Νόβακ Τζόκοβιτς!!!

Σόλων Αντάρτης 

Να το παίζεις διανοούμενος ή/και δημοσιογράφος. Να είσαι εθνικά άφρονας του "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" ή ψευτοδιεθνιστής του "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια ισούται εθνικισμός και φασισμός". Να ταυτίζεστε και οι δύο με την υγειονομική χούντα και να περνάτε τους συνανθρώπους σας γενεές δεκατέσσερις για το αναφαίρετο δικαίωμά τους να ορίζουν το σώμα τους. Και να βλέπετε αυτό!

Να είσαι ένα παιδάκι στο υπόγειο της πολυκατοικίας του παππού σου στο Βελιγράδι και να ακούς τις βόμβες της "σωστής πλευράς της ιστορίας να πέφτουν". Αλλά να ονειρεύεσαι.

Μα μεγαλώνεις και να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.

Να μεγαλώνεις και να γίνεσαι ο Καλύτερος - Άριστο σε λέμε στην γλώσσα μας.

Να είσαι ένας Παγκόσμιος Πολίτης που μιλά καμιά δεκαριά διαφορετικές γλώσες.

Να μην ξεχνάς ποτέ από πού ξεκίνησες και να προσφέρεις στην μικρή σου πατρίδα ασταμάτητα.

Να στοχοποιείσαι για την απόφασή σου να ορίζεις το σώμα σου. Να λοιδορείσαι και να σε πιάνει ο κάθε αλιτήριος στο στόμα του. Να σου συμπεριφέρονται σαν κοινού εγκληματία, να μοιώνουν τα επιτεύγματά σου συγκρίνοντάς σε με μικρότερους από σενα. Να σε γιουχάρουν όπου παίξεις.

Και εσύ να κερδίζεις το πρώτο σου χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς αγώνες, για την χωρα σου και να κάνεις αυτό!

Κάθαρσις! Θεία Δίκη!

Πουλήσαμε τους Ρώσους, πουλήσαμε τους Σύριους, μήπως ήλθε και η σειρά των Σέρβων; (εξαιρετικό!)

Του
Ηλία Παπαναστασίου 
 

 

 

Μετά τον θρυμματισμό των σχέσεων Ελλάδας και Ρωσίας τους τελευταίους 10 μήνες και την πλήρη απομόνωση της Ελλάδας από την Ρωσική πολιτική, φαίνεται πως η Ελληνική Κυβέρνηση μάλλον ακολουθεί τα ίδια χνάρια και στην πολιτική των Ελληνο/Σερβικών σχέσεων.

 

  

Είναι γνωστό πως εδώ και 24 περίπου χρόνια μετά τον βομβαρδισμό της Σερβίας από τους βάρβαρους Γότθους του ΝΑΤΟ και της λεγομένης «Δύσης», έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό λόμπι στα Μέσα Ενημέρωσης που κάτω απο το κάλυμμα της Αμερικανοφιλίας – στην ουσία Αμερικανο/τσολιαδισμού– και της λεγόμενης «Δυτικοφιλίας» και «υπεράσπισης» (!) του πολυπαινεμένου «Ευρωπαϊκού Πολιτισμού» προσπαθεί μανιωδώς όχι μόνο να αποδομήσει και να εξαφανίσει κάθε ίχνος Ελληνο/Ρωσικής φιλίας και συμπάθειας αλλά και Ελληνο/Σερβικής παρόμοιας. «Πρωτοπόρα» σε αυτή την προσπάθεια είναι η Αμερικανονατοϊκή «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και η «Κεντροαριστερά» του ΚΙΝΑΛ μαζί με το «βαρύ κανόνι» του Νεο/φιλελευθέρου Κοσμοπολιτισμού που λέγεται Μητσοτακική Νέα Δημοκρατία.

 Από κοντά ακολουθούν και τα αριστερίστικα απόβλητα της κάθε λογής «αντισυστημικής Αριστεράς» που μας βομβάρδιζε χρόνια ολόκληρα για το «έγκλημα» της Σρεμπρένιτσα, αποσιωπώντας ένοχα τα εγκλήματα των Αλβανών Ουτσεκάδων και την ανάπτυξη του πρώτου «κράτους Ηρωίνης», του Κοσόβου.

 

  

Προηγήθηκε η αποβολή της Συρίας από το ελληνικό έδαφος το 2012 με το κλείσιμο της Συριακής Πρεσβείας στην Αθήνα και της ελληνικής αντίστοιχα στη Δαμασκό. Φυσικά αναφερόμαστε στη Συρία του πατέρα Άσαντ που στην Ελληνο/Τουρκική κρίση του 1987 διαβεβαίωσε με γενναίο και αντρίκιο τρόπο τον Έλληνα Πρωθυπουργό τότε Ανδρέα Παπανδρέου πως τα Συριακά αεροδρόμια είναι διαθέσιμα για την ελληνική πολεμική αεροπορία ο δε Συριακός Στρατός στο πλευρό της Ελλάδας. (Ας μην αναφέρουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά της Ελλάδας απέναντι στο εξαιρετικά ανεπτυγμένο τεχνολογικά και πολιτιστικά Ιράν που μας προμήθευε πετρέλαιο με πίστωση, βοηθώντας την χώρα μας όταν μας εγκατέλειψαν οι «σύμμαχοι». Βλέπετε, δεν καταδέχονται να μιλήσουν για το Ιράν οι Ευρωλιγούρηδες νεόπλουτοι και οι Αμερικανόδουλοι «κατσαπλιάδες» της αρπαχτής και της πολιτικής του «Yes man !». Όλοι οι Ιθαγενείς το παθαίνουν αυτό όταν βλέπουν «χρυσά» καθρεφτάκια, οι Ρωμιοί ομοϊδεάτες τους θα εξαιρεθούν;)

