Ο άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς (18 Οκτωβρίου)
Ο Λουκάς, ο μέγας ευαγγελιστής, καταγόταν από την Αντιόχεια τη Μεγάλη της Συρίας, ήταν ιατρός στο επάγγελμα και άριστος γνώστης της ζωγραφικής τέχνης.
Κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα της Ρώμης Τίτου Κλαυδίου (41-54 μ. Χ.) ο Λουκάς βρισκόταν στη Θήβα της Βοιωτίας και ασκούσε το ιατρικό επάγγελμα. Εκεί συνάντησε τον απόστολο Παύλο και, πιστεύσας στο Χριστό, εγκατέλειψε την πατρική του πλάνη, την ειδωλολατρία. Έτσι λοιπόν έπαυσε να ασχολείται με την ιατρική επιστήμη, θεραπεύοντας τα σώματα, και αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, για να οδηγεί τις ψυχές στην οδό της σωτηρίας και της λυτρώσεως.
Ο Λουκάς, πέραν του προφορικού του κηρύγματος συνέγραψε, καθ’ υπαγόρευση του αποστόλου Παύλου, το φερώνυμό του Ευαγγέλιο, το οποίο απέστειλε σε κάποιον ηγεμόνα, ονόματι Θεόφιλο, που πίστευσε στο Χριστό. Αργότερα συνέγραψε και τις Πράξεις των Αποστόλων, προς χάρη του ίδιου προσώπου, δηλαδή του Θεόφιλου. Μετά τον αποχωρισμό του από τον απόστολο Παύλο, ο Λουκάς περιόδευσε και κήρυξε το Ευαγγέλιο σε όλη την Ελλάδα και τελικά κατέληξε και πάλι στη Θήβα της Βοιωτίας, όπου, καθώς λένε, ανεπαύθη εν ειρήνη, σε ηλικία ογδόντα ετών. Στον τόπο δε που ενταφιάστηκε το σώμα του, ο Θεός, θέλοντας να δοξάσει τον πιστό αυτόν εργάτη και θεράποντά Του, έβρεξε κολλύρια στο μνήμα του, σύμβολα της ιατρικής του επιστήμης. Έτσι ο τάφος του Ευαγγελιστή έγινε πασίγνωστος.