Η εξουσία επί Μητσοτάκη πασοκοκρατείται - Γκρίνιες στον Πρωθυπουργό για την κεντροαριστερή εμμονή... η πατριωτική Δεξιά τελεί υπό διωγμό

Μέχρι στιγμής, όμως, η εξουσία πασοκοκρατείται και η πατριωτική Δεξιά τελεί υπό διωγμό…

(upd) Με αφορμή τα πολλά μηνύματα συμπαράστασης προς το πρόσωπό του Άδωνι Γεωργιάδη (λόγω υποβάθμισής του αφού του πήρανε το χαρτοφυλάκιο των επενδύσεων) και μία φερόμενη επιστολή διαμαρτυρίας στελεχών προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη (η οποία θάφτηκε) που ούτε λίγο ούτε μιλούσε για παραγκωνισμό των δεξιών στελεχών, η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη απέκτησε άλλον έναν πονοκέφαλο με τον πρόσφατο ανασχηματισμό.

Την γκρίνια των δεξιών στελεχών που συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να περάσουν από το μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής που λέγεται ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για να προωθήσουν την καριέρα τους…

Η αλήθεια είναι ότι η κεντροαριστερή μορφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πιο δυνατή από ποτέ.

Από τις τελευταίες προσθήκες και αναβαθμίσεις (Τσακλόγλου, Παπαθανάσης) μέχρι και την στελέχωση των γραμματειών (Θεμιστοκλέους-γραμματέας Υγείας, Κοντογεώργης- γενικός γραμματέας Συντονισμού, Κυριακού-γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας, Χρυσουλάκης-γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας) από πίσω κρύβεται το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.

Αν μάλιστα σε αυτούς προσθέσουμε και αυτούς που ελέγχουν το Μέγαρο Μαξίμου όπως τον Γιώργο Γεραπετρίτη που ήταν γενικός γραμματέας της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και τον Άκη Σκέρτσο αλλά και τους Υπουργούς Μιχάλη Χρυσοχοίδη, Κυριάκο Πιερακάκη, Λίνα Μενδώνη (κολλητή του Βαγγέλη Βενιζέλου) καταλαβαίνουμε ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον πολύ κοντά και ελέγχει τα κέντρα αποφάσεων για τη χώρα. Σε πολύ καίριους τομείς. Ασφάλεια, Δημόσιο, Πολιτισμό…

ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ 25/01/20 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ - ΡΟΥΚ

ΚΛΙΚ στην εικόνα για να έχετε όμορφη συντροφιά το σημερινό ανοιξιάτικο απόγευμα

Για την Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ - του Νίκου Σταθόπουλου*

«Αν σκύψεις στους συνανθρώπους σου –μες στα αδιάφορα μάτια τους–

 θα είναι γραμμένη η μοναξιά σου»

Ο θάνατος ενός ποιητή, είναι το σοκ της «ανακάλυψης» ότι η τέχνη έχει σώμα, την υλική υπόσταση ενός δημιουργού, και ότι δεν είναι μια «αόριστη μαγεία» που «κάπως» διαχέεται στη ζωή. Με την πρόσφατη αποδημία της Κατερίνας Αγγελάκη – Ρουκ, αυτή η «ανακάλυψη» βρίσκει πλήρη ανταπόκριση σε μια ποίηση που έκανε ολοκληρωμένο ποιητικό μύθο την απτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης στην πλήρως ατομική της μορφή. Η σπουδαία ποιήτρια δημιούργησε ένα γητευτικό ποιητικό σύμπαν, με πυρήνα του την αμεσότητα των αισθήσεων σε έναν κόσμο κατοικημένο από ατομικές μοναξιές.

Εγγράφεται στη Β’ Μεταπολεμική (ποιητική) Γενιά που «διαδέχτηκε» τη λεγόμενη Α’ Μεταπολεμική Γενιά ή «Γενιά της ήττας». Τώρα η «ήττα» έχει χωνευτεί, και οι καινούργιοι δημιουργοί βιώνουν τη διάψευση, το αδιέξοδο, τη ματαίωση, την απελπισία. Οι «μεγάλες ιδεολογίες» έχουν κουρελιαστεί, ένα «Κιβώτιο» απομυθοποιεί τις Ουτοπίες, ένα τρομακτικό κενό αναδύεται, μια σπαρακτική ανάγκη για νέες ποιότητες επιβίωσης. Η Κ. Α. Ρουκ, επιλέγει μια ιδιότυπη εσωστρέφεια: τον πολυεπίπεδο αναστοχασμό επί της άμεσης εμπειρίας της. Όχι μια αφηρημένη πόζα φιλοσοφίας, αλλά έναν συνεχή οδυνηρό μόχθο συμβιβασμού με τη σκληρή αλήθεια της ύπαρξής της..τα «μεγάλα» έχουν ακυρωθεί, και τα «μικρά» είναι μονόδρομος. Από στενά κοινωνιολογική σκοπιά, είναι μια ποίηση του αστικού εγώ που ασφυκτιά στους μεγάλους ορίζοντες.