 

  

Το 2022 είχαμε νεότερη εξέλιξη της δυτικόπληκτης αντι/ρωσικής υστερίας με την αποστολή όπλων εκ μέρους της Ελλάδας στην Ουκρανία των Ναζιστών του σώματος Αζόφ και του διεθνούς κλόουν που ονομάζεται Ζελένσκυ, ακολούθησε η αντι/ρωσική φρενίτιδα του Κ. Μητσοτάκη εναντίον της Ρωσίας κραυγάζοντας όπου βρισκόταν και όπου προσκαλούνταν πως «Είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία!». Φυσικά είχαμε και το κατάπτυστο σόου του Μητσοτάκη στην Βουλή των ΗΠΑ όπου ταύτισε τους Ναζί του Τάγματος Αζόφ με τους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου (!) και «κατοχύρωσε» την ταύτιση της χώρας μας με την Αμερικανική Πολιτική σε βαθμό Αμερικανοδουλείας και Αμερικανοτσολιαδισμού και μάλιστα σε πρωτοφανές ύψος.

Την έλεγαν “Γιουγκοσλαβία”…

Ήταν 24 Μάρτη 1999 όταν άρχιζε το μακελειό, το στυγερό έγκλημα, που κράτησε 78 μέρες

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ήταν 24 Μάρτη 1999 όταν άρχιζε το μακελειό, το στυγερό έγκλημα, που κράτησε 78 μέρες. Ήταν το οριστικό τέλος για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.

 

   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που το Διεθνές Δίκαιο το κόβουν και το ράβουν αλλιώς όταν πρόκειται για το Κόσσοβο, αλλιώς για το Κίεβο κι αλλιώς για την Κύπρο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων» – αυτό δεν λέει κι ο Πούτιν σήμερα για την Ουκρανία; – εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.

Ως γνωστόν, όλα αυτά συνέβησαν γιατί κατά τους ΝΑΤΟικούς ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφε τότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).

  Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

   Δέκα χρόνια αργότερα, το 2016, στην απόφαση του  Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά του Κάρατζιτς (που το εφετείο του ΟΗΕ μετέτρεψε την ποινή του σε ισόβια), υπάρχουν 10 σελίδες (από την 1.235 έως την 1.245) χωμένες μέσα στις άλλες 2.500 σελίδες της απόφασης (δείτε εδω:  icty.org.pdf), έτσι για να μην… πολυφαίνονται, όπως και μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή: Ότι ο Μιλόσεβιτς και το Βελιγράδι δεν ήταν και τόσο… ένοχοι, όπως έλεγαν όσοι τους βομβάρδισαν, όπως αναφέρουν (αλλά το αναφέρουν στην απόφαση για τον Κάρατζιτς…), ότι το Βελιγράδι ήταν απέναντι στην τακτική της εθνοκάθαρσης και μάλιστα κατήγγειλε τους πραγματικούς ενόχους για “εγκλήματα” που τα διέπρατταν για “ίδιον όφελος”.

Επρόκειτο, ουσιαστικά, για πολιτική απαλλαγή του Μιλόσεβιτς – αλλά μετά θάνατον. Ιδού τι καταγράφεται – μεταξύ των άλλων – στην απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης: 

    Φυσικά η είδηση πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την… κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ από fb

"H εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο" στην Ευρώπη" δήλωσε ανερυθρίαστα στην αντιφώνησή της η κυρία Σακελλαροπούλου κατά την συνάντησή της με τον Κ.Μητσοτάκη.
"Δικαιολογημένα" ξεχνά η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

 
"Ε Υ Σ Π Λ Α Χ Ν Ι Κ Ο Σ  Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ" ήταν η ονομασία της δολοφονικής επιχείρησης και έγινε από 12 ΝΑΤΟϊκούς "αγγέλους"- κράτη.
Τώρα, η ΚΥΠΡΟΣ "πάντα είναι μακριά"!
Είναι σαν να την επαναλαμβάνει, η κ. Πρόεδρος τη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “η Κύπρος είναι μακριά” , που ειπώθηκε κατά τη διάρκεια του ΑΤΤΙΛΑ 2 , και μας “στοιχειώνει” 48 χρόνια τώρα.
_________
Από δημοσίευμα της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" για να φρεσκαρουμε τη μνήμη μας.
_____________
Σε ένα μήνα συμπληρώνονται 23 χρόνια από τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας. Την 24η Μαρτίου του 1999, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι που είχαν εκτοξευτεί από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία.
Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων.
Τη διαταγή για την έναρξη των βομβαρδισμών στον διοικητή των νατοϊκών δυνάμεων, στρατηγό Γουέσλι Κλαρκ, έδωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα. Η νατοϊκή επιχείρηση ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και έφερε την κωδική ονομασία
"ε υ σ π λ α χ ν ι κ ό ς  ά γ γ ε λ ο ς".

