Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024

Ευκαιρία», «γενναιότητα» και μειοδοσία


Ρούντι Ρινάλντι 

Για 6 συναπτά έτη, το 1977-1983, στην κρατική ΕΡΤ μεταδιδόταν η πολύ πετυχημένη για τα χρόνια εκείνα εκπομπή «Να η ευκαιρία», απ’ όπου ξεπήδησαν πολλά ταλέντα. Η εκπομπή επαναλήφθηκε από το ιδιωτικό κανάλι MEGA τις χρονιές 1990 και 2001, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ο τίτλος «Να η ευκαιρία» έγινε περίπου σύνθημα και άνοιξε τον δρόμο στα τάλεντ σόου, που τότε ήταν ένα πρωτόγνωρο είδος (καμία σχέση πάντως με τα σημερινά σκουπίδια).

Θυμηθήκαμε την εκπομπή διότι η λέξη «ευκαιρία» χρησιμοποιείται κατά κόρον στο πολιτικό σκηνικό για να υποδηλώσει ότι κάτι καλύτερο μπορεί να συμβεί εάν γίνει μια συμφωνία ή μια επένδυση, εάν βγει ο άλφα ή ο βήτα αρχηγός σε ένα κόμμα, εάν απορροφηθούν πολλά κονδύλια από τα ΕΣΠΑ κ.ο.κ. Η λέξη χρησιμοποιείται και για το άμεσο μέλλον των κομμάτων, π.χ.: «Δίνεται δεύτερη ευκαιρία σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από τις εσωκομματικές κάλπες», «Μεγάλη ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτεί την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ», «Δεν πρέπει να δοθεί δεύτερη ευκαιρία στον Κασσελάκη» κ.λπ. Βέβαια όλα τα συστημικά κόμματα συναινούν ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αποτελεί «ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα», «χρυσή ευκαιρία ριζικής μεταμόρφωσης της οικονομίας», «ευκαιρία χωρίς προηγούμενο για τη χώρα μας»…

Είναι εντυπωσιακό πως το 2019, όταν κέρδισε τις εκλογές ο Μητσοτάκης, ο κ. Καρακούσης σε άρθρο του με τίτλο «Η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας» ανέφερε: «Η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί από φτωχή συγγενής σε  π ο λ ύ φ ε ρ ν η   ν ύ φ η  και να αποκτήσει μοναδική  ε υ κ α ι ρ ί α  προόδου και ανάπτυξης… Το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αναδείξει την Ελλάδα ως  χ ώ ρ α  ε υ κ α ι ρ ί α ς  και δυνατοτήτων για μεγάλες επενδύσεις προκαλεί όντως το ενδιαφέρον των ξένων, είτε πρόκειται για κρατικές οντότητες είτε για αμιγώς επιχειρηματικά σχήματα».

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024

Σιωπές και Ψέματα της «Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας»



Του Ρούντι Ρινάλντι 

Υπάρχει ένα κεντρικό ερώτημα, που το θέτει ο Γιάννης Βούλγαρης σε πρόσφατο άρθρο του[1]: 
«Πώς η καλύτερη δημοκρατία που είχαμε κατέληξε στη Χρεοκοπία;».
 Η απάντησή του εδράζεται στη διαπίστωση πως η καλύτερη δημοκρατία που είχαμε ποτέ «συνδυάστηκε με έναν μικροκαπιταλισμό, χωρίς δυναμισμό, εσωστρεφή και εν πολλοίς κρατικοδίαιτο και συντεχνιακό, που γέννησε μια δομή μεγάλων και μικρών οργανωμένων συμφερόντων που μπλοκάριζε την ανάπτυξη και τη μεταρρύθμιση».

Δεν έχει σημασία αν συμφωνεί κανείς με την απάντηση που δίνει ο Γ. Βούλγαρης. Όμως συνδέει το πριν και το πώς αυτό προετοίμασε τη στιγμή της Χρεοκοπίας το 2010. Νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει κανένας απολογισμός χωρίς αυτή τη σύνδεση. Η Χρεοκοπία επωάστηκε μέσα σε ένα σύστημα το οποίο υπηρετήθηκε και διαιωνίστηκε από το πολιτικό κόσμο και την ονομαζόμενη Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία.

Αλλά το ερώτημα του Γιάννη Βούλγαρη μένει στη μέση του δρόμου. Γιατί αναγκαστικά μπαίνει ένα δεύτερο και αρκετά κρίσιμο ερώτημα: Τι ακολούθησε τη Χρεοκοπία; Τι τροποποιήσεις συνέβησαν και στο πολιτικό σκηνικό ή στο εν γένει πολιτικό σύστημα; Θα μπορούσαμε βεβαίως να επεκτείνουμε το ερώτημα: τι σήμαινε για τη Χώρα, για τον Τόπο, την κοινωνία;

Διότι εδώ έχουμε το μεγάλο ψέμα: Την έξοδο από τα Μνημόνια. Σαν να επιστρέψαμε σε μια «κανονικότητα», ενώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η χώρα είναι επισήμως, με τη βούλα της ελληνικής Βουλής, υποθηκευμένη στους διεθνείς Δανειστές / τοκογλύφους για 99 χρόνια, και πρέπει να αποπληρώνουμε δάνεια μέχρι το 2059 και το 2070. Ακόμα έχουμε κληρονομήσει μια ανεξάρτητη αρχή, την ΑΔΑΕ, που υπάγεται απευθείας στις Βρυξέλλες και ελέγχει όλες τις εισπράξεις του κράτους. Κληρονομήσαμε επιπλέον το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο, που δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Ακόμα, έχουμε καθεστώς αυστηρής επιτροπείας με 3μηνους και 6μηνους ελέγχους από τους θεσμούς των Δανειστών. Έχει λοιπόν συρρικνωθεί και επισήμως η οικονομική και εθνική κυριαρχία της χώρας. Το πολίτευμα αποκτά χαρακτηριστικά μετανεωτερικής αποικίας.

