Παγίδα διαρκείας η αποπληρωμή μη βιώσιμου χρέους

 Γεράσιμος Ποταμιάνος

---

Στη Μάλτα, οι Έλληνες διαπραγματευτές αποδέχθηκαν να κλείσει πρώτα η λεγόμενη τεχνική συμφωνία, που αφορά προνομοθέτηση των μέτρων λιτότητας, δηλαδή την περικοπή συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου. Ήταν ο όρος για να εκταμιευθεί η εκκρεμούσα δόση της 2ης αξιολόγησης. Η λεγόμενη συνολική συμφωνία, που θα περιλαμβάνει και την διευθέτηση του χρέους, πιθανότατα παραπέμπεται στο 2018.

Στις 22 Μαΐου το Eurogroup, παρά τις προσδοκίες, δεν ανέλαβε ποσοτικές δεσμεύσεις για ελάφρυνση του χρέους, ούτε υιοθέτησε μια  διαδικασία διευθέτησης. Το χρέος θα τύχει ειδικού χειρισμού με την μέθοδο «σπεύδε βραδέως». Δηλαδή, πιθανότατα ούτε στις 15 Ιουνίου θα δοθεί τελική λύση, καθώς η συμφωνία του 2015 και 2016 προβλέπει συζήτηση για το χρέος μετά την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου, όπως κανόνισε ο Σόιμπλε.

Τότε θα γίνει περιγραφή μεθοδολογίας μείωσης της παρούσας αξίας του χρέους και όχι απομείωσης της ονομαστικής του αξίας. Μάλλον, δεν θα υπάρξει  σύντομα κλείδωμα μακροχρόνιων επιτοκίων, ούτε αντικατάσταση του δανείου του ΔΝΤ με δάνειο του ΕΣΜ, μετά την παρέμβαση Επιτροπής του αμερικανικού Κογκρέσου.

Οι ποσοτικές αναφορές θα παραπεμφθούν για την περίοδο μετά την άνοιξη του 2018, οπότε η καμπύλη του χρέους, θα μπορεί να αξιολογηθεί πάλι από το Ταμείο, με βάση τα στοιχεία που θα δημοσιεύσει η ΕΛΣΤΑΤ.  Η διευθέτηση αυτή θα μπορούσε να  ικανοποιήσει το ΔΝΤ αν παρασχεθούν εγγυήσεις για ανάληψη του ελληνικού χρέους προς το Ταμείο από τον ESM.

Αν το ΔΝΤ έχει εξασφαλίσει την αποπληρωμή των δικών του κεφαλαίων από το ποσό των 19 δισ ευρώ που δεν χρησιμοποιήθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, δεν θα έχει λόγο να μην αποδεχθεί προσωρινά μέχρι το 2018 τον ευρωπαϊκό (γερμανικό) ορισμό βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Ορισμό που στηρίζεται στην εξυπηρεσιμότητα του χρέους, δηλαδή στην πληρωμή 15% του ΑΕΠ ετησίως.