Στις επιχειρήσεις συμμετείχαν 12 χώρες της βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών αποτέλεσε η αποτυχία των συνομιλιών στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας για το καθεστώς αυτονομίας του Κοσόβου, γεγονός που χρεώθηκε στο καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αργότερα, βέβαια, ο στρατηγός Κλαρκ, στο βιβλίο του "Ο Σύγχρονος πόλεμος" αποκάλυψε ότι οι προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έγινε από Ναζί: Γιατί συγκαλύφθηκε - Ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής ιερέας

copyright wikimediamtx.org

Τι άλλο από σφαγές και θάνατο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο; Όμως τα εγκλήματα Κροατών που συνεργάστηκαν με τους Ναζί, η συμμετοχή καθολικού ιερέα σε αυτά και ο τρόπος εκτέλεσής τους αποκαλύφθηκαν μετά το έμπα του 21ου αιώνα και προκάλεσαν - το λιγότερο - απέχθεια κι αποστροφή!

 

«Ήταν η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων, πλάι και μέσα στα σπίτια τους· σε μια μέρα, σε μια τόσο μικρή αγροτική περιοχή. Και δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι η πλέον απεχθής πράξη σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας»!
Αυτά είναι τα λόγια του Λάζαρ Λούκαϊτς, του Σέρβου ιστορικού, που περιγράφει τη μανία του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Homo homini lupus!

Ποιο Λίντιτσε και ποια Καλάβρυτα...

Όλος ο κόσμος έχει ακούσει για το Λίντιτσε, το τσέχικο χωριό που κάηκε από τους Ναζί, ως αντίποινα για τη δολοφονία του διοικητή των SS στην Τσεχοσλοβακία, Ράινχαρντ Χάιντριχ, από αντιστασιακούς. Τον Ιούνιο του 1942, οι Ναζί εκτέλεσαν όλους τους άρρενες ενήλικες του χωριού και έστειλαν τις γυναίκες και τα παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πριν κάψουν το Λίντιτσε. Συνολικά εξοντώθηκαν 340 άνθρωποι. Η γερμανική προπαγάνδα κόμπασε περήφανα γι’ αυτή τη θηριωδία ώστε να αποθαρρύνει εστίες αντίστασης σε άλλα μέρη. Στην Ελλάδα όλοι γνωρίζουμε τη σφαγή των Καλαβρύτων, του Διστόμου,

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δεύτερη ζωή του Μπόμπυ Φίσερ.

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δεύτερη ζωή του Μπόμπυ Φίσερ. 

Ο μεγαλύτερος σκακιστής όλων των εποχών με IQ 181 και τον υψηλότερο βαθμό σκακιστικής αξιολόγησης ELO, ever, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής και αναγνωρισμένη σκακιστική ιδιοφυία, Μπόμπυ Φίσερ, έζησε ως κλοσάρ και πέθανε πάμπτωχος στην Ισλανδία, τη μοναδική χώρα που τον δέχθηκε μετά τα απίστευτα συμβάντα που βίωσε με αφετηρία τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία και το αμερικανικό εμπάργκο. 

Η μεγάλη περιπέτεια του Φίσερ ξεκίνησε το 1994, όταν έσπασε το αμερικανικό εμπάργκο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και ταξίδεψε στο Βελιγράδι για να παίξει σε σκακιστικό τουρνουά. Η απόφασή του απέφερε απίστευτα σκληρές συνέπειες εκ μέρους των ΗΠΑ. Του αφαιρέθηκε η αμερικανική υπηκοότητα, δημεύθηκε και πλειστηριάστηκε η περιουσία και οι τραπεζικές του καταθέσεις, και του αφαιρέθηκε το αμερικανικό διαβατήριο με αποτέλεσμα να γίνει "άνθρωπος χωρίς πατρίδα". Για όλα αυτά "καταράστηκε" κι απαρνήθηκε την πατρίδα του, τις ΗΠΑ, την χώρα που δόξασε στην "μονομαχία του αιώνα" με τον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή, Σοβιετικό Μπορίς Σπάσκι. 

Στη συνέχεια εξαφανίστηκε από το σκακιστικό προσκήνιο ζώντας στο Βελιγράδι ή αλλού στην Γιουγκοσλαβία. Επανεμφανίστηκε στις διεθνείς ειδήσεις στις 13 Ιουλίου 2004. Στο Διεθνές αεροδρόμιο του Τόκυο, σε ταξίδι του ως προσκεκλημένος του προέδρου της Ιαπωνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, διαπιστώθηκε από τις αρχές του αεροδρομίου, ότι σε βάρος του Αμερικανού με το "ληγμένο′′ διαβατήριο είχε εκδοθεί πριν δεκατρία χρόνια διεθνές ένταλμα σύλληψης, για παραβίαση της αμερικανικής νομοθεσίας. 

ΈΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΓΚΡΆΦΙΤΙ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ!!!

ΕΙΠΕ ΟΧΙ!

ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ!

