξέρω οι λογής – λογής «προοδευτικοί» διανοούμενοι, πολιτικοί και πολιτικάντηδες θα γελάσουν ή θα σχολιάσουν ειρωνικά «ακόμα ένας Ελληνάρας». Αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Γιατί τον Έλληνα δεν τον καθορίζει, δεν τον προσδιορίζει βέβαια ούτε το αίμα του, ούτε η φυλετική καταγωγή του. Το έθνος δεν είναι βιολογικό φαινόμενο. «Η επιστημονική φυλετική ξεκινάει από τη θέση ότι «το έθνος είναι κοινότητα ανθρώπων που οφείλει την δημιουργία της σε ιστορικά αίτια. Δεν είναι λοιπόν κοινότητα φυλής και γένους…Η σύγχρονη ανθρωπολογία αρνείται ότι η ανάπτυξη των εθνικών πολιτισμών και γλωσσών εξαρτιέται αιτιακά από τη ράτσα. Πολύ συχνά τα έθνη αποτελούνται από διάφορες φυλές, όπως και μια φυλή μπορεί να αποτελεί συστατικό στοιχείο διαφόρων εθνών » (Άρης Πουλιανός : «Η προέλευση των Ελλήνων – εθνογενετική έρευνα» εκδ. ΘΕΜΕΛΙΟ, ΑΘΗΝΑ 1966). Το ποιοι είναι οι Έλληνες απασχόλησε και ακόμα φαίνεται απασχολεί και τους ίδιους αλλά και την διεθνή κοινότητα – επιστήμονες, πολιτικούς κλπ. 

Δεν πρόκειται φυσικά εδώ να ασχοληθούμε ούτε καν περιληπτικά με το τι έχει ειπωθεί και γραφτεί. Παραμένουμε στην απλή διαπίστωση ότι μέσα στο διάβα των αιώνων, των πολέμων και κατακτήσεων, των προσπαθειών να χάσουν την ελληνική εθνική τους ταυτότητα, από κατακτητές και κατακτητές, αυτοί που πίστευαν πως ήταν Έλληνες, λόγω γλώσσας, ηθών και εθίμων, φιλοσοφίας και θρησκείας. οι άνθρωποι αυτοί αντιστάθηκαν με σθένος, το πλήρωσαν με αίμα, δάκρυα και πόνο για να παραμείνουν Έλληνες. 

Παρέμειναν όλα τα χρόνια της τουρκοκρατίας από τις ακτές Εύξεινου Πόντου μέχρι τα Βαλκάνια, τον αρχαίο ελληνικό χώρο και φυσικότατα και όπου αλλού υπήρχαν κοινότητες τους, έξω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Είναι πραγματική απόλαυση να χάνεσαι διαβάζοντας για την «περιπέτεια» του ελληνισμού – όχι μόνο για τις αποικίες τους από αρχαιοτάτων χρόνων – όπως των αρχαίων Φωκιανών που ίδρυσαν τη Μασσαλία και που το έμβλημα τους, ο πετεινός, είναι έμβλημα της Γαλλίας. Απόλαυση να διαβάζεις το βιβλίο του Δημήτρη Κυρτάτα «Κατακτώντας την αρχαιότητα», να θλίβεσαι με το «Η παρακμή του Μεσαιωνικού ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού» του Σπύρου Βρυώνη. και να «εξοργίζεσαι» με το «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια» του αείμνηστου Κυριάκου Σιμόπουλου μαθαίνοντας πώς «Από τους Ρωμαίους ως την ΕΟΚ, η Ελλάδα πάντοτε ολομόναχη σ΄ έναν εχθρικό κόσμο» ή ο «Φιλελληνισμός (υπήρξε) το μέγα ψεύδος», ότι η «Προστασία και ξενοδουλεία: ένα διαχρονικό σύνδρομο», «Για κακουργίες των Μεγάλων Δυνάμεων εναντίον του Ελληνικού Έθνους» και για τις «Επεμβάσεις και εξάρτηση: τα αίτια της παρακμής και τα μυθεύματα της Ελληνικής Ιστορίας». Είναι τέσσερα βιβλία που μού ‘ρθαν έτσι πρόχειρα στο μυαλό. Που θα ήταν καλό, μαζί κι άλλα πολλά και σχετικά θα έπρεπε να διαβάζουμε όλοι, να γίνονται μάθημα στα σχολειά μας και προπαντός να γνωρίζουν οι πολιτικοί «ηγέτες» μας όταν καμώνονται ότι προσπαθούν να λύσουν εθνικά προβλήματα (θα χρειαζόντουσαν και ιστορία του Μακεδονικού, του Κυπριακού κλπ κλπ. Ο Λακάν, ο Φουκώ κι ο Αλτουσέρ δεν φτάνουν). 

Η σημερινή ημέρα – επέτειος μιας μεγάλης, κορυφαίας εθνικής συμφοράς – πρέπει να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για έναν εθνικό αναστοχασμό. Πρέπει πρώτα από όλα να γίνει συνείδηση – κι αυτό μόνο μελετώντας την ιστορία να το βεβαιώσουμε – ότι την σημερινή ύπαρξη μας, σ ‘ αυτή τη νοτιοανατολική γωνία της Ευρώπης, την χρωστάμε στους αγώνες που έδωσαν οι Έλληνες, όπου υπήρχαν, υπερασπιζόμενοι τον πολιτισμό τους, την γλώσσα τους, το πιστεύω τους πολλές φορές ενάντια όχι μόνο στους επίβουλους εχθρούς τους αλλά και στην δειλή, δουλοπρεπή , αντιλαϊκή και αντεθνική κοινωνική-πολιτική και ιδεολογική ηγεσία τους. 

