Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024

«ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ»: ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΟΣΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑΝ KAI KATANOHΣΑΝ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ - ΜΙΑ ΑΞΙΑΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ.


Γρηγόρης Κλαδούχος

Μία κατάθεση για ένα γενναιόψυχο πέρασμα. Αυτό είναι το βιβλίο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης» έκδοση από το Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ). 

Οι εκδότες σημειώνουν ότι «το βιβλίο συγκέντρωσε τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά την εκδημία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη (Μ.Χ), έγινε με αγάπη για το πρόσωπο, το έργο, τον βίο και τη μνήμη του».

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου, αναλαμβάνει την περιεκτική συντομογραφία της διαδρομής του Μ. Χ. σε 62 σελίδες και σε τρία μέρη.
Στο κεφάλαιο «ένας ξεχωριστός ανθρώπινος και πολιτικός βίος» ανακαλύπτεις μια διαδρομή ενός προσώπου που κινήθηκε σε θεωρητικούς, πρακτικούς και συμβολικούς δρόμους, σε πορείες αλήθειας και απελευθέρωσης.
 
Στη συνέχεια, σε ευσύνοπτη καταγραφή παρουσιάζεται η εργογραφία του Μ. Χ., η οποία, όπως τονίζεται, αφορά την Ελληνικότητα και Οικουμενικότητα ενός ενεργού διανοούμενου. 

Ακολουθεί η παρουσίαση των βιβλίων του, με επαρκές ανάπτυγμα των θεματικών τους. Αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια συνεκτική εικόνα του πολύμορφου και πολυδιάστατου συγγραφικού του έργου.

Στο βιβλίο ακολουθούν οι επικήδειοι λόγοι, τα μηνύματα φορέων από την Ελλάδα και το εξωτερικό και ακολουθούν οι προσωπικές καταθέσεις, οι οποίες μιλούν για αυτόν.

 Το επίμετρο ανήκει στον Ναύαρχο ε. α. Χρήστο Λυμπέρη.

Το βιβλίο δεν είναι αποχαιρετισμός, ούτε έκφραση ανεπούλωτου τραύματος της απώλειας. Είναι η συνδήλωση μιας κοινότητας, ενός χώρου ιδεών, που δέχεται το γεγονός ως χαροποιό και δημιουργικό πένθος.

 
Μια ανατίμηση ευθύνης και προσωπικού χρέους πέρα από τα στεγανά όρια του θρήνου. Δεν έχουμε να κάνουμε με αγωνία αστέγων που υψώνουν φωτογραφίες, αλλά όπως βγαίνουν οι λαϊκές μελωδίες από τον πόνο των ανθρώπων και από το «doleo ergo sum» - στον πόνο μαθαίνω πως υπάρχω.

Στα ίχνη της Ελένης/Αγιαλένης: η Μεσοσπορίτισσα "Παναγίτσα" στο αρχαίο ιερό της Ελευσίνας

Ο πανηγυρικός εσπερινός της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας στο εκκλησάκι της «Παναγίτσας» στο αρχαίο ιερό της Δήμητρας στην Ελευσίνα

Της Ελένης Ψυχογιού



Ελευσίνα, 20/11/2004. Το εκκλησάκι της "Παναγίτσας", αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, στην κορυφή του λόφου της αρχαίας ακρόπολης.

Ο χώρος του αρχαίου ιερού της Ελευσίνας πριν το 1907, λίγο μετά την έναρξη των ανασκαφών. Στο βάθος, στην κορυφή του λόφου της αρχαίας ακρόπολης, φαίνεται το μεταβυζαντινό εκκλησάκι της "Παναγίτσας" (πηγή:Καλλιόπη Παπαγγελή, Ελευσίνα. Ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο. EFG Eurobank Ergasias, Αθήνα 2002, σελ. 41)


[Πρώτη δημοσίευση. Οι φωτογραφίες τραβηγμένες από την γράφουσα, Ελένη Ψυχογιού, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά] βλ. και :
http://www.kentrolaografias.gr/default.asp?TEMPORARY_TEMPLATE=10&image=/media/gallery/high/2232/images/big/eksofyllo_ghs.jpg

Πρόλογος


Η θέαση του ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή «Αγέλαστος πέτρα» για τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, με είχε καθηλώσει. Στη μνήμη μου όμως είχε σφηνωθεί ένα κάπως μακρινό πλάνο με μια πομπή γυναικών που την παραμονή της γιορτής της «Παναγίας της Μεσοσπορίτισας», στις 20 Νοεμβρίου, βαδίζουν φορτωμένες καλάθια με τους ιερούς άρτους προκειμένου να ευλογηθούν στον πανηγυρικό εσπερινό, που επιτελείται κάθε χρόνο στο μετα-βυζαντινό εκκλησάκι της «Παναγίτσας», χτισμένο πάνω στην αρχαία ακρόπολη, μέσα στο ιερό τέμενος της Δήμητρας. Ο λιτός, μεστός λόγος του Φίλιππου Κουτσαφτή μιλάει υπαινικτικά για αυτή την πομπή, αφήνοντας τον θεατή να κάνει ίσως τις περαιτέρω τυχόν διασυνδέσεις του ανάμεσα στην αρχαία λατρεία προς την σιταρο-θεά Δήμητρα και στη γιορτή της «Μεσοσπορίτισσας» Παναγίας στο μικρό «κατά κορυφήν» εκκλησάκι καταμεσής του αρχαίου ιερού και την παραδοσιακή τελετουργική προσφορά ψωμιών προς αυτήν από πλήθος ντόπιων γυναικών. Η γιορτή αυτή της Θεομήτορος Παναγίας, λόγω της κρίσιμης φάσης της καλλιέργειας του σιταριού που στα τέλη Νοέμβρη βρίσκεται στο αποκορύφωμα της σποράς, αποκαλείται σε όλο σχεδόν τον ελληνικό χώρο (ανάλογα και με τις κλιματικές συνθήκες που επηρεάζουν τις φάσεις της καλλιέργειας των δημητριακών) «της Μεσοσπορίτισσας» [Παναγίας] και συνοδεύεται από «πολυσπόρια», τελετουργική παρασκευή είδους κόλλυβων με δημητριακά και όσπρια που προσκομίζονται και ευλογούνται στην εκκλησία, πριν καταναλωθούν. Στην Ελευσίνα όμως, καθώς η «Μεσοσπορίτισσα» γιορτάζεται -κυρίως από τις γυναίκες- μέσα στο αρχαίο ιερό της Δήμητρας, το εκκλησάκι το επωνομαζόμενο τοπικά της «Παναγίτσας» σε συνδυασμό με την παραδοσιακή, συλλογική τελετουργική προσφορά άρτων αποκτούν, μη συνειδητά για τους επιτελεστές, χαρακτηριστικά ενός «τόπου μνήμης», όπου κάθε χρόνο επαναπροσδιορίζεται τελετουργικά μέσα στο σύγχρονο, χριστιανικό θρησκευτικό πλαίσιο ο συμβολισμός του αρχαίου ιερού και η σχέση της αρχαίας θεάς με τα σιτηρά και τους τελετουργικούς άρτους, όπως ήταν η προσφορά του «πελάνου», του τελετουργικού, μεγάλου ψωμιού από σιτάρι του Ράριου πεδίου της Ελευσινιακής πεδιάδας, μάλλον κατά την έκτη ημέρα (20ή Βοηδρομιώνος) των Μυστηρίων[1].

Πανίσχυρος απρόβλεπτος πρόεδρος



ΑΠO ΤOΝ ΤΖO ΜΠΆΙΝΤΕΝ ΠΊΣΩ ΞΑΝΆ ΣΤOΝ ΝΤOΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

Του Νότη Μαριά

Η Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024 ήταν μία σημαντική ημέρα που αναμένεται να αλλάξει πολλά πράγματα όσον αφορά τη δράση των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή.

Δεν πρέπει βέβαια να έχουμε καμία αυταπάτη: ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα στηρίξει τον σκληρό πυρήνα των αμερικανικών συμφερόντων στο εξωτερικό.

Σε πολιτικό επίπεδο, η μάχη στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις του αμερικανικού «εθνοκεντρικού καπιταλισμού» που εκφράζει ο Τραμπ και στις δυνάμεις που στηρίζουν την παγκοσμιοποίηση, τον «καπιταλισμό καζίνο» και στις πολεμικές βιομηχανίες που εξέφραζε ο Τζο Μπάιντεν, η Κάμαλα Χάρις και η ελίτ του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ.

Τον Τραμπ στήριξαν οι αμερικανικοί κολοσσοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και τα τμήματα των αμερικανικών οικονομικών ομίλων και της βιομηχανίας τα οποία πλήττονται από το άνοιγμα των αγορών λόγω παγκοσμιοποίησης. Και πλάι σ΄ αυτούς στήριξαν τον Τραμπ οι κάθε λογής δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ που επωφελήθηκαν από τις μειώσεις φόρων στην πρώτη θητεία Τραμπ, αναμένοντας την ίδια πολιτική και στη δεύτερη θητεία του.

