___ ΣΥΝΤΑΓΜΑ - ΒΟΥΛΗ των ΕΛΛΗΝΩΝ _____ Είναι "δημοκρατική" αυτή η απαγόρευση;!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ 

-Μόνο η Χούντα απαγόρευε πολιτικές συγκεντρώσεις

-Όχι, όμως, σε όλο το Δήμο-Αθήνας!

Η ανελεύθερη , αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική απαγόρευση της εξαγγελθείσας εδώ και πολύ καιρό συγκέντρωσης της Κυριακής στο Σύνταγμα από το Κίνημα ”Συντακτική Εθνοσυνέλευση - Άμεση Δημοκρατία’`’ καθώς και της προσυγκέντρωσης την ίδια ημέρα , στις 10.30 , από την ”Κοινότητα Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων” , ανακαλεί στους μεγαλύτερους μνήμες από την αμερικανοκίνητη προδοτική χούντα 1967-1973 , ενώ για τους νεότερους προαναγγέλλει ένα σκοτεινό , ανελεύθερο μέλλον μιας αποικιοκρατούμενης ολιγαρχικής χώρας.

Να σημειώσουμε όμως ότι ακόμα και στην Χούντα , παρά μόνο στην κατεχόμενη Ελλάδα , δεν εξεδίδοντο διαταγές για την πλήρη απαγόρευση  συναθροίσεων ”άνω των τριών ατόμων” σε όλο το εύρος της πόλης των Αθηνών !

Καλούμε τους κυβερνώντες , έστω την ύστατη στιγμή , να μη μετατρέψουν με το στυγνό αυταρχισμό τους και τις σχιζοειδείς αποφάσεις τους την Κυριακάτικη Αθήνα σε πεδίο δακρυγόνων , ξυλοδαρμών και συλλήψεων ανυπάκουων δήθεν πολιτών."

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/jzweBVn5gdrVkPSj/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Είναι “τέκνο της δικτατορίας” το άρθρο 16 του Συντάγματος;15/02/2024

ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Στο προηγούμενο άρθρο μας, θέσαμε κριτικά, με τη μορφή ερωτημάτων, την επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει σε νομοθετικές πρωτοβουλίες, χωρίς να περιλαμβάνονται κατά τρόπο σαφή στο πρόγραμμά της στις πρόσφατες διπλές εκλογές του 2023, προκαλώντας διχασμό στην ελληνική κοινωνία. Στη συνέχεια, εστιάζοντας στη νομοθετική πρωτοβουλία για τη δυνατότητα ίδρυσης-λειτουργίας ιδιωτικών-μη κρατικών πανεπιστημίων και επιχειρώντας να αντικρούσουμε τη θέση έγκριτων καθηγητών συνταγματικού δικαίου και αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών, ότι το άρθρο 16 του Συντάγματος είναι χουντικής προέλευσης, ξεκινήσαμε μια ιστορική αναδρομή στις διατάξεις των Ελληνικών συνταγμάτων που αφορούν την οργάνωση της εκπαίδευσης, αναφερόμενοι αρχικά στα Συντάγματα της Ελληνικής Επανάστασης.


Στη συνέχεια τα Συντάγματα του 1844 (άρθρο 11) και του 1864 (άρθρο 16), επαναλαμβάνουν τη διαλεκτική ένταση μεταξύ δημοκρατικής/δημόσιας και φιλελεύθερης/ιδιωτικής εκπαίδευσης, με την προσθήκη της διάκρισης των βαθμίδων, καθώς εμφανίζεται για πρώτη φορά ο όρος “ανώτερη εκπαίδευση”, δεδομένης της ίδρυσης του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1837, χωρίς στην πράξη να υφίστανται ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Η τομή που επέφερε η πολύ σημαντική συνταγματική αναθεώρηση του 1911, απηχώντας τον βενιζελικό κοινωνικό φιλελευθερισμό και την παρουσία του σοσιαλιστικού χαρακτήρα αριστερού βενιζελισμού στα ζητήματα της εκπαίδευσης (άρθρο 16) είναι η συνταγματική καθιέρωση του υποχρεωτικού και δωρεάν χαρακτήρα της βασικής εκπαίδευσης, η οποία θα ολοκληρωθεί με την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική βαθμίδα το 1917. Παράλληλα διατηρήθηκε η διαλεκτική ένταση μεταξύ δημοκρατικής/δημόσιας και φιλελεύθερης/ιδιωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή η υποχρέωση του κράτους να παρέχει οργανωμένη, δημόσια και δωρεάν (βασική) εκπαίδευση και παράλληλα η δυνατότητα ιδιωτών να ιδρύουν εκπαιδευτικούς οργανισμούς.

Έχει σημασία εδώ να επισημανθεί ποιος ο ρόλος της ελληνικής αστικής τάξης, τα πρώτα 100 χρόνια του πολιτικού βίου του ελεύθερου ελληνικού κράτους και ποιος ο ρόλος της τα επόμενα 100 χρόνια, μέχρι και σήμερα. Εκεί βρίσκεται ένα από τα κλειδιά στην απάντηση της διατήρησης της διαλεκτικής σχέσης δημοκρατικής/δημόσιας και φιλελεύθερης/ιδιωτικής εκπαίδευσης και στη διακοπή αυτής στο επίπεδο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο Σύνταγμα του 1975.

