Ναύαρχος Xρήστος ΛΥΜΠΕΡΗΣ. Χειρισμοί Κρίσεων – Ίμια 1996

Ο ΝαύαρχοςΛυμπέρης ενώπιον ενός πολυπληθούς ακροατηρίου, το οποίο παρακολούθησε τη διάλεξη με μεγάλη προσοχή, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής: 

Την πατρίδα την υπηρετούμε είτε μιλώντας είτε ενίοτε σιωπώντας. 

Η χώρα μας ζει σε μια κρίσιμη περίοδο πολλά χρόνια τώρα. Ζούμε χωρίς ταυτότητα. Η ταυτότητά μας είναι η αγάπη για την πατρίδα και ο πολιτισμός και πρέπει να πολιτευτούμε άξια σύμφωνα με τις αξίες μας και τις παραδόσεις μας. 

Στην περίπτωση των Ιμίων αλλά και σε άλλες κρίσεις δεν έγινε καμία ανάλυση και αξιολόγηση και έτσι πληγές , που δεν αναλύονται δεν θεραπεύονται στο μέλλον. Η κρίση είναι μια διαταραχή των σχέσεων μεταξύ δύο κρατών, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πόλεμο. Στη συνέχεια ο κ. Λυμπέρης αναφέρθηκε σε στιγμές της πολύκροτης σταδιοδρομίας του στις ένοπλες δυνάμεις και στα γεγονότα που προηγήθηκαν των Ιμίων, λέγοντας ότι στα τέλη του 1995 οι Τούρκοι αναζητούν μεγαλύτερο ρόλο και χώρο στο Αιγαίο. Όλα ήταν τότε θετικά για εμάς. Είχαμε βέβαια ελλείψεις και αδυναμίες αλλά το στρατηγικό πλεονέκτημα το είχαμε εμείς. Είχαμε τη συμφωνία με την οποία τα Ιμια δόθηκαν στην Ελλάδα και βέβαια είχαμε με το μέρος μας το δίκαιο της θάλασσας. 

Το βράδυ των Ίμίων κλήθηκα από το Υπουργό Αμύνης για συνάντηση με τον πρωθυπουργό στη Βουλή. Πρότεινα την εμπλοκή μας με τους Τούρκους, αλλά δεν υπήρχαν κανόνες εμπλοκής. Στη συζήτηση που ακολούθησε διαφάνηκε ότι η πολιτική ηγεσία δεν επιθυμούσε εμπλοκή και διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς για την εκτόνωση της όλης κατάστασης. Φυσικά δεν γνώριζα τίποτε απ’ όλα αυτά. Έτσι η υπόθεση των Ιμίων εξελίχτηκε όπως εξελίχτηκε λόγω της αναποφασιστικότητας της τότε πολιτικής ηγεσίας. 

Ο "Μεγάλος τραγουδιστής" έφυγε...

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

* Θ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΣΤΟ CNN μετά την κρίση των Ιμίων:

"Αυτά τα νησιά είναι μικρά.  Η γενική απορία συνίσταται στο κατά πόσο είναι λογικό να πολεμάει κάποιος για πολύ μικρά και ασήμαντα νησιά"

_________

* Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Λυμπέρης:

"Ο υπουργός Εξωτερικών με τις παρορμητικές αναφορές του για τις ένοπλες Δυνάμεις επιβεβαίωσε την έλλειψη μέτρου και υπευθυνότητας. Επιχείρησε να καλύψει το κενό των πολιτικών ενεργειών, που όφειλε να είχε κάνει, με ύβρεις και συμπεριφορές, τις οποίες κατέκρινε ο ελληνικός λαός.

Θέτω τα ερωτήματα:

Ήταν η δεν ήταν δική του ευθύνη η εισήγηση της στρατηγικής διαχείρισης της κρίσης; Την παρουσίασε ποτέ;

Γιατί το υπουργείο του δεν είχε συνεγερθεί; Πού βρισκόταν τη νύχτα Δευτέρα προς Τρίτη που τον αναζητούσαμε και εντοπίστηκε τελικά λίγο πριν από την 5η πρωινή;

Τον προϊδέασέ ο Χόλμπρουκ για τουρκική στρατιωτική ενέργεια;

Υποτίμησε ή όχι το σύμβολο της σημαίας;

Και αργότερα, το 1999, τι ρόλο έπαιξε στην υπόθεση του Κούρδου ηγέτη Οτσαλάν;

Ας ενημερώσει επιτέλους τον ελληνικό λαό για το ρόλο και την πραγματική στάση των Αμερικάνων στα εθνικά μας θέματα και για τις μεθοδεύσεις που επεξεργάζονται και τα πρόσωπα που χρησιμοποιούν.

Θεωρώ πως ο Θ. Πάγκαλος έχει πολλά να πει για όλα αυτά."

Χρήστος Λυμπέρης, "Πορεία σε ταραγμένες θάλασσες ", εκδ. Ποιότητα, σσ. 586-593

_____

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις ευθύνες της τότε πολιτικής ηγεσίας και του Θ. Πάγκαλου, δεν σήκωσαν το βάρος της ευθύνης, οι συνέπειες των εγκληματικών λαθών τους δυστυχώς φτάνουν ως τις ημέρες μας με την ενδοτική στάση των επιγόνων τους 

______

ΟΤΣΑΛΑΝ....

Να θυμηθούμε χαρακτηριστικά αποσπασμάτα από την έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Κένυα, του κ. Γ. Κωστούλα, που ήρθε στο φως το Μάρτη του 1999, και στα οποία γίνεται αναφορά στους χειρισμούς του «Μεγάλου τραγουδιστή», δηλαδή του Θ. Πάγκαλου 

"...Περί ώρα 14.00, κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με πρεσβεία:

"Μεγάλος τραγουδιστής έχει εκνευριστεί. Κάναμε μια εξυπηρέτηση. Μην μας τη βγάζουν από τη μύτη. Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα" (...)

Οταν μιλούν οι πρέσβεις...

Οι πρέσβεις μίλησαν. Και είναι αποκαλυπτικοί. Οχι τόσο για το παρελθόν, όσο για το παρόν και το μέλλον. Αναφερόμαστε στις μαρτυρίες Αμερικανών πρέσβεων που πέρασαν από την Αθήνα τα τελευταία 80 χρόνια και καταγράφονται στο βιβλίο ενός διπλωμάτη των ΗΠΑ (αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν στα ΝΕΑ).

* * *

Ο Τζ. Πάιατ, που θήτευσε σε όλη σχεδόν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, «στάζει μέλι» για εκείνη την περίοδο (πριν ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στο Κίεβο). Η αποστολή του - όπως την περιγράφει - ήταν να πάει ένα βήμα πιο πέρα την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία και να «επιστρέψουν» οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα στην περιοχή της Β. Ελλάδας.

Οπως γράφει, «ήταν όλα ενταγμένα σε ένα σχέδιο αναβίωσης της ιδέας της αμερικανικής παρουσίας. Να μη ζητάμε πια συγγνώμη για τη Σούδα, όπως είχαμε συνηθίσει, αλλά να ενισχύουμε τις στρατιωτικές συνεργασίες μας. Είμαι πολύ περήφανος τόσο για το πώς δουλέψαμε πολλές ελληνικές κυβερνήσεις πάνω σε αυτό, όσο και για το πώς αναβαθμίσαμε τη διευρυμένη συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας, ώστε να συμπεριλάβει διευρυμένες ασκήσεις, κυλιόμενες μεταθέσεις στο Στεφανοβίκειο και επιχειρήσεις που κάνουμε στη Λάρισα».

