Το τέλος της Ευρώπης με συνταγή Καλέργη

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Τα όσα ακολουθούν έχουν άμεση σχέση με την απόφαση της χώρας μας να νομιμοποιήσει 300.000 μετανάστες και ουδόλως αποτελούν προϊόν επιστημονικής φαντασίας. Και συγκεκριμένα, αυτά που διαδραματίζονται στην Ευρώπη, και όλως ειδικότερα στην Ελλάδα, στο χώρο της μαζικής μετανάστευσης και των συνεπειών της, έχουν αναγγελθεί σε βιβλία και άρθρα του περασμένου αιώνα από έναν μορφωμένο πολιτικό, φιλόσοφο και συγγραφέα.

Πρόκειται για το σχέδιο καταστροφής της Ευρώπης, που εμπνεύστηκε ο RICHARD COUDENHOVE KALERGI, γιός Αυστριακού διπλωμάτη και Γιαπωνέζας μητέρας. Το 1926 ίδρυσε την κίνηση «Πανευρώπη», με έδρα τη Βιέννη, και αναγνωρίζεται ως ο πατέρας της ΕΕ. Η νέα αυτή κίνηση εγκαθίσταται στο παλάτι Hofburg και διαχέει τις ιδέες της μέσω του περιοδικού Πανευρώπη. Να σημειωθεί ότι και τότε, όπως και τώρα, ένας πολύ μικρός αριθμός αυτών που γνωρίζουν το σχέδιο “Πανευρώπη” γνωρίζουν επίσης ότι αυτό έκρυβε μια σατανική πρόβλεψη, αλλά και έναν απευκταίο στόχο, για το μέλλον της Ευρώπης: την εξαφάνισή της. Είναι, εξάλλου, ενδιαφέρον να υπογραμμισθεί ότι στη συνείδηση του Καλλέργη η ΕΕ θα τελούσε υπό την ηγεσία των Η.Π.Α., όπως και τελεί.

Στο διάστημα του ενός αιώνα, από την εμφάνιση αυτού του σχεδίου, και μέχρι σήμερα, έγινε πλήθος φονικών επιθέσεων, κυρίως στη Νότια Αφρική, εναντίον λευκών, και τόσο πρόσφατα όσο το 2017, που ερμηνεύτηκαν ως έναρξη γενοκτονίας εναντίον της λευκής φυλής, με βάση τις σχετικές απόψεις του Kαλέργη.

Σταύρος Καλλέργης – Πλάτων Δρακούλης, πατριώτες και σοσιαλιστές, οργανώνουν την Εργατική Πρωτομαγιά

Ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα και οι πρωτεργάτες.

ΑΡΧΕΙΟ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: Ψηφίδες από τον σχεδιασμό της σοσιαλιστικής πολιτείας. 

του Γιώργου Καραμπελιά από την www.huffingtonpost.gr

Το 1893, ο Σταύρος Καλλέργης οργάνωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Μετά την ομιλία του, περίπου 500 άτομα υπέγραψαν ψήφισμα με το οποίο ζητούσαν να παραμένουν κλειστά τα καταστήματα τις Κυριακές, η εργασία να είναι οκτάωρη και να παρέχεται σύνταξη σε όσους δεν μπορούσαν πια να εργαστούν.

Ύστερα από την ομιλία που εκφώνησε ο Καλλέργης, κατευθύνθηκε στη Βουλή για να παραδώσει το ψήφισμα, το οποίο όμως ο Πρόεδρος της Βουλής αρνήθηκε να δεχθεί. Αν και συνελήφθη για την πράξη του αυτή και καταδικάστηκε σε φυλάκιση, ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα αποτελεί σταθμό στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος.

Τελικά, το ψήφισμα κατατέθηκε στη Βουλή την 1η Δεκεμβρίου 1893 και αφού είχαν συγκεντρωθεί 2.000 υπογραφές.

Το ψήφισμα ανέφερε τα εξής:

“Συνελθόντες σήμερον την 2 Μαΐου ημέραν Κυριακήν και ώραν 5μ.μ. εν τω Αρχαίω Σταδίω οι κάτωθι υπογεγραμμένοι μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου και υπό μισθόν πάσχοντες εψηφίσαμεν:

Α) Την Κυριακήν να κλείωσι τα καταστήματα, καθ’ όλην την ημέραν, και οι πολίται ν’ αναπαύωνται.

Β) Οι εργάται να εργάζωνται 8 ώρας την ημέραν.

Γ) Ν’απονέμηται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς διατήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.

Δ) Το συμβούλιον του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου να επιδώση το ψήφισμα εις την Βουλήν”.