Προσέξτε πόσο παράφωνα ακούγονται τα λόγια του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στον λόγο του για τα 50 χρόνια στη Βουλή: «Γιατί είναι αλήθεια πως η Ελλάδα του 2024 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 1974. Είναι μία σύγχρονη Δημοκρατία, με τα σύνορά της προστατευμένα, την εθνική της άμυνα θωρακισμένη, τη διπλωματία της πλαισιωμένη από ισχυρές συμμαχίες, την οικονομία της πιο στιβαρή, στην πρώτη γραμμή, και ναι, και με την κοινωνία της, παρά τους διαχωρισμούς, πιο ενωμένη από ό,τι ήταν στο παρελθόν».

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2024

Ο κατήφορος…



του Ρούντι Ρινάλντι

Το 1961 μια ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη με πρωταγωνιστές τον Νίκο Κούρκουλο και την Ζωή Λάσκαρη σημειώνει τεράστια επιτυχία. Το θέμα της ταινίας αφορά την τότε νεολαία, τις οικογένειες που δεν στέκονται κοντά στα παιδιά τους, την παραβατικότητα, τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ταινία έκοψε 160.000 εισιτήρια και συζητήθηκε πολύ. Ο τίτλος «Ο κατήφορος» απέκτησε μια συμβολική αξία, και περιέγραφε μια συντηρητική κοινωνία, αλλά και την πορεία ορισμένων νέων προς ένα τέλμα ή αδιέξοδο. Δανείζομαι σήμερα τον τίτλο «Ο κατήφορος» για να περιγράψω μια πιο γενική κατάσταση, που δεν αφορά οικογένειες, ήθη, νεολαία, βιασμούς και δίκες όπως η ταινία του 1961, αλλά ορισμένες εικόνες, ορισμένα πλάνα ενός μεγαλύτερου κατήφορου: αυτού μιας χώρας· που βεβαίως περιλαμβάνει τόπο, φύση, κοινωνία, νεολαία, εργαζόμενους, ηλικιωμένους, πολιτισμό, διαπλοκή, διαφθορά, αποικιοποίηση, στείρωση ζωντανών δυνάμεων, αποβλάκωση. Ορισμένες μόνο καλοκαιρινές εικόνες, λίγα πλάνα, για να μιλήσουμε κινηματογραφικά…

Πλάνο πρώτο: Ποιοι αγοράζουν σπίτια και γη στην Ελλάδα

Δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει ή να μην τύχατε σε κάποιες συζητήσεις που να γίνεται αναφορά για το γεγονός ότι αγοράζονται σπίτια, τετράγωνα, περιοχές γης – όχι από πολίτες που ενδιαφέρονται να βρουν μια στέγη (μέσω ενός στεγαστικού δανείου, που κι αυτό είναι παρελθόν), αλλά από εταιρείες και ενδιαφερόμενους που έχουν συγκεκριμένη καταγωγή. Είναι Κινέζοι, Ισραηλινοί, Άραβες (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κυρίως), Τούρκοι, Ρώσοι, Λιβανέζοι, αλλά και Γερμανοί, Άγγλοι, Ολλανδοί. Πρόσφατα άκουσα πως στη Βόρεια Ελλάδα ακόμα και Βούλγαροι αγοράζουν ό,τι πουλιέται…

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2024

Έγκλημα κατά της φύσης, της κοινωνίας της χώρας

Του Ρούντι Ρινάλντι 

Το λαμπάδιασμα της Αττικής και το πνίξιμο της πρωτεύουσας σε έναν τεράστιο θάλαμο αερίων είναι το νέο επεισόδιο του σίριαλ «Ας καεί ότι είναι να καεί, φτάνει να έχουμε κέρδη και νέες ευκαιρίες μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης» (διάβαζε «πράσινη μετάβαση» χωρίς πράσινο, ψηφιοποίηση και στον τομέα αυτό, εφέτος μπήκαν στην «μάχη» και τα drones και ήμασταν πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές). 

Το διαρκές και πανελλαδικό έγκλημα έχει ηθικούς και άμεσους αυτουργούς. Είναι σχεδόν προμελετημένο και σε με εκκωφαντικό τρόπο προαναγγελμένο. Η ευρύτατη ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της πολιτικής προστασίας, η διάλυση της δασικής υπηρεσίας, οι περικοπές του προϋπολογισμού προς την τοπική αυτοδιοίκηση, η γενική αδιαφορία των οικονομικών ελίτ, της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου, αφήνουν την χώρα ανοχύρωτη, εκτεθειμένη σε εμπρησμούς, προβοκάτσιες, κυκλώματα, μεγάλες επιχειρήσεις και κάθε λογής μαφίες. Στην συνέχεια όλα αποδίδονται στην «κλιματική αλλαγή», στον «στρατηγό άνεμο», στους πολίτες που δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους κλπ κλπ.

Τα ΜΜΕ και πολλά παπαγαλάκια ένοιωσαν τεράστια συγκίνηση που στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων ανέμισε η ελληνική σημαία, εμφανίστηκε το άγαλμα της Νίκης και ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Την ίδια στιγμή που λαμπάδιαζε η Αττική, την ίδια στιγμή που βάσεις, λιμάνια, πλοία, αεροδρόμια είναι παραδομένα σε Αμερικανούς και ΝΑΤΟικούς για το μεγάλο μακελειό στην Μέση Ανατολή (ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για την «συμβολή» μας στον πόλεμο της Ουκρανίας), την στιγμή που η Κύπρος είναι περικυκλωμένη από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ο απλός κόσμος, ο φτωχόκοσμος δίνει μάχες για την επιβίωση (ακρίβεια, ανεργία, υγεία, φωτιές κλπ κλπ).

