Πώς εξουδετερώνεις τους Νεοναζί...

Του Θανάση Κ. 

Πώς αντιμετωπίζει μια δημοκρατική κοινωνία την άνοδο του νεοφασισμού;

Αυτό το ερώτημα δεν έχει απαντηθεί, από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες συνολικά.

Παντού σχεδόν στην Ευρώπη η Δεξιά ανεβαίνει - και μαζί και η ακροδεξιά!

Αυτά τα δύο ΔΕΝ είναι το ίδιο πράγμα! Όπως η Αριστερά και η ακραία Αριστερά ΔΕΝ είναι το ίδιο...

Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν καταλαβαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ!

Πολλές φορές η ακροδεξιά ανεβαίνει εκεί που η "Δεξιά" μοιάζει πολύ αδύναμη και "συμβιβασμένη με το "σύστημα".

Αλλά και οι δύο ανεβαίνουν, επειδή το "σύστημα", ή - σωστότερα - οι συστημικές δυνάμεις της κοινωνίας, δεν καλύπτουν τις ανάγκες ή τις αγωνίες των πολιτών, αφήνοντας μεγάλες "ρωγμές", απ' όπου περνάνε αντί-συστημικά μορφώματα...

Όταν η ίδια η κοινοβουλευτική Δεξιά πάψει να παριστάνει, ενοχικά, κάτι άλλο από αυτό που οφείλει να είναι, και όπου ανασυγκροτείται για να καλύψει το κενό των υπολοίπων, τότε χώρος για να υπάρξει "άκρα δεξιά" και μάλιστα νεοναζιστικής μορφής, δεν υπάρχει. 

Όπου αντίθετα, η Δεξιά φέρεται ως..."Ποτάμι", δηλαδή ως "γαλάζια εκδοχή" της κυβερνώσας Κεντροαριστεράς, εκεί αναπτύσσονται ακροδεξιά μορφώματα. Που κάποιες φορές φτάνουν ως το νεοναζισμό. 

-- Το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει η Δημοκρατία είναι να καταλάβει γιατί ξαφνικά γιγαντώνονται τα ακροδεξιά κόμματα. 

-- Το δεύτερο, είναι να εξουδετερώσει τις πιο ακραίες - και επικίνδυνες - εκδοχές τους. Ιδιαίτερα τους "νεοναζί"...

Μ' άλλα λόγια να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια που δημιουργούν το πρόβλημα ΚΑΙ να αντιμετωπίσει πρακτικά το ίδιο το πρόβλημα που έχει ΗΔΗ δημιουργηθεί. 

Και τα δύο. Μαζί και Ταυτόχρονα!

Στην Ευρώπη ή άνοδος της ακροδεξιάς υποκινείται ή τροφοδοτείται από τρία μεγάλα αίτια:

-- Την γιγάντωση της παράνομης μετανάστευσης. 

-- Την κατάλυση της εσωτερικής ασφάλειας - που άλλοτε συνδέεται κι άλλοτε είναι ασύνδετη με την μαζική εισροή παρανόμων μεταναστών. 

-- Την άνωθεν εκστρατεία για την κατάλυση παραδοσιακών θεσμών ή ταυτοτήτων, 

όπως της εθνικής ταυτότητας (στο όνομα της "παγκοσμιοποίησης"),

της θρησκευτικότητας (στο όνομα του "μοντερνισμού"),

της οικογένειας (στο όνομα του "δικαιωματισμού") 

και των... φύλων που κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν είναι βιολογικά, λέει, αλλά, "ιδεολογικά"! Δεν είναι δύο, αλλά είναι πολλά. Και δεν αντανακλούν βιολογική πραγματικότητα, αλλά απλώς "κοινωνικές αντιλήψεις" - perceptions.  

Οι καθαροί...

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Ο Πλεύρης είναι υπουργός. Τον έχει κάνει υπουργό ο Μητσοτάκης. 

Οπως και τον Βορίδη. Οπου Βορίδης είναι αυτός που το 2000 κατέβαινε υποψήφιος στο κόμμα του ναζιστή Πλεύρη (μπαμπάς) και που το 1985 είχε διαδεχτεί τον Μιχαλολιάκο στην ηγεσία της ν.ΕΠΕΝ του φασίστα δικτάτορα Παπαδόπουλου. Του οποίου δικτάτορα ο υπαρχηγός Παττακός έστελνε εγκάρδιες ευχετήριες κάρτες στον Γεωργιάδη το 2005.

