ΒΙΑΙΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

ΒΙΑΙΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

Του Βαγγέλη Χωραφά 

Η 30η Αυγούστου είναι η Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Βίαιων Εξαφανίσεων. Καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2010. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από την λατινοαμερικανική οργάνωση FEDEFAM (Federación Latinoamericana de Asociaciones de Familiares de Detenidos-Desaparecidos) που ιδρύθηκε το 1981.

Η αναγκαστική εξαφάνιση έχει χρησιμοποιηθεί συχνά ως στρατηγική για τη διάδοση του τρόμου στην κοινωνία. Το αίσθημα ανασφάλειας που δημιουργεί αυτή η πρακτική, δεν περιορίζεται στους στενούς συγγενείς των εξαφανισμένων, αλλά επηρεάζει επίσης τις κοινότητές τους και την κοινωνία συνολικά.

Η εξαναγκαστική εξαφάνιση έχει γίνει παγκόσμιο πρόβλημα και δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου.

Κάποτε σε μεγάλο βαθμό προϊόν στρατιωτικών δικτατοριών, οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις μπορούν σήμερα να διαπράττονται σε περίπλοκες καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, ειδικά ως μέσο πολιτικής καταστολής των αντιπάλων. Παράλληλα, η αύξηση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, η εγκληματικότητα, η μετανάστευση κ.α., είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους το φαινόμενο παρουσιάζει αυξητική τάση.

Κ. Γώγου «Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών»

Στη θάλασσα της Καλύμνου η τέφρα του Χρήστου Τσιγαρίδα

Στη θάλασσα της Καλύμνου, απ’ όπου καταγόταν (από την πλευρά της μητέρας του) και που αγάπησε ιδιαίτερα, σκορπίστηκε προχθές η τέφρα του Χρήστου Τσιγαρίδα.

Ο Χρήστος Τσιγαρίδας πέθανε τον περασμένο Ιούνιο σε ηλικία 80 χρονών και καθ’ ομολογίαν του ήταν από τα ηγετικά στελέχη του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα (ΕΛΑ) μιας ακροαριστερής οργάνωσης, με ιδιαίτερη δράση τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 (ο Χρήστος Τσιγαρίδας ήταν γνωστός ως Άντριου).
Μάλιστα, στις 3/12/2009 το δικαστήριο του δεύτερου βαθμού είχε δεχτεί ομόφωνα τη δήλωσή του ότι υπήρξε μέλος του ΕΛΑ μέχρι το τέλος του 1989 και τον απάλλαξε για κάθε πράξη από το 1990 και μετά.
Για το διάστημα που ήταν μέλος, τον απάλλαξε με πλειοψηφία 3-2 από την κατηγορία της απλής συνέργειας στις ενέργειες του ΕΛΑ.

Σε ανάρτησή της, για το τελευταίο ταξίδι του Χρ. Τσιγαρίδα, η κ. Νίνα Γεωργιάδου αναφέρει τα εξής:

«Ο Χρήστος Τσιγαρίδας έκανε χτες το τελευταίο του ταξίδι στα νερά της Καλύμνου, με την Πριγκίπισσα της Τελένδου.
Η Πριγκίπισσα έλυσε τον κάβο από την προβλήτα των Μυρτιών, τότε που ο ήλιος γίνεται αίμα.
Είχαν επιβιβαστεί η σύντροφός του, τα πολλά παιδιά και τα ακόμη περισσότερα εγγόνια του κι ένα νεογέννητο φυτράκι, μια σταλιά που, ενώ όλοι έκλαψαν, αυτό δε δάκρυσε καθόλου. Οι πολύ μικρές φύτρες των ανθρώπων δεν κλαίνε από λύπη.
Επιβάτης και ο Χρήστος Τσιγαρίδας.
Η στάχτη του. Η τέφρα του.
Όχι, λέει ο Μικές. Η σποδός του.

Οι πολεμιστές, δεν αφήνουν απλή στάχτη. Μόνο σποδό. Ηφαιστειακά σωματίδια πυριτίου, που εκτινάσσονται ψηλά, μαζί με τη λάβα.
Έτσι, ο Χρήστος Τσιγαρίδας, επιβιβάστηκε σ’ ένα άσπρο πήλινο βάζο, ως σποδός.

Με βαθύ σοκ και θλίψη το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (wcc) εκφράζει την αλληλεγγύη του με τις εκκλησίες και τους ανθρώπους της Σρι Λάνκα

Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΔΚΕΕ) Interorthodox Centre

 · 

World Council of ChurchesΜου αρέσει η Σελίδα!

10 ώρες · 

With deep shock and sorrow on this Easter Sunday the World Council of Churches (WCC) expresses its solidarity with the churches and people of Sri Lanka followin...Δείτε περισσότερα

Με βαθύ σοκ και θλίψη αυτή την Κυριακή του Πάσχα το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (wcc) εκφράζει την αλληλεγγύη του με τις εκκλησίες και τους ανθρώπους της Σρι Λάνκα ακούγοντας τα νέα των βομβαρδισμών των εκκλησιών και των ξενοδοχείων που έχουν έχουν στοιχίσει 200 ζωές και τον τραυματισμών πολύ περισσότερων.