Το «υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας» εντείνεται ολοένα και περισσότερο.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2024

ΚΥΠΡΟΣ: 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ - 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ


Η μάχη της Λευκωσίας 14/8 - 17/8 1974 

 👉Μάχη της Λευκωσίας 14/8 - 17/8 Ο κ. Ρούντι Ρινάλντι, συνομιλεί με τον κ. Δημήτρη Αλευρομάγειρο, σήμερα αντιστράτηγο ε.α., το 1974 διοικητή του 336 Τάγματος Πεζικού που τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς υπερασπίστηκε ηρωικά και με μεγάλες απώλειες την πόλη της Λευκωσίας από τον Αττίλα.
 Σε μια σημαντική αφήγηση για τον Αττίλα, την προδοσία, την μάχη της Λευκωσίας, αλλά και μια σημαντική ματιά για τις σημερινές προκλήσεις και την αναγκαία εθνική στρατηγική Ελλάδας και Κύπρου. Η εκπομπή θα λάβει χώρα στα πλαίσια της διαδικτυακής καμπάνιας "50 χρόνια κατοχή |

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/SyTXKEeMBR0?si=InF_VqPaDPDUWGPU
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024

Κύπρος, μόνο Κύπρος: Μια επιλογή



Φίλες και φίλοι το ξέρω 
πως ζούμε σε ένα κόσμο έντονα χαοτικό και συγκρουσιακό, με την αβεβαιότητα να είναι κυρίαρχη και κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη. Ξέρω επίσης ότι πάνω μας επικρέμεται η διασπορά του πολέμου και ο κίνδυνος ενός Γ’ παγκόσμιου πολέμου. Όπως ξέρω τι γεννά η ατέρμονη γκετοποίηση, η φτωχοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Ξέρω πόσο σημαντικό γεγονός είναι η απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ ή και οι εξελίξεις στην Γαλλία. 

Αυτές τις μέρες θα μιλήσω για την Κύπρο. Θα πάρω ενεργά μέρος στην καμπάνια που κάνει «το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα» για το Κυπριακό και θα κάνω αναρτήσεις κάθε μέρα σχετικές με το θέμα Κύπρος. Είναι μια συνειδητή επιλογή, τώρα που κλείνει μισός αιώνας προδοσίας, εισβολής, κατοχής, εποικισμού, αδιαφορίας, κοροϊδίας και τετελεσμένων.
Ο «κ.» Μητσοτάκης και ο «κ.» Γεραπετρίτης κάνουν λόγο για «διαίρεση» (κι όχι κατοχή…) της Κύπρου που πρέπει να λήξει. Φαίνεται ότι κάτι ψήνεται για έναν νέο γύρω τύπου «λύσεων Ανάν», η ειδική απεσταλμένη του Γκουτιέρες για το Κυπριακό συντάσσει την έκθεσή της, και πέφτουν προτάσεις «λύσης» από έναρξη (ξανά) «διαπραγματεύσεων», από αίτηση Κύπρου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ (έτσι, για ομπρέλα προστασίας), των «δύο κρατών» που θέτει εκβιαστικά η Άγκυρα, της διατήρησης του σημερινού στάτους κβο και βλέπουμε, της απόσυρσης των ΟΗΕέδων γιατί ίσως χρειάζονται αλλού κλπ. Ο Ερντογάν ετοιμάζεται μαζί με μια αρμάδα 50 πλοίων, μαζί με την κεμαλική αντιπολίτευση, να γιορτάσουν στα Κατεχόμενα την «απελευθέρωση».

Θυμάμαι το σύνθημα «Ελλάδα, Κύπρος, Παλαιστίνη – Αμερικάνος δεν θα μείνει» που υποδήλωνε μια συνείδηση για το ρόλο των ΗΠΑ και στις τρεις περιοχές. Υπάρχει λοιπόν κάτι ενιαίο για τους τρεις Τόπους, κάτι ενιαίο για την Ανεξαρτησία τους. Υπάρχουν κι άλλα κοινά στοιχεία: 

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2024

Κύπρος, μόνο Κύπρος: Μια επιλογή 2


Κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό και συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις

Καλημέρα φίλες και φίλοι,

Το υπουργείο άμυνας της Τουρκίας εξέδωσε σήμερα ανακοίνωση στην οποία επιτίθεται σε δηλώσεις που έκανε ο Νίκος Δένδιας.

Πρώτα τι είπε ο Νίκος Δένδιας που βρίσκεται στην Κύπρο:


«Καταρχήν πρέπει να ξεκινήσω από την μνεία της σημερινής Μαύρης Επετείου. Σήμερα συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την 15η Ιουλίου 1974, ημερομηνία του χουντικού Πραξικοπήματος στην Κύπρο, ενός εθνοκάπηλου πραξικοπήματος που άνοιξε Κερκόπορτα στον εισβολέα που καραδοκούσε.
Εκφράζω τον βαθύτατο σεβασμό μου και την πατριωτική ευγνωμοσύνη μου προς τους Κύπριους και Ελλαδίτες μαχητές της Δημοκρατίας και της άνισης αναμέτρησης το 1974, απέναντι στην εισβολή. Αντιμετώπισαν πολύ υπέρτερες στρατιωτικές δυνάμεις υπό το βάρος του αδελφοκτόνου εγκληματικού πραξικοπήματος.
Τους θυμόμαστε με σεβασμό και τιμάμε διαχρονικά την προσφορά τους. Και βέβαια καταδικάζουμε με τον πιο απόλυτο τρόπο τις τουρκοκυπριακές φιέστες ντροπής και τη βέβηλη παράνομη παρουσία επί μισόν αιώνα του τουρκικού Στρατού Κατοχής στην Κύπρο».

Τι «απαντά» το τουρκικό υπουργείο «άμυνας»:


«Ο τουρκικός στρατός ανέλαβε δράση σύμφωνα με το δικαίωμα της Τουρκίας ως εγγυήτριας, που απορρέει από διεθνείς συμφωνίες και έσωσε τον τουρκοκυπριακό λαό, ο οποίος υπέστη κάθε είδους διώξεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά την περίοδο 1963-1974, από απόπειρα γενοκτονίας.
Χάρη στο θάρρος και την παρουσία των Τούρκων στρατιωτών, δεν έχει χυθεί αίμα στην Κύπρο από το 1974, η καταπίεση της χούντας της Ελλάδας στον ελληνοκυπριακό λαό εξαλείφθηκε και το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα ανετράπη και η επιστροφή στη δημοκρατία κατέστη δυνατή.
Ο Τουρκικός στρατός θα είναι η εγγύηση της ειρήνης και της ηρεμίας στην Κύπρο αύριο, όπως ήταν χθες και σήμερα. Καλούμε τον Έλληνα Υπουργό Άμυνας να σταματήσει να προσπαθεί να υπονομεύσει την κοινή θέση των ηγετών των δύο χωρών, η οποία στοχεύει στην προώθηση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας με εποικοδομητικό τρόπο. Οι προσπάθειες του κ. Δένδια να κάνει πολιτική καριέρα σπέρνοντας τη διχόνοια μεταξύ του τουρκικού και του ελληνικού λαού δεν θα αποδώσει καρπούς».