 Οπου Γεωργιάδης είναι αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός του Μητσοτάκη. Και που πριν γίνει αντιπρόεδρος του Μητσοτάκη και υπουργός του Μητσοτάκη ήταν στο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Οπου ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, αυτό από το οποίο πέρασαν Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης, και που στις νομαρχιακές του 2002 είχε στο ψηφοδέλτιό του 4 ναζιστές της Χρυσής Αυγής ανάμεσά τους και τον Παπαγιώταρο. 

Κατόπιν αυτών ο Μητσοτάκης των Βορίδη, Πλεύρη, Γεωργιάδη, είναι αυτός που είπε πως όποιος δεν ψήφισε την τροπολογία του Βορίδη "κλείνει το μάτι" στους χρυσαυγίτες...

Φασισμός και αντιφασισμός στα κάγκελα των σχολείων

από Τάσος Χατζηαναστασίου 3 Οκτωβρίου 2021

του Τάσου Χατζηαναστασίου*

Τα γεγονότα στα ΕΠΑΛ των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά τόσο για την κατάσταση που επικρατεί στην Παιδεία και ιδιαίτερα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση όσο και για την αφέλεια ορισμένων και την περισσή υποκρισία άλλων που υποτίθεται μάχονται τον φασισμό και τις ποικίλες εκδοχές του (ρατσισμός, ναζισμός, σεξισμός, ομοφοβία κτλ).

Πρώτα πρώτα, θα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα γιατί στα πιο στερημένα κοινωνικά και μορφωτικά κοινωνικά στρώματα, στα οποία αντικειμενικά ανήκουν και οι μαθητές των ΕΠΑΛ, γενικότερα, και ειδικά των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης, η επιρροή της ακροδεξιάς και ο χουλιγκανισμός ασκούν μεγαλύτερη έλξη στη νεολαία από αυτήν της αριστεράς. Για λόγους μεθοδολογικούς, παρότι στην ουσία αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία, ας ξεχωρίσουμε τις δύο επιρροές σε κοινωνική, αυτήν του χουλιγκανισμού και του συμμοριτισμού, και σε ιδεολογική, αυτήν της ακροδεξιάς.

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος για την Χρυσή Αυγή

Ο Γέροντας δεν είναι κοντά μας και θα είχε πολλά να μας πει για τις τόσες κακοτοπιές των ημερών μας.

Για τη Χρυσή Αυγή μίλησε νωρίς και έσωσε την αξιοπρέπεια της Εκκλησίας. Τον απείλησαν αλλά πώς και ποιούς να φοβηθεί;

Με τη στάση του βοήθησε κι άλλους να πάρουν θέση, μερικοί μάλιστα που είχαν συνεργαστεί, ευτυχώς, άλλαξαν στάση.

**********

Να θυμηθούμε:

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος.

Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό.

Τον Χριστό που η «Χρυσή Αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.

Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού «εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;»

Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι;

Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού;

Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν «καλός».

Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης.

Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος."

Δήλωνε,

Νίκη θα είναι αν εξαλείψουμε και τις αιτίες που δημιουργούν το φασισμό!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτή η χαροκαμμένη μάνα δικαιούται τα δάκρυα της δικαίωσης...

Όμως, αυτές οι δηλώσεις του δημοκρατικού τόξου με βάζουν σε σκέψεις, σαν ειρωνεία μου φαίνονται.

Για όλη αυτή την πολιτειακή ηγεσία που ψήφισε μνημόνια, οδήγησε το λαό στη φτώχεια και το κράτος στη χρεοκοπία, που έκανε τη χώρα προτεκτοράτο και αποικία, που έριξε τόνους δακρυγόνα στις πλατείες, που έστειλε 500.000 ελληνόπουλα στο εξωτερικό και τα υπόλοιπα στην ανεργία, που γέμισε τους δρόμους άστεγους, που... που... που... που.. γιατί τα πανηγύρια; Γιατί οι δηλώσεις; 

Δικό σας σπόρος, ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του, δημιούργημα των πολιτικών σας, δες τε τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής.

Για τα υπόλοιπα ο λόγος στον Μπρεχτ:

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.

Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;»

Μαζί με τα πανηγύρια αδέρφια έχουμε πολλά να κάνουμε...

Νίκη θα είναι αν εξαλείψουμε και τις αιτίες που δημιουργούν το φασισμό!

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί!!!

ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

"Το τέρας του νεοναζισμού κατάφερε να σηκώσει κεφάλι εξαιτίας της μνημονιακής βαρβαρότητας".