Ο ανθυποπλοίαρχος του αντιτορπιλικού Θεμιστοκλής Μαρίνος Ριτσούδης

Ήταν ο Έλληνας ήρωας που αρνήθηκε να συμμετέχει στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στον οποίον συμμετείχε πρόθυμα η κυβέρνηση Σημίτη.

Μία μαύρη κηλίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, της Ευρώπης και της Ελλάδας. Η ισοπέδωση μιας περιφανής χώρας και η εθνοκάθαρση των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου επειδή έτσι ήθελε η Γερμανία και έτσι αποφάσισε ο Μπιλ Κλίντον.

Ο Ριτσούδης, ο οποίος για την κίνηση του αποτάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό, καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση και κυνηγήθηκε από την κυβερνηση Σημίτη, αρνήθηκε ακόμα και την οικονομική ενίσχυση που του πρόσφερε η Σερβία προκειμένου να τον τιμήσει.

Στην απολογία του στο ναυτοδικείο Πειραιά όπου δικάστηκε, είπε:

«Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε πάνω από εσάς» δείχνονταν την εικόνα του Χρηστού πάνω από το Προεδρείο «τον οποίο και εγώ βάζω πάνω από όλα, γιατί ο νόμος του Θεού είναι πάνω από όλους. Είναι η συνείδηση του καθενός».

Σήμερα, εργάζεται ως καπετάνιος σε γιοτ, αλλά οι σέρβοι δεν τον ξέχασαν και το πρόσωπο του κοσμεί τους δρόμους του Βελιγραδίου (φωτό).

Ο βομβαρδισμός ξεκίνησε, 24 Μαρτίου 1999.

Σαν σήμερα – 7 Απριλίου 1999: Η ΑΕΚ δίνει φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν στο Βελίγράδι, σε ένδειξη συμπαράστασης στον βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ σερβικό λαό (βίντεο)

Ήταν 7 Απριλίου 1999!

Η ημέρα που νιώσαμε όλοι υπερήφανοι για τα παιδιά της ΑΕΚ!

Αψήφισαν τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, τις απειλές των Δυτικών και με πούλμαν βρέθηκαν στο γήπεδο σε αγώνα συμπαράστασης προς το δοκιμαζόμενο λαό της Σερβίας!!!

Άξιζε όσο δέκα πρωταθλήματα!!!

Ζήλια και ΑΓΑΠΗ από έναν Ολυμπιακό!!!

Οι λαοί θα νικήσουν!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ 

 Ήταν 7 Απριλίου του 1999 όταν η ΑΕΚ έγραψε μία από τις μεγαλύτερες σελίδες της ιστορίας της, δίνοντας φιλική αναμέτρηση στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν, εν μέσω πολέμου, σπάζοντας το εμπάργκο του πολέμου εναντίον της Σερβίας.

Ήταν η έμπρακτη συμπαράσταση των Ελλήνων προς τον δοκιμαζόμενο Σέρβικο λαό.

Σε συνέντευξη τύπου, την 3η Απριλίου 1999 , ο Μελισσανίδης δήλωνε την απόφαση της ΑΕΚ να πραγματοποιήσει το «φιλικό ειρήνης».

Το κλίμα ανάμεσα στους φίλους της ΑΕΚ ήταν κάτι παραπάνω από εορταστικό, περιμένοντας με ανυπομονησία αυτό το ξεχωριστό αγώνα. Οι δυσκολίες, ωστόσο ήταν πολλές.

Η ENIC δέχτηκε πιέσεις από το υπουργείο Αθλητισμού της Αγγλίας για να μη διεξαχθεί ο αγώνας. Φόβοι υπήρχαν και για την αντίδραση των Αμερικανών. Αυτό, όμως, δεν πτόησε τους αθλητές της ΑΕΚ και πολλούς οπαδούς της.

Η αποστολή ταξίδεψε αεροπορικώς την παραμονή του αγώνα για την Βουδαπέστη. Στο αεροδρόμιο το παρών έδωσαν ουκ ολίγοι για να συμπαρασταθούν, έστω και ψυχολογικά. Ο κόσμος της ΑΕΚ ήταν πιο μονιασμένος από ποτέ.

Το επόμενο πρωί, Μεγάλη Τετάρτη, η αποστολή ξεκίνησε οδικώς για το Βελιγράδι. Στο κονβόι με τα 5 πούλμαν της ελληνικής αποστολής συμμετείχαν φίλαθλοι της ΑΕΚ, εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α..

Στο πούλμαν Νo 4,οι οργανωμένοι φίλοι της ομάδας, με τους αντιπροσώπους των συνδέσμων στην γαλαρία. Καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού, οι Σέρβοι υποδέχονταν τα λεωφορεία των Ελλήνων, προσφέροντας ψωμί και αλάτι, έθιμο φιλοξενίας.

Πανό κατά του πολέμου, ελληνικές σημαίες και συνθήματα ειρήνης έσπαγαν την νεκρική σιγή του Βελιγραδίου.

Οι Σέρβοι με μάτια δακρυσμένα αποθέωναν τους Έλληνες. Στο γήπεδο είχε έλθει και το 6ο πούλμαν, μέσω Βουλγαρίας, με 50 ακόμη οπαδούς της ΑΕΚ από τη βόρεια Ελλάδα, κυρίως μέλη της Original 21.

