Ανίκανος να ανταποκριθεί στα σημεία των καιρών

του Σωτήρη Κύρμπα

Ο Τσίπρας το έχει πάρει απόφαση πως δεν πρόκειται να ξανακυβερνήσει την χώρα και αρκείται στον ρόλο του κομπάρσου, του μονίμως αντιπολιτευόμενου σε όλους και σε όλα, στάση που θα του εξασφαλίσει (νομίζει) κάποιον ρόλο στα παρακλάδια της εξουσίας, ελπίζοντας σε κάποιο ατύχημα ή εκτροπή που θα δημιουργήσει συνθήκες νέας ευνοϊκής συγκυρίας για τον ίδιο, όπως το 2014-15.

Μόνον έτσι είναι δυνατόν να ερμηνευτεί το απόσπασμα της συνέντευξής του που παραχώρησε στο Kontra Channel, όπου όχι μόνο δεν κρύβει την ενόχλησή του για την απόκτηση των αεροσκαφών Rafale από την Ελλάδα, αλλά και ειρωνεύεται την τελετή υποδοχής τους κατά την οποία όπως σε όλα τα όπλα του Ελληνικού Στρατού έγινε αγιασμός και ανάκρουση του Εθνικού  Ύμνου. “Είναι ένας συνδυασμός κιτς με τους παπάδες να ευλογούν τα πτερύγια και τη μπάντα να παιανίζει τον εθνικό ύμνο”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Έχουμε εμπεδώσει την αλλεργία του Τσίπρα με τον Εθνικό μας Ύμνο από την εποχή που τηρούσε στάση αναμονής του… τρόλεϊ στο άκουσμά του, κατά τις επίσημες τελετές έμπροσθεν του Αγνώστου Στρατιώτη επί της πλατείας Συντάγματος. Τότε ήταν και πρωθυπουργός της χώρας, αλλοίμονο, εκμεταλλευόμενος εκείνη την συγκυρία κατά την οποία ο ελληνικός λαός ζαλισμένος από οικονομική καταστροφή ψήφιζε όποιον του έταζε “λαγούς με πετραχήλια”, δηλαδή τον ίδιο.

Τον "ρουφιάνο" βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που την κάρφωσε ΄"έδειξε" η Νίνα Κασιμάτη

Η ιστορία με απλά λόγια: 

Στις 14/2, έγινε στη Βουλή ψηφοφορία για το ποιά άρθρα του Συντάγματος θα τεθούν προς αναθεώρηση. Οι βουλευτές πήραν ένα...
ψηφοδέλτιο με στήλες με τα προτεινόμενα άρθρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και έβαζαν δίπλα ΝΑΙ, ΟΧΙ ή ΠΑΡΩΝ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε γραμμή να ψηφιστεί οπωσδήποτε η κατάργηση του άρθρου 3, που λέει ότι η "Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού", καθώς όπως ξέρετε δαιμονίζονται με "Χριστούς και τέτοια". Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αντικατασταθεί το άρθρο με το "Η Ελλάδα είναι θρησκευτικά ουδέτερο κράτος" και να απαλειφθεί κάθε λέξη περί "χριστιανισμού" και "Χριστού", όπως μάλλον και η πλειοψηφία των ελλήνων, που μισούν αρρωστημένα την εκκλησία.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίνα Κασιμάτη όμως, διαφώνησε με την πρόταση του κόμματός της, επειδή ίσως είναι Χριστιανή*. Δεν έβαλε λοιπόν ΝΑΙ στο σχετικό πεδίο, αλλά "ΠΑΡΩΝ".

Το ψηφοδέλτιο το παραλάμβανε μια επιτροπή αποτελούμενη από τους :

1. Χρήστο Καραγιαννίδη (ΣΥΡΙΖΑ),
2. Ιάσωνα Φωτήλα (ΝΔ) και
3. Δημήτρη Μπαξεβανάκη (ΣΥΡΙΖΑ).