Έτσι στο εσωτερικό των ΗΠΑ, όπως άλλωστε συνέβη και επί θητείας Τζο Μπάιντεν, οι πλούσιοι θα συνεχίσουν να γίνονται πλουσιότεροι και φτωχοί φτωχότεροι. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι μόνο κατά το τελευταίο έτος της θητείας του Τραμπ και μεσούσης της πανδημίας σύμφωνα με μελέτη του Brookings Institute (Brookings.edu 22/12/2020) οι πολυεθνικές Amazon και Walmart αύξησαν και οι δύο μαζί τα κέρδη τους κατά 10,7 δισ. δολάρια σε σχέση με το 2019, αύξηση περίπου 56%, ενώ η τιμή των μετοχών τους εκτοξεύθηκε κατά 70% και 36% αντίστοιχα. Αυτό είχε ως συνέπεια την αύξηση της περιουσίας του ιδιοκτήτη της πρώτης κατά 75,6 δισ. δολάρια και των 3 ιδιοκτητών της δεύτερης κατά 40,7 δισ. δολάρια. Όμως το 1 εκατ. εργαζόμενοι της Amazon και το 1,5 εκατ. εργαζόμενοι της Walmart πήραν ως επιπλέον αμοιβές κινδύνου μόνο 1,8 δισ. δολάρια και 1,6 δισ. δολάρια αντίστοιχα, ήτοι κατά μέσο όρο 1.800 δολάρια και 1.066 δολάρια αντίστοιχα έκαστος για όλο το διάστημα της πανδημίας, αφού το ωρομίσθιο των 15 δολαρίων των εργαζομένων στην Amazon αυξήθηκε κατά 0,99 δολάρια, ήτοι 7%, ενώ το ωρομίσθιο των 11 δολαρίων της Walmart αυξήθηκε κατά 0,71 δολάρια, ήτοι αύξηση 6%.

Αντιδρούν οι αγρότες της Ευρώπης για τη “Μερκοσούρ”



Ενδιαφέρει κανέναν το διακύβευμα για την Ελλάδα;


Επιτέλους, τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται με την επιχειρούμενη επικύρωση της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου ΕΕ- Μερκοσούρ, λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων που κλιμακώνονται και πάλι στις Βρυξέλλες.

 Η συμφωνία, που συζητείται εδώ και είκοσι χρόνια, μπλοκαρίστηκε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις του περασμένου Ιανουαρίου, ανακινείται μετά από πρωτοβουλία της Προέδρου της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν, η οποία εξυπηρετεί το έντονο ενδιαφέρον της πατρίδας της Γερμανίας. Η οποία ως εξαγωγική δύναμη επείγεται να αποκτήσει πρόσβαση στην εκτετεμένη αγορά των χωρών της Νότιας Αμερικής. Και η Ισπανία, για λόγους ευνόητους, έχει συμφέρον να εφαρμοστεί η συμφωνία με τις χώρες αυτές, ισπανόφωνες πρώην αποικίες της, με τις οποίες διατηρεί στενούς δεσμούς. 

Αντίθετη είναι η γαλλική κυβέρνηση, υπό την πίεση των αγροτών που φοβούνται τον ανταγωνισμό μεγάλης ποικιλίας προϊόντων, που θα εισάγονται φθηνά, όχι μόνον επειδή θα είναι αδασμολόγητα, αλλά και δεν θα πληρούν το ίδιο αυστηρές παραγραφές.

Μένει να δούμε εάν η Γαλλία θα καταφέρει να συγκεντρώσει τους απαραίτητους συμμάχους για να ανακόψει την επικύρωση της συνθήκης. Προς το παρόν, επιχειρεί να καθυστερήσει την υπογραφή της και ταυτόχρονα να επιφέρει ουσιώδεις τροποποιήσεις. Ο πρωθυπουργός Μπαρνιέ τη χαρακτήρισε «καταστροφική» για την ευρωπαϊκή γεωργία και τις τοπικές αγορές. Όλο το πολιτικό σύστημα και η κοινή γνώμη, με πρωτεργάτες τους αγρότες είναι αντίθετοι. Με εξαίρεση την αντιστοιχο ΣΕΒ (MEDEF) που επιθυμεί το άνοιγμα νέων αγορών με κάθε τίμημα.

Οι Τουρκοκύπριοι συνεργάτες της αποικιοκρατίας




• ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΟΠΙΝΟΣ ΤΟΥΣ ΒΙΟΣ

• Ο ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

του Γιάννη Πεγειώτη


Μετά τον αποχαρακτηρισμό αρκετών ” κενυατικών ” εγγράφων που αφορούσαν την Κύπρο του πενήντα προέκυψε αρχειακό υλικό για τους ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ των Βρεττανών ιδιαιτέρως δε των Τουρκοκυπρίων για τους οποίους δεν είχαμε από δεκαετιών βάσιμες πληροφορίες.

Στο Λονδίνο πάρα τις οδηγίες που έλαβαν μετά τη φυγάδευση τους να είναι προσεχτικοί ,να μην προξενούν δημοσιότητα με τον τρόπο ζωής τους και να μην προκαλούν τους άλλους μετανάστες στο Λονδίνο, Έλληνες και Τούρκους. Η πραγματικότητα συχνά διέψευσε τους εργοδότες και προστάτες τους στην Κύπρο. Προβλημάτισε έντονα τους “χειριστές” τους και σε κάποιες περιπτώσεις προξένησε προβλήματα στην Σκότλαντ Γυαρντ.

Πριν περάσει χρόνος φυγαδευμένες Τουρκοκύπριοι συνεργοί σε ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ άρχισαν να εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες και να απασχολούν αστυνομικές αρχές και Δικαστήρια για οπλοφορίες, εκβιασμούς και ποίκιλες δραστηριότητες στο Σόχο και άλλες περιοχές του βρετανικού υποκόσμου και της έκνομης κερδοφορίας.

ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΦΥΓΗΣ


Τα δρομολόγια των φυγαδευθέντων κατά την δεκαετία από το 1956 μέχρι το 1966 από τους ΒΡΕΤΤΑΝΟΥΣ δεν είναι πάντα τα ίδια. Ελληνοκύπριοι,Τουρκοκύπριοι και ενίοτε Βρεττανοί φυγαδεύονται από τους ΒΡΕΤΤΑΝΟΥΣ είτε στο Λονδίνο και σε άλλες πόλεις της Μεγάλης Βρεττανίας είτε στην Αυστραλία και τη Νότιο Αφρική μέσω Λονδίνου.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΙΣ

Προϋπολογισμός 2025: Μνημονιακή “δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο”


Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ



Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή δίνει την ευκαιρία να πεανέλθουμε σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, στην οποία παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 για την ελληνική οικονομία (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».

Το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του 2025 είναι 2,4%, ως αποτέλεσμα της βασικής μνημονιακής δέσμευσης. Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπατούν τον ελληνικό λαό ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα εφαρμόζουν μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις.

Η ακρίβεια τροφοδοτείται από τους υπέρογκους συντελεστές ΦΠΑ, που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια και τροφοδοτούν την αποπληρωμή του επαχθούς μνηνμονιακού χρέους και το προϋπολογιζόεμενο πλεόνασμα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με την κατάργηση ή εκποίηση των κοινωφελών υποδομών. Με διάφορα προσχήματα, όπως η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών που χρησιμοποιείται όχι επιβοηθητικά, αλλά ως δικαιολογία για τη μείωση του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τα συστημικά ΜΜΕ εξυμνούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπως οι “αυλητρίδες” που έπαιζαν μουσική κατά την κατεδάφιση των “Μακρών Τειχών” της Αθήνας μετα τη συντριβή της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο το 404 π.Χ.

Νίκος Ρωμανός - 14 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου



Δημοσιογραφική επιμέλεια: Χρύσα Λύκου
 Ηχοληψία: Διονύσης Αντύπας 

Το τραγούδι που ακούγεται στο βίντεο είναι το "F@ck The Police" από Psychodrama DIA | Dust Rhymes & Flowjob

Η Xrisa Lykou:

Με τον Νίκο Ρωμανό, βρεθήκαμε τέτοιες ημέρες, δύο χρόνια πριν, στους "Χάρτες" στα Εξάρχεια.
Εγώ, είχα μπερδέψει τα μαγαζιά κι έτσι πήγα "5 δρόμους", παρήγγειλα ένα τσάι σε γυάλινο, το πήρα όμως τελικά σε πλαστικό και πήγα και τον βρήκα. Πρώτη φορά καθόμασταν μαζί σε ένα καφέ, συνήθως τα λέγαμε περπατώντας στα Εξάρχεια, ή όπου αλλού.
Του ζήτησα να μιλήσει για τον Δεκέμβρη, μέτρησα τα χρόνια, τα βρήκα τότε 14 και μέχρι τότε δεν το είχε κάνει. Συζητήσαμε πολύ εκείνη τη μέρα, έπιανα τον εαυτό μου να χαμογελά ασυνεθιστα, να θέλω διαρκώς να του πω, ότι θα σπαράζει πάντα κάτι μέσα μου που θα λέει 2008 και πως λυπάμαι αφάνταστα πολύ για ό,τι χρειάστηκε και χρειάζεται να αντέχει.
Μου είπε ότι θα το σκεφτεί. Έπειτα μου έστειλε μήνυμα ότι θα το κάνει.
Ανταλλάξαμε κάμποσα ηχογραφημένα μηνύματα με σκέψεις, αμφιβολίες και αγωνίες του. Όλα με την ίδια ευγενική φωνή και ηρεμία.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024

Πέπλο (μπούρκα) και “αστυνομία Ήθους”: η κυβέρνηση της Λιβύης θέλει να μιμηθεί το Ιράν !



ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ



Καθώς πλησιάζει η 25η Νοεμβρίου, καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, οι κυβερνήσεις ετοιμάζονται να την «γιορτάσουν» όπως τους αρμόζει.

Η λιβυκή κυβέρνηση της Τρίπολης στην Λιβύη, η επονομαζόμενη “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” (της οποίας η νόμιμη θητείας έχει λήξει προ πολλού..), που στηρίζεται από την Ιταλία και την Τουρκία, φαίνεται να έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο αναφοράς: το Ιράν.

Συγκεκριμένα, στις 6 Νοεμβρίου, ο υπουργός Εσωτερικών Imed Trabelsi ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να υιοθετήσει νέους κανόνες που κινδυνεύουν να ενισχύσουν τις διακρίσεις κατά των γυναικών και των κοριτσιών, παραβιάζοντας τα δικαιώματά τους στην ελευθερία έκφρασης, θρησκείας, πεποιθήσεων και προσωπική αυτονομίας.

Μια απειλητική ανακοίνωση, που η “Διεθνής Αμνηστία” την περιέγραψε: στο όνομα της «ηθικής», βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επικίνδυνη κλιμάκωση των ήδη ασφυκτικών επιπέδων καταστολής στα οποία υποβάλλονται οι άνθρωποι στη Λιβύη που δεν προσαρμόζονται στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα.

«Η απόφαση Μπάϊντεν ανοίγει τον δρόμο για την τελική αναμέτρηση»

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΠΥΡΑΥΛΩΝ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ


Γράφει ο Νίκος Σίμος


Οι ΗΠΑ, δια του απερχόμενου προέδρου Μπάιντεν, που τυπικά βρίσκεται στον Λευκό Οίκο μέχρι την ορκωμοσία Τράμπ, επέτρεψαν για πρώτη φορά στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να πλήξει στόχους εντός της Ρωσίας.

Η απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε το «πράσινο φως» στο Κίεβο να μπορεί να χρησιμοποιήσει πυραύλους ATACMS αμερικανικής κατασκευής για «περιορισμένα»  πλήγματα εντός της Ρωσίας.

Στο παρελθόν και για την αποφυγή γενικευμένου πολέμου η Ουάσινγκτον είχε  αρνηθεί να επιτρέψει τέτοια πλήγματα

Η σημαντική αλλαγή πολιτικής έρχεται δύο μήνες πριν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν παραδώσει την εξουσία στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είναι επιφυλακτικός απέναντι στη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.

Η Ουκρανία χρησιμοποιεί τους ATACMS, εναντίον ρωσικών στόχων στο κατεχόμενο ουκρανικό έδαφος για περισσότερο από ένα χρόνο. Έχει χρησιμοποιήσει τους ATACMS για να πλήξει αεροπορικές βάσεις στην κατεχόμενη χερσόνησο της Κριμαίας και στρατιωτικές θέσεις στην περιοχή Ζαπορίζια.

Αλλά οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν ποτέ στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο εσωτερικό της Ρωσίας  μέχρι τώρα.

Οι βαλλιστικοί πύραυλοι ATACMS της Lockheed Martin είναι από τους ισχυρότερους που έχουν παρασχεθεί μέχρι στιγμής στην Ουκρανία, με βεληνεκές έως και 300 χιλιόμετρα (186 μίλια).

Η Ουκρανία είχε υποστηρίξει ότι το να μην της επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα εντός της Ρωσίας ήταν σαν να της ζητείται να πολεμήσει με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη της.

Η αλλαγή πολιτικής φέρεται να έρχεται ως απάντηση – πρόφαση στην πρόσφατη ανάπτυξη Βορειοκορεατικών στρατευμάτων για την υποστήριξη της Ρωσίας στη συνοριακή περιοχή του Κουρσκ, όπου η Ουκρανία κατέχει έδαφος από τον Αύγουστο.

Η προμήθεια και η χρήση των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από τους Ουκρανούς  δεν είναι αρκετή για να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου. Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως για παράδειγμα τα αεροσκάφη, έχει ήδη διασκορπιστεί και μεταφερθεί σε αεροδρόμια και εγκαταστάσεις πιο μέσα στη Ρωσική επικράτεια, αφού οι Ρώσοι  θεωρούσαν πιθανή  μια τέτοιας μορφής απόφαση από πλευράς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ .

Χρόνης Μίσσιος, «Να 'σαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος. Και να αγαπάς. Να αγαπάς!»


Χρόνης Μίσσιος, «Να 'σαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος. Και να αγαπάς. Να αγαπάς!»
Το νόημα της ελευθερίας
Πιστεύω πως το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου ξεκινάει από το σώμα του. Άμα δεν έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου όπως σου γουστάρει, τότε μπορεί να αρνείσαι ένα ανελεύθερο σύστημα, αλλά ταυτόχρονα να αναπαραγάγεις ένα νέο σύστημα καταπίεσης.
Και η ευτυχία του ανθρώπου δε μπορεί να νοηθεί διαφορετικά, παρά μονάχα μες από την ελευθερία του σώματός του, μες από την ελευθερία της συμπεριφοράς του.
Νομίζω πως το πιο κρίσιμο πρόβλημα, για την εποχή μας τουλάχιστον, σχετικά με την ευτυχία του ανθρώπου είναι το πρόβλημα της ελευθερίας του, η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, χωρίς εξαρτήσεις, όρους ή περιορισμούς. Η απελευθέρωσή του από κάθε μορφή εξουσίας, ιεραρχίας και αυθεντίας.
Οι άνθρωποι δε θα δουλεύουν από ανάγκη για να ζήσουν, αλλά από την ανάγκη της χαράς, της δημιουργίας. Ο καθένας στο παιχνίδι του, στο άθλημά του.
Το νόημα του συστήματος
Είναι πάρα πολύ εύκολο να φτιάξεις μια ιδεολογία ή μια θεωρία για την κοινωνία και να καλέσεις τους ανθρώπους να την εφαρμόσουν. Είναι όμως τρομερά δύσκολο, ως ανυπέρβλητο, να ξεπεράσεις το εμπόδιο του εαυτού σου και της κουλτούρας που σου πότισαν από τα γεννοφάσκια σου και τα δεσμά που έχει δέσει γύρω σου το σύστημα.
Δεν υπάρχει παιδεία, σήμερα. Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. Άλλο πράγμα η παιδεία κι άλλο πράγμα η εκπαίδευση. Σήμερα, λοιπόν, τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του κέρδους! Να εξασφαλίσουν κάποια θέση σε κάποιο επάγγελμα.

Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ και η σημασία του μαρτυρίου του Daniel Sysoev (αφιέρωμα και video)




Οι χριστιανοί είναι πλάσματα άλλης φύσεως.


Υπάρχει ο Homo Sapiens και o Homo Christian.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου


Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία,
επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους.

Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)

«Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο. Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνησή μας (τον Χριστό), κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα. Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου.»

π. Δανιήλ Συσόεφ [Daniel Syeesoev] (fr Daniel Sysoev)

Στις 19 Νοεμβρίου 2009 δολοφονήθηκε μέσα στην Εκκλησία στο ναό του Αγίου Θωμά, στη Μόσχα, του οποίου ήταν προϊστάμενός του, ο ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ σε ηλικία 34 ετών. Τον πυροβόλησαν εξ επαφής στο κεφάλι και στο στήθος. Αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη συνέχισε την αποστολή του μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι».

Ένας αγαπημένος άγιος ιεραπόστολος

Ασφαλώς κανείς δυτικός άνθρωπος δεν αγάπησε τους μουσουλμάνους όσο ο Ρώσος ορθόδοξος ιερέας π. Δανιήλ Συσόεφ. Τους αγάπησε τόσο, ώστε αφοσιώθηκε σ’ ένα τιτάνιο ιεραποστολικό έργο, για να γνωρίσουν τον Ιησού Χριστό όσο το δυνατόν περισσότεροι, όχι μόνο μουσουλμάνοι, αλλά και ακραίοι Ρώσοι νεοπαγανιστές, υπερεθνικιστές, προτεστάντες κ.λ.π.

Η φιλοσοφία του WOKE – Με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο



Kυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις, επιμέλεια: Γιώργος Καραμπελιάς, Αθήνα 2024.