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Όλοι αυτοί στο κάδρο του "δημοκρατικού τόξου", που ψήφισαν μνημόνια, καλλιέργησαν το έδαφος για να φουντώσει ο νεοναζισμός".
"Το τέρας του νεοναζισμού κατάφερε να σηκώσει κεφάλι εξαιτίας της μνημονιακής βαρβαρότητας".
"Δεν φτάνει η καταδίκη των προσώπων αν δεν εκλείψουν οι αιτίες που έθρεψαν το τέρας".

Κόμμα Κασιδιάρη: Καμουφλαρισμένος Ναζισμός

Του Γιάννη Ξένου

Η δημοσκοπική πτώση του Σύριζα και η συνθήκη μονοπολισμού (που μπορεί να είναι και συγκυριακή) που επικρατεί δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για δημιουργία κάθε είδους πολιτικού σχήματος. Η αντικειμενική πραγματικότητα ότι υπάρχει πολιτικό κενό και η αβάσιμη ελπίδα ότι θα γίνουν τους επόμενους μήνες εκλογές ωθούν πολλούς να κινηθούν πολιτικά, ξεκινώντας πολιτικές ζυμώσεις ή  ανακοινώνοντας σχήματα.  

Μέσα σε αυτούς και ο Ηλίας Κασιδιάρης που ανακοίνωσε ότι ξεκινά νέο κόμμα µε κεντρικό σύνθημα το ανδρεοπαπανδρεϊκό «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Φορώντας το κοστούμι του και μπροστά σε βιβλιοθήκη µε δερματόδετους τόμους, παρουσίασε το σοβαρό του πρόσωπο. Επιτέθηκε στη ΝΔ που εξαπάτησε τον πατριωτισμό των ψηφοφόρων της και στον «Χριστέμπορο» Βελόπουλο. Το κύριο θέμα που απασχόλησε το μήνυμά του είναι ο κίνδυνος της παράνομης μετανάστευσης. Απέφυγε να αναφερθεί σε ιδεολογικά ζητήματα και στο ναζιστικό του παρελθόν και κάλεσε τους Έλληνες σε συστράτευση για τη σωτηρία και την αναγέννηση της πατρίδας. Ο Κασιδιάρης έβαλε κοστούμι και προσπαθεί να αποτινάξει το ναζιστικό του προφίλ για να καλύψει το κενό στον ακροδεξιό χώρο που άφησε η Χρυσή Αυγή και δεν μπορεί να καλύψει ο Βελόπουλος. Αλλά λέιζερ που να αφαιρεί τη σβάστικα από το μπράτσο δεν γνωρίζουμε αν χρησιμοποίησε.

τι ακούσαμε και σήμερα!

«Μία απλή ανθρωποκτονία ήταν και έγινε πολιτικό θέμα». Κυνικός στην απολογία του ο Ρουπακιάς για τη δολοφονία του Φύσσα... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/quot-mia-apli-anthropoktonia-itan-kai-egine-politiko-thema-quot-kynikos-stin-apologia-toy-o-roypakias-gia-ti-dolofonia-toy-fyssa/

τι ακούσαμε και σήμερα! .....

Γιατί έπεσε στα μισά η Χρυσή Αυγή …και γιατί είναι λίγοι εκείνοι που το αναδεικνύουν - Γιώργος Παπαϊωάννου

Στις προηγούμενες ευρωεκλογές, το 2014, η Χρυσή Αυγή είχε πάρει 9,40. Στις πρόσφατες συγκέντρωσε μόλις 4,88%, δηλαδή σχεδόν τα μισά. Η αλήθεια είναι ότι, παρ’ όλο που δεν πρόκειται για ασήμαντο γεγονός, λίγες αναλύσεις διαβάσαμε για αυτό.

Το γεγονός φέρνει μαζί του και μια μεγάλη διάψευση. Από πέρσι λανσάρεται διαρκώς η εκτίμηση ότι οι αντιδράσεις για το Μακεδονικό θα έφερναν ευνοϊκό έδαφος για τη Χ.Α. και ίσως εκλογική της εκτόξευση. Η θεωρία αυτή αποδείχτηκε παντελώς αστήριχτη, το ίδιο και οι φωνές ότι οι χρυσαυγίτες πρωταγωνιστούσαν στα μεγάλα συλλαλητήρια και καθοδηγούσαν τα πλήθη…

Τώρα, φαίνεται να επιδιώκεται μια υποβάθμιση της εκλογικής αυτής κατάρρευσης. Πρώτο επιχείρημα που επιστρατεύεται: Πήγαν στον Βελόπουλο οι ψήφοι της Χ.Α., άρα τα ίδια. Το «επιχείρημα» δεν λέει τίποτα. Καταρχάς, κάπου θα πήγαιναν, και μάλλον όχι στο ΚΚΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν η πτώση της Χ.Α. δεν είναι κάτι σημαντικό επειδή πολλοί ψηφοφόροι της πήγαν στην «Ελληνική Λύση», αντίστοιχα η άνοδός της ήταν ασήμαντη γιατί απέσπασε πολλούς από κόμματα όπως το ΛΑΟΣ.

