Του Σπύρου Παναγιώτου
Η μεγαλύτερη προσφορά
του Τσίπρα στο σύστημα
Ας παραδεχτούμε το προφανές. Η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα αντί να μετρά φθορές μετά την τελευταία, επαχθή για το λαό, ψηφοφορία στη Βουλή εμφανίζεται ενισχυμένη σε κοινοβουλευτική δύναμη. Οι 153 και μία ψήφοι του τελευταίου πακέτου, παρά τις διαψεύσεις, μπορεί να αυξηθούν και άλλο. Και όσο να μοιάζει αστείο κατόρθωμα να λεηλατείται το κόμμα του Λεβέντη παραμένει μοναδικό παράδειγμα των μνημονιακών χρόνων. Όχι τυχαία ο πρωθυπουργός γιόρτασε επιδεικτικά τον «θρίαμβο» του με κατ΄ ιδία συνάντηση με την ανύπαρκτη ως χθες «μεγαλοπολιτικό» της μια ψήφου.
Η κυβέρνηση Τσίπρα εφαρμόζει με ευκολία όσα ο συνασπισμένος μνημονιακός πολιτικός κόσμος δεν τολμούσε να φανταστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε μια τριετία διέλυσε μισθούς και συντάξεις και μαζί με την υπερφορολόγηση των μεσαίων στρωμάτων αλλάζει την ταξική σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας. Επέβαλε μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση που όχι μόνο καταργεί δικαιώματα δεκαετιών αλλά κλέβει, ασύστολα, καταβεβλημένες εισφορές δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Άλλαξε τον χάρτη των εργασιακών σχέσεων καταργώντας την μόνιμη απασχόληση και σταδιακά κυριαρχεί η μερική και πρόσκαιρη θεμελιώνοντας τη φιγούρα των εργαζομένων των 400 ευρώ και κάτω. Δημιούργησε νέο πρόσθετο δημόσιο χρέος με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και χάρισε την διοίκηση τους στους δανειστές μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας της χώρας. Ξεπούλησε και δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων στερώντας από την ελληνική οικονομία κάθε δυνατότητα μελλοντικής ανάκαμψης προς όφελος των πολιτών της.
