Ο ΟΟΣΑ επισημοποιεί την φτώχεια των Ελλήνων και η κυβέρνηση απαντά: «αστειότητες»…

Η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ έρχεται να γκρεμίσει το παραπέτασμα ωραιοποίησης που επιχειρεί να στήσει η ελληνική κυβέρνηση γύρω από την οικονομική πραγματικότητα. Ενώ η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διακηρύσσει ανάπτυξη και ευημερία, τα δεδομένα αποκαλύπτουν ένα δυστοπικό τοπίο για τους Έλληνες πολίτες.
Φτωχοποίηση, αυξανόμενη κοινωνική ανισότητα και βαθιά οικονομική επισφάλεια αποδεικνύουν ότι οι κυβερνητικές πολιτικές απέτυχαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Η ανελέητη πραγματικότητα των αριθμών του ΟΟΣΑ αποκαλύπτει μια αλήθεια που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ευφάνταστες δηλώσεις: η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, ενώ η εμπιστοσύνη προς το πολιτικό σύστημα καταρρέει.

Και το κερασάκι στην τούρτα: Το υπουργείο Οικονομικών σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει την έκθεση «αστειότητες» και ισχυρίζεται πως υπάρχει «μεγάλη βελτίωση», αλλά το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα «ξεκινάει από πολύ χαμηλή θέση εξαιτίας της μακροχρόνιας κρίσης».

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ

Σε συνολικά 35 χώρες, οι Έλληνες, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, κατατάσσονται μεταξύ αυτών με τις μεγαλύτερες οικονομικές δυσκολίες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται και στις χώρες με τη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα αλλά και την υψηλότερη έλλειψη εμπιστοσύνης έναντι της κυβέρνησης.

Αναλώσιμοι 2.0: Δουλεύουμε, πεινάμε, πεθαίνουμε

Ανέβηκε: 19/06/2024

Δημήτρης Κωστάκος

Κανένα περιθώριο αισιοδοξίας μετά τις εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023.

Το μοιράζομαι:

«Η Ελλάδα είναι η μοναδική αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους», είχε πει πριν από χρόνια ο Χάρρυ Κλυνν. Η φράση αυτή, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μια εύστοχη διαπίστωση της στιγμής, αλλά μια αειθαλής πρόβλεψη.

Η δραματική κατάσταση που αποτυπώνουν οι εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023, όχι μόνο δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ή αναστοχασμού σχετικά με την αναμόρφωση των πολιτικών κομμάτων και σχηματισμών, αλλά καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενεργοποίησης των πολιτών.

Κι αν οι εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων μας ζητούν «να κάνουμε ένα βήμα μπροστά», θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού…

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ:

– Την περίοδο 2019-2023 στη χώρα μας καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος από εργασία στην Ε.Ε. (8,3%).

– Το μέσο ωρομίσθιο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης ήταν το χαμηλότερο στην Ε.Ε..

– Την περίοδο 2021-2023 το 36% των νοικοκυριών ανταπεξήλθε με μεγάλη δυσκολία στην κάλυψη βασικών αναγκών.

– 22 στους 100 εργαζόμενους (9 στους 100 με πλήρη απασχόληση) είχαν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας.

– Το ποσοστό των νέων ηλικίας 18-24 ετών σε σοβαρή υλική υστέρηση στη χώρα μας είναι δύο φορές υψηλότερο από το ευρωπαϊκό.

– Το 30%, ποσοστό τρεις φορές υψηλότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, δηλώνει ότι αδυνατεί να προβλέψει το ύψος των αποδοχών το επόμενο τρίμηνο.

– Στην Ελλάδα, καταγράφεται το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. (11.1%), με την ανεργία των νέων να αγγίζει το 22%.

– Ως προς το ποσοστό απασχόλησης, η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε..

– Επίσης καταγράφει τη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και την έβδομη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης νέων ηλικίας 15-29 ετών σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

Μέσος μισθός -35%.