Κάποιος απ΄αυτούς λοιπόν, "την έδωσε στεγνά"! Ρουφιάνεψε. Χαφιέδισε! Ενώ το ψηφοδέλτιο είναι μυστικό, το φωτογράφησε με το κινητό του και ...άφησε να διαρρεύσει σε όλα τα μέσα. Και είναι αυτό: (κλικ για μεγέθυνση)

Υπενθυμίζεται ότι το ψηφοδέλτιο της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μόνο που διέρρευσε  και μάλιστα αρκετή ώρα πριν την ολοκλήρωση της καταμέτρησης και την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος.

Στη συνέχεια η βουλευτίνα "τρελάθηκε από τα νεύρα της". Το περιβάλλον της άφησε να διαρρεύσει με τη σειρά του, στους ρεπόρτερ της Βουλής, ότι ο "ρουφιάνος" είναι ο Καραγιαννίδης, γνωστός Χριστιανοφοβικός και ελληνοφοβικός (σε σημείο παράνοιας).

Έτσι λειτουργούν λοιπόν οι "πρώτη φορά αριστεροί". "Έχεις δική σου άποψη; Διαφώνησες με το κόμμα; Στη σέντρα! Θα σε ξεφτιλίσουμε στους συντρόφους".

151 βουλευτές διορθώνουν το κράτος που προέκυψε το 1821 – Ο πραγματικός διάλογος

Τσίπρας: Έχει έρθει, λοιπόν, ο καιρός ώστε να κατοχυρωθεί ρητά στο Σύνταγμα η θρησκευτική ουδετερότητα του ελληνικού κράτους.

Σβίγκου: Διαψεύστηκαν όσοι, είτε λόγω λανθασμένης πληροφόρησης, είτε από σκοπιμότητα, βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για τη δήθεν απόρριψη της αναθεώρησης του άρθρου 3. Η κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους είναι ένα αναγκαίο βήμα προόδου κι ένα ώριμο κοινωνικό αίτημα.

Αναγνωστοπούλου: Για μένα έπρεπε να καταργηθεί και η διατύπωση «επικρατούσα» θρησκεία. Ήδη από τον Κοραή υπάρχει αυτό το αίτημα.

Καποδίστριας: Το τεράστιο κύρος της Εκκλησίας θα καταστεί ο φύλακας του έθνους. Αυτή θα είναι ίσως η μοναδική κοιτίδα του μέλλοντός του. … Το Έθνος πρέπει να είναι εξολοκλήρου αφοσιωμένο στην Εκκλησία του. (Επιστολή προς το υπόδουλο Ελληνικό Έθνος, Κέρκυρα, 6/4/1819)

Υψηλάντης: Η Ελλάς άπασα επίασε τα όπλα, δια να αποτινάξη τον βαρύν ζυγόν των Βαρβάρων και ενατενίζουσα εις το μόνον νικητήριον όπλον των Ορθοδόξων, τον τίμιον, λέγω, και ζωοποιόν Σταυρόν.(Επαναστατική Προκήρυξη, Ιάσιο, 24/2/1821)

Πρώτη προσωρινή κυβέρνηση: Δεκαοκτώ ήδη ολόκληροι μήνες διέτρεξαν, αφ΄ ου η Ελλάς ήρχισε να πολεμή με τον εχθρόν του χριστωνύμου πληρώματος. … Από την αρχήν του πολέμου μέχρι τούδε δις ύψωσεν η Ελλάς την φωνήν της δια μέσου των νομίμων αυτής παραστατών, εξαιτουμένη την συνδρομήν και αντίληψιν των χριστιανικών Βασιλείων της Ευρώπης. … Ποταμοί αίματος έρρευσαν έως την σήμερον, αλλ’ όμως η του ζωοποιού Σταυρού τροπαιοφόρος σημαία υψωθείσα, κυματίζει ήδη εις τα οχυρώτερα τείχη της Πελοποννήσου, της Αττικής, της Ευβοίας, της Βοιωτίας, της Ακαρνανίας … Οι Έλληνες θέλουν υπερασπισθή μέχρι τέλους την αγίαν του Χριστού Εκκλησίαν, τας πατρικάς των εστίας και τους των προγόνων τάφους, μακαρίζοντες εαυτούς, ότι αποθνήσκουσι Χριστιανοί και ελεύθεροι, ή ότι νικώσι καθώς διήρκεσαν μέχρι την σήμερον, δηλονότι, με μόνην την δύναμιν του Κυρίου Ιησού Χριστού, και με την κραταιάν του αντίληψιν.  (Διακήρυξη προς το συνέδριο της Βερόνα, Άργος, 29/8/1822)

Κι όμως τον αναγνώρισε!

Ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμως κι έκπαλαι δεν αναγνώριζε (και δικαίως) πολιτικό ρόλο στην Εκκλησία. Όμως ο πρώτος στον οποίον προσέτρεξε ο Τσίπρας με την αναθέρμανση των διαπραγματεύσεων για το «όνομα» ήταν ο Αρχιεπίσκοπος!

Η απόφαση της Αρχιεπισκοπής (και κατά μέρος της Εκκλησίας) να μη συμμετάσχει στα συλλαλητήρια ήταν μια πολιτική απόφαση. Με έναν λόγο ο Τσίπρας αναγνώρισε πολιτική άποψη στην Εκκλησία. Της έδωσε το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει αν θα έχει προφανή (πέραν της αφανούς) πολιτική παρέμβαση. Η επιλογή της «μη πολιτικής» παρουσίας της Εκκλησίας στα συλλαλητήρια είναι πολιτική στάση.

Η Εκκλησία δικαιούται να έχει γνώμη (ενιαία ή πολύμορφη), αλλά ώς εκεί. Ο Τσίπρας της έδωσε την ευκαιρία να διαχειρισθεί τη γνώμη της σε πολιτικό επίπεδο.

Εκτός κι αν ο Τσίπρας δεν πήγε ικέτης στον Αρχιεπίσκοπο εκλιπαρώντας τα «στραβά μάτια» του ιερατείου από τα συλλαλητήρια, αλλά για να του κάνει ο Ιεράρχης κανένα ευχέλαιο μ’ αυτά που κάνει…

Έξοδος ξύδι

Δεν διέψευσε ακριβώς ο κ.Τσα-καλώτος τα περί των 130.000 πλειστηριασμών, έκανε ότι τα διέψευσε. Αλλά ακόμα και αυτή η κουτοπονηριά βρήκε τον θάνατό της από τον κ. Ντράγκι! «Και 130.000 plus πλειστηριασμοί και γρήγορα», απαίτησε, αλλιώς, κλάφτα Χαράλαμπε (όπως η Μπέτυ)!

Και στο καπάκι: Κλάους Ρέ-γκλινγκ (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας), «αυστηρότερη η μεταμνημονιακή επιτήρηση».

Η αλήθεια είναι ότι η Τρόικα θα μας βγάλει από τα μνημόνια κι όχι ο Τσίπρας. Θα μας βγάλουν από το κελί του μελλοθάνατου και θα μας βάλουν στο κελί του ισοβίτη. Υπό αυστηρή επιτήρηση για δεκαετίες.

Κανένα πρόβλημα. Όπως θα έλεγε και ο Τσακαλώτος, μας σκλαβώσανε για να μάθουμε να ξεσκλαβωνόμαστε…

Υπόθεση Στρατηγικού Σχεδιασμού:

ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: ΟΧΙ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, - ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΣΕ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ:

-ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΣΠΑΣΤΗΤΕ;
- ΟΧΙ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Παρουσία του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη τελέστηκε στα Καλάβρυτα το πρωί της Τετάρτης το μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες Ελληνες από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής την 13η Δεκεμβρίου 1943 

Στο τέλος ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος πήρε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο που εκείνη την ημέρα βγήκε αλώβητο από την Εκκλησία των Καλαβρύτων που καιγόταν και κάλεσε τον υπουργό Εσωτερικών να έρθει κοντά και να το δει.

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, αφού το έδειξε και εξιστόρησε το γεγονός, προέτρεψε τον υπουργό να το ασπαστεί. Ωστόσο, ο Πάνος Σκουρλέτης αρνήθηκε με το χέρι του και ο Μητροπολίτης... πάγωσε, συνεχίζοντας την ομιλία του.