Η αποστολή της παιδείας στα ελληνικά Συντάγματα

Στα Συντάγματα της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας (αβασίλευτης) του 1925 (άρθρο 21) και 1927 (άρθρο 23), επαναλαμβάνονται τα κεκτημένα της αναθεώρησης του 1911 αναφορικά με την εκπαίδευση, που ορίζεται ως υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν στο στάδιο της βασικής, τη σχέση μεταξύ δημόσιας-ιδιωτικής εκπαίδευσης. Προστίθενται όμως, υπό την επιρροή των σοσιαλιστικών ιδεών (Αλέξανδρος Παπαναστασίου), οι σκοποί κοινωνικού-δημοκρατικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης (ιδίως σ’ εκείνο του 1925) αλλά και η, συγκεντρωτική-αποφασιστικού χαρακτήρα του κράτους, αρμοδιότητα αναφορικά με τα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Τόσο το σχέδιο του Συντάγματος του 1948 (άρθρο 9), όσο και το Σύνταγμα του 1952 (άρθρο 16), διατηρούν τη διαλεκτική ένταση δημοσίου-ιδιωτικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Στο κλίμα της εποχής, ορίζουν το σκοπό της εκπαίδευσης, αντικαθιστώντας όμως την κοινωνιοκεντρική αποστολή σοσιαλιστικής προέλευσης, με το σχήμα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Ο ελληνοχριστιανισμός στον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο, δημιουργό του σχήματος, στα μέσα του 19ου αιώνα, έχει το νόημα της αντίθεσης στην αποικιακού χαρακτήρα αντίληψη του δυτικού ιμπεριαλισμού, μέσα από την ανάδειξη της ελληνορθόδοξης πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων, ήδη διαμορφωθείσα την περίοδο του ύστερου Βυζαντίου, οπότε και έχει την αφετηρία του ο Νέος Ελληνισμός σύμφωνα με τον ιστορικό Νίκο Σβορώνο.

Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, το σχήμα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, σε μια τελείως διαφορετική συγκυρία – έχοντας ως προηγούμενο τις διανοητικές αντιπαραθέσεις ήδη από την περίοδο του Μεσοπολέμου – διαστρεβλώνεται το ιστορικό νόημά του, λαμβάνοντας το χαρακτήρα του απολογητισμού του “κράτους των εθνικοφρόνων” και της αντίθεσης στον μαρξισμό-ιστορικό/διαλεκτικό υλισμό.

Αλλαγές στο Σύνταγμα που φέρνει ο Μητσοτάκης στην επόμενη και μεθεπόμενη Βουλή

 

Χαράλαμπος Άνδραλης, δικηγόρος

Μια συγκριτική μελέτη των σχεδιαζόμενων τροποποιήσεων σε σχέση με το ισχύον Σύνταγμα, σε θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις

Πρόλογος

Σε προηγούμενο κείμενό μας [1] υπενθυμίσαμε το «Καινοτόμο Σύνταγμα» του κ. Γεραπετρίτη και της συγγραφικής ομάδας του, το οποίο θα τεθεί επί τάπητος στην επόμενη Βουλή. Αναφέραμε επιγραμματικά κάποιες σημαντικές αλλαγές που αυτό θέτει σε σχέση με το ισχύον Σύνταγμα. Στην παρούσα μελέτη γίνεται εκτενέστερη συγκριτική ανάλυση των αλλαγών που ετοιμάζονται από την επόμενη και τη μεθεπόμενη Βουλή.

Παρά το σχετικά εκτενές της παρακάτω συγκριτικής μελέτης, είναι πολύ χρήσιμο να διαβαστεί από το εκλογικό σώμα, το οποίο καλείται με την ψήφο του να επικυρώσει ή να αποδοκιμάσει τις προωθούμενες συνταγματικές τροποποιήσεις.

  1) Αφαιρείται το προοίμιο του Συντάγματος «Εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος»

Οι πρόγονοί μας είχαν την καλή συνήθεια πριν αρχίσουν ένα έργο να κάνουν μία προσευχή. Το προοίμιο του Συντάγματος είναι μία μικρή δοξολογική προσευχή στον Τριαδικό Θεό με την οποία αρχίζει ένα ιερό έργο, το Ελληνικό Σύνταγμα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και μία ένδειξη ευγνωμοσύνης στο Θεό, στον Οποίο είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους οι Έλληνες για την ελευθερία της πατρίδας.

Αν αφαιρεθεί το προοίμιο, εκτός από τις νομικές συνέπειες που θα τις δούμε αναλυτικά στο άρθρο 3, θα δείξουμε ως έθνος μία αχαριστία προς το Θεό και στους προγόνους μας οι οποίοι έθεσαν την προμετωπίδα ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές. Για όσους πιστεύουμε στο Θεό, αυτή η αχαριστία θα έχει και πολλές πνευματικές συνέπειες.

Το άρθρο 3 του σημερινού Συντάγματος έχει ως εξής:

Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού  τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις.

(Εδώ βλέπουμε ότι ο συντακτικός νομοθέτης αναγνωρίζει μία ανώτερη δύναμη και μάλιστα συγκεκριμένη ανώτερη δύναμη. Δεν επικαλείται απλώς ένα θεό, αλλά τον Ιησού Χριστό. Και όχι οποιονδήποτε Ιησού Χριστό, αλλά Εκείνον που η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει, διότι άλλο Χριστό κατά τη φύση και τις ιδιότητές του αναγνωρίζουν οι μονοφυσίτες, προτεσταντικές ομάδες, οι λεγόμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά κ.λπ.

Η Νέα Εποχή δεν ενοχλείται να δηλώνουν οι άνθρωποι πίστη στο Θεό, αλλά αν δηλώνουν πίστη στο Χριστό και μάλιστα της Ορθοδοξίας, τότε είναι «φασίστες, φανατικοί, μεσαιωνικοί, σκοταδιστές» κ.λπ. Γιατί το να πιστεύεις στο Χριστό της Ορθοδοξίας συνεπάγεται ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής που δεν συνάδει με όσα προβάλλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.)

Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Tόμου της κθ΄ (29) Iουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928. (Ακόμα και η αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος χάνει το συνταγματικό έρεισμά της).

Tο εκκλησιαστικό καθεστώς που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές του Kράτους δεν αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου.

