Γερομοριάς
- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Τετάρτη 8 Μαΐου 2024
"Πολιτική ορθότητα" στην... Οθωμανική παραλλαγή της!
Κακλαμάνης κατά Μητσοτάκη για την προεκλογική «φιέστα» Rama στην Αθήνα – «Να την απαγορεύσουμε»
«Κάτι τέτοιο είχε κάνει η Merkel στον Erdogan, ο οποίος ζήτησε να πάει μιλήσει στους Τούρκους της Γερμανίας προεκλογικά»
Η «φιέστα» που ετοιμάζει ο Αλβανός πρωθυπουργός Edi Rama στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 2024, ακριβώς έναν χρόνο μετά την παράνομη και μεθοδευμένη σύλληψη και φυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Χιμάρας Φρέντι Μπελέρη, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις.
Εντός των αθηναϊκών τειχών, οι πολιτικές φωνές διαμαρτυρίες περιέργως δεν είναι πολλές (σ.σ. θυμίζουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε τον Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ), αλλά ευτυχώς μία εξ αυτών, ακούστηκε σήμερα στον «αέρα» του Open ιδιαίτερα ηχηρά.
«Η θέση μου είναι απόλυτα ξεκάθαρη. Δεν μπορεί να τον αντιμετωπίζουμε ως ηγέτη μας χώρας που υπάρχει το αίσθημα του δικαίου, που υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ δεν υπάρχουν. Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί να είναι ο Μπελέρης στη φυλακή και εμείς να υποδεχόμαστε και να επιτρέπουμε στον Edi Rama να μιλήσει σε ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα, οκ κανένα πρόβλημα. Να του απαγορεύσουμε την εκδήλωση. Η δική μου θέση είναι αυτή», είπε ο βουλευτής της ΝΔ Νικήτας Κακλαμάνης με σαφείς αιχμές προς το Μαξίμου.
Όσο για το αν μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να απαγορεύσει στον Edi Rama να πραγματοποιήσει την εκδήλωση-φιέστα που ετοιμάζει (σ.σ. πιθανόν να γίνει τελικά στο ΣΕΦ), στο ρεπορτάζ επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια τέτοια πρόθεση…
«Υπενθυμίζω ότι κάτι τέτοιο είχε κάνει η Merkel στον Erdogan, ο οποίος ζήτησε να πάει μιλήσει στους Τούρκους της Γερμανίας προεκλογικά. Και η Merkel του το απαγόρευσε. Του είπε ‘όχι προεκλογική εκδήλωση’».
Καλή Ανάσταση και Καλή Λευτεριά στην Κύπρο
50 χρόνια: Οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι
Του Λάζαρου Α. Μαύρου
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Ανάσταση που γιορτάζει την Ἑορτῶν Ἑορτή καί την Πανήγυρι Πανηγύρεων, επί μισό ήδη αιώνα σταυρωμένη στον Γολγοθά του τουρκικού Αττίλα, η μη Εκλιπούσα και ούπω τετέλεσται, εισέτι, Κυπριακή Δημοκρατία.
Στο εξηκοστό τέταρτο έτος της ηλικίας της. Γνωρίζουσα εκ γενετής, από τον ζυριχικό εκ βιασμού τοκετό του 1959 ότι, «ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου»…
Σταυρωμένη, σκλαβωμένη από τους Τούρκους επί 50 χρόνια η Κερύνεια, η Αμμόχωστος, η Μόρφου, η Καρπασία, ο Πενταδάκτυλος και όλα τα «άλλα καρτερικά ελληνικά ονόματα»…
Αναστάσιμος μεν ο λαός. Με πίστη, υπομονή κι ακλόνητη εγκαρτέρηση.
Δεν αξιώθηκε όμως ακόμη να αναδείξει ικανές Αναστάσιμες ηγεσίες.
Ευδοκιμούν ακόμη Γραμματείς και Φαρισαίοι, Πιλάτοι και Κεντυρίωνες, Κουστωδίες, Ιούδες. Καί τινες μειοψηφικοί όχλοι ανακράζοντες: «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν».
Και Ηττημένα Μυαλά. Που επιμένουν να τον οδηγούν στην κατάντια της υποταγής. Ώστε να συμβιβάζεται, να συμπράττει και να διαπραγματεύεται με τους σταυρωτές του. Επί σχεδίων αποκλεισμού και απαγόρευσης της Ανάστασης. Σχέδια νομιμοποίησης και μονιμοποίησης της Σταύρωσης…
Είχε καταγωγή ο Ναπολέων από την Μάνη και τους Κομνηνούς;
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- SHARE
Στις 5 Μαΐου 1821 πέθανε εξόριστος – ουσιαστικώς έγκλειστος – στο νησάκι της Αγίας Ελένης, όχι μακριά από τις αφρικανικές ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού, ο Μέγας Ναπολέων. Τα σχετικά με τον βίο και το έργο του είναι λίγο-πολύ γνωστά και δεν χρειάζεται εδώ να αναφερθούν παρά μόνο περιληπτικώς. Είχε γεννηθεί στο Αιάκειο της Κορσικής τον Δεκαπενταύγουστο του 1769 και ήταν παιδί του Καρόλου Βοναπάρτη (Buonaparte) και της Λαιτίτσιας Ραμολίνο.
Ο πατέρας του είχε αρχικώς πολεμήσει κατά των γαλλικών στρατευμάτων του Λουδοβίκου ΙΕ΄, που επιχειρούσαν να ενσωματώσουν την Κορσική στο βασίλειο της Γαλλίας. Όταν όμως οι Γάλλοι επικράτησαν, ο πατέρας του Ναπολέοντος συμβιβάστηκε με τη νέα κατάσταση και δέχτηκε να στείλει τον δευτερότοκο υιό του, Ναπολέοντα, στη Στρατιωτική Σχολή της Βριέννης (Brienne), ώστε να γίνει αξιωματικός.