Αριστερό Τζιχάντ

Η διπλή αστοχία ενός απολίτικου και ανιστορικού προοδευτισμού

Του Βασίλη Ξυδιά

Στα ελληνικά αμαρτάνω σημαίνει αστοχώ. Διπλά αμάρτησαν οι αναθαρρημένοι αριστεροί – Συριζαίοι και όχι μόνον – που έμπλεοι αντισκοταδιστικού ενθουσιασμού, έσπευσαν να συνδράμουν, ο καθένας με τον τρόπο του, τη σταυροφορία του Φίλη εναντίον του εκκλησιαστικού κατεστημένου.

Προσπερνώ – γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου – το ότι αυτός ο αντιθεοκρατικός αγώνας ήρθε να επικαθίσει πάνω σε μια ενδοεκκλησιαστική διαμάχη (θεολογικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα), την οποία τεχνηέντως ο Φίλης φρόντισε να την οικειοποιηθεί μετατρέποντάς τη σε ιδεολογική σύγκρουση αριστεράς και εκκλησίας.

Και πάμε στην πρώτη αμαρτία: απολιτική.

Είναι ηλίου φαεινότερον πως αυτή η εκτός τόπου και χρόνου ιδεολογική μάχη εναντίον του χριστιανορθόδοξου «σκοταδισμού» – ιδιαίτερα σ’ αυτή τη δύσκολη ώρα της ήττας – δεν συμβάλλει στη συγκρότηση κανενός πραγματικού προοδευτικού στρατοπέδου μέσα στους κόλπους του λαού. Αντιθέτως επιτείνει τη λαϊκή αποδιοργάνωση και σπέρνει τη σύγχυση, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκανε πριν από 2-3 χρόνια η σύσταση του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» εναντίον του μπαμπούλα της Χ.Α.

ΑΝΤΙΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ / ΔΡ ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΗΤΡΑΛΕΞΗΣ

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σύμμαχος της Εκκλησίας όσον αφορά στα θεσμικά κεκτημένα της από τους σκληρούς αντικληρικαλιστές. Αυτό δεν είναι τρόπος του λέγειν ή ρητορικό πυροτέχνημα: για τους λόγους που θα εξηγήσω εδώ, στην πράξη η αποκλειστική και μόνη δύναμη πλήρους υποστήριξης του status quo δεν προέρχεται από την διοικούσα εκκλησία, τους πιστούς, τους θεολόγους ή τους ειδικούς, αλλά από τους μαχητικούς αντικληρικαλιστές, ακριβώς λόγω του μαξιμαλισμού τους.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η έλλειψη επαφής του ελλαδικού αντικληρικαλιστικού λόγου με τα πραγματολογικά δεδομένα—νομικά, οικονομικά, περιουσιακά, οτιδήποτε. Οπότε, όταν έρθει η ώρα να «μετρηθεί» η αντικληρικαλιστική πολιτική θέση ως προς την εφαρμοσιμότητά της και την επαφή της με την πραγματικότητα, αυτή καταρρέει στις αντιφάσεις της—και, ελλείψει κάποιου μετριοπαθέστερου Plan B, έχοντας αδειάσει αφήνει την αποκλειστικότητα του πεδίου συζήτησης και του δημόσιου λόγου στην υποστήριξη του status quo από τους ανθιστάμενους στους αντικληρικαλιστές. Όταν η «αντίθεση» αποδεικνύεται προβληματική, αυτό που τελικά δικαιώνεται είναι η «θέση»…

Σιατίστης: »Ο Υπ. Παιδείας ως κοινός λασπιάς είναι ακατάλληλος και απαράδεκτος»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου – Romfea.gr

Ὁ Ὑπουργός Παιδείας κ. Φίλης τελείωσε. Τόν «ἀριστερό» Ὑπουργό τῆς Παιδείας κ. Φίλη τόν τελείωσε ὁ ἀληθινός ἀγωνιστής τῆς ἀριστερᾶς Μανώλης Γλέζος.

Τόν εἶπε μετ’ ἐπιτάσεως βλάσφημο καί ἐπί πλέον ὅτι τά λόγια τοῦ κ. Φίλη τά ὅσα ἐξεστόμισε εἶναι «γιά γέλια καί γιά κλάμματα», τόν εἶπε δηλαδή ἀνόητο καί ἐπικίνδυνο.

