ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΠΛΑΒΙ...

Στις 29 Ιουνίου του 1991 η εθνική ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας χόρεψε τον τελευταίο χορό στα ιταλικά παρκέ. Τιμώντας αυτή την ομάδα και την ιστορία του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ, ας θυμηθούμε πως ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΠΛΑΒΙ...

Το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ ήταν πάντα μια ιστορία βγαλμένη από σελίδες σεναρίων του ασπρόμαυρου κινηματογράφου, γεμάτες με συγκινήσεις, θριάμβους και απογοητεύσεις. Με μεγάλους πρωταγωνιστές τους παίχτες και στην καρέκλα του σκηνοθέτη εξίσου σπουδαίους προπονητές. Σε αντίθεση όμως με το σινεμά, το φίλμ των Πλάβι δεν είχε happy end...

Ας πιάσουμε λοιπόν το νήμα απ' την αρχή και ας μεταφερθούμε στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, όταν μέσω των νεολαίων του κινήματος Sokol το νεόκοπο άθλημα έφτασε και   στα Βαλκάνια. Ήταν στο Μάριμπορ της Σλοβενίας το 1919 και στο Δημοτικό Σχολείο της πόλης όπου ο δάσκαλος Κύριλ Χότσεβαρ έκανε την πρώτη επίδειξη στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων όπως ονομαζόταν τότε η χώρα. 

Ένας Αμερικανός, ο Γουίλιαμ Γουΐλαντ τον Οκτώβριο του 1923 διοργάνωσε τον πρώτο αγώνα στο Βελιγράδι, στο προαύλιο του σχολείου "Βασιλεύς Πέτρος Ά" και στη συνέχεια περιόδευσε σε όλες τις μεγάλες πόλεις με την ιδιότητα του μέλους του Ερυθρού Σταυρού, φέρνοντας σε επαφή με το άθλημα όλο και περισσότερους νέους και ενθουσιασμένος από την ανταπόκριση θα γράψει στο ημερολόγιο του πως "οι Νοτιοσλάβοι έχουν μεγάλο ταλέντο στο μπάσκετ, με τους Εσθονούς να τους ακολουθούν".

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος φρέναρε προσωρινά την εξέλιξη αλλά με τη λήξη του ξεκίνησε η άνθιση του μπάσκετ στη νεοσύστατη Ομοσπονδία των έξι Λαϊκών Δημοκρατιών, τη Γιουγκοσλαβία. Σε μία χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και την κατοχή, ο αθλητισμός έμοιαζε διέξοδο για τη νεολαία της ομοσπονδίας κρατών που δημιουργήθηκε.

Το πρώτο -τύποις- πρωτάθλημα, που έγινε στη Σουμπότιτσα το κατέκτησε η ομάδα του Στρατού, που αργότερα μετονομάστηκε στη γνωστή μας Παρτιζάν Βελιγραδίου. Από το 1946 και μέχρι το 1955 ο μεγάλος αντίπαλος της Παρτιζάν, ο Ερυθρός Αστέρας δημιούργησε τη δική του δυναστεία με 10 συνεχόμενα πρωταθλήματα και ξεχωριστές μορφές τον Νεμπόισα Πόποβιτς ως παίχτη-προπονητή, τον "Προφέσορα" Άτσα Νίκολιτς και τον γνωστό μας Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Οι Crvenο Βeli (Ερυθρόλευκοι) θεωρούνται οι πρωτοπόροι του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ και αυτοί που έβαλαν τα θεμέλια για να γιγαντωθεί το ακόμα φτωχό και ισχνό οικοδόμημα.

Την έλεγαν “Γιουγκοσλαβία”…

Ήταν 24 Μάρτη 1999 όταν άρχιζε το μακελειό, το στυγερό έγκλημα, που κράτησε 78 μέρες

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ήταν 24 Μάρτη 1999 όταν άρχιζε το μακελειό, το στυγερό έγκλημα, που κράτησε 78 μέρες. Ήταν το οριστικό τέλος για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.

