“Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. 𝜜𝝆𝜿𝜺ί 𝝂𝜶 𝜹𝜼𝝁𝜾𝝄𝝊𝝆𝜸𝜼𝜽𝝄ύ𝝂 𝜺𝝃𝜶𝝆𝝉ή𝝈𝜺𝜾ς 𝝉ό𝝈𝝄 𝜾𝝈𝝌𝝊𝝆ές ώ𝝈𝝉𝜺 𝜼 𝜾𝜹έ𝜶 𝜿𝜶𝜾 𝝁ό𝝂𝝄 𝝉𝜼ς 𝜺𝝃έ𝜸𝜺𝝆𝝈𝜼ς 𝝂𝜶 𝝁𝜼𝝂 έ𝝆𝝌𝜺𝝉𝜶𝜾 𝝈𝝉𝝄 𝝁𝝊𝜶𝝀ό 𝜿𝜶𝝂𝜺𝝂ός.
Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον 𝝳𝞀𝝰𝞂𝞃𝝸𝝹ό 𝝿𝝴𝞀𝝸𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ό 𝞃𝝶ς 𝝿𝝰𝝸𝝳𝝴ί𝝰ς, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς.
Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω της τηλεόρασης, «𝛙𝛖𝛘𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ά» 𝛑𝛒𝛐𝛄𝛒ά𝛍𝛍𝛂𝛕𝛂 𝛑𝛐𝛖 𝛉𝛂 𝛋𝛐𝛌𝛂𝛋𝛆ύ𝛐𝛖𝛎 𝛑𝛒𝛚𝛕ί𝛔𝛕𝛚ς 𝛕𝛐 𝛔𝛖𝛎𝛂ί𝛔𝛉𝛈𝛍𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛂 έ𝛎𝛔𝛕𝛊𝛋𝛕𝛂.Το πνεύμα θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα παρεμποδίζεται.....
Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε 𝛈 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛈𝛍𝛊𝛔𝛕𝛊𝛋ή 𝛆𝛖𝛗𝛐𝛒ί𝛂 𝛎𝛂 𝛄ί𝛎𝛆𝛊 𝛕𝛐 𝛍𝛐𝛎𝛕έ𝛌𝛐 𝛕𝛈ς 𝛂𝛎𝛉𝛒ώ𝛑𝛊𝛎𝛈ς 𝛆𝛖𝛕𝛖𝛘ί𝛂ς 𝛋𝛂𝛊 𝛖𝛑ό𝛅𝛆𝛊𝛄𝛍𝛂 𝛕𝛈ς 𝛆𝛌𝛆𝛖𝛉𝛆𝛒ί𝛂ς.
Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο, ότι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να καταπολεμηθεί.
Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν”.
------------------
[Μετάφραση του Αντώνη Καραβασίλη από τη γαλλική έκδοση: «L’obsolescence de l’homme», εκδ. IVREA, Παρίσι 2002.]»
-------------------------
Via: nobile.gr, .ploumistos, Helen Zagla | www.fractalart.gr | Eπιμ:Δ.Ντζαδήμα
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...» τραγουδούσε ο ευαίσθητος, λυρικός τραγουδιστής, συνοδός στη χαρά μας των μετεφηβικών μας
χρόνων, ο Νίκος Παπάζογλου*, ο τραγουδιστής με το κόκκινο μαντίλι.
«Δεν αρκεί ν΄ αλλάξουμε τον κόσμο – δεν κάνουμε άλλωστε και
τίποτ΄ άλλο μέχρι τώρα.
Τούτο συμβαίνει και χωρίς εμάς.
Πρέπει επιπλέον να ερμηνεύσουμε αυτή την αλλαγή
Ακριβώς για να την αλλάξουμε.
Έτσι ώστε ο κόσμος να μην αλλάζει πια χωρίς εμάς.
Και έτσι ώστε να μην καταντάει ένας κόσμος χωρίς εμάς».
Γκύντερ Άντερς
Από το προλογικό
σημείωμα του Στέφανου Ροζάνη*
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από το «Die
Antiquiertheit des Menschen» («”Η επαν”-“απαρχαίωση” του
ανθρώπου»), του Γερμανού φιλοσόφου Γκύντερ Άντερς.
