Αυτά τα "Αχ"...

Από το fb του Βασίλη Λαμπόγλου 

Η κοπέλα, κόρη ή εγγονή, άφησε τον υπερήλικα στην καφετέρια.

Περίπου ένα 20λεπτο έκαναν να διασχίσουν 100 μέτρα.                 

Ο εγκέφαλος του ανθρώπου δεν του έδινε καν οδηγίες για περπάτημα.

Την άκουσα να του λέει γλυκά... 

"'Κάτσε εδώ και θα έρθω να σε πάρω στις 3''.

Εκείνος, τίποτα, καμία αντίδραση.

Βλέμμα απλανές, χαμένο.

Ύστερα η κοπέλα παρήγγειλε για τον συγγενή της ένα βαρύ γλυκό και έφυγε.

Το ραντεβού μου είχε φύγει και μένα, αλλά είχα αποφασίσει να κάτσω ακόμη λίγο μόνος μου.

Το βλέμμα μου συνέπεσε μ' αυτό του παππού. 

Άρχισε να βγάζει άναρθρες κραυγές. Ευτυχώς δεν υπήρχε κανείς άλλος να τρομάξει ή να δυσανασχετήσει με την κατάσταση.

Σηκώθηκα κι έκατσα στο τραπέζι του.                                                                                   

''Τι νέα;'' τον ρώτησα, μην περιμένοντας απάντηση.

Ο παππούς άπλωσε όσο μπορούσε το χέρι του για να πιάσει τον καφέ.

Δεν τα κατάφερε.

Κανένας μόνος!

από Σίσσυ Κόσσυβα

Πηγαίνει στο οικοτροφείο που διαμένει
η μητέρα της δύο φορές την εβδομάδα!
Το οικοτροφείο ήταν η μοναδική λύση για την ασθένεια της μητέρας της.
Δεν μπορούσε πια να μένει μόνη.
Η άνοια την έκανε να ξεχάσει τα πάντα!
Από τα πιο απλά να ντύνεται, να χτενίζεται να ετοιμάζει το φαγητό της, μέχρι και να νοικοκυρεύει το σπιτικό της!
Η άλλοτε δυναμική κ. Ελένη , που όριζε τα πάντα και δεν της ξέφευγε τίποτα, τώρα δεν γνωρίζει τίποτα, κάθεται ήσυχη σε μια γωνιά και χαζεύει έξω από το παράθυρο.
Ευτυχώς, μοιάζει να μην έχει αγωνία και λύπη. Δείχνει ήσυχη και ψάχνει αφορμές να γελά.
Η Αρσινόη πάλεψε σκληρά με τις τύψεις της και με τον εαυτό της όταν κλήθηκε να αποφασίσει για την νοσηλεία της μητέρας της σε οικοτροφείο. Δεν θα την συναντούσε ποτέ πια μέσα στο ζεστό, πατρικό της σπίτι γεμάτο από τα χρώματα και τα αρώματα που την ανέθρεψαν!
Έβαλε την λογική μπροστά και στηρίχτηκε στην χαρά της συνάντησης! Κάτι από τα μάτια της, κάτι από τα χέρια της, κάποια έκφραση θα της θύμιζε την μητέρα της.
Η κ. Ελένη χαμογελά ευγενικά όποτε την βλέπει αλλά δεν την γνωρίζει πλέον!!!
Ούτε το όνομα της, ούτε πως είναι κόρη της!!
- "Μαμά μου, τι κάνεις;"

Άνοια: 14 παράγοντες κινδύνου για μείωση κρουσμάτων κατά 45% Άνοια: 14 παράγοντες κινδύνου για μείωση κρουσμάτων κατά 45%

Από Catherine Feore | Euractiv | Μεταφρασμένο από Μαριάνθη Πελεκανάκη

Μια ανασκόπηση της έρευνας βρίσκει αδιάσειστα στοιχεία για την προσθήκη της μη θεραπευμένης απώλειας όρασης λόγω γλαυκώματος ή καταρράκτη και της υψηλής LDL χοληστερόλης, γνωστής ως «κακής» χοληστερόλης, ως νέων παραγόντων κινδύνου. [Photo: Morris MacMatzen/Getty Images]

Η τελευταία παγκόσμια έκθεση του Lancet για την πρόληψη, την παρέμβαση και τη φροντίδα της άνοιας διαπιστώνει ότι περίπου το 45% των περιπτώσεων άνοιας μπορούν δυνητικά να προληφθούν με την αντιμετώπιση 14 παραγόντων κινδύνου.