Αυτό και έγινε. Αν και ο νεαρός Ναπολέων Βοναπάρτης ποτέ του δεν μπόρεσε να μιλήσει και να γράψει ορθά και με ευχέρεια τη γαλλική γλώσσα, μπόρεσε – χάρη στις εκπληκτικές ικανότητές του – να εξελιχθεί, μετά την έκρηξη και επικράτηση της Γαλλικής Επανάστασης, σε στρατηγό θεαματικώς νικηφόρο. Έτσι, το 1804 ανακηρύχθηκε “Αυτοκράτωρ της Γαλλικής Δημοκρατίας” (sic), αξίωμα που τελικώς – και λογικώς! – διαμορφώθηκε σε “Αυτοκράτορα των Γάλλων”.
Το 1812, η “Μεγάλη Στρατιά” του Ναπολέοντος εισέβαλε στη Ρωσία, όπου ηττήθηκε και κυριολεκτικώς αποδεκατίστηκε. Έτσι, τα στρατεύματα των συνασπισμένων αντιπάλων της Γαλλίας εισέβαλαν κατά το 1814 στο Παρίσι και υποχρέωσαν τον Αυτοκράτορα των Γάλλων να παραιτηθεί και να αποσυρθεί στην Έλβα, νησί της Μεσογείου, κοντά στις ακτές της ιταλικής Τοσκάνης. Εκεί αυτός διατήρησε τον αυτοκρατορικό του τίτλο, αλλά το μέγεθος της νέας του επικράτειας, δηλαδή η Έλβα, προσέδιδε σε αυτόν τον τελευταίο ουσιαστικώς χαρακτήρα γελοιότητας.
Έτσι, τον Μάρτιο του επόμενου έτους, 1815, ο Ναπολέων ξαναήλθε στη Γαλλία, ταχύτατα επικράτησε, μα τελικώς νικήθηκε (για λόγους μέχρι σήμερα ουσιαστικώς ανεξιχνίαστους) στο Βέλγιο, στη μάχη του Βατερλώ. Έτσι ο Ναπολέων, έχοντας πλήρως αποβάλει κάθε είδους αξίωμα, περιορίστηκε στο νησάκι της Αγίας Ελένης, έγκλειστος υπό βρετανική φρούρηση, και εκεί άφησε την τελευταία του πνοή. Παρά τα “κακά στερνά του” όμως ορθώς θεωρήθηκε Μέγας, επειδή αυτός έθεσε τις βάσεις του σύγχρονου Γαλλικού Κράτους.
Ναπολέων και Μάνη
Όλα τα ανωτέρω είναι γνωστά, οπότε – ευλόγως! – αναδύεται το ερώτημα: Τι μας ενδιαφέρουν αυτά σήμερα; Ε λοιπόν, μας ενδιαφέρουν – εμάς τους Έλληνες εννοώ. Και ιδού το γιατί:
- Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης όχι απλώς θαύμαζε, μα αγαπούσε τον Ναπολέοντα τον οποίο χαρακτήριζε ως “Θεό του Πολέμου”. Στο περιβάλλον του μάλιστα υφείρπε η άποψη ότι ο Αυτοκράτορας των Γάλλων καταγόταν από “Καλόμερους” της Μάνης.
- H δούκισσα του Αβραντές (Abrantès), σύγχρονη και φίλη του Ναπολέοντα, έχει σε δημοσίευμά της κατηγορηματικώς επισημάνει ότι ο Ναπολέων ήταν απόγονος της βυζαντινής (= ελληνικής) αυτοκρατορικής οικογένειας των Κομνηνών. Αυτό έχει σημασία, επειδή το όνομα της μητέρας της Αβραντές ήταν ξεκάθαρα ελληνικό: Πανωραία Στεφανοπούλου των Κομνηνών (Panoria Stephanopoli de Comnène).
- Δύο Βρετανοί ερευνητές, οι Τζωρτζ Φίνλαιυ (1799-1875) και Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011) έχουν σε έργα τους ανιχνεύσει και πιστοποιήσει την ύπαρξη του νήματος που συνδέει τους Κομνηνούς με τους Βοναπάρτη, πατρική οικογένεια του Μεγάλου Ναπολέοντος.
Δημήτρης Μάρτος: Η αβάσταχτη χαλαρότητα των εθνικών ανακλαστικών
Οι μεταπολιτευτικές ελληνικές αντιδράσεις απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, στην ουσία τους κατευναστικές ενώ στη ρητορική τους επαμφοτερίζουσες, φαίνεται τελικά να ευνοούν τη στρατηγική του εχθρού. Και επειδή το τουρκικό κράτος είναι εχθρικό κράτος, λόγω του στρατηγικού επεκτατικού του αναθεωρητισμού που θέλει την Ελλάδα δορυφόρο της και επαρχίες της τμήματα της «γαλάζιας πατρίδας», η πολιτική της «εύνοιας» αγγίζει τα όρια της εθνικής μειοδοσίας.
Η απολογητική απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα των «θαλασσίων πάρκων» ότι «είναι περιβαλλοντικό ζήτημα!», υπονοώντας ότι δεν άπτεται κυριαρχικών δικαιωμάτων, προκάλεσε σύγχυση και απογοήτευση. Η πολιτική κατευνασμού, εκτός του ότι δημιουργεί εκνευρισμό, θυμό και υποσκάπτει το ηθικό του λαού, δεν καταπραΰνει τους Τούρκους. Απεναντίας τους ξεθαρρεύει. Αυτή είναι η εμπειρία της μεταπολίτευσης.
