Με έξοδα της Κυπριακής Δημοκρατίας προπαγανδιστές της Άγκυρας

Του Θανάση Χούπη 

Έτοιμοι να "χτυπήσουν" και στην Αθήνα, οι βρετανο - τουρκο - λιγούρηδες συκοφάντες της Κύπρου, με τη βοήθεια ντόπιων συνεργών τους!!...

Κάποια, εκ Λευκωσίας "κρατίκια" (κρατικοδίαιτα πλάσματα), όπως -σοφά- ονόμασε ο γνωστός, βραβευμένος Συγγραφέας Κώστας Χατζηαντωνίου, την ελεεινή συναρπατζιά (στο κυπριακό ιδίωμα της ελληνικής γλώσσας), μια ομάδα που  σπατάλησε κοντά 300.000,00€, από τον ιδρώτα και το αίμα των φορολογούμενων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να διασύρει διεθνώς την ίδια την Κύπρο(!!) και να υπηρετήσει ταυτόχρονα τα σχέδια του Λονδίνου και της Άγκυρας, ετοιμάζει "απόβαση" αύριο, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Αναφέρομαι  στους συγγραφείς του βιβλίου που κυκλοφόρησε, αναλώμασι της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην πρόσφατη "Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής 2025" με τίτλο «Οι πέτρες». Βιβλίο με το οποίο οι συγγραφείς του καθύβρισαν την ίδια τη χώρα τους, την οποία υποτίθεται πως εκπροσωπούσαν στη συγκεκριμένη, διεθνή διοργάνωση. Υπηρετώντας ξεκάθαρα τα βρετανο-τουρκικά σχέδια για την εδαφική, πνευματική και πολιτιστική υποδούλωση της Κύπρου.

Πριν σας παραπέμψω στη συνημμένη δημοσίευση της έγκριτης, κυπριακής εφημερίδας "Φιλελεύθερος", κι επειδή στη "μητέρα πατρίδα" και εγγυήτρια δύναμη, τέτοιες ειδήσεις εξαφανίζονται "μυστηριωδώς", σας καλώ να πάρουμε μια γεύση από το απίστευτο περιεχόμενό του βιβλίου, οι συγγραφείς του οποίου επέλεξαν να το γράψουν, όχι στην κυπριακή διάλεκτο της ελληνικής, αλλά σε μια μιξοβάρβαρη και στρεβλωμένη, δήθεν "κυπριακή γλώσσα". Αυτήν που, χρόνια τώρα, επιχειρεί να επιβάλλει το Ηνωμένο Βασίλειο, μήπως και αποκόψει, με την εν λόγω μεθόδευση, τους Έλληνες της Κύπρου απ' τη νεοελληνική, που είναι επίσημη γλώσσα της Κυπριακής Δημοκρατίας, –σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1960– μαζί με την τουρκική και αγγλική.

Η Σία του εθνομηδενισμού

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού  από την ιστοσελίδα slpress.gr

Θα ήταν περίεργο εάν η Σία Αναγνωστοπούλου, ιέρεια του εθνομηδενισμού, δεν εκμεταλλευόταν την ευκαιρία για να ρίξει το καρφί της στον Πάνο Καμμένο. Την αφορμή έδωσε η δήλωση του υπουργού Άμυνας ότι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί είναι όμηροι. Η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, που είχε περάσει ένα φεγγάρι και από το υπουργείο Εξωτερικών, ανακάλεσε στην τάξη τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, συντονιζόμενη με το κλίμα πολιτικής δυσανεξίας που επικρατεί στην Κουμουνδούρου για τον κυβερνητικό εταίρο.

Η Σία, άλλωστε, έχει γράψει τη δική της ιστορία. Το καλοκαίρι του 2015, μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook είχε δηλώσει σε υψηλούς τόνους: «Δεν θέλω πια αυτή την Ευρώπη! Δεν θέλω αυτή την Ευρώπη που θεωρεί ότι όποιος δεν συμφωνεί με τις «Μεγάλες Δυνάμεις» πρέπει να ταπεινωθεί. Δεν θέλω πια αυτή την πραξικοπηματική Ευρώπη».

Μερικές ημέρες μετά, η βουλευτής Αχαΐας είχε ορκιστεί αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις. Σ’ αυτή τη θέση κάθισε λίγο. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 μετακινήθηκε ως αναπληρώτρια υπουργός στο Παιδείας. Από εκεί απομακρύνθηκε το Νοέμβριο του 2016 και όλα δείχνουν πως το υπουργιλίκι έχει τελειώσει για τη Σία.