Όπου και αν πάμε η Πόλη θα είναι πάντα δίπλα μας, Σκιά μας. Στην Αγιά Σοφιά θα στρέφουμε πάντα το βλέμμα και την σκέψη μας – θεοσεβούμενοι και μη – την έχουμε πάντα στην καρδιά μας.

Σκέψεις για την μαύρη επέτειο...

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ – ΑΝΟΙΞΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ – ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.

Τα σημάδια για τον ερχομό μιας βαθύτερης εκτροπής από αυτήν που είχε συμβεί το 1965 ήταν ολοφάνερα για όποιον δεν ήθελε να διαβάζει και να ερμηνεύει σωστά. Χωρίς ψευδαισθήσεις. Γιατί ψευδαισθήσεις, εφησυχασμό και παραπλάνηση του λαού πρόσφεραν όλοι τους. Ο Ανδρέας που έλεγε στη Λάρισα – δυο ημέρες νωρίτερα – ότι το 1967 δεν είναι 1936, κι όταν αν γίνει προσπάθεια επιβολής δικτατορίας θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, οι καμπάνες θα σημάνουν συναγερμό ή μήπως η ΑΥΓΗ το πρωί που τα τανκς κυλούσαν ήδη στους δρόμους με πηχυαίο τίτλο μας εξηγούσε ποιοι ήταν οι πέντε λόγοι που δεν θα γίνει δικτατορία.

Το τηλέφωνο του σπιτιού χτύπησε πολύ νωρίς και μας σήκωσε από το κρεβάτι. Το σήκωσε ο μακαρίτης πατέρας μου και τον άκουσα να λέει «τι; πότε, Δικτατορία;». Στην άλλη άκρη ένας γκαρδιακός φίλος και σύντροφος – από το 1957 μέχρι τώρα, εδώ λίγο παρακάτω στο fb θα τον βρείτε: ο Δημήτρης Κουτσομητόπουλος - φρόντισε να μας ειδοποιήσει για το πώς τελικά «η δημοκρατία νίκησε», όπως μας διαβεβαιώνανε οι ηγέτες της αριστεράς μας ότι θα γίνει.

Οι πρώτες κινήσεις μάλλον «γνωστές». Να βγούμε έξω περιμένοντας να χτυπήσουν οι καμπάνες, τα πλήθη να πλημμυρίζουν δρόμους και πλατείες….Κι αφού τίποτα από αυτά δεν διαπιστώσαμε – μόνο κάτι τανκ φάνηκαν – προσπάθεια επικοινωνίας με γνωστούς, επίσκεψη στα πεταχτά στα γραφεία των ομάδων μας για να πάρουμε υλικά, φακέλους, ονόματα κλπ κλπ και μετά βέβαια και σπίτι δικά μας υλικά. Να βρούμε που θα καταφύγουμε ώστε να μην πιαστούμε κλπ. Σιγά-σιγά άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στην γνωστή μας Χούντα. Συναντήσεις προσεκτικά προετοιμασμένες κλπ. Θυμάμαι μάλιστα πως με έναν φίλο κανονίσαμε να βρεθούμε στο «Ρωσικό» - τώρα πια δεν υπάρχει. Είχε έναν εξώστη, με λίγα τραπέζια – άρα πιο ασφαλές μέρος. Και δίπλα μας ποιος έρχεται και κάθεται – να πιεί τον καφέ του – ο Σάββας Κωσταντόπουλος, διευθυντής του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και ο άνθρωπος που προπαγάνδιζε την επιβολή της δικτατορίας.

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Όπως και άλλες φορές στο παρελθόν αναρτώ στον ΟΙΣΤΡΟ μικρές παρεμβάσεις μου από το facebook για όσους δεν μπορούν να τις διαβάσουν εκεί.

Αχιλλέας Ομήρου

13 ώρες · ΣΑΒΒΑΤΟ 3-2-18

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Ο ελληνικός λαός εκφράζει – και πολύ σωστά κάνει – τις απόψεις του. Με γνώση κάθε ιστορικής, εθνολογικής, γλωσσικής, διπλωματικής κλπ ή όχι, αυτό είναι εν μέρει αδιάφορο. Εκείνο που ενοχλεί – θα πούμε ποιους και γιατί – είναι ότι τολμάει να έχει ή να προσπαθεί να έχει και να διατυπώσει μια δική του θέση, άποψη ή ιδέα για ζητήματα εθνικής πολιτικής, χωρίς να πάρει την άδεια της πολιτικής ηγεσίας γενικά και χωρίς την έγκριση των «ιστορικών». Οι «Ιστορικοί και πολιτικοί επιστήμονες» μπορούν να εκφέρουν γνώμη.