Ο «ανεπιθύμητος διανοούμενος» Peter Handke* τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019 κι αυτό είναι το πιο διάσημο ποίημά του

Στον «ανεπιθύμητο διανοούμενο» Πέτερ Χάντκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας

Ο Peter Handke τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019. Ο Αυστριακός συγγραφέας που το 2007 απαγορεύτηκε έργο του στη Γαλλία επειδή παραβρέθηκε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία!*

Έγραψε το «Όταν το παιδί ήταν παιδί» για το φιλμ "Τα Φτερά του Έρωτα" του Βιμ Βέντερς.

«Μια επιδραστική εργασία η οποία με γλωσσική επινοητικότητα διερεύνησε την περίμετρο και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας». Αυτά ήταν τα λόγια της Ακαδημίας για την βράβευση του Χάντκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019.

 Ο Πέτερ Χάντκε (Peter Handke, 6 Δεκεμβρίου 1942) είναι πολυβραβευμένος Αυστριακός συγγραφέας και μεταφραστής. Έχει ασχοληθεί με κάθε είδος γραπτού και λυρικού λόγου, όπως ποίηση, σενάριο, δοκίμιο, μυθιστόρημα. Αν και ο Χάντκε είχε προταθεί πολλές φορές για αυτό το βραβείο, τελικά το απέσπασε το 2019. 

Το «Τραγούδι της παιδικής ηλικίας» (Lied Vom Kindsein), το έγραψε ειδικά για την ταινία «Τα Φτερά του Έρωτα» ενώ συνυπογράφει και το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς. 

Το τραγούδι του παιδιού – του Πέτερ Χάντκε

Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
περπατούσε με κρεμασμένους ώμους,
ήθελε το ρυάκι να είναι ποτάμι,
το ποτάμι να είναι ρέμα πελώριο, πλατύ
και η λακκούβα αυτή με νερό να είναι η θάλασσα.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν ήξερε ότι είναι παιδί,
όλα τα πράγματα το γέμιζαν χαρά
και όλες οι χαρές ήτανε μία.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν είχε γνώμη για τίποτα,
δεν είχε συνήθειες,
καθόταν συχνά στα πόδια του
και άρχιζε ξαφνικά από το τίποτα να τρέχει,
είχε στα μαλλιά μια κορφή
και δεν έπαιρνε ύφος στις φωτογραφίες.

Από το 1977 είχαν αποφασίσει τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας!

Αποκαλυπτικό Έγγραφο : 

Από το 1977 είχαν αποφασίσει 

τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας!

Ο Γραμματέας της CIA το είχε χαρακτηρίσει ως «εμπιστευτικό» και φέρεται να συντάχθηκε στο Μόναχο το 1977, σε συνάντηση πρακτόρων της αμερικανικής CIA και της γερμανικής BND.

Το σχέδιο προέβλεπε τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας σε δύο μεγάλα μπλοκ.

Το ένα θα ήταν υπό γερμανική επιρροή και το άλλο θα ήταν υπό αμερικανική επιρροή. Και αν αναλογισθούμε τη σημερινή κατάσταση, όλα συνέβησαν όπως αναφέρει το σχέδιο, τονίζει η σερβική εφημερίδα.

Το έγγραφο, το οποίοπρωτοδημοσιεύθηκε από τη βρετανική Telegraph, δείχνει ότι η CIA και η BND χωρίζουν τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας σε τρεις αποικίες ή περιοχές ενδιαφέροντος.

Ο διαμελισμός

Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, οι μεγάλες δυνάμεις θα μοιράζονταν τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας ως εξής:

Η Σλοβενία, η ηπειρωτική Κροατία, η Ιστρια, η βόρεια και δυτική Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα γίνονταν μέρος της γερμανικής ζώνης επιρροής, ενώ η Δαλματία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο, μέρος της Ράσκας, η Κοιλάδα του Πρέσεβο και η πΓΔΜ θα ανήκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα βρίσκονταν άμεσα υπό την επιρροή της, η Βοϊβοντίνα και το νότιο Βανάτο θα ανήκε στην Ουγγαρία και θα βρίσκονταν υπό την εξουσία της.

Σερβία προς Ζάεφ: ”Να προσέχεις τι λες. Εμείς θα μείνουμε εκτός ΝΑΤΟ, ελεύθεροι και στρατιωτικά ουδέτεροι”

Περήφανη απάντηση–χαστούκι στον προκλητικό πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ (“Βόρειας Μακεδονίας” και “Μακεδόνα” στην υπηκοότητα, κατά την νέα συμφωνία, Ζόραν Ζάεφ, έδωσε ο υπουργός Αμυνας της Σερβίας Αλεξάνταρ Βουλίν, αναφορικά με την «προτροπή» του συγκεκριμένου «να τα βρουν η Σερβία με το Κόσοβο»!

Μια απάντηση που έκρυβε και μια είδηση: Οτι η Σερβία απορρίπτει το οποιοδήποτε ενδεχόμενο να γίνει χώρα του ΝΑΤΟ.

