Διαβάστε σε pdf το τρίτο «φτου ξελεφτερία»

Κατεβάστε σε pdf το τέταρτο «φτου ξελεφτερία»

φτου 4

Διαβάστε σε pdf το τρίτο «φτου ξελεφτερία» φτου 3

Σ. Παπασταματέλος: Νέκυια

inShare

Σταμάτης N.  Παπασταματέλος

Μιλοῦµε γιά τήν Παιδεία µἐ µιά γλώσσα ξύλινη. Σκοτεινά νοήµατα, σκόπιµα ἀσαφεῖς λόγοι, ἄγονη ἐπίσκεψη µιᾶς περιπτωσιολογίας πού µᾶς παρασύρει σέ στοµφώδη κηρύγµατα. Ἡ διάρκειά τους ὡς προτεινόµενων φαρµάκων τό πολύ µιά σχολική χρονιά˙ ἡ ἀποτελεσµατικότης τους ἕνα µεταξωτό κοντοβράκι γεµάτο µπαλώµατα. Φορεῖς καί σύστηµα πιέζουν δεξιά, πιέζουν ἀριστερά µήπως χωρέσει ὁ σάκκος τά αἰτήµατά τους –ὡσάν νά ἦταν δυνατό καί δικαιώσιµο νά ἱκανοποιηθοῦν ὅλων οἱ ἀπαιτήσεις καί µάλιστα «ἐδῶ καί τώρα» -µέχρι νά διαπιστώσουν ὅτι οἱ ἐλαφρές ... ἰδέες τους ἦταν πολλές κι ὁ σάκκος ἀσήκωτος. Οἱ συσσωρευµένες διεκδικήσεις ἐξαργυρώνονται στό πληθωριστικό χαρτονόµισµα τῆς ἀνευθυνότητας, τῆς ἀτολµίας καί τῆς πνευµατικῆς νωθρότητας.

Ρίχνοντας µόνο µιά µἀτιά στήν πολυγλωσσία περί τῆς Παιδείας σίγουρα αἰσθάνεται κανείς τήν πλήξη τῶν φλύαρων. Διότι, οἱ φλύαροι εἶναι οἱ πρῶτοι πού πλήττουν µἐ τίς συνήθεις κενολογίες τους, γι’ αὐτό καί ὑποχρεώνουν τούς ἄλλους στήν ἀνοχή τους. Ἀπό διάθεση ὀµοιοπαθητικής αὐτοθεραπείας ἤ ἀπό ἐκδίκηση τῆς κοινωνίας πού δέν εἶναι σάν αὐτούς. Χρόνια ὁλόκληρα µἐ σπασµένους καθρέφτες γιά νά µἡ βλέπουµε τίς µυϊκές συσπάσεις τοῦ προσώπου µας ὅταν ἐπαναλαµβάνουµε τά ἀνούσια –µἐ αἴσθηµα ἀνίας, ἀσφαλῶς– καί τά θεατρικά µας –µἐ ἐλλοχεύουσες τίς τύψεις γιά τή συγκάλυψη τῆς ἀλήθειας. Μέ ἀκροαµατικό κοινό µικροµεσαίους καί δηµοσίους ὑπαλλήλους, ἐξ ἰδεολογίας βέβαια, διατηροῦµε ἀπεριόριστη ἀσυλία. Ἐπιτυγχάνουµε µάλιστα θαυµαστή συναίνεση στόν τρωγλοδυτισµό πού δραπετεύει ἀπό τά ἀφασικά µας ἑλληνικά, τά ἐπιµελῶς ἐξωραϊσµένα.

Ευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Μανιφέστο

Εξήντα οκτώ χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και την ήττα του φασισμού και του ναζισμού και να που γινόμαστε μάρτυρες σχεδόν παντού στην Ευρώπη της ανόδου της άκρας δεξιάς. Όμως, ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι βλέπουμε να εμφανίζονται και να αναπτύσσονται στα δεξιά αυτής της άκρας δεξιάς δυνάμεις καθαρά νεοναζιστικές που, σε μερικές περιπτώσεις (Ελλάδα, Ουγγαρία,…) ριζώνουν στη κοινωνία συγκροτώντας κινήματα λαϊκά, μαζικά, ριζοσπαστικά, ρατσιστικά, εξαιρετικά βίαια και πογκρομικά με διακηρυγμένο στόχο την καταστροφή κάθε συνδικαλιστικής, πολιτικής και πολιτιστικής οργάνωσης των εργαζομένων, τη συντριβή κάθε αντίστασης των πολιτών, την άρνηση του δικαιώματος στη διαφορετικότητα και την –ακόμα και φυσική- εξόντωση των «διαφορετικών» και των πιο αδύναμων.
Όπως και στις δεκαετίες του 1920 και 1930, γενεσιουργός αιτία αυτής της νεοφασιστικής απειλής είναι η βαθειά οικονομική, κοινωνική, πολιτική καθώς και ηθική και οικολογική κρίση του καπιταλισμού που, με πρόσχημα την κρίση του χρέους, εξαπολύει μια χωρίς προηγούμενο επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο, στις ελευθερίες και στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενάντια σε όλες και όλους τους «από κάτω»! Εκμεταλλευόμενες τους φόβους των προνομιούχων απέναντι στον κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης, τη ριζοσπαστικοποίηση των μεσαίων τάξεων που έχει σμπαραλιάσει η κρίση και οι πολιτικές δρακόντειας λιτότητας, καθώς και την απελπισία των περιθωριοποιημένων και εξαθλιωμένων ανέργων, η άκρα δεξιά και κυρίως οι νεοναζιστικές και νεοφασιστικές δυνάμεις αναπτύσσονται σε όλη την Ευρώπη. Αποκτούν μαζική επιρροή στις μάζες των απόκληρων που στρέφουν συστηματικά ενάντια στους παραδοσιακούς και σύγχρονους αποδιοπομπαίους τράγους (στους μετανάστες, στους μουσουλμάνους, στους Εβραίους, στους ομοφυλόφιλους, στους Ρομά, στα άτομα με αναπηρία…) καθώς και ενάντια στα κοινωνικά κινήματα, στις οργανώσεις της αριστεράς και στα εργατικά συνδικάτα.