Το τουρκικό κράτος όχι μόνον μας ταλαιπωρεί ιστορικά, μας συρρικνώνει και μας απειλεί, αλλά είναι και αντιδημοκρατικό, πολεμοκάπηλο και μη αποδεκτό, τουλάχιστον στην κοινή γνώμη του δυτικού κόσμου, ώστε να ελπίζουμε σε μια «εποικοδομητική συνάντηση». Και πώς μπορεί να χαριεντίζεται κανείς με τους εκπροσώπους αυτού του ιστορικού μορφώματος, που η μόνη σχέση που δημιουργούν είναι της έντασης και των απειλών και μετά σε καλούν να τους πεις ότι «όλα βαίνουν καλώς», και συ να ενδίδεις στο όνομα αφηρημένων και ανερμάτιστων κανόνων καλής γειτονίας;
Τι πάει να κάνει λοιπόν ένας Έλληνας πρωθυπουργός στην Άγκυρα; τι να αποδείξει; Ότι εμείς είμαστε πολιτισμένοι, που ανεχόμαστε τις αμφισβητήσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από ένα αδίστακτο και απατηλό καθεστώς και μάλιστα στο όνομα ενός παραπλανητικού καταλαγιάσματος των παραβιάσεων στο Αιγαίο; Ένας «πολιτισμένος» οφείλει να αποκαλύπτει αυτό το καθεστώς στα διεθνή φόρα και όχι να το διευκολύνει. Και πρέπει, τουλάχιστον, να του ζητήσει πρώτα να σταματήσει τις προκλήσεις του. Υπάρχουν και κάποιες κόκκινες γραμμές εθνικής αξιοπρέπειας.
Ο πρωθυπουργός δεν είναι κάποιος διπλωμάτης, είναι εκφραστής πρωτίστως του εθνικού φρονήματος και της εθνικής αξιοπρέπειας. Πώς μπορεί να συναντάται με τον ηγέτη ενός καθεστώτος που επιβουλεύεται εθνικά σου εδάφη, που ο στρατός του κατέχει το 37% της Κύπρου, που δεν σέβεται τα συλλογικά δικαιώματα των εθνοτήτων της Μικράς Ασίας, που δεν αναγνωρίζει την Γενοκτονία των Ποντίων, που μαγαρίζει την Αγία Σοφία και άλλα χριστιανικά μνημεία από το φυσικό και θεολογικό τους νόημα, που διεξάγει επιχειρήσεις εθνοκτονίας απέναντι στους Κούρδους, για να υπενθυμίσουμε κάποιες από τις ασχήμιες του τουρκικού κράτους;
Η ελαφρότητα της μεταπολιτευτικής εξωτερικής πολιτικής
Είναι χρήσιμο νομίζω να θυμηθεί κανείς ενόψει της συνάντησης της 13ης Μαΐου ότι η σύγχρονη φάση της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας άρχισε από τον Ιούνιο του 1985, με την περίφημη οδηγία του τότε πρωθυπουργού της προς το υπουργείο εσωτερικών της Τουρκίας, για τη διόρθωση όλων των χαρτών που αφορούσαν το Αιγαίο. Μια διόρθωση που ερχόταν ως συνέχεια της περιβόητης ΝΟΤΑΜ 714 του 1974 που δεν αναγνώριζε το εύρος του FIR Αθηνών, δηλαδή, ότι τα εναέρια σύνορα ταυτίζονταν με τα θαλάσσια, τα οποία ήταν αναγνωρισμένα από δύο διεθνείς συμβάσεις που υπέγραψε και η Τουρκία: του Σικάγου (ICAO) (1944) και του Παρισιού (1952). Τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας ορίστηκαν, με τη Συνθήκη της Λωζάννης, στη μέση γραμμή, ανάμεσα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στις ακτές της Μικράς Ασίας. Οι Ιταλοί, που κατείχαν τα Δωδεκάνησα, υιοθέτησαν τη μέση γραμμή με μια συμφωνία με τους Τούρκους το 1932, επεκτείνοντάς την μέχρι το Καστελόριζο. Μέχρι το 1974 η Τουρκία αναγνώριζε αυτά τα σύνορα.
Μετά την ανακοίνωση, όμως, το 1977, του Στεϊτ Ντιπάρτμεντ, ότι υπάρχουν «ασυνήθιστες γεωγραφικές διευθετήσεις στο Αιγαίο», χωρίς η ελληνική κυβέρνηση τότε να αντιδράσει, ενθαρρύνθηκε η Τουρκία να εκδώσει το 1985 νέους χάρτες που δεν παρουσίαζαν πλέον το Αιγαίο ως κλειστή ελληνική θάλασσα, αλλά ως θάλασσα με διεθνείς και εναέριες περιοχές που μπορούσαν να αναπτύσσονται και οι Τούρκοι. Αυτή η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, θα υποδαυλιστεί και από την ‘’συμφωνία’’ Παπανδρέου-Οζάλ στο Νταβός, το 1988, και το Σύμφωνο Γιλμάζ-Παπούλια, το 1989. Με πρόσχημα την αποφυγή πολέμου («μη πόλεμος») και την αναγνώριση των περιουσιών των Ελλήνων της Κπολης, οι συμφωνίες αυτές έδωσαν το δικαίωμα στην Τουρκία να κάνει «χρήση της ανοιχτής θάλασσας και του διεθνούς εναερίου χώρου του Αιγαίου», διασπώντας έτσι την ενότητα του, δρομολογώντας και τη στρατηγική της «συνδιαχείρισής» του.
Δευτέρα 6 Μαΐου 2024
Το λάθος «μήνυμα» της κυβέρνησης
Ο Απρίλης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, ως ο μήνας της Κύπρου. Την 1η Απρίλη του 1955, ξεκίνησε ο ηρωικός, εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων αδελφών, κατά των αποικιοκρατών Άγγλων, με αίτημα την (ανεκπλήρωτη) ένωση με την Ελλάδα. Τον Απρίλη του 2004, έχουμε το σχέδιο «Ανάν». Το ιστορικό διάγγελμα του γενναίου Παπαδόπουλου, στις 7-4-2004, με τα συγκλονιστικά λόγια: «Παρέλαβα κράτος, διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου και σε αναζήτηση κηδεμόνα». Καθώς και το μεγαλειώδες δημοψήφισμα, στις 24-4-2004, του Κυπριακού Ελληνισμού, που απέρριψε το σχέδιο «Ανάν», με ποσοστό 75,83%.