Ο Γενικός Γραμματέας της του ΠΣΕ Olav Fykse Tveit said, είπε, " ενώ εξακολουθούμε να περιμένουμε πληροφορίες σχετικά με τους δράστες και τα κίνητρά τους, καταδικάζουμε έντονα αυτές τις επιθέσεις σε ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν στους τόπους λατρείας και στους τουρίστες που επισκέπτονται τη Σρι Λάνκα, και προσφέρουμε τις εγκάρδιες προσευχές μας για τα θύματα και τα συλλυπητήρια σε όλους αυτούς που έχουν χάσει τους αγαπημένους τους, σε αυτές τις φρικτές πράξεις βίας."

Και πρόσθεσε: " ως Π.Σ.Ε., στεκόμαστε με ιδιαίτερη αλληλεγγύη στους χριστιανούς της Σρι Λάνκα που έχουν δεχτεί αυτή την επίθεση με αυτόν τον φρικτό τρόπο, ενώ γιορτάζουν την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, την κρίσιμη στιγμή στο ταξίδι της πίστης για όλους τους χριστιανούς."

Είπε επίσης, " το κτύπημα των εκκλησιών με αυτόν τον τρόπο είναι μια επίθεση στη θρησκευτική ειρήνη και την αρμονία και στο κοινωνική και πολιτιστική συνοχή του Έθνους, το οποίο έχει αγωνιστεί για πολύ καιρό για να υποστηρίξει τις αρχές της θρησκευτικής αρμονίας και της διαφορετικότητας."

Ένας από τους στόχους αυτών των επιθέσεων ήταν η κοινότητα της Εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου, η kochikade, ένα εθνικό ιερό που χαίρει το βαθύ σεβασμό και τις επισκέψεις ανθρώπων πολλών θρησκειών.

«Το όνειρό μου είναι ο ιερός πόλεμος» Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

«Δέν θά ἀναφερθῶ μέ λεπτομέρειες σέ αὐτά πο ύ ὀνειρεύομαι, ὅμως κατά βάση το ὄνειρό μου εἶναι ὁ ἱερός πόλεμος». Μέ αὐτά τά λόγια ἐξήγησε τή φιλοδοξία του νά γίνει «μάρτυρας τοῦ Ἰσλάμ» ὁ νεαρός Νιγηριανός φοιτητής Ὀμάρ Φαρούκ Ἀμπντούλμουταλάμπα, ὁ ὁποῖος ἐπιχείρησε νά ἀνατινάξει ἀεροπλάνο τῆς ἀμερικανικῆς ἑταιρίας Northwest. Καί συμπλήρωσε. «Φαντάζομαι τούς μουσουλμάνους νά νικοῦν, να κυριαρχοῦν στόν κόσμο καί να ἐγκαθιδρύουν τή μεγαλύτερη αὐτοκρατορία ὅλων τῶν ἐποχῶν».

Εὐτυχῶς, ἡ ἐγρήγορση τῶν συνεπιβατῶν του καί τοῦ πληρώματος ματαίωσε τά σχέδιά του. Ἡ ἐφημερίδα New York Times, ἐπικαλούμενη δήλωση συγγενοῦς τοῦ Ἀφρικανοῦ νεαροῦ τρομοκράτη, ἔγραψε ὅτι ὁ τελευταῖος ἔστειλε στό κινητό τηλέφωνο τοῦ πατέρα του μήνυμα, μέ τό ὁποῖο ἐνημέρωνε τήν οἰκογένειά του ὅτι εἶχε ἀνακαλύψει «μιά νέα θρησκεία, αὐτήν τοῦ πραγματικοῦ Ἰσλάμ».

Μετά τήν ἀποτυχημένη τρομοκρατική αὐτήν ἀπόπειρα τά Χριστούγεννα 2009 στην περιοχή τῶν ΗΠΑ, εἴδαμε μιά ἄλλη, παραμονές τοῦ Πάσχα 2010 στη Ρωσία, μέ τραγικά ἀποτελέσματα. Τή Μεγάλη Δευτέρα (29.3.2010), δύο νεαρές κοπέλες αὐτήν τή φορά, σκόρπισαν τόν θάνατο στόν ὑπόγειο σιδηρόδρομο τες Μόσχας. Δέν ἄφησαν κάποιο σημείωμα γιά τά κίνητρά τους.

Ὅμως τήν εὐθύνη γιά τή σφαγή μέ τούς 39 νεκρούς ἀνέλαβε μετά ἀπό λίγο ὁ Ντόκου Οὐμάρωφ, ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Ἐμίρης τοῦ Καυκάσου», ὁ ὁποῖος ὁλοκλήρωσε τή στροφή τοῦ τσετσενικοῦ ἀντάρτικου ἀπό τόν ἐθνικισμό στόν πανισλαμισμό. Σέ βιντεοσκοπημένο μήνυμα, πού ἀναρτήθηκε τή Μεγάλη Πέμπτη στήν ἱστοσελίδα του, ἐξαπέλυε νέες ἀπειλές κατά τῶν Ρώσων διακηρύσσοντας ὅτι οἱ ἐπιχειρήσεις θά ἐπεκταθοῦν καί, «μέ τή βοήθεια τοῦ Ἀλλάχ», θα στεφθοῦν μέ ἐπιτυχία.