Η πτώση συγκεκριμένα της Χ.Α. έχει σημασία από μόνη της, ενώ το κόμμα Βελόπουλου έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά – πολιτικά, ιδεολογικά και «οργανωτικά»– από εκείνο του Μιχαλολιάκου. Ακόμα όμως κι αν τσουβαλιάσουμε όλα τα ακραιφνώς δεξιά, ακροδεξιά και φασιστικά κόμματα, ο χώρος αυτός σημείωσε και συνολικά σημαντική πτώση.

Τα γαυγίσματα του Μιχαλολιάκου και οι αγριάδες των χρυσαυγιτών, μοιάζουν σήμερα πιο αταίριαστα. Ενώ και οι ατάκες του στυλ «να τους βάλουμε στη Βουλή να πλακώσουν μερικούς» ακούγονται όλο και λιγότερο σε σχέση με λίγα χρόνια πριν…

Πολλοί εστίασαν στην ψήφο των νέων. Έπεσε μεν η Χ.Α. αλλά στους 17άρηδες παίρνει μεγάλα ποσοστά, κάποιοι μιλούν για 13%. Ξεπερνώντας το γεγονός ότι πρόκειται για exit polls και όχι «αποτελέσματα» (ας υποθέσουμε ότι προσεγγίζουν την πραγματικότητα), προκύπτουν κάποια ερωτήματα: Η αποχή στους νέους έχει υπολογιστεί; Στα exit polls ρωτούνται όσοι ψήφισαν, και όχι όσοι απείχαν. Όποιος πέρασε μια βόλτα από τα εκλογικά τμήματα, θα διαπίστωσε την ισχνή παρουσία νέου κόσμου. Η απορριπτικότητα των νέων απέναντι στα κόμματα παραμένει σε πολύ ψηλά επίπεδα. Από το μικρό ποσοστό που συμμετέχει, η σχετικά υψηλή ψήφος στη Χ.Α. έχει εξηγήσεις.

Οι σπόνσορες της Χρυσής Αυγής

Συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από την Χρυσή Αυγή και ακόμα η δίκη του κόμματος που την προκάλεσε δεν έχει ολοκληρωθεί! Αυτά τα πέντε χρόνια η ΧΑ συνεχίζει την δράση της, αν και κάπως περιορισμένη όσο διαρκεί η δίκη, αλλά πάντα παρούσα και χρήσιμη για όσους ευνοούνται από την καθυστέρηση έκδοσης καταδικαστικής απόφασης που θα τελειώσει πολιτικά την ναζιστική γκρούπα. Πριν έξι χρόνια, αμέσως μετά τις διπλές εκλογές του 2012, το Άρδην είχε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα για την ΧΑ. Το κείμενο του Γιώργου Καραμπελιά, Οι σπόνσορες της Χρυσής Αυγής, εξηγεί ποιους εξυπηρετούσε τότε, αλλά και σήμερα η ΧΑ. 

του Γιώργου Καραμπελιά από το Άρδην τ. 90 (Σεπτέμβριος 2012) που είχε αφιέρωμα στη Χρυσή Αυγή.

