ΟΙ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ (1825 & 1827).

 Δύο τολμηρές αλλά αποτυχημένες απόπειρες καταστροφής του αιγυπτιακού στόλου

του ΧΡΟΝΗ ΒΑΡΣΟΥ

Φιλολόγου-Ιστορικού ερευνητή

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία (τεύχος 316, Δεκεμβρίου 2023)

Η Αλεξάνδρεια σε γαλλικό χάρτη με τα δύο λιμάνια της. Διακρίνεται καθαρά το δυτικό λιμάνι του Ευνόστου, όπου και ο αιγυπτιακός ναύσταθμος, που σημειώθηκαν οι δυο επιθέσεις του ελληνικού ναυτικού το 1825 και το 1827.

Η ναυτικός αγώνας στα χρόνια της Παλιγγενεσίας έλαβε νέες διαστάσεις με την είσοδο του ισχυρότατου αιγυπτιακού στόλου στο θαλάσσιο πεδίο αντιπαράθεσης το 1824. Η απόβαση του Ιμπραήμ στη Μεσσηνία, η κατάληψη της Μεθώνης και του Νεόκαστρου και η ταχεία προέλασή του στο εσωτερικό της Πελοποννήσου την άνοιξη του 1825, δημιούργησαν νέα δεδομένα και απειλές. Οι αλλεπάλληλες αρχικές αποτυχίες αναχαίτισής του, η παράλληλη έναρξη της πολιορκίας του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή και η έξοδος του σουλτανικού στόλου στο Αιγαίο έθεταν την επανάσταση σε τεράστιο κίνδυνο. Ήταν σαφές ότι η γραμμή ανεφοδιασμού των αιγυπτιακών δυνάμεων Αλεξάνδρεια – Σούδα – Ναβαρίνο, έπρεπε να πληγεί αποφασιστικά με ένα εντυπωσιακό χτύπημα στην καρδιά της ναυτικής ισχύος του αντιπάλου, τον ναύσταθμο της Αλεξάνδρειας. Σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν έτσι δύο επιχειρήσεις τον Ιούλιο του 1825 και τον Ιούνιο του 1827, που αν και απέτυχαν, εντούτοις αποτέλεσαν την κορύφωση της ναυτικής τόλμης και ικανότητας των ελληνικών πληρωμάτων.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η αποτυχία του σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ (1808-1839) να καταστείλει την Ελληνική Επανάσταση τον οδήγησε τον Μάρτιο του 1824 να ζητήσει τη βοήθεια του πανίσχυρου και φιλόδοξου πασά της Αιγύπτου, Μεχμέτ Αλή που απέστειλε τον θετό γιό του Ιμπραήμ στην Ελλάδα για να υποτάξει τους «απείθαρχους ραγιάδες» με αντάλλαγμα την Κρήτη και τον Μοριά. Η Επανάσταση θα αντιμετώπιζε πλέον έναν νέο αντίπαλο με τεράστιες στρατιωτικές δυνατότητες, εκσυγχρονισμένο στρατό, διαρθρωμένο και εκπαιδευμένο σε ευρωπαϊκά πρότυπα, διοικούμενο από βετεράνους αξιωματικούς των Ναπολεοντείων πολέμων, σαφώς ισχυρότερο στόλο, ανεξάντλητες εφεδρείες και απεριόριστες δυνατότητες ανεφοδιασμού.

Το ελληνοτουρκικό σύμφωνο … «φιλίας» και η εξημέρωση του κροκόδειλου

Χρόνης Βάρσος – 08/12/2023 – ΑΡΔΗΝ

Τον Ιανουάριο του 1940 ο Ουίνστον Τσόρτσιλ καταγγέλλοντας την πολιτικού κατευνασμού της κυβέρνησης Τσάμπερλεν απέναντι στη χιτλερική Γερμανία, δήλωσε ότι «αυτός που επιχειρεί να την κατευνάσει μοιάζει με κάποιον που ταΐζει έναν κροκόδειλο ελπίζοντας ότι θα τον φάει τελευταίο». Πράγματι είναι να απορεί αλλά και να ντρέπεται κανείς με το εν συνόλω εγχώριο αξιοθρήνητο και θλιβερό πολιτικό σύστημα όλων των αποχρώσεων (κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ, πανεπιστημιακοί) που αδιάντροπα αποδέχεται τον Ερντογάν χωρίς να αντιδρά στοιχειωδώς στην έλευση του ηγέτη ενός κράτους που:

