Του Ερατοσθένη Καψωμένου
Υπάρχει μια κατηγορία μαντινάδων που ξεχωρίζουν για τους απροσδόκητα πυκνούς συνδυασμούς λεκτικών σχημάτων: παρηχητικές επαναλήψεις, λογοπαίγνια, συμμετρικές και αντισυμμετρικές αντιθέσεις, αντιφατικές εκφράσεις και κλιμακώσεις παραστατικής έντασης:
- Αλλά ‘λεγες κι άλλά ‘κανες κι άλλά ‘πες κι άλλα κάνεις, άλλα λογιάζεις κι άλλα λες κι άλλα στο νου σου βάνεις.
- Ανάθεμα σε ‘σέ κι εμέ και πάλι εμέ κι εσένα και πάλι σένα μοναχή και μή κακό σ’ εμένα.
- Θέλεις με, θέλεις, θέλεις με, θέλεις με μα φοβάσαι, να μ’ αγαπάς δε μ’ αγαπάς, να μ’ αρνηθείς λυπάσαι.
- Κλαίω πονώ, πονείς και κλαις, πονείς πονώ και κλαίω και καίγεσαι και καίγομαι κι αθρώπου δεν το λέω.
