Το γελαστό παιδί!

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη:

Άγιε μου Μπόμπι Σαντς, που μαρτύρησες σαν σήμερα έχε υπό την σκέπη σου τους πολιτικούς κρατούμενους ετούτου του ανέραστου κόσμου.... 

Ο θρυλικός απεργός πείνας που πέθανε στη φυλακή για να χαρακτηριστεί πολιτικός κρατούμενος. Συνολικά πέθαναν 10 απεργοί πείνας του IRA, αφού η Θάτσερ δεν υποχωρούσε...

5 ΜΑΪΟΥ 2017-Σαν σήμερα πεθαίνει ο Ιρλανδός ήρωας Μπόμπυ Σαντς μετά από απεργία πείνας.

Σαν σήμερα 05.08.1981, πεθαίνει ο Ιρλανδός ήρωας Μπόμπυ Σαντς μετά από απεργία πείνας. Λεπτομέρειες της εικόνας των Ιρλανδών απεργών πείνας που αναρτούμε μπορείτε να δείτε εδώ:

  http://prosopa.eu/?page_id=317

The ten Irish martyrs (… – 1981)

Those who wear their blankets as shroud and fasted in the name of freedom, the ten Irish martyrs of H-Block, that died in 1981.

Bobby Sands: Το «γελαστό παιδί» του IRA που έγινε μύθος

Έφυγε μετά από ηρωική απεργία πείνας, στις 5 Μάη του 1981

Γράφει: Διονύσης Ελευθεράτος 

Χαράματα Τρίτης, 5 Μαΐου 1981, ένα δραματικό ηχητικό κράμα ξυπνά τους κατοίκους των καθολικών συνοικιών του Μπέλφαστ. Θρήνοι γυναικών, φωνές οργής αντρών, ρυθμικά κτυπήματα μεταλλικών σκουπιδοτενεκέδων. Η είδηση διαδίδεται τάχιστα: Πέθανε – ώρα 1.17- ο ηλικίας 27 ετών, κοσμαγάπητος βουλευτής του IRA Ρόμπερτ (Μπόμπι) Σαντς, μετά από 66 ημέρες απεργίας πείνας στις φυλακές Μέιζ, κοντά στο Μπέλφαστ.

Ο «γελαστός Μπόμπι» είναι ο πρώτος από τους ιρλανδούς απεργούς πείνας του ‘81 που ξεψυχά. Πρώτος αυτός είχε αρχίσει, άλλωστε, απεργία πείνας στο διαβόητο μπλοκ «Η» των φυλακών Μέιζ που ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός του. Από τις 12 Αυγούστου έως τον Μάιο, εννέα ακόμη απεργοί «λιώνουν».Φράνσις Χιούζ, Πάτσι Ο’ Χάρα, Ρέιμοντ Μακ Κρις, Τζόζεφ Μακ Ντόνελ, Μάρτιν Χάρσον, Κέβιν Λιντς, Κίραν Ντόχερτι, Τόμας Μακ Άλγουι, Μάικλ Ντέβιν. Ο μικρότερος (ο Άλγουι) ήταν ηλικίας 23 ετών, ο μεγαλύτερος (ο Ντέβιν) είχε μόλις φθάσει τα τριάντα.

Θα βάψουν τα χέρια τους με αίμα απεργού πείνας όπως και η Μάργκαρετ Θάτσερ;

Ήταν το 1981, όταν η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, μεσουρανώντας επάνω στο νεοφιλελεύθερο σκουπόξυλό της, θα έβαφε τα χέρια της με το αίμα ενός απεργού πείνας.

Της Δέσποινας Παπαγεωργίου

Η «κακιά μάγισσα» θα άφηνε τον Μπόμπι Σαντς (εκ των φυλακισμένων του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού που είχαν κατεβεί σε απεργία πείνας με αίτημα να αναγνωριστούν ως πολιτικοί κρατούμενοι) να πεθάνει, δηλώνοντας εν μέσω θύελλας διεθνών αντιδράσεων: «Ο Σαντς ήταν ένας καταδικασμένος εγκληματίας. Επέλεξε να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή. Πρόκειται για μια επιλογή που η οργάνωσή του δεν έδωσε σε πολλά από τα θύματά της».

Τριάντα επτά χρόνια μετά, στην Ελλάδα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, σαν καβαλώντας το θατσερικό του σκουπόξυλο, δηλώνει αναρμόδιος ως προς την απόφαση για χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας στον φυλακισμένο απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη, προκειμένου ο τελευταίος να μπορεί να παρακολουθεί -με βραχιολάκι- τις σπουδές του στο Πολιτικό της Νομικής, ενώ κουνά το δάχτυλο, λέγοντας ότι είναι «μεγάλο λάθος» που ο Δημάκης ακολουθεί αυτόν το δρόμο (ΕΔΩ το απόσπασμα από την Αυγή). «Μεγάλο λάθος»! Λες και δεν συνιστά πράξη απελπισίας και ύστατο μέσο μια τέτοια απόφαση, αλλά ζήτημα ρουτίνας!