Επιπλέον, φέτος, έχουμε μια εμβληματική χρονιά. Την μαύρη επέτειο των 50 χρόνων εισβολής και κατοχής του μισού νησιού, από τους Τούρκους. Είναι το πιο πρόσφατο τραγικό γεγονός του Ελληνισμού, με την μόνη πρωτεύουσα διχοτομημένη!
Κι όμως, από την κυβέρνηση, κυριαρχεί το λάθος «μήνυμα». Αντί να έχει αφιερώσει όλο το 2024, στο μαρτυρικό νησί, με εκδηλώσεις μνήμης, διαμαρτυρίας και προβολής για τα 50 χρόνια σκλαβιάς, γιορτάζει, αποκλειστικά, τα 50 χρόνια της Ν.Δ. και της μεταπολίτευσης. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και με τα κομματικά παραρτήματα ανά την χώρα!
Τεχνητή Νοημοσύνη & Ψηφιακός Κόσμος Ευκαιρία ή Κίνδυνος;
Τεχνητή Νοημοσύνη & Ψηφιακός Κόσμος Ευκαιρία ή Κίνδυνος;
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΗ
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΝ ΔΙΗΓΗΜΑ
Στέλ. Κούκος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ο χαριτωμένος προ – κρούστης και λαλητής της λαμπριάτικης ευωχίας!
Γράφει ο Στέλιος Κούκος
Ανάσταση έρχεται και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πάλι μας κυνηγά! Εγώ λέω να τον αποφύγω, προσπαθώ, αλλά σαν να βρίσκομαι πάντα μέσα σε ένα γνωστό επεισόδιο, το οποίο επαναλαμβάνεται!
Ό,τι και να κάνω με ακολουθεί, με προλαβαίνει, με προφταίνει! Ναι! και από τον φεγγίτη παρεισφρέει και από την καμινάδα!
Ίδιος ένα δώρο! Ο ίδιος δώρο!
Ακόμη, και αν του φωνάζεις πως δεν θες τα δώρα του! Και πως πάει τελείωσε, σώθηκε η δική του παραμυθία τα Χριστούγεννα, ο Άι Βασίλης, τα Φώτα, το Πάσχα, ο Ρεμβασμός του!
Δεν νοιάζεται! Δεν τον κόφτει!
«Τελείωσες», του λέω, «Μπάρμπα μου», και εκείνος είναι περίχαρης που τέλειωσε και μένει ατελείωτος!
«Δεν είναι πολλά και ας είναι μερικά του λέω! Δεν καταξοδεύτηκες κιόλας»!
Και δεν είναι λίγα… Εννοώ τα πασχαλινά του διηγήματα. Αλλά τι να του πω για να με απαρατήσει;
Και ως επωδό, ρεφρέν δηλαδή, αναφωνούμε και οι δυο ταυτοχρόνως:
Κυριακή 5 Μαΐου 2024
Ξυδιάς: Το Ιστορικό Πρόσωπο του ΙΗΣΟΥ - Στην Αιχμή του δόρατος με τον Ά. Λαμπρόπουλο
ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/s9XaMvOomUA?si=TRRhOVEeQlBiAAvQ
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεύτε Λάβετε Φώς, Χριστός Ανέστη, Χρόνια Πολλά!
Τάκης Βαρβιτσιώτης
ΑΝΤΩΝΗΣ Ή ΑΔΩΝΙΣ ; Ι Έθιμα των ημερών στην Αγία Παρασκευή Λέσβου
της Μάγδας Αναγνωστή
Μέχρι τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, στην Αγία Παρασκευή, οι γυναίκες ασκούσαν ένα ιδιόρρυθμο έθιμο. Μπαίνοντας η Μεγάλη Σαρακοστή φυτεύαν σε γλάστρες σπόρους από το φυτό γόγγολη (Agrostemma githago) που στη διάλεκτο λέγεται «κουκουρόβλους», ένα ζιζάνιο των σιτηρών με μαλακούς αναρριχώμενους βλαστούς. Τις γλάστρες αυτές τοποθετούσαν σε σκοτεινό χώρο (κατώγι), ανάποδα ώστε να εξαναγκάσουν το φυτό να αντιστρέψει τη φορά του, και τις πότιζαν με χλιαρό νερό για να επιταχύνουν τη βλάστηση. Λόγω της έλλειψης χλωροφύλλης οι βλαστοί ήταν κατάλευκοι και, όταν ξανατοποθετούσαν σωστά τις γλάστρες, κρέμονταν εντυπωσιακά. Με τις ωραιότερες στόλιζαν τον επιτάφιο, και βέβαια ο συναγωνισμός ανάμεσα στις νοικοκυρές ήταν τεράστιος.
Τι παράξενο! Τους ίδιους αυτούς κρεμαστούς κήπους συναντάμε στα πανάρχαια χρόνια με την ονομασία «κήποι του Αδώνιδος» ως μέρος των λατρευτικών του Άδωνι, κατά τις γιορτές προς τιμήν του, που λάβαιναν χώραν (για φαντάσου!) κατά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, με την ονομασία Αδώνια.