Tο κείμενο της Aγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο. H επίσημη μετάφρασή του σε άλλο γλωσσικό τύπο απαγορεύεται χωρίς την έγκριση της Aυτοκέφαλης Eκκλησίας της Eλλάδας και της Mεγάλης του Xριστού Eκκλησίας στην Kωνσταντινούπολη(Αυτός είναι διακαής πόθος πολλών αιρετικών ομάδων πουνοθεύουν την Αγία Γραφή, αλλά και κάποιων μοντέρνων θεολόγων που προωθούν τις μεταφράσεις και στα λειτουργικά κείμενα και στην Αγία Γραφή.)

   3)  Απαλείφεται η επίκληση στα χρηστά ήθη

Ο δρόμος προς το «καινοτόμο σύνταγμα» του κ. Γεραπετρίτη περνάει μέσα από την κάλπη της 25ης Ιουνίου

Γράφει ο Χαράλαμπος Άνδραλης, δικηγόρος

Στις 5 Ιουνίου 2016 με την εφημερίδα «Καθημερινή» προσφέρθηκε δωρεάν ένα ένθετο βιβλίο με τίτλο «Ένα καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα»[1] χορηγίας του Global Citizen Foundation, όπως αναφέρει στην πρώτη σελίδα του. Στην εισαγωγή του βιβλίου, σημειώνεται ότι με πρωτοβουλία του Στέφανου Μάνου συγκροτήθηκε μία ομάδα εργασίας, αποτελούμενη από τους Νίκο Αλιβιζάτο (συνταγματολόγο), Παναγή Βουρλούμη (τραπεζικό), Γιώργο Γεραπετρίτη (συνταγματολόγο), Γιάννη Κτιστάκι (συνταγματολόγο), Στέφανο Μάνο (πολιτικό) και Φίλιππο Σπυρόπουλο (συνταγματολόγο), με σκοπό να συντάξει σχέδιο νέου συντάγματος.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, δύο από τους παραπάνω συγγραφείς, επρόκειτο να λάβουν βαρυσήμαντες θέσεις στη δημόσια ζωή. Ο Γ. Γεραπετρίτης, έγινε Υπουργός Επικρατείας, το alter ego του Κυριάκου Μητσοτάκη, πανίσχυρος παίχτης στην πολιτική σκακιέρα. Ο Γιάννης Κτιστάκις με διεθνή δικηγορική σταδιοδρομία και επιφανείς πελάτες, όπως τα ιδρύματα του κροίσου Τζορτζ Σόρος, διορίστηκε από το Ελληνικό Κράτος δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο.

Το «καινοτόμο σύνταγμα» περιέχει ρηξικέλευθες τομές σε σημαντικά ζητήματα και κυρίως σε όσα αγγίζουν την κοινή συνισταμένη νεοφιλελεύθερων και αριστερών, δηλαδή την περιθωριοποίηση της χριστιανικής θρησκείας και των αρχών της από την κοινωνική ζωή της χώρας.

Στο «Σύνταγμα Γεραπετρίτη» αφαιρείται το προοίμιο «Εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Αφαιρείται η διάταξη περί επικρατούσας θρησκείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάργηση των θρησκευτικών αργιών, των εικόνων σε δημόσια κτίρια, του ορθόδοξου προσανατολισμού του μαθήματος των θρησκευτικών, του εκκλησιασμού και του αγιασμού στα σχολεία και στις δημόσιες υπηρεσίες, των Ορθοδόξων Ναών σε Νοσοκομεία και Στρατόπεδα και γενικότερα κάθε κρατική έκφραση της Ορθόδοξης Πίστης στο ουδετερόθρησκο πλέον κράτος. Αφαιρείται, επίσης, η κρατική υποχρέωση ανάπτυξης της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών.

Σημειωτέον ότι όλα τα παραπάνω που απορρέουν από το άρθρο 3 του ισχύοντος Συντάγματος, σε περίπτωση κατάργησής του, ακόμα και αν δεν καταργηθούν άμεσα από την εκτελεστική ή τη νομοθετική εξουσία, πολύ πιθανόν να καταργηθούν από τη δικαστική εξουσία, έπειτα από προσφυγές των ακτιβιστικών ενώσεων αποχριστιανισμού, οι οποίες θα βασίζονται στην αρχή του ουδετερόθρησκου κράτους και στην έλλειψη συνταγματικού ερείσματος της επικρατούσας θρησκείας.

ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

 

  ΣΥΜΦΩΝΑ, λοιπόν,  ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...

1. 

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών, αλλάζουν τα σύνορα της χώρας σας.

(Η επεκταση στα 12νμ... απαιτεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όχι μια απλή διακήρυξη, δια στόματος Χ... )

Άρθρο 27, Παράγραφος 1.

2. 

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών, ξένα στρατεύματα δύνανται να εγκατασταθούν στη χώρα σας.

Άρθρο 27, Παράγραφος 2.

3. 

Με πλειοψηφία 180 βουλευτών, δύνανται να εκχωρηθούν οι συνταγματικές αρμοδιότητες της Βουλής των Ελλήνων, σε διεθνή όργανα.

Άρθρο 28, Παράγραφος 2

4. 

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών, δύναται να λάβει χώρα, ο περιορισμός της Εθνικής Κυριαρχίας. 

Άρθρο 28, Παράγραφος 3.

5. 

Απαγορεύεται η εισήγηση νομοσχεδίων από πολίτες, που δεν φέρουν την βουλευτική ιδιότητα, ή δεν είναι μέλη της Κυβέρνησης.

Άρθρο 73, Παράγραφος 1.

6. 

Απαγορεύεται η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, με πρωτοβουλία των πολιτών.

Άρθρο 44, Παράγραφος 2.

7. 

Απαγορεύεται η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, για νόμους/διατάξεις, που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα. 

Άρθρο 44, Παράγραφος 2.

8. 

Μόνον η Βουλή, έχει το δικαίωμα αναθεώρησης του Συντάγματος 

Άρθρο 110, Παράγραφος 2.

9. 