Και συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/TA4zUHH2SPvB6TfB/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Άρχισαν τα όργανα – Η πείνα χτυπά την πόρτα της Γαλλίας - slpress.gr

Άρχισαν τα όργανα – Η πείνα χτυπά την πόρτα της Γαλλίας - slpress.gr: Τα νέα συσσίτια στην πρωτεύουσα της Γαλλίας είναι αποτέλεσμα των τεράστιων ανισοτήτων που υπήρχαν από πριν. Απλώς, η πανδημία τις φέρνει στην επιφάνεια. ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μισθοί και συντάξεις αποτελούν πλέον χαρτζιλίκι

Ακόμα ηχούν στα αφτιά των φορολογουμένων, των συνταξιούχων και των εργαζομένων οι… συνταρακτικές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την επιστροφή της 13ης σύνταξης, την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, την αύξηση του αφορολογήτου κ.λπ.

Πρόκειται για εξαγγελίες οι οποίες έμειναν στα λόγια, ενώ η υπερφορολόγηση, οι δραματικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και τα χαράτσια που ακολούθησαν έκαναν χειρότερη τη ζωή για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων.

Είναι γεγονός - όπως άλλωστε δείχνουν και τα επίσημα στατιστικά στοιχεία - ότι επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η φτώχεια χτυπάει την πόρτα σε ολοένα και περισσότερους εργαζομένους και συνταξιούχους. Μισθοί και συντάξεις αποτελούν πλέον χαρτζιλίκι, ενώ το 40% των εισοδημάτων αφαιρείται από τον ΕΦΚΑ και την Εφορία. Η κατάσταση είναι απελπιστική, και μάλιστα θα επιδεινωθεί το 2019 με τις νέες περικοπές.

Δουλειές του ποδαριού

Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι σήμερα στα όρια της φτώχειας ζει ένας στους δύο εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα. Η αγορά εργασίας φαντάζει με «εφιάλτη» γεμάτο φτωχούς εργαζομένους, που υποκύπτουν σε μισθούς κάτω από το όριο της φτώχειας και αποδέχονται δουλειές του ποδαριού. 

Μάλιστα, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τη, δήθεν, μείωση της ανεργίας. Η μείωση όμως αυτή είναι πλασματική. Οφείλεται στις ελαστικές μορφές εργασίας και στη μετανάστευση των νέων και φυσικά δεν συνυπολογίζονται και δεν προβάλλονται άλλα στοιχεία, όπως οι μειωμένοι μισθοί και το συνολικό ποσοστό φτώχειας. Η επέλαση των ευέλικτων μορφών εργασίας με μισθούς πείνας έχει δημιουργήσει τους νεόπτωχους εργαζομένους, οι οποίοι αναγκάζονται να στηρίζονται στο δίπτυχο «μισή δουλειά, μισός μισθός». 

Oι μισθοί Βουλγαρίας είναι εδώ!

Υστερα από τρία μνημόνια οι μισθοί Βουλγαρίας είναι εδώ

Του Κώστα Παπαδή από το Βήμα 

Η πλήρης κυριαρχία στην αγορά της ευέλικτης απασχόλησης (μερική και εκ περιτροπής εργασία) δημιούργησε και στη χώρα μας τη γενιά των αμειβομένων με…μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας.

Η ελεύθερη πτώση στις αμοιβές του ιδιωτικού τομέα ξεκίνησε το 2012, με τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% και κατά 32% του μισθού για τους νέους κάτω των 25 ετών. Ωστόσο σήμερα – πέντε χρόνια μετά – έχουν επικρατήσει οι ευέλικτες και χαμηλά αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης, με αποτέλεσμα οι καθαρές αμοιβές κυρίως των νεοπροσλαμβανόμενων νέων να είναι κάτω από τα 400 ευρώ.

Τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Σάββας Ρομπόλης είναι ενδεικτικά και αναφέρουν ότι το 57,34% των νέων θέσεων εργασίας καταγράφεται με δηλωμένο εβδομαδιαίο ωράριο κάτω των 20 ωρών (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση) και ότι από αυτούς το 48,4% έχει μηνιαίες μεικτές αποδοχές κάτω των 500 ευρώ.

