Ποιοι ήταν οι Βησιγότθοι - Η εγκατάστασή τους στη Θράκη - Η εκλογή του Αλάριχου ως αρχηγού τους- Η κάθοδός τους προς τη νότια Ελλάδα- Γιατί έφυγαν από την Αθήνα χωρίς να προκαλέσουν καταστροφές;- Οι Βησιγότθοι στην Πελοπόννησο και οι βανδαλισμοί σε Κόρινθο, Άργος και Σπάρτη- Η εγκατάστασή τους στην Αρκαδία και η εκδίωξή τους από τους Βυζαντινούς προς την Ήπειρο.
Ο ελλαδικός χώρος από την αρχαιότητα έχει γίνει στόχος επιδρομών πολλών βαρβάρων. Σε αρκετά άρθρα μας έχουμε αναφερθεί σε ορισμένους από αυτούς (Γαλάτες, Έρουλους, Σλάβους κ.α.). Μια σύντομη αναφορά έχουμε κάνει και για την επιδρομή των Βησιγότθων του Αλάριχου, αναφερόμενοι κυρίως στην περιήγηση του βάρβαρου ηγεμόνα στην Αθήνα. Αν η Αθήνα όμως δεν αντιμετώπισε προβλήματα από τους Βησιγότθους θα δούμε στη συνέχεια το γιατί, δεν έγινε το ίδιο και με άλλες ελληνικές πόλεις κυρίως στην Πελοπόννησο που καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς: Κόρινθος, Άργος και Σπάρτη λεηλατήθηκαν από τους βάρβαρους με αποτέλεσμα πολλά αρχαία μνημεία να καταστραφούν. Ποιοι ήταν όμως οι Βησιγότθοι και πώς έφτασαν στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας;
Οι Βησιγότθοι και οι συγκρούσεις τους με Ρωμαίους και Βυζαντινούς
Οι Βησιγότθοι ήταν αρχαίος γερμανικός λαός, ένας από τους δύο μεγάλους κλάδους των Γότθων. Αρχική τους κοιτίδα ήταν η περιοχή στα δυτικά του ποταμού Δνείστερου γι’ αυτό και ονομάστηκαν και Βησιγότθοι (Γότθοι της Δύσης) σε αντιδιαστολή με τους Οστρογότθους (Γότθοι της Ανατολής). Η πρώτη σύγκρουση ανάμεσα σε Ρωμαίους και Βησιγότθους έγινε το 213 όταν τους αντιμετώπισε ο αυτοκράτορας Καρακάλλας. Όμως το 239 πέρασαν τον Δούναβη, έφτασαν στη Μαρκιανούπολη και αφού ρήμαξαν την περιοχή ως τον Εύξεινο Πόντο αποσύρθηκαν στον Δούναβη έναντι χρηματικής αποζημίωσης. Μετά από 10 χρόνια με ηγεμόνα τους τον Κνίβα έφτασαν ως τη βόρεια Θράκη και αφού νίκησαν τους Ρωμαίους σε μια μάχη όπου σκοτώθηκαν ο αυτοκράτορας Δέκιος και ο γιος του κατέλαβαν τη Φιλιππούπολη. Ο αυτοκράτορας Γάλλος αναγκάστηκε να τους καταβάλει ετήσιο φόρο, ο Κλαύδιος τους νίκησε επανειλημμένα ενώ ο Αυρηλιανός τους παραχώρησε το μεγαλύτερο μέρος της Δακίας. Το 322 τους αναχαίτισε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Στα μέσα του 4ου αιώνα εγκαταστάθηκαν στη Μοισία ως φόρου υποτελείς στο Βυζάντιο. Σύντομα όμως επαναστάτησαν λόγω της βαριάς φορολογίας και υπό την ηγεσία του Φριτίγερνου κατατρόπωσαν τους Βυζαντινούς στη μάχη της Αδριανούπολης (378) όπου σκοτώθηκε και ο αυτοκράτορας Ουάλης (δείτε και το σχετικό μας άρθρο στις 17/3/2018). Ο Θεοδόσιος ο Μέγας ακολούθησε συμβιβαστική πολιτική. Μετά τη σύναψη ειρήνης, τους δέχθηκε στο κράτος ως συμμάχους ενώ εκείνοι ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό αν και ακολούθησαν την αίρεση του Αρειανισμού.
