ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Προϊόν της Αληθινής Επιστήμης της Αληθινής Πολιτικής
Της αγάπης μου για τη Αθήνα

Θεραπευτικό Σημείωμα Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Εάν οι συνθήκες στη δημόσια ζωή μας ήταν φυσιολογικές δεν θα υποχρεωνόμουν λόγω φιλίας, αγάπης προς την πόλη να γράψω αυτές τις γραμμές. Οι συνθήκες όμως έχουν μεγάλες παθολογίες. Γι’ αυτό, αυτό το θεραπευτικό σημείωμα. Η δημόσια θεραπεία είναι έργο της αληθινής πολιτικής όχι της ιατρικής.

Η υιοθέτηση από την νέα κυβέρνηση δύο προτάσεων που διατυπώθηκαν χρόνια πριν θα έπρεπε να προκαλέσει μια πλούσια, γόνιμη, πολυδιάστατη συζήτηση. Ένα ευγενές πεδίο. Αυτό δεν γίνεται γιατί τόσο τα υπαρκτά πολιτικά κόμματα όσο και τα πανεπιστήμια είναι αδύνατα διανοητικά να την κάνουν. Τα αντικείμενα σπουδών, οι τομείς σπουδών απουσιάζουν. Η βιβλιογραφία είναι ανύπαρκτη. Παραδείγματος χάριν απουσιάζουν τα βιβλία για τις πόλεις. Απουσιάζουν ως θεματολογία της πολιτικής. Επομένως ο τύπος είναι χωλός, φτωχός επιστημονικά για να ανταποκριθεί. Είναι γνωστή η γνώμη μου. Η χώρα δεν σκέπτεται. Μάλλον οι ψευτοελίτ δεν σκέπτονται.

Το διανοητικό και όχι μόνο κενό καλύπτει όπως παρατηρεί κανείς μια σφαίρα μωρίας. Αυτή είναι φυσιολογικό να προκαλεί μια αντίδραση που μπορεί να εκφρασθεί με το γνωστό, τουλάχιστον στην Μεσόγειο « porca miseria ». Την ψυχική και διανοητική εννοώ.

Μιλώ για τις ιδέες-προτάσεις ενοποίησης του Αρχαιολογικού Μουσείου με το Πολυτεχνείο και αυτήν της απομάκρυνσης των φυλακών Κορυδαλλού. Οι ιδέες, οι προτάσεις αυτές δεν είναι προϊόν κομματικών, υπουργικών, πρωθυπουργικών γραφείων, κέντρων ερευνών, ιδρυμάτων κλπ. Δεν είναι προϊόν του καφενείου, του πεζοδρομίου, του "μάγκες βγήκαν σε τηλεοπτικά σεργιάνια". Δεν μπορούν να υφίστανται αρπαχτές ή καταλήψεις. Όπως λέμε καταληψίες. Δεν είναι ανώνυμες. Το ανώνυμο δεν υπάρχει στους Έλληνες. Είναι το πεδίο των ολοκληρωτισμών ή των υπαλλήλων τους στον τύπο.

Για την διατήρηση μάλλον την επιβολή ενός πολιτισμένου πεδίου, είναι γνωστή η αντίθεση, η αλλεργία μου προς τις διάφορες μορφές εκβαρβαρισμού, για την υπεράσπιση του κύρους της Αληθινής Πολιτικής, και της Αληθινής Επιστήμης οφείλω να γράψω σύντομα τα εξής.

Η πρόταση για την ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου με το Πολυτεχνείο πρωτοδιατυπώθηκε στο βιβλίο, "Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία , Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2007, σ. 48". Σε αυτό ανέπτυσσα σύγχρονες επιστημονικές κατηγορίες και θεματολογίες που αφορούν αυτά τα ζητήματα.

Έχοντας συνείδηση της επικαιρότητας της πολιτικής βαρύτητας και της κεντρικότητας της πρότασης επέλεξα το απόσπασμα του βιβλίου που αναφέρονταν σε αυτήν ως παρουσίαση της πρώτης έκδοσης του. Έτσι δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Επενδυτής» και «Παρόν». Υπήρξε μία αντίδραση ως προς την νέα χρήση δια χειρός Κώστα Σκανδαλίδη. Πρότεινε κάτι για την Μνήμη.

Το κεφάλαιο, "Η ΝΕΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ – Πολιτισμός, Γνώση, Έδαφος, Τόπος, Δίκτυα, Αισθητική/ Tα πολιτισμικά Συμπλέγματα", στο οποίο διατυπώνω την πρόταση της ενοποίησης περιλαμβάνεται και στην νέα έκδοση με τίτλο Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία – Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου, Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2017. Τα ζητήματα αυτά συστηματοποιώ περισσότερο αναλυτικά και σχεδιαστικά στο βιβλίο μου "ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία, Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2015".