Του Σπύρου Α. Γεωργίου από το Άρδην τ. 132


Αντιγράφουμε από το κείμενο με τίτλο BELLUM OMNIUM CONTRA OMNES που περιλαμβάνεται Αντί εισαγωγής στο εν λόγω βιβλίο: «Τα πέντε, λιγότερο ή περισσότερο εκτενή κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο, υπό τον γενικό τίτλο Η φιλοσοφία του Woke, προσπαθούν να φωτίσουν ακριβώς τη μετάβαση από την “εκπαιδευτική” αυταπάτη του μαρξισμού και του διαφωτιστικού φιλελευθερισμού σε αυτήν τη νέα μεταμοντέρνα, φιλοσοφικά και επιστημονικά, κατάσταση της απόλυτης ρευστοποίησης εννοιών και επιστημονικών αντικειμένων. Στο πρώτο από αυτά, ο Γάλλος φιλόσοφος Danny Robert Dufour διερευνά τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η French Theory στη διαμόρφωση του νέου φιλοσοφικού και ιδεολογικού τοπίου της Δύσης. Στο επόμενο, οι Helen Pluckrose και James Lindsay, στη μελέτη τους “Η Queer θεωρία ως Απελευθέρωση από τη Κανονικότητα”, μας εισάγουν σε μια περιεκτική παρουσίαση της queer θεωρίας. Το τρίτο κείμενο της συλλογής, “Το γυναικείο φύλο μεταξύ επιστήμης και “άγραφου χαρτιού”” του Στήβεν Πίνκερ, είναι απόσπασμα από το βιβλίο του The Blank State: The Modern Denial of Human Nature (Το άγραφο χαρτί: η σύγχρονη άρνηση της ανθρώπινης Φύσης). Το τέταρτο κείμενο αποτελεί τη συλλογική παρέμβαση ενός σημαντικού αριθμού ακαδημαϊκών και επιστημόνων που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Controversial Ideas, 2023, υπό τον τίτλο “Για την υπεράσπιση της αξιοκρατίας στην επιστήμη”. Τέλος, οι Jerry Coyne και Luana Maroja, στη μελέτη τους “Η ιδεολογική υπονόμευση της Βιολογίας”, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Skeptical Inquirer, τον Ιούλιο-Αύγουστο 2023, υποβάλλουν σε μια εμπεριστατωμένη επιστημονική κριτική τις κυρίαρχες woke απόψεις στο πεδίο της βιολογίας».
Χωρίς αμφιβολία, όλα τα κείμενα με τα οποία αρθρώνεται το εξαιρετικό τούτο βιβλίο συντείνουν στο να γίνουν κατανοητά, με διαυγή τρόπο, τα φιλοσοφικά ερείσματα και οι ποικίλες απολήξεις του λεγόμενου woke.

Το δεύτερο όμως κείμενο (που υπογράφουν οι Helen Pluckrose & James Lindsay) είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. και τούτο επειδή συμβάλλει στην αποσαφήνιση της queer θεωρίας, η οποία συνιστά το βασικό πλαίσιο αναφοράς, τρόπον τινά, του woke.

Αντιγράφουμε: «Η λέξη queer αναφέρεται σε οτιδήποτε ξεφεύγει από τα δυαδικά συστήματα (όπως άνδρας/γυναίκα, αρσενικό/θηλυκό, και ετερόφυλοι/ομοφυλόφιλοι) και σε έναν τρόπο αμφισβήτησης των δεσμών που υπάρχουν ανάμεσα στο φύλο, το γένος και τη σεξουαλικότητα. […]Το να είναι κάποιος queer επιτρέπει σε κάποιον να είναι ταυτόχρονα άνδρας, γυναίκα ή κανένα από τα δύο, να παρουσιάζεται ως αρσενικό, θηλυκό ή ουδέτερο ή οποιοδήποτε μείγμα των τριών και να υιοθετεί οποιαδήποτε σεξουαλικότητα – να μεταβάλλει οποιαδήποτε από αυτές τις ταυτότητες ανά πάσα στιγμή ή να αρνηθεί ό,τι σημαίνει εξαρχής».
Στο ίδιο κείμενο προσεγγίζεται και η θεώρηση της Αμερικανίδας Τζούντιθ Μπάτλερ της οποίας: «Η κύρια συμβολή ήταν η αμφισβήτηση των δεσμών μεταξύ του φύλου –των βιολογικών κατηγοριών του αρσενικού και του θηλυκού– και του γένους –τις συμπεριφορές και χαρακτηριστικά που συνήθως συνδέονται με το ένα ή το άλλο φύλο– και της σεξουαλικότητας – δηλαδή της φύσης της σεξουαλικής επιθυμίας. Και το έκανε αυτό χρησιμοποιώντας κατά κόρον, την πιο γνωστή έννοιά της: την επιτελεστικότητα του φύλου. Η έννοια της επιτελεστικότητας του φύλου (γένους) προέρχεται από έναν κλάδο της γλωσσολογίας –και η Μπάτλερ υποστηρίζει ότι οι ρόλοι των φύλων διδάσκονται και μαθαίνονται από τους ανθρώπους– συχνά άθελά τους – μέσω της κοινωνικοποίησης ως σύνολα ενεργειών, τρόπων και προσδοκιών και οι άνθρωποι επιτελούν αυτούς τους ρόλους αντίστοιχα. Η κοινωνία επιβάλλει αυτές τις ενέργειες και τις συνδέει με γλωσσικά κατηγορήματα. Με την ανάληψη αυτών των ρόλων και την «επιτέλεσή» τους σύμφωνα με αυτές τις προσδοκίες, οι άνθρωποι δημιουργούν την καταπιεστική ψευδαίσθηση ότι οι ίδιοι ρόλοι είναι πραγματικοί, σταθεροί και με εμμενές νόημα. (Επειδή λοιπόν) μέσω της δια-λεκτικής κατασκευής δημιουργούνται και διαιωνίζονται αυτοί οι ρόλοι και οι αντίστοιχες προσδοκίες, αυτή η «ρυθμιστική μυθοπλασία πρέπει να αποκαλυφθεί».

Με αφορμή αυτό ακριβώς το σπουδαίο κείμενο του παρόντος βιβλίου, που αναδεικνύει την έννοια της επιτελεστικότητας, είναι μάλλον χρήσιμη μια παρέκβαση∙ μια ευσύνοπτη παρέκβαση προκειμένου να εξηγηθεί ακόμη περισσότερο η συγκεκριμένη έννοια (επιτελεστικότητα) η οποία συνιστά, ορισμένως, τον πυρήνα της queer θεωρίας και κατ’ επέκταση του woke.

Το ψευδοκράτος τους και τα πλυντήρια μας


Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο


Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

  1. ΑΡΘΡΑ ΣΤΟΝ “Φ”#Δήμος Αμμοχώστου
  2. #Επέτειος “τδβκ”
  3. #Πλύση εγκεφάλου
  4. #Πραγματικότητες
  5. #Ψευδοκράτος


Άριστος Μιχαηλίδης


Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

Μίσσιος Χρ. - Συνέντευξη στην Έλενα Κατρίτση (full) 16-5-2010


Είναι ολόκληρη η συνέντευξη του Χρόνη Μίσσιου στην εκπομπή της Έλενας Κατρίτση "Προσωπικά" που έγινε στις 16-5-2010. Όσοι δεν την έχετε δει ολόκληρη, πραγματικά αξίζει να την δείτε γιατί παρουσιάζει αρκετά ολοκληρωμένα τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος του σήμερα εάν θέλει να ξαναθυμηθεί τις πραγματικές αξίες και τα πρότυπα που τον κάνουν να ζεί και να εκδηλώνεται ως Άνθρωπος.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Δίκοπη η αρχοντιά


Χρήστος Γιανναάς| 15 Jan 2023


«Ταπεινά φρονώ», έλεγαν οι Έλληνες σοφοί (όταν και όσο υπήρχαν), προκειμένου να εκφράσουν γνώμη, άποψη, εμπειρική βεβαιότητα. Όποιον αποφαινόταν εκφέροντας τη γνώμη του σαν ισχυρισμό, δεν τον εμπιστεύονταν – λογάριαζαν επιπόλαιη και πιθανόν εσφαλμένη κάθε ατομική βεβαιότητα. Γίνεται έγκυρη γνώση η ατομική βεβαιότητα, μόνο όταν «κοινωνείται» – όταν «πάντες ομοδοξούσι (έχουν ομού την δόξαν – γνώμη – εμπειρική πιστοποίηση) και έκαστος επιμαρτυρεί». Η «α-λήθεια» (η μη λήθη – απόκρυψη, η λογική φανέρωση – εμφάνεια) προϋποθέτει κοινωνούμενη τη σημαινόμενη εμπειρία.

Μια τέτοια γνωσιοθεωρία (διάκριση της έγκυρης – ορθής γνώσης από την πλάνη ή το ψεύδος) βρίσκεται στους αντίποδες του τρόπου οργάνωσης και πραγμάτωσης του συλλογικού βίου, αλλά και της ατομικής ανθρώπινης ύπαρξης σήμερα. Σήμερα, στον παγκοσμιοποιημένο τρόπο του βίου ή πολιτισμό, αλήθεια είναι η γνώση, που την εγκυρότητά της την εγγυάται μια υπέρτατη, αλάθητη αυθεντία ή μια κοινή των ανθρώπων συμφωνία – σύμβαση. Μπορούμε να συν-εννοηθούμε, σήμερα, όχι με βάση την εμπειρία της άμεσης σχέσης με την πραγματικότητα, αλλά μόνο με μια βουλητική, ατομική συγκατάθεση ή άρνηση – απόρριψη της κοινής σύμβασης που αφορά στη σημαινόμενη από τις λέξεις εμπειρία.

