Νεοκλής Σαρρής Αποκαλυπτικός για το φαντασιακό νέο κόσμο της μεταμοντέρνας κατάστασης

Ο μοναδικός (αείμνηστος) ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ Καθηγητής, ο βαθύτερος γνώστης των τούρκων Νεοκλής Σαρρής* σε μία ανατριχιαστικά προφητική, άγνωστη ομιλία του από το 1999 για αυτά που συμβαίνουν σήμερα !

Ευτυχείς όσοι τον γνωρίσαμε & συνεργασθήκαμε μαζί του.

*Νεοκλής Σαρρής, Καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/WeH_vADQqL0?si=XB4NAZNnZ4hCi_i5

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο Νεοκλής Σαρρής για τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Συμπληρώνεται φέτος ένας αιώνας από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης που καθόρισε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας κατά την μετεξέλιξή της από αυτοκρατορία σε κράτος μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική Καταστροφή. 

Σήμερα η νεοοθωμανική Τουρκία αμφισβητεί, ως γνωστόν, εμπράκτως τη συνθήκη αυτή, επιζητά με κάθε τρόπο την αναθεώρησή της και επιβουλεύεται εδαφικά ανοιχτά άλλες χώρες, από τη Συρία και το Ιράκ μέχρι την Κύπρο και την Ελλάδα.

Γι  αυτό έχει ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ποια (προφητική) άποψη είχε για την Συνθήκη της Λωζάννης ένας βαθύς γνώστης της σύγχρονης Τουρκίας, ο αείμνηστος πανεπιστημιακός δάσκαλος που άφησε δυσαναπλήρωτο κενό, ο Νεοκλής Σαρρής (*).  

Νεοκλής Σαρρής : «Η Συνθήκη της Λωζάννης υπήρξε η πρώτη συνθήκη η οποία αναθεωρεί τα αποτελέσματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπήρξε μία ηττημένη χώρα, που η συνθήκη η οποία έδωσε τέλος στην αυτοκρατορία αυτή ήταν η Συνθήκη των Σεβρών (το 1920). Η Συνθήκη της Λωζάννης (το 1923) αναθεώρησε τα αποτελέσματα της προηγούμενης. Είναι δηλαδή σαν να αναθεωρήθηκε η Συνθήκη των Βερσαλλιών από τους Ναζί. 

Εις μνήμην Νεοκλή Σαρρή – Μια συνέντευξη για την ΕΟΚΑ και το Κυπριακό

‘Σημερινή’
«Υπήρξαν φρικαλέοι χειρισμοί»
22 Μαΐου 2011
συνέντευξη στην Μικαέλλα Λοΐζου

«Το βιβλίο του δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη ‘Κυπριακό, Διπλωματικές Ίντριγκες’, που κυκλοφορήθηκε από τον εκδοτικό οίκο ‘Ποιότητα’, διαφέρει ουσιωδώς από τα μέχρι τώρα ομοειδή έργα. Κι αυτό όχι μόνο γιατί συνδυάζει τη δημοσιογραφική γλαφυρότητα με την επιστημονική δεξιότητα, αλλά γιατί παρακολουθεί το Κυπριακό από τη γένεσή του μέχρι και τις μέρες μας», αναφέρει ο γνωστός Καθηγητής Νεοκλής Σαρρής. Το βιβλίο προβαίνει σε μια ενδελεχή ανάλυση απορρήτων εγγράφων και μαρτυριών από το 1950 μέχρι το 2010, με ιδιαίτερη τριβή στα στρατηγικά ελλείμματα της ελληνικής πλευράς. Ο καθηγητής Σαρρής σχολιάζει, από τη δική του επιστημονική και εμπειρική σκοπιά, τα κύρια ζητήματα που πραγματεύεται το βιβλίο.

Μέσα από τα έγγραφα που παρουσιάζονται στο βιβλίο, καταδεικνύεται ότι Βρετανοί και Τούρκοι θεωρούσαν τη διζωνική ως ταξίμ. Σε συνάρτηση μ’ αυτό, πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι οι κυπριακές και ελλαδικές ηγεσίες την παρουσιάζουν ως επανένωση;
Θεωρώ παράλειψη του συγγραφέα ότι δεν εμβαθύνει στις πολύτροπες αγγλοτουρκικές σχέσεις. Στην Τουρκία, μέχρι τον Ιούνιο του 1955, οι ιθύνοντες πίστευαν ότι η Κύπρος, αργά ή γρήγορα, θα ενωνόταν με την Ελλάδα. Την πεποίθησή τους αυτή τη στήριζαν σε παγιωμένες αντιλήψεις, που προέκυπταν από τις αγγλοελληνικές σχέσεις. Ωστόσο η κρίση αυτή ήταν επιπόλαιη, όπως ενθουσιώδης μεν αλλά επιπόλαιος ήταν ο χειρισμός από την Αθήνα. Η Αγγλία ήδη είχε δώσει δείγματα των προθέσεών της, αλλά κανείς -ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο- είχε φροντίσει να τα αξιολογήσει.