Ἕνας ἄνθρωπος πού στούς πραγματικούς ἀγῶνες ἦταν παρών καί ὄχι στούς «ἀγῶνες» τῶν σαλονιῶν.

Ὁ Μανώλης Γλέζος ἀναφερόμενος σέ πραγματικά γεγονότα τῆς Κατοχῆς εἶπε ξεκάθαρα ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἀντιστασιακός.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἀναφερόμενος στά χρόνια τῆς Χούντας μἐ τέσσερις σαφεῖς τοποθετήσεις ξεκαθάρισε ὅτι ὁ πρῶτος πού ἀντιστάθηκε στήν δικτατορία ἦταν ὁ πολιός Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ἀρνούμενος νά παραιτηθεῖ.

Δέν ξέρω ἄν τελείωσε ὡς Ὑπουργός, τελείωσε ὅμως ὡς ἀξιόπιστος ἄνθρωπος καί συνομιλητής.

Τόσον ὁ Ὑπουργός ὅσον καί οἱ ὑπόλοιποι τῆς Κυβέρνησης δέν τόλμησαν νά ποῦν τό παραμικρό στήν ξεκάθαρη θέση τοῦ Μανώλη Γλέζου καί κατάπιαν τή γλῶσσα τους γιατί δέν ἔχουν νά ποῦν.

Ὁ θλιβερός Ὑπουργός τῆς Παιδείας ὡς γνήσιος «γιαλατζί» ἀριστερός χρησιμοποίησε τήν λάσπη γιά νά πλήξει, νά φοβίσει νά τρομοκρατήσει τήν Ἐκκλησία. Προχώρησε μάλιστα ἕνα βῆμα πάρα κάτω στήν σκάλα τοῦ κακοῦ.

Σπουδή πολιτισμού-ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Μ​​ε αφορμή δηλώσεις και αντιδηλώσεις υπουργού Παιδείας και αρχιεπισκόπου για τη θρησκευτική εκπαίδευση των μαθητών στα ελληνικά σχολεία, θα μου επιτραπεί να ανασύρω ελάχιστο δείγμα γλώσσας και προβληματισμού, πριν από δεκαεννέα χρόνια, για το ίδιο θέμα: Ποιος προβληματισμός και με ποια γλώσσα κατατέθηκε τότε, σε ποιο επίπεδο αντιμάχονται σήμερα οι επαγγελματικά ενδιαφερόμενοι.

Στην «Kαθημερινή» της Kυριακής 29.6.1997, η επιφυλλίδα έγραφε:

«H διδασκαλία του ονομαζόμενου μαθήματος των θρησκευτικών περιλαμβάνεται στην υποχρεωτική για τα Eλληνόπουλα εκπαίδευση. Aν αυτό το μάθημα έχει χαρακτήρα θρησκευτικής κατήχησης (ενώ διδάσκεται από ανθρώπους και με αναλυτικά προγράμματα που δεν έχουν καμιά οργανική σχέση με την ενοριακή και επισκοπική συγκρότηση-λειτουργία της εκκλησιαστικής εμπειρίας) είναι ευκολότατο να αλλοτριωθεί σε νοησιαρχική διδαχή αφηρημένων ιδεολογημάτων, διδαχή που επιπλέον παραβιάζει την ελευθερία του θρησκευτικά αδιάφορου ή αγνωστικιστή μαθητή. H πολιτεία δεν μπορεί να δεχθεί μια τέτοια παραβίαση της ελευθερίας του μαθητή και η Eκκλησία είναι αδιανόητο να συναινεί στην αλλοτρίωση της εμπειρίας της σε ιδεολόγημα.