Κοντογιώργης: Πουθενά στήν Δύση καί στόν κόσμο δέν παράγεται σήμερα μία, ἔστω, νέα ἰδέα






του Γιώργου Κοντογιώργη


Ἐν ὄψει τοῦ ἀρρήτου παραδόξου πού παρουσίασε στόν ἑλληνικό λαό τό ἀποτέλεσμα τῶν τελευταίων βουλευτικῶν ἐκλογῶν –τοῦ παραδόξου χαρακτῆρα τοῦ γεγονότος ἔτι περαιτέρω πολλαπλασιαζομένου ἀπό τήν ἐκ τοῦ ἰδίου τοῦ λαοῦ προέλευση τῶν ἀνεξήγητων ἀποτελεσμάτων–, πολλοί ἀνατρέχουμε στίς αἰτίες καί τούς παράγοντες διαμορφώσεως τῶν συλλογικῶν ἀποφάσεων. Ἕνας ἀπό τούς πλέον προβεβλημένους στήν ἐποχή μας εἶναι αὐτός τῶν περιβόητων «διανοουμένων»: ἐκεῖνοι εἶναι πού, ἐφοδιασμένοι μέ τίς γνώσεις τους, μέ τά «φῶτα τῆς ἐπιστήμης», θά παρέμβουν στίς κρίσιμες στιγμές προκειμένου νά καθοδηγήσουν τόν λαό. Ἤ καί νά προστρέξουν τῶν ἐξελίξεων, νά ἡγηθοῦν τῆς διαμαρτυρίας. Ἀπό κοντά τους οἱ «καλλιτέχνες» εἶναι ἐκεῖνοι πού μέ τήν ἔμπνευσή τους θεωροῦνται σήμερα ὡς ἑρμηνευτές αὐθεντικοί τῆς ἐθνικῆς ζωῆς μας, πρῶτοι ἐκφραστές τῆς ἀγανάκτησης. Αὐτούς τούς δύο πόλους τῆς σύγχρονης πνευματικῆς ζωῆς, ἔτσι, ἀναζητήσαμε στήν ἑπόμενη ἡμέρα τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων: «Ὑπάρχουν»; Καί, ἄν ναί, τί πιστεύουν; Ὁ ὁμ. Καθηγητής τῆς Παντείου κ. Γεώργιος Κοντογιώργης ἀναδιατύπωσε «ἐπί τό ὀρθότερον» τήν ἐρώτηση ὡς ἑξῆς: «Γιατί δέν ὑπάρχει γενιά Ἑλλήνων διανοουμένων καί καλλιτεχνῶν μέ προοδευτική σήμανση σήμερα;». 

Εξηγεί, ἔτσι, στήν «ΕτΚ» τό κενό τῆς διανόησης ὄχι μόνο στήν «ἑτερόφωτη» Ἑλλάδα ἀλλά καί στήν «φωτοφόρα» Δύση, ἕνα κενό πού ἐπιδεινώνει δραματικά τό ἀδιέξοδο τοῦ συγχρόνου πολιτικοῦ συστήματος, τό ὁποῖο ὁ ἴδιος ἔχει χαρακτηρίσει ὡς «αἱρετή μοναρχία». Τό δυσοίωνο εἶναι ὅτι ὁ κ. Κοντογιώργης ἐπιβεβαιώνεται στίς προβλέψεις του –τόν ἐπαληθεύουν τά οἱονεί μοναρχικά ποσοστά τῶν ἐκλογῶν…

του Γιώργου Κοντογιώργη,
Ἡ ἰδεολογική ἐπιδρομή τῆς διανόησης



1 Θά φανεῖ παράδοξος ὁ ἰσχυρισμός ὅτι δέν ὑπάρχει οὔτε ψῆγμα ἑλληνικῆς διανόησης σήμερα πού νά ἔχει νά πεῖ κάτι γιά ὅ,τι συμβαίνει στήν Ἑλλάδα καί στόν κόσμο. Γιά νά εἶμαι ἀκριβής, τέτοια γενιά διανοουμένων δέν ὑπῆρξε ποτέ στήν Ἑλλάδα, τοὐλάχιστον τῆς μεταπολίτευσης [1].

Ο μοναδικός γενναίος Έλληνας Πρόεδρος που εκφώνησε έναν ιστορικό πατριωτικό λόγο ενωπιον του Αμερικανου Προεδρου

Από Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Σαν σημερα ο μοναδικος γενναιος Ελληνας Προεδρος εκφωνησε εναν ιστορικο πατριωτικο λογο ενωπιον του Αμερικανου Προεδρου Κλιντον, χωρις φοβο, με παθος. Σημερα θα διεγραφετο ή θα χαρακτηριζοταν πατριωτης της φακης απο κατι χεσμενους πολιτικους.

Τον αναρτω γιατι λαος χωρις μνημη ειναι αυτο που πανε να μας καταντησουν πολιτικοι και "διανοουμενοι" της φακης.

Κωστής Στεφανόπουλος πριν 25 χρονια:


«Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,

Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα. Σας υποδεχόμεθα καθώς και την Κυρία Κλίντον με αισθήματα ειλικρινούς φιλίας και μεγάλης εκτιμήσεως προς το πρόσωπόν σας, αλλά και έναντι της μεγάλης σας χώρας, με την οποίαν η Ελλάς συνδέεται με παλαιούς όσον και συγχρόνως ισχυρούς δεσμούς.

Το Σύνταγμα της χώρας σας είναι το πρώτο Σύνταγμα της σύγχρονης εποχής μας που εξέφρασε εν μέσω περιπλόκων τότε προβλημάτων, ισχυρών εντάσεων και μεγάλων δυσχερειών την αφοσίωση ενός Λαού, του Αμερικανικού, στην Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη. 

Η σύγχρονη Ελλάς, κύριε Πρόεδρε, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι κράτος ειρηνικό, σεβόμενο απολύτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του με άριστα λειτουργούν δημοκρατικό πολίτευμα, με ισχυρά και αναπτυσσόμενη οικονομία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, σημαντικός παράγων σταθερότητος εις την περιοχήν των Βαλκανίων. Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών, αποδεχόμεθα και στηρίζομε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμεθα και επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιον και τις διεθνείς συνθήκες και διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας.

Επωφελούμενος από το μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον σας για την επίλυση του επί 25ετίαν χρονίζοντος Κυπριακού προβλήματος, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω προς όλους τους παρευρισκομένους ότι το πρόβλημα αυτό προκλήθηκε από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη νήσο, προς αποκατάστασιν, όπως τότε είπε, του διαταραχθέντος από την απόπειρα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου νομίμου πολιτεύματος, ότι έκτοτε και παρά την αποκατάσταση της νομιμότητος συνεχίζει την κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Γιώργος Τασιόπουλος 

Η εξαιρετική ανάρτηση του Αθανασίου Χούπη να διαβαστεί παράλληλα με τους χάρτες που δημοσιοποιήθηκαν από την Ε Ε. και αρνείται η Τουρκία με τη στήριξη της ελληνικής διπλωματίας του ΥΠΕΞ:


Επίσης, εξαιρετικά φωτίζει ο Παντελής Σαββίδης την τραγελαφική πολιτική της ελληνικής διπλωματίας στην δική του ανάρτηση. 

Οι δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών για το διάλογο με την Τουρκία δείχνουν  κάτι περισσότερο ειλημμένες αποφάσεις που δεν οδηγούν αφελώς σε μια επικίνδυνη στρατηγική ήττας και υποχώρησης, είναι κάτι περισσότερο...

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Αθανασίου Χούπη 


Στο τέλος μιας δύσκολης μέρας, πήρε το μάτι μου, στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού διαύλου που μας κάνει τη χάρη καθημερινά, να μας ενημερώνει για τη ¨Σκέψη του Ερντογάν¨, μια κάρτα, με απόσπασμα δήλωσης ενός κυρίου, ονόματι Βίκτωρα Παπαδόπουλου. Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγραφόταν στο κάτω μέρος της οθόνης, με τη διευκρίνηση ότι ρεπορτάζ της ΕΡΤ ήταν η πηγή του αποσπάσματος. 

Πηγαίνοντας στο ΕΡΤ NEWS, λοιπόν, είδα το πλήρες ρεπορτάζ και έφριξα, στην κυριολεξία, για μια σειρά λόγων!! 
Ο πρώτος ήταν η έκδηλη προσπάθειά του εν λόγω κυρίου, φυσικά κατ΄ εντολήν του Προέδρου της Κύπρου, να αναβαθμίσει έναν «επικοινωνιακό καφέ» (¨ντιβάνι¨ στην καθομιλουμένη της Τουρκίας), σε «συζήτηση με ουσία»!!...  Έναν καφέ που συνέβαλε, τα μάλα και αποκλειστικά, στην επείγουσα και αναγκαία, για το καθεστώς της Τουρκίας, ωραιοποίηση του προφίλ του ηγέτη της. Του προσφέραμε δωρεάν, τη συγκεκριμένη υπηρεσία, λίγες ώρες μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Την ώρα που τα νέα από την Ουάσιγκτον, οι ανακοινώσεις Τραμπ, για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα αμερικανική διοίκηση, έστελναν σαφή μηνύματα στη χώρα που κατέχει το 40% της Κύπρου, εδώ και μισό αιώνα. Στη χώρα που διατηρεί στρατεύματα κατοχής στη Βόρεια Συρία, στο Βόρειο Ιράκ, στο Αρτσάχ, κατά δήλωσή του ίδιου του Ερντογάν, καθώς και μισθοφόρους του ISIS και της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.