Οι Άγγλοι, γνωρίζοντας ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν, φρόντισαν να εντάξουν στο πρόβλημα, ως διάδικο μέρος, και την Τουρκία. Βέβαια αυτό δεν έγινε εύκολα. Η αβελτηρία των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και η ‘φιλοτουρκική’ στάση των ΗΠΑ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Τελικά επικράτησε απολύτως το διαίρει και βασίλευε, που τόσο καλά γνωρίζουν οι Άγγλοι (αλλά και οι Τούρκοι). Και η ελληνική πλευρά πιάστηκε στο δόκανο μας διπλής αποικιοκρατίας. Η αγγλοελληνική διαμάχη μετατράπηκε σε ελληνοτουρκική, τρεις μήνες μετά την εκδήλωση της ΕΟΚΑ.

Θέλω να τονίσω εμφαντικά ότι όλα τα σχέδια επίλυσης που προτάθηκαν, προκύπτουν από ένα οθωμανικό μοντέλο. Ο νεο-οθωμανισμός δεν αποτελεί εύρημα του Νταβούτογλου, αλλά υπήρχε και πολύ πριν ο ίδιος γεννηθεί. Η αρχή ξεκίνησε με την αναγνώριση των θρησκευτικών “κοινοτήτων” ως ταυτόσημων προς τις εθνικές. Μάλιστα, το αναγνωρισθέν σύστημα είχε ακόμη πιο σκληρή διάκριση: Μουσουλμάνοι/μη-Μουσουλμάνοι, όπου με βάση την ισλαμική θέαση, οι πρώτοι προηγούνται των δεύτερων, ανεξαρτήτως αριθμητικής δύναμης κάθε “κοινότητας”. Μάλιστα υπήρχε ένας μουφτής, ο Ντανά εφέντης, τον οποίο προωθούσε η Τουρκία, προφανώς έναντι του Μακαρίου. Από το καλοκαίρι του 1956 η Αγγλία προσανατολίζεται από την Τουρκία σε έναν διαμοιρασμό της Κύπρου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Σ’ ευγνωμονούμε Νεοκλή Σαρρή

ΕΙΡΗΣΘΩ - Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Σ’ ευγνωμονούμε
Νεοκλή Σαρρή

Μ Ε ΑΠΕΡΑΝΤΗ ευγνωμοσύνη και βαθύτατη θλίψη κατευοδώνουμε τον εκλιπόντα προχθές Σάββατο 19η Νοεμβρίου 2011 στην Αθήνα, Κωνσταντινουπολίτη μας, Νεοκλή Σαρρή.

Ευγνωμοσύνη, επειδή, από το 1978 μέχρι τον ύστατο κτύπο της καρδιάς του, υπήρξε ο πρώτος, ο μακράν σπουδαιότερος, ο συνεπέστερος, ο ακούραστα προθυμότερος και αποδεδειγμένα ικανότερος, ανιδιοτελής Δάσκαλός μας. Στην μέγιστης ζωτικής σημασίας, για τον Ελληνισμό, επιστημονική ΓΝΩΣΗ τής Τουρκίας και των Τούρκων.

Ο εγκυρότερος και εγκαιρότερος και σφαιρικότερος και βαθύτερος εξιχνιαστής τής εκάστοτε τουρκικής πολιτικής.

Και, κατά συνέπεια, ο καταλληλότερος για να επισημαίνει πάντοτε τις ψευδαισθήσεις, την αναποτελεσματικότητα και την ανεπάρκεια τής πολιτικής ημών των Ελλήνων, Αθηνών και Λευκωσίας, έναντι της Τουρκίας.

Γ Ν Ω Ρ Ι Σ Α Μ Ε τον Νεοκλή Σαρρή το 1978,

μόλις εκδόθηκε ο 1ος τόμος τού πάντα πολύτιμου βιβλίου του «Η Άλλη Πλευρά – Πολιτική χρονογραφία της εισβολής στην Κύπρο με βάση τουρκικές πηγές».

