Ψηφιακές ταυτότητες: μύθοι, φτηνή πολιτική προπαγάνδα και πραγματικότητα

Κωνσταντίνος Φαρσαλινός

Διαστάσεις φαίνεται πως λαμβάνει το τελευταίο διάστημα το θέμα των ταυτοτήτων. Σχεδόν καθημερινά, ρεπορτάζ στα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τις ουρές που σχηματίζονται στα αστυνομικά τμήματα για την νέα έκδοση παλαιού τύπου ταυτοτήτων. 

Το κλασσικό αφήγημα των ρεπορτάζ είναι το «τσιπάκι του διαβόλου» και αντίστοιχου τύπου θρησκευτικά ή συνωμοσιολογικά σενάρια. Όλα αυτά όμως αποτελούν μια φτηνότατη προπαγάνδα, κλασσικό φαινόμενο πλέον στα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική ζωή, με σκοπό την απόκρυψη της πραγματικότητας. Η δε κυβέρνηση, έχει επιδοθεί σε σωρεία ψεμάτων για να δικαιολογήσει την διαφαινόμενη επιβολή των νέων ταυτοτήτων ως υποχρέωση.

ΨΕΜΑ 1

Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις ταυτότητες αφορά το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης μεταξύ των χωρών της ΕΕ και όχι απαραίτητα την εντός συνόρων χρήση από τους Έλληνες πολίτες

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 (εδώ: https://tinyurl.com/3jjt4dsk – ΕΙΚΟΝΑ 1) αφορά το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της ΕΕ. ΔΕΝ αφορά σε καμιά περίπτωση τη χρήση οποιουδήποτε εγγράφου εντός της χώρας από τους υπηκόους της κάθε χώρας. Ο τίτλος μάλιστα αναφέρει («… που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας». 

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ του Γκουστάβ Λε Μπον

του Konstantinos Farsalinos 

" Η χειραγώγηση, η παραπλάνηση… 

και οι «ειδήμονες» με τα τερατώδη ψεύδη.

Αρκετοί αναρωτιούνται (και δυστυχώς πάρα πολλοί εξακολουθούν να ΜΗΝ αναρωτιούνται) πώς καταφέρνουν οι κυβερνώντες διεθνώς, κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες, να περνούν με τεράστια ευκολία, οριζόντια και μαζικά τερατωδώς ψευδείς πεποιθήσεις και ιδέες πάνω σε σημαντικά θέματα, που υποκρύπτουν τελικά τον βιασμό της ζωής των πολιτών μέσα από τα «μέτρα διαχείρισης, προστασίας και σωτηρίας». 

Αναφέρομαι για παράδειγμα στην πανδημία, με πεποιθήσεις όπως: θα πεθάνουμε όλοι, κανείς δεν είναι άτρωτος, σε όλους μπορεί να συμβεί το χειρότερο, τα lockdown σώζουν ζωές, η μάσκα στο δρόμο είναι το εμβόλιο πριν το εμβόλιο, το ψάρεμα, το κυνήγι, ο περίπατος στα βουνά και τα παγκάκια στις πλατείες είναι εστίες διασποράς του ιού, τα παιδιά είναι απειλή για τη δημόσια υγεία και κοινωνικός κίνδυνος, ο κορωνοϊός αφορά μόνο τους ανεμβολίαστους, κλπ.  

Όμοιες πεποιθήσεις επιβάλλονται με ευκολία και σε άλλα θέματα, όπως για το κλίμα (καταστροφικές προβλέψεις δεκαετιών συνεχώς αστοχούν και συνεχώς επαναλαμβάνονται λαμβάνοντας παράταση) και για την ενεργειακή και επισιτιστική κρίση (για όλα φταίει ο Πούτιν και ο πόλεμος στην Ουκρανία). Όλα αυτά οδήγησαν και οδηγούν σε μέτρα και αποφάσεις που καταπατούν δικαιώματα, καταρρακώνουν το βιοτικό επίπεδο και μετατρέπουν τους πολίτες σε υπάκουους υπηκόους και επαίτες. Κι όμως, πολλές φορές συνοδεύονται ακόμη κι από χειροκρότημα. 

Γιατί 

λοιπόν, κάθε μέρα τα μέσα ενημέρωσης, οι πολιτικοί, οι επιστήμονες και άτομα με ισχυρό κοινωνικό έρεισμα επιστρατεύονται για να επαναλάβουν μονότονα, ακατάπαυστα και σταθερά το ίδιο αφήγημα (σε διάφορα θέματα), και 

πώς 

επιβάλλουν τη λογοκρισία, τη στοχοποίηση και τις δολοφονίες χαρακτήρα ώστε να επικρατήσει η απόλυτη μονοφωνία και ομοφωνία ώστε τελικά το αφήγημα να γίνει κτήμα όλης της κοινωνίας ως η απόλυτη και επιβεβαιωμένη αλήθεια;

Η απάντηση είναι σχετικά απλή.