Η βρετανική καταστολή στην Κύπρο από το 1920 έως το 1945


18/11/2024

ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Η μάχη των πληροφοριών στην Κύπρο μέσα από τα βρετανικά αποικιακά αρχεία, από τα Οκτωβριανά μέχρι την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μελετώντας τα έγγραφα που έχει συγκεντρώσει ο ερευνητής και συγγραφέας Θεοχάρης Σταυρίδης στο μνημειώδες έργο του, “Η Ιερά Μονή Κύκκου στα Βρετανικά Αρχεία 1930-39″, έχουμε επιλέξει μια ολόκληρη σειρά εγγράφων, αναφορών, τηλεγραφημάτων, κρυπτογραφικών μηνυμάτων, ερωτήσεων και απαντήσεων, οδηγιών από το Υπουργείο Αποικιών προς την Κύπρο.

Από αυτά, μετά από τις αναγκαίες διασταυρώσεις και παράλληλες αναγνώσεις, καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα γύρω από τις μυστικές υπηρεσίες και τη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών από τη βρετανική κυβέρνηση και την αποικιακή Διοίκηση που είχε εγκατασταθεί στην Κύπρο. Από τις αναφορές που παρουσιάζει για καταστολή στην Κύπρο ο Θεοχάρης Σταυρίδης είναι παραπάνω από προφανής ο ρόλος του αστυνομικού υποδεκανέα Κ. Τ. ως πληροφοριοδότη και συντάκτη αναφορών για πάμπολλα γεγονότα και εκδηλώσεις που προηγήθηκαν είτε ακολούθησαν των Οκτωβριανών. Σε κάποιες από τις δραστηριότητες της Αστυνομίας της Λευκωσίας εμφανίζεται και ο αινιγματικός πληροφοριοδότης Α.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η περίπτωση ενός σημαντικού προσώπου της κυπριακής κοινωνίας, ο οποίος στα κατοπινά χρόνια θα ενταχθεί στους ψιθυριστές, το αινιγματικό αυτό δίκτυο που αποκαλύφτηκε προ ετών και ουσιαστικά προβλημάτισε τους ερευνητές για την οργάνωση των Βρετανών σε ζητήματα πληροφοριών στην Κύπρο των δεκαετιών του 1930, 1940 και 1950. Σύμφωνα με απόρρητο έγγραφο είχε προγραμματιστεί τυχαία συνάντηση με τον Κυβερνήτη για διαβίβαση σοβαρών πληροφοριών, χωρίς να προξενηθούν υποψίες για την ιδιότητά του ως σημαντικού πληροφοριοδότη.

«Χρήστος Γιανναράς: H πρόκληση της Θεολογίας στη σύγχρονη Ελλάδα. Σημείο αντιλεγόμενο.»



Στο φιλόξενο εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα την Δευτέρα 11 Νοεμβρίου σε μία εκδήλωση μνήμης και τιμής μίλησαν και συζήτησαν για τον Χρήστο Γιανναρά και το έργο του, η Νάνσυ Φουσέκη, ο Βασίλης Ξυδιάς και ο Αλέξανδρος Μιστριώτης.

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΕΊΡΑΜΑ αφού καταλαγιάσει το κλωτσομπουνίδι στο Facebook.

(Ή ιστορίες για ραντιέρηδες επί της πρόσφατης ιστορίας μας και το κόστος των χαμένων ευκαιριών) 


Ως γνωστον, η Αγροτική Τράπεζα  Ελλάδος  ιδρύθηκε  μαζί με την Τράπεζα Ελλάδος το 29 απο τον Βενιζέλο (τον original)  για να πολεμηθεί η μάστιγα των "ραντιέρηδων".

 Δηλαδή των τοπικών τοκογλύφων στις επαρχίες που ψώνιζαν για πάνω απο 100 χρόνια δάνεια με υποθήκη τα αστικά τους ακίνητα με τοκο 8% απο την Εθνική Τράπεζα. Και μετά τα μεταπουλούσαν στους αγρότες με 25% τον χρόνο, με συμβόλαια που είχαν  όρους με ποινές κατάσχεσης. (Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, Ν. Δερτιλη, Παν Εκδοσεις Κρητης). 

Η νεοφιλελέ "μεταρρύθμιση" του άλλου Βενιζέλου, του Σημιτικού Μπένυ, χάρισε στο βαθυ ΠΑΣΟΚ του Σαλα μαζί με την Αγροτική Τράπεζα και τις υποθήκες του 1/3 της αγροτικής γης μαζί με 4.2δις καταθέσεις αγροτών. Και σαν μοντέρνοι ραντιέρηδες, αυτά τα χρήματα τα χρησιμοποίησαν για να δανειοδοτήσουν σχετικά φτηνά τις μαφίες των μεσαζόντων της λαχαναγοράς, που βγάζουν πιο πολλά από τα εισαγωγής λεμόνια από την Χιλή ή την Τουρκία (και το 1/10 μονο στους δικούς μας παραγωγους με 2-5% ψηλότερο επιτόκιο).

Τα θαλασσοδανεια των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που έδωσε κυρίως η ΑΤΕ και που χρησιμοποιήθηκαν για να εξαγοράσουν εντυπώσεις και συνειδήσεις,  στήριξαν ακριβώς αυτή την "αγροτικη πολιτική", που την βάφτισαν και "εκσυγχρονιστική". Θεωρούνται ως η φυσιολογική μίζα γι αυτό το κόλπο γκρόσο, οπότε τι ψάχνεις τώρα, παραγράφτηκαν τα αδικήματα. 

Και είπαμε μετά κάτι ονειροπόλοι μπας και το ανατρέψουμε αυτό το colpo grosso εκεί γύρω στο 16-18. 

Έτσι, στον νόμο περί γεωργικών συνεταιρισμών που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑς το 16, φτιάχτηκε και ένας οργανισμός, ο ΟΔΙΑΓΕΠ, για να διαχειριστεί τα πάγια των χρεοκοπημένων από το ΠΑΣΟΚ συνεταιρισμών, αξίας γύρω στα 6δις ευρώ (που ξεχάστηκαν και δεν μπήκαν στο ΤΑΙΠΕΔ) .
 Κανονικά θα έπρεπε στο "τσακ μπαμ" να μοιραστούν όλα αυτά, γη και μηχανήματα, με πολύ χαμηλού κόστους μακροχρόνιες ενοικιάσεις σε ενεργούς και νέους αγρότες. Και τα μελλοντικά έσοδα απο αυτή την χρήση τους και από μια τέτοια παραγωγική αξιοποίηση,  αφού ομολογοποιηθούν, να χρηματοδοτούν με πολύ χαμηλότοκα δάνεια το κεφάλαιο κίνησης του πρωτογενή τομέα.

Κυριάκος Μητσοτάκης:Η woke κουλτούρα είναι κακό πράγμα αλλά ευτυχώς δεν υπάρχει στην Ελλάδα

Του  Τηλέμαχου Χορμοβίτη


"Η woke κουλτούρα είναι κακό πράγμα αλλά ευτυχώς δεν υπάρχει στην Ελλάδα", μας είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι όμως πράγματι έτσι; Είναι η woke κουλτούρα μια ιδιαιτερότητα των αγγλοσαξωνικών χωρών που δεν έχει φτάσει στην χώρα μας; Aς δούμε μερικά παραδείγματα από τα τελευταία χρόνια... 

- Η Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια έχει έναν απαράδεκτο και λογοκριτικό αντιρατσιστικό νόμο που με πρόσχημα την προστασία των μειονοτήτων ποινικοποιεί κάθε άποψη που επιτίθεται στην woke ατζέντα. Το ότι οι καταδίκες είναι λίγες δεν έχει καμιά σημασία αφού ο νόμος λειτουργεί σαν φόβητρο και δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την ελευθερία του λόγου. 

- Στην Ελλάδα ισχύει η αλλαγή ταυτότητας φύλου από την ηλικία των 15 ετών και επιτρέπεται να δοθούν αναστολείς εφηβείας ακόμη και σε παιδιά 14 ετών (μπορεί και σε μικρότερα) . (https://www.facebook.com/photo/?fbid=10161906412111757&set=a.10150839929646757 ). 

Την ίδια ώρα που σε όλη την Ευρώπη η μια χώρα μετά την άλλη απαγορεύουν ιατρικές επεμβάσεις "αλλαγής φύλου" σε ανήλικους, η "κεντροδεξιά" κυβέρνηση Μητσοτάκη σφυρίζει αδιάφορα. 

- Με απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη φυλακισμένοι άνδρες που δηλώνουν γυναίκες μπορούν να εκτίσουν την ποινή τους σε γυναικείες φυλακές. 

Σε ολόκληρη τη Δύση έχει ξεσπάσει κατακραυγή εναντίον τέτοιων πρακτικών που έχουν καταλήξει ακόμη και σε βιασμούς γυναικών κρατουμένων 
αλλά η αντι-woke κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. 