Η έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 31 Ιουλίου, είναι τα πιο πρόσφατα και επικαιροποιημένα στοιχεία της Επιτροπής του Lancet για την άνοια από το 2020.

Μια ανασκόπηση της έρευνας βρίσκει αδιάσειστα στοιχεία για την προσθήκη της μη θεραπευμένης απώλειας όρασης λόγω γλαυκώματος ή καταρράκτη και της υψηλής LDL χοληστερόλης, γνωστής ως «κακής» χοληστερόλης, ως νέων παραγόντων κινδύνου.

Στην έκθεση, αναφέρονται επίσης και οι ενημερωμένες εξελίξεις στους βιοδείκτες για την ανίχνευση της νόσου Αλτσχάιμερ και οι νέοι ορισμοί της νόσου και της εξέλιξής της.

Σύμφωνα με την Alzheimer Europe, 9,1 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν με άνοια στην ΕΕ μέχρι το 2025. Προβλέπουν ότι ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να ανέβει στα 14,3 εκατομμύρια άτομα μέχρι το 2050.

Η άνοια είναι ήδη η τρίτη κύρια αιτία θανάτου, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, επιβαρύνει την οικονομία με κόστος 392 δισ. ευρώ.

«Είναι αξιοσημείωτα ελπιδοφόρα, οι παρεμβάσεις όπως η μείωση του αλκοόλ και του καπνίσματος, η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης μειώνουν τον κίνδυνο», δήλωσε ένας από τους συντάκτες της έκθεσης, ο καθηγητής Gill Livingston του University College του Λονδίνου.

Ενώ ορισμένοι παράγοντες μπορεί να αντιμετωπιστούν με την προώθηση καλύτερων επιλογών μέσω εκστρατειών δημόσιας υγείας, τομείς όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η εξασφάλιση πρόσβασης σε προσιτά τρόφιμα καλής ποιότητας και η πρόληψη του καπνίσματος απαιτούν ευρύτερη κυβερνητική παρέμβαση.

Ο Covid-19 οδηγεί σε εγκεφαλικές αλλαγές και άνοια παρόμοια με το Αλτσχάιμερ, διαπιστώνει νέα μελέτη που βασίζεται σε τεχνητή νοημοσύνη

Σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα, ο Covid-19 μπορεί να οδηγήσει στον τύπο των εγκεφαλικών αλλαγών που είναι κοινές στη νόσο του Αλτσχάιμερ και μια ομάδα επιστημόνων έχει εντοπίσει τους μηχανισμούς με τους οποίους μπορεί να προκαλεί τέτοιες βλάβες.

© Getty Images / NurPhoto.

Οι γνωστικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας, αναφέρονται όλο και περισσότερο ως επιπλοκή του εξαιρετικά μεταδοτικού ιού SARS-CoV-2 που προκαλεί τον Covid-19, αποκάλυψαν ερευνητές πίσω από την πρόσφατη μελέτη στην κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο. 

« Οι αναφορές για νευρολογικές επιπλοκές σε ασθενείς με Covid-19 και ασθενείς με «μακρινούς αποστολείς», των οποίων τα συμπτώματα επιμένουν μετά την εξάλειψη της λοίμωξης γίνονται πιο συχνές, υποδηλώνοντας ότι [ο ιός] μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου », είπαν οι συγγραφείς της μελέτης. , το οποίο δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Alzheimer's Research & Therapy . 

ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ RT.COM1 στους 3 επιζώντες του Covid-19 αναπτύσσει νευρολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα μέσα σε 6 μήνες - μελέτη

Ο στόχος των ερευνητών ήταν να αποκαλύψουν τους μηχανισμούς που ευθύνονται για επιπλοκές που σχετίζονται με τον εγκέφαλο, όπως το παραλήρημα και η απώλεια γεύσης ή όσφρησης που συχνά εντοπίζονται σε ασθενείς με νέο κορωνοϊό. Για να γίνει αυτό, συνέκριναν σε μοριακό επίπεδο τα γονίδια-ξενιστές του Covid-19 και εκείνα που ευθύνονται για ορισμένες νευρολογικές διαταραχές.

Έχοντας συλλέξει τα δεδομένα τόσο των ασθενών με Covid-19 όσο και των ατόμων που πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη για να μετρήσουν την εγγύτητα μεταξύ τους. Ανέλυσαν επίσης τυχόν γενετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στον νέο ιό να μολύνει εγκεφαλικούς ιστούς και κύτταρα, εντοπίζοντας « σημαντικές σχέσεις που βασίζονται σε δίκτυο » μεταξύ του Covid και του Αλτσχάιμερ. Κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ μπορεί να είναι πιο ανυπεράσπιστοι έναντι του θανατηφόρου ιού, καθώς έχουν μειωμένο αριθμό ορισμένων προστατευτικών αντιιικών γονιδίων. 

Πριν μάθω να ξεχνώ

από

 Σίσσυ Κόσσυβα

 -

22 Σεπτεμβρίου 2021

0

460

Περιφέρεται στο δωμάτιο ανήσυχη και νευρική. Σκιάζεται στο πρόσωπο της η αγωνία του αγνώστου, στο βλέμμα της ο τρόμος της μοναξιάς και στις δυσκολεμένες απότομες κινήσεις της, το άγχος και ο φόβος ανθρώπου, που βρέθηκε ξαφνικά στη ζωή… Σε μια νέα ζωή τόσο φοβική, τόσο μοναχική, τόσο απροσδιόριστη, τόσο ξένη!

Τι κι αν η προηγούμενη ζωή της ήταν γεμάτη ανθρώπους; Σύντροφο, παιδιά, συγγενείς, φίλους… Σε τούτη τη ζωή είναι απόλυτα μόνη!

Τι κι αν στην προηγούμενη ζωή της είχε μαζέψει πτυχία, διακρίσεις, γνώσεις και εμπειρίες; Σε τούτη τη ζωή δεν γνωρίζει τίποτα. Ούτε να διαβάζει, ούτε να γράφει, ούτε να πιάνει το μολύβι στα κουρασμένα χεράκια της!

Τι κι αν στην προηγούμενη ζωή της ήταν καθαρή, περιποιημένη, γεμάτη στολίδια, αρώματα και χρώματα; Σε τούτη την ζωή φορά ανάποδα τα παπούτσια της, αφήνει μπερδεμένα τα μαλλιά της και δεν ξέρει να κουμπώσει τα κουμπιά της!

Τι κι αν στη προηγούμενη ζωή της ταξίδεψε σε τόπους μακρινούς και ξένους; Σε τούτη τη ζωή δεν «χωρά» σ’ ένα μικρό δωμάτιο! Σαν χαμένη μέσα σ’ αυτό! Ξένη σ’ όλα, με όλους στο καθετί! Τι κι αν στη προηγούμενη ζωή είχε σκέψεις, κρίση, όνειρα, επιθυμίες; Σε τούτη την ζωή έχει μόνο αίσθημα ξενιτείας και μοναξιάς. Στέκεται στο παράθυρο και κοιτά με βλέμμα άδειο, τα ψηλά δένδρα και τα ανθισμένα λουλούδια. Άραγε τα κοιτά ή κι αυτά είναι ξένα;