Η Ε.Λ.Α.Σ έχει το δικαίωμα απαγόρευσης των δημοσίων υπαίθριων συναθροίσεων, όταν ΕΚΕΙΝΗ κρίνει, ότι κινδυνεύει η εσωτερική ασφάλεια και η διατάραξη της Ειρήνης.   

Άρθρο 11, Παράγραφος 2.

Γιατί η «δημοκρατία» μας είναι εκλόγιμη μοναρχία, του Γ. Κοντογιώργη

Αυτό που σήμερα αποκαλούμε δημοκρατία δεν είναι ούτε δημοκρατία, ούτε αντιπροσωπευτική πολιτεία. Αν θέλουμε να το ορίσουμε με βάσει αυτό που πράγματι είναι, θα το ονομάσουμε εκλόγιμη μοναρχία. Είναι κυριολεκτικά μια αυστηρά μοναρχευομένη ολιγαρχία. Ένα πολίτευμα κρίνεται από το ποιος κατέχει το πολιτικό σύστημα. Σήμερα, το πολιτικό σύστημα το κατέχει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ο πρωθυπουργός ή, αλλού, ο πρόεδρος.

Υποτίθεται ότι ιδιοκτήτης του πολιτικού συστήματος είναι το νομικό πλάσμα του κράτους. Στην πραγματικότητα, όμως, το κατέχει και το διαχειρίζεται ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Η κοινωνία είναι ιδιώτης. Δεν μετέχει του πολιτικού συστήματος. Ο πρωθυπουργός είναι και εντολέας και εντολοδόχος, με τον λαό να διαιτητεύει απλώς με την ψήφο του για να πει ποιος θα είναι ο εκλόγιμος μονάρχης.

Διαπράττουμε ένα σοβαρό γνωσιολογικό λάθος αποκαλώντας το πολίτευμα αυτό δημοκρατία. Παράλληλα, δημιουργούμε μία τρομακτική σε επιπτώσεις σύγχυση που μας περιορίζει τον ορίζοντα. Δεν μας επιτρέπει να σκεφτούμε για πρακτικά ζητήματα. Εάν παραδεχτούμε σήμερα ότι έχουμε δημοκρατία, τότε δεν έχουμε τη δυνατότητα να διερωτηθούμε μήπως φταίει το ίδιο το σύστημα για τα διάφορα δεινά. Η τάση μας είναι ότι πρέπει να δώσουμε λύσεις μέσα στο ισχύον σύστημα.

Αυτό θα μπορούσε να δεχθεί κανείς ότι ήταν παραγωγικό πριν από 50 ή 100 χρόνια γιατί τότε οι λαϊκές αντιδράσεις (απεργίες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες) παρήγαν αποτελέσματα, με την έννοια ότι προέκυπταν κάποιοι συμβιβασμοί. Σήμερα αυτό έχει τελειώσει. Οι πολίτες κατεβαίνουν στους δρόμους, αλλά όταν γυρίσουν στο σπίτι τους θα ακούσουν ότι η κυβέρνηση αποφάσισε διαφορετικά, διότι άλλοι κατευθύνουν τις αποφάσεις της.

Ανακοινωθέν της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως: Με τον Σταυρόν εμπρός

Τις αποφάσεις της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως, των απελευθερωμένων από τον τούρκικο ζυγό Ελλήνων,  έρχεται να ανατρέψει η σημερινή Βουλή μετά την πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος

"...Ας δείξωμεν και πάλιν, ότι είμεθα χριστιανοί· ότι είμεθα Έλληνες, πιστοί εις τον όρκον μας, σταθεροί εις την απόφασίν μας· και ότι με τον Σταυρόν εμπρός και με τα όπλα εις τας χείρας προτιμώμεν να καταβώμεν εις τους τάφους χριστιανοί και ελεύθεροι παρά να ζήσωμεν σκλάβοι χωρίς θρησκείαν, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμήν, χωρισμένοι των συγγενών και φιλτάτων, «όνειδος τοις γείτοσιν ημών, μυκτηρισμός και χλευασμός τοις κύκλω ημών»..."  Ανακοινωθέν της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως Έλληνες! Oι νόμιμοι πληρεξούσιοί σας εις τους οποίους ενεπιστεύθητε την ελευθέραν ψήφον σας, νομίζοντες ιερώτατον χρέος των να προνοήσωσι διά την ασφάλειάν σας και τούτον μόνον τον σκοπόν έχοντες, έπραξαν προς το παρόν ό,τι αι σημεριναί περιστάσεις υπηγόρευσαν και όσον ο καιρός συνεχώρησε. Το λοιπόν είναι χρέος ιδικόν σας, χρέος ιερόν, να πείθεσθε εις την καθεστώσαν Διoίκησιν, να εκτελήτε προθύμως τας διαταγάς της να συντελήτε με τας φυσικάς και ηθικάς του δυνάμεις έκαστος εις τον μέγαν σκοπόν, προς τον οποίον αφορώντες έκτον ήδη χρόνον αγωνιζόμεθα τον ιερόν τούτον αγώνα. Άνδρες και νέοι όσοι σεμνύνεσθε με του Χριστού το όνομα, όσοι έχετε αίμα ελληνικόν εις τας φλέβας σας, οπλίσατε τους ισχυρούς βραχίονας εναντίον του μισοχρίστου βαρβάρου, εναντίον του ασπόνδου εχθρού του ελληνικού ονόματος. Κλήρος, oι πρόκριτοι, oι πλούσιοι και ευκατάστατοι συνδράμετε με τας γενναίας συνεισφοράς σας την κιδυνεύουσαν πατρίδα. Κοινός είναι ο αγών, κοινός ο πόλεμος και η αυτή τύχη προσμένει όλους, εάν αποκάμωμεν προς το τέλος του αγώνος μας.