Το ποιητικό της στερέωμα (συνειδητά έξω από την ιστορία, την πολιτική, τις συγκρούσεις) συντίθεται από τρία στοιχεία: την ύπαρξη, τον χρόνο, το σώμα. Ο χρόνος είναι η αμάχητη δύναμη που «μυστηριωδώς» φθείρει το σώμα που βιώνεται, υλικά και πνευματικά, μέσω του έρωτα και συνιστά την άμεση αποκάλυψη της ύπαρξης. Η «σωματικότητα των αισθημάτων» είναι κεντρική σημασία στην ποίησή της, αφού όταν όλα τα «ανώτερα πνευματικά» διαλύονται στους τέσσερις ανέμους, η μόνη εγγυημένη αναφορά είναι το σώμα (μια ηρωίδα του Θ. Αγγελόπουλου, στο «Ταξίδι στα Κύθηρα», λέει «όταν νιώθω μοναξιά, επιστρέφω στο σώμα μου»). Και μέσα σε έναν κατακερματισμένο κόσμο, η θεμελιωτική σωματικότητα είναι εξ ορισμού αποκλειστική και, άρα, μοναχική. Η μοναξιά, λοιπόν, είναι ο κεντρικός σημασιακός πυρήνας αυτής της ποίησης, η μοναξιά όχι ως στοιχειό που το ξορκίζεις αλλά ως μοιραίο προνόμιο που το καταφάσκεις. «Αν δεν έχεις κάποιου είδους μοναξιά, δε μπορείς να δημιουργήσεις τίποτα», θα πει η ίδια…

Έφυγε από τη ζωή η σπουδαία Ελληνίδα ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Απεβίωσε η σπουδαία ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Mια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ποιήτριες, ευαίσθητη με ερωτική φωνή και -πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη- έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.

«Προσπαθώ να συμφιλιωθώ με την ιδέα του γήρατος και 

να ζήσω με την ιδέα της απουσίας του μέλλοντός μου. 

Μπορεί σ' έναν βαθμό να το πετυχαίνω, 

αλλά μου αφήνει και μια σκοτεινιά.»

Τον θάνατό της ανακοίνωσε ο ανιψιός της και συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης. Την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου και ώρα 3 μ.μ. στην εκκλησία Παναγίτσα στην Αίγινα, θα τελεστεί η κηδεία της κορυφαίας ποιήτριας, Θα ταφεί δίπλα στον σύζυγο της, τον Βρετανό κλασικό φιλόλογο Ρόντνεϊ Ρουκ, με τον οποίον μοιράστηκαν 43 χρόνια κοινής ζωής, μέχρι τον θάνατο του, το 2007.

«Γεννήθηκα στα Εξάρχεια, Μεταξά και Μεσολογγίου. Και να που με τα χρόνια πάλι εδώ επέστρεψα, ψηλά στην Ασκληπιού όπου ζω τώρα. Τα θυμάμαι, όταν ήμουν κορίτσι, ως μία πολύ συμπαθητική γειτονιά του κέντρου, όπου έμεναν αρκετοί φοιτητές, καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων κ.λπ., απλοί, φιλικοί, δίχως την κολωνακιώτικη υπεροψία που παραμόνευε λίγα στενά παραπάνω. Τώρα, πια, βέβαια είναι μια περιοχή «καταραμένη», όπως και όλο το παλιό αθηναϊκό κέντρο θαρρώ. Δεν κυκλοφορώ πλέον για να το διαπιστώσω ιδίοις όμμασιν που λένε, αλλά δεν θέλει και πολύ, το «πιάνεις» στον αέρα, ακόμα και από το μπαλκόνι σου.» 24.1.2013 lifo.gr

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ 

(1939 - 21 Ιανουαρίου 2020)

Βιογραφία

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στα Εξάρχεια τον Φεβρουάριο του 1939. Γονείς της ήταν οι Γιάννης Αγγελάκης και Ελένη Σταμάτη. Ήταν πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της. Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσιεύει στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποίημα της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος έστειλε γράμμα στον Γιάννη Γουδέλη, τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής γράφοντας: «Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!». Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση. Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.

Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες. Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Ήταν διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας. Είχε μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά. Η ποίησή της διακρίνεται από μια έντονη καταφυγή σε φανταστικές χώρες. Το 2014 συμμετείχε στην ταινία Μητριαρχία. Απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου 2020.

Διακρίσεις

Το 1962 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχει δώσει διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Darmouth, N.Y.State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.

Το έργο της

Συνολικά εξέδωσε περίπου είκοσι ποιητικά βιβλία, ενώ ποιήματά της συμπεριλήφθηκαν σε πολλές ανθολογίες. Σπουδαίο επίσης ήταν το μεταφραστικό έργο της. Μεταξύ άλλων, μετέφρασε Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Πρωτοδημοσίευσε στην Καινούργια εποχή το 1956. Έργα της είναι:

Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της: «Ο ουρανός της ποίησης και η ραγισμένη μνήμη» (βίντεο)

 

by Αέναη επΑνάσταση
Το Μαγικό των Ανθρώπων «Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ: Ο ουρανός της ποίησης και η ραγισμένη μνήμη». Η σπουδαία ποιήτρια σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της.
Η χώρα μας ευτύχησε να έχει μια ποιήτρια που ακούει στο όνομα Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.