«Επιστημονική» και με την απαιτούμενη «αξιολογική ουδετερότητα» όπως επιθυμούσε ο Max Weber και όπως φαντασιώνονται ότι κάνουν πάρα πολλοί επιστήμονες, ιδιαίτερα των «κοινωνικών» επιστημών. Μόλις λοιπόν ακουστεί κάποια πρόταση, ιδέα, προγραμματικός λόγος κλπ που δεν συμφέρει το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας – σε αυτό περιλαμβάνονται και όλα τα ιδεολογικοπολιτικά και «επιστημονικά» μέλη και στηρίγματα του – τότε αμέσως οι προτάσεις, οι ιδέες κλπ του λαού απορρίπτονται μετά βδελυγμίας χαρακτηριζόμενες «εθνολαϊκιστικές». Αν π.χ. τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού κόσμου – του κρατικο-μονοπωλιακού-χρηματιστικού κεφαλαίου – εξυπηρετούνται, προωθούνται καλύτερα με την κατάργηση των «περιττών» πια εθνικών κρατών. αν τα κάθε λογής σύνορα εμποδίζουν την άνετη κυκλοφορία του κεφαλαίου και της εργασίας, αν γι αυτό πρέπει να καταπολεμηθεί κάθε εμπόδιο: εθνικό, πολιτισμικό, κλπ κλπ, τότε υπάρχουν πάντα πρόθυμοι και έτοιμοι από τα Πανεπιστήμια τους άνθρωποι να γράψουν και διαδώσουν τις νέες «θεωρίες» που θα δικαιολογήσουν γιατί πρέπει να γίνει αυτό ή το άλλο και να το «περάσουν» στην μάζα – του πάντοτε «κυρίαρχου» λαού – να τον χειραγωγήσουν σύμφωνα με τα συμφέροντα τους. Από κοντά βέβαια και τα ΜΜΕ, η τηλεόραση κλπ κλπ. Και θεωρούν ότι όλα αυτά πρέπει να «καταπίνει», να τα αποδέχεται και ακολουθεί ο απλός λαός (ο λαουτζίκος όπως τον θέλουν και όπως τον θεωρούν). Αλίμονο του αν αρνηθεί να τα αποδεχτεί, να εναντιωθεί: τότε έχει ξεπέσει, έχει γίνει «λαϊκιστής» κλπ [Το «λαϊκιστής» έχει πάρει την θέση του «κομμουνιστής», «συμμορίτης», «πράκτορας της Μόσχας», κλπ]. Προς ενίσχυση παρατίθενται και «γνώμες» αξιοσέβαστων διανοουμένων ή ανθυ-υπο-διανοουμένων, που έχουν επιλεγεί και πολλές φορές υποστηριχθεί από μπαρμπα-λεφτάδες και ιδρύματα τους ή από καλοπροαίρετες υπηρεσίες όπως π.χ. η CIA – όπως πολύ συχνά αποκαλύπτεται από έγκυρα δημοσιεύματα. Άκριτα λανσάρονται ιδέες από συζητήσιμους για το έργο τους και τη συνοχή του, σοσιαλιστές φιλοσόφους – π.χ. τον Χάμπερμας και τον «συνταγματικό πατριωτισμό» του - που όμως καλύπτει «φιλοσοφικά» τα γερμανικά συμφέροντα, πράγμα που συνήθως αγνοούν.

Κανάδας: Το ουδέτερο φύλο υιθοτείται στα επίσημα έγγραφα - Το σχόλιο του Αχιλλέα Ομήρου

Στις ταυτότητες των προσώπων που δεν αυτοκαθορίζονται ως γυναίκες ή άνδρες θα μπορεί πλέον να υπάρχει απλώς ένα «Χ» στη θέση του φύλου, ανακοίνωσε η κυβέρνηση του Καναδά.

Σε πρώτο στάδιο θα μπορεί να προστεθεί στα επίσημα έγγραφα των «προσώπων που δεν αυτοκαθορίζονται ως γυναίκες (F) ή άνδρες (M)» το γράμμα «Χ, δηλαδή μη συγκεκριμένο φύλο», εξήγησε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Με αυτό τον τρόπο θα διευκολυνθούν οι πολίτες να εκδίδουν διαβατήρια, ταξιδιωτικά έγγραφα ή έγγραφα μετανάστευσης «που θα αντιστοιχούν καλύτερα στη σεξουαλική τους ταυτότητα», διευκρινίζεται στην ανακοίνωση.

Το προσωρινό μέτρο θα τεθεί σε ισχύ την 31η Αυγούστου και θα εφαρμόζεται μέχρις ότου η κυβέρνηση μπορέσει «να τυπώσει έγγραφα με τον προσδιορισμό Χ».

«Υιοθετώντας τον προσδιορισμό "X" για το φύλο στα κυβερνητικά έγγραφα λαμβάνουμε ένα σημαντικό μέτρο υπέρ της ισότητας όλων των Καναδών, ανεξαρτήτως της ταυτότητας ή της σεξουαλικής τους έκφρασης», τόνισε ο Άχμεντ Χούσεν υπουργός Μετανάστευσης, Προσφύγων και Υπηκοότητας.

Το σχόλιο του Αχιλλέα Ομήρου

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΟΥΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΑΣ.