Ο Άδωνις, ο ωραιότερος νέος που είδε ποτέ ο Κόσμος, αγαπήθηκε τόσο από την Αφροδίτη όσο και από την Περσεφόνη, και χρειάστηκε η παρέμβαση του Δία για να βρεθεί λύση στη διεκδίκηση: 6 μήνες τον χρόνο παραμονή στον Άδη με την Περσεφόνη και 6 μήνες στη γη με την Αφροδίτη. Φυσικά η γη πενθούσε όταν έφευγε ο Άδωνις (φθινόπωρο – χειμώνας) και γιόρταζε όταν επέστρεφε (άνοιξη – καλοκαίρι). Για την επιστροφή του Άδωνι γιορτάζονταν τα Αδώνια που ξεκινούσαν πένθιμα με ένα είδος κηδείας, περιφοράς ομοιωμάτων του Άδωνι με πένθιμους θρηνητικούς ύμνους, και ολοκληρώνονταν θριαμβικά με την επιστροφή – Ανάστασή του με χορούς και αφθονία τροφής. Τα ομοιώματα δε του Άδωνι κατέληγαν είτε στη θάλασσα, είτε σε κάποια πηγή, ή ποταμό, πάντως σε νερό. Μια σημαντική λεπτομέρεια: τα Αδώνια ήταν αποκλειστικά γυναικεία γιορτή.
Μύθοι και ιστορίες γύρω από τη γέννησή του, τους έρωτές του με την Αφροδίτη και τη σύντομη ζωή του υπάρχουν άφθονοι, με διάφορες παραλλαγές. Θα άξιζε ίσως να αναφερθούμε κάποια στιγμή σ' αυτούς. Για την ώρα θα σταθούμε μόνο στον θάνατό του που συνέβη σε κυνήγι ενός μεγάλου κάπρου (αρσενικό αγριογούρουνο), σταλμένου από τον Άρη που τον τύφλωσε η ζήλια, αφού, ως γνωστόν υπήρξε ο μόνιμος εραστής της Αφροδίτης. Από το αίμα του Άδωνι βάφτηκαν κόκκινα τα τριαντάφυλλα, που μέχρι τότε ήταν μόνο λευκά. Από τα δάκρυα της Αφροδίτης πάλι φύτρωσαν οι ανεμώνες (Anemone coronaria) και από το αίμα της που στάλαξε, καθώς ξετρελαμένη γύρευε τον Άδωνι και τρυπήθηκε από ένα αγκάθι, φύτρωσαν οι παπαρούνες (Papaver rhoeas). Κοντά σ' αυτά θα πρέπει να βάλλουμε και το φυτό Μύρρα ή Σμύρνα (Commiphora myrrha), στο οποίο μεταμορφώθηκε η μητέρα του Άδωνι, προϊόν του οποίου είναι μια ρητίνη που αποδίδει ένα πανάκριβο άρωμα. Πρόκειται για τα σμύρνα που προσέφεραν στον νεογέννητο Ιησού οι Μάγοι μαζί με λιβάνι και χρυσό. Πολλά λοιπόν ανοιξιάτικα φυτά συνδέονται με τους μύθους του Αδώνιου κύκλου. Είναι απολύτως φυσικό, καθώς στον Άδωνι φαίνεται να προσωποποιούνται όλες οι ζωοποιές και αναζωογοννητικές δυνάμεις της φύσης και ο ίδιος καταλήγει μια ακόμη (όπως για παράδειγμα ο Διόνυσος), θνήσκουσα και αναγεννώμενη θεότητα, ακολουθώντας τον ετήσιο κύκλο της ζωής. Άλλωστε, καθώς φανερώνει και το με αριθμό 62 fragmento της Σαπφούς (περίπου 630 – 570 π.Χ.) «κατθνάσκει, Κυθέρη ̓, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας» (πεθαίνει Αφροδίτη ο αβρός Άδωνις, γιατί καθόμαστε; στηθοκοπηθείτε κορίτσια και ξεσκίστε τα φορέματά σας), τα Αδώνια τελλούνταν ήδη στη Λέσβο από τον 7ο προχριστιανικό αιώνα, και τα μοιρολόγια για τον αδικοχαμένο νέο ήταν μέρος του τελλετουργικού.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ:Η γλώσσα είναι φως, όταν πρόκειται γιά την Ελληνική είναι το φως της οικουμένης
ΔΥΟ ΣΥΝΑΘΛΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΑΒΡΙΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ
ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Τρίτη 9 Απριλίου 2024
Sono profondamente shoccata ed addolorata, non ci sono parole per poter descrivere la grande perdita per noi tutti in termini umani ed intellettuale.
Michalis un uomo senza tempo e senza confini che ha combattuto per la Libertà di noi tutti.
Rimango legata a Voi ed il mio pensiero va a quella distesa di viti da uva della Agrofilia di Michalis, ed immagino che lui sia lì in mezzo a quel campo con il suo cappello in paglia a sorriderci ed invogliarci alla vita ed soprattutto alla conoscenza.
Είμαι βαθιά συγκλονισμένη και λυπημένη, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τη μεγάλη απώλεια για όλους εμάς σε ανθρώπινο και πνευματικό επίπεδο.
Ο Μιχάλης ένας άνθρωπος χωρίς χρόνο και χωρίς σύνορα που πάλεψε για την Ελευθερία όλων μας.
Ενώνομαι μαζί σας και η σκέψη μου πάει σε εκείνο τον τόπο με αμπέλια του Αγροφιλία του Μιχάλη, και φαντάζομαι ότι είναι εκεί στη μέση του αγρού με το ψάθινο καπέλο του να μας χαμογελά και να μας ενθαρρύνει στη ζωή και πάνω από όλα στη γνώση.
Ο Πόντιος Μιχάλης Καραλαμπίδης μας άφηκε για πάντα.
<< το σχολείο τη γλώσσα γραίκα Γ. Αντρεα Κρούπι >>.
Πασχάλια Σύναξη π. Βασίλειος Γοντικάκης
Τάσος Λειβαδίτης, "Ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας"
photo: Rediscovery of Antinous • Delphi | 1893.
Φεϊρούζ: Μια εκπληκτική ερμηνεία σε Ελληνικά και Αράβικα τη «Ζωή εν Τάφω» και το Χριστός Ανέστη! (video)
Φεϊρούζ: Μια εκπληκτική ερμηνεία σε Ελληνικά και Αράβικα
«Ζωή εν Τάφω»
Χριστός Ανέστη!
