Ένα κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για να βρει η Ελλάδα την Φωνή της
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 13ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2000
Ο εικοστός αιώνας ήταν ένας τραγικός αιώνας για τον ελληνισμό. Η διαδικασία του σχηματισμού του σύγχρονου ελληνικού κράτους-έθνους ήταν από τις πλέον επώδυνες στον κόσμο. Αυτή διήρκεσε πολύ και πήρε τις τραγικές μορφές του ξεριζωμού, των γενοκτονιών και της προσφυγοποίησης. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίσθηκε από τον πρώτο εθνικό διχασμό, την πρώτη ρωγμή του αιώνα.
Η χώρα συμμετείχε στους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα και βρέθηκε με την πλευρά των νικητών. Στο τέλος όμως αυτών των πολέμων είχε την απώλεια εθνικών χώρων και προέκυπτε ηττημένη. Οι Έλληνες ήταν οι ηττημένοι νικητές.
Η πρωτόγνωρη διαπλοκή του εθνικού με το κοινωνικό πρόβλημα, ο χαρακτήρας του κοινωνικού σχηματισμού και του δορυφορικού περιφερειακού κράτους εμπόδισαν όχι μόνο την εθνική, αλλά και την κοινωνική και οικονομική ολοκλήρωση και προκάλεσαν πολλά τραύματα στο κοινωνικό σώμα.
Το πρώτο μισό του αιώνα κυριαρχήθηκε από το ολοκαύτωμα του Ανατολικού Ελληνισμού. Την τελική λύση ενός ελληνικού ολοκαυτώματος διάρκειας αιώνων. Το δεύτερο μισό όμως του αιώνα στην Ελλάδα οι συνθήκες ήταν εξίσου τραγικές, η τραγωδία πήρε τη μορφή ενός αδελφοκτόνου πολέμου. Αυτός αποτέλεσε τη δεύτερη ρωγμή του αιώνα.
Ποτέ στην ιστορία μας, όσο τα τελευταία χρόνια, η ελληνική γη, ο χώρος, ο τόπος, το έδαφος, το περιβάλλον, η αρχιτεκτονική, οι άνθρωποι, οι μνήμες, η εθνική συνείδηση, η ταυτότητα, ο πολιτισμός, η δημοκρατία δεν υπέστησαν τις αλλοιώσεις που υπέστησαν την τελευταία πεντηκονταετία. θλιβερή έκφραση η καταστροφή των ελληνικών πόλεων και κύρια της πόλης των Αθηνών και του Αττικού τοπίου.
Πράξη που μπορεί να ονομασθεί έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα, τον παγκόσμιο πολιτισμό. Ο ελληνισμός, η χώρα, το πρώτο μισό του αιώνα γνώρισε τη βιολογική σφαγή, τη γενοκτονία, αλλά το δεύτερο μισό τη σφαγή του αρχιτεκτονικού, οικιστικού, φυσικού τοπίου, ώστε ο χώρος αυτός να μη μοιάζει Ελλάδα.
Η χώρα, ο ελληνισμός πλήρωσε την παραμονή του στο ΝΑΤΟ πολύ περισσότερο απ' ότι πλήρωσαν άλλες χώρες και άλλοι λαοί τη συμμετοχή τους στο άλλο Σύμφωνο. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, ο ιστορικός απολογισμός που πρέπει να αντιμετωπισθεί και να γίνει χωρίς προκαταλήψεις και αγκυλώσεις.
Η κοινωνικό-οικονομική δομή της χώρας πήρε τριτοκοσμικές μορφές. Διανύουμε περίοδο παραμόρφωσης, ελεφαντίασης, γιγαντισμού-νανισμού του ελληνικού σώματος. Η δημοκρατία δεν ήταν ο κανόνας αλλά ορισμένα διαλείμματα.