Ότι οι πυρκαγιές της Κινέτας και στην Ανατολική Αττική είναι αποτέλεσμα εμπρησμού ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός «μας» δεν αμφιβάλλει. Οι απώλειες όμως τόσων συνανθρώπων και η καταστροφή περιουσιών και των δασών της Αττικής αναβιβάζουν το τρομακτικό γεγονός στο επίπεδο της οργανωμένης τρομοκρατίας. Ήταν αναμενομένον. Υπάρχει μία καμπύλη γνώσεως που ισχύει εις οιανδήποτε πρόγνωση. Όταν οι άλλες μορφές «ευθυγράμμου» τρομοκρατίας αποτυγχάνουν, τότε η προσπάθεια κι η ακρίβεια συναντώνται στο πιο ευάλωτο σημείο (*) των προβλέψεων.
Επί το απλούστερον, θα μπορούσε να διατυπωθή ως η συγκυρία εμπειρίας και η ικανότητος των τρομοκρατών. Γνωρίζοντας την ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει έκτακτα γεγονότα, ασχολούμενο με την απέραντη αδολεσχία και βερμπαλισμό και της κοινωνίας μας να επιλέξει παραγωγική ηγεσία, που με γρήγορα αντανακλαστικά να μπορεί να συλλάβει και τιμωρήσει παραδειγματικά τους εμπρηστές, οι εγχώριοι τρομοκράτες έδρασαν ανεμπόδιστοι.
«Ακούσατε, ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Τούρκοι, Ρώσσοι και Γερμανοί» τα περί «ασύμμετρης απειλής» και του «φαινομένου του σίφωνα» αλλά ούτε ο πυκνός αστικός ιστός (νομιμοποιημένων) αυθαιρέτων οικισμών μήτε η ταχύτης ενός βραχυβίου «Πουνέντε» (5-6 μποφώρ) είναι ασυνήθιστα στην Αττική γή.
Όχι πώς δεν συνέβησαν στο παρελθόν διατεταγμένοι εμπρησμοί ως άλλωστε παρεδέχθη η πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλλέρ-χανούμ, που την εποχή του αλήστου μνήμης Κώστα Σιμήτη είχε γεμίσει τα ελληνικά δάση με εμπρηστές της ΜΙΤ αλλά κατά την παρούσα περίοδο είναι η «αποσταθεροποίηση» είναι περιττή.