Τρίτη 16 Ιουλίου 2024

Κύπρος, μόνο Κύπρος: Μια επιλογή



Φίλες και φίλοι το ξέρω 
πως ζούμε σε ένα κόσμο έντονα χαοτικό και συγκρουσιακό, με την αβεβαιότητα να είναι κυρίαρχη και κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη. Ξέρω επίσης ότι πάνω μας επικρέμεται η διασπορά του πολέμου και ο κίνδυνος ενός Γ’ παγκόσμιου πολέμου. Όπως ξέρω τι γεννά η ατέρμονη γκετοποίηση, η φτωχοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Ξέρω πόσο σημαντικό γεγονός είναι η απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ ή και οι εξελίξεις στην Γαλλία. 

Αυτές τις μέρες θα μιλήσω για την Κύπρο. Θα πάρω ενεργά μέρος στην καμπάνια που κάνει «το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα» για το Κυπριακό και θα κάνω αναρτήσεις κάθε μέρα σχετικές με το θέμα Κύπρος. Είναι μια συνειδητή επιλογή, τώρα που κλείνει μισός αιώνας προδοσίας, εισβολής, κατοχής, εποικισμού, αδιαφορίας, κοροϊδίας και τετελεσμένων.
Ο «κ.» Μητσοτάκης και ο «κ.» Γεραπετρίτης κάνουν λόγο για «διαίρεση» (κι όχι κατοχή…) της Κύπρου που πρέπει να λήξει. Φαίνεται ότι κάτι ψήνεται για έναν νέο γύρω τύπου «λύσεων Ανάν», η ειδική απεσταλμένη του Γκουτιέρες για το Κυπριακό συντάσσει την έκθεσή της, και πέφτουν προτάσεις «λύσης» από έναρξη (ξανά) «διαπραγματεύσεων», από αίτηση Κύπρου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ (έτσι, για ομπρέλα προστασίας), των «δύο κρατών» που θέτει εκβιαστικά η Άγκυρα, της διατήρησης του σημερινού στάτους κβο και βλέπουμε, της απόσυρσης των ΟΗΕέδων γιατί ίσως χρειάζονται αλλού κλπ. Ο Ερντογάν ετοιμάζεται μαζί με μια αρμάδα 50 πλοίων, μαζί με την κεμαλική αντιπολίτευση, να γιορτάσουν στα Κατεχόμενα την «απελευθέρωση».

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2024

Τα χαστούκια της απλουστευτικής σκέψης...

Του Ρούντι Ρινάλντι 

Ωραία η Γαλλία, ωραία και η αμηχανία της απλουστευτικής σκέψης μπροστά σε μια κατάσταση που κάτι se bouge (κινείται) σε κοινωνικό επίπεδο και έχει στρεβλή πολιτική εκπροσώπηση ή και αντιφατική. Πάνω σε αυτή την κοινωνική δυσφορία εκτυλίσσονται όλα τα σενάρια απορρόφησης, ενσωμάτωσης, αδρανοποίησης, αξιοποίησης, αποτροπής, περιθωριοποίησης, μετάλλαξης. Η πολιτική διαμεσολάβηση παίζει ακόμα ρόλο και έχει πρόσημο, ταυτότητα, συνθήματα, οριοθετήσεις.

Το συστημικό ευρωπαϊκό στρατόπεδο πορεύτηκε μέχρι σήμερα μέσω του «ακραίου κέντρου» στις διάφορες μορφές και ποσοστώσεις του (Δεξιά, σοσιαλδημοκρατία, φιλελεύθεροι, πράσινοι) προωθώντας την πανευρωπαϊκή λιτότητα, τον νεοφιλελευθερισμό, τον γαλλογερμανικό άξονα και πρόσφατα εγκολπώνοντας την «οικονομία πολέμου» και την επικυριαρχία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Όμως η «Ευρώπη» είναι βαριά άρρωστη: βαθύτατη οικονομική κρίση (βλέπε Γερμανική και Γαλλική οικονομία), έντονη πολιτική κρίση και φυσικά κοινωνική κρίση.

 Το ακροδεξιό στρατόπεδο ενισχύεται πολιτικά γιατί κάνει κάποια αντιπολίτευση και ζητά πάρει μέρος με κάποια ποσόστωση στην ευρωπαϊκή διακυβέρνηση κάνοντας τις αναγκαίες προσαρμογές (ΝΑΤΟ, Ουκρανία κλπ).

Σάββατο 1 Ιουνίου 2024

Έρχονται σε λίγο: "Ινστιτούτο Α. Τσίπρα" και "βραβείο των Πρεσπών"


Ρούντι Ρινάλντι 

Ο Α. Τσίπρας έχοντας "εκλεγεί" (διάβαζε διοριστεί) Πρόεδρος της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια, ετοιμάζει την "πρώτη" εμφάνιση του Ινστιτούτου  που ίδρυσε και  φέρει το όνομά του (καθότι είναι "Ιμαλάια της πολιτικής σκέψης" ο ίδιος). 

Η πρώτη λοιπόν πρωτοβουλία του "Ινστιτούτου" θα είναι η Διεθνής Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που θα γίνει στην Αθήνα στις 18-19 Ιουνίου, με αφορμή την συμπλήρωση των 6 χρόνων από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μάλιστα το Ινστιτούτο θα καθιερώσει και το "Βραβείο των Πρεσπών" που θα απονέμεται σε διεθνείς προσωπικότητες. 

Το πρώτο βραβείο θα δοθεί στον ειδικό απεσταλμένο του γγ του ΟΗΕ για το ονοματολογικό, αμερικανό, Μάθιου Νίμιτς.

Αναρωτιέμαι ποιοι έχουν σειρά για αυτό το Βραβείο των Πρεσπών.

