Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής
Στις 2 Δεκεμβρίου 2020 έγινε παρουσίαση στο ελληνικό κοινό, μιας δίγλωσσης εκπαιδευτικής πλατφόρμας (ελληνικά-γερμανικά) σχετικά με την γερμανική κατοχή.
Ένα υλικό που στηρίζεται σε 93 προφορικές μαρτυρίες από ανθρώπους που έζησαν την τραγικότητα της εποχής εκείνης. Χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας και το ίδρυμα Νιάρχος, με υπεύθυνο το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Σχεδόν άρτιο τεχνολογικά, ελκυστικό, με 6 έτοιμα εκπαιδευτικά σενάρια για αξιοποίηση από εκπαιδευτικούς και μαθητές και δυνατότητα να δημιουργηθούν και άλλα, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες των χρηστών της.
Η αθώα ματιά ενός εκπαιδευτικού και κυρίως ενός μαθητή, θα αντλήσει πρωτογενές υλικό και αρκετές πληροφορίες για να στηρίξει την εργασία του. Ακόμα και συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου υπάρχει, του ανθρώπου σύμβολο και πρωτεργάτη των γερμανικών αποζημιώσεων. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Τίποτα το μεμπτό δεν φαίνεται, ίσα-ίσα μάλιστα. Αν κάποιος όμως έχει διαβάσει ή ακούσει κάποιες κριτικές επ’ αυτού (όπως των Συγγελάκη, Γιάγκου, Μαργαρίτη) ή είναι λίγο ψαγμένος για την ιστορία του θέματος, τότε αναφύονται καίρια ερωτήματα και ζητήματα.
Οι πληροφορίες είναι καλοβαλμένες μεν, αλλά οδηγούν σε άλλα συμπεράσματα. Όπως, ότι η πείνα ήταν αποτέλεσμα του ναυτικού αποκλεισμού των Άγγλων και όχι της επιλογής των Γερμανών κατακτητών να κλέψουν κάθε είδους παραγωγή υπέρ των συμπατριωτών τους (συνέβαλε αλλά δεν καθόρισε) ή το τραγικό ότι η αντίσταση των Ελλήνων προκάλεσε το σφάξιμο των αμάχων. Μερικές μόνο κριτικές που έχουν επισημανθεί ήδη από τον κ. Συγγελάκη, του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Επιπλέον, οι αριθμοί που αναφέρονται σε θύματα ή συνέπειες είναι πραγματικοί αλλά όχι αληθινοί. Οι αληθινοί αριθμοί για το τι έγινε στην κατοχή, είναι καταγεγραμμένοι στις αδιαμφισβήτητες μελέτες που αποτυπώνουν ακριβώς πόσοι άνθρωποι χάθηκαν σε κάθε περίπτωση βανδαλισμού των κατακτητών, αλλά και τις υλικές συνέπειες (σε πραγματικές σημερινές τιμές) που υπάρχουν. Έχουν κοστολογηθεί μέχρι κεραίας και απαιτούνται από το σημερινό γερμανικό κράτος στο ακέραιο και διαχρονικά, μέχρι της υλοποίησης των.