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024

Η λήθη των ναζιστικών εγκλημάτων ζητά πρόσβαση στα σχολικά βιβλία




18/11/2024

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη


Σίγουρα δεν πρωτοτυπώ διαπιστώνοντας ότι στην πατρίδα μας συμβαίνουν, κατά συρροή, τα εντελώς αδιανόητα. Όπως, ανάμεσα και σε πολλά άλλα, οι «φίλοι μας Γερμανοί», ενθαρρυμένοι και από την πρόσφατη επικύρωση του διάτρητου νομοσχεδίου, από το 2019, περί Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, άρχισαν τα πηγαινέλα μαθητών, από και προς τη Γερμανία, τις ανταλλαγές από δωράκια και πάνω απ’ όλα τις εκλεπτυσμένες μεθοδεύσεις καταδίκης των δήθεν προκαταλήψεων και των δήθεν ξενοφοβικών καταστάσεων, με στόχο να περάσουν στη λήθη οι βαρβαρότητες των ναζί στην Κατοχή και να φκιασιδωθεί η μαύρη τους Ιστορία στα ελληνικά σχολικά βιβλία.

Παρόμοιες ανοχές θα ήταν αδιανόητες σε κράτος σεβόμενο την Ιστορία του και τα μαρτυρικά θύματα των Γερμανών κατακτητών. Ωστόσο, στην ελληνική περίπτωση, όπως είναι γνωστό, στα δεινά της Κατοχής προστέθηκαν, μετά το 2010, και τα εγκληματικά Μνημόνια, στη σύνταξη των οποίων πρωτοστάτησε η Γερμανία. Όπως είχα το θλιβερό καθήκον να αναφερθώ πλειστάκις σε αυτά, αποτελούν την καταδίκη της χώρας μας σε μακρόχρονη ή και οριστική καταστροφή, αν δεν αναθεωρηθούν ορισμένοι απάνθρωποι όροι τους (Βλ. άρθρο μου της 21/10/2024 στη «δημοκρατία»). Υπενθυμίζω, πάλι εδώ, την όντως απίστευτη τραγωδία του εξαναγκασμού της Ελλάδας να αποδεχθεί και να υπογράψει «μη συμψηφισμό χρεών» κατά την υπογραφή των Μνημονίων, παρότι τα δικά μας χρέη, για τη διασφάλιση των οποίων επιστρατεύτηκε (άκουσον άκουσον!) και το ΔΝΤ, ανήρχοντο σε 270 δισ. ευρώ, ενώ τα γερμανικά κατοχικά χρέη προς την Ελλάδα υπολογίζονταν με τους τόκους 80 ετών σε πάνω από 2 τρισεκατομμύρια.

Αν είχε ακολουθηθεί ο άλλωστε απολύτως επιβεβλημένος, παρότι ασυγχώρητα καθυστερημένος συμψηφισμός χρεών, είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν θα συρόταν η Ελλάδα σε Μνημόνια και στο ΔΝΤ, θα είχε αποφύγει τη μιζέρια που κινδυνεύει να την εξαφανίσει από τον χάρτη των κυρίαρχων κρατών και θα είχε την άνεση να εξετάσει τις διάφορες διαστάσεις φιλίας με τους Γερμανούς, οι οποίοι επιτέλους θα είχαν τακτοποιήσει τις χρονίζουσες, υλικές τουλάχιστον, υποχρεώσεις τους.

Γκύντερ_Άντερς: Ένα κείμενο του 1956 (!) για τη χειραγώγηση των μαζών....



“Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. 𝜜𝝆𝜿𝜺ί 𝝂𝜶 𝜹𝜼𝝁𝜾𝝄𝝊𝝆𝜸𝜼𝜽𝝄ύ𝝂 𝜺𝝃𝜶𝝆𝝉ή𝝈𝜺𝜾ς 𝝉ό𝝈𝝄 𝜾𝝈𝝌𝝊𝝆ές ώ𝝈𝝉𝜺 𝜼 𝜾𝜹έ𝜶 𝜿𝜶𝜾 𝝁ό𝝂𝝄 𝝉𝜼ς 𝜺𝝃έ𝜸𝜺𝝆𝝈𝜼ς 𝝂𝜶 𝝁𝜼𝝂 έ𝝆𝝌𝜺𝝉𝜶𝜾 𝝈𝝉𝝄 𝝁𝝊𝜶𝝀ό 𝜿𝜶𝝂𝜺𝝂ός.
Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον 𝝳𝞀𝝰𝞂𝞃𝝸𝝹ό 𝝿𝝴𝞀𝝸𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ό 𝞃𝝶ς 𝝿𝝰𝝸𝝳𝝴ί𝝰ς, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς.

Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω της τηλεόρασης, «𝛙𝛖𝛘𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ά» 𝛑𝛒𝛐𝛄𝛒ά𝛍𝛍𝛂𝛕𝛂 𝛑𝛐𝛖 𝛉𝛂 𝛋𝛐𝛌𝛂𝛋𝛆ύ𝛐𝛖𝛎 𝛑𝛒𝛚𝛕ί𝛔𝛕𝛚ς 𝛕𝛐 𝛔𝛖𝛎𝛂ί𝛔𝛉𝛈𝛍𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛂 έ𝛎𝛔𝛕𝛊𝛋𝛕𝛂.Το πνεύμα θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα παρεμποδίζεται.....

Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε 𝛈 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛈𝛍𝛊𝛔𝛕𝛊𝛋ή 𝛆𝛖𝛗𝛐𝛒ί𝛂 𝛎𝛂 𝛄ί𝛎𝛆𝛊 𝛕𝛐 𝛍𝛐𝛎𝛕έ𝛌𝛐 𝛕𝛈ς 𝛂𝛎𝛉𝛒ώ𝛑𝛊𝛎𝛈ς 𝛆𝛖𝛕𝛖𝛘ί𝛂ς 𝛋𝛂𝛊 𝛖𝛑ό𝛅𝛆𝛊𝛄𝛍𝛂 𝛕𝛈ς 𝛆𝛌𝛆𝛖𝛉𝛆𝛒ί𝛂ς.
Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο, ότι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να καταπολεμηθεί.

Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν”.
------------------
[Μετάφραση του Αντώνη Καραβασίλη από τη γαλλική έκδοση: «L’obsolescence de l’homme», εκδ. IVREA, Παρίσι 2002.]»
-------------------------
Via: nobile.gr, .ploumistos, Helen Zagla | www.fractalart.gr | Eπιμ:Δ.Ντζαδήμα

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1Dh1Dv9hH8/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΟΙ ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ


Νίκος Σίμος

Η Ευρώπη εισπράττει τα επίχειρα της πρόσδεσής της στο άρμα της Δυτικής δυστοπίας.
Η βουλιμική και δουλική προς τα λόμπι συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτικών, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι πολύ κατώτεροι των ιστορικών περιστάσεων που υπαγορεύει ο ταραγμένος αιώνας που διανύουμε και που πρόθυμα  έσπευσαν, σχεδόν εντολοδοχικά,  να προσαρμόσουν τα «πλάνα αφηγήματα» της παγκοσμιοποίησης στην ΕΕ, οδήγησαν την - χρηματοπιστωτικά και μόνο - ενωμένη Ευρωπαϊκή κολεκτίβα σε πολιτικές επίπλαστης ευμάρειας (1993-2008) και σε δραματικές μεταβολές την 15ετια 2009-2024, στην οποία οι οικονομίες των  χωρών μελών του Νότου της Ευρωζώνης, θυσιάστηκαν για να διασωθεί το χρηματοπιστωτικό Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που απειλούνταν με κατάρρευση, μετά το ξέσπασμα της κρίσης της φούσκας των ακινήτων στις ΗΠΑ, που μεταδόθηκε σαν χρηματοπιστωτική κρίση γρήγορα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία του άλλοτε Δυτικού κόσμου.

Τώρα έρχεται «η ώρα του ταμείου» για την χρηματοπιστωτική κολεκτίβα της ΕΕ, η ώρα των αρνητικών αποτελεσμάτων των πολιτικών, που διέλυσαν και αποσάθρωσαν την Ευρωπαϊκή οικονομία αφού προσδέθηκαν άκριτα στο άρμα της δυτικότροπης παγκοσμιοποίησης,  του χρηματοπιστωτισμού και του «φαινόμενου»  πλούτου, δηλαδή του πλούτου που δεν εδράζεται σε εμπράγματες οικονομικές αξίες,  αλλά προέρχεται από την τυχοδιωκτική έκφανση του χρηματιστηριακού χρηματοπιστωτισμού, των υπερτιμημένων μετοχών και του χρηματιστηριακού παίγνιου των ισοτιμιών των fiat νομισμάτων και των ασφαλίστρων κινδύνου.

Έχω βαθύτατη την πεποίθηση ότι, το ενοποιητικό εγχείρημα στην Ευρώπη ( με εκκίνηση την συνθήκη του Μάαστριχτ), υπαγορεύτηκε και υποδείχθηκε από τους πέραν του Ατλαντικού παγκοσμιοποιητές, που προετοίμαζαν μεθοδικά το έδαφος για την ύπαρξη μιας παγκόσμιας απολυταρχίας, όπου οι λίγοι, συγκεντρώνοντας μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου  και κατευθύνοντας μέσω ενεργούμενων προσώπων την πολιτική, θα πετύχαιναν να εξουσιάσουν ακόμα και την ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, μέσα από ένα ψυχότροπο σχέδιο που χαλκεύεται σε βάρος της Παγκόσμιας κοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια.   