Ο Ζ.Ζάεφ θρασύτατα έκανε υποδείξεις στην Σερβία, να αναγνωρίσει την απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου από τον σερβικό εθνικό κορμό και την ανακήρυξή του σε κράτος!

Συγκεκριμένα μετά την παραλαβή της πρόσκλησης για ένταξη στο ΝΑΤΟ ως «Βόρεια Μακεδονία» ή απλά «Μακεδονία» κατά τη Τουρκία (δεν υπήρξε καμία ελληνική αντίδραση εν προκειμένω στον τουρκικό «αστερίσκο»), δήλωσε από τις Βρυξέλλες, ότι «Ολοι πρέπει να ακολουθήσουν το «μακεδονικό» παράδειγμα και αυτό πρέπει να ενθαρρύνει τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο με τη συνέχιση του διαλόγου»!

Ο υπουργός Άμυνας απάντησε στον Ζάεφ ότι «Πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν δύο κράτη “Κοσσυφοπέδιο” και “Σερβία”, αλλά μόνο η Σερβία». 

Ο σφαγέας Μλάντιτς και οι ευθύνες της Ευρώπης

του Βαγγέλη Γεωργίου -  Συντετριμμένες Γερμανίδες και Γερμανοί βάδιζαν ο ένας πίσω από τον άλλον δίπλα από τα αποσυντεθειμένα πτώματα. Ήταν μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Σύμμαχοι, στο πλαίσιο της γερμανικής από-ναζιστοποίησης, εξανάγκασαν πολλούς Γερμανούς να «παρελαύνουν» δίπλα από τα πτώματα θυμάτων των στρατοπέδων συγκέντρωσης, για να συνειδητοποιήσουν τι διέπραξε το κράτος τους και με τη … Έκτακτη Συνεργασία Διαβάστε περισσότερα...

έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

 Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν από δεκαοκτώ χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.
   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.
   Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.
   Στον έναν μόλις χρόνο από τη λήξη των βομβαρδισμών στο «απελευθερωμένο» Κοσσυφοπέδιο είχαν συμβεί τα εξής:

4.121 επιθέσεις εναντίον Σέρβων Κοσσοβάρων, 757 Σέρβοι δηλώνονταν αγνοούμενοι, είχαν καταστραφεί 1.134 εκκλησίες, 102 μοναστήρια, 6 οστεοφυλάκια, 96 πύργοι και άλλα ιστορικά μνημεία. Φυσικά πρέπει να προστεθούν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Σέρβοι από την περιοχή.

   Στις 78 μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης που ξεκίνησε στις 24/03/1999 λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν και ήχησαν οι σειρήνες στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων.

Η αθώωση δεν έγινε ούτε ένα μονόστηλο

Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας». Παρ' όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.
Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία αποδείχθηκαν τελικά... ψευδείς. Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία, αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.

Πώς ο Σλ. Μιλόσεβιτς που χαρακτηρίστηκε «χασάπης των Βαλκανίων» και δικαιώθηκε στη Χάγη έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας

«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία», «είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων». Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα. Ένας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια. Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.

Η Σερβία, άλλοτε και τώρα

Συνέντευξη του ιστορικού-διπλωμάτη Ντούσαν Μπατάκοβιτς στο σερβικό περιοδικό ΝΙΝ, τεύχος 3320, 14 Αυγούστου 2014, αναδημοσιεύτηκε στο Άρδην τ. 101-102.

Ο Καρντέλι νίκησε, το κράτος έσβησε. Στη Σερβία κυβερνούν τα κόμματα, οι μεγιστάνες και οι εγκληματίες. Όλοι παραπονούνται ότι το κράτος τους εξαπάτησε, αλλά το κράτος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Η Σερβία έχει λεηλατηθεί. Είναι οικονομικά αποστραγγισμένη, ηθικά κλονισμένη και οι υποδομές της έχουν καταστραφεί. Για μία μέτρια υποτροφία και δύο αεροπορικά εισιτήρια, ένα μέρος της ελίτ είναι έτοιμο να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα.

Τις παραμονές του «Μεγάλου Πολέμου», η Σερβία ήταν σε πολύ πιο ευνοϊκή θέση. Η τσαρική Ρωσία υπερασπιζόταν σθεναρά τη Σερβία, ενώ είχε και ισχυρούς συμμάχους. Πρωτίστως τη Γαλλία και εμμέσως τη Μ. Βρετανία, το πιο προοδευτικό και δημοκρατικά δομημένο κράτος της εποχής εκείνης, λέει στο περιοδικό ΝΙΝ ο ιστορικός δρ. Ντούσαν Μπατάκοβιτς. Εξηγεί ότι οι σημερινές πιέσεις στη Σερβία, προκειμένου να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, είναι αντανάκλαση του Ψυχρού Πολέμου, ο οποίος διαθλάται ξανά μέσα από τη Σερβία.
«Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα, φαινομενικά, φοβερό δίλημμα: εάν, για χάρη μιας αβέβαιης ευρωπαϊκής προοπτικής, θα πεθάνουμε της πείνας εφόσον δεν εξάγουμε αγροτικά προϊόντα στη Ρωσία, ή θα ξεπαγιάζουμε κάθε χειμώνα εάν δεν γίνει ο Σάουθ Στριμ. Επί της ουσίας, δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Στην ΕΕ δεν μπορούμε να πουλήσουμε πολλά. Είναι μία κατάσταση στην οποία το οικονομικό συμφέρον πρέπει να επικρατήσει του πολιτικού, ανεξάρτητα από το εάν μακροπρόθεσμα η προτίμηση για την ΕΕ είναι πολιτικά θεμιτή», θεωρεί ο Μπατάκοβιτς.