«Τώρα αισθάνομαι και καλά και περίεργα, γιατί έκλεισα τα 80 και δεν αισθάνομαι 80, αισθάνομαι όπως πάντα. Είναι περίεργο. Αισθάνομαι ότι στα χρόνια που περνάνε αλλάζουν πρακτικά κάποια πράγματα, αλλά το μέσα παραμένει ίδιο. Και αυτό είναι μια πολύ αισιόδοξη ματιά στη ζωή. Έτσι αισθάνομαι» έλεγε στη Φωτεινή Τσαλίκογλου και στην εκπομπή «Το μαγικό των ανθρώπων» (ΕΡΤ) στις 26 Δεκεμβρίου 2019, η  σπουδαία, πολυβραβευμένη Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. (βλ. αφιέρωμα εδώ)

Στα 80 της χρόνια μας χαρίζει κομμάτια από τη σκέψη και τη ζωή της. Μιλάει για τα πρώτα της χρόνια. Για την αναπηρία της. «Γεννήθηκα κουτσή, ποτέ όμως δεν ένοιωσα ανάπηρη. Χρωστάω πολλά στις ελλείψεις μου».
Μιλάει για τους γονείς, τον πατέρα της από το Τσανάκαλε, τη μητέρα της από τη Πάτρα. «Έσμιξε η ανατολή με τη δύση, ήσαν δυο υπέροχοι άνθρωποι».
Μας διαβάζει με δισταγμό το πρώτο της ποίημα «Μοναξιά», που έγραψε στα 16 της χρονιά, «Θεέ μου, τι θα γίνουμε; Πώς θα πιστέψουμε; Πώς θα ξεγελαστούμε; M’ αυτή την αλλόκοτη φυγή των πραγμάτων, των ψυχών από δίπλα μας».
Ο νονός της, Νίκος Καζαντζάκης, θα πει γι’ αυτό το ποίημα: «Το πιο όμορφο πράγμα που έχω ποτέ διαβάσει στη ζωή μου».

περισσότερα » Ν. Καζαντζάκης

Η πορεία στην ποίηση, που ξεκίνησε τόσο νωρίς, συνεχίζεται έως αυτή τούτη τη στιγμή, με τη χαμηλή φωνή της μνήμης, με την αναλγησία του γήρατος. Συντροφιά όμως με τις λέξεις που ανασταίνουν απουσίες. Που κατευνάζουν, δίχως να αγνοούν, το φόβο του θανάτου. «Ό,τι μου λείπει με προστατεύει από εκείνα που θα χάσω».
Τριγυρισμένη αναστάσιμες εκδοχές ζωής, η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, μας ανοίγει τα δωμάτιά της ψυχής της, εκεί όπου κατοικούν δυο αχώριστα πλάσματα: O ερωτάς και το ποίημα.
«Λέω ‘ευχαριστώ’ στη ζωή για ό,τι εξακολουθεί να μου δίνει παρότι δεν περιμένω πια τίποτα».
Το ευχαριστώ σου Κατερίνα καταλαγιάζει το φόβο του θανάτου. Η ποίησή σου, έχει ένα μοναδικό τρόπο να διαστέλλει το χρόνο και να χαρίζει μέλλον σε μια μικρή ταπεινή στιγμή. Θα πω το ίδιο και για το βλέμμα και για τις σιωπές σου. Και το τραγουδάκι με τα κενά που κλείνει την συνάντηση μας. Μια συνάντηση, που θα θέλαμε να μην τελειώσει π ο τ έ: «Aσ’ τα τά μαλλάκια σου ανακατωμένα, άστα να…να….να……..»
«…κι έκαναν τον φόβο του θανάτου, οίστρο της ζωής» (Εμπειρίκος)

Έφυγε η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, "Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα"

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ έφυγε στα 81 της χθες για το μακρύ ταξίδι τη αιωνιότητας.

Νονός της ο Νίκος Καζαντζάκης με παρότρυνση του οποίου το 1956, 17 χρονών, δημοσιεύει στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποίημά της «Μοναξιά». 

Μοναχικά έζησε τα τελευταία της χρόνια η Κατερίνα, είχε αποτραβηχτεί κάπως από τα δημόσια πράγματα, αλλά εξακολουθούσε να γράφει αραιά και πού όμορφα ποιήματα. 

Το περιοδικό ΡΟΕΤΙΧ, στο πιο πρόσφατο τεύχος του, δημοσίευσε το τελευταίο της ποίημα, γραμμένο τον Οκτώβριο του 2019. 

Καλό ταξίδι στους ουρανούς της ποίησης...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΡΟΥΚ Δαυίδ Ναχμίας ολόκληρο το αφιέρωμα στους ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