Ιδεολογική τρομοκρατία

Στήλη «Φιλαλήθειες…»: Κάθε δεύτερη Πέμπτη στην εφ. «Χριστιανική»

Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει «του συρμού» επιθέσεις σε ανθρώπους και βιβλιοπωλεία απλώς και μόνο της ιδεολογίας τους ή των βιβλίων που φιλοξενούν ή θέσεών τους σε θέματα επικαιρότητας.
Δύο περιπτώσεις αρκετά γνωστές στους αναγνώστες της εφημερίδας μπορούμε να θυμηθούμε από το πολύ πρόσφατο παρελθόν: η μία ήταν εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη κατά τη διενέργεια των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης των ποντιακών σωματείων την 29/05/2018.

Τρομοκρατία, μηδενισμός και Ιερά Εξέταση

Του Σπύρου Κουτρούλη

Η τρομοκρατία και ο μηδενισμός, ενώ επικαλούνται τη δικαιοσύνη και τη ριζική απελευθέρωση, αναγεννούν την Ιερά Εξέταση. Πίσω από τη μηδενιστική εξέγερση υπάρχει το όραμα της απόλυτης εξουσίας που θεμελιώνεται πάνω στην βία. Ενώ μιλούν για απελευθέρωση, οι πράξεις τους οδηγούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Μάικλ Άλεν Γκιλέσπι, υπήρξε ένας μηδενισμός πριν από τον Νίτσε, με κυριότερο εκπρόσωπο τον Φίχτε, που μέσα από το σύστημα του υπερβατικού ιδεαλισμού προβάλλει το υπερβατικό Εγώ ως τον τελικό κριτή. Ο Τουργκένιεφ, με το έργο του Πατέρες και γιοί περιγράφει το ρεύμα του ρωσικού μηδενισμού. Στην αρχετυπική μορφή του νεαρού Μπαζάρωφ ενσαρκώνεται ο ιδεότυπος του μηδενιστή. Οργανώσεις όπως η Ναρόνταγια Βόλια δημιουργούνται σε μεγάλο βαθμό από πρίγκιπες και αριστοκράτες. Ενώ χρησιμοποιούν μια ρητορική που προέρχεται από τις δυτικές κοινωνίες, η νοοτροπία τους έχει μεταφυσική υπόσταση. Με εσχατολογικό τρόπο επιδιώκουν τον επίγειο παράδεισο, αλλά κατορθώνουν την επίγεια κόλαση. Χρησιμοποιούν τη βία, αν και πολλές από τις πράξεις που τους αποδίδονται είναι έργο της ρωσικής μυστικής αστυνομίας.

Ισλαμική τρομοκρατία και πολιτική ορθότητα

 Σταύρος ΛυγερόΣ

---

Κάθε επίθεση της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη επαναφέρει στο τραπέζι το ερώτημα εάν το Ισλάμ είναι συμβατό με τον δυτικό τρόπο ζωής και ως εκ τούτου εάν είναι δυνατή η μαζική ενσωμάτωση των μουσουλμάνων στις δυτικές κοινωνίες. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την αιματηρή βομβιστική επίθεση στο Μάντσεστερ.

Η αριστερή και φιλελεύθερη προσέγγιση αποδίδει τη στράτευση νεαρών μουσουλμάνων που έχουν μεγαλώσει στη Δύση στον κοινωνικό αποκλεισμό που συνήθως υφίστανται. Αναμφίβολα, αυτός ο παράγοντας παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ισλαμικού φονταμενταλισμού, ο οποίος είναι η ακραία εκδοχή του σουνιτικού Ισλάμ και λειτουργεί σαν δεξαμενή στρατολόγησης για την ισλαμική τρομοκρατία. Όποιος, όμως, θεωρεί ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ο αποκλειστικός λόγος που ωθεί μουσουλμάνους στην ισλαμική τρομοκρατία βλέπει μόνο την όψη που ταιριάζει στο ιδεολόγημά του.

Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στο ευρωπαϊκό φιλελεύθερο πολιτικό σύστημα είναι η δημόσια ερμηνεία του Γιούνκερ μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Πρώτα εξέφρασε την απορία του για το γεγονός ότι οι δράστες ήταν μουσουλμάνοι που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, φοίτησαν σε ευρωπαϊκά σχολεία και συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή.

Μόναχο: «Είμαι Γερμανός»... του «Hartz 4»!

«Αμόκ» με αιτίες...

ToPeriodiko admin team - ΤΑ ΚΟΙΝΑ - 23/07/2016

Μπορεί η αστυνομία του Μονάχου να κάνει λόγο για «κλασικό δράστη αμόκ» αναφερόμενη στον 18χρονο Γερμανό, ιρανικής καταγωγής, ο οποίος χθες το απόγευμα σκότωσε εννέα άτομα και τραυμάτισε περισσότερα από 16 σε εστιατόριο της περιοχής του εμπορικού κέντρου «Olympia» της πόλης, αλλά το «παζλ» των αιτιών φαίνεται ότι είναι βαθύτερο.