Τα τότε οργισμένα λόγια της Αναγνωστοπούλου αντανακλούσαν τον τρόπο που κατά κανόνα σκέφτονταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο αφελής ευρωπαϊσμός και οι αρχικές ψευδαισθήσεις για τον τρόπο που το ευρωπαϊκό διευθυντήριο θα αντιμετώπιζε την κυβέρνηση Τσίπρα συνετρίβησαν από την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα ήταν στην Κουμουνδούρου να παλινδρομούν από την «αγάπη» στο «μίσος».

Η ΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!!!

Του Αχιλλέα Ομήρου 

Μια καθηγήτρια της ιστορίας για νούμερο: Δεν νομίζω να έχετε απορία ποιαν εννοώ. Εννοώ την κ. Σια Αναγνωστοπούλου – καθηγήτρια ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο – και νυν αναπληρώτρια υπουργό Εθνικής Παιδείας, υπό τον ευφυέστατο υπουργό κ. Νίκο Φίλη. 

Λοιπόν η κ. Σια μας έδωσε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20/12/15, στον Απόστολο Λάκασα, μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συνέντευξη. Σε αυτή ξεδίπλωσε όλο το βάθος και τα θεμέλια της επιστημονικής συγκρότησης ως ιστορικού και φυσικά και πλευρές του πλούσιου πολιτικού ταλέντου της. Δικαιολόγησε δηλαδή απόλυτα γιατί ο κ. Αλέξιος Τσίπρας την τοποθέτησε εκεί που είναι τώρα – ατυχώς δεν της είχε αναθέσει την ίδια θέση όταν υπουργός ήταν ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς: γιατί και οι δύο τους υπήρξανε μέλη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και σταθεροί και φανατικοί υποστηρικτές του σχεδίου ΑΝΑΝ μέχρι τώρα. 

Η κ. αναπληρώτρια υπουργός μας ανήκει στην γνωστή ομάδα των «εθνομηδενιστών διανοουμένων» του ΣΥΡΙΖΑ, που πορεύονταν παράλληλα με την αντίστοιχη ομάδα που υπηρέτησε πολύ πιστά τους κ.κ. Σημίτη – Γ. Παπανδρέου. Γνωστότερος όλων ο καθηγητής Ιστορίας κ. Αντώνης Λιάκος. Που αφού πέρασε λίγο καιρό για αντιστασιακή δράση κατά της Χούντας, ως τροτσκιστής, στη συνέχεια υπήρξε πρόεδρος του σημιτικού ΟΠΕΚ και φυσικά τακτικός συνεργάτης στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ του ΔΟΛ. «Τίποτα δεν πάει χαμένο …». Έτσι κάποια στιγμή κατόρθωσε να τοποθετεί επί κεφαλής της επιτροπής Διαλόγου για την Παιδεία που συνέστησε ο υπουργός. Δεν γνωρίζω πόσο βοήθησε γι αυτήν μετεγγραφή ο φίλος του, καθηγητής κι αυτός και σήμερα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Γαβρόγλου. Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. Σημαντικό είναι ότι μια διεπιστημονική παρέα καθηγητών από τα ΑΕΙ της χώρας, με κοινή εθνομηδενιστική ιδεολογικο-πολιτική πλατφόρμα, αυτή τη στιγμή παίζει μεγάλο ρόλο, καθοριστικό, στην χάραξη της Εθνικής Πολιτικής στην Παιδεία και φυσικά όχι μόνο.

Σιά Αναγνωστοπούλου - Και αριστερή και εθνομηδενίστρια και εναντίον του κράτους και διορισμοί σε άνδρα και ανήψια

Η Σία Αναγνωστοπούλου «βόλεψε» και τον σύζυγό της ως… Διευθυντή

Μετά τα ανίψια της και της η υπουργός  βρήκε «προορισμό» και για τον σύζυγό της στο γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης

Της Σοφίας Σπίγγου

Η πληθώρα διορισμών και αποσπάσεων φίλων και συγγενών των μελών της νέας κυβέρνησης κάνει πλέον… ξεκάθαρο το γεγονός ότι έντιμοι και ικανοί είναι μόνο οι αριστεροί.

Πριν από δύο εβδομάδες τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» είχαν αποκαλύψει τους διορισμούς σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων των δύο παιδιών της αδελφής της αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας, Σίας Αναγνωστοπούλου, που φρόντισε τα ανίψια της να βρεθούν στα υπουργεία Παιδείας και Δικαιοσύνης. 

Ομως, η οικογένεια έχει ακόμα ένα μέλος της σε υπουργείο! Ο λόγος για τον σύζυγο της κ. Αναγνωστοπούλου, Παναγιώτη Γιαννακόπουλο, ο οποίος είναι διευθυντής του πολιτικού γραφείου του υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για διορισμό, αλλά για απόσπαση. Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης Γιαννακόπουλος στις 2 Μαρτίου του 2015 αποσπάσθηκε από την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να βρεθεί στη θέση του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του υπουργού.