Στον Νεοκλή Σαρρή καταφεύγαμε έκτοτε αδιαλείπτως για ν’ αντλούμε ΓΝΩΣΗ Τουρκίας.

Και, προπάντων, για να ζυγίζουμε και να μετράμε τα «επιστημονικά» γράδα όσων κατά καιρούς – επί τρεις δεκαετίες – εμφανίζονταν στην Αθήνα, στη Λευκωσία και… όπου γης, ως «έγκυροι αναλυτές» και ως «γνώστες» της τουρκικής πολιτικής, τους τσαρλατανισμούς (και… «πρακτορισμούς») τών οποίων υιοθετούσαν, φευ, οι εκάστοτε κυβερνώντες!

Η ίδια η ζωή απέδειξε και αποδεικνύει επί 33 χρόνια την ορθότητα της επιστημονικής ΓΝΩΣΗΣ του Νεοκλή Σαρρή:

«Ένας απλός διαμελισμός [της Κύπρου] δεν ικανοποιεί τα τουρκικά συμφέροντα […] σήμερα η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας αποβλέπει στη διζωνική ομοσπονδία [ώστε] μέσω του “ομόσπονδου τ/κ κράτους”, η Τουρκία ελπίζει ότι θα θέσει υπό τον έλεγχό της το ΣΥΝΟΛΟ τής Κύπρου», έγραφε, ανέλυε, τεκμηρίωνε ΜΕ ΒΑΣΗ τις τουρκικές πηγές, τον Νοέμβριο 1978 ο Νεοκλής Σαρρής στον πρόλογο τής «Άλλης Πλευράς».

Το 2001, το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος» τού (από το 2009 υπ.Εξ. της Τουρκίας) καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου, ήρθε να επαληθεύσει όσα αποκάλυπτε και δίδασκε επί 30 χρόνια ο Σαρρής…

Μ Ε Μ Φ Ο Μ Α Σ Τ Ε τις από το 1978 κυπριακές κυβερνήσεις. Στην Λευκωσία έπρεπε να εγκαταστήσουν τον Νεοκλή Σαρρή: Πρωτοσύμβουλο τού εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας. Και του Εθνικού Συμβουλίου. Κι επικεφαλής κέντρου τουρκικών σπουδών και ερευνών. Άλλη και, κατά παρασάγγας, αποτελεσματικότερη θα ήταν η πορεία μας (η πολιτική του Ελληνισμού), μακριά από το βάραθρο που μάς οδήγησε η πολιτική των ψευδαισθήσεων, εάν οι κυβερνώντες αντλούσαν ΓΝΩΣΗ Τουρκίας από τον Νεοκλή Σαρρή...

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

21.11.2011

ΜΝΗΜΗ ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ( 1940 - 2011 )

Στις 19 Νοεμβρίου 2020 συμπληρώνονται 9 χρόνια από την μεγάλη απώλεια του Κωνσταντινοπολίτη, πανεπιστημιακού δασκάλου ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ( 1940 - 2011 )

"...Παραμένουν βεβαίως μοναδικές οι φράσεις σου " η Τουρκία δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο" αλλά και πως "σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους ΄Ελληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι.....”.

 

Για τη Μνήμη του Νεοκλή Σαρρή . 

Αγαπημένε μας Νεοκλή 

Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες, γιατί έτσι είχες διδαχθεί, με δεσμούς παιδείας, εκτίμησης και φιλίας .

Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα. Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και έργου. Τα χαρακτηριστικά σου Ελληνικά, Ρωμαίικα, Οικουμενικά, του Γένους μας. Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος και πρώτος είχες μιλήσεις και γράψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό .

«Μνήμες από την Κωνσταντινούπολη»το τελευταίο κείμενο το αειμνήστου Νεοκλή Σαρρή

Το τελευταίο κείμενο του αξέχαστου πανεπιστημιακού Ν. Σαρρή (που γράφτηκε στη «δημοκρατία») για τη μαγική Πόλη των πόλεων