ΚΛΙΚ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να διαβάσετε μια παλιότερη συνέντευξή της στο Στάθη Τσαγκαρουσιάνο
Fairuz
H Fairuz θεωρείται η μεγαλύτερη φωνή του αραβόφωνου κόσμου και όχι μόνο.
Σάββατο 4 Μαΐου 2024
Ο Ελληνισμός στον Σημερινό Πόντο
Είναι μια Ανάσταδη κι αυτό!
Το τραγούδι του "τουρκο"Πόντιου λυράρη, δημοφιλή καλλιτέχνη στην Τουρκία, στον επίλογο της εκπομπής.
Η εκπομπή κάνει ένα οδοιπορικό στα ορεινά χωριά του Πόντου και στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, στα σπίτια, στα γλέντια, στους ανθρώπους που κρατάνε ακόμα ζωντανό το ελληνικό στοιχείο.
Του φτωχού τ’ αρνί – του Θεόδωρου Ε. Παντούλα
Του φτωχού τ’ αρνί
Όσα τραγούδια κι αν σου πω ο πόνος δεν γλυκαίνει
μαράζι έχεις στην ψυχή που όλο κοντανασαίνει
Κι ας σε γελούν οι άνθρωποι μέσα στην αγορά
αγρίμι ζυγωμένο μου στην τόση ερημιά
Εσύ είσαι αρνάκι του Θεού, είσαι σφαχτό του κόσμου
έχεις το Πάσχα μέσα σου κι απ’ εκείνο δωσ’ μου
Να γιοματίσω παιδεμούς που έχεις σοδιασμένους
να κεραστώ και τους καημούς που ‘χεις σιγουρεμένους
Παράδες όσους κι αν βαστούν, όποια τιμή κι αν δώσουν,
αυτοί που δεν επόνεσαν ποτέ δεν θα μερώσουν.
Σ’ εμάς στραγγίξαν τα νερά και χλόισε ο τόπος,
τα ψυχοκέρια γίνηκαν ο πιο δικός μας τρόπος.
Λίγο ψωμί, πολύ κρασί και η ευχή σου σώνει.
* Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την παραπάνω φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα.
Ρωσία: Καθηγητής Πανεπιστημίου διασώζει τα «Τσακώνικα», την αρχαία δωρική διάλεκτο των Σπαρτιατ
Η διάλεκτος των αρχαίων δωρικών διασώζεται, εκτός από τους απανταχού Έλληνες Τσάκωνες και σε περιοχές της Πελοποννήσου, και στη Ρωσία.
Υπεύθυνος για αυτό είναι ο 44χρονος διευθυντής του Τμήματος Ελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης, Μαξίμ Κισιλίερ, μελετητής της τσακώνικης διαλέκτου.
Είναι Ρώσος, μιλάει άπταιστα νεοελληνικά, γνωρίζει αρχαιοελληνικά και μιλάει...τσακώνικα, όπως οι ντόπιοι των χωριών της Τσακωνιάς, στην Πελοπόννησο. Και κάθε Τετάρτη από την έδρα του, την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, παραδίδει διαδικτυακά μαθήματα τσακώνικης διαλέκτου σε απανταχού Έλληνες Τσάκωνες, που φροντίζουν να μην χαθεί η αρχέγονη – δωρική γλώσσα των προγόνων τους.
«Δύο τόπους έχω στη ζωή μου, που με εκφράζουν απόλυτα. Είναι η Αγία Πετρούπολη, όπου μένω και το Λεωνίδιο», λέει ο Μαξίμ Κισιλίερ. «Από τις πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες που γνωρίζω πάρα πολύ καλά, τα νεοελληνικά είναι η γλώσσα της καρδιάς μου, αφού ασχολούμαι και με την έρευνα των ελληνικών διαλέκτων και ιδιωμάτων», λέει ο γλωσσολόγος, που μελετά τα μαριουπολιτικά των Ελλήνων της Ουκρανίας, τα τσακώνικα, τα κυπριακά, τα ποντιακά, και τη γλώσσα των Ελλήνων στην περιοχή της Χειμάρρας.
Τσακώνικα, μια «κρυφή γλώσσα»
«Μια φορά ένας Έλληνας παππάς με το φίλο του μέσα στο καράβι, στο λιμάνι της Οδησσού, σχολίασε στα τσακώνικα μια κοπέλα, νομίζοντας ότι σίγουρα δεν τους καταλαβαίνει κανείς. Αλλά, η Ρωσίδα κοπέλα, γύρισε και του απάντησε στα τσακώνικα. Έμειναν έκπληκτοι και οι δύο. Μετά η κοπέλα τους εξήγησε, ότι έχει φίλο Έλληνα, από το Λεωνίδιο και έμαθε τσακώνικα», αφηγείται ο γλωσσολόγος Μαξίμ Κισιλίερ.
«Η πραγματική αυτή ιστορία δείχνει ότι αν και η τσακνική διάλεκτος δεν ομιλείτε παντού στον κόσμο, όπως τα κυπριακά και τα ποντιακά, εν τούτοις παραμένει αναλλοίωτη κα σώζεται στις ημέρες μας», λέει ο καθηγητής.
Μέγα Σάββατο (π. Ευάγγελος Παπανικολάου)
ΤΟ ΚΟΙΝΌ ΜΑΣ ΒΊΩΜΑ
Του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου
Παρασκευή 3 Μαΐου 2024
Ένα σπάνιο film από το Άγιον Όρος πριν από 100 χρόνια.
ΠΗΓΗ:https://youtu.be/mM23EsC0w9o?si=2NIlLFZCCw-bkaLE
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Στέλιος Κούκος: Το ανδραγάθημα του μητ. Θεσσαλονίκης Γενναδίου εν μέσω γερμανικής κατοχής την Μεγάλη Παρασκευή του 1944
Γράφει ο Στέλιος Κούκος
Σαν ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό ανδραγάθημα εν καιρώ πολέμω μοιάζει η παράτολμη ενέργεια του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γενναδίου (1868-1951) η οποία πραγματοποιήθηκε εν μέσω γερμανικής κατοχής το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής του 1944.
