Επτανήσιοι-Κεφαλλήνες ριζοσπάστες

παλιό άρθρο του Γερ. Αρσένη

Θέλω να ευχαριστήσω θερμότατα τον πρόεδρο της Αδελφότητας Κεφαλλήνιων και Ιθακήσιων Πειραιά, κ. Βαγγέλη Σπαθή, για την ευγενή του πρόσκληση να είμαι ομιλητής στη σημερινή πανηγυρική εκδήλωση για την Επέτειο της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα. Ομολογώ ότι αποδέχθηκα αυτή την τιμητική πρόσκληση με κάποιο δισταγμό γιατί, όπως ξέρετε, δεν ανήκω στην κατηγορία των ταλαντούχων ραψωδών των Εθνικών Επετείων. Δέχθηκα την πρόσκληση γιατί εκτιμώ ότι το ακροατήριο σήμερα δεν επιθυμεί να ακούει κενούς διθυράμβους για τους προγόνους μας. Εκτιμώ ότι το κοινό συμφωνεί μαζί μου ότι επετειακές εκδηλώσεις σαν και αυτή έχουν νόημα όταν μας βοηθούν να αναβαθμίσουμε την ιστορική μας μνήμη και να αντλήσουμε από αυτήν τα σωστά συμπεράσματα και να τα χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό στη δική μας ζωή.

Έτσι πιστεύω ότι θα ήθελαν και οι ριζοσπάστες να τιμήσουμε την Επέτειο. Χωρίς διθυράμβους, χωρίς επαίνους γι΄ αυτούς – που άλλωστε δεν άκουσαν όσο ζούσαν – να δούμε μέσα από τη δική τους εμπειρία, τους δικούς τους αγώνες και τα δικά τους λάθη τη σημερινή μας ζωή και τα προγράμματά μας για το μέλλον. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να αποκλίνω από τα καθιερωμένα και αντί να έρθω εδώ να υμνήσω τους προγόνους μας, να αφήσω τους προγόνους μας να μιλήσουν αυτοί σε εμάς. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μαντέψουμε τι θα μας έλεγαν σήμερα οι ριζοσπάστες, αν θα μπορούσαν να μας δουν, αν θα μπορούσαν να μας ακούσουν.

Σίγουρα θα εκδήλωναν τη μεγάλη τους ικανοποίηση γιατί σήμερα στην Ελλάδα η δημοκρατία, οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν εμπεδωθεί. Σίγουρα, θα σημείωναν με μεγάλη ικανοποίηση ότι η Ελλάδα σήμερα που συγκαταλέγεται στην ομάδα των ανεπτυγμένων χωρών, ισότιμο πια μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ισότητας, πράγματα που φαινόντουσαν ακατόρθωτα 140 χρόνια πριν. Θα ήταν επίσης ιδιαίτερα υπερήφανοι για εμάς, για τη συμβολή μας στους αγώνες για τη Δημοκρατία, για την Πατρίδα, στη μεγάλη μας συμβολή στις επιστήμες και στην οικονομική ανάπτυξη.

Η άγνωστη επιστολή που «καίει» τον Κώστα Σημίτη: Ο Γεράσιμος Αρσένης είχε αποκαλύψει το έγκλημα που θα οδηγούσε την Ελλάδα στην χρεοκοπία 6 χρόνια αργότερα.

Το δριμύ κατηγορώ κατά του πρώην πρωθυπουργού

Αποκαλύψεις «φωτιά» περιλαμβάνει η άγνωστη, μέχρι σήμερα, επιστολή του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Γεράσιμου Αρσένη που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Νέα Σελίδα».

– «Άνοιξες την πόρτα για την κρίση, που θα την πληρώσουν οι μη προνομιούχοι»! Έγραφε ο Αρσένης κατηγορώντας ευθέως τον Σημίτη, έξι χρόνια πριν ο Παπανδρέου και ο Παπακωσταντίνου αλλοιώσουν τα στοιχεία προτιμώντας να χρεοκοπήσουν τη χώρα παρά να αποκαλυφθούν οι ρεμούλες του φαύλου καθεστώτος!