Γραμμένο το 1956 περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια ένα μέλλον που
ταυτίζεται με τις πιο ζοφερές στιγμές του δικού μας παρόντος:
“Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν
απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. Αρκεί να
δημιουργηθούν εξαρτήσεις τόσο ισχυρές ώστε η ιδέα και μόνο της εξέγερσης να μην
έρχεται στο μυαλό κανενός.
Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την
ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων
τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον δραστικό περιορισμό της παιδείας,
προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει
στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες
τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί.
Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην
πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς.
Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω
της τηλεόρασης, «ψυχαγωγικά» προγράμματα που θα κολακεύουν πρωτίστως το συναίσθημα και
τα ένστικτα. Το πνεύμα
θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον
ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα
παρεμποδίζεται. Το σεξ θα τεθεί στην πρώτη γραμμή των ανθρωπίνων ενδιαφερόντων
— δεν υπάρχει καλύτερο κοινωνικό ηρεμιστικό
Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να
αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να
καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε η διαφημιστική
ευφορία να γίνει το μοντέλο της ανθρώπινης ευτυχίας και υπόδειγμα της
ελευθερίας.
Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο,
ότι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να
καταπολεμηθεί.
Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική
και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν”.
[«”Η επαν”-“απαρχαίωση” του ανθρώπου»), του Γερμανού φιλοσόφου Γκύντερ Άντερς.
Μετάφραση του Αντώνη Καραβασίλη από τη γαλλική έκδοση:
«L’obsolescence de l’homme», εκδ. IVREA, Παρίσι 2002.]»
* Ο Νίκος Παπάζογλου έφυγε πρόωρα τέτοιες μέρες του 2011.
Όπως είχε πει για το μαντίλι του, «άρχισα να το φορώ για τη
μοτοσικλέτα, γιατί, ξέρεις, καρφώνονται μέλισσες στον λαιμό σου, ό,τι θέλεις.
Και έμεινε. Άρχισε να με βοηθάει μετά στο τραγούδισμα πολύ». Αλλά και βέβαια
σύμφωνα με τον ίδιο, « έχει χρησιμεύσει και για να σκουπίσει τα δάκρυά του από
λύπη ή έρωτα».
** GUNTHERANDERS, «Η απαρχαίωση των ιδεολογιών του
κομφορμισμού – Δύο κεφάλαια από την απαρχαίωση του ανθρώπου», εκδ. Έρασμος
Και ταιριαστή σε στίχους και σε εκτέλεση απάντηση:
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ’ του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ’ αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού,
φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό μα εγώ θα αναστηθώ
Το 1956, ο Γερμανός φιλόσοφος Günter Anders έγραψε ένα βιβλίο για τη χειραγώγηση των μαζών.
Ονόμασε αυτό το βιβλίο "Απασχόληση του ανθρώπου".
Αυτές οι επικίνδυνες φράσεις έγραψαν ιστορία, ειδικά τον 21ο αιώνα.
Ορίστε μια περίληψη αυτών των πραγμάτων:
"Για να καταστείλει εκ των προτέρων οποιαδήποτε εξέγερση, δεν πρέπει να την πάρει κανείς με βίαιο τρόπο.
«Αρχαϊκές μέθοδοι όπως του Χίτλερ είναι εντελώς ξεπερασμένες».
Αρκεί να δημιουργήσεις μια συνθήκη μειώνοντας σημαντικά το επίπεδο και την ποιότητα της "Εκπαίδευσης. "
"Ένα αμόρφωτο άτομο έχει μόνο έναν περιορισμένο ορίζοντα σκέψης και όσο περισσότερο η σκέψη του δεσμεύεται σε υλικές, μέτριες ανησυχίες, τόσο λιγότερο μπορεί να εξεγερθεί. "
«Πρέπει να κάνουμε όλο και πιο δύσκολη την πρόσβαση στη «γνώση»... "
Και ότι το χάσμα μεταξύ "λαού" και "επιστήμης".
Η ενημέρωση που προορίζεται για το ευρύ κοινό πρέπει να είναι «Αναισθησία».
Και πάλι, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε "πειθώ" και όχι "άμεση βία", και θα κάνουμε αυτό:
Θα εκπέμπουμε μαζικά στην τηλεόραση, ψυχαγωγία μεθυσμένων, πάντα ισοπεδώνοντας το συναισθηματικό και το ένστικτο. "
"Θα απασχολήσουμε μυαλά με αυτό που είναι μάταιο και παιχνιδιάρικο. "
