Με έντονη συγκίνηση και καθαρό μήνυμα διεκδίκησης πραγματοποιήθηκε, το μεσημέρι της Κυριακής 23 Νοεμβρίου 2025, στην Αίθουσα Τέχνης Κοζάνης, η εκδήλωση – ανοιχτή συζήτηση της Ομάδας Συμπαράστασης Κοζάνης για το Έγκλημα στα Τέμπη.
Μαρία Καρυστιανού
Πάνος Ρούτσι
Παρέμβαση από την Ομάδα Συμπαράστασης Κοζάνης για το Έγκλημα στα Τέμπη
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα που προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία η τραγωδία των Τεμπών. Η υπόθεση έχει δύο διακριτά μεταξύ τους σκέλη. Το πρώτο σκέλος αφορά αυτό καθ’ εαυτό το έγκλημα, τη σύγκρουση των δύο τραίνων. Σε κάποιους αρέσει να το αποκαλούν δυστύχημα. «Συμβαίνει και σε άλλες χώρες», θα τους ακούσουμε να λένε. «Δυστυχήματα συμβαίνουν». Καλό είναι να μην παίζουμε με τις λέξεις, αλλά ταυτόχρονα να μην τις φοβόμαστε. Η αλήθεια λοιπόν είναι η εξής: Δυστύχημα είναι σε χώρες όπου τα απαραίτητα συστήματα ασφάλειας βρίσκονται σε λειτουργία, υπάρχει επαρκώς εκπαιδευμένο και επαρκές προσωπικό, υπάρχει συνεχής εκμάθηση και αξιολόγηση του προσωπικού, υπάρχουν οι υψηλά καταρτισμένοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, υπάρχουν υποδομές. Κοντολογίς, δυστύχημα είναι σε χώρες που έχουν επενδύσει στον σιδηρόδρομο βλέποντας τον ως μοχλό ανάπτυξης και πολλαπλασιαστή ισχύος και τον έχουν μετατρέψει στο οικονομικότερο, οικολογικότερο και ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς που υπάρχει.
Σε χώρες που έβλεπαν τον σιδηρόδρομο ως βαρίδι, ως ένα πρόβλημα που απλώς χρήζει διεκπεραίωσης και διαχείρισης με το μικρότερο δυνατό κόστος όπως η Ελλάδα, σε αυτές τις χώρες είναι έγκλημα και μάλιστα προαναγγελθέν. Είχαν προειδοποιήσει άλλωστε για αυτό οι εκπρόσωποι των εργαζομένων πολύ καιρό πριν, και μάλιστα πολλές φορές με ανακοινώσεις και απεργίες οι οποίες κρίνονταν σχεδόν πάντα παράνομες και καταχρηστικές. Στην Ελλάδα ο σιδηρόδρομος πολεμήθηκε από τα καρτέλ των διυλιστηρίων και των οδικών μεταφορών, για αυτό δεν έγινε ποτέ κύρια επιλογή του αθηναϊκού κράτους. Στο δίλημμα αυτοκινητόδρομος ή σιδηρόδρομος, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του πρώτου, εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Το έγκλημα των Τεμπών είναι το αποτέλεσμα της διάλυσης του κοινωνικού κράτους. Μιας διάλυσης που τα τελευταία χρόνια συντελείται οργανωμένα και συστηματικά σε όλους τους τομείς του δημοσίου. Από την ασφάλεια των μεταφορών, μέχρι την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια, την κοινωνική προστασία, την εργασία. Απομακρύνεται εντελώς η χώρα από την επίτευξη στόχων βιώσιμης ανάπτυξης με ανθρώπινο πρόσωπο. Γιατί μια ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων και δεν απευθύνεται στη κοινωνική ευημερία των πολλών δεν μπορεί να είναι βιώσιμη.