Ο πρέσβης ανακαλεί στη μνήμη την επίσκεψή του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης το 2016. Επιστρέφοντας στην Αθήνα «είπα στον Εβαν Καλπαδάκη, στο γραφείο πρωθυπουργού: Θέλω να προσκληθούν οι ΗΠΑ ως τιμώμενη χώρα το 2018. Πήγα στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο και είπα, τι αηδίες είναι αυτές, είναι δυνατόν η Κίνα και η Ρωσία να τη βγαίνουν στις ΗΠΑ στη Βόρεια Ελλάδα; Θέλω τη βοήθειά σας, θέλω να έρθουν οι καλύτερες εταιρείες μας στην έκθεση του 2018».

Με αυτή λοιπόν την αφετηρία και σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησε η στρατιωτική και επιχειρηματική ...«ανάκαμψη» των ΗΠΑ στη Β. Ελλάδα, που «σφραγίστηκε» με το ΝΑΤΟικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε στρατιωτικό κόμβο και βέβαια με τις ενεργειακές υποδομές αμερικανικών συμφερόντων που γίνονται στην περιοχή, βάζοντας τον λαό στο επίκεντρο τεράστιων ανταγωνισμών και κινδύνων.

* * *

Το δεύτερο μεγάλο επεισόδιο της θητείας Πάιατ στην Ελλάδα έχει τον τίτλο «Συμφωνία των Πρεσπών». Εδώ ο πρέσβης αποθεώνει τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά τον τότε πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα. Γράφει: «Νομίζω, ξανακοιτώντας την, πως η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν επαναστατική πράξη στην ελληνική εξωτερική πολιτική (...) Αυτό απέδειξαν οι Πρέσπες και η προθυμία του πρωθυπουργού να αναλάβει το πολιτικό κόστος για τη συμφωνία. Ο Τσίπρας προς μεγάλη του τιμή αναγνώρισε πως ήταν θέμα ιστορικής κληρονομιάς και πως έβαζε την Ελλάδα στο σωστό δρόμο μακροπρόθεσμα. Δεν είχε απήχηση αυτή η συμφωνία στη Νέα Δημοκρατία και είχα κάποιες πολύ έντονες συζητήσεις με ανθρώπους που κατέχουν μεγάλη εξουσία σήμερα, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και αρκετά ικανοποιημένοι που το έλυσαν άλλοι το θέμα για αυτούς».

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !! Ίμια 1996

Αποκαλυπτικός ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Χ. Λυμπέρης (1:34'-2:17') για τη νύχτα των Ιμίων και τις βαθύτερες αιτίες της ελληνοτουρκικής κρίσης, το μεσολαβητικό ρόλο των Αμερικανών κατά την κρίση και την υποτέλεια της πολιτικής ηγεσίας στα κελεύσματά τους.

Η παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Λυμπέρη, Οψόμεθα την αλήθεια καθώς εστί 1994-1996 από τους Παντελή Σαβίδη, Γιώργο Κοντογιώργη και Σάββα Καλεντερίδη στις 20/3/2015 στη Στοά του Βιβλίου.

__________

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!

Ίμια 1996: Σαν σήμερα το 1996 έγινε το θερμό επεισόδιο στις βραχονησίδες Ίμια με τους Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο και Έκτορα Γιαλοψό να πέφτουν την ώρα του καθήκοντος. Το χρονικό του «θερμού» επεισοδίου που έφερε Ελλάδα και Τουρκία μια ανάσα από τον πόλεμο

Έχουν περάσει 27 χρόνια από εκείνο το μοιραίο βράδυ της 31ης Ιανουαρίου του 1996 στα Ίμια αλλά τα ερωτήματα παραμένουν πολλά και κυρίως αναπάντητα. Γιατί η Ελλάδα έδειξε ατολμία με αποτέλεσμα να χαθούν άδικα ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός;

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ερώτημα από όλα, κι αυτό που πληγώνει ακόμα και σήμερα τους Έλληνες…

Οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν από κανέναν, αφού οι ήρωες πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε. Για το τι πραγματικά έγινε, όμως, εκείνη τη μοιραία νύχτα στα Ίμια, ακόμα δεν έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι μνήμες παραμένουν, και θα παραμένουν για πάντα, ζωντανές, όπως και τα «καυτά» ερωτήματα για όσα πραγματικά συνέβησαν εκείνη τη νύχτα και οδήγησαν στην εθνική τραγωδία…

Σήμερα (31.01), συμπληρώνονται 27 χρόνια από την κρίση που έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου. Μία κρίση που έληξε όταν η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη προχώρησε σε μια πράξη που κατά πολλούς συνιστούσε εθνική προδοσία.

Στο επίκεντρο ιδιαίτερα σκληρής κριτικής βρέθηκε η συμφωνία που έκανε, η οποία προέβλεπε «no ships, no troops, no flags» για τα Ίμια, υπογράφοντας επί της ουσίας πως η περιοχή είναι «γκρίζα» και αμφισβητούμενη.

Ο Κώστας Σημίτης συγκέντρωσε και συγκεντρώνει ακόμα και σήμερα «πυρά», για την κίνηση που έκανε στη συνέχεια, ευχαριστώντας τους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής.

Η φράση του «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους», ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων κι ακόμα και 25 χρόνια μετά αποτελεί για μεγάλη μερίδα των συμπατριωτών μας μια ντροπιαστική στιγμή για τη σύγχρονη Ελλάδα…

Η κρίση των Ιμίων έληξε, δυστυχώς, με τον θάνατο του πληρώματος του ελικοπτέρου AB-212 (ΠΝ21) που κατέπεσε στην περιοχή των βραχονησίδων. Η κοινή γνώμη ακόμη αναρωτιέται για το τι συνέβη και κόπηκε το νήμα της ζωής τριών νεαρών και φερέλπιδων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού.

Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.

Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφτηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.

Και μέσα σε όλα αυτά, ήρθε στο φως και η αλήστου μνήμης φράση του τότε υπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Παγκαλου τη βραδιά της εθνικής κρίσης.

Όπως αποκάλυψε σε μεταγενέστερο χρόνο, ο τέως Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης, όταν ο ίδιος ρώτησε τον κ. Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα ελληνικά Ίμια, ο κ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ  !

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/mdw082dJOCQ

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Κρίση των Ιμίων, 30 Ιανουαρίου 1996

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Με αφορμή την "επέτειο" της κρίσης των Ιμίων, λίγες σκέψεις:


-Τι συνέβη; Αφορμή της κρίσης ήταν η αμφισβητούμενη από την Τουρκία εγκυρότητα ενός προσαρτήματος της Ιταλοτουρκικής Σύμβασης του 1932 που καθόριζε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των Ιταλικών Δωδεκανήσων και των ακτών της Τουρκίας. Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε το προσάρτημα ως νομικά άκυρο, με την αιτιολογία ότι δεν είχε κατατεθεί στην Κοινωνία των Εθνών στη Γενεύη. Αυτό, σύμφωνα με την τουρκική θέση, σημαίνει ότι η κυριαρχία σε έναν άγνωστο αριθμό μικρών νησίδων και βραχονησίδων στα Δωδεκάνησα παραμένει απροσδιόριστη και πρέπει να καθοριστεί με κάποια καινούργια σύμβαση. Αντίθετα, η ελληνική θέση υποστήριξε ότι το εν λόγω προσάρτημα παραμένει έγκυρο. Η κρίση εκδηλώθηκε

με αφορμή την προσάραξη πλοίου στις βραχονησίδες των Ιμίων.