Δεν έχουν τσίπα και δεν ντρέπονται καθόλου. Μάλιστα δηλώνουν προς όλα τα Δυτικά αφεντικά ότι "νοιώθουν υπερήφανοι για την συμφωνία των Πρεσπών" (όλες οι Συριζικές και μετασυριζικές πτέρυγες...)

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/MtwqXDh9ce4M8SUk/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Ρούντι Ρινάλντι




Στις " Αντιθέσεις" μία μεγάλη συζήτηση για τις ανοιχτές προκλήσεις των κοινωνιών , την μετάβαση στην "νέα κανονικότητα" ή την "αβεβαιότητα" και τα μεγάλα ανοιχτά ερωτήματα

τεχνολογικά, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά , βιογεννετικά, γεωπολιτικά και πολιτιστικά .

- Αναδύθηκε ο Πολυπολικός κόσμος και είμαστε στη "δύση" της Δύσης ή μπροστά σε μια νέα τεχνολογική, γεωπολιτική και οικονομική μετάβαση που θα καθορίσει τις κοινωνίες ;

- Ζούμε σε συνθήκες Οικονομίας Πολέμου ή αναδιάρθωσης και αναδιανομής των κέντρων ισχύος ;

- Τι συμβαίνει με την συντριπτική πλειοψηφία του πλανήτη; Εργαζόμενους, λαούς, έθνη, τάξεις, ελίτ, πολιτισμούς, γλώσσες;

- Διάγουμε την " δικτατορία" της απουσίας εναλλακτικής; Είναι αναγκαία μία νέα συνείδηση ;

- Ποιο το αφήγημα στη Γηραιά, κουρασμένη και σχεδόν "τυφλή" Ευρώπη;

- Έχει ελπίδες και ρόλο η Ευρώπη και υπό ποιές προϋποθέσεις στην νέα παγκόσμια σκακιέρα;

- Η Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο , η γεωπολιτική «μοίρα» της και το Υπαρξιακό της πρόβλημα στην τροχιά του 21ου αιώνα .

- Ο πολιτικός κόσμος, το πολιτικό σύστημα της χώρας και οι θέσεις του ο προσανατολισμός του .

- Η χώρα ως κόμβος και ο κίνδυνος ζωνοποίησή της. Η τουρκική απειλή και η σοβαρότητά της

- Οι προκλήσεις του σήμερα για την Ελληνική κοινωνία και την πολιτική , το σύμπλοκο Εθνικής και Κοινωνικής δομής

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Ρούντι Ρινάλντι, σύγχρονος θεωρητικός της Ανάλυσης Κοινωνικο-πολιτικά και γεωπολιτικά, εκδότης και διευθυντής σύνταξης του "Δρόμου της Αριστεράς" και συγγραφέας.

Στην εκπομπή παρεμβαίνει και καταθέτει την οπτική του , ο Απόστολος Αποστόλου, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια Παντείου, Πάντοβας, Ρώμης, Μιλάνου, στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Federiciana Ρώμης, καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη

ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ…



ΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ…

(πολιτικές, καρναβαλικές και εκλογικές)

 
Το Τριώδιο έχει ανοίξει από τις 25 Φεβρουαρίου και αύριο, δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, είναι η Κυριακή του Ασώτου, που διδάσκει την αξία της μετάνοιας και το μεγαλείο της συγχώρεσης.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, δίνοντας το παράδειγμα και συμβάλλοντας στην κατανάλωση καρναβαλικών κουστουμιών, πότε μεταμφιέζεται σε έκπληκτο απλό καταναλωτή που θαμπώνεται από το πόσο χαμηλές είναι οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, πότε φορά το κουστούμι του ευρωπαϊστή (βάζοντας μετοχές για μια πιθανή μελλοντική μεταπήδηση). Και μετά, προσαρμοζόμενος πλήρως, πάει μια βόλτα στην Οδησσό να συγχαρεί τον «ήρωα» (παλιάτσο) Ζελένσκι. Κι εκεί «ακούει» μια πραγματική ρωσική βόμβα-μήνυμα της επικίνδυνης αύξησης των εχθρών της χώρας. Διότι μέσα από τη δουλική ΝΑΤΟφροσύνη ολόκληρου του πολιτικού συστήματος η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Πολιτικά, στη σημερινή Ευρώπη, δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς να κηρύττεις τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, μεταμφιεζόμενος βέβαια σε «ειρηνοποιό» και «λάτρη της δημοκρατίας». Αυτό το τελευταίο κουστούμι ταίριαξε γάντι με τον επόμενο σταθμό Μητσοτάκη, το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Βουκουρέστι.

Την ίδια στιγμή 1.500 «οπαδοί» της ισραηλινής Μακάμπι αλώνιζαν, ασχημονούσαν και βιαιοπραγούσαν στο κέντρο της Αθήνας, ενώ συνεχίζεται η σφαγή των Παλαιστινίων και των αμάχων στη Γάζα. Μετά τη «δόξα» των Κροατών φιλοναζί οπαδών που δολοφόνησαν έναν έλληνα φίλαθλο πέρυσι, αφού είχαν κάνει περίπατο σε όλη την Ελλάδα, τώρα ανακατεμένοι πράκτορες και κατευθυνόμενοι φίλαθλοι έκαναν διαφήμιση του Ισραήλ και των «κατορθωμάτων» του.

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Οι Ανοιχτές προκλήσεις των Κοινωνιών σε Γεωπολιτική/Γεωοικονομία/ Επιστήμη/Πολιτική &Ταυτότητα




Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη συζήτηση για την Επιστήμη και την " Επιστημονοσύνη" στον 21ο αιώνα με τις ανοιχτές τεχνολογικές προκλήσεις και τις λεγόμενες ομογενοποιημένες μετα-κοινωνίες, στο καιρό των τεκτονικών γεωπολιτικών μετασχηματισμών και των μεγάλων προκλήσεων στην Επιστήμη, την Πολιτική, την Οικονομία, τις Κοινωνίες και την μετάβαση στην εποχή των "μεγάλων αβεβαιοτήτων".