Εκπρόσωπος της αστυνομίας είπε ότι και από τα ευρήματα της έρευνας στο σπίτι του δράστη προκύπτει ότι ο 18χρονος μελετούσε «με μεγάλη ένταση» ανάλογες περιπτώσεις μαζικών δολοφονιών. «Δεν έχει πάντως καμία σχέση με το θέμα των προσφύγων» ή με το Ισλαμικό Κράτος, διευκρίνισε ο αξιωματούχος.

Ο νεαρός, σύμφωνα με την αστυνομία, γεννήθηκε στο Μόναχο και ήταν μαθητής, ωστόσο οι γονείς του δεν ήταν ακόμη σε θέση να ανακριθούν και να δώσουν πολλές πληροφορίες, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι έρευνες στο οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον. Υπό διερεύνηση βρίσκεται και το ιατρικό ιστορικό του νεαρού, καθώς υπάρχει η πληροφορία ότι κατά το παρελθόν είχε νοσηλευθεί σε ψυχιατρική κλινική.

Μία απεργία, μία τρομοκρατία και ένας πόλεμος

Η Γαλλία στέλνει κομάντος στην Συρία ενώ περιμένει «τρομοκρατικό» χτύπημα λόγω Euro 2016-Οι αγώνες των πολιτών ανάμεσα στον τρόμο και στον νόμο.

Ξενοφώντας Ερμείδης

Το στρατηγικό κατευθυνόμενο παιχνίδι της τρομοκρατίας του ISIS όχι μόνο καλά κρατεί άλλα λύνει τα χέρια της Δύσης ασκώντας την ιμπεριαλιστική πολιτική της και «σβήνοντας» τις κοινωνικές αναταραχές που δεν συμφέρουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Η γαλλική κυβέρνηση λίγο πριν την έναρξη του Euro 2016 αποφάσισε να στείλει Γάλλους κομάντο στην Συρία για να στηρίξουν τις αντικυβερνητικές δυνάμεις που μάχονται εναντίον του ISIS αλλά πρωτίστως εναντίον της κυβέρνησης Άσαντ.

Ήδη επίγειες δυνάμεις καταδρομέων αναπτύχθηκαν στην Βόρεια Συρία ενώ το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρει ότι ο ρόλος τους θα είναι μόνο «συμβουλευτικός». Η απόφαση της Γαλλίας να συνεχίσει τον πόλεμο εναντίον της Συρίας όχι μόνο βομβαρδίζοντας από αέρος πλέον, πάρθηκε με αφορμή τον κίνδυνο τρομοκρατικών χτυπημάτων που πιθανόν να γίνουν στην Γαλλία κατά την διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου.

Τρομοκρατία και Αντιτρομοκρατία: Η αδιέξοδη αλληλεξάρτηση

Σωτήρης Γουνελάς

Τις κοινωνίες αυτές που ορισμένοι χαρακτηρίζουν μαζικές ή μαζικοδημοκρατικές διασχίζει μια συστηματική και ανεξέλεγκτη βία. Βία με ποικίλες μορφές, βία που τη μετρούν οι στατιστικές ως σταθερή αύξηση εγκληματικότητας. Και βέβαια, σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για βία που σχετίζεται με το είδος των ανθρώπων που κατοικεί στις συγκεκριμένες περιοχές. Φυλές ή λαοί που έζησαν χρόνια εκτεθειμένοι σε λογής-λογής κινδύνους, έχουν αναπτύξει ένα, θα έλεγα, επιθετικό ένστικτο. Φυλές η λαοί που σφραγίστηκαν από θρησκευτικές καταστάσεις- ένα είδος αιρέσεων ή υπο-αιρέσεων και σεχτών, που διεκδικούν την αλήθεια της πίστης εξίσου με το πιο ορθόδοξο δόγμα- έχουν μάθει να λύνουν τις διαφορές τους εξαπολύοντας βία εναντίον των υποτιθέμενων αντιπάλων, τις περισσότερες φορές σκορπώντας θάνατο.

Και έρχεται ο λόγος στους περιβόητους «Τζιχαντιστές». Παρουσιάστηκαν άνθρωποι με κτηνώδη συμπεριφορά που σκορπίζουν καταστροφή, σφάζουν αμάχους, εκπορνεύουν τις γυναίκες που συλλαμβάνουν, καταστρέφουν Ιστορία και Μνήμη και μάλιστα την Ιερή Ιστορία και Μνήμη Ανατολής και Δύσης. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μισθοφόροι, πληρώνονται κανονικότατα και προωθούν την επαναφορά στο αρχαίο ‘Χαλιφάτο’, μια υποτιθέμενη οντότητα οργανωμένη απολύτως πάνω στις αρχές του Κορανίου. Φαίνεται ότι για να ορμήσουν στις μάχες, αλλά και για να καταφέρουν δολοφονικές πράξεις, αυτές που θεωρούνται ‘τρομοκρατικές’, ντοπάρονται με διάφορες ουσίες, χάρη στις οποίες αντέχουν να μείνουν άγρυπνοι δυο και τρία μερόνυχτα και να σκοτώνουν αδίστακτα, χωρίς κανένα ενδοιασμό ή συγκράτηση.