Διάβασα πως η κυβέρνηση του Καναδά υιοθετεί στα επίσημα έγγραφα το ουδέτερο φύλλο. Καταλαβαίνω το αίτημα του «κινήματος» των πάσης φύσεως ομοφυλόφιλων, αν και δεν συμφωνώ καθόλου με τα περισσότερα από αυτά που υποστηρίζουν. Ας πούμε αυτή η τελευταία κατάκτηση τους για το «ουδέτερο» ή όπως το αποκαλεί και η κυβέρνηση μας «κοινωνικό» φύλλο. Φύλλο ουδέτερο ή κοινωνικό δεν υπάρχει. Το φύλλο καθορίζεται από την ίδια την φύση – την εξέλιξη των οργανισμών, κλπ. Κάποια στιγμή στο έμβρυο αρχίζει και η διαδικασία της φυλογένεσης. Δηλαδή καθορίζεται αν θα γίνει αρσενικό ή θηλυκό το παιδί – ο νέος άνθρωπος. Αναπτύσσονται λοιπόν τα αντίστοιχα όργανα του. Συμβαίνει κάποιες φορές αυτός ο διαχωρισμός να μην εξελιχθεί ικανοποιητικά. Δηλαδή κάποια όργανα του φύλου που δεν επικράτησε να παραμείνουν, επηρεάζοντας το τελικό αποτέλεσμα και έτσι την σεξουαλική ζωή του συγκεκριμένου ατόμου. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί η ιατρική επιστήμη να δώσει λύση – έστω κάποια λύση, με εγχείρηση, κλπ. Για αυτό υπεύθυνη είναι η ίδια η φύση. Όπως και στην περίπτωση εκείνη που άλλοι φυσιολογικοί παράγοντες – υπερπαραγωγή διάφορων ορμονών κλπ – να επιφέρουν αλλαγές στην σεξουαλική συμπεριφορά του ατόμου. Θυμόμαστε πως πριν μερικά χρόνια είχαν αποδοθεί στα κοτόπουλα που η ανάπτυξη τους είχε ενισχυθεί με ενέσεις ορμονών, φαινόμενα εκθηλισμού στους άνδρες. Αλλά ακόμα και τώρα συνεχίζονται μελέτες για το ρόλο διαφόρων τροφών ή ακόμα και καλλυντικών στο αδυνάτισμα του σπέρματος ή στην αλλαγή σεξουαλικής συμπεριφοράς αρσενικών και θηλυκών. 

Μια μικρή συλλογή παρεμβάσεων και σχολίων από το Facebook

του Αχιλλέα Ομήρου

Πολλοί φίλοι που δεν έχουν «λογαριασμό» στο Facebook ή χρόνο διαθέσιμο για να ψάχνουν τι έγραψε ο ένας ή ο άλλος με παρακάλεσαν να μαζέψω κάποιες από τις αναρτήσεις μου στο «φατσοβιλίο» και να τις περάσω στον ΟΙΣΤΡΟ. Γιατί έτσι, μου είπαν, με βρίσκουν πιο εύκολα και μπορούν να κρατάνε ό,τι θέλουν από αυτά. Υποκύπτοντας στο αίτημα τους έκανα μια μικρή συλλογή, αρχίζοντας από παλιότερες αναρτήσεις – στο τέλος κάθε μιας βρίσκεται η ημέρα και ώρα ανάρτησης της – και προχωρώντας στις τελευταίες.   

ΑΚΟΥΓΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «Η ΑΥΓΗ» [http://www.avgi.gr/…/to-skopeuterio-kaisarianes-sto-demo-ka…] την εκδήλωση που είχε οργανωθεί για την απόδοση στον Δήμο Καισαριανής, τον λαό της Καισαριανής και σε όλο τον Ελληνικό λαό – όπως εμφατικά τόνισε ο ομιλητής / εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αγωνιστών Εαμικής Εθνικής Αντίστασης – ευχαριστώντας ταυτόχρονα γι αυτό την σημερινή Κυβέρνηση και τον παρόντα στην εκδήλωση πρωθυπουργό μας. «Αυτός ο χώρος με νόμο που έφερε η σημερινή κυβέρνηση και ψηφίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Βουλής πέρασε ΟΡΙΣΤΙΚΆ στο λαό της Καισαριανής, στο λαό της Αθήνας, στο λαό όλης της Ελλάδας. Είναι γνωστό πως το πέρασμα του Σκοπευτηρίου στις δημοτικές αρχές και το λαό ήτανε ένα πάγιο αίτημα των Αντιστασιακών οργανώσεων, που μετράει πάνω από εφτά δεκαετίες», είπε στην αρχή ο ομιλητής.
Καταλαβαίνω απόλυτα την συγκίνηση του για το «πέρασμα» του χώρου του Σκοπευτηρίου που το χώμα του πότισαν με το αίμα τους εκατοντάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Αλλά έχω κάποιες απορίες. Όταν ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ τώρα και πάνω από επτά δεκαετίες έχει περάσει στα χέρια όχι μόνο των ελλήνων αλλά και των ξένων «προστατών» της – των Μεγάλων Δυνάμεων !! – όταν μόλις πολύ πρόσφατα, πάλι με νόμο – τον 4425/16 [«Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις». ΦΕΚ 185 τ.Α’-30 Σεπτεμβρίου 2016] πέρασαν στο υπερ-ταμείο η γη και το νερό μας,μήπως η παραχώρηση του Σκοπευτηρίου είναι απλώς το «καθρεφτάκι», η «χάντρα» που έδωσαν στους ιθαγενείς και τους αγνούς και τα μέγιστα συμπαθητικούς αγωνιστές της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης. Έτσι απλώς για να τους κάνουν να ξεχάσουν ότι αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν – «θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά» - σήμερα ακριβώς και με σειρά νόμων [όχι μόνο με τον 4425/16] και μνημονίων [και το τρίτο που ψήφισε το μεγαλύτερο μέρος της Βουλής] , εκχωρούνται στους ίδιους ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές και καταπιεστές του ελληνικού λαού; 

