Από τον Μπάμπη Ανδριανόπουλο
Ηλίας Λάγιος
Σκοτεινός και συνάμα τρυφερός
Της ζωής και του πάθους
Στη χορεία των "καταραμένων"
Έγραψε για τον εαυτό του
Και για τον δικό του θάνατο
Που ο ίδιος επέλεξε να τον συναντήσει σαν σήμερα, το 2005
Με τρόπο τραγικό
________________*******_____________
"Βροχηδόν"
ο θάνατος θα ’ρθεί να με γλεντήσει
μαχαίρι προσφυγιάς, πιρούνι ανέμου
(ακούω στρεβλές τις λέξεις μου να τρέμου-
νε προς την κάπως εύρυθμή του κλήση)·
προς τον αιτούντα τ’ Όνομα αναφέρω
να μην βελάζει Παραδείσου φήμη
(κι έχει κακοφορμίσει πλάνο ενθύμι-
ο: μ’ όρισε μεσήλικα και γέρο)·
ο θάνατος, ο πιο ακριβός μου φίλος
θα ’ρθεί να μεταλάβει τη φωνή μου
(υπάρχεις η φωνή μου; στης ερήμου
σου να υλακείς το πριν ως άγριος σκύλος; )
ο θάνατος θα ’ρθεί να με τσουλήσει
νύφη της παιδικής μου μαλακίας
(εδώ θροεί ένας κλώνος ακακίας,
εκεί το αίνιγμα προέταξεν η λύση)·
ω, πλέον δεινό, δειλό μου θανατάκι:
Ηλίας Λάγιος· βάστα το για πάντα
(την ύστατη ώρα θα κρατούν αβάντα
στίχοι Κάλβου, Καβάφη, Καρυωτάκη)·
βίζα φωτός πατείς στο μεσημέρι
με βάγια, κι από σκότος χορτασμένος
(δικέ μου, πώς κατάντησες; ασμένως
ο ξένος, που κανείς δεν θα προφέρει)·
κι εντέλει θά ’ρθεις, μόρτης στο πλευρό μου
το ελάχιστο κακό που ’χω ψαρέψει
(για να τελέσεις τη σεπτή μου στέψη
σ’ ανώνυμη στροφή εκλιπόντος δρόμου)·
(Πράξη υποταγής, 2000)
Έγραψε γι' αυτόν ο Ευγένιος Αρανίτσης
Που κατά σύμπτωση γενννήθηκε σαν σήμερα, το 1955
ενθάδε κείται ο ποιητής μας ηλίας λάγιος
που κάποιοι είπαν πως είν' αλήτης και κάποιοι άγιος.
όλη και όλη η περιουσία του: ένας πλάγιος
τρόπος του λέγειν. ήταν ο στόχος του πάγιος:
να κατουρήσει στου ποιήματος το πηγάδι. ως
τώρα απέτυχε. διαβάτη, φάρσα ο τάφος άδειος.
(Από το: " Καλοκαίρι στον σκληρό δίσκο") εκδ. Νεφέλη, 2002
Και η Σωτηρία Λεονάρδου να τραγουδά συγκλονιστικά στίχους του:
«Χωρίς εισιτήριο»
Απ’ την Ερμού σ’ άλλο βαγόνι
ψάχνω το μπαρ και δεν το βρίσκω
λαθρεπιβάτης, μ’ ένα ρίσκο
που σ’ άλλη σάρκα με σταυρώνει.