Η Σία Αναγνωστοπούλου, το Σχέδιο Ανάν και το Νέο Σχέδιο

Σημείωση ardin-rixi.gr: To κείμενο αυτό γράφηκε πριν από έναν περίπου χρόνο. Την περίοδο πριν τις ευρωεκλογές. Το επαναφέρουμε σήμερα, καθώς εν τέλει η Σία Αναγνωστοπούλου υπουργοποιήθηκε, και μάλιστα στην θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδια για τις ‘ευρωπαϊκές υποθέσεις’ (το κυπριακό, βεβαίως, αν ανοίξει από το Φθινόπωρο θα ανοίξει ως ‘ευρωπαϊκό πρόβλημα’)…

του Γιώργου Ρακκά

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του διαβόητου «Κοινού Ανακοινωθέντος» και η Σία Αναγνωστοπούλου επιδόθηκε σε νέο αγώνα –εντός του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την φορά, μιας και πλέον είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και υποψήφιά του στις τελευταίες ευρωεκλογες– για να πείσει την αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει αυτήν την νέα πρωτοβουλία του «διεθνούς παράγοντα» για την ολική επαναφορά του σχεδίου Ανάν.

Με κείμενο που συνυπογράφει με τον Αδάμο Ζαχαριάδη και τον βουλευτή Δράμας Χρήστο Καραγιαννίδη[1], επαναλαμβάνει σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα (η ρητορική της «ύστατης ευκαιρίας») με εκείνα που επιστράτευσε εκείνην την ‘θερμή’ άνοιξη του 2004, ώστε να πείσει την ελληνοκυπριακή και την ελλαδική αριστερά για την αναγκαιότητα αποδοχής του Σχεδίου Ανάν.

Καρυώτης: Η φίλη της Τουρκίας στο υπουργείο Εξωτερικών

Η υφυπουργός Εξωτερικών Σία Αναγνωστοπούλου με τον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Νίκο Χουντή κάνουν δηλώσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης παραλαβής του υπουργείου μετά την τελετή ορκωμοσίας ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, Σάββατο 18 Ιουλίου 2015. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Φώτης Πλέγας Γ.

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Ξαναδημοσιεύθηκε, την Κυριακή 19 Ιουλίου 2015, μια συνέντευξη που είχε δώσει η Σία Αναγνωστοπούλου στην εφημερίδα Αυγή τον Νοέμβριο του 2014, αλλά αποκτά ιδιαίτερη σημασία τώρα γιατί ανέλαβε στο υπουργείο των Εξωτερικών τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για θέματα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Σίγουρα, δεν γνωρίζει και δεν έχει διαβάσει το Δίκαιο της Θάλασσας. Κοιτάξτε τι έγραψε:

«Η ΑΟΖ μπορεί να ανακηρυχθεί μονομερώς από ένα κράτος μόνο στην περίπτωση που το όμορο στη θάλασσα κράτος απέχει 400 και πλέον μίλια. Σε περίπτωση μικρότερης απόστασης, η ΑΟΖ δεν ανακηρύσσεται, αλλά οριοθετείται έπειτα από συμφωνία με το κράτος ή τα κράτη που έχουν μέτωπο στην ίδια θάλασσα. Αρχή λοιπόν της οριοθέτησης της ΑΟΖ (σε όμορα κράτη) είναι η συναίνεση.»

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να γράφω ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη. Απόδειξη τούτου αποτελεί και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει 137 ανακηρύξεις ΑΟΖ στον πλανήτη Γη και όλες αυτές ήταν μονομερείς. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε κάποια κρίση στις διμερείς σχέσεις γειτονικών κρατών λόγω μονομερούς ανακήρυξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ την 10^η Μαρτίου 1983 και φυσικά έδωσαν ΑΟΖ σε όλα τα νησιά τους. Η τότε Σοβιετική Ένωση έδειξε την δυσαρέσκειά της για την ανακήρυξη της Αμερικανικής ΑΟΖ αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη και ανακήρυξε την δικιά της ΑΟΖ στις 28 Φεβρουαρίου 1984 και μετά ακολούθησαν δεκάδες κράτη και αρκετά κράτη-μέλη της ΕΕ.