- Τι προέκυψε;

1. - Εισαγωγή (και σιωπηλή αποδοχή από τον "Σημιτισμό" τότε, από ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε συνέχεια), της τούρκικης θεωρίας των "γκρίζων ζωνών¨, ήτοι ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ εδαφών και θαλασσών (και ναί,η θάλασσα "έχει σύνορα"...)

2. -Η κρίση επέτρεψε στους Τούρκους να αμφισβητήσουν την κυριαρχία στα Ίμια, έπληξε το κύρος των ενόπλων δυνάμεων και οδήγησε σε μια τραγωδία με τρεις νεκρούς: Τον Χριστόδουλο Καραθανάση, τον Παναγιώτη Βλαχάκο και τον Έκτορα Γιαλοψό, το ελικόπτερο των οποίων συνετρίβη λίγο πριν επιστρέψει στη φρεγάτα Ναβαρίνο. Ακόμη και σήμερα, μερίδα της κοινής γνώμης πιστεύει ότι το μοιραίο ΑΒ-212 εβλήθη από (εχθρικά) πυρά.

Για τα ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΑ: IMIA- KΙΝΑΡΟΣ.

Ο βοσκός των Ιμίων, ο οποίος καθημερινά επισκεπτόταν το νησάκι, συντηρούσε ένα μικρό κοπάδι από κατσικάκια και είχε λύσει το πρόβλημα...

Τα Ίμια είναι ελληνικά. Οι Τούρκοι δεν αντιδρούσαν..

Το Ελληνικό Δημόσιο του πελατειακού κομματικού κράτους έδιωξε το βοσκό όταν
έκρινε παράνομα τα 500 ευρώ που έπαιρνε κάθε μήνα από το δήμο Καλύμνου!

Δείτε τώρα ένα ακόμη παράδειγμα.

Η εβδομηντάχρονη Ρηνιώ Κατσοτούρχη ζει μόνη στη θαλασσοδαρμένη Κίναρο εδώ και 18 χρόνια, σαν άλλη κυρά της Ρω, δίνοντας ζωή σε αυτό το μικρό βράχο στη μέση του Αιγαίου..
Ζωγράφισε στην οροφή του σπιτιού της την ελληνική σημαία και φαινόταν ότι τίποτα δεν τη λυγίζει. Τη λύγισε όμως το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Η εφορεία και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κατάσχεσαν τη νόμιμη επιδότηση για τα 200 πρόβατα που βόσκουν ελεύθερα στο νησί και τις κότες της.
Η κατάσχεση έγινε γιατί το 2012 πέθανε η μητέρα της και δεν δηλώθηκαν στο Ε9 οι μεταβολές στο χωράφι.

Η Κίναρος όπως και τα Ίμια είναι στα 18 νησιά που οι Τούρκοι λένε ότι κακώς είναι ελληνικά.  Αν η εβδομηντάχρονη φύγει, μην απορήσετε αν τουρκικά πλοία εμποδίζουν τους Έλληνες να πλησιάζουν ένα ακόμη ΕΡΗΜΟ νησάκι.

Κρατήστε τώρα τρία πράγματα:

ΠΕΘΑΝΕ Ο «ΒΟΣΚΟΣ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ»

ΠΕΘΑΝΕ Ο «ΒΟΣΚΟΣ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ» …..

Πέθανε ξημερώματα σημερα στο νησί Ψέριμο, όπου κατά καιρούς διέμενε, σε ηλικία 94 χρονών ο Αντώνης Βεζυρόπουλος .

Ο εκλιπών έχει γράψει ιστορία με την παρουσία του στα Ίμια και αποτελεί μια εμβληματική μορφή που έχει βάλει τη δική της σφραγίδα σχετικά με την ελληνικότητα των δύο νησίδων. Ο Αντώνης Βεζυρόπουλος θα μείνει στην ιστορία ως ο «βοσκός των Ιμίων». Είναι ο τελευταίος άνθρωπος που δραστηριοποιούνταν στις «γυμνές » βραχονησίδες , οπου για περισσότερο από 20 χρόνια διατηρούσε 40 κατσίκια περίπου, πάνω στις δύο νησίδες τις οποίες επισκεπτόταν ανελλιπώς για όσο καιρό του το επέτρεψαν ………

Εκεί ο ίδιος έβοσκε τα κατσίκια από  το 1984 έως και τον Απρίλιο του 2004,  όταν η κυβέρνηση Σημίτη εκοψε το κονδύλι που έδινε ο Δήμος Καλύμνου στον βοσκό .

Ποια όμως ήταν η σημασία της παρουσίας του βοσκού στα Ίμια; 

 Η παρουσία του βοσκού στα Ίμια ήταν τεράστιας Εθνικής σημασίας . Κατ αρχήν υποδήλωνε την ύπαρξη οικονομικής δραστηριότητας στις υπόψη βραχονησίδες ,που σύμφωνα με τα Δίκαιο της θάλασσας σήμαινε ότι τα Ίμια έχουν την δική τους υφαλοκρηπίδα και τη δική τους ΑΟΖ. Επι πλέον Η παρουσία του βοσκού στα Ίμια υπερτόνιζε την ελληνικότητα των νησιών πέρα και έξω από τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις που κατοχυρώνουν τα νησιά στην Ελλάδα.

Ο τοτε Δήμαρχος Καλυμνου Διακομιχάλη ,από τον Φεβρουάριο του 1996 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2002 ,επιχορηγούσε με  πιστώσεις που ήταν εγκεκριμένες στον προϋπολογισμό του Δήμου και πληρωνε στο βοσκό τα έξοδα ( καύσιμα για την βάρκα, τροφή για τα ζώα ) . Από  την 1η Ιανουαρίου 2003 ο Δήμος Καλυμνίων και το Υπουργείο Εξωτερικών εγκατέλειψαν, δεν βοήθησαν οικονομικά έναν άνθρωπο πολύτεκνο και φτωχό ,σταμάτησαν να καλύπτουν τα έξοδα του βοσκού Αντώνη Βεζυρόπουλου, ο οποίος όμως συνέχιζε να πηγαίνει για περίπου ενάμιση χρόνο στα Ίμια και ουδείς ενδιαφέρθηκε να του καταβάλει το «τεράστιο ποσόν των 6.000,00€» ετησίως, με αποτέλεσμα το Πάσχα του 2004 δυστυχώς να πάρει τα κατσίκια του από τις βραχονησίδες.  

Μετά την κρίση των Ιμιων βέβαια , η καθημερινή πίεση που ασκούσαν οι Τούρκοι με συνεχείς παρενοχλήσεις του πλου της ψαρόβαρκας  του Βεζυροπουλου και οι απειλές που εκτόξευαν οι ακταιωροί τους , συνέβαλαν ώστε ο βοσκός να εγκαταλείψει τις βραχονησίδες , παρα την βοηθεια που του παρείχε το Λιμενικό μας .