Η ΧΔ καταδικάζει τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 2015 

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ 

Η ΧΔ καταδικάζει τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι 

Το Γραφείο Τύπου της ΧΔ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε σχέση με τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι: 

Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας εκφράζει τον αποτροπιασμό του για την εγκληματική σφαγή εκατοντάδων πολιτών στο Παρίσι το βράδυ της Παρασκευής 13 Νοεμβρίου. Το βάρβαρο αυτό έγκλημα είναι άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα πολλών άλλων παρόμοιων αποτρόπαιων πράξεων με θύματα αθώους ανθρώπους, όπως η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στο όρος Σινά και η τρομοκρατική επίθεση στη σιιτική συνοικία της Βηρυτού. 

Η ΧΔ εκφράζει τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της στον γαλλικό λαό, όπως και σε όλους τους λαούς, που δέχονται παρόμοιου τύπου άνανδρες επιθέσεις. 

Πρόκειται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με αυτουργό εγκληματική οργάνωση, η οποία με πρόσχημα τη θρησκεία, δρα και κινείται με βάση μια ιδεολογία ολοκληρωτικού τύπου, διαφοροποιημένη από το παραδοσιακό Ισλάμ. 

Το φαινόμενο αυτό βρίσκει έδαφος στην αντίδραση ισλαμικών πληθυσμών στην ταπείνωση της αποικιοκρατίας και της νεοαποικοκρατίας, στην περιθωριοποίηση και στην ανέχεια σε χώρες με διεφθαρμένα και απολυταρχικά καθεστώτα. Πολλοί ως γόνοι μεταναστών αισθάνονται πολίτες β’ κατηγορίας στις χώρες της Δύσης. Το φαινόμενο ενθαρρύνθηκε στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των σκοπιμοτήτων των μεγάλων δυνάμεων, και στη συνέχεια έγινε ανεξέλεγκτο. 

Η αιματηρή τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι δεν πρέπει να αποτελέσει πρόσχημα για την καταστολή των δημοκρατικών ελευθεριών στην Ευρώπη και την ισλαμοφοβία, με τη στοχοποίηση όλων των μουσουλμάνων. Μέρος, άλλωστε, των ισλαμικών πληθυσμών, αποτελεί στόχο της εγκληματικής δραστηριότητας του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» στη Μέση Ανατολή και μάχεται στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπισή του. Απαράδεκτη είναι εξάλλου η επιχειρούμενη διασύνδεση των τρομοκρατικών ενεργειών με το προσφυγικό ζήτημα. 

Ο ασφαλέστερος τρόπος για μία ταχεία εξουδετέρωση της εγκληματικής οργάνωσης του «Ισλαμικού Κράτους» είναι ο οικονομικός αποκλεισμός των περιοχών που ελέγχει και η αποστέρηση της δυνατότητάς της να χρηματοδοτείται, ιδίως με το λαθρεμπόριο πετρελαίου και την αρχαιοκαπηλία. 

Μακροπρόθεσμα, το «Ισλαμικό Κράτος» και τα παρόμοια μορφώματα θα εκλείψουν οριστικά, όταν λείψουν και οι λόγοι οι οποίοι τα εξέθρεψαν: Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι τοπικές συρράξεις που αυτές καλλιεργούν και η κοινωνική αδικία. 

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΧΔ

ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ-ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ορισμένες επισημάνσεις πριν πάμε στην φωτογραφία:

Πρώτο: Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών του Ιράκ αλλά και τούρκικες επιθεωρήσεις, τα έσοδα των τζιχαντιστών από τις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στην κατοχή τους ανέρχονται σε 5 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα.

Αλήθεια, σε ποιους πουλάνε οι τζιχαντιστές; Σε ανεξάρτητους… βενζινοπώλες; Να ισχύει ότι το πετρέλαιο αυτό φτάνει, όπως έχει γραφτεί, σε Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ;…

Δεύτερο: Τον Απρίλιο του 2013 αποφασίστηκε να τερματιστεί το εμπάργκο στην εισαγωγή του συριακού πετρελαίου στην Ευρώπη. Το αποτέλεσμα ήταν οι ομάδες που βρίσκονταν στο βορειο-ανατολικό τμήμα της Συρίας να ενισχυθούν οικονομικά από τις πετρελαιοπηγές που έλεγχαν. Ανάμεσά τους και οι ισλαμοφασίστες… Ποιος πήρε αυτή την απόφαση; Μα οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ!

Π. Ήφαιστος, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΤΥΠΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥΣ. ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ, ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ, «ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΙ» ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΟΠΛΗΚΤΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ

συμπεριλαμβάνει το κεφάλαιο 2 του βιβλίου «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ, ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»

Ένας πρώτος σχολιασμός των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Γαλλία στις 13 Νοεμβρίου 2015. Υποχρέωση όποιου φέρει το μεγάλο βάρος να διατυπώνει θέσεις για την διεθνή πολιτική είναι να περιγράφει και να ερμηνεύει όσο καλύτερα μπορεί τα αίτια των παθολογιών της διεθνούς πολιτικής. Χωρίς συναισθηματισμούς αλλά με υψηλό αίσθημα ευθύνης για δύο πράγματα τα οποία αν και έτυχαν βάναυσων «ερμηνειών» μετά το 1990 δεν μπορούν να αμφισβητηθούν με λογικούς όρους:

Πρώτον, το μεταβατικό μεταψυχροπολεμικό περιβάλλον θα είναι ολοένα και πιο ασταθές («γιατί θα μας λείψει ο Ψυχρός Πόλεμος» έγραψε με νόημα ο John Mearsheimer το 1989-90 σε άρθρο του για να θίξει τις αναρίθμητες ασυναρτησίες λίγο πριν και λίγο μετά το τέλος του Ψυχρού πολέμου. Τα ίδια ή και πιο έντονα έγραψε και ο Κονδύλης αλλά και πολλοί από εμάς οι οποίοι θεμελιώνουμε την ανάλυση μας πάνω στα αξιώματα της Θουκυδίδειας ανάλυσης).