Άνοια! Μια βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων χωρίζει την ζωή στα δυο! Στην προηγούμενη ζωή σου και στη νέα άγνωστη ζωή σου! Ξένος μέσα στη ζωή σου! Η κ. Ιριγένεια ζει ξαφνικά ξένη στη ζωή της και προσπαθεί να προσαρμοστεί σ’ αυτή. Η συναναστροφή μ άλλους ενοίκους του ιδρύματος δεν την βοηθά! Δεν θυμάται πια να μοιράζεται, δεν ξέρει να συζητά, δεν αντιλαμβάνεται ότι κι εμείς. Κι αυτό το βαθύ αίσθημα της ξενιτείας… Μου μοιάζει τόσο γνώριμο! Αν ψάξουμε στις ψυχές μας… όλοι θα βρούμε πληγές ξενιτειάς! Ξένοι Θεού και ανθρώπων! Ξένοι εαυτού και Αλήθειας! Ξένοι αγάπης και προσφοράς! Τι άλλο μένει εκτός από την αγάπη;;;

Έχω άνοια: άκου τι νιώθω, άκου τι χρειάζομαι!

«Άνοια», δυστυχώς μια όλο και συχνότερη λέξη τα τελευταία χρόνια. Τρομακτική και ακατανόητη που φέρνει τόσες αλλαγές για τον ασθενή και τους φροντιστές του. Αν οπτικοποιούσα την άνοια, θα την παρομοίαζα με πέπλο ομίχλης που καλύπτει τον υγιή εγκέφαλο. Κάποιες φορές τα σημεία που «πιάνει» η ομίχλη δε λειτουργούν σωστά.  Άλλες φορές το τοπίο ξεκαθαρίζει και ο άνθρωπος έχει μια διαυγή μέρα. Επίσης, θα την παρομοίαζα με γυμνωμένα και μπερδεμένα καλώδια που δεν κάνουν σωστή επαφή. Άλλοτε βραχυκυκλώνουν και οι αναμνήσεις μπερδεύονται. Άλλες φορές σταματούν να είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού και το σήμα δε φτάνει στους μύες ή στο κέντρο των αναμνήσεων. Σε όλες τις περιπτώσεις, όμως, ο άνθρωπος είναι εκεί. Νιώθει, σκέφτεται και, συχνότερα από όσο πιστεύουμε, κατανοεί. Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά άτομα με σοβαρή άνοια, ενώ δεν μπορούν να θυμηθούν τα ονόματα των ανθρώπων που τους φροντίζουν, μπορούν να θυμηθούν ποιος τους φέρθηκε με ευγένεια και ποιος όχι. Έτσι, στο πρόσωπο του πρώτου δείχνουν θετική προδιάθεση ενώ στου δεύτερου όχι.

Σε αυτό το άρθρο, λοιπόν, δε θέλω να μείνω στο επιστημονικό κομμάτι της άνοιας, αλλά στο βίωμα του πάσχοντος και την εμπειρία του, όπως τη βλέπω και την ακούω καθημερινά: όταν σε μία «καλή» του μέρα ο άνθρωπος μου μιλά ή μου δείχνει με τις μη-λεκτικές κινήσεις αυτά που νιώθει και θέλει. Σας τα μεταφέρω.

«Φαντάσου ότι μια συνηθισμένη ημέρα πηγαίνεις στη δουλειά σου και ξαφνικά νιώθεις ότι ο δρόμος, που περπατάς κάθε μέρα, είναι άγνωστος. Το περίπτερο που κάθε μέρα έπαιρνες εφημερίδα είναι σαν να το βλέπεις πρώτη φορά. Έχεις χαθεί…σε έναν δρόμο που περπάτησες χίλιες φορές. Φαντάσου ότι μια μέρα βάζεις να βράσεις μακαρόνια μέσα στην καφετιέρα. Αναρωτιέσαι γιατί δε βράζουν και, όταν τα παιδιά σου σ’ το επισημαίνουν, καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Ντρέπεσαι και νιώθεις τρόμο στη διαπίστωση ότι έκανες τέτοιο λάθος.