Την περαιτέρω μείωση του μισθού – ιδιαίτερα για τους εργαζομένους με ευέλικτες μορφές απασχόλησης – παραδέχθηκε προσφάτως στη Βουλή η υπουργός Εργασίας κυρία Εφη Αχτσιόγλου, η οποία παρέθεσε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο κατώτατος μισθός μερικής απασχόλησης το 2011 ήταν 600 ευρώ, τον Δεκέμβριο του 2014 μειώθηκε στα 400 ευρώ και επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ υπέστη επιπλέον μείωση 11 ευρώ.

Η ποινικοποίηση της Φτώχειας

(Από τον Μεσαίωνα στην Παγκοσμιοποίηση)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο πιο “διαβρωτικός δημόσιος εφιάλτης”, όπως είχε χαρακτηρίσει ο Άγγλος δημιουργός Χάρολντ Πίντερ την σημερινή εποχή της “παγκοσμιοποίησης”, είναι η αποθέωση της άγνοιας, της αλαζονείας, της βλακείας και της πολεμικής έξαρσης. Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα έλεγε το 2003, αν και δεν είχε προλάβει να δει την εκτεταμένη φτωχοποίηση και παρακμή της Δύσης μετά την κρίση του 2007: “Δεν μπορείς να γλυτώσεις / βγήκαν τα μεγάλα πέη / θα βιάσουν ό,τι βλέπει το μάτι / Πρόσεχε την πλάτη σου”... Προφανώς κανείς δεν τον άκουσε, όχι γιατί δεν ήθελε αλλά γιατί ήταν πάντα αποκλεισμένος από τα μέσα ενημέρωσης-παραπληροφόρησης για να μην φθάσει η φωνή του στο μεγάλο κοινό.

Η γνώμη του ήταν επικίνδυνη για τις κερδοσκοπικές ελίτ, όπως και κάθε ανεξάρτητου πνευματικού ανθρώπου που καταγγέλλει την σημερινή συμπεριφορά των Επικυρίαρχων. Αυτός είναι ο λόγος που στην 7ετία των Μνημονίων στην πλειοψηφία των θεατρικών μας δρώμενων απουσιάζουν τα έργα του Πίντερ, αλλά βομβαρδιζόμαστε από κάθε μετα-μοντέρνο σκουπίδι για να δεχθούμε χωρίς αντίσταση την ασυδοσία των αγορών.

Η τρέλλα του χρήματος, η θεσμοποίηση της υπερβολικής ανταγωνιστικότητας, η μεγιστοποίηση του κέρδους, η διεθνής ασυλία του πολυεθνικού κεφαλαίου, ο πολλαπλασιασμός όσων ζουν στα όρια -και κάτω απ' αυτά- της φτώχειας, η έκρηξη των ανισοτήτων αντιπροσωπεύουν όλο και περισσότερο το σύμπαν του σύγχρονου ανθρώπου.

Αδέρφια είμαστε, μαθές, μία φαμίλια είμαστε, έναν πατέρα έχουμε τον Θεό.

Νίκος Καζαντζάκης, 

"Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται"(απόσπασμα )

"-....Είχαμε αρχίσει στο πλούσιο το χωριό μας (,είπε ο παπα-Φώτης,) να βαραίνουμε, να πολυτρώμε και να παραφορτώνουμε την ψυχή μας με κρέατα. Ειρήνη, ασφάλεια, καλοπέραση, η σάρκα είχε θρασέψει κι είχε καταπλακώσει την ψυχή. Λέγαμε: όλα πάνε καλά, δικαιοσύνη βασιλεύει στον κόσμο, κανένας δεν πεινάει, κανένας δεν κρυώνει, κόσμος καλύτερος δεν υπάρχει. Κι ο Θεός μας λυπήθηκε -μας έστειλε τον Τούρκο που μας ξεπάτωσε, μας πέταξε στους πέντε δρόμους, αδικηθήκαμε κι είδαμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος αδικίες' πεινάσαμε και κρυώσαμε, κι είδαμε πως υπάρχει πείνα και κρύο' και δίπλα από τους ανθρώπους που κρυώνουν και πεινούν -το 'δαμε κι αυτό!- άλλοι που τρων τον αβλέμονα, κι είναι πάντα αναμμένα τα τζάκια τους, και βλέπουν τους γυμνούς και πεινασμένους και γελούν. Μας άνοιξε η συφορά τα μάτια μας, είδαμε' μας άνοιξε η πείνα τα φτερά μας, ξεφύγαμε από το δίχτυ της αδικίας και της καλοπέρασης' είμαστε λεύτεροι! Μπορούμε τώρα ν' αρχίσουμε μια καινούρια, πιο τίμια ζωή, δόξα σοι ο Θεός!