Το Ευρωπαϊκό Όραμα του κ. Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ

Του Αχιλλέα Ομήρου

          Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός της χώρας κ. Αλ. Τσίπρας από καιρό έχει αλλάξει στάση απέναντι στην ΕΕ (την Ευρώπη) και τους ηγέτες του «Διευθυντηρίου» της: την κ. Μέρκελ και τον κ. Σόϊμπλε, τον κ. Ολαντ (κάποτε Ολαντρέου), τους κ.κ. Γιούγκερ και Σούλτς και γενικότερα απέναντι στους «θεσμούς» του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, που φροντίζουν για την εκμετάλλευση, λαών, κυβερνήσεων και κρατών/ χωρών. 

       Δεν είναι πια οι εναγκαλισμοί, τα χαμογέλα, οι συχνές τηλεφωνικές επικοινωνίες του, οι συμβουλές που δέχεται, η όλη φιλική στάση απέναντι τους η απουσία κάθε κριτικής προς τους «λύκους» της Ευρώπης. Είναι η πλήρης αποδοχή των ιδεολογημάτων που ωραιοποιούν την αποικιοκρατική/ ιμπεριαλιστική ιστορία της. Ξαφνικά η Ευρώπη έγινε η κοιτίδα μόνο του διαφωτισμού, του ορθολογισμού, του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών αξιών κλπ κλπ. Ότι σε αυτή την Ήπειρο – την «Σκοτεινή» ,όπως μας την παρουσίασε ο άγγλος ιστορικός Mark Mazower– γεννήθηκε η αποικιοκρατία και ο ιμπεριαλισμός, ο φασισμός και ναζισμός, ο ρατσισμός, και ό,τι αντιδραστικό έχουμε γνωρίσει, ότι από αυτή την Ήπειρο ξεκίνησαν οι δύο καταστρεπτικοί παγκόσμιοι πόλεμοι, αυτά όλα μένουν ασχολίαστα. Η Ευρώπη κινείται μέσα στο απόλυτο ιστορικό κενό. Ο κ. Τσίπρας άλλωστε αρέσκεται όλα να τα βλέπει να κινούνται σε ένα «κενό».

Η περιττή Δημοκρατία

 

του Αχιλλέα Ομήρου

       Η υποδοχή του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος στο Ενωμένο Βασίλειο – το Brexit – είναι απόδειξη της εποχής της «Μετα-δημοκρατίας»[1]στην οποία ζούμε εδώ και πολλά χρόνια. Δηλαδή τον ουσιαστικό «θάνατο» της Δημοκρατίας: Δημοκρατία στην βιτρίνα: κόμματα, εκλογές κλπ, και άκρως περιορισμός των λαϊκών μαζών στις επιλογές τους για το ποια ζωή επιθυμούν, κλπ.

       Μόλις, λοιπόν, και στο Ενωμένο Βασίλειο ο λαός αποφάσισε αντίθετα από αυτό που επιθυμούσαν τα κυρίαρχα μεγάλα οικονομικά, κρατικά και πολιτικά συμφέροντα, όλοι αυτοί μαζί με τα υποτελή μέσα μαζικής ενημέρωσης (παραπληροφόρησης και αποβλάκωσης των μαζών), εξαπέλυσαν μια επίθεση εκφοβισμού όλων των ευρωπαϊκών λαών, για το τι άσχημα πράγματα μας περιμένουν. Συσκέψεις επί συσκέψεων για το τι θα ακολουθήσει, πώς θα αποφευχθούν οι καταστροφές που μοιραία θα επισυμβούν κλπ κλπ.

       Μοιραία λοιπόν σκέφτονται πως μπορούν να αξιοποιήσουν την πρωτοποριακή ιδέα του ημέτερου Τσίπρα που σε μια νύχτα σαν μεγάλος μάγος-ταχυδακτυλουργός, ισότιμος του Ντέηβιντ Κόπερφηλντ, μετέτρεψε το 62% πού πήρε το ΟΧΙ, στο δικό του δημοψήφισμα, σε 100% Ναι (62% το Όχι συν 38% του Ναι). Εδώ έχουν να κάνουν με μικρότερη διαφορά και με την δυνατότητα αρνήσεων εφαρμογής της εξόδου από την ΕΕ, από Ιρλανδία, Ουαλία, Σκωτία, ακόμα και Λονδίνο, κλπ κλπ. Πιθανόν να επιστρατευθεί και ο Ντ.Μπέκαμ ή ακόμα και Χάρισον Φορντ από τον «Πόλεμο των Άστρων»[2].