Tόπος (ο αυτονόητος χώρος) της εκκλησιαστικής κατήχησης είναι μόνο ο ναός: το αρχιτεκτόνημα που δηλώνει-φανερώνει αυτό που στεγάζει – τη μεταβολή μιας σύναξης ανθρώπων σε “εκκλησία”, δηλαδή σε κοινό τρόπο αγαπητικής κοινωνίας της ζωής. Oμως το πολιτικό πρόβλημα, το πρόβλημα που έχει η πολιτεία απέναντι στους πολίτες της, δεν λύνεται με την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολειά. Aν η πολιτεία ενδιαφέρεται να χτίζει-συγκροτεί, με την υποχρεωτική εκπαίδευση, τον άξονα της πολιτισμικής (άρα και κοινωνικής) συνοχής των Eλλήνων, θα απαιτήσει από κάθε μαθητή ελληνικού σχολείου (όποιο θρήσκευμα κι αν έχει ή όποιες ιδεολογικές πεποιθήσεις) κάποιες βασικές γνώσεις για τον πολιτισμό που αποτέλεσε επί αιώνες τη δυναμική της μετοχής των Eλλήνων στο ιστορικό γίγνεσθαι, και εξακολουθεί να συνιστά, ακόμα σήμερα, ενεργό πρόταση με πανανθρώπινη εμβέλεια.

Γλέζος εναντίον Φίλη υπερασπιζόμενος την Εκκλησία στην διάρκεια της Κατοχής

Απόστολος Διαμαντής

Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς πως μόνον σχεδόν ο Μανώλης Γλέζος από την αριστερά όρθωσε και πάλι το ανάστημά του απέναντι στις ανιστόρητες δηλώσεις και αποφάσεις του κ. Φίλη και της κυβέρνησης. Δήλωσε ο πρώτος αντιστασιακός της χώρας:

«Oποιος καταφέρεται ενάντια στην Εκκλησία για τη δήθεν αδράνειά της τη διάρκεια της Κατοχής βλαστημάει. Οταν ο στρατηγός Σταυράκος, διοικητής στρατιωτικός των Αθηνών και της Αττικής, κάλεσε τους δημάρχους, τις Αρχές και τους περιφερειάρχες να έρθουν στους Αμπελοκήπους για να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης στους κατακτητές, ο Αρχιεπίσκοπος τότε αρνήθηκε και δήλωσε ότι η “Εκκλησία παρίσταται στην απελευθέρωση των λαών και όχι στη σκλαβιά τους”».

Φυσικά, τα γεγονότα αυτά είναι γνωστά σε όλους. Είναι γνωστή επίσης η επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου με την Πηνελόπη Δέλτα, το Μεγάλο Σάββατο του 1941. Τότε, ο Χρύσανθος της είπε πως τόνισε στον Βασιλιά Γεώργιο να πάει στο μέτωπο, στις επάλξεις, πως εκεί είναι η θέση του και φυσικά εν συνεχεία ο Χρύσανθος ήταν ο μόνος επίσημος που δεν δέχθηκε να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης των Αθηνών στους γερμανούς εισβολείς.

Αλλά φυσικά δεν είναι μόνον αυτό. Στοιχειωδώς εάν ο κ. Φίλης είχε διαβάσει έστω και μια σειρά από την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, θα γνώριζε πως η συμμετοχή του κλήρου ήταν έντονη και θα γνώριζε επίσης και τις απόψεις του αρχηγού του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη για την εκκλησία και τους ιερείς της. Εκκλησία και λαός ήταν ένα για τον Άρη.

Ανοιχτή επιστολή Μητροπολίτη Σιατίστης στον Πρωθυπουργό

πηγή: Ρομφαία

Κύριε Πρωθυπουργέ, 

Εἶναι ἡ δεύτερη φορά πού ἀπευθύνομαι σέ σᾶς καί ζητῶ τήν προσωπική σας τοποθέτηση. Στήν πρώτη ἀνταποκριθήκατε θετικά καί ἐσεῖς καί τό κόμμα σας, ἀποδοκιμάζοντας τίς ἀθλιότητες τοῦ τότε βουλευτή σας στήν Καστοριά. 

Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό πράξω καί πάλι μέ ἀφορμή ἕνα θέμα πού ἦλθε στό φῶς τῆς δημοσιότητος. Ἀκούστηκε ὅτι πρόθεση τῆς Κυβέρνησης σας εἶναι ἡ ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας. Πρέπει ἀπό τήν ἀρχή νά σᾶς δηλώσω ὅτι ὁ Χριστός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό καμμία νομική προστασία γιά τήν ὑπεράσπιση Του. 

Τό ἔδειξε ὁ ἴδιος ὅταν «λοιδορούμενος οὐκ ἀντελιδώρει καί πάσχων οὐκ ἠπείλει».