....Η συφορά- ας είναι καλά!- μας έκαμε όλους ίσους, όλοι γενήκαμε φτωχοί, καμιά γειτόνισσα δεν έχει πια φούρνο να ξεφουρνίσει και δεν μπορεί πια να πέσει στην αμαρτία και να μην δώσει στη γειτόνισσα που πεινάει. Ό,τι πριν ήταν δύσκολο, να η στιγμή, παιδιά μου, να γίνει! Λευτερώθηκε η ψυχή μας από τις γεμάτες κοιλιές, μπορεί να πετάξει!

Στράφηκε σ' ένα γέρο, που ακουμπισμένος στο ραβδί του αφουγκράζονταν και κουνούσε το κεφάλι.

-Ποιος μπορούσε εσένα, γέρο-Χαρίλαε ,του κάνει, πριν από τρεις μήνες να σου πάρει τ' αμπέλια και τα λιόδεντρα και τα μοιράσει στους φτωχούς; Θα τα δίνες; 

- Ο Θεός να με συγχωρέσει, αποκρίθηκε ο γέρος, ποτέ! Θα 'κοβες του λόγου σου και θα μοίραζες τα χέρια σου, τα πόδια σου, τα πλεμόνια σου στους γειτόνους; Έτσι είχα και εγώ τις ελιές μου και τ΄αμπέλια.

«Το τέλειο βιογραφικό» (από το «Το ημερολόγιο ενός ανέργου»)

Γεννήθηκα στις 13-3-1988 στην Αθήνα. Αποφοίτησα από το ΤΕΙ γραφιστικής το 2011. Γνωρίζω άριστα photoshop/illustrator/indesign/premiere/after effects/flash/dreamweaver/corel draw/3d max/maya/html/web design/java/c+/.Επίσης μπορώ να κρατάω τα λογιστικά βιβλία και να σκουπίζω/σφουγγαρίζω το γραφείο ώστε να μη χρειάζεστε επιπλέον προσωπικό γι’ αυτές τις εργασίες. Ακόμη γνωρίζω παραγωγή πολλών ειδών καφέ, όπως capuccino/esspresso/φραπέ/νες (χτυπημένο στο χέρι, να κάνει τον κατάλληλο αφρό). Έχω εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις. Μπορώ να εργάζομαι αδιάκοπα για πάνω από 12 ώρες συνεχόμενες αδιαμαρτύρητα. Επίσης, δεν έχω προσωπική ζωή, δεν έχω φίλους, δεν έχω κοπέλα, δεν σκοπεύω να κάνω οικογένεια ποτέ (οπότε δεν έχω αυξημένες οικονομικές απαιτήσεις), δεν έχω όνειρα πέρα από το καλό της εταιρείας.

Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν τρώω, δεν χρειάζομαι ποτέ διάλειμμα. Δεν γνωρίζω τι σημαίνει υπερωρία. Μπορώ να μην κοιμάμαι για πάνω από τρεις μέρες για να ικανοποιήσω και τα πιο παράλογα χρονοδιαγράμματα που έχει συμφωνήσει ο εργοδότης μου με τον πελάτη του (…). Τέλος, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω πως δεν ζητάω πάνω από 300 ευρώ το μήνα, μπορώ δε να πληρώνομαι και με καθυστέρηση 5-6 μηνών, καθώς δεν τρέχουν τα νοίκια (μένω με τους γονείς μου)… Δέχομαι ακόμα και να εργαστώ δωρεάν, καθώς θα έχω την τιμή να δω δουλειά μου δημοσιευμένη. 