Σε συνέντευξη του ο ίδιος λέει «Μετέφερα για πρώτη φορά τα ζώα μου στη νησίδα το 1984. Έπαιρνα τη βάρκα μου από την Κάλυμνο και πήγαινα εκεί για να τα φροντίζω. Παράλληλα μπορούσα να ψαρεύω. Σταμάτησα για λίγο λόγω της κρίσης του 1996. Μετά, όμως, συνέχισα. Πήγαινα τουλάχιστον δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Με βοηθούσαν πότε τα αγόρια μου και πότε η γυναίκα μου. Τότε έπαιρνα σύνταξη 700 ευρώ τον μήνα. Με αυτήν έπρεπε να ζήσω.

Μου έδιναν και ένα μικρό ποσό από τον Δήμο και έτσι μπορούσα, έστω με δυσκολίες, να βοσκώ τα ζωα μου. Κάποια στιγμή, κοντά στο 2004, έπαψαν να μου δίνουν χρήματα για να καλύπτω μέρος των εξόδων μου, κυρίως τα πετρέλαια για τη βάρκα».

 Ο ίδιος θυμάται την τελευταία φορά που ανέβηκε στη νησίδα το 2004. Προϋπόθεση ήταν να συνοδεύεται από λιμενικούς του τοπικού Λιμεναρχείου, καθώς οι Τούρκοι είχαν εντείνει την προκλητικότητά τους: «Οι λιμενικοί μου είπαν ότι δε μπορώ να ανέβω μόνος μου στα Ίμια. Εγώ τους απάντησα ότι δεν χρειάζομαι συνοδεία. Είχα ακόμα κάποια κατσίκια εκεί. Δεν με ενδιέφερε αν συναντούσα Τούρκους. Εγώ θα έκανα τη δουλειά μου. ‘Το σκέφτηκες καλά;’ μου είπαν. Τελικά πήγαμε μαζί. Πράγματι προσπάθησαν να μας εμποδίσουν . Θυμάμαι να ταξιδεύω με τη βάρκα μου για τη νησίδα και να έρχονται δίπλα μου μεγάλα τουρκικά σκάφη κάνοντας ελιγμούς. Σαν τώρα θυμάμαι τα άσπρα μεγάλα πλωτά τους. Δημιούργησαν απόνερα με σκοπό να με βουλιάξουν.

Η βάρκα μου ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τα δικά τους σκάφη. Έδειχναν να μην τους ενδιαφέρει αν πέσω στη θάλασσα και πνιγώ από τα κύματα. Τους έδειχνα, όμως, από την πλευρά μου ότι είχα το σθένος να συνεχίσω.

Έκανα σαν να μην υπάρχουν. Συνέχιζα να ταξιδεύω προς τον προορισμό μου. Μου είχε τύχει πολλές φορές να βρίσκομαι πάνω στη βραχονησίδα και να περνούν από πάνω μου αεροσκάφη και ελικόπτερα. Σήμερα είμαι 91 ετών. Αν μου έλεγαν να πάω ξανά στα Ίμια, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη…».

Ο βασικός ομως λόγος εγκαταλειψης των βραχονησίδων μας από τον ηρωικό βοσκό ήταν η απαίτηση της Τουρκίας στο πλαίσιο της συμφωνίας της Μαδρίτης να πάψει να υπάρχει “οικονομική δραστηριότητα” επάνω στα νησιά και έσπευσε η τοτε κυβέρνηση , στα πλαίσια της κατευναστικης πολιτικης που εφαρμόζει εδώ και χρόνια η Χώρα μας , να ικανοποίηση την θέληση της Τουρκίας .

Ειναι γεγονός ότι  το επίσημο Ελληνικό κράτος δεν είχε και δεν εχει και σημερα  καμιά πολιτική για τις βραχονησίδες στο Αιγαίο, αξιοποιώντας τις διατάξεις και τα όσα προκύπτουν από την σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας του 1982. Ταμπουρωμένοι πίσω από την πολιτική του κατευνασμού που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει την εξωτερική μας πολιτική αφήσαμε την Τουρκία να αλωνίζει στο Αιγαίο. 

Δυστυχώς οι εξαγγελίες  του  1995(Μπετενιωτης , Υφυπουργός Εθνικής Αμυνης) και του 2004 (Βαληνάκης Υφυπουργός Εξωτερικών) των τοτε κυβέρνησεων ότι θα γίνονταν μικρές παρεμβάσεις (μικρές προβλήτες, υδατοδεξαμενές , εκκλησάκια κλπ ) στις βραχονησίδες του Αιγαίου ,εγκαταλείφτηκαν μόλις αντέδρασε η Άγκυρα…….. 

Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΟΣ ΒΟΣΚΟΣ ΓΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ .

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΙΑΚΗΣ ΓΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ  ΣΚΕΠΑΣΕΙ . ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ .

ΠΗΓΗ: Ευχαριστώ https://www.facebook.com/cicero.jurisconsultus

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

Αν «μεταξύ των ανθρώπων μεγαλείο έχουν μόνο ο ποιητής, ο ιερέας και ο στρατιώτης: ο άνθρωπος που τραγουδεί, ο άνθρωπος που θυσιάζει και ο άνθρωπος που θυσιάζεται», όπως έγραψε ο Charles Baudelaire («Journaux intimes»), μεγαλύτερη θυσία δεν υπάρχει από αυτήν του Στρατιώτη που πέφτει σε καιρό ειρήνης. 

Μια τέτοια θυσία εκτυλίχθηκε πριν από 25 χρόνια στο Αιγαίο. Μπορεί βέβαια οι ρεαλιστές και οι πεσσιμιστές να προβάλλουν τη στάχτη ως επιχείρημα για να απορρίψουν τη φωτιά, τη λάσπη για να κατηγορήσουν το χιόνι, το βάλτο για να αμφισβητήσουν τη θάλασσα, τον σκελετό για να αρνηθούν το σώμα. Μα ο Χρόνος, εκδικητής που όλα τα βάζει κάποτε στο πραγματικό τους μέγεθος, θα φέρνει πάντα την απάντηση από τα βάθη των αιώνων σε αυτή τη Θάλασσα. Σε αυτόν υψώνουμε τα χέρια, τα μάτια, την καρδιά, μνημονεύοντας τους τρεις Στρατιώτες που έπεσαν για να μείνουμε εμείς όρθιοι, για να χαιρόμαστε όσα αυτοί αυτοπροαιρέτως στερήθηκαν πρόωρα: Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός.

Oι «ΣΥΜΜΑΧΟΙ» k Οι «ΕΤΑΙΡΟΙ» 24 Χρόνια Μετά τα Ίμια.Το Χρονικό Απ’ τον Ν.Μπογιόπουλο !!!

Oι «ΣΥΜΜΑΧΟΙ» k Οι «ΕΤΑΙΡΟΙ» 24 Χρόνια Μετά τα Ίμια.Το Χρονικό Απ’ τον Ν.Μπογιόπουλο !!!

Η «επέτειος» των Ιμίων «γιορτάστηκε» από τους αμερικανοτσολιάδες με μια νέα συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις. Ο τέλειος συμβολισμός...

Ίμια: 24 χρόνια… «Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

   Ήταν 30 προς 31 Γενάρη 1996. Το βράδυ των Ιμίων. 

   Η άθλια καπηλεία καλά κρατεί. Και η υποκρισία, επίσης.