Ποιος θα μας προστατέψει από τους «τεχνοκράτες»;

Θάνος Καμήλαλης

H απόφαση του ιταλού προέδρου, Σέρτζιο Ματαρέλα, να απορρίψει τον ευρωσκεπτικιστή οικονομολόγο Πάολο Σαβόνε για υπουργό Οικονομικών της χώρας, προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά και επευφημίες. Μερικοί εκ των χειροκροτητών μάλιστα, φαίνεται ότι οραματίζονται κάτι παραπάνω: Δικλείδες «ασφαλείας», διατήρησης του status quo, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον πιθανά «ατυχήματα», ήτοι απρόβλεπτες δημοκρατικές επιλογές, δυνητικά απειλητικές προς το σύστημα.

του Θάνου Καμήλαλη

Από την αρχή της κρίσης παρατηρείται μία έντονη προσπάθεια αποπολιτικοποίησης της πολιτικής. Η επικυριαρχία των οικονομικών ζητημάτων, πολύπλοκων και δυσπρόσιτων για τους απλούς πολίτες, η απώλεια της εμπιστοσύνης στα πολιτικά κόμματα και τους δημοκρατικούς θεσμούς και πάνω απ' όλα η λυσσαλέα προσπάθεια να επιβληθούν «μεταρρυθμίσεις» που πλήττουν τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας οδήγησαν και στην περικοπή των δημοκρατικών εξουσιών. Το πρόβλημα, όσων επιβάλλουν, επικροτούν ή απλά απολαμβάνουν τις ασκούμενες πολιτικές, είναι απλό. Πώς μπορούν αυτές να συνεχίζονται, να προστατεύονται και να μην αμφισβητούνται, όταν στρέφονται ξεκάθαρα ενάντια στο συμφέρον των πολλών; Και, μολονότι υποστηρίζονται από την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, πώς προλαμβάνεται ή αντιμετωπίζεται ένα «ατύχημα»;

Μέχρι ενός σημείου, τα συστημικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με την υφαρπαγή της ψήφου (βλ. αντιμνημονιακός Σαμαράς, 2012), με την «συνέτιση» των αντιφρονούντων και τη χρήση σκληρών εκβιασμών (ΣΥΡΙΖΑ 2015), ή απλά, με την άρνηση του δικαιώματος του λαού στην επιλογή (αποτυχημένο δημοψήφισμα Παπανδρέου, δημοψήφισμα 2015). Μια φράση που ακούγεται συχνά, κυρίως την τελευταία περίοδο, το «οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο», είναι χυδαία. Η «θυσία» υπονοεί την ελεύθερη βούληση του θυσιαζόμενου να κάνει κάτι δύσκολο ή βλαβερό για τον εαυτό του, με στόχο την επίτευξη ενός μεγαλύτερου καλού. Αλλά αυτή η ελεύθερη βούληση, αφενός δεν υπήρξε ποτέ, αφετέρου μοιάζει στόχος των δήμιων να μην υπάρξει στο μέλλον.

Λίγο μετά τα γεγονότα στην Ιταλία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δημοσίευσε ένα άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Ποιος δικαιούται να προστατεύσει τον λαό από τις επιλογές του; Το ιταλικό παράδειγμα». Το κεντρικό επιχείρημα του, μολονότι κρυμμένο πίσω από την χαρακτηριστική ευφράδεια του πρώην αντιπροέδρου, υπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είναι ανατριχιαστικό: Η συνταγματοποίηση της θέσης της χώρας στην Ευρωζώνη, του ευρώ, της λιτότητας. Μετά την εξιστόρηση των γεγονότων στην Ιταλία, ο Βενιζέλος γράφει:

«Το πρωτεύον ζήτημα είναι το πώς αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες ευρωπαϊκές δημοκρατίες επιλογές που κάνουν τα εκλογικά τους σώματα, δηλαδή οι λαοί τους, και οι οποίες είναι υψηλού ρίσκου και μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη βλάβη της εθνικής οικονομίας ή ακόμη και των θεσμών και των εγγυήσεων της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Πιο πρακτικά, το ερώτημα είναι ποιος, πώς και μέχρι ποιου σημείου μπορεί να αντιταχθεί σε επιλογές της εκλογικής πλειοψηφίας, δηλαδή σε επιλογές δημοκρατικές, αλλά προφανώς συγκυριακές.»

Με απλά λόγια, εδώ ο Βενιζέλος αναζητεί έναν θεσμό που θα μπορεί να εναντιωθεί και να ακυρώσει μία πιθανή δημοκρατική επιλογή για έξοδο από την Ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή έστω για μια κυβέρνηση που θα εναντιωθεί στις πολιτικές του ευρωπαϊκού κατεστημένου.

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΑΣ (4η Φεβρ. 2018) :

Η ομιλία του Όθωνα Ιακωβίδη , με την οποία "έκλεισε" το επικό συλλαλητήριο της Αθήνας 

Αδέρφια Έλληνες και Ελληνίδες.

Έ, λοιπόν, δεν είναι μύθος !!!

Υπάρχει ο “Θεός της Ελλάδας” που εμφανίζεται ξαφνικά, εκεί που όλα δείχνουν να έχουν χαθεί !!!

Και, εμφανίστηκε, όταν βέβηλα χέρια τόλμησαν να πειράξουν τη Μακεδονική ψυχή τού Έλληνα και της Ελληνίδας

Είναι αυτός που οδήγησε το χέρι ενός απλού πολίτη (συμπτωματικά το δικό μου) να γράψει δέκα αράδες που στη συνέχεια, σήκωσαν το πρώτο πλακάκι του απίστευτου αυτού ντόμινο των εκατοντάδων χιλιάδων γονατισμένων από τα βασανιστήρια των “Μνημονίων”, πεσμένων Ελλήνων και Ελληνίδων που τώρα όρθιοι, εδώ μπροστά μου, αποτελείτε τον περήφανο “κυρίαρχο Λαό”, το αφεντικό της Χώρας όπως τον θέλει και το Σύνταγμα, ο οποίος, σε μία άτυπη αλλά ουσιαστική μεγαλειώδη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, παίρνει αποφάσεις.

