Κομμένο 16 Αυγούστου 1943
Η γερμανική ναζιστική κτηνωδία και ο αγώνας για Αποζημίωση
Το απόγευμα τη 15ης Αυγούστου 1943 ο διοικητής του 12ου λόχου του 98ου συντάγματος πεζικού Βίλιμπαλντ Ρέζερ, φανατικός ναζί και επονομαζόμενος Νέρων σε όλο το σύνταγμα, συγκέντρωσε τους στρατιώτες και τους μίλησε για την εκκαθαριστική επιχείρηση Αύγουστος, η οποία προέβλεπε την ισοπέδωση του χωριού Κομμένου στο νότιο τμήμα του νομού Άρτας. Ο λόγος ήταν ότι το χωριό βρισκόταν στα χέρια «ληστοσυμμοριτών» -έτσι αποκαλούσαν τους αντάρτες οι Γερμανοί- και η «απελευθέρωσή» του από αυτούς.
Τα χαράματα της επόμενης μέρας 120 άντρες του λόχου σταθμεύουν έξω από το Κομμένο και μέσα σε δυο με τρεις ώρες το «ελευθέρωσαν» δολοφονώντας ανηλεώς 317 ανυπεράσπιστους κατοίκους του, μεταξύ των οποίων 36 βρέφη και νήπια έως 5 χρονών.
Πρόκειται ένα φρικώδες έγκλημα πολέμου που τρομοκράτησε ακόμη και κάποιους από τους στρατιώτες του γερμανικού λόχου.
Την προηγούμενη μέρα το χωριό γιόρταζε το πανηγύρι του και ο Θεόδωρος Μάλλιος πάντρευε την κόρη του Αλεξάνδρα. Το χωριό τυλίχτηκε στις φλόγες. Τα σπίτια ισοπεδώθηκαν. Ανυπεράσπιστοι και ανυποψίαστοι οι κάτοικοί του γνώρισαν την κτηνωδία του ναζισμού στην πιο ακραία της μορφή.
Το Κομμένο δε λησμονεί τους νεκρούς του, δε συγχωρεί τους σφαγείς του. Βρίσκεται στις επάλξεις του αγώνα για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση. Το γερμανικό κράτος πρέπει να πληρώσει τις οφειλές του στην Ελλάδα. Το στίγμα της μνήμης δεν πρόκειται να σβήσει, όσες προσπάθειες κι αν κάνουν οι παραχαράκτες της ιστορίας και όσες παρεμβάσεις κι αν επιχειρούν οι διάφοροι «επισκέπτες» μας, για να απαλύνουν το έγκλημα και να το εμφανίσουν ως παράπλευρη ζημία του πολέμου, όπως επισήμως διατείνονται οι σημερινοί Γερμανοί αξιωματούχοι.
Απαιτούμε Δικαιοσύνη και Αποζημίωση. Και αυτό αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε άλλη συζήτηση και συνεργασία.