Η Σία Αναγνωστοπούλου, το Σχέδιο Ανάν και το Νέο Σχέδιο

Σημείωση ardin-rixi.gr: To κείμενο αυτό γράφηκε πριν από έναν περίπου χρόνο. Την περίοδο πριν τις ευρωεκλογές. Το επαναφέρουμε σήμερα, καθώς εν τέλει η Σία Αναγνωστοπούλου υπουργοποιήθηκε, και μάλιστα στην θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδια για τις ‘ευρωπαϊκές υποθέσεις’ (το κυπριακό, βεβαίως, αν ανοίξει από το Φθινόπωρο θα ανοίξει ως ‘ευρωπαϊκό πρόβλημα’)…

του Γιώργου Ρακκά

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του διαβόητου «Κοινού Ανακοινωθέντος» και η Σία Αναγνωστοπούλου επιδόθηκε σε νέο αγώνα –εντός του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την φορά, μιας και πλέον είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και υποψήφιά του στις τελευταίες ευρωεκλογες– για να πείσει την αξιωματική αντιπολίτευση να στηρίξει αυτήν την νέα πρωτοβουλία του «διεθνούς παράγοντα» για την ολική επαναφορά του σχεδίου Ανάν.

Με κείμενο που συνυπογράφει με τον Αδάμο Ζαχαριάδη και τον βουλευτή Δράμας Χρήστο Καραγιαννίδη[1], επαναλαμβάνει σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα (η ρητορική της «ύστατης ευκαιρίας») με εκείνα που επιστράτευσε εκείνην την ‘θερμή’ άνοιξη του 2004, ώστε να πείσει την ελληνοκυπριακή και την ελλαδική αριστερά για την αναγκαιότητα αποδοχής του Σχεδίου Ανάν.

Ωστόσο, μια σύντομη έρευνα του ρόλου που διαδραμάτισε εκείνην την εποχή, και των επιχειρημάτων πάνω στα οποία στήριξε τον αγώνα της υπέρ του ΝΑΙ – καταδεικνύει πως οι θεμελιώδεις πολιτικές εκτιμήσεις πάνω στις οποίες στηρίζει την θέση της όχι έχουν διαψευσθεί πανηγυρικά. Επιπρόσθετα, τα ίδια τα πεπραγμένα της σε σχέση με το ζήτημα, εκθέτουν τις πιο βασικές ιδεολογικές παραμέτρους πάνω στις οποίες στηρίζει την προσέγγιση του ελληνο-κυπριακού ζητήματος.

«Εν αρχή ην ο Λόγος, δηλαδή τα γεγονότα», λοιπόν, για να επαναλάβουμε κάτι που η ίδια έγραψε σε κείμενο υπέρ του Σχεδίου Ανάν, που συνυπόγραφε με τον Γιάννη Παπαδόπουλο και δημοσιεύθηκε στην Αυγή, στις 4 Απριλίου 2004[2].

Κατ’ αρχάς η σχέση της Σίας Αναγνωστοπούλου με την «υπόθεση Σχέδιο Ανάν» δεν είναι «εξωτερική» — απλώς και μόνο, μιας στρατευμένης πανεπιστημιακού που βλέπει στην προοπτική της επίλυσης του Κυπριακού «μιαν ευκαιρία» για την Αριστερά στο νησί, όπως η ίδια αρέσκεται να υποστηρίζει.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για αριστερό πατριωτισμό;

ΑΥΓΗ 26.11.2014

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Τι γίνεται αν ο διάλογος δεν αποδίδει, αν οι στρατιωτικές προκλήσεις κλιμακώνονται και, κυρίως, αν οι παγκόσμιοι διαιτητές αδικούν τη χώρα και την αριστερή κυβέρνησή της;

Αφορμή για το σημερινό θέμα του άρθρου η δισέλιδη συνέντευξη της Σίας Αναγνωστοπούλου που φιλοξενήθηκε στην "Αυγή" της Κυριακής με τίτλο "Η ΑΟΖ, το Κυπριακό, η Τουρκία: Τι σημαίνει αριστερή πολιτική στα 'εθνικά θέματα'». Διάβασα τη συνέντευξη δύο και τρεις φορές. Το θέμα ήταν, είναι και θα είναι αρκετά σοβαρό, καθώς οι κανόνες και οι θεσμοί του διεθνούς δικαίου παραβιάζονται συστηματικά, με τον νόμο του ισχυροτέρου να επικρατεί με βίαια μέσα. Αυτή η κατάσταση βρίσκει την Ελλάδα αμυντικά, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά στο πιο αδύναμο σημείο της μεταπολιτευτικής περιόδου. Παντού (με εξαίρεση την αδύναμη Βουλγαρία που έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στη διαχείριση της δικής της μουσουλμανικής μειονότητας) όπου έχουμε σύνορα, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Τουρκία, αντιμετωπίζουμε παρατεταμένα άλυτα προβλήματα.