Του Δημήτρη Μπελαντή
Ορισμένες φορές στην συζήτηση για την εθνική ταυτότητα και την σχέση εργαζομένων και έθνους, δίνεται η εντύπωση ότι ο όρος "εθνομηδενισμός" ή "εθνικός μηδενισμός" αποτελεί πρόσφατη κατασκευή κάποιων εθνικιστικών κύκλων ή ακόμη της Ακροδεξιάς. Συνεπώς, όποιος υπερασπίζεται την πατρίδα από αριστερή σκοπιά είναι τραμπικός, εθνικιστής κλπ
Και όμως, όχι !!!
Ο όρος "εθνικός μηδενισμός" ανήκει ιστορικά στον Γκεόργκι Ντιμιτρόφ για πολλά χρόνια ηγέτη του ΚΚ Βουλγαρίας, διεθνή ηγέτη του αντιφασισμού, και επίσης για κάποιο διάστημα ηγέτη της Κομμουνιστκής Διεθνούς .
Στην Εισήγησή του στο Έβδομο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς ( Αύγουστος 1935, Μόσχα), όπου εγκαινιάσθηκε η στρατηγική του Λαϊκού Μετώπου κατά του Φασισμού , ο Ντιμιτρόφ είπε μεταξύ άλλων , στο υποκεφάλαιο " Η ιδεολογική πάλη κατά του φασισμού" τα ακόλουθα πολύ ενδιαφέροντα :
"Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε οι ασυμφιλίωτοι αντίπαλοι, από θέση αρχής του αστικού εθνικισμού σε όλες του τις μορφές. Αλλά δεν είμαστε υποστηρικτές του εθνικού μηδενισμού ( national nihilism) και ποτέ δεν θα έπρεπε να ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο. Το καθήκον να εκπαιδεύουμε τους εργάτες και όλους τους εργαζόμενους στο πνεύμα του προλεταριακού διεθνισμού αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη ΄καθήκοντα κάθε κομμουνιστικού κόμματος Αλλά κάθε ένας που ισχυρίζεται ότι αυτό του επιτρέπει, ή τον υποχρεώνει κιόλας , να περιφρονεί όλα τα εθνικά συναισθήματα των πλατιών μαζών του εργαζόμενου λαού βρίσκεται πολύ μακρυά από τον γνήσιο μπολσεβικισμό, και δεν έχει αντιληφθεί τίποτε από τις διδαχές του Λένιν για το εθνικό ζήτημα.