   Στην πλευρά της καπηλείας, στην κορυφή των πατριδοκάπηλων, βρίσκονται τα χιτλεροειδή της «Χρυσής Αυγής» και κάθε λογής ακροδεξιό κατακάθι. Που λερώνουν τη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ (του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού). 

Που σπεκουλάρουν πάνω στη θυσία τους και αναζητούν στη μνήμη τους ερείσματα για τον φασιστικό και εθνικιστικό οχετό τους. Οι -κατά δήλωσή τους- σπορά των ηττημένων του ’45. Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των ναζί. Αυτοί που κουβαλάνε τατουάζ με τα εμβλήματα των κατακτητών που ρήμαξαν την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ ακρη. Οι απόγονοι των δοσίλογων. Να παριστάνουν τους «πατριώτες». Και να μιλάνε για προστασία των Ιμίων και των συνόρων. Αυτοί που συνεχίζουν το έργο των προπατόρων τους. Εκείνων που ξεπούλησαν την Ελλάδα ολάκερη. Αυτοί είναι που πιάνουν στο στόμα του τα τρία παιδιά. Ύβρις.

   Στην άλλη πλευρά οι υποκριτές. Είναι αυτοί που συνεχίζουν να κινούνται απαρέγκλιτα στις ίδιες εκείνες πολιτικές ράγες που σημαδεύτηκαν από τα γεγονότα της 31 Γενάρη του 1996.

Εξηγούμαστε:

α) Στα Ίμια, το 1996, και ενώ ετίθετο με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο το καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, η ελληνική πολιτική ηγεσία εκστόμισε δια του πρωθυπουργού Σημίτη εκείνο το απίθανο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»…

β) Στη Μαδρίτη, ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία στην οποία αναγνωρίζονται «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε, ουσιαστικά, «ευχαριστούμε το ΝΑΤΟ»…

γ) Στο Ελσίνκι, το 1999, η Ελλάδα έβαλε την υπογραφή της κάτω από ένα κείμενο που – κατά παρέκκλιση της θέσης ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας είναι η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας – κάνει λόγο για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε το «ευχαριστούμε την ΕΕ»…

Ρωτάμε: Τι από όλα αυτά έχει αλλάξει έκτοτε; Ποιο από αυτά τα «ευχαριστώ» που ειπώθηκαν στο φόντο των Ιμίων ανακλήθηκε ή αναιρέθηκε ποτέ στην πράξη;

Ιωάννης Καραθανάσης: Ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε ο πατέρας μου έχει τρύπες και κηλίδες αίματος;

Συγκλονίζει η πρώτη συνέντευξη του 21χρονου γιου του ήρωα Χριστόδουλου Καραθανάση, κυβερνήτη του ελικοπτέρου που κατέπεσε το βράδυ των Ιμίων. Τα συνταρακτικά λόγια για τον πατέρα του και την ιατροδικαστική εξέταση. Τι απαντά σε όσους επιχείρησαν να καπηλευθούν τη μνήμη του. Το μήνυμα που στέλνει στην πολιτεία.

Κωνσταντίνος Σαρρηκώστας

Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996. Η κρίση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι στο αποκορύφωμά της και το ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού ίπταται πάνω από τα Ίμια αναγνωρίζοντας με τον προβολέα του, μέσα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, τους Τούρκους κομάντος οι οποίοι έχουν καταλάβει την Δυτική Ίμια. Ακολουθούν τα δραματικά λεπτά που συγκλονίζουν ακόμη και σήμερα το πανελλήνιο.

5.04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.

5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Έχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο. Τελευταία του αναφορά EMERGENCY βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος.

Ωρα 5.13 ΓΕΝ: Έχετε επικοινωνίες;

Ωρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό

Η Ελλάδα θρηνεί. Τα ελληνικά πολεμικά σκάφη και το αρχηγείο στην Αθήνα γνωρίζουν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε και πλέον όλοι προσεύχονται να έχει σωθεί το πλήρωμα. Όμως οι προσευχές δεν εισακούστηκαν. Τρία παλικάρια, τρεις ήρωες, εκτελώντας το καθήκον τους, άφησαν την τελευταία τους πνοή και ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για τον εντοπισμού του υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού.

Πρώτος εντοπίζεται -σε μακρινή απόσταση- από το σημείο συντριβής ο κυβερνήτης Χριστόδουλος Καραθανάσης, βυθίζοντας στην θλίψη την οικογένειά του. Τους γονείς του και την  γυναίκα του η οποία μόλις πριν από ένα χρόνο έχει φέρει στη ζωή το παιδί τους. Τον Ιωάννη, που η μοίρα θέλει να μεγαλώνει χωρίς πατέρα αλλά ταυτόχρονα με έναν πατέρα ήρωα που ολόκληρη η Ελλάδα μιλά ακόμη και σήμερα για εκείνον και την αυτοθυσία που έκανε.

Είκοσι χρόνια μετά ο Ιωάννης Καραθανάσης, ένα παιδί γεμάτο όνειρα, με μάτια γαλανά που αντανακλούν το μπλε της θάλασσας, τον τόπο που «αγκάλιασε» τον πατέρα του δίνει την πρώτη του συνέντευξη στο News247.

Ο 21χρονος Ιωάννης μιλά, στο News247, για την αποστολή θανάτου του πατέρα του, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θυσιάστηκε ο Χριστόδουλος Καραθανάσης και για την λατρεμένη του μητέρα, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα στην πολιτεία.

«Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας μου ήμουν μόλις ενός έτους.  Από τα πρώτα κιόλας βήματά μου έμαθα να ζω χωρίς πατέρα. Ήταν το δεδομένο της ζωής μου και ουσιαστικά μεγάλωσα με την μητέρα μου η οποία είχε και τον ρόλο του πατέρα. Ζούσα όμως και με έναν ήρωα πατέρα και το βαρύ φορτίο που συνεπάγεται η απώλειά του. Όμως από ένα σημείο και μετά λειτουργούσα με απόλυτη συνείδηση. Θυμάμαι, για παράδειγμα στο δημοτικό να με ρωτούν οι συμμαθητές μου για τον πατέρα μου και εγώ να τους εξηγώ με ηρεμία όσα ήξερα για το ποιος ήταν και πως σκοτώθηκε”,  αναφέρει στο News247 ο Ιωάννης που πλέον σήμερα σπουδάζει Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο.