Ο μητροπολίτης Γεννάδιος αψήφησε την δυναστική, βάρβαρη και απάνθρωπη εξουσία και επιτέθηκε λεκτικά κατά των τυράννων.
Ο Θεσσαλονίκης Γεννάδιος κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής έκανε ότι μπορούσε για να βοηθήσει τον δοκιμαζόμενο λαό, όπως συσσίτια, αλλά και προσπάθειες για την διάσωση καταδικασθέντων σε θάνατο.
Επίσης δεν δίστασε να συμπαρασταθεί και στους Εβραίους της πόλης πράγμα που αναγνωρίστηκε από την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του διπλωματικού αντιπροσώπου του Ισραήλ στη Θεσσαλονίκη, Ino Tiano ο οποίος σε αναφορά του στον ομόλογο του στην Αθήνα ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «ο διακεκριμένος κληρονόμος των αξιότιμων ιερέων της ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Μητροπολίτης Γεννάδιος, όχι μόνο ενεπλάκη προσωπικά στη διάσωση των δυστυχούντων Εβραίων, αλλά και παρενέβη με θέρμη ενώπιον του ναζιστικού καθεστώτος, εκ μέρους των Εβραίων της Θεσσαλονίκης».
Συνέχεια εδώ
https://agiatheodora.gr/blog/
ΠΗΓΗ:https://agiatheodora.gr/to-andragathima-tou-mit-thessalonikis-gennadiou-en-meso-germanikis-katochis-tin-megali-paraskevi-tou-1944/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Όταν η Ιστορία, γίνεται απολύτως ΕΠΙΚΑΙΡΗ...
Του Θανάση Κ.
ΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ;
Ή ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΕΝΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ;
Γ. ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ
Η επιτυχία μιας
εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τη συναίνεση των
πολιτών και κυρίως των άμεσα εξαρτώμενων από
αυτή. Για να καταστεί όμως αυτή
εφικτή πρέπει οι πολίτες να ομονοούν ως προς την φιλοσοφία της αλλαγής, τους
πολιτικούς και εκπαιδευτικούς στόχους της μεταρρύθμισης.
Στην περίπτωσή των Νέων Αναλυτικών
Προγραμμάτων θα πρέπει να απαντηθούν τουλάχιστον τα παρακάτω ερωτήματα: ποια η
αιτία των Ν.Α.Π., με ποιους στόχους, και ποιοι είναι οι πραγματικοί γεννήτορες
που επεξεργάστηκαν και σχεδίασαν την πρόταση για την εκπόνηση των Ν.Α.Π.
Το ερώτημα θα έπρεπε να είχε τεθεί από το 2001, όταν
εισήχθη στο σχολείο το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Σπουδών (ΑΠΣ) και έγινε η
συγγραφή των νέων σχολικών βιβλίων. Τότε
το πρώτο ερώτημα που έπρεπε να είχε απαντηθεί ήταν αν η διαθεματικότητα ήταν
προϊόν προτάσεων του Π. Ι. (Ματσαγγούρα-Αλαχιώτη) ή αποδοχή εκπαιδευτικών
πολιτικών από τη «συμμαχία των προθύμων»-μεταπρατών που επιβλήθηκαν και
σχεδιάστηκαν στην εσπερία. Να θυμηθούμε
ότι τότε ο κ. Ματσαγγούρας, αντιπρόεδρος του Π.Ι. έγραψε το βιβλίο του για τη
διαθεματικότητα και πρόλαβε την εισαγωγή της στο σχολείο πάντως όχι γιατί ο
ίδιος οραματίστηκε την αναγκαιότητά της και στη συνέχεια την επέβαλε αλλά απλώς
διότι γνώριζε ότι από την στιγμή που η Ε.Ε. σχεδίασε την ένταξή της στο
εκπαιδευτικό σύστημα της Ε.Ε. ήταν αυτονόητο ότι η μεταπρατική τάξη των
κυβερνώντων μας θα την υλοποιούσε;
ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Δεν υπάρχει ουδέτερο ιδεολογικά Α.Π.
Για να καταδείξω τη
βαρύνουσα σημασία του Αν. Προγράμματος στο εκπαιδευτικό σύστημα θα επικαλεστώ
τον Bernstein. Σύμφωνα με
τον B. Bernstein η επίσημη γνώση πραγματοποιείται μέσα από τρία συστήματα μηνυμάτων: 1)
το αναλυτικό πρόγραμμα, 2) την παιδαγωγική διεργασία, και 3) την αξιολόγηση (Bernstein 1989:63-4). Ενώ όμως, η
παιδαγωγική ορίζει αυτό που θεωρείται έγκυρη μετάδοση γνώσης και η αξιολόγηση αυτό που θεωρείται
έγκυρη πραγμάτωση αυτής της γνώσης, το αναλυτικό πρόγραμμα ορίζει αυτό που
θεωρείται έγκυρη γνώση (στο
ίδιο: 64).
Όμως ο ορισμός της έγκυρης
γνώσης, δηλαδή τι διδάσκεται και πόσο διδάσκεται, η σημασία που αποδίδεται σε
ένα γνωστικό αντικείμενο, δεν είναι ένα ουδέτερο ή ένα τεχνικό θέμα, αλλά ένα κυρίως
πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό ζήτημα,
καθώς η σχολική γνώση ως έγκυρη γνώση σε συνάρτηση με τους τρόπους διδασκαλίας
αξιολόγησης της μεταδιδόμενης γνώσης, απευθύνεται σε μαθητές με διαφορετική
κοινωνική καταγωγή και πολιτισμικό περιβάλλον.