Το ανέκδοτο με τον Χότζα και η σημερινή πραγματικότητα

Του Αχιλλέα Ομήρου

   Το ανέκδοτο είναι πολύ γνωστό, δεν θα το επαναλάβουμε. Μόνο υπενθυμίζουμε είναι αυτό που αναφέρεται στον δύστυχο χωρικό που δεν χωράει στο μικρό σπίτι του, η οικογένεια του, τα πεθερικά του κλπ. Κι ο Χότζας αφού τον συμβουλεύει πρώτα να μπάσει κι όλα τα ζώα του, στριμώχνοντας τον αφάνταστα, στο τέλος του λέει να τα βγάλει έξω. Κι έτσι ο φτωχός χωρικός μένει ευχαριστημένος, χωρίς να ‘χει αλλάξει τίποτα στο σπίτι του.

       Έτσι και τώρα με εμάς και τους δανειστές και σχετικούς θεσμούς. Κάποιοι μας απειλούν με νέα μέτρα, ενώ ήδη δεν αντέχουμε τα παλιά. Πέφτει τρόμος και αγωνία φουντώνει η αγανάκτηση με τους «κακούς» που δεν μας σκέπτονται, δοκιμάζεται κυβέρνηση και αντιπολίτευση και τελικά κάποιος από τους «καλούς» λέει «παιδιά αρκετά μέτρα τους έχουμε βάλλει, όχι ΤΩΡΑ άλλα». Θρίαμβος η κυβέρνηση που τόσους μήνες παλεύει, αγωνίζεται, ματώνει για το καλό μας. Στριμώχνει την αντιπολίτευση που δεν βγήκε καθαρά να αποκρούσει τις νέες προτάσεις, ενώ ο «καλός» του σήμερα – και «κακός» του χθες – γίνεται το στήριγμα μας, το αποκούμπι μας. Έτσι τα μέτρα που μέχρι χτες φάνταζαν σκληρά και μπορεί να έβαζαν σε δοκιμασία την συνοχή της κυβέρνησης, τώρα φαντάζουν πιο «ελαφριά» σε σχέση με αυτά που απαιτούσαν οι «κακοί». 

Το ΔΝΤ, η ΕΕ και η υποτέλεια

Του Αχιλλέα Ομήρου

Το ΔΝΤ, όπως και η Ε.Ε. και τα όργανα της, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι διάφοροι άλλοι οικονομικοί και στρατιωτικο- πολιτικοί οργανισμοί (μην ξεχνάμε πρώτα απ‘ όλους το ΝΑΤΟ), δεν έχουν δημιουργηθεί για να επιδιώξουν την ευημερία και ελευθερία των λαών (των εθνών και των κρατών τους). Οι ίδιοι αυτοί οργανισμοί αυτό βέβαια ισχυρίζονται και «πουλάνε» σε όλους τους λαούς και τις κυβερνήσεις τους. Είναι απαραίτητο να πιστέψουν οι λαοί πώς όλοι αυτοί οι θεσμοί τα όργανα τους, στα οποία συμμετέχουν μέσω των κυβερνήσεων τους, φροντίζουν με άδολη αγάπη γι αυτούς.

Ισχυρίζονται ότι φροντίζουν για την οικονομική ανάπτυξη όλων των χωρών και λαών. Ότι ακριβώς γι αυτό τον λόγο επενδύουν, παρέχουν δάνεια, εκδίδουν οδηγίες και κανονισμούς, διαμορφώνουν διεθνείς νόμους και συγκροτούν στρατούς για να προασπίσουν την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ασφάλεια κάθε λαού και ανθρώπου.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ & ΑΡΙΣΤΕΡΑ του Αχιλλέα Ομήρου

ΣΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ η «Αριστερά» μας – βάζω σε εισαγωγικά το Αριστερά, γιατί ο όρος έχει πια φθαρεί από τα πολλά πλυσίματα και χρήσεις – έχει βρεθεί σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Σε πραγματική σύγχυση. Από χρόνια έχει μπερδέψει τον «διεθνισμό» με τον κοσμοπολιτισμό, χτισμένο πάνω στον «οικουμενισμό», με λίγα λόγια έχει «μπερδέψει τα μπούτια της», δηλαδή έχοντας μετατρέψει τη θεωρία για την απελευθέρωση του προλεταριάτου σε ιδεολογία του καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού [βλ. γι αυτό και Ιμμάνουελ Βαλλερστάϊν «Ο ιστορικός καπιταλισμός», εκδ. ΘΕΜΕΛΙΟ, 1987]. 

Τα κηρύγματα υπέρ των μεγάλων αυτοκρατοριών και την περίπου εξαφάνιση των εθνών, του ώριμου πια καπιταλισμού, ιδιαίτερα την εποχή του ιμπεριαλισμού, τα υιοθέτησε ένα μεγάλο κομμάτι της «αριστεράς» - αρχικά οι σοσιαλδημοκράτες λίγο πριν το ξέσπασμα του Α’ παγκόσμιου πολέμου και αργότερα και μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα (οι ευρωκομουνιστές» πρώτοι και καλύτεροι) – και τώρα πια έχει γίνει το απόλυτο «πιστεύω» της. Αλίμονο σε όποιον μιλήσει για έθνος, πατρίδα, σύνορα κλπ κλπ. Αμέσως καταγράφεται ως «φασίστας» ή «ελληναράς φασίστας». Χωρίς καμιά αμφιβολία οι φασίστες – έλληνες και ξένοι – επικαλούνται το «έθνος» και την «πατρίδα» για τους δικούς τους σκοπούς, μάλλον γνωστούς από την ιστορία την δική μας και γενικά την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως τους χαρίζουμε το έθνος και την πατρίδα για τα οποία ο ελληνικός λαός έχει χύσει ποτάμια αίμα στον αγώνα για την απελευθέρωση του. 