Όλοι όσοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την εκτίναξη ενός ναζιστικού γκρουπούσκουλου στο επίκεντρο της ελληνικής πολιτικής ζωής, θα πρέπει να μας προσφέρουν και κάποιες ικανοποιητικές εξηγήσεις, ερμηνεία αυτού του φαινομένου.
Σωστά έχει επισημανθεί από πολλούς ότι η ανομία, η ατιμωρησία των κλεπτοκρατικών αρχουσών τάξεων, η ανυποληψία των πολιτικών, η παρασιτική μετεξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, η εξάρτηση από τους δυτικούς τραπεζίτες, βρίσκονται στη βάση μιας πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, απέναντι στην οποία οι Έλληνες εγκαταλείπουν τα παραδοσιακά πολιτικά σχήματα και αναζητούν νέες και συχνά ρηξικέλευθες λύσεις προκειμένου να εκφράσουν την πολιτική τους διαμαρτυρία. Ωστόσο, αυτή η κοινωνιολογική και κάποτε κοινωνιολογίστικη ερμηνεία δεν είναι αρκετή  για να ερμηνεύσει την άνοδο της «Χρυσής Αυγής». Διότι το ερώτημα παραμένει ακέραιο. Για ποιο λόγο η διαμαρτυρία δεν εκφράζεται αποκλειστικά με την ενίσχυση αριστερών δυνάμεων, όπως εν μέρει συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, και κατευθύνεται και σε μια μέχρι χτες ασήμαντη ναζιστική ομαδούλα; Γιατί δεν ενισχύονται έστω οι δυνάμεις της αντισυστημικής Αριστεράς και των αντιεξουσιαστών, που τον Δεκέμβρη του 2008 έμοιαζαν τόσο ισχυρές ώστε να απειλούν το ίδιο το καθεστώς; Γιατί οι Έλληνες δεν στρέφονται προς μια αριστερή εξωκοινοβουλευτική βία, όπως συνέβαινε στη δεκαετία του 1980, όταν επικροτούσαν μαζικά την «17 Νοέμβρη»; Επομένως, δεν αρκεί η γενική κοινωνιολογική ερμηνεία, αλλά θα πρέπει να στραφούμε σε τομείς όπως η πολιτική, η ιδεολογία και τα πολιτισμικά-κοινωνικά φαινόμενα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει. Και ο κεντρικός ιδεολογικός άξονας για την ερμηνεία του συναρτάται με το ζήτημα της κρίσης του έθνους-κράτους συνολικά, και τις απειλές στην ελληνική ταυτότητα κατ’ εξοχήν.
Πώς και γιατί, σε μια χώρα στην οποία –τουλάχιστον από τον πόλεμο και μετά– η ακροδεξιά είχε ταυτιστεί με την εθνοπροδοσία και τις παρακρατικές δραστηριότητες, ενώ αντίθετα η «δημοκρατική παράταξη» και η αριστερά με την εθνική ανεξαρτησία και τον αντιιμπεριαλισμό, κατόρθωσε ένα σχήμα, που προβάλλει ανοικτά τον Χίτλερ και τον Παπαδόπουλο, να μεταβληθεί σε υπερασπιστή της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων;!
Θα πρέπει να μας τα εξηγήσουν εκείνοι που, από το «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», πέρασαν στο «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» του Σημίτη, και στη λυσσαλέα υπεράσπιση του σχεδίου Ανάν. εκείνοι που, από τα αντάρτικα τραγούδια και τον Άρη Βελουχιώτη αναρτημένο στα γραφεία τους, πέρασαν στο «Αιγαίο που ανήκει στα ψάρια του» και στα «ανοικτά σύνορα» των αντιεξουσιαστών, της «επαναστατικής αριστεράς» και των οικολόγων.
Θα πρέπει να μας τα εξηγήσουν όσοι από τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη, ως πρότυπα της νεολαίας, πέρασαν στην άρνηση της εθνικής παράδοσης και τη λυσσαλέα υπεράσπιση της αμερικάνικης κουλτούρας.
Αυτές οι βαθύτατες μετατοπίσεις που συνέβησαν τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, δηλαδή η εγκατάλειψη του πατριωτισμού, επέτρεψαν στην προδοτική και γερμανόφιλη ακροδεξιά να τον καπηλευτεί και να τολμά να εμφανίζεται σήμερα ως ο υπερασπιστής του.

Η «προδοσία» της Αριστεράς

Όχι, η Χρυσή Αυγή δεν είναι ναζιστικό κόμμα

Τα ναζιστικά ντοκουμέντα από τον σκληρό δίσκο του χρυσαυγίτη Παππά σε κάνουν να ανατριχιάζεις

Χέρι χέρι (όχι με τον Καρατζαφέρη)

Ο διχασμός και η λανθάνουσα συμπόρευση εθνομηδενισμού και ακροδεξιάς

Του Τάσου Αναστασίου από την Ρήξη φ. 140

Η οικονομική κρίση και κυρίως η παρακμή -πολιτισμική, ηθική, πολιτική- που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ανέδειξε δύο σχεδόν κυρίαρχες πολιτικές παρατάξεις, βιτρίνες των αντίστοιχων ιδεολογικοπολιτικών μπλοκ: τον Σύριζα, που εδώ και τρία χρόνια κυβερνά, ως εκπρόσωπο του εθνομηδενισμού, του αφελούς δικαιωματισμού, λάτρη της παγκοσμιοποίησης και οπαδού του κοινωνικού αυτισμού. Και τη Χρυσή Αυγή, τη νεοναζιστική κάστα, προπαγανδίστρια της βίας, του μίσους και του κοινωνικού μπούλινγκ.