 - Το κρίσιμο στοίχημα για τις κοινωνίες για το άλμα προς τα μπρος ή τον μονόδρομο ελέγχου και δυστοπίας. Ο Καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας Δημήτρης Κούβελας, άλλοτε εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκός Οργανισμό Φαρμάκων(E.M.A.) επικεφαλής της Κίνησης "Πνοή Δημοκρατίας" … Σε μια συνέντευξη από την Δημόσια Υγεία και την νέα κανονικότητα από την διαχείριση της πανδημίας, στις μέρες μας με την μοντελοποίηση των κοινωνιών και τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ζωής και της καθημερινότητας, μέχρι τις νέες πραγματικότητες στη πολιτική, την οικονομία, την επιστήμη και την γεωπολιτική. 

Στην εκπομπή παρεμβαίνει ο Ρούντι Ρινάλντι, θεωρητικός στην κοινωνικο-πολιτική ανάλυση , εκδότης και διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας " Δρόμος της Αριστεράς"

 - Η μεγάλη συζήτηση και οι μεγάλες αποσιωπήσεις στο κόσμο των φαρμάκων και των εμβολίων, η επιστημονική συζήτηση που δεν γίνεται και που γίνεται, ο ρόλος των επιστημόνων και της διανόησης στις πολιτικές δημόσιας υγείας και παιδείας

 - Η Δημοκρατία και το θολό τοπίο της διάκρισης εξουσιών, τα συλλογικά αιτήματα των κοινωνιών, η ατζέντα των ατομικών έως ιδιωτικών δικαιωμάτων , η Ελευθερία και η περίφημη συζητήση της Αντι-Γνώσης στην εποχή της "Ελευθερίας των Αγορών "

 - Τι υποδηλώνει ως "κορυφή του παγόβουνου" η πανευρωπαϊκή κινητοποίηση των αγροτών σε πλήρη συσχέτιση με την ενεργειακή μετάβαση ή την οικονομική μετάβαση αναδιανομής του πλούτου σε υπερεθνικές ελίτ ;

 - Ο χώρος χωρίς χώρα και η Ελλάδα μπροστά στις προκλήσεις , γεωπολιτικά, παραγωγικά, τεχνολογικά και κοινωνικά στον καιρό της σύγχυσης των διαφορετικών χαρακτηριστικών και της ταυτοτικής αποτύπωσης.

 "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ : ΤΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΣΤΟΠΙΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ



 Γιώργος Σαχίνης - 15 Ιανουαρίου 2024


Ο διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας “Δρόμος της Αριστεράς” και από τους σημαντικότερους Έλληνες θεωρητικούς αναλυτές στο χώρο της Αριστεράς, ο κ. Ρούντι Ρινάλντι, εξηγεί συνοπτικά στον 98.4 γιατί κατά την οπτική του η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα , με την οικονομική της και πολιτική ελίτ οριζοντίως, να επιχειρεί μέσα από την πλήρη εξατομίκευση ακόμη και των δικαιωμάτων, να σπάσει κάθε έννοια συλλογικότητας .

Μάλιστα όπως σημειώνει , το σύστημα αυτό, προετοιμάζει την κοινωνία δια του εθισμού και του υποδείγματος σε υπαρκτά μεν αλλά ήσσονος σημασίας ζητήματα, ως κυρίαρχη ατζέντα, στο να εμπεδωθεί ένα κλίμα σχεδόν ” μοιρολατρικής” αποδοχής των μεγάλων επιλογών σε μείζονα ζητήματα , όπως για παράδειγμα η δορυφοροποίηση της χώρας στην Τουρκία.

Την ίδια ώρα, στην μεγάλη εικόνα όπως λέει η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο ενός κρίσιμου γεωπολιτικά τριγώνου, όπου οι πολεμικές αναφλέξεις και συγκρούσεις ως επιλογή επίλυσης των μεγάλων κέντρων ισχύος, θα έπρεπε όχι μόνο να προβληματίζει την χώρα, αλλά να μην την έχει καταστήσει δεδομένη για κανέναν.

Αίσθηση όμως προκαλούν και τα όσα καταθέτει για την λεγόμενη εποχή της “τεχνολογικής επανάστασης ” και των αλγόριθμων και της τεχνητής “νοημοσύνης” στον 21ο αιώνα , υποστηρίζοντας ότι η ελπίδα είναι στην διαμόρφωση νέων μορφών συλλογικότητας και το “κλειδί” είναι πολυπλοκότητα της ανθρώπινης νοημοσύνης και των κοινωνιών γνώσης και εμπειριών που αυτή διαμορφώνει.

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

Περίεργη χρονιά το 2023



Του Ρούντι Ρινάλντι 

Tο 2023, που τώρα κλείνει, ήταν μια περίεργη χρονιά. Όχι επειδή οι ρυθμοί άλλαξαν: τα γεγονότα παραμένουν καταιγιστικά, η αβεβαιότητα και η αίσθηση ότι όλα μπορεί να συμβούν εξακολουθούν να είναι παρούσες. Συνεχίζεται μια πορεία «γυμνής μετάβασης» σε τοπία γεωπολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, χωρίς να υπάρχει από κάπου μια εναλλακτική πρόταση που να αγκαλιάζεται ως ελπίδα από ευρύτατα στρώματα. Την πρωτοβουλία την έχουν κέντρα ισχύος, που όμως δεν μπορούν να ελέγξουν την πορεία της «γυμνής μετάβασης».

Κι έτσι έρχονται στην επιφάνεια με μεγαλύτερη σφοδρότητα φαινόμενα «εκδίκησης της φύσης» απέναντι στην Ύβρη και την αλαζονεία του καλπάζοντος Κέρδους, που με την ψηφιακή του φορεσιά επιβάλλει ανελέητη ασφυξία στην οικονομία, την πολιτεία, τη δημοκρατία, τους υλικούς όρους διαβίωσης δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Η «γυμνή μετάβαση» προχωρά με σπασμούς: ήδη δύο είναι σε πλήρη εξέλιξη, στην καρδιά της Ευρώπης (Ουκρανία) και στη Μέση Ανατολή, χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση ότι δεν θα επεκταθούν.