Στην επιστολή-καταπέλτης με ημερομηνία 31 Ιουλίου 2003, ο πρώην υπουργός αναφέρει απευθυνόμενος στον Κώστα Σημίτη:

– «Επί των ημερών σου άνθησαν η διαπλοκή και η διαφθορά».
– «Οι μεθοδεύσεις σου στο Χρηματιστήριο οδήγησαν στην πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου που γνώρισε ο τόπος».
– «Έφτιαξες κλειστό κύκλωμα με άτομα που τους ενδιέφεραν μόνο τα προνόμια και τα εισοδήματα».
– «Άνοιξες την πόρτα για την κρίση, που θα την πληρώσουν οι μη προνομιούχοι».
– «Διέσυρες το ΠΑΣΟΚ και το μετέτρεψες σε κεντροδεξιό κόμμα».

Ο Γεράσιμος Αρσένης ήταν τότε απλώς βουλευτής, ωστόσο αποτελούσε ακόμη σημείο αναφοράς στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, καθώς είχε διεκδικήσει το 1996 την αρχηγία του κόμματος. 

«Σήμερα ο πολίτης διερωτάται: ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Ποιο είναι το σύστημα διακυβέρνησής μας; Είναι ενός ανδρός αρχή; Είναι η εξωθεσμική παρέα του πρωινού καφέ; Είναι οι γνωστοί διαπλεκόμενο- προνομιούχοι συνδαιτημόνες του Δημοσίου και μεγιστάνες των ΜΜΕ ή είναι λίγο και από τα τρία», επισημαίνει ο Γερ. Αρσένης ενώ διερωτάται: 

Η Ελλάδα της Αλλαγής - "Μετάβαση στο Σοσιαλισμό: Οι διαστάσεις της δομικής αλλαγής"

30-06-1980

Εισήγηση Γερ. Αρσένη στο Διεθνές Επιστημονικό Σεμινάριο με θέμα: "Μετάβαση στο Σοσιαλισμό: Οι διαστάσεις της δομικής αλλαγής"

Νομίζω πως έφτασε η στιγμή ν΄ αρχίσουμε να μιλάμε για πρακτικά θέματα. Αυτό μου θυμίζει μια ιστορία που συνέβη εδώ και λίγα χρόνια στην Αφρική, όταν πήγα με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σε μια χώρα για να βοηθήσουμε την κυβέρνηση για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Κάναμε καλή δουλειά νομίζω, κουραστήκαμε κάπως και σκεφτήκαμε στο τέλος να κάνουμε μια εκδρομή στην ενδοχώρα μ΄ ένα αυτοκίνητο δυτικής τεχνολογίας. Το αυτοκίνητο μας χάλασε μέσα στην έρημο και τότε σκεφτήκαμε να καλέσουμε έναν τεχνικό που ήταν μαζί μας και που είχε αναλάβει την υπόθεση της ίδρυσης μιας βιομηχανίας αυτοκινήτων. Τον φωνάξαμε εκείνη τη νύχτα, μήπως μπορούσε να φτιάξει το αυτοκίνητο. Διαμαρτυρήθηκε γι΄ αυτό και μας είπε: "Αποκλείεται, δεν ξέρω τίποτα από μηχανές, είμαι θεωρητικός αυτοκινήτων και δεν μπορώ ούτε καν ν΄ ανοίξω το καπώ."

Σας προσκαλώ λοιπόν σήμερα να αφήσουμε τις γενικές θεωρίες και να κοιτάξουμε μερικά πρακτικά ζητήματα. Το θέμα που θέλω να συζητήσω μαζί σας είναι πώς θα μπορέσουμε να περάσουμε στο σοσιαλισμό μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και τι προβλήματα είναι πιθανό να ανακύψουν βραχυχρόνια, δηλαδή στις πρώτες 90 μέρες, στους πρώτους 6 μήνες, στα πρώτα 2 χρόνια.

Η δική μου τουλάχιστον εμπειρία είναι ότι τα πράγματα πάνε στραβά στους πρώτους μήνες και αυτό είναι το θέμα που πρέπει να προσέξουμε. Βέβαια ο καθένας μιλάει γι΄ αυτό το θέμα από τις δικές του εμπειρίες και νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσω τη θέση μου από την αρχή, γιατί αυτό που μεταφέρω εδώ είναι κυρίως εμπειρίες από άλλες χώρες.