 

   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που το Διεθνές Δίκαιο το κόβουν και το ράβουν αλλιώς όταν πρόκειται για το Κόσσοβο, αλλιώς για το Κίεβο κι αλλιώς για την Κύπρο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων» – αυτό δεν λέει κι ο Πούτιν σήμερα για την Ουκρανία; – εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.

Ως γνωστόν, όλα αυτά συνέβησαν γιατί κατά τους ΝΑΤΟικούς ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφε τότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).

  Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

   Δέκα χρόνια αργότερα, το 2016, στην απόφαση του  Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά του Κάρατζιτς (που το εφετείο του ΟΗΕ μετέτρεψε την ποινή του σε ισόβια), υπάρχουν 10 σελίδες (από την 1.235 έως την 1.245) χωμένες μέσα στις άλλες 2.500 σελίδες της απόφασης (δείτε εδω:  icty.org.pdf), έτσι για να μην… πολυφαίνονται, όπως και μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή: Ότι ο Μιλόσεβιτς και το Βελιγράδι δεν ήταν και τόσο… ένοχοι, όπως έλεγαν όσοι τους βομβάρδισαν, όπως αναφέρουν (αλλά το αναφέρουν στην απόφαση για τον Κάρατζιτς…), ότι το Βελιγράδι ήταν απέναντι στην τακτική της εθνοκάθαρσης και μάλιστα κατήγγειλε τους πραγματικούς ενόχους για “εγκλήματα” που τα διέπρατταν για “ίδιον όφελος”.

Επρόκειτο, ουσιαστικά, για πολιτική απαλλαγή του Μιλόσεβιτς – αλλά μετά θάνατον. Ιδού τι καταγράφεται – μεταξύ των άλλων – στην απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης: 

    Φυσικά η είδηση πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την… κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ από fb

"H εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο" στην Ευρώπη" δήλωσε ανερυθρίαστα στην αντιφώνησή της η κυρία Σακελλαροπούλου κατά την συνάντησή της με τον Κ.Μητσοτάκη.
"Δικαιολογημένα" ξεχνά η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

 
"Ε Υ Σ Π Λ Α Χ Ν Ι Κ Ο Σ  Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ" ήταν η ονομασία της δολοφονικής επιχείρησης και έγινε από 12 ΝΑΤΟϊκούς "αγγέλους"- κράτη.
Τώρα, η ΚΥΠΡΟΣ "πάντα είναι μακριά"!
Είναι σαν να την επαναλαμβάνει, η κ. Πρόεδρος τη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “η Κύπρος είναι μακριά” , που ειπώθηκε κατά τη διάρκεια του ΑΤΤΙΛΑ 2 , και μας “στοιχειώνει” 48 χρόνια τώρα.
_________
Από δημοσίευμα της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" για να φρεσκαρουμε τη μνήμη μας.
_____________
Σε ένα μήνα συμπληρώνονται 23 χρόνια από τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας. Την 24η Μαρτίου του 1999, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι που είχαν εκτοξευτεί από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία.
Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων.
Τη διαταγή για την έναρξη των βομβαρδισμών στον διοικητή των νατοϊκών δυνάμεων, στρατηγό Γουέσλι Κλαρκ, έδωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα. Η νατοϊκή επιχείρηση ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και έφερε την κωδική ονομασία
"ε υ σ π λ α χ ν ι κ ό ς  ά γ γ ε λ ο ς".

Στις επιχειρήσεις συμμετείχαν 12 χώρες της βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών αποτέλεσε η αποτυχία των συνομιλιών στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας για το καθεστώς αυτονομίας του Κοσόβου, γεγονός που χρεώθηκε στο καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αργότερα, βέβαια, ο στρατηγός Κλαρκ, στο βιβλίο του "Ο Σύγχρονος πόλεμος" αποκάλυψε ότι οι προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Γερμανικά αρχεία: Τί αποκαλύπτουν για Γιουγκοσλαβία και “Μεγάλη Αλβανία”

Γερμανικά αρχεία: Τί αποκαλύπτουν για Γιουγκοσλαβία και “Μεγάλη Αλβανία”: Ένα σημαντικό και μεγάλο παρασκήνιο, πίσω από την διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, αποκαλύπτεται επίσημα,

ΈΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΓΚΡΆΦΙΤΙ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ!!!