Και μπορεί από τη μία ο Σύριζα να ήταν ούτως ή άλλως οργανικά συστημικός και ευρέως γνωστός, με ένα εκλογικό ποσοστό στα όρια κάθε φορά της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, η Χρυσή Αυγή, από την άλλη, ήταν μια κλειστή κάστα λίγων μισάνθρωπων στην αφάνεια.

Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η πτώση των μισθών στην εργατική και την υπαλληλική τάξη του ιδιωτικού τομέα, που προήλθε και από την υπερβάλλουσα (λόγω της αύξησης των μεταναστών) προσφορά εργατικού δυναμικού, έστειλε τις μάζες αυτές σε μια εχθρική στάση απέναντι στο φαινόμενο της μετανάστευσης, γεγονός που η Χρυσή Αυγή το εκμεταλλεύτηκε μεταβάλλοντάς το σε εχθρική στάση ενάντια στους ίδιους τους ανθρώπους, τους μετανάστες, και όχι στο φαινόμενο καθαυτό. Παράλληλα επλήγησαν οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες του κατασκευαστικού κλάδου (και όχι μόνο), οι οποίοι θα φτάσουν στα όρια της φτωχοποίησης και θα ριζοσπαστικοποιηθούν αντιδρώντας ενάντια στην κυρίαρχη αριστερή ιδεολογική ηγεμονία.

Το βίντεο που στη Θεσσαλονίκη οι απλοί πολίτες εκδιώχνουν τους Χρυσαυγίτες εκτός συγκέντρωσης...

...Παρότι της "Εφημερίδας των Συντακτών" δεν το λαμβάνει υπόψη του η όποια "αριστερά" δεν έχει υποταχθεί στο 4ο Ράιχ; Η λαοφοβία, η παράδοση του εξαθλιωμένου από τα "αριστερό" δεξιά μνημόνια στον κάθε τυχάρπαστο στρατηγό, βαρύνει όσους διαχωρίζουν τον πατριωτισμό -βασική παράδοση των κλασικών του μαρξισμού- από τον αντικατοχικό αγώνα. 

Επανεθνικοποίηση, προβοκάτσιες χρυσαυγιτών, ήττα των εθνομηδενιστών

του Γιώργου Ρακκά

Η πάνδημη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου δεν ήταν έκπληξη, ούτε τυχαίο γεγονός. Είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο, μια αυτονόητη αντίδραση, καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η οικονομική και η κοινωνική κατάρρευση των προηγούμενων ετών μετεξελίσσεται τώρα στο ανώτατο στάδιο της κρίσης που αφορά στην ίδια την αμφισβήτηση της ελληνικής κρατικής κυριαρχίας.

Πλέον είναι σειρά της γεωπολιτικής, εξ ου και η επιτάχυνση στο Μακεδονικό, η σταδιακή κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της Ελλάδας, καθώς και η κλιμάκωση των διεκδικήσεων του Αλβανικού εθνικισμού. Έχει πέσει ‘σήμα διάλυσης’, ότι πλέον η ελληνική κυβέρνηση εξαρτώμενη ολοκληρωτικά από τους ξένους σηκώνει σημαία ευκαιρίας, και έτσι οι επίδοξοι σφετεριστές της ιστορίας, του πολιτισμού ή και της κυριαρχίας του ελληνισμού στη  Μακεδονία, την Ήπειρο, την Θράκη, το Αιγαίο, την Κύπρο νοιώθουν την στιγμή σαν μια μεγάλη ευκαιρία για να προωθήσουν την ατζέντα τους.

Το ίδιο ισχύει για τις ΗΠΑ, ακόμα και για την Ρωσία, οι οποίες αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν κλωτσοσκούφι. Χαρακτηριστική, υπήρξε η στάση του Ρώσου Υπ. Εξ. Λαβρώφ, που κάλεσε την Ελλάδα να παραμείνει ανυποχώρητη στο Μακεδονικό, προκειμένου να αποφύγει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, την ίδια στιγμή που η ίδια του η χώρα είναι από τις πρώτες που την έχει αναγνωρίσει ως «Μακεδονία»,. Πίσω από αυτήν την στάση, κρύβεται μια αντίληψη μεταχείρισης της χώρας ως «εργαλείο μιας χρήσης», και αυτό ακριβώς αποδεικνύει την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει διεθνώς. Για να μην μιλήσουμε για τον Τραμπ και την Μέρκελ, που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως νεροκουβαλητή.