Έ, αυτό είναι ένα πραγματικό θαύμα !!!

Αυτό, είναι ακατανόητο από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδι των αριστερών και δεξιών Εθνομηδενιστών και Νεοταξιτών που κυβερνούν τον τόπο, πότε η μιά και πότε η άλλη, με αποτέλεσμα τη γενική καταστροφή την οποία ζούμε.

Τους είναι τόσο ακατανόητο, που τόλμησαν και σήκωσαν χέρι εναντίον του γίγαντα υπερασπιστή της Δημοκρατίας και της έννοιας Ελλάδα, μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη, υπέρμαχου αυτών των Αξιών και πολυτραυματία από τις μάχες του γι' αυτές τις αξίες.

Τα τελευταία 8 χρόνια, δεν είναι μόνον η Ελληνική μας ταυτότητα που σήμερα απειλείται με εκποίηση, ως Μακεδονία.

“Μακεδονία” είναι και η αφαίμαξη της Χώρας από τη νεολαία της που φεύγει για να βρεί την τύχη της στο εξωτερικό. 

1. Και, παρατηρώ, δεν χάνουμε μόνο τα “αριστερά” ή μόνο τα “δεξιά” παιδιά μας. Τα χάνουμε όλα...

“Μακεδονία” είναι και το “δημογραφικό” που καταγράφει τον μεθοδευμένο αφανισμό τού Ελληνικού πληθυσμού. 

1. Και, παρατηρώ, δεν συρρικνώνεται ο πληθυσμός μόνον των “αριστερών” ή μόνο των “δεξιών” οικογενειών. Συρρικνώνεται ο πληθυσμός όλων...

"...πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη ” Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α “..."

Το ζήτημα της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΠΑΤΡΙΔΑΣ ήταν και είναι υπόθεση του ΛΑΟΥ.  

Δεν το παραχώρησε ποτέ ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ 

σε εκλεγμένους αντιπροσώπους, ξένους διαμεσολαβητές και τις πρεσβείες.

  Φύλαγε τα πεζούλια του με το σώμα του και το αίμα του.   

Σήμερα 04.02.2018 στο Σύνταγμα ξανά, 

για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ενάντια στην υποτέλεια

ενάντια στην αποικιοποίηση της χώρας από τους ξένους δανειστές

 για την Εθνική μας Κυριαρχία 

και τη Λαϊκή Κυριαρχία.

Αποχαιρετισμός στον Γρηγόρη Αυξεντίου.

του Γιάννη Ρίτσου

Αποχαιρετισμός στον Γρηγόρη Αυξεντίου. Aπόσπασμα απο το ποιήμα του Γιάννη Ρίτσου μελοποιημένο απο τον Μάριο Τόκα. Τραγουδά ο Κώστας Χατζηχριστοδούλου. Εμπεριέχεται στο album του Μάριου Τόκα 

Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το αίμα μου – 

το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη Αυξεντίου

 ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ’ το χωριό Λύση, 

οδηγού ταξί το επάγγελμα, 

πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα 

όσα να φτιάχνουν τη λέξη ” Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α “ και που σήμερα,

 2 του Μάρτη 1957, 

κάηκε ζωντανός στη σπηλιά της Μονής Μαχαιρά 

και σήμερα ακριβώς, 2 του Μάρτη, μέρα Σάββατο 

– μην το ξεχάστε, σύντροφοι -

 Στις 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, και 3 πρώτα λεπτά,

 γεννήθηκε ο μικρός Γρηγόρης ανάμεσα στα ματωμένα γόνατα της πλάσης...

Το κέλυφος και η προδοσία της κοινωνίας

του Σταύρου Λυγερού  – 

Τα αλλεπάλληλα πακέτα μνημονιακών μέτρων που ψηφίζει το Κοινοβούλιο (με διαφορετική κομματική σύνθεση) από το 2010 κατά γενική ομολογία έχουν υποβαθμίσει δραστικά τους όρους ζωής εκατομμυρίων Ελλήνων. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι διαδοχικές κυβερνήσεις δήλωναν πως με την ψήφιση κάθε πακέτου μέτρων σωζόταν η Ελλάδα. Αντιθέτως, τα κόμματα που καταψήφιζαν δήλωναν το ακριβώς αντίθετο.

Οι θεσμοί υπάρχουν ακριβώς για να επιτυγχάνεται η δημοκρατική υπέρβαση τέτοιου είδους αντιθέσεων. Η δημοκρατία, όμως, δεν αρχίζει και τελειώνει στην αρχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Το Σύνταγμα προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες για να διασφαλίσει ότι αυτή η αρχή θα λειτουργήσει δημιουργικά κι όχι μηχανιστικά.

Η «εκλόγιμη μοναρχία» και ο «καθεστωτικός άνθρωπος»

Γιώργος Κοντογιώργης

Το σημερινό εκπαιδευτικό καθεστώς χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς που “διδάσκουν” την πολιτική παιδεία. Το ίδιο και τα ΜΜΕ. Έτσι συγκροτείται ο καθεστωτικός άνθρωπος. Κάθε Πολιτεία έχει τη δική της πολιτική παιδεία. Οι θεράποντες της “μοναρχικής Πολιτείας” (της “εκλόγιμης μοναρχίας”) επιχειρούν να πείσουν τους υπηκόους τους ότι είναι πολίτες και ότι το σύστημα είναι δημοκρατικό. Ό,τι επομένως εάν αμφισβητήσουν το σύστημα αυτό θα είναι υπόλογοι φιλικών αισθημάτων προς τη δικτατορία.

Προφανώς και δεν αναμένεται να ομολογήσουν ότι το κρατούν γενικώς παντού σημερινό σύστημα είναι αυθεντικά ολιγαρχικό. Όχι τόσο γιατί εντρέπονται να αποδεχθούν ότι είναι θεράποντες της ολιγαρχίας, αλλά επειδή θα απωλέσουν τη νομιμοποίησή του. Καθένας τότε θα αρχίσει να σκέφτεται πώς θα φέρει τη δημοκρατία.