Η μαγική και οδυνηρή περιγραφή της Πόλης των πόλεων, που ακολουθεί, είναι δημιούργημα ενός εκλεκτού τέκνου της Βασιλεύουσας: του αξέχαστου πανεπιστημιακού και φλογερού Ελληνα Νεοκλή Σαρρή (1940-2011). Το τελευταίο κείμενό του που δημοσιεύτηκε στον Τύπο είναι αυτό. Γράφτηκε για την ειδική έκδοση της«δημοκρατίας», που ήταν αφιερωμένη στην Κωνσταντινούπολη και κυκλοφόρησε στις 29 Μαΐου 2011. Τα αποσπάσματα από την εκ βαθέων εξομολόγηση και την αναπόληση του Νεοκλή Σαρρή από τη ζωή του στην Πόλη αφιερώνονται με πολλή αγάπη και μέγα σεβασμό στη μνήμη του μοναδικού φίλου και όλων των Ελληνοπαίδων που έζησαν εκεί όπου χτυπάει ακόμα η καρδιά του έθνους μας κι εκεί που φυλάσσονται ευλαβικά τα όνειρα της φυλής μας.

«Αρχές του Μάη του 1980. Μια πρόσκληση στην Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία από το αντίστοιχο σωματείο της Τουρκίας με έφερε στην Κωνσταντινούπολη. […] Από το μπαλκόνι που βρισκόμασταν, πιο σιμά, και στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου έβλεπες τα ανάκτορα του Ντολμάμπαχτσέ, και αριστερότερά τους τα ερείπια των ανακτόρων του Τσιραγάν (που τώρα είναι ένα περίλαμπρο ξενοδοχείο πολυτελείας) και λίγο πιο ψηλότερα, τα ανάκτορα του Γιλντίζ. Ακόμα το πέρα εκτεινόταν από το Φουντουκλή και το Καμπάτας, το Διπλοκιόνιο (Μπεσίκτας), το Μεσοχώρι (Ορτάκιοϊ) και το Μέγα Ρεύμα ή Αρναούτ-κιοϊ (στο οποίο κάποτε «επιχωρίααν», δηλαδή είχαν τα εξοχικά μέγαρά τους οι Φαναριώτες ηγεμόνες), και κατά σειρά η Στένη, το Νιχώρι, το Μπεμπέκι (όπου και η περιλάλητη Ροβέρτιος Σχολή, το σημερινό Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου), τα Θεραπειά, το Μπουγιούκντερε (ή Βαρυρρύακα των καθαρευουσιάνων) με τις εξοχικές κατοικίες των ξένων πρεσβευτών, το Βαφεοχώρι (Μπογιατζή-κιοϊ), για να προχωρήσει το μάτι κατά το Σαρίγερ και τα «καβάκια», δηλαδή την είσοδο το Βόσπορο από τον Εύξεινο πόντο.

εκδήλωση Τιμής & Μνήμης για το Νεοκλή Σαρρή

Θεοφάνης Μαλκίδης: Για τον Νεοκλή Σαρρή (τρία χρόνια μετά….)

Αγαπητέ μου Νεοκλή

Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες, γιατί έτσι ήταν η παιδεία σου, με δεσμούς (εκ)παίδευσης, εκτίμησης και φιλίας.

Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα.

Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και έργου. Τα χαρακτηριστικά σου αναλλοίωτα, Ελληνικά, Ρωμαίικα, Οικουμενικά, του Γένους μας.

Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος και πρώτος είχες μιλήσεις και γράψει στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Είναι βέβαιο ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου, η γνωριμία με ορισμένους συνανθρώπους του, έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του. Διαμορφώνεται μία νέα στάση ζωής και αναδεικνύεται λόγος και πράξη που μέχρι πρότινος ούτε καν είχε σκεφτεί η ανθρώπινη οντότητα. Και από τότε φανερώνεται ένας άλλος κόσμος και ο σπόρος βγάζει καρπούς.

Στη ΜΝΗΜΗ του μεγάλου Δασκάλου-Πατριώτη Νεοκλή Σαρρή με αφορμή τα τρία χρόνια από την εκδημία του

Χωρίς αμφιβολία, ο Νεοκλής Σαρρής ήταν ένας από τους τελευταίους μεγάλους μιας χώρας που με θλίψη διαπιστώνουμε ότι βυθίζεται για δεκαετίες στη μετριότητα.

Δημοσιεύουμε αποχαιρετιστήριες ομιλίες και κείμενα του Νεοκλή Σαρρή, που αποθησαύρισε ο φίλος Γιάννης Γκ. - Ιωαν.

..................................................................................................................................

Θεοφάνης Μαλκίδης: Για τον Νεοκλή Σαρρή 

(τρία χρόνια μετά….)

Αγαπητέ μου Νεοκλή

Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες, γιατί έτσι ήταν η παιδεία σου, με δεσμούς (εκ)παίδευσης, εκτίμησης και φιλίας.

Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα.

Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και έργου. Τα χαρακτηριστικά σου αναλλοίωτα, Ελληνικά, Ρωμαίικα, Οικουμενικά, του Γένους μας.

Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος και πρώτος είχες μιλήσεις και γράψει στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Είναι βέβαιο ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου, η γνωριμία με ορισμένους συνανθρώπους του, έχει σαν αποτέλεσμα να αλλάξει την πορεία του. Διαμορφώνεται μία νέα στάση ζωής και αναδεικνύεται λόγος και πράξη που μέχρι πρότινος ούτε καν είχε σκεφτεί η ανθρώπινη οντότητα. Και από τότε φανερώνεται ένας άλλος κόσμος και ο σπόρος βγάζει καρπούς.

Η καρατόμηση της ελληνικής κοινωνίας από το εθνικό κράτος

του Νεοκλή Σαρρή από το Άρδην τ. 38 – 39

Ο Douglas Dakin, δια­τυ­πώ­νο­ντας τα συ­μπε­ρά­σμα­τα στα ο­ποί­α κα­τα­λή­γει στο γνω­στό και α­δια­φι­λο­νί­κη­του κύ­ρους έρ­γου του “Η Ε­νο­ποί­η­ση της Ελ­λά­δος 1773-1923”, προ­βαί­νει σε μια σύ­γκρι­ση με την α­ντί­στοι­χη ι­στο­ρι­κή έκ­βα­ση της ε­νο­ποί­η­σης της Ι­τα­λί­ας. Η πα­ραλ­λη­λί­α και σύ­γκρι­ση δεν εί­ναι κα­θό­λου τυ­χαί­α, δε­δο­μέ­νου ό­τι εί­ναι δή­λη η κε­ντρι­κή ι­δέ­α που κα­θο­δη­γεί τη σκέ­ψη του. Οι δύ­ο ε­θνό­τη­τες, η Ι­τα­λι­κή και η Ελ­λη­νι­κή, εμ­φα­νί­ζουν κοι­νά ή ι­σο­δύ­να­μα στοι­χεί­α ι­στο­ρι­κής, ό­σο και γε­ω­πο­λι­τι­κής και πο­λι­τι­στι­κής δυ­να­μι­κής. Ί­σως, τη σκέ­ψη του συγ­γρα­φέ­α κα­θο­δη­γεί η προ­βο­λή στη σύγ­χρο­νη ε­πο­χή της δι­χο­το­μί­ας του Ρω­μα­ϊ­κού κρά­τους σε Δυ­τι­κό και Α­να­το­λι­κό.

Α­πό την α­νά­γνω­ση και μό­νο του κει­μέ­νου προ­κύ­πτει ό­τι συ­γκρί­νει ι­σο­δύ­να­μα με­γέ­θη. Και η πρώ­τη του πα­ρα­τή­ρη­ση α­να­φέ­ρε­ται στο ό­τι, «ε­νώ η Ρώ­μη πέ­ρα­σε σχε­τι­κά εύ­κο­λα στους Ι­τα­λούς ε­θνι­κι­στές, η νέ­α Ρώ­μη, η Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, δεν έ­πε­σε πο­τέ στα χέ­ρια των Ελ­λή­νων. Ί­σως οι Έλ­λη­νες να εί­χαν δύ­ο φο­ρές την ευ­και­ρί­α να κα­τα­λά­βουν την Ιε­ρή Πό­λη τους: πρώ­τη φο­ρά, τον Ιού­λιο του 1922, και τη δεύ­τε­ρη φο­ρά, τον Μά­ιο του 1923. Και στις δυο πε­ρι­πτώ­σεις φά­νη­καν δι­στα­κτι­κοί»1. Η δι­στα­κτι­κό­τη­τα αυ­τή που κα­λύ­πτε­ται α­πό ό­λο το φά­σμα των Ελ­λή­νων ι­στο­ρι­κών α­πο­κα­λύ­πτει τη δο­μι­κή α­νε­πάρ­κεια του σύγ­χρο­νου ελ­λη­νι­κού κρά­τους σε σχέ­ση προς τη νε­ο­ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νί­α και τις δυ­νά­μεις της.