Το περίεργο της χρονιάς 2023 έγκειται, λοιπόν, στο γεγονός ότι παρά το σφυροκόπημα, την τρομακτική σύγχυση, τις τεράστιες βιοπολιτικές καμπάνιες ελέγχου, αρχίζουν να υπάρχουν σημάδια σκεπτικισμού, σημάδια συνειδητοποίησης ότι κάτι πάει πολύ άσχημα, ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί το «πάμε κι όπου βγει». Επιπλέον, μέσα σε αυτόν τον χρόνο έχουμε μεγαλύτερη αγκύρωση της συνείδησης ότι μεταβαίνουμε σε έναν κόσμο όπου η Δύση θα έχει μικρότερο μερτικό, θα ακολουθήσει μια φθίνουσα πορεία, κι ότι αναδύονται νέα κέντρα και καταγράφονται νέοι συσχετισμοί.

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023

Η σημαία...




Η Ελλάδα ως κόμβος ενέργειας, τουρισμού, logistics, πλατφόρμα ΝΑΤΟ, υπηρεσιών, μεταπρατικό κέντρο, η Ελλάδα ως μετανεωτερική αποικία δεν ενοχλεί ολιγάρχες, κυβερνήσεις, πολιτικό σύστημα. Ίσα ϊσα την διαφημίζουν σε αυτήν την μορφή.

 Ο κ. Τσούνις κάνει κουμάντο, ο Σολτς δίνει παραγγελιές, ο Ερντογάν βάζει όρους «φιλίας»... Οι δικοί μας βαράνε προσοχές, υποκλίνονται, ορκίζονται πίστη στην Πρεσβεία και τις Βρυξέλλες.

 Η φωτό έχει δημοσιευτεί εδώ και καιρό με υπότιτλο «Σημαία της ΕΛΛΑΔΟΣ αποτελούμενη από αριθμούς. Εννοιολογική τρισδιάστατη απόδοση». (Flagge von GRIECHENLAND, die aus Zahlen besteht. Konzeptionelles 3D-Rendering)
________

Τέλος 2023: Κοινωνικό φόντο και πολιτικό σκηνικό

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023

Εξομολογητικό



Του Ρούντι Ρινάλντι 


Έχω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια για μια φωτογραφία που με έχει συγκλονίσει αυτές τις μέρες του μεγάλου θανατικού στη Γάζα, ένα έγκλημα που όλοι οι «πολιτισμένοι» της Δύσης επιτρέπουν και εκτελούν οι «αυτοαμυνόμενοι» Ισραηλινοί κατακτητές.

 Που συνεχίζουν ένα διαρκές έγκλημα στην περιοχή, τουλάχιστον από το 1948.

Η φωτογραφία με τίτλο «Μητέρα που αγκαλιάζει το σώμα του γιού της που σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή Ισραηλινών στη Γάζα 18/10/23» μοιάζει με έργο τέχνης. 

Μέσα στην απίστευτη τραγικότητά της, έχει μια ομορφιά, έχει μια λιτότητα, έχει κίνηση, έχει βάθος, έχει αντίθεση χρωματική και αρμονία, έχει μια καμπυλότητα, μια τρυφερότητα και έναν πόνο. Παράγει ως φωτογραφία και ένα αισθητικό αποτέλεσμα. Έχοντας κάποια μικρή σχέση με εξώφυλλα βιβλίων και γραφικές τέχνες, μένω με το στόμα ανοικτό απέναντι σε αυτή την φωτογραφία που παράγει τέχνη και πολιτισμό συνάμα. 

Δεν ξέρω αν ένας Μιχαήλ Άγγελος, ένας Ροντέν, ένας Πικάσο κλπ θα μπορούσαν να αποδώσουν με τον τρόπο τους αυτό το αποτέλεσμα. Και είναι μια φωτογραφία, μια συγκλονιστική φωτογραφία, χωρίς καταστροφές και αίματα. Είναι η αγκαλιά της μάνας στο γιο της, ένας σπαρακτικός αποχαιρετισμός, ένας σπαραγμός ανείπωτος.

 Ο Ρίτσος είχε γράψει τον Επιτάφιο όταν είχε δει την φωτογραφία της μάνας πάνω στον σκοτωμένο γιό της στην γενική απεργία της Θεσσαλονίκης (1936).

 Σήμερα τι κάνουν οι γνωστοί διανοούμενοι, οι καλοπληρωμένοι καλλιτέχνες, γιατί σιωπούν μπροστά στο έγκλημα; 

Φοβούνται μήπως τους αποκαλέσει η ισραηλινή προπαγάνδα «αντισημίτες»; Φοβούνται μην μπούνε σε μαύρες λίστες του πολυπλόκαμου ισραηλινού μηχανισμού και κοπούνε από διάφορες δουλειές. Γιατί σιωπούν; 

Μάθανε να κρατάνε πισινή και με το παγκόσμιο πραξικόπημα της πανδημίας (κατάργηση του δημόσιου χώρου, βιοπολιτικό έλεγχο μεγάλων πληθυσμών) και με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τώρα ξεχάσαμε το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης. Πόσο έγκλημα πρέπει να δουν ακόμα για να φωνάξουν κι αυτοί ένα «Φτάνει πια!».

 Ευτυχώς πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις…

Κυριακή 6 Αυγούστου 2023

Το «υπαρξιακό πρόβλημα» της χώρας μάς καλεί

Από Ρούντι Ρινάλντι

- 31 Ιουλίου, 2023

Ποια αίσθηση έχουν οι πολίτες της Ελλάδας για την ίδια τους την χώρα, για την πορεία της, για το μέλλον της; Τι ιδέες έχουν για μια καλύτερη ζωή σε έναν τόπο που κατά κοινή ομολογία είναι όμορφος, και φορτωμένος με ιστορία και πολιτισμό; Η πορεία της Ελλάδας προς τον εξευρωπαϊσμό, οι σχέσεις με τον δυτικό κόσμο και οι τάσεις μιμητισμού ή σκέτης ακολουθίας ντιρεκτίβων και παραγγελιών γεωπολιτικού και συμμαχικού ενδιαφέροντος (στρατιωτικές βάσεις, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, μονομερή εξοπλιστικά) δεν απέτρεψε ούτε χούντες, ούτε εθνικούς ακρωτηριασμούς –όπως έγινε και συνεχίζεται στην Κύπρο– ούτε και ελάφρυνε προβλήματα που δημιουργεί η επεκτατική Τουρκία με τις βλέψεις της σε Θράκη, Αιγαίο, νησιά, «θαλάσσια οικόπεδα» και υδρογονάνθρακες.