ΕΙΠΕ ΟΧΙ!

ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ!

Ο ανθυποπλοίαρχος του αντιτορπιλικού Θεμιστοκλής Μαρίνος Ριτσούδης

Ήταν ο Έλληνας ήρωας που αρνήθηκε να συμμετέχει στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στον οποίον συμμετείχε πρόθυμα η κυβέρνηση Σημίτη.

Μία μαύρη κηλίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, της Ευρώπης και της Ελλάδας. Η ισοπέδωση μιας περιφανής χώρας και η εθνοκάθαρση των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου επειδή έτσι ήθελε η Γερμανία και έτσι αποφάσισε ο Μπιλ Κλίντον.

Ο Ριτσούδης, ο οποίος για την κίνηση του αποτάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό, καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση και κυνηγήθηκε από την κυβερνηση Σημίτη, αρνήθηκε ακόμα και την οικονομική ενίσχυση που του πρόσφερε η Σερβία προκειμένου να τον τιμήσει.

Στην απολογία του στο ναυτοδικείο Πειραιά όπου δικάστηκε, είπε:

«Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε πάνω από εσάς» δείχνονταν την εικόνα του Χρηστού πάνω από το Προεδρείο «τον οποίο και εγώ βάζω πάνω από όλα, γιατί ο νόμος του Θεού είναι πάνω από όλους. Είναι η συνείδηση του καθενός».

Σήμερα, εργάζεται ως καπετάνιος σε γιοτ, αλλά οι σέρβοι δεν τον ξέχασαν και το πρόσωπο του κοσμεί τους δρόμους του Βελιγραδίου (φωτό).

Ο βομβαρδισμός ξεκίνησε, 24 Μαρτίου 1999.

Ο «ανεπιθύμητος διανοούμενος» Peter Handke* τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019 κι αυτό είναι το πιο διάσημο ποίημά του

Στον «ανεπιθύμητο διανοούμενο» Πέτερ Χάντκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας

Ο Peter Handke τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019. Ο Αυστριακός συγγραφέας που το 2007 απαγορεύτηκε έργο του στη Γαλλία επειδή παραβρέθηκε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία!*

Έγραψε το «Όταν το παιδί ήταν παιδί» για το φιλμ "Τα Φτερά του Έρωτα" του Βιμ Βέντερς.

«Μια επιδραστική εργασία η οποία με γλωσσική επινοητικότητα διερεύνησε την περίμετρο και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας». Αυτά ήταν τα λόγια της Ακαδημίας για την βράβευση του Χάντκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019.

 Ο Πέτερ Χάντκε (Peter Handke, 6 Δεκεμβρίου 1942) είναι πολυβραβευμένος Αυστριακός συγγραφέας και μεταφραστής. Έχει ασχοληθεί με κάθε είδος γραπτού και λυρικού λόγου, όπως ποίηση, σενάριο, δοκίμιο, μυθιστόρημα. Αν και ο Χάντκε είχε προταθεί πολλές φορές για αυτό το βραβείο, τελικά το απέσπασε το 2019. 

Το «Τραγούδι της παιδικής ηλικίας» (Lied Vom Kindsein), το έγραψε ειδικά για την ταινία «Τα Φτερά του Έρωτα» ενώ συνυπογράφει και το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς. 

Το τραγούδι του παιδιού – του Πέτερ Χάντκε

Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
περπατούσε με κρεμασμένους ώμους,
ήθελε το ρυάκι να είναι ποτάμι,
το ποτάμι να είναι ρέμα πελώριο, πλατύ
και η λακκούβα αυτή με νερό να είναι η θάλασσα.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν ήξερε ότι είναι παιδί,
όλα τα πράγματα το γέμιζαν χαρά
και όλες οι χαρές ήτανε μία.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν είχε γνώμη για τίποτα,
δεν είχε συνήθειες,
καθόταν συχνά στα πόδια του
και άρχιζε ξαφνικά από το τίποτα να τρέχει,
είχε στα μαλλιά μια κορφή
και δεν έπαιρνε ύφος στις φωτογραφίες.

Κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Σερβίας το 1999, η Ελλάδα, αν και μέλος του ΝΑΤΟ, αντιτάχθηκε σθεναρά σε μια τέτοια πράξη.

Εκείνη την εποχή, ο πλοίαρχος Μαρίνος Ριτσούδης , έγινε ένας πραγματικός ήρωας στη Σερβία, αφού αποφάσισε να μην την βομβαρδίσει.

Έτσι,  αρνήθηκε με το πλοίο του να πλεύσει στην Αδριατική θάλασσα και να βομβαρδίσει τη Σερβία. 

Παρόλο που έγινε ήρωας στη Σερβία, στη χώρα του κατακρίθηκε και έλαβε ποινή φυλάκισης δύο ετών και απολύθηκε από την υπηρεσία.

Ο Μαρίνος Ριτσούδης, καταλήγει το δημοσίευμα, έλαβε τιμητικό βραβείο από τη Σερβία πριν από λίγα χρόνια και λέει ότι θα κάνει το ίδιο και σήμερα, δηλαδή θα προστατεύσει τους ορθόδοξους αδελφούς του.

https://youtu.be/pw0Ihwn5zr8

pressingtv.mk

—

The Hellenic Information Team

Από το 1977 είχαν αποφασίσει τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας!

Αποκαλυπτικό Έγγραφο : 

Από το 1977 είχαν αποφασίσει 

τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας!

Ο Γραμματέας της CIA το είχε χαρακτηρίσει ως «εμπιστευτικό» και φέρεται να συντάχθηκε στο Μόναχο το 1977, σε συνάντηση πρακτόρων της αμερικανικής CIA και της γερμανικής BND.

Το σχέδιο προέβλεπε τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας σε δύο μεγάλα μπλοκ.

Το ένα θα ήταν υπό γερμανική επιρροή και το άλλο θα ήταν υπό αμερικανική επιρροή. Και αν αναλογισθούμε τη σημερινή κατάσταση, όλα συνέβησαν όπως αναφέρει το σχέδιο, τονίζει η σερβική εφημερίδα.

Το έγγραφο, το οποίοπρωτοδημοσιεύθηκε από τη βρετανική Telegraph, δείχνει ότι η CIA και η BND χωρίζουν τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας σε τρεις αποικίες ή περιοχές ενδιαφέροντος.

Ο διαμελισμός

Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, οι μεγάλες δυνάμεις θα μοιράζονταν τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας ως εξής:

Η Σλοβενία, η ηπειρωτική Κροατία, η Ιστρια, η βόρεια και δυτική Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα γίνονταν μέρος της γερμανικής ζώνης επιρροής, ενώ η Δαλματία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο, μέρος της Ράσκας, η Κοιλάδα του Πρέσεβο και η πΓΔΜ θα ανήκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα βρίσκονταν άμεσα υπό την επιρροή της, η Βοϊβοντίνα και το νότιο Βανάτο θα ανήκε στην Ουγγαρία και θα βρίσκονταν υπό την εξουσία της.

Ο σφαγέας Μλάντιτς και οι ευθύνες της Ευρώπης

του Βαγγέλη Γεωργίου -  Συντετριμμένες Γερμανίδες και Γερμανοί βάδιζαν ο ένας πίσω από τον άλλον δίπλα από τα αποσυντεθειμένα πτώματα. Ήταν μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Σύμμαχοι, στο πλαίσιο της γερμανικής από-ναζιστοποίησης, εξανάγκασαν πολλούς Γερμανούς να «παρελαύνουν» δίπλα από τα πτώματα θυμάτων των στρατοπέδων συγκέντρωσης, για να συνειδητοποιήσουν τι διέπραξε το κράτος τους και με τη … Έκτακτη Συνεργασία Διαβάστε περισσότερα...