Δεύτερον, ο ενδοκρατικός και διακρατικός ορθολογισμός συναρτάται με το κατά πόσο γίνεται αντιληπτή η σημασία της ισορροπίας ή αντίστροφα της ανισορροπίας. Τα κράτη, ταυτόχρονα, όσα προβλήματα και να έχουν, παραμένουν τα μόνα πεδία ορθολογιστικής πολιτικής συγκρότησης. Η αποδυνάμωσή τους ή η κατάλυσή τους εντείνει τα τραγικά γεγονότα των οποίων καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες.

Διαβάζουμε σε μια από τις πρώτες ανταποκρίσεις για τα τρομοκρατικά πλήγματα στην Γαλλία στις 13 Νοεμβρίου: 

Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτούσε τον ISIS στη Συρία

Γράφει: Ηρακλής Οικονόμου 

EDIT: 14/11/2015: Προσοχή! Αυτό το άρθρο γράφτηκε τον Αύγουστο του 2014! Σήμερα, λίγες ώρες μετά την αποτρόπαια επίθεση στη Γαλλία θυμίζουμε πως αναφέρεται σε ένα μικρό μόνο και …επίσημο τρόπο χρηματοδότησης της Συριακής αντιπολίτευσης δηλαδή των τζιχαντιστών από την ΕΕ!

Αν υπάρχει ένα πράγμα που ποτέ δεν αμφισβητείται, αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αν υπάρχει ένα άλλο πράγμα που επίσης δεν αμφισβητείται ποτέ εντός της ΕΕ, αυτό είναι η εξωτερική πολιτική της. Η ΕΕ είναι δύναμη ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας – το ξέρετε ήδη φαντάζομαι, θα το έχετε ακούσει εδώ κι εκεί, από δεξιούς κι αριστερούς, μνημονιακούς και άλλους. Κι αν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει μ’ αυτό, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν – για την πραγματικότητα.

Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ιστορίας του ISIS – της ισλαμιστικής οργάνωσης που σπέρνει τον τρόμο σε Ιράκ και Συρία – είναι η υποστήριξη που έλαβε από την ΕΕ. Για την ακρίβεια: η ΕΕ χρηματοδότησε τον ISIS. Πώς; Μέσω της άρσης του εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Συρία.

Τον Απρίλιο του 2013, οι υπουργοί εξωτερικών της ΕΕ απέσυραν όλες τις κυρώσεις που μπλόκαραν την εισαγωγή συριακού πετρελαίου. Έτσι μπόρεσαν οι ομάδες που βρίσκονταν στο βορειο-ανατολικό τμήμα της Συρίας – ανάμεσά τους και ο ISIS – να ενισχυθούν οικονομικά από τις πετρελαιοπηγές που έλεγχαν. Και δεν μιλάμε για κάποιο «λάθος», μια «αβλεψία» των Ευρωπαίων κλπ. Μιλάμε για μια απόφαση που ελήφθη με ρητό στόχο τη διευκόλυνση της ροής πετρελαίου από τις οργανώσεις της συριανής αντιπολίτευσης προς στο εξωτερικό. Και είναι αυτή ακριβώς η απόφαση που συνέβαλε στη σταθεροποίηση της οικονομικής βάσης του ISIS εντός της Συρίας, και στην επέκτασή της οργάνωσης στο βόρειο Ιράκ.

«Είναι σημαντικό για μας να στείλουμε ένα σινιάλο ότι είμαστε ανοιχτοί να βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο» δήλωνε στις 22 Απριλίου του 2013 ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας Ουίλιαμ Χέιγκ. «Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε τη συριανή αντιπολίτευση».[i]

Όταν οι Κούρδοι πολεμούσαν τον ISIS η... πολιτισμένη Ευρώπη τους αποκαλούσε: "τρομοκράτες"...

ΠΗΓΗ:http://www.enallaktikos.gr/

Πώς η Υπερεθνική Ελίτ δημιούργησε την Ισλαμική τρομοκρατία (Τάκης Φωτόπουλος)