Η χώρα στερείται βιβλίων και σπουδών για τον τουρισμό.

Η κάλυψη, η προστασία του μεγάλου διανοητικού και επιστημονικού κενού του πολιτικού και του πανεπιστημιακού προσωπικού γι’ αυτά τα ζητήματα συγκρούεται με την έννοια, με το αίσθημα του γενικού καλού αλλά και τις τεράστιες σύγχρονες δυναμικές και προσδοκίες της χώρας μετά το 1989-1990.

Μια σύγχρονη και πεφωτισμένη Αρχιτεκτονική Σχολή θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί στην ανάδειξη και επεξεργασία αυτού του σχεδίου και όχι να αντιδρά. Το γιατί αντιδρά είναι μια ενδιαφέρουσα δημόσια συζήτηση (στο Ελληνική Πολιτική Παιδεία – Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη ).

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: ΕΞΩΠΟΛΙΣ - (Μιλώντας στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Γλυφάδας)

ΕΞΩΠΟΛΙΣ

Είναι γνωστή στους πολίτες η φράση μου, «αντί να ενώσετε την Ηγουμενίτσα με την Αλεξανδρούπολη, με τον Βόλο και την Πύλο ενώσατε τα Σεπόλια με την Δάφνη», στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1994. Ήταν η κριτική, η πρόταση μου για την κατανομή των Ευρωπαϊκών πόρων από όλους τους επίσημους των κομμάτων. Σήμερα όμως με αφορμή τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές ήθελα να μείνω στα Σεπόλια. Θα πρότεινα την ανάκτηση του αυθεντικού και ιστορικού ονόματος της περιοχής. Την απόδοση του ιστορικού αυθεντικού ονόματος στο σταθμό του Μετρό.

Γιατί το προτείνω; Γιατί έτσι θα κατανοήσουμε την παρά την φύση και παρά την Ιστορία χωρογραφική και πολεοδομική εξέλιξη της Αθήνας και της Αττικής. Το έγκλημα.

Τι μαρτυρεί, τι αποκαλύπτει το αυθεντικό ιστορικό όνομα. Ότι εκεί ήταν τα όρια της πόλεως, η συνάντηση του άστεως με την ύπαιθρο. Ήταν η Εξώπολις. Το Σεπόλια είναι μία παραφθαρμένη εκδοχή του Εξώπολις.

Από το Εξώπολις αρχίζει μια σοβαρή επιστημονική και πολιτική συζήτηση για την Αθήνα και την Αττική. Αυτή περιέχεται στο ‘Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία. Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου’. Την άρχισα δεκαετίες πριν. Στην Κερατέα, στο Φάληρο το 1994 όπου δεν αποφύγαμε την κακοποίηση του τοπίου (στο ‘Αναστήλωση Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία’). 

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Το 1999 (ήταν η εποχή των 16 δις και της Siemens)

Η πρότασή μου για την ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου με το Πολυτεχνείο δεν ήταν μία αποσπασματική πρόταση αλλά εντάσσονταν σε ένα σύγχρονο αναπτυξιακό σχέδιο για το κέντρο των Αθηνών. Συνοδεύονταν από την ιδέα των Εξαρχείων ως Βιβλιούπολη.

Διατυπώθηκε στο βιβλίο Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία, Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2007. Είναι προϊόν μιας σύγχρονης επιστημονικής αναπτυξιακής θεωρίας.

Κείμενα που συνόδεψαν την έκδοση του βιβλίου και περιελάμβαναν αυτό το μέρος του δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες «Επενδυτής» και «Παρόν».

Η αγράμματη, βουβή ή φλύαρη νομενκλατούρα του ΚΚΚΑΣΟΡ (το εκφυλισμένο ΠΑΣΟΚ) με έναν από τους γραφειάδες της αντιπαρατέθηκε δια μέσου μιας ευτελούς αντιπρότασης περί μουσείου Μνήμης – Αντίστασης. Κάτι τέτοιο.

Το κείμενό μου επανεκδόθηκε στον νέο τόμο με τίτλο ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ, Αθήνα 2017. Μια περισσότερο ολοκληρωμένη πρόταση για το κέντρο των Αθηνών διατυπώθηκε στο ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ – Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία , Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2015.

Η πρόταση επανήλθε με την εμφάνιση των υποψηφίων δημάρχων και αυτό είναι θετικό. Είναι επίσης θετικό που γράφτηκε ότι η πρόταση δεν ανήκει στον υποψήφιο που την διατύπωσε.