Πολύ πρόσφατα ο πρώην υπουργός της Ν.Δ κ. Σωτήρης Χατζηγάκης ισχυρίστηκε πώς η υστερία κατά της μετανάστευσης είναι ακροδεξιά (ΝΕΕΣ ΕΠΟΧΕΣ 6-3-16). Ώστε ήταν και εξακολουθεί να είναι αριστερή η μετανάστευση που ρήμαξε τον λαό και τον τόπο τις δεκαετίες ¨50 και ¨60 - τότε που ο Καραμανλής την αποκαλούσε «ευλογία Θεού» και η Αριστερά «κατάρα» μια και μας έφευγαν τα καλύτερα παιδιά στα σκλαβοπάζαρα της Γερμανίας, του Βελγίου, στην Αυστραλία και φυσικά από χρόνια στην Αμερική. ­ και που τώρα οι νέοι μας, σπουδαγμένοι τώρα πια, φεύγουν κατά χιλιάδες στην ξενιτιά για ένα κομμάτι ψωμί. Ως δεξιός ο κ. Χατζηγάκης παραμένει πιστός στις αρχές και αντιλήψεις της δεξιάς μας. 

Με κάλυμμα το Προσφυγικό μια γενική ιδεολογικο-πολιτική υποχώρηση της «Αριστεράς»

του Αχιλλέα Ομήρου

«Ποτέ μην αρκεστείς στη διαπίστωση μιας αναγκαιότητας

– ξεκαθάρισε, ποια τάξη την καθορίζει»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

H Τάνια Φαγιόν, αντιπρόεδρος της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο [από την Σλοβενία, και βέβαια τώρα και εγκάρδια συνομιλήτρια του πρωθυπουργού μας κ. Αλέξιου Τσίπρα], παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (από τα «προκεχωρημένα φυλάκια» του «συριζέϊκου» εκσυγχρονισμού) στις 8/3. 

Σε αυτήν επανέλαβε πώς για να υπάρξει λύση στο προσφυγικό χρειάζεται «κοινή ευρωπαϊκή δράση». Την ρωτάει ο δημοσιογράφος : 

«Η προσφυγική κρίση δείχνει να είναι ένα από τα πιο δύσκολα και περίπλοκα προβλήματα για την Ε.Ε. Είστε ικανοποιημένη από τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής;» Και το «τσακάλι» του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού απαντάει: 

«Το προσφυγικό έχει αποκαλύψει και πάλι μια κρίση ηθικής στην Ευρώπη. Έχουμε αποτύχει εντελώς στην αλληλεγγύη και στη δικαιοσύνη, οι οποίες αποτελούν δύο από τις βασικές αρχές μας. Οι αποφάσεις που έχει προτείνει η Κομισιόν είναι πολύ φιλόδοξες και γενναίες, αλλά οι περισσότερες από αυτές δυστυχώς παραμένουν στα λόγια.» (σ.σ. υπογράμμιση δική μου)

Ώστε το προσφυγικό μας αποκάλυψε πάλι – ποιες ήταν οι προηγούμενες φορές ; - μια κρίση ηθικής στην Ευρώπη!!! Όταν η «Ευρώπη» - δηλαδή οι ιμπεριαλιστές της Ευρώπης και οι κυβερνήσεις μαριονέτες τους – πριν μόλις λίγα χρόνια βομβάρδιζαν την Λιβύη – για την σώσουν από τον «τύραννο» Καντάφι και στη συνέχεια να την βυθίσουν στο ατέλειωτο χάος που βρίσκεται τώρα – ή υποκινούσαν και ανέχονταν τις σφαγές στην Αίγυπτο, όταν πάλι στο πλευρό των ΗΠΑ βομβάρδιζαν και διέλυαν το Ιράκ για το απαλλάξουν από τον Σαντάμ και όλους εμάς του υπόλοιπους από τον κίνδυνο των «φανταστικών» πυρηνικών του – ενώ η Δύση δεν είχε καθόλου και τα δικά της δεν απειλούσαν κανέναν - , όταν πάλι η Ευρώπη είχε διαλύσει την γειτονική μας Γιουγκοσλαβία και χρόνια τώρα κάνει «τουμπεκί» για την εισβολή, κατοχή και ανακήρυξη παράνομου κράτους στην Κύπρο, όταν όλοι αυτοί βρίσκονται πίσω από τον εμφύλιο και την καταστροφή της Συρίας, τις «πορτοκαλί» ανατροπές στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, την Ουκρανία , κλπ κλπ. έρχεται υποκριτική η μαντάμ Φαγιόμ - σαν τους παπάδες που μόλις έχουν ασελγήσει σε κάποιο νέο αγόρι και ύστερα προσεύχονται – να μας μιλήσει για κρίση ηθικής της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης. Και κόπτεται τάχα μου τάχα μου – μαζί με όλους τους γνωστούς πράκτορες του ιμπεριαλισμού, από το «μακρινό» Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο – για την ανάγκη να ξεπεράσουμε τους «εθνικούς εγωισμούς» προκειμένου να βρεθεί ευρωπαϊκή (ιμπεριαλιστική) λύση. 