Την επόμενη χρονιά, στην Πρωτομαγιά του 1894, πραγματοποιείται μια πολύ πιο μεγάλη και οργανωμένη εκδήλωση, όπου συμμετείχαν 6.000 άτομα, με οργανωτές και ομιλητές εκ νέου τον Σταύρο Καλλέργη και τον εκδότη του Άρδην, Πλάτωνα Δρακούλη. Πλέον όμως η κρατική εξουσία είχε θορυβηθεί και έγιναν πολλές συλλήψεις (μεταξύ των συλληφθέντων και ο Καλλέργης), ενώ ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς στο εξής απαγορεύτηκε. Το ψήφισμα που εξεδόθη, εκτός από τα αιτήματα του 1893 προσέθεσε και ορισμένα ακόμα, ανοίγοντας τον δρόμο για την διεύρυνση των σοσιαλιστικών και λαϊκών διεκδικήσεων.

Το σχέδιο Coudenhove – Kalergi: Η γενοκτονία των λαών της Ευρώπης

 

Τα αίτια του φαινόμενου της μετανάστευσης των λαών, του πολυπολιτισμού, της Παγκοσμιοποίησης και εν τέλει της Νέας Τάξης είναι έξυπνα κρυμμένα από το παγκόσμιο σύστημα. Βασίζονται σε ένα σχέδιο το οποίο έχει μελετηθεί, προετοιμασθεί και εκτελείται σταδιακά  εδώ και δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.

Για τον von Coudenhove-Kalergi λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ήταν ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το  άρθρο που ακολουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità».

Μετάφραση -επιμέλεια:  Ελευθέριος Αναστασιάδης

Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η  πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να  την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και  δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.

Η Πανευρώπη

von Coudenhove-Kalergi

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα σχέδιά του τους πιο σημαντικoύς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους υποστηρικτές και συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».

Καλλέργης Δημήτριος – Η αιχμαλωσία και η απελευθέρωσή του, 1827

Ο πετυχημένος και δη­μοφιλής συγγραφέας, πρίγκιπας Χέρμαν φον Πύκλερ-Μούσκαου (Hermann von Pueckler-Muskau, 1785-1871), ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι προς την Βόρεια Αφρική και την Ανατολή το οποίο διήρκεσε σχεδόν έξι χρόνια. Από το Αλγέρι πήγε στην Τυνησία. Από εκεί πέρασε στη Μάλτα και έφθασε στην Ελλάδα όπου έμεινε ένα ολόκληρο χρόνο. Στην Ελλάδα, το 1836, ο Γερμανός πρίγκιπας, διασχίζει την χώρα από την μια μεριά στην άλλη. Τις ποικίλες και πλούσιες εντυπώσεις του τις καταγράφει, με εξαιρετική λεπτομέρεια, σχεδόν μέρα με την ημέρα, στο ημερολόγιό του.

Κατά την μεγάλη περιοδεία του στην Πελοπόννησο από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο του 1836 ο Πύκλερ συναντά άλλους διάσημους αγωνιστές, τον Καλλέργη στο Άργος, τον Κολιόπουλο (ή Πλαπούτα) στην Τριπολιτσά, τον Ιατράκο στο Μυστρά και την αρχοντική οικογένεια Μαυρομιχά­λη στη Μάνη. Όλοι του διηγούνται, ο ένας περισσότερα, ο άλλος λιγότερα, κάτι από τα παλαιά βιώματά τους στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Το πιο ανατριχιαστικό επεισόδιο το ακούει από το στόμα του συνταγματάρχη Δημήτρη Καλλέργη στο Άργος. Την 30^η  Μαΐου του 1836 γράφει στο ημερολόγιό του:

Δημήτριος Καλλέργης

« Ο συνταγματάρχης Καλλέργης, ένας από τους αρχηγούς και ο πιο πλούσιος γαιοκτήμονας της χώρας, ένας πολύ μορφωμένος άνδρας που έχει ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη και είχε μια φοβερή περιπέτεια στον πόλεμο, με κάλεσε ήδη από την Αθήνα να τον επισκεφθώ στο Άργος. Για αυτό πήγα σήμερα σε αυτή την πόλη, που δεν είναι μακριά απ’ εδώ [το Ναύπλιο], ούτε δυο ώρες δρόμου [……………].

Στο Άργος, στη φιλόξενη οικεία του ξενοδόχου μας, μας υποδέχθηκαν εκτός από τον ίδιον και την νέα σύζυγό του ένας ψηλός αλλά από την ηλικία και τις ταλαιπωρίες κάπως κυρτωμένος ήρωας της παλαιάς φρουράς του Ναπολέοντα, ο λοχαγός Σαρντόν ντέ λά Μπάρ, αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, επίσης ένας όμορφος πιο νέος Γάλλος, ο ίλαρχος Σεδάζ, και ένας Ιταλός με μαύρα μαλλιά με μπούκλες, ο μοίραρχος της χωροφυλακής Μοράντι, ο οποίος έπαιζε ένα σπουδαίο ρόλο στην ιταλική επανάσταση και διέφυγε ως εκ θαύματος από το κρέμασμα στη Μόντενα.