– έχει εισβάλλει από το 1974 και κατέχει για 49 χρόνια το βόρειο τμήμα της Κύπρου, έχει προκαλέσει εθνοκάθαρση με 3.000 νεκρούς και αγνοούμενους, έχει εκδιώξει 180.000 Ελληνοκυπρίους από τον κατεχόμενο βορρά, έχει ανακηρύξει από το 1983 ένα «ψευδοκράτος» με το όνομα «ΤΔΒΚ», εποικίζει συστηματικά τα κατεχόμενα και απειλεί με ουσιαστική εξάλειψη την ελεύθερη Κυπριακή Δημοκρατία απαιτώντας «λύση» δύο κρατών στο Κυπριακό

– απειλεί καθημερινά την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία με παραβιάσεις, παραβάσεις και υπερπτήσεις, με εισβολή και κατάληψη ελληνικών νησιών και βομβαρδισμό με πυραύλους Bora και Taifun της Αθήνας και άλλων ελληνικών πόλεων

– αναγορεύει τη Θεσσαλονίκη σε οθωμανικό έδαφος, θεωρεί «Τούρκους» τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης και ανακαλύπτει νέα «μειονότητα» στην Κω και τη Ρόδο

– έχει εξαπολύσει έναν συστηματικό υβριδικό πόλεμο, εργαλειοποιώντας το μεταναστευτικό και στέλνοντας χιλιάδες παράνομους «μετανάστες» που εποικίζουν καθημερινά τον ελλαδικό χώρο και την ελεύθερη Κύπρο με μουσουλμανικούς πληθυσμούς από την Ασία και την Αφρική

– απαιτεί από την Ελλάδα να μεταβληθεί σε χώρα μειωμένης κυριαρχίας απειλώντας από το 1995 με casus belli στην περίπτωση που η Αθήνα ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της, βάσει των διεθνών συνθηκών, να επεκτείνει στα 12 μίλια τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο

– αρνείται τη βάρβαρη γενοκτονία εκατομμυρίων χριστιανών της Ανατολής (Ελλήνων, Αρμενίων και ΑσσυροΧαλδαίων) την περίοδο 1914-1922 από τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ

ΒΙΝΤΕΟ – Η ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και η μάχη της Πέτρας (1829)

Ένα μικρό ντοκιμαντέρ από το κανάλι Historia Graecia για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και τη μάχη της Πέτρας (1829) με τη βοήθεια και τη συνεργασία του ιστορικού Χρόνη Βάρσου

Μετά το Ναυαρίνο - Η τελευταία φάση της ελληνικής επανάστασης (1827-1829)

Σε πολλούς έχει δοθεί η εντύπωση ότι μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου οι Οθωμανοί ηττήθηκαν κι ότι τα όρια του πρώτου νεοελληνικού κράτους οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αποτέλεσμα της σύγκρουσης αυτής των μεγάλων δυνάμεων με τον οθωμανικό στόλο. Είναι, όμως, έτσι; Ποιες μάχες έδωσαν οι Έλληνες επαναστάτες τα τρία χρόνια που ακολούθησαν από τη ναυμαχία; Ποιο το διπλωματικό παρασκήνιο; Για τα στρατιωτικά γεγονότα της περιόδου αυτής μας μιλάει ο Χρόνης Βάρσος, φιλόλογος - ιστορικός ερευνητής, και μας αναλύει πολλά άγνωστα γεγονότα της εποχής εκείνης.

 Cognosco Team