Έχουν πια αποχαλινωθεί

Του Αχιλλέα Ομήρου

Όσοι διαβάζετε τακτικά αυτά που γράφω εδώ στο face book ή όσα από αυτά αναδημοσιεύονται στον ΟΙΣΤΡΟ (www.istrilatis.blogspot.gr) μπορεί να θυμόσαστε ένα σχόλιο μου σχετικά με την ικανοποίηση του πρωθυπουργού μας για τις προτάσεις του για το «προσφυγικό» στην συνάντηση Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων (Βρυξέλλες 26/10/2015). Έγραφα τότε (27 Οκτωβρίου) ότι απέρριψε την πρώτη παράλογη πρόταση που αφορούσε τη δημιουργία σχεδόν μιας ολόκληρης πόλης 50 χιλιάδων προσφύγων, αντιπροτείνοντας, πράγμα που έγινε αποδεκτό «να προωθηθεί μελλοντικά και υπό προϋποθέσεις η διαδικασία της επιδότησης με άμεση χρηματοδότηση από την ΕΕ, ενοικίου για 20 χιλιάδες πρόσφυγες, πράγμα το οποίο θεωρούμε ότι θα είναι μια ουσιαστική συμβολή στην πραγματική οικονομία. Και ταυτόχρονα, θα εντάξει στον κοινωνικό ιστό πρόσφυγες, επαναλαμβάνω, και μάλιστα πρόσφυγες που κατά την άποψή μας μπορούν άμεσα να ενταχθούν, με υψηλή, δηλαδή, μόρφωση και δυνατότητα να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό. Μια ιδέα η οποία κατά την άποψή μας είναι αμοιβαία επωφελής, τόσο για την αντιμετώπιση του προβλήματος των προσφυγικών ροών, όσο και για την ελληνική πλευρά, που ούτως ή άλλως στο μέλλον θα συμμετέχει και αυτή, και η Ελλάδα, στη διαδικασία της μετεγκατάστασης».  Και συνέχιζα: 

«Το ωραίο που βρίσκεται: στο ότι έχουν μεταναστεύσει, ψάχνοντας για δουλειά, πάνω από 300.000 νέοι μας που τώρα πια στην πλειονότητα τους είναι επιστήμονες – που σπουδάσανε στην χώρα μας, που ανήκουν και στον εθνικό και κοινωνικοπολιτικό και πολιτιστικό ιστό της – και ο πρωθυπουργός μας μιλάει για η ενοικίαση σπιτιών, με διαδικασία άμεσης επιδότησης, για 20.000 πρόσφυγες που και υψηλή μόρφωση θα έχουν και δυνατότητα να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό. Δηλαδή το όνειρο του πρωθυπουργού – της κυβέρνησης δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - είναι να «εξάγουμε» ελληνόπουλα με υψηλή μόρφωση και να εισάγουμε πρόσφυγες με υψηλή μόρφωση και δυνατότητα ένταξης στον κοινωνικό μας ιστό, μια και αυτό θα είναι και οικονομικά επωφελές για την οικονομία μας: κάποιοι θα εισπράττουν το επιδοτούμενο ενοίκιο των προσφύγων – θα πληρώνουν έτσι ευκολότερα τον ΕΝΦΙΑ – και όλα θα πάνε καλά. Αλήθεια αυτός ο άνθρωπος και η κυβέρνηση του τα θέλουνε που τα λένε ή τους ξεφεύγουνε;»

Τώρα τα λύσαμε τα προβλήματα...

Τώρα τα λύσαμε τα προβλήματα. Η απαλλαγή μας από την επικυριαρχία των «δανειστών», δηλαδή του πυρήνα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας – όπως κατ’ επανάληψη είχε διακηρύξει και υποσχεθεί ο κ. Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ (βλ. πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και προγραμματικές δηλώσεις 8/2/2015) – έχει κάνει από τότε μεγάλα βήματα. Έχουμε απαλλαγεί οριστικά από τα δύο πρώτα Μνημόνια που υπέγραψαν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ο παλιός και διεφθαρμένος πολιτικός κόσμος, και στη θέση τους έχουμε ένα τρίτο Μνημόνιο, εξίσου σκληρό, αν όχι σκληρότερο. Αλλά είμαστε υπερήφανοι γιατί αυτό το υπέγραψε μετά από «σκληρές διαπραγματεύσεις» η νέα, για πρώτη φορά, «αριστερή» κυβέρνηση της χώρας. Το αριστερή το έβαλα σε εισαγωγικά όχι γιατί αμφιβάλλω για την αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί με μπερδεύει λίγο η συμμετοχή σε αυτήν των δεξιών της ΑΝΕΛ. Και ως κυβέρνηση αριστερο-δέξια δεν είναι για πρώτη φορά. Πολύ πρόσφατα είχαμε εκείνη της Ν.Δ. του Μητσοτάκη με τον Συνασπισμό των Φλωράκη-Κύρκου. Άρα έχουμε για δεύτερη φορά μια πιο ροζ-ανοιχτά θαλασσιά κυβέρνηση.