Έχει ενδιαφέρον να προσεχθεί ότι στο ελληνικό σχολείο διδάσκεται η πολιτική παιδεία της εκλόγιμης, της μοναρχευομένης ολιγαρχίας, σαν αυθεντικά δημοκρατικής. Ταυτοχρόνως, αποφεύγεται κάθε αναφορά στην εκφυλιστική εκδοχή της που επικρατεί στη χώρα, στην κομματοκρατία.

Όργανο κυβερνητικής βούλησης

«Τυφλή» ναι, «κουφή» όχι…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Στο πρώτο Μνημόνιο, στο άρθρο 14, παράγραφος 5, διαβάζουμε:

«Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία (…)» 

Ας πάμε στο Σύνταγμα τώρα. Στο άρθρο 28, παράγραφος 2, περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο ψηφίζονται από τη Βουλή συμφωνίες – όπως το Μνημόνιο – που μεταφέρουν σε τρίτους αρμοδιότητες του Συντάγματος:

«(…) μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών». 

Στο ίδιο άρθρο, παράγραφος 3, περιγράφεται ως όρος σύμφωνα με τον οποίο η Βουλή προχωρά σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας ότι αυτό

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ του «φύλου χωρίς ταυτότητα» ! Συμμετέχουμε όλοι στη δημόσια διαβούλευση έως 12.6.17

Η Κυβέρνηση επιχειρεί να θεσμοθετήσει ακόμη μια παράλογη και παρά φύση κατάσταση, τη λεγόμενη “Ταυτότητα Φύλλου”. Δηλαδή με μια απλή δήλωση ενώπιον της δικαστικής αρχής, να αναγνωρίζεται από το κράτος και την κοινωνία: ο άνδρας ως γυναίκα και η γυναίκα ως άνδρας. Χωρίς ψυχιατρική εξέταση, χωρίς χειρουργική επέμβαση. Δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου το βιολογικό φύλλο, αλλά αποκλειστικώς και μόνο το “πως αισθάνεται” κάθε άτομο.

Αν λ.χ το παιδί μας είναι κορίτσι, αλλά αισθάνεται δυναμικό σαν αγόρι, αντί να ενισχυθούν τα χαρίσματά του μέσα από το φύλο του, το νομοσχέδιο δίνει τη διάστροφη λύση να δηλωθεί ότι είναι αγόρι !

Ποιοί είναι οι 20 παραλογισμοί ;

1. Το Σύνταγμα της Χώρας μας γνωρίζει μόνο δύο βιολογικά φύλλα στα άρθρα 4 παρ. 1 και 116 παρ. 2 Σ. Άλλη μια χυδαία Συνταγματική καταπάτηση του στα χρόνια των Μνημονίων που προσβάλει τα Χρηστά ήθη.

2. Παραβιάζει τη ανθρώπινη φύση ! Κανείς δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για τις μακροχρόνιες επιπλοκές στην σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων που θα αλλάξουν φύλο και ειδικά στη μετεφηβική ηλικία. Όταν αυτές οι ασθένειες θα εκδηλωθούν, οι υποστηρίζοντες το παρόν Ν/Σ, θα αποποιούνται οποιαδήποτε αστική και ποινική ευθύνη , όπως έγινε και με σωρεία άλλων αντισυνταγματικών νόμων !

3. Κινδυνεύει η Δημόσια και Κρατική Ασφάλεια: Δεν θα παρακολουθούνται από τις αρμόδιες Αρχές με την ίδια ταχύτητα και αποτελεσματικότητα όσοι τελούν υπό καθεστώς επιτήρησης λόγω ασύλου, απέλασης ή ποινικών εκκρεμοτήτων. Ο Αμπτούλαχ γίνεται Μαρία, για όσο διάστημα χρειάζεται να δράσει με φονταμενταλιστικούς πυρήνες στη Χώρα μας.

4. Κακοποιά στοιχεία μπορούν να εκμεταλλευτούν την αλλαγή φύλου για έκνομες ενέργειες, τρομοκρατικούς σκοπούς, παραπλάνηση των συναλλαγών, δεδομένου ότι θα αργεί η διασταύρωση των στοιχείων τους στους ελέγχους.

5. Καταλύεται η ασφάλεια στις συναλλαγές : Το Εθνικό Ποινικό Μητρώο, Εθνικό Κτηματολόγιο, ΕΛΑΣ, ΤAXIS, ΥΠΕΣ, ΥΠΕΘΑ, ΔΙΑΣ, ΕΦΚΑ, Δασολόγιο, Τειρεσίας, Κοινωφελείς Οργανισμοί κλπ πώς θα γνωρίζουν για τον “νέο συναλλασσόμενο” αφού η αλλαγή φύλου υποτίθεται ότι είναι απόρρητη ;

6. Με μια απλή δήλωση, με δυνατότητα μεταγενέστερης ανάκλησης, θα μπορούν οι νέοι να αποφύγουν τη στράτευση.

Γιώργος Κασιμάτης : Θέλουν αναθεώρηση για νομιμοποίηση εκτροπών

Την  άποψη ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος σε μία χώρα που η εθνικής της κυριαρχία έχει  κουρελιαστεί από τις επιβολές των δανειστών, είναι άνευ νοήματος , διατύπωσε ο Συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης , μιλώντας στον 9.84.