Έθνος-Κράτος ή πολυεθνικό κράτος; – ΚΙΝΑΛ ή ΣΥΡΙΖΑ; - Ιωάννης Αναστασάκης

28 Απριλίου 2019

558

Η ρήση από την αρχαία τραγωδία του Ευριπίδη: «Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;» αποδεικνύεται ότι έχει διαχρονική ισχύ και περιγράφει την σημερινή καθημερινότητα των σύγχρονων Ελλήνων. Η αγωνία που εκφράζεται με τα λόγια του αρχαίου τραγωδού, είναι δυνατόν να διερευνηθεί μέσα από την σύγκριση των όρων «έθνος» και «κράτος». Με τον τρόπο αυτό προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα που άπτονται της ομοιογένειας και είναι κρίσιμο σημείο επιβίωσης της ελληνικής εθνότητας.

Η προσέγγιση δεν είναι μόνο θέμα πολιτικών ή οικονομικών επιλογών, αλλά πρέπει να εξετάζονται ταυτόχρονα οι κοινωνικές και κοινωνιολογικές επιπτώσεις. Για την προσέγγιση θα εξεταστούν στη συνέχεια οι σχετικοί όροι, όπως επακριβώς περιγράφονται σε κείμενο του αμερικανικού Ινστιτούτου Ειρήνης (US Institute of Peace). Για λόγους τεκμηρίωσης, η ακριβής αγγλική ορολογία περιλαμβάνεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση του έγκριτου αμερικανικού ινστιτούτου για την ειρήνη (US Institute of Peace). Ακολουθεί η ακριβής μετάφραση:

«Ένα κράτος, ή μια χώρα, είναι μια κυρίαρχη, αυτοδιοικούμενη πολιτική οντότητα, για παράδειγμα οποιοδήποτε Κράτος στα Ηνωμένα Έθνη. (Ο όρος κράτος χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται σε διαίρεση ενός ομοσπονδιακού συστήματος, όπως στις ΗΠΑ). Ένα έθνος είναι μια ομάδα ανθρώπων που αισθάνονται ότι ενώνονται από μια κοινή γλώσσα, πολιτισμό, θρησκεία, ιστορία ή εθνικότητα, όπως οι Κούρδοι, οι οποίοι διαμένουν κυρίως στο Ιράν, στο Ιράκ, στη Συρία και στην Τουρκία και οι Βάσκοι, που κατοικούν σε μέρη της βόρειας Ισπανίας και της νότιας Γαλλίας.

Ένα έθνος-κράτος εμφανίζεται όταν ένα έθνος και ένα κράτος συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό, για παράδειγμα την Αίγυπτο, την Ουγγαρία και την Ιαπωνία. Οι όροι οικοδόμηση κράτους και οικοδόμηση έθνους χρησιμοποιούνται πιο συχνά αυτές τις μέρες ως συνώνυμα για να αναφερθούν στη διαδικασία οικοδόμησης ή ανοικοδόμησης κρατικών θεσμών για τη δημιουργία ενός νόμιμου και βιώσιμου κράτους».

Διάλυση εθνών, ίδρυση κρατών

Στις αρχές του 20ου αιώνα, επικράτησε μία κοινωνική κίνηση που είχε σκοπό να αναδείξει την ανάγκη ενοποίησης της Ευρώπης. Από τους πρωτεργάτες στη θεωρητική προσέγγιση της ενοποίησης αυτής, ήταν ένας διπλωμάτης-συγγραφέας με ελληνικές ρίζες, ο Ριχάρδος Κουντενχόβε-Καλλέργης. Αυτός προερχόταν από μία πολυεθνική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν Αυστριακός, η μητέρα του Γιαπωνέζα και είχε ελληνικές ρίζες από την οικογένεια Καλλέργη.

Το έργο του αρχικά κυκλοφόρησε στα γερμανικά το έτος 1923 με τον τίτλο: «Praktischer idealismus» (Πρακτικός Ιδεαλισμός). Αργότερα κυκλοφόρησε στα ελληνικά με τον τίτλο «Πανευρώπη». Στο έργο αυτό η όλη φιλοσοφία συμπυκνώνεται στο γεγονός ότι η Πανευρώπη μπορεί να δημιουργηθεί εάν εκλείψουν οι εθνικές συγκρούσεις, με ομογενοποίηση των πληθυσμών.