"Mind the Gap".



Ο Οswald ήταν απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας Δραματικών Τεχνών της Αγγλίας. Ηθοποιός κυρίως του θεάτρου, είχε εγκαταλείψει την υποκριτική και εργαζόταν σε μια εταιρεία που οργάνωνε ταξίδια και κρουαζιέρες. 
Γνωρίστηκε με την Margaret, μια Αγγλίδα γιατρό σε ένα από αυτά, το 1992 στο Μαρόκο.

Ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν αλλά δυστυχώς ο μεγάλος έρωτας της ζωής της Μάργκαρετ πέθανε το 2007.

Μια μέρα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2012, η Μάργκαρετ πλησίασε το προσωπικό στο σταθμό του μετρό Embankment. 
Τους ρωτούσε φανερά αναστατωμένη, πού είχε πάει η φωνή.

«Η φωνή;», δεν ήταν σίγουροι οι άνθρωποι τι εννοούσε.

«Η φωνή» είπε κάποια στιγμή η Μάργκαρετ. «Η φωνή του ανθρώπου που λέει "Mind the Gap".

«Mην ανησυχείτε» της εξήγησαν, «είναι το νέο ψηφιακό σύστημα, νέες φωνές για περισσότερη ποικιλία».

Κενό. 
Το προσωπικό τη ρώτησε αν ήταν καλά.

«Αυτή η φωνή» τους είπε η Μάργκαρετ, «ήταν του άντρα μου».

Ο Όσγουολντ δεν έγινε διάσημος από την θεατρική του καριέρα, αλλά μέχρι και πριν ψηφιοποιηθεί ο ήχος που ακούγεται στις πλατφόρμες (της Northern line) του μετρό του Λονδίνου ήταν η φωνή του “Mind the gap”.

Το ξερίζωμα του Ελληνισμού ο βαθύς πόθος του Ράμα

18/11/2024


Ο απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων και ακτιβιστής της αφύπνισης των Αλβανών κατά το τέλη του 19ου αιώνα Ναϊμ Φράσαρι – στα πλαίσια των σχεδιασμών της Αυστροουγγαρίας για την ίδρυση του κράτος τους – δημοσιεύει περί το 1890, στην ελληνική το ποίημα του “Ο αληθινός πόθος των Αλβανών”. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτόν τον “πόθο” στο παρών άρθρο.


Είναι προφανές ότι η αποστροφή του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα στη Θεσσαλονίκη ότι «ο όρος Βόρεια Ήπειρος είναι ένας όρος που έχει πεθάνει… πλέον στον 21ο αιώνα δεν ασχολούμαστε με το παρελθόν…», δεν ήταν από αυτές τις προσχηματικές αναφορές με σκοπό να χαϊδέψουν τα αυτιά των δήθεν προοδευτικών ότι “επιτέλους” πρέπει να απαλλαχτούμε από τα περιττά βάρη της ιστορίας και τα εμπόδια στην ειρηνική συνύπαρξη! Ούτε βέβαια ήταν μία απλή έξαρση εθνικιστικού παροξυσμού. Αυτά συνηθίζει ο Ράμα και διαψεύδει ή εκθέτει τους θιασώτες του ψευτοπροοδευτισμού του.

Επωφελούμενος των ανοιχτών συνόρων, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, της ανεκτικής φιλοξενίας του κατ’ ομολογία φίλου του Έλληνα πρωθυπουργού – πάντα οξύνους και οραματιστής – ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ουσιαστικά επανέλαβε λόγια του επί σχεδόν μία πεντηκονταετία εθνικο-κομμουνιστή δικτάτορα της χώρας, Ενβέρ Χότζα. Εν μέσω του κλίματος τρομοκρατίας που καλλιεργούσε η Σιγκουρίμι, ο Χότζα σε συνάντηση του με μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στη Γράψη της Δρόπολης, είχε πει ακριβώς τα ίδια λόγια.

Είναι προφανές πως το γεγονός ότι επαναλήφθηκαν αυτά τα λόγια στην Θεσσαλονίκη από τον “διάδοχο” του είναι κάτι πιο επικίνδυνο, αν αναλογιστούμε τις πολιτικές αφανισμού του Ελληνισμού απ’ τις πατρογονικές βορειοηπειρωτικές του εστίες που ασκεί το καθεστώς Ράμα, που στην πραγματικότητα είναι πιο επικίνδυνες ακόμη και απ’ αυτές που ασκούνταν επί Χότζα.

Εθνική εκκαθάριση

Στην ουσία ο πρωθυπουργός Ράμα στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν μόνο προκλητικός, ούτε προχώρησε έστω σε μία απλή διαπίστωση. Εξωτερίκευσε τους ενδόμυχους πόθους του καθεστώτος του και αποκάλυψε τους στόχους των πολιτικών που ασκούνται, ώστε να ολοκληρωθεί η ήπια εθνική εκκαθάριση επικράτειας της σύγχρονης Αλβανίας. Αυτό είναι ακριβώς που καθιστά το ζήτημα ιδιαίτερα ανησυχητικό.

Με δεδομένο την σοβαρότητα του ζητήματος και τον στοιχειώδη σεβασμό της ιστορικής πραγματικότητας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που επιμένουν να ζουν στην πατρώα γη τους – για να μην αναφερθούμε στην γεωστρατηγική σημασία αυτής της παρουσίας – οι δηλώσεις Ράμα θα έπρεπε να αποσπάσουν το ανάλογο ενδιαφέρον και την προσοχή των Αθηνών. Θα σταθούμε σε τρία μόλις στοιχεία που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι δεν υπήρξε μία απλή διατύπωση, αλλά ομολογία του σχεδιασμού του καθεστώτος Ράμα, η αναφορά από την Θεσσαλονίκη ότι «…η Βόρειος Ήπειρος πέθανε…».

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση τα εμπλεκόμενα μέρη γνωρίζουν από πριν τι επιδιώκουν και τι ελιγμούς και παραχωρήσεις μπορούν να κάνουν για να πετύχουν τον σκοπό τους. Όλοι γνωρίζουν,εκτός από την ελληνική κυβέρνηση που, καθώς δεν θέτει καμιά απαίτηση στην Τουρκία, η μόνη παραχώρηση που μπορεί να γίνει πάνω στην  εθνική κυριαρχία . Μια σοβαρή ελληνική κυβέρνηση θα έθετε τις παρακάτω οδηγίες στην Τουρκία στα πλαίσια των διμερών διαπραγματεύσεων, κάτι που θα μπορούσε να κάνει και η σημερινή δεν έπασχε από το σύνδρομο της υποτέλειας. Συγκεκριμένα:

1.  Επιστροφή της Ίμβρου και της  Τενέδου επειδή η Τουρκία ουδέποτε εφάρμοσε το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λοζάνης που προβλέπει ειδική διοικητική οργάνωση.

2.  Αποζημίωση  για τις ζημιές που υπέστη  η Ομογένεια της Κωνσταντινούπολης  από τις βιαιοπραγίες του Σεπτεμβρίου του 1955 (οι ελάχιστες αποζημιώσεις που δόθηκαν τότε φορολογήθηκαν με 100%, με συνέπεια να μη γίνει τίποτα στα χέρια των δικαιούχων).

3. Επίσημη  ακύρωση του  Τούρκο -Λιβυκού μνημονίου  που δεν έχει, εξάλλου, επικυρωθεί από τη Λιβύη.

4.  Απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων Κατοχής από την  Κύπρο  και  αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας , ως προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Άγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

5. Α πόσυρση της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου  στην ενδοχώρα της Τουρκίας γιατί αποτελεί απειλή για τα ελληνικά νησιά.

6.  Κατάργηση του  casus belli .

7. Άνοιγμα και λειτουργία της  Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

8. Επαναφορά της  Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας  στο μουσειακό καθεστώς που είχαν.

Γεωπολιτικές Ανατοποθετήσεις - Η εκλογή ΤΡΑΜΠ - Ελληνοτουρκικά


Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη συζήτηση για τους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς , στρατιωτικούς και γεωπολιτικούς ανασχηματισμούς σε συνθήκες παγκόσμιας αβεβαιότητας και μετασχηματισμών, σε ένα ασταθές υπαρξιακά μέλλον για τις κοινωνίες 

-Η Ευρώπη ανάμεσα στο δίπολο γεωστρατηγικών παικτών ισχύος, η πολυεπίπεδη κρίση της Δύσης και οι αμφιθυμίες του πολυπολικού αναδυόμενου κόσμου

- Τι σηματοδοτεί η αλλαγή διοίκησης στις ΗΠΑ και ποιες οι προεκτάσεις στα μεγάλα γεωστρατηγικά πεδία και τις μεγάλες περιφερειακές συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή , τι διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο 

- Η σύγκρουση με την Ρωσία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο στον καιρό του Τραμπ. Πώς οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να κατοχυρώσουν θεσμικά ό,τι κέρδισαν μέχρι τώρα στην Ευρώπη, τι συμβαίνει με τα BRICS και η βαθύτερη αναμέτρηση ΗΠΑ- Κίνας