“Αγαπούσα από μωρό την Αρχιτεκτονική και δεν ήθελα να χτίσω μια καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό. Νομίζω -λέει με χαμόγελο- ότι ο κύκλος στις Ένοπλες Δυνάμεις έκλεισε με τον πατέρα μου, ενώ και ο παππούς μου έφτασε στον βαθμό του Ναυάρχου. Ήμουν όμως πολύ συνειδητοποιημένος από μικρός. Μου άρεσαν τα αρχαία ελληνικά και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου έλεγα πως θέλω να γίνω αρχιτέκτονας. Ζωγράφιζα σπίτια, φωτογράφιζα σπίτια. Και να ζούσε, λοιπόν, ο πατέρας μου πάλι θα επέλεγα την Αρχιτεκτονική. Έχω μεγάλη λατρεία. Άλλωστε, έτσι μεγάλωσα. 'Ετσι με έμαθαν, να ακολουθώ αυτό που αγαπάω. Ο πατέρας μου, για παράδειγμα, λάτρευε τα ελικόπτερα και δεν κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό επειδή ήταν ο παππούς μου. Άρα η συνέχεια στο Ναυτικό θα είναι λογικά, ως απλός ναύτης μόλις πάρω το πτυχίο μου” μας εξηγεί με χαρά, ενώ ρωτώντας τον για τον πατέρα του και πως τον έχει στο μυαλό του αρκεί ένα ακόμη χαμόγελο και η εξιστόρησή του:

“Η μητέρα μου τα κατάφερε. Στάθηκε, κράτησε. Αλλά, πρέπει να ακούσει την αλήθεια”

«Μια από τις πρώτες μου ερωτήσεις προς την μητέρα μου ήταν που είναι ο πατέρας μου και έπρεπε με κάποιον τρόπο να μου απαντήσει. Ευτυχώς ούτε η ίδια ούτε οι παππούδες μου, μου είπαν κάποια ανούσια δικαιολογία. Δεν μου είπαν, δηλαδή, ένα απλό και ξερό «λείπει ταξίδι». Μου εξήγησαν από την πρώτη στιγμή τι έχει γίνει, ενώ  μεγαλώνοντας έψαξα, έμαθα και διάβασα τι ακριβώς έγινε και πως σκοτώθηκε.

Η μητέρα μου σπούδασε στη Γαλλία και παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον πατέρα μου. Εγώ γεννήθηκα όταν ήταν 26 και στα 27 της χάνει τον πατέρα μου. Πέρασε πολύ δύσκολα. Από τη μια είχε να αντιμετωπίσει τα όσα ακούστηκαν για τον πατέρα μου και από την άλλη να αντιμετωπίσει το προσωπική της δράμα.

ΙΜΙΑ, η αξημέρωτη νύχτα και τα καθηλωμένα F-16!

Του Χρήστου Καπούτση

ΙΜΙΑ 1996. Μια νύχτα …αξημέρωτη. Τη νύχτα εκείνη η Ελλάδα πόνεσε, μάτωσε, διασύρθηκε, προδόθηκε , μίκρυνε! .

Είναι νύχτα 30-31 Ιανουαρίου 1996, η Τουρκία εκμεταλλευόμενη μια δύσκολη πολιτική συγκυρία για την Ελλάδα, (είχε παραιτηθεί ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και ο νέος Πρωθυπουργός Κ.Σημίτη δεν είχε πάρει καν ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή), πραγματοποίησε στρατιωτική απόβαση επί αφύλαχτου ελληνικού εδάφους και κατέλαβε μια από τις βραχονησίδες των Ιμίων. Και στη συνέχεια, εφηύρε την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών», δηλαδή περιοχών, νησίδων, βραχονησίδων και νησιών του Αιγαίου, που είναι αδιευκρίνιστης εθνικής κυριαρχίας! Στην ουσία, η Τουρκία μετά τα Ίμια και μέχρι σήμερα, αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία, σε δεκάδες Ελληνικά νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου. Το κόστος, εκείνης της θυελλώδους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, νύχτας των Ιμίων, αποδείχτηκε πολύ βαρύ για την Ελλάδα. Τη νύχτα εκείνη η Ελλάδα πόνεσε, μάτωσε, διασύρθηκε, προδόθηκε , μίκρυνε! Τρία στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού οι Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος, θα χάσουν τη ζωή τους. Είναι το πλήρωμα του ελικοπτέρου, που εκτέλεσε αποστολή αναγνώρισης στα Ίμια και κατά την επιστροφή του, θα συντριβεί στη θάλασσα. Ο Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, έδωσε εντολή στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη, να στείλει ένα ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο σε αποστολή αναγνώρισης, επάνω από καταληφθέν ελληνικό έδαφος και να βεβαιώσει την κατάληψη! Στις 04.25΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι έχει ήδη απογειώσει το ελικόπτερο της AB-212ASW «ΠΝ21», που αυτή τη στιγμή βρίσκεται πάνω από τη νησίδα και αναμένει την αναφορά των αποτελεσμάτων της αναγνώρισης από το πλήρωμά του. Είναι το τελευταίο σήμα… μετά χάνεται το στίγμα του ελικοπτέρου από τα ραντάρ….

Η Ελλάδα υποχρεώθηκε, για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να υποστείλει την ελληνική σημαία από τμήμα της ελληνικής επικράτειας, τα ΙΜΙΑ. Όταν ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης έδωσε εντολή στον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Χρ. Λυμπέρη να στείλει καταδρομείς και να υποστείλουν την Ελληνική σημαία από τα ΙΜΙΑ, ο Α/ ΓΕΕΘΑ του απάντησε , ότι αυτό δεν γίνεται, διότι εξευτελίζονται οι Ε.Δ. και θα είναι ντροπή να το μάθει ο ελληνικό λαός. Τότε επενέβη ο ΥΠΕΞ Θ. Πάγκαλος και είπε «Θα πούμε Αρχηγέ, ότι ο αέρας πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε»!!! Επίσης, τα γεγονότα στα Ίμια κλόνισαν την εμπιστοσύνη του Λαού , αλλά και της στρατιωτικής ηγεσίας στην αξιοπιστία της κυβέρνησης, ειδικά όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς, για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης.

Αναμφίβολα, δύο είναι οι βασικές πτυχές των γεγονότων των Ιμίων: η στρατιωτική και η πολιτική.

ΜΕΓΑ ΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΡΑΤΟΣ ΙΜΙΑ 1996 - ΕΡΕΥΝΑ ΑΙΜΙΛΗ ΜΙΧΑΗΛ ΡΙΚ-1

ΜΕΓΑ ΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΡΑΤΟΣ ΙΜΙΑ 1996

Είναι παραγωγή του ΡΙΚ και την έρευνα έχει κάνει η συνάδελφος Αίμιλη Μιχαήλ. Μαρτυρίες πρωταγωνιστών, προσεγμένη δουλειά και ψύχραιμη προσέγγιση.

ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΠΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Η επιθετική «απολογία» Πάγκαλου για τα Ίμια

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλμερ  – 

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το τι συνέβη στα Ίμια εκείνη τη νύκτα του 1996. Μεταξύ αυτών, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος ανήρτησε πρόσφατα στο προσωπικό ταχυδρομείο την ιδική του εκδοχή, κατά την οποία «οι τραγικές φιγούρες πέριξ του Σημίτη» (Αρσένης, Τσοχαντζόπουλος, Λυμπέρης, Βασιλικόπουλος) επέδειξαν ασυγχώρητη ανεπάρκεια στον χειρισμό μιας κρίσεως από τις πολλές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο «αξιολύπητος αρχηγός» του ελληνικού στρατού δεν είχε φροντίσει να καταλάβει την αφύλακτη (μικρότερη) νήσο των Ιμίων, με αποτέλεσμα να επωφεληθή η πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ και να αποστείλει μικρή ομάδα Τούρκων στρατιωτών, με εντολή να μην ανοίξουν πρώτοι πυρ αλλά να αποτελέσουν μέρος της διαπραγματεύσεως που θα επηκολούθη.

Πράγματι, με την μεσολάβηση του Αμερικανού ειρηνομεσίτου Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, επετεύχθη εκείνη την νύκτα «συμφωνία απαγκιστρώσεως» των στρατιωτών αμφοτέρων των κρατών, υπεστάλησαν οι σημαίες και των δύο και επανήλθε, κατά τον Πάγκαλον, «η προτέρα κατάσταση» (status quo ante).