Τι σας ζητά το άτομο με άνοια όταν λέει "Θέλω να πάω στο σπίτι μου"

ΤΟ BLOG

01/07/2018 08:04 EEST | Updated 01/07/2018 09:22 EEST

• Όλγα Λυμπεροπούλου

  Nευροψυχολόγος με ειδίκευση στην Τρίτη Ηλικία και τις Άνοιες

″Θέλω να πάω στο σπίτι μου”: ένα συχνό και, φαινομενικά σαφές αίτημα των ανθρώπων με άνοια που, δικαίως, αφήνει τους φροντιστές τους πληγωμένους και ανήμπορους να αντιδράσουν. Πώς να καθησυχάσεις έναν άνθρωπο που δεν αναγνωρίζει το ίδιο του το σπίτι; Η απάντηση βρίσκεται σε όλα αυτά που το αγαπημένο σας πρόσωπο θέλει να σας πει, αλλά δεν μπορεί.

Τι σημαίνει η φράση ”Θέλω να πάω στο σπίτι μου”;

Όταν ένας άνθρωπος με άνοια ζητά επίμονα να πάει στο σπίτι του, αυτό που στην πραγματικότητα σας λέει είναι ότι, για κάποιο λόγο, τη δεδομένη στιγμή αισθάνεται άβολα. Δεν είναι σε θέση να σας περιγράψει τι ακριβώς φταίει, όμως υπάρχει μία πραγματική και απόλυτα λογική αιτία που του δημιουργεί μία δυσάρεστη αίσθηση. Η φράση ″Θέλω να πάω στο σπίτι μου” μπορεί να σημαίνει:

· ″Πεινάω” ή ″Διψάω”

· ″Θέλω να πάω στην τουαλέτα”

· ″Ζεσταίνομαι” ή ”Κρυώνω”

· ″Νυστάζω”

· ″Πονάω”

· ″Κουράστηκα”

· ″Με ενοχλεί ο θόρυβος / ο πολύς κόσμος”

· ″Βαριέμαι”

· ″Φοβάμαι”, ”Ντρέπομαι”, ”Είμαι στενοχωρημένος / θυμωμένος”

· ″Χρειάζομαι μια αγκαλιά”

Ποιο είναι το σπίτι στο οποίο θέλει να πάει ο άνθρωπος με άνοια;

Καληνύχτα;

Το 1906, ο γερμανικής καταγωγής επιστήμων Alois Alzheimer περιγράφει για πρώτη φορά τη νόσο του Alzheimer στο ευρύ κοινό, μιας ασθένειας άρρηκτα συνυφασμένης με την άνοια, μιας ασθένειας ικανής να στοιχειώσει το νου εκατομμυρίων ανθρώπων ανά την υφήλιο.Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων που προσβάλλεται από την προαναφερθείσα νόσο αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια, με τους απανταχού ειδικούς να συνιστούν στα άνω των 65 ετών άτομα να εστιάσουν στα δυσχερή συμπτώματά της έγκαιρα. Ωστόσο, παρά την όποια προσπάθεια ειδικών και μη, η εν λόγω ασθένεια δρα αποτελεσματικά, εγκλωβίζοντας πρόσφορο έδαφος του εν λειτουργία εγκεφάλου, διαγράφοντας αναμνήσεις, εμπειρίες και… πρόσωπα, ενώ η μη αντιστρεψιμότητα της κατάστασης την κατατάσσει ευθέως ανάμεσα στις πιο επιβλαβείς παθήσεις. Το προσβαλλόμενο θύμα δεν μπορεί πλέον να αντιληφθεί, έστω, συγκυρίες και καταστάσεις, με το θάνατο να λογίζεται ως η κύρια οδός. Επιπλέον, το Alzheimer, προκειμένου να επεκτείνει την παρουσία του στην… αιωνιότητα, καλλιεργεί νέες μορφές και υποστάσεις, που στόχο τους έχουν την ανόρθωση της άνοιας. Μια από τις καιριότερες μορφές του, λοιπόν, είναι και το «βραδινό σύνδρομο», με βάναυσες και επικίνδυνες συνέπειες να καταλαμβάνουν κάθε του κίνηση.