Και αυτά τα λένε άνθρωποι που δεν ρίσκαραν, όχι τη ζωή τους, αλλά ούτε καν... τηνκαρέκλα τους για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στο ΟΧΙ ενός ολόκληρου λαού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γκάντι, ο οποίος είχε κατέβει σε απεργία πείνας 17 φορές, επιλέγοντάς τη ως ειρηνικό μέσο διαμαρτυρίας ενάντια στην αποικιοκρατία, έγραφε σε μαθητή του ότι «υπό ορισμένες συνθήκες, η απεργία πείνας είναι το όπλο που ο θεός μας έδωσε για να χρησιμοποιούμε σε περιόδους πλήρους ανημπόριας».

Το τραγούδι της εβδομάδας: “Nicky Wire – Bobby Untitled”

Του Γιάννη Μπάκου

“Εκδίκηση μας θα είναι το γέλιο των παιδιών μας!”

Στις 10 Απριλίου 1981 εκλέγεται στο Βρετανικό κοινοβούλιο ο φυλακισμένος απεργός πείνας Bobby Sands, σύμβολο του αγώνα των Ιρλανδών απέναντι στους Άγγλους και το παλάτι. Ο ξαφνικός θάνατος του ανεξάρτητου βουλευτή Frank Maguire, οδήγησε σε εσπευσμένες εκλογές στην περιφέρεια Fermanagh και South Tyrone, όπου ο Bobby Sands αν και κρατούμενος διατηρούσε το δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα. Οι οπαδοί του Sands έκαναν μια τεράστια εκστρατεία να μην χαθούν ψήφοι σε πολλούς υποψηφίους με αποτέλεσμα οι υπόλοιπες ριζοσπαστικές παρατάξεις να αποσυρθούν και ο Bobby Sands, στις 10 Απριλίου, 40 μέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας να βρεθεί στο κοινοβούλιο, ο νεότερος βρετανός βουλευτής στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Bobby Sands υπήρξε μέλος του IRA, που έγραψε ιστορία όταν έχασε την μάχη για την ζωή στις 5 Μαΐου 1981, σε ηλικία 27 ετών, εξήντα πέντε ημέρες αφού ξεκίνησε απεργία πείνας με αιτήματα: το δικαίωμα να μην φοράει την στολή του κρατούμενου, tο δικαίωμα να μην κάνει καταναγκαστική εργασία στην φυλακή, tο δικαίωμα να συναναστρέφεται με τους υπόλοιπους κρατούμενους και να μπορεί να οργανώνει εκπαιδευτικές δραστηριότητες, ο δικαίωμα της μιας επίσκεψης, ενός γράμματος και ενός δέματος ανά εβδομάδα και να αφεθεί ελεύθερος.

Μπόμπι Σαντς: Το «γελαστό παιδί» του IRA που έγινε μύθος…

Μαΐου 5, 2013 από seisaxthiablog

Στις 5 Μαϊου 1981 πέθανε ο ηρωϊκός απεργός πείνας Μπόμπι Σαντς

Μολονότι ήταν φυλακισμένος, εξελέγη βουλευτής με 30.942 ψήφους! Καταρρακώθηκε έτσι, πλήρως, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης Θάτσερ ότι οι απεργοί πείνας ήταν «περιθωριακοί» που «κανένα δεν εκπροσωπούσαν».

του Διονύση Ελευθεράτου

Χαράματα Τρίτης, 5 Μαΐου 1981, ένα δραματικό ηχητικό κράμα ξυπνά τους κατοίκους των καθολικών συνοικιών του Μπέλφαστ. Θρήνοι γυναικών, φωνές οργής αντρών, ρυθμικά κτυπήματα μεταλλικών σκουπιδοτενεκέδων. Η είδηση διαδίδεται τάχιστα: Πέθανε – ώρα 1.17- ο ηλικίας 27 ετών κοσμαγάπητος βουλευτής του IRA Ρόμπερτ (Μπόμπι) Σαντς, μετά από 66 ημέρες απεργίας πείνας στις φυλακές Μέιζ, κοντά στο Μπέλφαστ.

Ο «γελαστός Μπόμπι» είναι ο πρώτος από τους ιρλανδούς απεργούς πείνας του ‘81 που ξεψυχά. Πρώτος αυτός είχε αρχίσει, άλλωστε, απεργία πείνας στο διαβόητο μπλοκ «Η» των φυλακών Μέιζ που ονομάστηκε έτσι λόγω του σχήματός του. Από τις 12 Αυγούστου έως τον Μάιο, εννέα ακόμη απεργοί «λιώνουν». Φράνσις Χιούζ, Πάτσι Ο’ Χάρα, Ρέιμοντ Μακ Κρις, Τζόζεφ Μακ Ντόνελ, Μάρτιν Χάρσον, Κέβιν Λιντς, Κίραν Ντόχερτι, Τόμας Μακ Άλγουι, Μάικλ Ντέβιν. Ο μικρότερος (ο Άλγουι) ήταν ηλικίας 23 ετών, ο μεγαλύτερος (ο Ντέβιν) είχε μόλις φθάσει τα τριάντα.