Μακάρι να ήσαν έτσι τα αποτελέσματα της αναμετρήσεως:

Στα Ίμια «Του γρήγορου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ»…

Ένα μικρό χρονικό

Θυμάστε αυτό το σύνθημα στα Εξάρχεια πριν από 15-20 χρόνια;

Ποιός θα περίμενε πως αυτή η επιγραμματική «in a nutshell» καταγραφή του νέου κινηματικού ήθους θα γινόταν κάποτε ακόμη και το νέο άτυπο κρατικό δόγμα του φοβερού και τρομερού κομμουνιστικού καθεστώτος Τσίπρα όσον αφορά την λεγόμενη εξωτερική πολιτική; Ενός καθεστώτος που παρ’ όλα αυτά γνωρίζει να συνταιριάζει τον (πάντα επιλεκτικό και υποκριτικό) αντιεθνικισμό, τον αντιφασισμό, τις σταλινικού τύπου προγραφές σε όποιον διαφοροποιείται, έστω και στα σημεία και τέλος, με τον ωμό και απροκάλυπτο χουλιγκανισμό.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στις 9 Φλεβάρη ο τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Χουλουσί Ακάρ δηλώνει σε τουρκικά ΜΜΕ ότι «Μπορούμε να καλύψουμε όλο το Αιγαίο όχι μόνο τα Ίμια, έχουμε την δύναμη να επιχειρούμε στο Αφρίν και να ελέγχουμε την ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο την ίδια στιγμή».

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 12^ης Φεβρουαρίου 2018 τουρκικό πολεμικό σκάφος (ακταιωρός) εμβολίζει στην περιοχή του Ιμίων ένα ελληνικό πλοίο ανοιχτής θαλάσσης και συγκεκριμένα του Λιμενικού Σώματος επιδιώκοντας την βύθισή του.

Το σκάφος του Λιμενικού απομακρύνεται κακήν κακώς για επισκευή. Η περιοχή αποκλείεται αμέσως από τον τουρκικό Στόλο.

Στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμύνης επικρατεί σιγή ασυρμάτου ως …το μεσημέρι της επόμενης μέρας, όταν το Λιμενικό εκδίδει ανακοίνωση για το «συμβάν» της «πρόσκρουσης» λόγω «επικίνδυνων ελιγμών» της τουρκικής ακταιωρού. Τρία πουλάκια κάθονταν! Το απόγευμα της ίδιας ημέρας το ΥΠ.ΕΞ. εδέησε να εκδώσει ανακοίνωση για την «πραγματοποίηση έντονου διαβήματος».

Στην ανακοίνωση αναφέρεται χαρακτηριστικά:

Τι προαναγγέλλει το επεισόδιο στα Ίμια

του Σταύρου Λυγερού  – 

Οι επιθετικές κινήσεις είναι πολλές πλέον για να τις υποτιμήσει η Αθήνα. Χωρίς αφορμή, η Άγκυρα κλιμακώνει τις έμπρακτες προκλήσεις της στο Αιγαίο, φθάνοντας στο σημείο τουρκική ακταιωρός να εμβολίσει περιπολικό του Λιμενικού. Υπενθυμίζουμε ότι πριν μερικές ημέρες τουρκική ακταιωρός είχε πραγματοποιήσει επικίνδυνο ελιγμό, αγγίζοντας την κανονιοφόρο»Νικηφόρος».

Τις έμπρακτες αυτές προκλήσεις συνόδευσε μία εμπρηστική ρητορική εκ μέρους συνεργατών, αλλά και του ίδιου του Ερντογάν. Είναι προφανές ότι η κλιμάκωση συνδέεται με δύο γεγονότα:

• Πρώτον, με την πειρατική πράξη του τουρκικού ναυτικού να εμποδίσει την πλατφόρμα της ιταλικής ΕΝΙ από το να μεταβεί στο σημείο όπου έχει προγραμματίσει να πραγματοποιήσει γεώτρηση.
• Δεύτερον, με τη στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία και ειδικότερα στο κουρδικό καντόνι του Αφρίν. Όπως αποδεικνύεται, αντί για «περίπατο» ο τουρκικός στρατός και οι ένοπλες ομάδες τζιχαντιστών που πολεμούν μαζί του αιμορραγούν, χωρίς να σημειώνουν αξιόλογη πρόοδο στην κατάληψη του κουρδικού θύλακου.

Από τα Ίμια στο Καστελόριζο…

 

Αποκλιμάκωση της έντασης παρατηρείται, τις τελευταίες ώρες, στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα Ίμια, ένα εικοσιτετράωρο μετά το σοβαρό συμβάν με τον διεμβολισμό πλοίου του Λιμενικού από  τουρκική ακταιωρό.

Σύμφωνα με ανώτερα στελέχη του Λιμενικού, στα ελληνικά χωρικά ύδατα βρίσκονται διαρκώς δύο σκάφη, τα οποία παρακολουθούν διακριτικά τις κινήσεις τουρκικής ακταιωρού που πλέει στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Το σκάφος 090, το οποίο έπλευσε στην Ελευσίνα για εκτίμηση και αποκατάσταση της ζημιάς, έχει ήδη αντικατασταθεί στον επιχειρησιακό βραχίονα στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με το πλοίο ανοιχτής θαλάσσης 070 που και αυτό έχει 27 μέλη πλήρωμα.

Το ΓΑΥΔΟΣ αναμένεται να επιστρέψει σύντομα στην επιχειρησιακή του δράση, αφού αποκατασταθεί η μικρή ζημιά που έχει υποστεί στα κάγκελα, στο κάλυμμα του αεραγωγού που συνδέεται με το μηχανοστάσιο και στον ιστό του ασυρμάτου.

Στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Αλικαρνασσό

Την ίδια ώρα οι Τούρκοι, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Cumhuriyet, προχωρά στην κατασκευή στρατιωτικών εγκαταστάσεων απέναντι από τα Ίμια και συγκεκριμένα στο Μποντρούμ (Αλικαρνασσός) της Τουρκίας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις κατασκευάζονται στο νησί Cavus και η εφημερίδα παραθέτει φωτορεπορτάζ με εκσκαφείς να έχουν πιάσει δουλειά στην παραλία Gumusluk. Το ρεπορτάζ αναφέρεται και στο «περιστατικό έντασης στην περιοχή των Ιμίων», το οποίο συνδέει με την κατασκευή των στρατιωτικών εγκαταστάσεων.

Ιμια 1996: Ήττα χωρίς μάχη

Του Δημήτρη Μηλάκα

Σήμερα συμπληρώνονται 22 χρόνια από την κορύφωση της κρίσης των Ιμίων του 1996 και αν έχουν κάποια σημασία οι επέτειοι είναι οι μνήμες που τις συνοδεύουν. Τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ; Πως- με ποιον τρόπο- αυτό που έγινε φτάνει στο παρόν; Αυτά είναι δύο κρίσιμα ερωτήματα που το ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνούνται μέχρι και σήμερα να απαντήσουν.