Θυμόμαστε εκείνες τις τραγικές ημέρες για τα Βαλκάνια με την επισήμανση ότι πολλοί "σύντροφοι" της ανανεωτικής, νεοφιλελεύθερης αριστεράς, υποστηρικτές με το αζημίωτο των ΜΚΟ και άνθρωποι της αγοράς, νεοφιλελεύθεροι, απείχαν από τις εκδηλώσεις συμπαράστασης στο σέρβικο λαό των πολιτών μας. 

Όσο έπεφταν οι βόμβες ανέβαινε το ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ! 

Υπέγραφαν ως διανοούμενοι οπαδοί του ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΟΥ, κείμενα συμπαράστασης στους ανθρωπιστές της Δύσης!

Είναι οι ίδιοι που στήριζαν το Σημίτη στη παράδοση του Οτσαλάν, που έβαλαν πλάτη στα Ίμια, που στήριξαν το 1ο Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, που έβαλαν πλάτη να ξαναγραφτεί η ιστορία από τη Ρεπούση, το Βερέμη, το Λιάκο, τη Κουλούρη και το ΣΚΑΪ, που "έφαγαν" τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου εξωτερικών, που διαχειρίστηκαν τα ΕΣΠΑ και οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.

Είναι οι αμετανόητοι Ευρωπαϊστές του ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ που απεχθάνονται τον πόλεμο όταν πρόκειται για την άμυνα της χώρας τους αλλά κλείνουν τα μάτια όταν το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει το μισό πλανήτη.

Είναι όλοι αυτοί που θα αυτοκτονήσουν ομαδικά ή θα μεταναστεύσουν αν επιστρέψει η Ελλάδα στη δραχμή!

Είναι αυτοί που πανηγύριζαν για τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Λιβύη και την άνοιξη των λαών της Μεσογείου, για την επανάσταση στη Συρία για να πέσει ο τύραννος Άσαντ!

Είναι αυτοί που κλείνουν τα μάτια ή κάλεσαν το ΝΑΤΟ να φυλάει το ΑΙΓΑΙΟ και να προστατεύει τους πρόσφυγες!

Και δυστυχώς είναι αυτοί που εγκατοίκησαν μαζί με τα αδέλφια τους και τα παιδιά τους στα υπουργεία και υπογράφουν μέρα-νύκτα το 4ο, το 5ο, το 6ο και 106ο... και όσα χρειαστεί μνημόνια για να διασώσουν την ευρωπαική προοπτική της χώρας μας!

ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ!!!

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

15 Χρόνια απο τον «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία

Μια έκρηξη που ακολουθείται από μια τεράστια πυρκαγιά στο νότιο-δυτικό τμήμα της Πρίστινα τις πρώτες πρωινές ώρες 25 Μαρ 1999 μετά από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ ξεκίνησαν μια πυραυλική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας (Reuters / Γιάννης Μπεχράκης)

Ακριβώς πριν από 15 χρόνια, στις 24 Μαρτίου, το ΝΑΤΟ ξεκίνησε o επί 78 ημερών βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Η συμμαχία παρέκαμψε τον ΟΗΕ στο πλαίσιο ενός με πρόσχημα «ανθρωπιστικού », την έναρξη μιας επίθεσης που κόστισε εκατοντάδες ζωές αμάχων και προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη καταστροφή από ό, τι αποφεύχθηκε.

Γιατί διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία (video)

Η ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΕΙ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ*

«Εφιάλτης ή η πραγματικότητα;» διερωτάται στο κύριο άρθρο της η σερβική εφημερίδα Ντανάς μετά την επίσκεψη του αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα στο Βελιγράδι – την πρώτη αλβανού ηγέτη στη σερβική πρωτέουσα από το 1946(!) – εδώ και 68 χρόνια δηλαδή, όταν ο Ενβέρ Χότζα είχε επισκεφθεί τον στρατάρχη Τίτο. Αφορμή για τον «εφιάλτη» ήταν η κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο αλβανός πρωθυπουργός με τον σέρβο ομόλογό του Αλεξάντρ Βούτσις, όπου ο Ράμα δεν δίστασε να εξευτελίσει δημοσίως τη σερβική ηγεσία ζητώντας από τοΒελιγράδι να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου.

«Δεν επιτρέπω σε κανέναν να καταχράται τη φιλοξενία μας και ως επισκέπτης να προσπαθεί να μας ταπεινώσει μιλώντας για το Κόσοβο. Για τη Σερβία το Κόσοβο είναι αναπόσπαστο τμήμα και ποτέ δεν θα διαπραγματευτούμε με την Αλβανία αυτό το θέμα» απάντησε ο σέρβος πρωθυπουργός. Κυνική και αφοπλιστική η απάντηση που έδωσε ο αλβανός πρωθυπουργός, όταν του είπαν πως «δεν έχει μπέσα» εφόσον είχε συμφωνήσει με τον σέρβο ομόλογό του να μην αναφερθούν δημοσίως στο θέμα του Κοσόβου. «Στη Σερβία δεν υπάρχει η έννοια… μπέσα» είπε ο Εντι Ράμα.

Πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία: «Νατοϊκή» εναντίον «Κανονικής Αριστεράς»

Σε αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο, τον από πολλές απόψεις παράδοξο, δεν πρωταγωνίστησε η παραδοσιακή, ή η φιλελεύθερη παγκόσμια δεξιά. 

Του Άκη Κοσώνα* 

Πρωταγωνιστής ήταν η προοδευτική παράταξη, ή πιο σωστά αυτό που κατά καιρούς ο κ. Κων. Σημίτης αποκαλεί “κεντροαριστερά”. Γιατί και στις ΗΠΑ, τηρουμένων των (ευρωπαϊκών) αναλογιών ο πρόεδρος Κλίντον και η κυβέρνησή του είναι εκφραστές της κεντροαριστεράς μια και προσεγγίζουν σε ιδέες, απόψεις και προβληματισμούς την σύγχρονη ευρωπαϊκή κεντροαριστερά, έτσι όπως αυτή εκφράστηκε από τους Τ.Μπλαίρ, Γκ.Σρέντερ, Λ.Ζοσπέν (με τις όποιες αποχρώσεις) Μ. ντ΄Αλέμα, Α Γκουτιέρες, Κ. Σημίτη, κ.α . Οι προηγούμενοι επισημοποίησαν την παρουσία τους ως σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας με τη συνάντησή τους στη Φλωρεντία (21 Νοεμβρίου 1999) και αντικείμενο το σχήμα και το περιεχόμενο της κεντροαριστεράς (εφημερίδες Δευτέρας 22 Νοεμβρίου 1999) στον 21ο αιώνα! Μια μέρα πριν, ο πρόεδρος Κλίντον είχε επισκεφθεί την Ελλάδα όπου παρέμεινε 22 ώρες συνεργαζόμενος με την ελληνική κυβέρνηση, ενώ την επομένη της παρουσίας του στην Ιταλία, μετέβη στη Βουλγαρία (22 Νοεμβρίου) προκειμένου να διασφαλίσει τη συνεργασία της βαλκανικής χώρας στα νέα σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή. Τυχαία ή όχι, την ίδια μέρα στη Σόφια βρισκόταν και ο πρωθυπουργός του κρατιδίου των Σκοπίων για συνομιλίες με την βουλγαρική κυβέρνηση. Επίσης, λίγο νωρίτερα -δύο Κυριακές πριν- είχε νικήσει στις προεδρικές εκλογές της Π.Γ.Δ.Μ. για την διαδοχή του Κίρο Γκλιγκόρωφ ο κυβερνητικός εθνικιστής δεξιός υποψήφιος με αποτέλεσμα να ενισχυθεί στα Σκόπια η φιλοβουλγαρική τάση σε βάρος της φιλοσερβικής. 

Δεκαπέντε χρόνια από την επίθεση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία

Μαρτίου 26, 2014 από seisaxthiablog

Η νατοϊκή επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η πρώτη φορά που τόσο απροκάλυπτα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προχώρησαν σε στρατιωτική επέμβαση κατά μίας κυρίαρχης χώρας χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση του ΟΗΕ και χωρίς η χώρα αυτή να απειλεί κανένα από τα μέλη της Συμμαχίας

Του Μάρκο Πόλο

Δεκαπέντε χρόνια πριν, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, το ΝΑΤΟ εξαπέλυε εναντίον της πρώην Γιουγκοσλαβίας και συγκεκριμένα εναντίον του ό,τι είχε απομείνει από αυτήν μια καταιγιστική αεροπορική επιχείρηση που άρχισε με εκτόξευση πυραύλων από τα νατοϊκά πλοία της Αδριατικής, με στόχο τα συστήματα αεράμυνας σε Κόσοβο, Μαυροβούνιο και δυτική Σερβία. Διοικητής των Νατοϊκών δυνάμεων ήταν ο Αμερικανός στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ, και ΓΓ της Βορειοατλαντικής συμμαχίας ο Χαβιέ Σολάνα. Ως λόγος προβαλλόταν η προστασία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Αλβανών Κοσσοβάρων από τους «σφαγείς» Σέρβους.

Η νατοϊκή επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν η πρώτη φορά που τόσο απροκάλυπτα οι ΗΠΑ, κατά κύριο λόγο, και το ΝΑΤΟ προχώρησαν σε στρατιωτική επέμβαση κατά μίας κυρίαρχης χώρας χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση του ΟΗΕ και χωρίς η χώρα αυτή να απειλεί κανένα από τα μέλη της Συμμαχίας. Το έκαναν στο όνομα της «προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κοσοβάρων» και εισήγαγαν, για πρώτη φορά, τη χρήση όρων όπως «ανθρωπιστική επέμβαση», «πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας», ή «αποτροπή πολέμου» αλλά και «παράπλευρες απώλειες» αναφερόμενοι στις αθρόες απώλειες αμάχων από τα, κατά τα άλλα, «πλήγματα ακριβείας».