Οσονούπω μετανάστης, «Το τέλειο βιογραφικό» (από το «Το ημερολόγιο ενός ανέργου»), www.imerologioanergou.gr

Η… παράλληλη πόλη των 20.000 αστέγων

Μαΐου 11, 2013 από seisaxthiablog

Αλεξάνδρα Τζαβέλλα

«Ορισμένα προβλήματα, όπως το κρύο, λύνονται. Τη νύχτα, βέβαια, τη βγάζεις πολύ πιο άνετα όταν δεν έχει παγωνιά. Το καλοκαίρι έχει τα δικά του προβλήματα. Οι ενορίες σταματάνε τα συσσίτια, γιατί οι εθελόντριες της Εκκλησίας πηγαίνουν να κάνουν τα μπάνια τους». Για το δικό τους «μπάνιο» φροντίζει -ακόμα και στην παγωνιά- το βυτιοφόρο όχημα καθαρισμού του δήμου.

«Το χειμώνα τσούζει περισσότερο». Ψεκάζοντας με νερό τους δρόμους, ολοκληρώνει με επιτυχία αυτό που μεθοδικά επιδιώκει η πολιτεία: να εξαφανίσει τους άστεγους από τη βιτρίνα της πρωτεύουσας. Είναι η ώρα που οι «σωροί από βρεγμένες κουβέρτες» αποκτούν πόδια και τρέχουν κάπου αλλού να κρυφτούν. Κάτω από τις γέφυρες, μέσα στο παλιό μηχανοστάσιο, στις διαβάσεις, σε κάποια φυλαγμένη γωνία, στις πλατείες. Καληνύχτα Αθήνα, οι άστεγοι σε χαιρετούν.

Υπολογίζονται γύρω στους 20.000 – μια παράλληλη πόλη. Ο Γιώργος, ο Λέων, ο Παύλος, η Μάτα, ο Νίκος και η Δέσποινα είναι νεοάστεγοι. Οι τρεις πρώτοι φιλοξενούνται τελευταία στον ξενώνα της «Κλίμακας». Οι υπόλοιποι παραμένουν στο δρόμο. Αναπολούν το σπίτι τους, αλλά κυρίως το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Είναι, όπως είπε ένας από αυτούς, «προσωρινοί ενοικιαστές πεζοδρομίων».

 

«Φτωχός δεν πρόλαβα να γίνω», λέει ο Λέων. «Από μεσοαστός έμεινα άστεγος». Στο πλάι του ο Γιώργος, νεοάστεγος κι αυτός. «Νεοάστεγοι είμαστε οι άστεγοι που βγήκαν στο δρόμο λόγω κρίσης». Είμαστε… χελώνες

«Εμείς οι άστεγοι έχουμε πολλά κοινά με τις χελώνες. Παίρνουμε μαζί το σπιτάκι μας. Κατά βάθος όμως είμαστε πουλιά. Μεταναστεύουμε ανάλογα με τον καιρό». Φέτος, είναι ο τρίτος Απρίλιος που η Μάτα βρίσκεται στο δρόμο. «Αν αρχίζω να συνηθίζω; Οταν έχεις κοιμηθεί σε πουπουλένιο στρώμα, δεν συνηθίζεται», λέει. Ξεχειμώνιασε κάτω από μια γέφυρα, δίπλα στον Προαστιακό, στάση ΣΚΑ. «Θέλω να είμαι κοντά σε ρολόι και σε φώτα. Δεν αντέχω άλλο το κέντρο». Μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα μείνει έξω από μια τράπεζα, στο Χαλάνδρι. Σύμφωνα με την ίδια, έρχεται ο πιο ζεστός Μάης της 5ετίας. «Θα ‘χουμε κόλαση το καλοκαίρι» λέει, ανάβοντας ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο. Στα νιάτα της ήθελε να γίνει δασκάλα. Εγινε καθαρίστρια, και μετά άνεργη. «Και μάνα», συμπληρώνει. «Τα παιδιά;». «Στις ζωές τους», απαντά κοφτά.