 Ειδικότερα δε, όπως είπε η προτεινόμενη σε διάλογο αναθεώρηση με το σχέδιο Κατρούγκαλου, ουσιαστικά είναι σε συνέχεια των απαιτήσεων των δανειστών να κανονικοποιήσουν  , ότι αντισυνταγματικό έχουν επιβάλει , από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μέχρι την υφαρπαγή της κυριαρχίας μας, στο όνομα του δανεισμού. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το Σύνταγμα. Ποιά αναθεώρηση;

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στη δημοσιότητα τις προτάσεις του για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ένα προϊδεασμένο μάτι μπορεί άνετα να διαπιστώσει ότι πρόκειται για προτάσεις κατάλληλες για ένα Σύνταγμα του 18ου αιώνα: Πολιτικά αναχρονιστικές, κοινωνικά φοβικές, συνολικά αντιδραστικές, τις οποίες θα προσυπέγραφε και με τα δύο χέρια οποιαδήποτε δεξιά. Είναι πιο οπισθοδρομικές ακόμη και από τις πρόνοιες του γαλλικού Συντάγματος του 1793. Το πολίτευμα που εισάγει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις προτάσεις του ορίζεται αυθεντικά ως μια «απόλυτη μοναρχευομένη ολιγαρχία» με ισχυρή προσημείωση κομματοκρατίας. Το πολίτευμα της Αριστεράς δεν έχει καμία σχέση με την πρόοδο διότι ανάγεται στο παλαιό καθεστώς. Αποστρέφεται τόσο την αντιπροσωπευτική όσο και την δημοκρατική πολιτεία. Η σχέση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής που καθορίζει την φύση του πολιτεύματος δεν αγγίζεται. Το πολιτικό σύστημα παραμένει ιδιοκτησία του κράτους, και καθημάς της κομματοκρατίας, ενώ η κοινωνία διατηρείται αυστηρά εγκιβωτισμένη στην ιδιωτεία. Το κερασάκι των «δημοψηφισμάτων» αποτελεί την καλύτερη ομολογία γι αυτό. «Μακριά κι αγαπημένοι». Και για να μην ξεχνιόμαστε, οι προτάσεις για την αναθεώρηση υποβάλλονται τώρα για να φανεί ότι κάτι κάνουν, ώστε να απωθήσουν στο μακρινό μέλλον την εναρμόνισή τους με την πολιτεία δικαίου και το κοινό αίσθημα, καθώς και ως αντίβαρο στον πολιτικό διάλογο, λίγο πριν τη νέα καταβύθιση της χώρας.

Το Σύνταγμα της Ελλάδας ισχύει μόνο για τους ολιγάρχες

Του πιτσιρίκου

Σάλο έχει προκαλέσει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, αφού όλα τα υπόλοιπα μέχρι σήμερα -μαζί με τα Μνημόνια- ήταν συνταγματικά και η Δικαιοσύνη στάθηκε πάντα στο ύψος των μισθών των δικαστών.

Βέβαια, το Μνημόνιο έχει αντικαταστήσει το Σύνταγμα της Ελλάδας και το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι Συμβούλιο του Προτεκτοράτου-, οπότε το θέμα δεν είναι αν ο νόμος Παππά είναι αντισυνταγματικός αλλά αν είναι αντιμνημονιακός.

Πάντως, το Σύνταγμα είναι αντισυνταγματικό.

Το Σύνταγμα είναι αντισυνταγματικό γιατί είναι αντιμνημονιακό.

Βλέπουμε πως όπου έχει αφήσει κενά και περιθώρια για παρερμηνείες το Μνημόνιο, οι Έλληνες δυσκολεύονται να συνεννοηθούν γιατί έχουν μάθει να υπακούν σε διαταγές και μπερδεύονται όταν δεν τους λένε οι Βρυξέλλες τι πρέπει να κάνουν.

Κανονικά, θα πρέπει ο νόμος Παππά να σταλθεί στις Βρυξέλλες και να αποφασίσουν οι εταίροι αν είναι μνημονιακός ή όχι.

Παράλληλα, θα πρέπει να απαιτήσουμε από τους εταίρους ένα νέο Μνημόνιο που θα ορίζει ακόμα και το πώς θα πλένουμε τα δόντια μας, ώστε να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.

Βέβαια, αν και τα Μνημόνια προβλέπουν τα πάντα για όλους, δεν ασχολούνται καθόλου με τα κανάλια που δεν έχουν νόμιμες άδειες.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι ολιγάρχες και τα κανάλια τους χρησιμοποιήθηκαν από τους εταίρους σαν τάγματα εφόδου στην ελληνική κοινωνία και αποβλάκωσαν τους Έλληνες τόσο πολύ που -εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία- θεωρούν πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης όχι ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε κιχ, αλλά ότι μπορεί να μην πάρει άδεια το κανάλι του Κοντομηνά.

Δηλαδή, για τους Έλληνες ισχύει το Μνημόνιο αλλά για τους ολιγάρχες ισχύει το Σύνταγμα.

Εχουν συμφωνήσει να κάνουν το μνημόνιο συνταγματική δέσμευση - Το Σύνταγμα μετασχηματίζεται εξ ορισμού σε κατοχικό

Σταγόνα - σταγόνα αποκαλύπτει τη βρωμιά στην οποία έχει βουτηχτεί αυτό το πολιτικό τσίρκο ο πρώην Υπουργός τους...

«Ενώ έχουν ακουστεί πολλά, και από αυτή την κυβέρνηση, για τη Συνταγματική αναθεώρηση, δεν είχε ακουστεί η δέσμευση που έχουν, κυρίως οι χώρες της ευρωζώνης, να περάσουν στο Σύνταγμα το... ζήτημα του χρέους (Δημοσιονομικό Σύμφωνο). Πρόσφατα και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αναφέρθηκε σε αυτό, δηλώνοντας ότι ανάμεσα στα ζητήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του χρέους, υπάρχει το ενδεχόμενο να περάσει ως συνταγματική ρύθμιση. Αυτό όμως θα έχει ως συνέπεια, πρώτον να καθορίζεται συνταγματικά η οικονομική πολιτική, πράγμα απαράδεκτο, και δεύτερον, να υπάρχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων, πράγμα που ζητείται από τις χώρες της ευρωζώνης».

Τις παραπάνω αποκαλύψεις έκανε ο Ν. Χουντής πρώην υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com