Σε αυτό το περιβάλλον προκύπτει εντελώς φυσιολογικά η επανεθνικοποίηση της δημόσιας ζωής, δηλαδή η μετατόπιση της ατζέντας από τα μνημόνια και την οικονομία στα γεωπολιτικά ζητήματα της χώρας, κι έτσι, με την κινητοποίηση του ελληνικού λαού συντελείται μια ορισμένη «κοινωνικοποίηση του πατριωτισμού». Τα φτωχότερα, λαϊκά στρώματα, που είναι και συντριπτικά πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, βγαίνουν στις πλατείες και στα πεζοδρόμια για να διεκδικήσουν εκείνο που θεωρούν ως έσχατη γραμμή άμυνας και αξιοπρέπειας.

Οι ιδεολογικές ρίζες της Χρυσής Αυγής του Δημήτρη Δεληολάνη  -  Ποια είναι η προέλευση της ονομασίας της οργάνωσης του Νικόλαου Μιχαλολιάκου; Στο βιβλίο του “Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής” ο Δημήτρης Ψαράς αναφέρεται σε συνέντευξη του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο Telecity το μακρινό 1994: «Με το ιδιότυπο χιούμορ του ο πατέρας του ελληνικού εθνικοσοσιαλισμού είχε αναρωτηθεί μήπως πρόκειται για τη Χρυσαυγή, την ερωμένη του Αλή Πασά». … ΕΔΩ η συνέχεια...

Οι πηγές που ποτίζουν το δέντρο της Χρυσής Αυγής και η πολιτική που ακολουθεί

Ο Ηλίας Κασιδιάρης και ο Νίκος Μιχαλολιάκος στα έδρανα του κοινοβουλίου

Του Λουκά Αξελού 

Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι το μεταπολιτευτικό αδιέξοδο δεν είναι μόνο προϊόν της «δράσης μιας χούφτας μονοπωλίων». Ότι ο λαός δεν είναι a priori «αγνός» και κυρίως δεν είναι ενιαίος. Ότι αποτελείται από τάξεις και στρώματα, ότι περιλαμβάνει τμήματα που είναι εθελόδουλα και φιλομνημονιακά, ακόμα και χωρίς το μνημόνιο. Μειοψηφικά, είναι η αλήθεια, αλλά δυναμικά και δραστήρια.

Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, ότι οι κυρίως υπεύθυνοι για την σημερινή κατάντια, είναι αυτοί ακριβώς που την επικαλούνται. Δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα εκφραστές του κυρίαρχου συγκροτήματος, το οποίο αφού επί δεκαετίες απομύζησε την κοινωνία και το Δημόσιο, τώρα θέλει να το ξεπαστρέψει. 

Εδώ, ίσως, αξίζει να επισημανθεί ο ρόλος των διανοουμένων και της ένοχης σιωπής του μεγαλύτερου τμήματός τους. Γιατί γεγονός παραμένει ότι το μεγαλύτερο μέρος, που ένα τμήμα του ανήκει στην Αριστερά, ενδίδοντας στην «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας», συνέδραμε στην καθολική κυριαρχία του συβαριτισμού-ωχαδελφισμού.

Αυτό αποτυπώθηκε ιδιαίτερα στον χώρο των ιδεών, όπου κυριάρχησε μια διανόηση, τάχα μου προοδευτική, και στην πράξη κοσμοπολίτισσα. Υποταγμένη στο νεοφιλελευθερισμό και στη Νέα Τάξη, με ψυχολογία μικροευρωπαίου πτωχού συγγενούς, που ντρέπεται για την ιθαγένειά του.

Οικονομική κατοχή και πολιτική ομηρία

Πρώην στέλεχος της ΧΑ: Ορκιζόμασταν στη σημαία της ναζιστικής Γερμανίας

Άκρως αποκαλυπτικός για τη δομή, την ιδεολογία αλλά και τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής ήταν ο Ηλίας Σταύρου, πρώην «επιστημονικός συνεργάτης» της νεοναζιστικής οργάνωσης στη Βουλή, κατά την κατάθεσή του στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Ο στόχος της Χρυσής Αυγής είναι η εγκαθίδρυση «μονοκομματικού κράτους με κατάργηση του κοινοβουλευτισμού κατά τα πρότυπα της ναζιστικής Γερμανίας» ανέφερε στη δίκη για την εγκληματική οργάνωση που συνεχίστηκε την Παρασκευή.