Στη κριτική παιδαγωγική προστίθεται το μεγάλο ερώτημα «προς ποιου το όφελος» λειτουργεί το Α.Π.;
Π.Νέλλα :Ο Θάνατος του Θεού και η Ανάσταση του ανθρώπου ( Κείμενα για την Ανάσταση από τον ΓΕΡΟΜΟΡΙΑ)
Ο Π.Νέλλας υπήρξε ένας σπουδαίος θεολόγος και ιδρυτής του περιοδικού "Σύναξη".Ακριβώς επειδή τα κείμενα του όπως αυτό , που αναπαράγουμε από την ιστοσελίδα "Αντίφωνο", είναι σημαντικά και μαρτυρούν μια σημαντική θεολογική και θύραθεν παιδεία , αφορούν καίρια καθένα που στοχάζεται για την μοίρα του ανθρώπου.
Παναγιώτης Νέλλας
Το τελευταίο κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Το τελευταίο κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, λίγες ώρες πριν φύγει από αυτή τη ζωή, ήταν για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Θράκη....
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ
ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΕΥΓΕΝΗ
ΑΛΛΟ FORUM ΑΛΛΟ ΛΟΓΟΣ
επιδρομή θα έλεγα forum. Τα φόρα όπως τα ονομάζω.
FORUM Δελφών, forun εδώ, fοrum εκεί.
Ο μεγάλος Χαιρωνεύς και Δελφικός Πλούταρχος θα είναι οργισμένος για ευνόητους λόγους.
Ίσως για αυτό με παροτρύνει σε μια Αριστοφανική αντιμετώπιση της επιδρομής των forum. Θα μείνω όμως στον δικό του τρόπο, ήθος αναφερόμενος στην Θράκη. Εξ ου και το ηθικά, διδακτικά ευγενή.
Βέβαια είναι σίγουρο ότι οι σκηνοθέτες των forum δεν γνωρίζουν τον Πλούταρχο και δεν μπορούν να κατανοήσουν την αναφορά μου σε αυτόν. Δυστυχώς όμως ο Πλούταρχος απουσιάζει από την Ελληνική εκπαίδευση. Είτε με τους προ προηγούμενους, είτε τους προηγούμενους, είτε με του νυν Υπουργούς Παιδείας. Να επανέλθουμε στο θέμα μας.
Πρώτον. Μία έντιμη σοβαρή διανοητικά και πολιτικά συζήτηση για την Θράκη – αγορά όχι το κακοχωριάτικο FORUM – αρχίζει από το γνωστό σχέδιο μου για την περιοχή. Ότι καλύτερο παρήγαγε η ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική. Ξεδιπλώθηκε έξυπνα με πολλές πράξεις επί δύο δεκαετίες. Έπρεπε να διδάσκεται.
Όταν δεν αρχίζει από αυτό η συζήτηση και εφαρμογή τότε αποτελεί συνέχεια της πολιτικής ως φτηνός ηλεκτρονικός λαϊκισμός. Για να είμαι περισσότερο ακριβής επιστημονικά, ως συνέχεια της πολιτικής ως απάτη. Ας μην καταφύγω προς το παρόν στον Αριστοφάνη με ένα λογοτεχνικό ή κινηματογραφικό τίτλο.
Εφαρμόστε λοιπόν αυτά τα μικρά και μεγάλα που πρότεινα.
Η γη, οι τόποι, οι άνθρωποι της κατακρεουργημένης Θράκης – έγραψε ο Χέμινγουεϊ γι΄αυτό – αξίζουν σεβασμό και όχι ύβρεως. Αλλά και οι πολίτες και οι εκπρόσωποι των τοπικών και περιφερειακών θεσμών οφείλουν να υπερασπίσουν τον αυτοσεβασμό τους, την δυναμική του τόπου τους.
Δεύτερον. Ο Αλέξης – το όνομα είναι Τραπεζουντίνο – ήταν έντιμος διανοητικά. Άρχισε αυτήν την συζήτηση αλλά δεν την προχώρησε. Περισότερο δεν την οικοδόμησε. Τι εννοώ στο “ ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου ˮ σελίδα 162. Αλλά ρωτήστε τον πρώην Δήμαρχο Ευάγγελο Λαμπάκη, τον πρώην Πρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο. Διαβάστε επίσης την ομιλία μου στο εσωτερικό του ναού Αγίου Ελευθερίου Αλεξανδρουπόλεως τον προηγούμενο Δεκέμβριο στο Πόλις- Αγορά.
Αν προχωρούσε ο Αλέξης αυτό που ακύρωσε αντιδημοκρατικά, πλεγματικά και ανεύθυνα ο Σημίτης θα ήμασταν αλλού.
Τρίτον. Προς τους ευγενείς εμπλεκόμενους: διαβάστε το κείμενο Αλεξανδρούπολης Πετρελαιούπολης ή Νέα Πολυκεντρική Πόλη στο “ ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου ˮ.
Τέταρτον. Τέλος επί μία και πλέον εικοσαετία οικοδόμησα ένα σχέδιο από την Αλεξανδρούπολη, το Μπουργκάς, τον Δούναβη, την Οδησσό, όλο τον Εύξεινο.
Δεν είπα “ κορίτσια ο στόλος ˮ. Σοβαρευτείτε λοιπόν
Υ.Γ. Ένα πολύ επίκαιρο αποκαλυπτικό του κενού του συστήματος χώρα από τον πρόλογο του βιβλίου “μία Ελλάδα με Δέκα Λιμάνια θα ήταν μία άλλη Ελλάδα. Αντί ένα και αυτό ανολοκλήρωτο. Ανύπαρκτης διασυνδεσιμότητας και στερούμενου οδικής και σιδηροδρομικής προέκτασης στην εθνική και ευρωπαϊκή ενδοχώρα… ˮ
ΠΗΓΗ:https://malkidis.blogspot.com/2024/05/blog-post_49.html
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com