Ἀλλά καί ὁ νομοθέτης πού νομοθέτησε ὡς ποινικό ἀδίκημα τήν κακόβουλη βλασφημία δέν εἶχε στόχο νά ὑπερασπίσει τόν Χριστό. 

Εἶχε στόχο ὅμως νά ὑπερασπίσει τήν κοινωνική γαλήνη καί τήν κοινωνική εὐταξία, χρησιμοποιώντας τόν νόμο πιό πολύ ὡς παιδαγωγικό μέσο γιά τήν καλλιέργεια πολιτισμένων ἀνθρωπίνων σχέσεων.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη τους γιά τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀνώτερη ἀπό τόν σεβασμό ἀκόμη καί ἀπέναντι στούς γονεῖς τους, οἱ ὁποῖοι μέ τίς πράξεις τους πολλές φορές ἀκυρώνουν τόν σεβασμό στά πρόσωπά τους. 

Ἐνθυμοῦμαι ἕνα ἔφηβο ὁ ὁποῖος μοῦ ἀπεκάλυψε ὅτι «ἄν δέν εἶχα γνωρίσει τό Χριστό, θά εἶχα αὐτοκτονήσει» ἐξ αἰτίας τῆς οἰκογενειακῆς του καταστάσεως.

Ὁ νόμος λοιπόν θέλησε νά καλλιεργήσει τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους, τόν σεβασμό ἀπέναντι στήν πίστη τῶν ἄλλων. 

Μητροπολίτης Μεσσηνίας-Το Ελληνικό κράτος πρέπει, μέσα από σειρά νομοθετημάτων, να γίνει εγγυητής της ορθής ,εξορθολογισμένης και ισόρροπης λειτουργίας του τεμένους

Από:Γιώργος Γκόντζος– 

Συνέντευξη  για εκκλησιαστικά, κοινωνικά θέματα ,για τον ρόλο της εκκλησίας στις σημερινές συνθήκες και για μια σειρά ζητήματα  επικαιρότητας  στα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «εμπλέκεται» η Εκκλησία της Ελλάδας παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος .στην εκπομπή  « ό,τι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος) στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.

-Για την στάση της εκκλησίας απέναντι στους πρόσφυγες: Η θέση της εκκλησίας και μάλιστα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ελλάδα απέναντι στο μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα ,είναι, όχι   μόνο αξιολογήσιμη  με πολλά θετικά στοιχεία και πρόσημα, αλλά νομίζω ότι η εκκλησία προσπαθεί ,σε τοπικό επίπεδο και σε πανελλαδικό, να  το αντιμετωπίσει με τον καλύτερο  δυνατό τρόπο επιχορηγούσα τέτοιου είδους κινήσεις που γίνονται για να επιλυθούν  τα προβλήματα των προσφύγων, κυρίως τα προβλήματα επιβίωσης ,διατροφής και συντήρησης  ,αλλά και επιπλέον έρχεται  συναρωγός  και στο ίδιο το κράτος… Και η εκκλησία το κάνει αυτό γιατί μέσα στην ίδια την αυτοσυνειδησία της  δεν μπορεί  να δεχτεί ότι μπορεί να υπάρχουν τέτοιου είδους διακρίσεις χρώματος ,φυλής θρησκεύματος ,πεποιθήσεων..

-Για τα γεγονότα στην Θεσσαλονίκη: Δεν μπορεί να δικαιολογηθούν τα απαράδεκτα γεγονότα τα ο[ποία συνέβησαν στην Θεσσαλονίκη και σε άλλα μέρη της  Ελλάδας, που είναι πράξεις και ενέργειες  οι οποίες εκφράζουν την έλλειψη σεβασμού απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα, απέναντι στην θρησκευτική ελευθερία και απέναντι στην ελευθερία και το δικαίωμα του  λατρεύειν  ελεύθερα. Κανείς δεν έχει δικαίωμα στο όνομα οποιασδήποτε αντίληψης και ιδεολογίας να συμπεριφέρεται με αυτόν τον ανεπίτρεπτο, ανίερο ,παράνομο και αντικανονικό τρόπο, μάλιστα σε χώρους λατρείας και την στιγμή που τελείται μια λειτουργική πράξη..