Το παρόν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που προκύπτει ως συνέπεια της κρίσης των Ιμίων του 1996 το περιγράφει παραστατικά ο σημερινός Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ: «Η ανησυχία μου, ο φόβος μου, είναι το ατύχημα... Όσο έχετε αυτά τα φονικά περίπλοκα στρατιωτικά συστήματα που λειτουργούν σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο υπάρχει πάντα φοβερός κίνδυνος ατυχήματος, το οποίο φυσικά θα προκαλέσει μεγάλες επιπλοκές στη σχέση σας» προειδοποιεί ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα.

Οι ανησυχίες του Αμερικανού πρεσβευτή θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη καθώς, αρκετά χρόνια πριν, το 1991 ένας άλλος Αμερικανός διπλωμάτης, ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Μάικλ Σωτήρχος σε απόρρητο τηλεγράφημά του προέβλεπε: «οι δύο χώρες- Ελλάδα και Τουρκία είναι πιθανό να οδηγηθούν σε σύγκρουση για το θέμα του πετρελαίου στο Αιγαίο μέσα στα επόμενα 5 χρόνια». Οι προβλέψεις του Σωτήρχου, αποδείχτηκαν ακριβείς ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα από την στιγμή που διατυπώθηκαν με την κρίση του 1996 στα Ιμια.

Για να μην ξεχνούν οι Έλληνες και να θυμούνται οι Τούρκοι: Τουρκικός χάρτης δείχνει τα ‘Ιμια ελληνικά

 Του Δημήτρη Διακομιχάλη*

Οι Τούρκοι με τη ΝΑΥΤΕΧ 764/2017 στις 6 Αυγούστου παράνομα δέσμευσαν περιοχή που βρίσκεται εντός του FIR Αθηνών, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εντός της Ελληνικής περιοχής για την έρευνα και διάσωση Νοτιοανατολικά της Καρπάθου από τις 11 μέχρι τις 13 Αυγούστου, για άσκηση βρετανικού πλοίου με πραγματικά πυρά. Βέβαια η υδρογραφική υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού εξέδωσε ακυρωτική ΝΑΥΤΕΧ ως απάντηση στην νέα Τουρκική πρόκληση και μετά βέβαια την σκληρή Ελληνική αντίδραση η άσκηση ακυρώθηκε και το Λονδίνο ενημέρωσε αφ’ ενός το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών αφ’ ετέρου το ΓΕΕΘΑ.

  Χάρτης της τουρκικής Γεωγραφικής Υπηρεσίας του 1969.

Εν τω μεταξύ, στο Αιγαίο…

♦ του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Η επαναδραματοποίηση του μετώπου των διαπραγματεύσεων με τους «εταίρους» για την αξιολόγηση του Προγράμματος Προσαρμογής/Μνημονίου-3 και για την επόμενη μέρα της Ελλάδας, κατόρθωσε να απωθήσει από το προσκήνιο όλα τα υπόλοιπα μέτωπα που βρίσκονται σε αναβρασμό: Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά με αιχμή το Αιγαίο.

Επειδή θεωρούμε ότι όσο φεύγει η ματιά από τα μέτωπα κρίσης, τόσο η εκρηκτικότητά τους εντείνεται αντί να ηρεμεί, θα προσκαλέσουμε τον αναγνώστη να δει τι συντελείται – βήμα-βήμα, μεθοδικά – στο τελευταίο απ’ αυτά. Όπου, όταν έσβησαν οι κάμερες κι υποχώρησαν τα πρωτοσέλιδα για την επίσκεψη-επιθεώρηση όλης της Τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας στα 400 μέτρα από τα Ίμια (επιβαίνουσας σε πυραυλάκατο, δηλαδή σε μεγάλο ταχύπλοο, με φουσκωτά των ειδικών δυνάμεων Τουρκίας να παραπλέουν: θυμηθείτε την εικόνα), ύστερα για την υπέρπτηση με ελικόπτερο – φυσικά! – του δικού μας ΥΕΘΑ όταν επέστρεψε από Κατάρ στα ίδια Ίμια , να ρίξει (αφού σταυροκοπήθηκε με το σωστό του προφίλ στον τηλεοπτικό φακό, φυσικά!) στεφάνι για τους τρεις νεκρούς του 1996, έχουμε εκείνο που λέγεται «συνεχής δραστηριότητα». Σε Ίμια , σε Καλόλιμνο, σε Οινούσσες, η τουρκική παρουσία πυκνώνει. Συνεχή επεισόδια/»μικροδιεκδικήσεις» αναφέρονται από Τουρκικής πλευράς, διαψεύδονται με μισή καρδιά από τους δικούς μας…

Ήταν, πράγματι, φιάσκο η τουρκική πρόκληση στα Ίμια;

Παντελής Σαββίδης

(Φωτ.: Anadolu / Ali Ballı)

 Η τουρκική πρόκληση, με την ασφαλή βόλτα στα Ίμια της στρατιωτικής ηγεσίας της, έτυχε τριών προσεγγίσεων: Η μία ήταν η ελληνική, κατά την οποία ό,τι και να συμβεί, χρειάζεται ψύχραιμη αντίδραση. Αν αντιπαρέλθουμε την αίσθηση ότι η Αθήνα έχει μπερδέψει την ψυχραιμία με τη διαρκή χειμερία νάρκη, εδώ που οδήγησαν τα πράγματα οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας από το 1974 ως σήμερα δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για κάτι διαφορετικό. Εκτός, βεβαίως, και αν η πρόκληση είναι τόσο ιταμή, που η ελληνική πλευρά δεν θα μπορέσει να κλείσει τα μάτια.

Η τουρκική πρόκληση, όμως, δεν είχε τα ακραία χαρακτηριστικά ενός θερμού επεισοδίου. Διότι όταν επιδιώκεις θερμό επεισόδιο, δεν στέλνεις τους στρατηγούς σου στην πρώτη γραμμή. Οι στρατηγοί είναι για άλλες δουλειές.

Τι ήθελαν λοιπόν οι Τούρκοι στρατηγοί στα Ίμια; Κι εδώ ερχόμαστε στη δεύτερη προσέγγιση του θέματος από την τουρκική κεμαλική αντιπολίτευση. Ο αντιπρόεδρος του CHP, του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος, δηλαδή, κατηγόρησε την τουρκική κυβερνητική ηγεσία ότι έστειλε τους στρατιωτικούς στα Ίμια προς άγραν εθνικιστικών ψήφων. Φροντίζοντας βεβαίως να υπενθυμίσει πως οι ίδιοι είχαν στείλει, όταν κυβερνούσαν, στρατιώτες που κατέλαβαν τα νησιά, αντί του show της ηγεσίας. Συναγωνισμός εθνικιστικού παροξυσμού στη γείτονα, για όσους λησμονούν τη φύση της τουρκικής αντιπολίτευσης.

(Φωτ.: Burhan Ozbilici / AP)

Ο τουρκικός στρατός υφίσταται δεινή στρατιωτική ήττα στη Συρία, και τα μηνύματα από τις εξελίξεις στην περιοχή δεν είναι καθόλου καλά. Ρωσία και ΗΠΑ αποφάσισαν διαδικασία διαλόγου για να συμφωνήσουν στη μοιρασιά, ενώ η Τουρκία είναι έξω από όλα. Και εκτός αυτού, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Καλόν είναι η στρατιωτική καθήλωση της Τουρκίας στην αλ Μπαμπ να αποτελέσει αναλυτικό μάθημα στις στρατιωτικές σχολές των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.