“Εt in Arcadia ego”

Θόδωρος Μαραγκός - Σκηνοθέτης 

Τότε που έκανα το Μάθε παιδί μου γράμματα,  πάνω στα βουνά της Αρκαδίας υπήρχε ένας βοσκός, τον οποίον  ακολουθούσε όπου πήγαινε και όπου στεκόταν, ένας Ιταλός!. Ρώτησα γιατί τον ακολουθεί ο Ιταλός  και μου είπαν ότι είναι θαυμαστής του! Και τι είδους θαυμαστής είναι, ρώτησα, απορημένος. Του αρέσουν οι ιστορίες του βοσκού και όταν τον ακούει να τις αφηγείται, δακρύζει! μου είπαν. Η περιέργειά μου και το ενδιαφέρον μου φούντωσε. Επεδίωξα , τους γνώρισα και έπαθα την πλάκα μου..

Ο βοσκός που τον  έλεγαν Γιώργο Πετρίδη ήξερε του κόσμου τις ιστορίες, από την παράδοση, από την μυθολογία, από την ιστορία. Μεγάλες ιστορίες μια και δυο ώρες η κάθε μια. Τις είχε αποστηθίσει και τις έλεγε απ έξω. Είχε κι έναν μοναδικό τρόπο να τις αφηγείται. Ήταν πράγματι συγκλονιστικός

Ο Αλμπέρτο ο Ιταλός ήταν Ελληνολάτρης και ήξερε τα Ελληνικά καλλίτερα από εμένα. Τον ρώτησα πως ανακάλυψε τον Γιώργο Πετρίδη τον βοσκό και μου είπε:

 Τον ξέρεις τον περίφημο πίνακα του Νικολά Πουσσέν, Ο ΒΟΣΚΌΣ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΊΑΣ που είναι στο Λούβρο; Όχι, του είπα. 

Και τότε ο Ιταλός μου είπε την  "δική του Ιστορία"

"Στο σχολείο μας έμαθαν πως, όταν η Ελλάδα υποδουλώθηκε από τους Τούρκους τον 15ο αιώνα, ο Ελληνισμός απελευθέρωνε την Ευρώπη, με την αναγέννησή του, από την ιερά εξέταση και από τα σκοτάδια του μεσαίωνα. Αυτό είχε σαν επακόλουθο να φουντώσει το κίνημα του του ανθρωπισμού και του ρομαντισμού και τη γέννηση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ΕΙΚΟΝΑ: Νικόλαος Λύτρας, Βάρκα με πανί.

ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΩΣΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

δεν είναι μόνο ένας τόπος, π.χ. η ράχη της Σέριφος όπου – όπως έξοχα έγραφε ο Ελύτης – «όταν ανεβαίνει ο ήλιος, τα πυροβόλα όλων των μεγάλων κοσμοθεωριών παθαίνουν αφλογιστία». 

Δεν είναι μόνο ένας χρόνος, όπου ο χωρίς έρμα άνθρωπος των νέων χρόνων ή ο σκληρά εργαζόμενος βρίσκουν μερικές μέρες καταφυγής σε μια ψευδαίσθηση ελευθερίας και ομορφιάς. 

Είναι κυρίως ένας τρόπος που συντρίβει με το φως του κάθε προσποίηση δυστυχίας, κάθε επιτηδευμένη οργή που συνιστά χυδαιότητα επειδή σφετερίζεται τη θέση των πραγματικά απόκληρων, εκείνων που δεν απαιτούν νομικές ή φυσικές παραβιάσεις, δεν επιζητούν προνόμια ή επιβεβαίωση του ναρκισσισμού τους αλλά απλές χαρές που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι. Για τούτο και το ελληνικό καλοκαίρι, γελοιοποιεί με το φως του την ηθική των απελεύθερων σκλάβων, κάθε ελεητική ιδεολογία που μετατρέπει τον πόνο, σιγά- σιγά, μέσω της αιώνιας θυματοποίησης, σε αγάπη της ίδιας της αθλιότητας. Αυτής που χωρίς κανένα οικονομικό προαπαιτούμενο διαλύεται, αν θέλεις, στο ελληνικό φως.

Άφησαν ελεύθερους 14 λύκους στο πάρκο. αυτο που εγινε μετα ειναι ενα θαυμα....

Θεογέφυρο, τοπίο ονειροχώρας -Γιατί αυτό το γεφύρι θεωρείται το πιο ξεχωριστό στην Ελλάδα [εικόνες & βίντεο]

iefimerida.gr «Θεογέφυρο». Λίγο μετά τη Ζίτσα, ο ποταμός Καλαμάς έκανε το θαύμα του, σκαλίζοντας με τα άγρια νερά του το μεγάλο βράχο. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό... 

Το «Θεογέφυρο» είναι ένα τοξωτό πέτρινο γεφύρι με πλάτος 3 με 4 μέτρα και ύψος 20 μέτρα, που αποτελεί μοναδικό δημιούργημα της φύσης. Από κάτω του ρέει ο ορμητικός Καλαμάς, ο μεγαλύτερος ποταμός της Ηπείρου με μήκος 115 χιλιόμετρα. 

Φωτογραφία: wikimedia.org

Χαράδρες, καταρράκτες και βράχοι συμπληρώνουν την εικόνα του άγριου τοπίου.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, κάποια γυναίκα άφησε το νεογέννητο παιδί της και διέσχισε το ποτάμι, μέσω ξύλινης γέφυρας για να επισκεφτεί κοντινό μοναστήρι. Τότε, ξέσπασε καταιγίδα, ο ποταμός φούσκωσε και παρέσυρε την ξύλινη γέφυρα. Η γυναίκα παρακάλεσε τον Θεό να τη βοηθήσει να επιστρέψει εγκαίρως στο παιδί της για να το ταΐσει. Ξαφνικά, τα νερά υποχώρησαν και σχηματίστηκε γεφύρι, το οποίο ονομάστηκε από τους ντόπιους  «γεφύρι του Θεού». Σύμφωνα με έναν άλλο θρύλο, ένας βράχος αποκολλήθηκε ύστερα από σεισμό και σφήνωσε στο πιο στενό σημείο της χαράδρας, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί το πέτρινο γεφύρι. 

Πώς μπορεί να φθάσει εκεί κανείς 

Στην παλιά εθνική Ιωαννίνων – Ηγουμενίτσας, στρίβουμε στη διασταύρωση για Δεσποτικό και Λίθινο. Μόλις προσπεράσουμε και αφήσουμε στα αριστερά μας το χωριό Λίθινο συναντάμε μια στενή γέφυρα. Ακολουθώντας ένα κατηφορικό μονοπάτι φτάνετε μετά από περπάτημα 2-3 μόλις λεπτών στο παραδείσιο αυτό τοπίο.