του Βασίλη Ασημακόπουλου[1]
Η έκβαση της σύγκρουσης μεταξύ Κύπρου
και Ευρωζώνης, αποτυπώνει το συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στην κυπριακή αστική
τάξη και τον γερμανικό ιμπεριαλισμό που ηγήθηκαν των δύο σχηματισμών, στο
γενικευμένο πλαίσιο καπιταλιστικής κρίσης και χρηματιστικής συσσώρευσης
κεφαλαίου. Για τις δυνάμεις που προσδοκούν και αγωνίζονται για μια άλλη
προοπτική από τη μνημονιακή βαρβαρότητα είναι απαραίτητο να εξαχθούν ορισμένα
βασικά συμπεράσματα, έχοντας υπ’ όψιν ότι τα ζητήματα δεν είναι μονοδιάστατα ή
μονοθεματικά. Διαφορετικά ειπωμένο το οικονομικό στοιχείο καθορίζει, αλλά σε ‘τελευταία
ανάλυση’, όπως απέδειξε και η κυπριακή
κρίση. Ο περιορισμένος χώρος ενός άρθρου προσδιορίζει και τα όρια. Αυτός είναι
και ο λόγος που γεωπολιτικές και γεωοικονομικές διαστάσεις[2]
της κρίσης δεν αναφέρονται.
1.
Το εθνικό κέντρο ‘πούλησε’ τους αδελφούς Κυπρίους. Για μιαν ακόμα φορά.
Μπορούμε ν’ αριθμήσουμε τουλάχιστον άλλες τέσσερις. Τη δεκαετία του ’50, όταν
οι Κύπριοι πάλευαν για την αυτοδιάθεση-ένωση με την Ελλάδα απέναντι στον
βρετανικό ιμπεριαλισμό και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα υπό την ηγεμονία της
αριστεράς (ΕΔΑ-ΚΚΕ) στήριζε έμπρακτα και μαχητικά τη δίκαιη υπόθεση, η
κυβέρνηση Καραμανλή ισορροπώντας μεταξύ
κραταιού αμερικάνικου νεοαποικισμού και καταρρέουσας βρετανικής αποικιοκρατίας υποχρέωσε την Κύπρο σε δοτή ‘ανεξαρτησία’ υπό καθεστώς εγγυητριών
δυνάμεων (συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, Φεβρουάριος 1959). Τον Ιούλιο-Αύγουστο
1974 με το ιωαννιδικό χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την άρνηση
υπεράσπισης της Κύπρου από την εισβολή του τουρκικού Αττίλα, αφού προηγουμένως
η παπαδοπουλική χούντα είχε αποσύρει την ελλαδική μεραρχία από την Κύπρο (1967)
και διαρκώς υπονόμευε την Κυπριακή Δημοκρατία. Τον Απρίλιο 2004 με την
προσπάθεια επιβολής (Σημίτης-Γιώργος Παπανδρέου 2002-2004) στην Κύπρο του
αμερικανοβρετανικού νεοαποικιακού σχεδίου Ανάν[3]. Τον Φεβρουάριο-Μάρτιο 2012 με το ελλαδικό PSI και το κούρεμα 4,5 δισ ευρώ ομολόγων του
ελληνικού δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους κυπριακές τράπεζες. Γιατί όμως
συμβαίνει αυτό;