Ο μάρτυρας δεν άφησε κανένα περιθώριο για τα ιδεολογικά «πιστεύω» της Χρυσής Αυγής, σημειώνοντας πως ο ίδιος, τότε οπαδός της ναζιστικής ιδεολογίας και σήμερα ακροδεξιός, όπως είπε, ορκίστηκε πλήρες μέλος της οργάνωσης στις 21.12. 2011 «στο όρος Φαλακρό, κάτω από το υψωμένο λάβαρο του Γ' Ράιχ». Όπως υποστήριξε για το κόμμα, «δεν είχαμε αγκυλωτό σταυρό στα γραφεία, θα ήταν αυτοκτονικό, αλλά ορκιζόμασταν με την σημαία του Γ' Ράιχ από πίσω».Ο Σταύρου, ο οποίος έχει αποχωρήσει από την οργάνωση, κατέθεσε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων πως η Χρυσή Αυγή είναι ένα «εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα» (ναζιστικό κόμμα), που είχε στρατηγική στόχευση την κατάργηση του πολιτεύματος μέσω «εκλογής 180 βουλευτών που θα αλλάξουν το Σύνταγμα», το οποίο μεριμνά ώστε να έχει «διείσδυση στην αστυνομία και τον στρατό, να «έχει καλές σχέσεις με την Εκκλησία γιατί έχει συνεκτικό ρόλο» και γι' αυτό «να είναι κοντά στις απόψεις μας οι μητροπολίτες».

Οι ιδεολογικές ρίζες της εγχώριας Χρυσής Αυγής

 Δημήτρη Δεληολάνη

---

Ποια είναι η προέλευση της ονομασίας της οργάνωσης του Νικόλαου Μιχαλολιάκου; Στο βιβλίο του “Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής” ο Δημήτρης Ψαράς αναφέρεται σε συνέντευξη του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο Telecity το μακρινό 1994: «Με το ιδιότυπο χιούμορ του ο πατέρας του ελληνικού εθνικοσοσιαλισμού είχε αναρωτηθεί μήπως πρόκειται για τη Χρυσαυγή, την ερωμένη του Αλή Πασά».

Κωμική είναι και η εξήγηση που ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει δώσει για την ονομασία της οργάνωσής του. Αφού διαψεύδει κάθε σχέση με τον «σατανιστή» και «μασόνο» Κρόουλι, παραθέτει μια συγκεχυμένη ιστορία περί της «ομηρικής λέξης Ηώς», με την οποία είχε σκεφτεί αρχικά να βαπτίσει την ομάδα του. Επειδή, όμως, έπρεπε να τη μεταφράσει κατά τον Καζαντζάκη σε «ροδοδάκτυλη αυγή», τότε επιλέχτηκε η «Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού».

Έχει ενδιαφέρον όμως το γεγονός ότι ο θεωρητικός του φασισμού εν Ελλάδι παραπέμπει σε μια λησμονημένη παλλακίδα του Αλή Πασά και όχι στην πασίγνωστη αποκρυφιστική εταιρεία, προς την οποία ο τεταρταυγουστιανός ηγέτης μάλλον θρέφει αντικρουόμενα συναισθήματα.

Η μυστικιστική πτυχή του εθνικοσοσιαλισμού αποτελεί πράγματι αντικείμενο έντονης διαμάχης, έως και ρήξης, μεταξύ των ευρωπαϊκών νεοφασιστικών κινημάτων. Στους κόλπους τους υπερισχύει κατά κανόνα μια φονταμενταλιστική ερμηνεία του Χριστιανισμού.

Εξάλλου, ήδη την εποχή που το μήνυμα του Κρόουλι βρισκόταν στο απόγειό του στη δυτική Ευρώπη, ο Μπενίτο Μουσολίνι δεν δέχτηκε κανένα συμβιβασμό μαζί του. Το 1923, μόλις το φασιστικό καθεστώς είχε σταθεροποιηθεί, ο Ντούτσε φρόντισε να απελάσει τον Βρετανό μάγο από τη Σικελία, όπου το 1920 είχε εγκατασταθεί μαζί με τους οπαδούς του.

Η σικελική κατοικία του ήταν μια αγροικία που ο ίδιος αποκάλεσε με την ελληνική λέξη «Αβαείο Θέλημα» έξω από την πόλη Τσεφαλού (την αρχαία Κεφαλοίδιον). Η παρουσία και η δράση ενός σατανιστή σε ιταλικό έδαφος αποτελούσε πρόκληση για το φασιστικό κίνημα. Οι φασίστες ήταν ευθύς εξαρχής στενά συνδεδεμένοι με το καθολικό εκκλησιαστικό κατεστημένο, όπως αποδείχτηκε με την υπογραφή του κονκορδάτου ανάμεσα στο καθεστώς και στο Βατικανό το 1929.