Η πορεία προς την ευρωποποίηση, από τις δεκαετίες του 1960 και ’70 μέχρι σήμερα, δημιούργησε μια άλλη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, και αυτό είναι εμφανές σε όλα τα επίπεδα. Ένα ευρύτατο σχέδιο εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού που ενστερνίστηκαν και προώθησαν οι ελίτ –μερικά μεγάλα τζάκια– μαζί με το πολιτικό σύστημα, άλλαξε σε πολύ σημαντικό βαθμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας, προώθησε την «τριτοποίηση» της οικονομίας (υπηρεσίες και βασικά τουρισμός), έσπρωξε στην αποβιομηχάνιση (έκλεισαν πάρα πολλές βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις), συρρίκνωσε απελπιστικά τον πρωτογενή τομέα (αγροτική οικονομία) και περιθωριοποίησε την ελληνική ύπαιθρο, ερημώνοντας χωριά και κωμοπόλεις.
Από την «Αλλαγή» του 1981 στην Ολυμπιάδα του 2004

Οι αλλαγές αυτές οδήγησαν σε μια κοινωνική αναδιάρθρωση: ξεπετάχθηκαν ευρύτατα μεσαία στρώματα που συνδέθηκαν με αυτού του τύπου την ανάπτυξη, όπως μάνατζερς, CEO, αντιπρόσωποι και πλασιέ μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα καταστράφηκαν. Η ιδεολογία της «αρπαχτής», του γρήγορου και εύκολου κέρδους, και η ευμάρεια που στηρίχθηκε στον δανεισμό (πολιτική που εξογκώθηκε την εποχή του ανδρεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ), δημιούργησαν όρους υποχώρησης του ριζοσπαστισμού που είχε εκφραστεί τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λίγο μετά, με την «Αλλαγή» του 1981 κι έπειτα, μπήκαν οι βάσεις μιας διάλυσής του μέσα από ειδικούς μηχανισμούς (συνδικαλιστικούς, συνεταιριστικούς, ΜΟΠ και άλλους), οι οποίοι αποχαύνωσαν ή και εκπόρνευσαν στρώματα υπάλληλων, κοινωνικών ομάδων και τάξεων.

Τρίτη 1 Αυγούστου 2023

Το «υπαρξιακό πρόβλημα» της χώρας μάς καλεί

Από Ρούντι Ρινάλντι- 31 Ιουλίου, 2023

Ποια αίσθηση έχουν οι πολίτες της Ελλάδας για την ίδια τους την χώρα, για την πορεία της, για το μέλλον της; Τι ιδέες έχουν για μια καλύτερη ζωή σε έναν τόπο που κατά κοινή ομολογία είναι όμορφος, και φορτωμένος με ιστορία και πολιτισμό; Η πορεία της Ελλάδας προς τον εξευρωπαϊσμό, οι σχέσεις με τον δυτικό κόσμο και οι τάσεις μιμητισμού ή σκέτης ακολουθίας ντιρεκτίβων και παραγγελιών γεωπολιτικού και συμμαχικού ενδιαφέροντος (στρατιωτικές βάσεις, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, μονομερή εξοπλιστικά) δεν απέτρεψε ούτε χούντες, ούτε εθνικούς ακρωτηριασμούς –όπως έγινε και συνεχίζεται στην Κύπρο– ούτε και ελάφρυνε προβλήματα που δημιουργεί η επεκτατική Τουρκία με τις βλέψεις της σε Θράκη, Αιγαίο, νησιά, «θαλάσσια οικόπεδα» και υδρογονάνθρακες.

Η πορεία προς την ευρωποποίηση, από τις δεκαετίες του 1960 και ’70 μέχρι σήμερα, δημιούργησε μια άλλη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, και αυτό είναι εμφανές σε όλα τα επίπεδα. Ένα ευρύτατο σχέδιο εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού που ενστερνίστηκαν και προώθησαν οι ελίτ –μερικά μεγάλα τζάκια– μαζί με το πολιτικό σύστημα, άλλαξε σε πολύ σημαντικό βαθμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας, προώθησε την «τριτοποίηση» της οικονομίας (υπηρεσίες και βασικά τουρισμός), έσπρωξε στην αποβιομηχάνιση (έκλεισαν πάρα πολλές βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις), συρρίκνωσε απελπιστικά τον πρωτογενή τομέα (αγροτική οικονομία) και περιθωριοποίησε την ελληνική ύπαιθρο, ερημώνοντας χωριά και κωμοπόλεις.

Από την «Αλλαγή» του 1981 στην Ολυμπιάδα του 2004


Οι αλλαγές αυτές οδήγησαν σε μια κοινωνική αναδιάρθρωση: ξεπετάχθηκαν ευρύτατα μεσαία στρώματα που συνδέθηκαν με αυτού του τύπου την ανάπτυξη, όπως μάνατζερς, CEO, αντιπρόσωποι και πλασιέ μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα καταστράφηκαν. Η ιδεολογία της «αρπαχτής», του γρήγορου και εύκολου κέρδους, και η ευμάρεια που στηρίχθηκε στον δανεισμό (πολιτική που εξογκώθηκε την εποχή του ανδρεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ), δημιούργησαν όρους υποχώρησης του ριζοσπαστισμού που είχε εκφραστεί τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λίγο μετά, με την «Αλλαγή» του 1981 κι έπειτα, μπήκαν οι βάσεις μιας διάλυσής του μέσα από ειδικούς μηχανισμούς (συνδικαλιστικούς, συνεταιριστικούς, ΜΟΠ και άλλους), οι οποίοι αποχαύνωσαν ή και εκπόρνευσαν στρώματα υπάλληλων, κοινωνικών ομάδων και τάξεων.