Η Ελ­λά­δα γεν­νή­θη­κε ως έ­να προ­τε­κτο­ρά­το των “Με­γά­λων Δυ­νά­μων’, ε­κεί­νων που α­πο­κλή­θη­καν και “ευερ­γέ­τι­δες”. Και πα­ρα­μέ­νει προ­τε­κτο­ρά­το, του­λά­χι­στον στη συ­νεί­δη­ση ε­κεί­νων που κα­τά και­ρούς κυ­βέρ­νη­σαν και ε­κεί­νων που φι­λο­δο­ξούν να την κυ­βερ­νή­σουν, υ­πό την έν­νοια της ρι­ζω­μέ­νης βα­θιά πί­στης ό­τι, πριν ε­ξα­σφα­λί­σει κα­νείς την λα­ϊ­κή υ­πο­στή­ρι­ξη, θα πρέ­πει να έ­χει ε­ξα­σφα­λί­σει το χρί­σμα α­πό ξέ­να κέ­ντρα που έ­χουν θέ­σει “υ­πό την προ­στα­σί­α τους” την Ελ­λά­δα.

Η Ελ­λά­δα, ό­ταν ι­δρύ­θη­κε ως κρά­τος, δεν κά­λυ­πτε πα­ρά έ­να μι­κρό τμή­μα της (νέ­ο) ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Το πό­σο έ­ντε­χνο ή­ταν το κρα­τι­κό αυ­τό μόρ­φω­μα φαί­νε­ται και α­πό το γε­γο­νός ό­τι η κοι­νω­νί­α α­να­πτυσ­σό­ταν αυ­τό­νο­μα, μη (α­να)γνω­ρί­ζο­ντας τα ε­κά­στο­τε ε­πί­ση­μα σύ­νο­ρα: οι δια­κι­νή­σεις των ελ­λη­νι­κών πλη­θυ­σμών γίνονταν α­νε­ξάρ­τη­τα και πέ­ραν της με­θο­ρί­ου που χα­ρασ­σό­ταν α­πό σχε­τι­κές διε­θνείς συν­θή­κες.

Εν όψει της επίσκεψης του κ. Σαμαρά στην Άγκυρα...

Εν όψει της επίσκεψης του κ. Σαμαρά στην Άγκυρα...

...δημοσιεύουμε επίκαιρο κείμενο του αείμνηστου Νεοκλή Σαρρή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ‘Το Παρόν’, στις 7 Φεβρουαρίου 2010. Θα ήταν ιδιαίτερα επωφελές να το μελετήσουν όλοι όσοι εργάζονται σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο για την προετοιμασία της επίσκεψης!

«Αναζητώντας διάλογο με την Τουρκία: Ιδεολογική και Πολιτική Διαδρομή των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων την Τελευταία 35ετία»
07 Φεβρουαρίου 2010
Καθηγητής Νεοκλής Σαρρής 
Κεραυνός εν αιθρία η απόλυσή μου από την «Ελευθεροτυπία» το καλοκαίρι του 1977. Μάταια προσπάθησα να πείσω τον Σεραφείμ Φυντανίδη ότι είχα κάποιες συνεντεύξεις με σημαντικά πρόσωπα που θα παίξουν καίριο ρόλο στην προσέγγιση των δύο χωρών και πως θα έπρεπε να δημοσιευτούν.

Μεταξύ άλλων επρόκειτο και για τα δύο ξαδέλφια, τον Αμντή Ιπεκτσή και τον Ισμαήλ Τζεμ, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα επόμενο χρόνια στην πορεία που ακολούθησαν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το κωμικό είναι ότι μετά τη δολοφονία του Αμπντή η «Ε» πρωτοστάτησε στην καθιέρωση του διαβόητου «βραβείου Ιπεκτσή», ενώ αρκετά χρόνια μετά ο Ισμαήλ Τζεμ Ιπεκτσή θα γινόταν υπουργός των Εξωτερικών της Τουρκίας και ο Γιώργος Παπανδρέου θα ανακάλυπτε στο πρόσωπό του έναν καλό φίλο που θα το ρίχνανε μαζί έξω!
«Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον», μου είχε πει τότε ο Σεραφείμ, «δύο φίλοι, ένας Έλληνας και ένας Τούρκος, συζητούν για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Η συνάντηση με αμφότερα τα ξαδέλφια είχε διαρκέσει αρκετές ώρες - με τον Ισμαήλ Τζεμ θυμάμαι ότι επεκτάθηκα στη χούντα του 1970 (για την οποία είχε γράψει και ένα βιβλίο που θεωρείται σημαντική πηγή) και κυρίως στη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης με αντικείμενο τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό του Οθωμανικού κράτους και της Τουρκίας.