Σχόλιο: Με αφορμή τις πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι, που ήρθαν ύστερα από συντονισμένες αεροπορικές επιδρομές της Γαλλίας στο Ιράκ και τη Συρία, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω σχετικά πρόσφατο άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου για τις ρίζες της σημερινής άνθισης της Ισλαμικής τρομοκρατίας, την ίδια στιγμή που η Υπερεθνική Ελίτ και η παγκοσμιοποιητική “Αριστερά” συσκοτίζουν τα πραγματικά αίτια του κύκλου βίας που η ίδια η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει, τόσο με την οικονομική όσο και με τη στρατιωτική της βία, εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια. Όπως τονίζει ο συγγραφέας “η ISIS απλά λειτουργεί σήμερα ως πρόσχημα για τη συνέχιση του «μακροχρόνιου πόλεμου», (που είχε αρχίσει ο Μπους) αυτή τη φορά εναντίον της Συρίας. Δηλαδή, ο κύριος στόχος ήταν πάντα να συντριβεί το εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα στη Συρία σήμερα, και αύριο στο Ιράν, είτε αυτό επιτευχθεί με ένα πραξικόπημα «από τα πάνω» (το παραδοσιακό στρατιωτικό πραξικόπημα), ή «από τα κάτω», (το μοντέλο «Μαϊντάν»), είτε με εξωτερική παρέμβαση σε συνδυασμό με ένα «πραξικόπημα από τα κάτω» (το μοντέλο της Λιβύης).”

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΗΓΗ: “How the Transnational Elite created Islamic terrorism“, Pravda.ru & The International Journal of Inclusive Democracy (12.01.2015) * ελληνική μετάφραση, antipagkosmiopoihsh.gr (18.01.2015) *

Περίληψη: Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να δείξει την άκρα υποκρισία της Υπερεθνικής Ελίτ, όταν θρηνολογεί για την ισλαμική τρομοκρατία και τα αποτελέσματά της. Ωστόσο, μπορεί εύκολα να δειχθεί ιστορικά ότι ήταν η ίδια ελίτ και τα πελατειακά καθεστώτα της που δημιούργησαν ουσιαστικά την ισλαμική τρομοκρατία, εξολοθρεύοντας τα κοσμικά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στον Αραβικό κόσμο και καταστρέφοντας, στη διαδικασία, εκατοντάδες χιλιάδες ζωές, καθώς και τις υποδομές εύρυθμα λειτουργικών κοινωνικών κρατών.

Το Παρίσι, με την ευκαιρία της επίθεσης στο σατιρικό περιοδικό που ειδικευόταν στη καλλιέργεια της Ισλαμοφοβίας (δεν το είδαμε ποτέ, για παράδειγμα, να σατιρίζει τον…Μωυσή!) είδε τη «μεγαλύτερη λαϊκή συγκέντρωση στην ιστορία της Γαλλίας», όπως τη χαρακτήρισε το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών. Αυτό, φυσικά, δεν ήταν εκπληκτικό, δεδομένου ότι συμμετείχε σε αυτή ολόκληρο το πολιτικό τμήμα της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε – δηλαδή της ελίτ που διαχειρίζεται τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που εδράζεται κυρίως στις χώρες της ομάδας G7. Επιπλέον, η Γαλλία είναι εξέχον μέλος της ίδιας ελίτ που τη διοργάνωσε. Ο κύριος σκοπός της συγκέντρωσης ήταν η δήθεν καταδίκη της τρομοκρατίας. Όμως, όπως θα προσπαθήσω να δείξω, ήταν η ίδια η Υ/Ε, που επίσης δημιούργησε το φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των τριάντα περίπου ετών από την εμφάνιση της ΝΔΤ, η οποία ορίζεται από δύο παράλληλα συστημικά γεγονότα. Πρώτον, την άνοδο και μαζική επέκταση των πολυεθνικών εταιριών που κυβερνούν σήμερα την παγκόσμια οικονομία και τη συνακόλουθη σταδιακή εξαφάνιση της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας, που αντικαθίσταται από μια νέα μορφή υπερεθνικής κυριαρχίας την οποία μοιράζονται κυρίως τα μέλη της Υ/Ε και, δεύτερον, τη παράλληλη κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στις χώρες του πρώην Σοβιετικού μπλοκ.

Η Μεγάλη Αυταπάτη (Σχόλιο με αφορμή τη σύλληψη του Ν. Μαζιώτη)

Γιώργος Καραμπελιάς

Αντικρίζοντας το βλέμμα του Νίκου Μαζιώτη στις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, έφερα συνειρμικά στη σκέψη μου έναν παλιότερο «αντάρτη πόλης», τον Χρήστο Τσουτσουβή, που το πάθος τον οδήγησε στον θάνατο. Έναν θάνατο προδιαγεγραμμένο από τις επιλογές του και τον τρόπο που τις διεκδικούσε. Τότε είχα γράψει, συγκλονισμένος από τον θάνατό του –είχαμε συμμετάσχει παλαιότερα σε κοινούς αγώνες–, ένα «ρέκβιεμ», που αποτελούσε ταυτόχρονα και την απαρχή της οριστικής μου ρήξης με την ίδια την άκρα αριστερά και την προσπάθεια από την πλευρά μας, να πείσουμε για τον σφαλερό της δρόμο, συμμετέχοντας σε έναν κοινό χώρο μαζί της. Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, και αφού έχει ολοκληρωθεί ένας κύκλος, νιώθω την ανάγκη να επανέλθω και πάλι με αφορμή, το ζήτημα του ένοπλου αγώνα, στις συνθήκες της Ελλάδας, και τη μοίρα όσων επιμένουν σ’ αυτόν.

Η ιστορική συγκυρία

Ζούμε σε μια κομβική στιγμή της ελληνικής ιστορίας, όπου μοιάζει να καταρρέει, μέσα στη γενικευμένη παρακμή, το ίδιο το έθνος-κράτος που οικοδομήσαμε τα τελευταία διακόσια χρόνια –καθώς και το δεύτερο ελληνικό κράτος της Κύπρου– και μαζί του να απειλείται με έκλειψη τελεσίδικη ο ίδιος ο ελληνισμός. Έχω γράψει αλλού ότι η άκρα δεξιά άνοιξε με τη χούντα αυτή την ιστορική εποχή, για να ακολουθήσει η «κεντροαριστερά», η αριστερά και η άκρα αριστερά που την ολοκλήρωσαν, σφραγίζοντας τη μεταπολίτευση. Το δράμα του ελληνισμού, που μας οδήγησε στο σημερινό αίσθημα πνιγμού και αδιεξόδου, συνίσταται στο ότι και οι μεν και οι δε συνήργησαν με τον τρόπο τους, και άσχετα με το ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, στην επιτάχυνση της παρακμής που βιώνουμε.

Τρομοκρατία των ιδεών και φιλελεύθερη υποκρισία

 

Του Φώτη Τερζάκη

Δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα και τα μαντρόσκυλα του φιλελευθερισμού (Ηλία Κανέλλης, Ηλίας Μαγκλίνης, Πάσχος Μανδραβέλης, Πέτρος Τατσόπουλος, ανώνυμοι καταδότες στις υπηρεσίες τού Διαδικτύου, ο αξιοθρήνητος Δένδιας, και άλλοι πολλοί ων ουκ έστι τέλος) δείχνουν πάλι τα δόντια τους· οι δολοφόνοι τού νοήματος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το ότι ένας «δολοφόνος» διεκδικεί το δικαίωμα να δημοσιοποιεί απόψεις του μέσ’ από τον δίαυλο που είναι κατά συνθήκην υποχρεωτικός για όποιον επιθυμεί να εκφραστεί δημοσίως: την έκδοση ενός βιβλίου που κυκλοφορεί ως εμπόρευμα στην αγορά.

Ποιον επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν; Τους πολυάριθμους αναγνώστες και αγοραστές τού βιβλίου; Τον εκδοτικό οίκο που ανέλαβε την έκδοση; Τους νόμιμους δικαιούχους που είναι η οικογένεια του φυλακισμένου συγγραφέα; Ή ολόκληρη την Αριστερά στο πλαίσιο ενός βρόμικου πολιτικού παιχνιδιού κατασπίλωσης και συκοφάντησης ενόψει τού τρόμου που διακατέχει όλο το σαθρό πολιτικό σύστημα και τους προστάτες του απέναντι στο ενδεχόμενο μιας εκλογικής νίκης τού ΣΥΡΙΖΑ (ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό στην πράξη);

Ο Μαρξ για τους «Ζορό» και τους …«μαρξιστές»

του Ν. Μπογιόπουλου

Δόθηκε το Σάββατο το βράδυ στη δημοσιότητα η προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για τις δολοφονίες στο Νέο Ηράκλειο.

Ορισμένες σκέψεις:

1ο) Το μοντέλο του καλοζωισμένου «Ζορό» που αφήνει τη χλιδή του αρχοντικού του για να πάρει εκδίκηση για τους δούλους που... διατηρεί στις φυτείες του, είναι μια εξευγενισμένη μυθιστορηματική και κινηματογραφική φιγούρα. Πλην, όμως, σε συνθήκες πραγματικής ζωής αποτελεί ένα βαθύτατα αντιδραστικό κατασκεύασμα. Η πραγματική ζωή δεν κινείται με βάση τους κανόνες της εικονικής πραγματικότητας. Οι «Ζορό» στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν. Κι όσοι τους υποδύονται υπάρχουν μόνο ως η άλλη όψη του νομίσματος των ταγμάτων εφόδου του υποκόσμου ή των προβοκατόρων με τα κουμπούρια. Η δράση τους που βολεύει αφάνταστα την άθλια θεωρία περί «των δυο άκρων» - κι αυτό δεν είναι «σενάριο» - έχει επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα: 

Λειτουργούν ως προβοκατόρικη καρικατούρα της οργανωμένης πάλης με σκοπό την υπονόμευση του λαϊκού κινήματος. Υπηρετούν την επιλογή του συστήματος να συκοφαντηθεί κάθε εστία πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής αφύπνισης μέσα από τον ορυμαγδό της τρομο-υστερίας. 

Εξυπηρετούν, εξ’ αντικειμένου, την πολιτική της έντασης και της «δικαιολόγησης» μέτρων «νόμου και τάξης». 

Ρίχνουν λίπασμα στον παραληρηματικό φασιστικό λόγο, «θυματοποιούν» την κάθε λογής ακροδεξιά υστερία, με συνέπεια την αποθέωση της καθεστωτικής αυθαιρεσίας. 

«Νομιμοποιούν» το πλαστό δίλημμα «ελευθερία ή ασφάλεια», με θύμα τις προσωπικές και κοινωνικές ελευθερίες, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και συνεπικουρούν μια πολιτική «ασφάλειας» που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «προστατών», οι οποίοι ως άλλοι «λύκοι» καλούνται ξανά να φυλάξουν τα πρόβατα...