• Ἡ θεολογία τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου εἶναι συνέχεια αὐτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.
Πηγή 1η: George-Nektarios Panayotidis *
• Γιὰ την εἰρήνη:
«Στὴν Ἐπιστολή 246 … «δὲν θὰ μποροῦσα νὰ τὴν ὀνομάσω εἰρήνη, αὐτὴν ποὺ δὲν στολίζεται μὲ τὴ δικαιοσύνη». Στὸ πλαίσιο αὐτὸ μποροῦν νὰ ἑρμηνευθοῦν καὶ οἱ φράσεις τοῦ Χριστοῦ «Δὲν ἦρθα νὰ φέρω εἰρήνη στὴ γῆ, ἀλλὰ μάχαιρα» (Ματθ. 10,34) καὶ «Σᾶς δίνω τὴ δική μου εἰρήνη» (Ιω. 14,27), οἱ ὁποῖες συνεπάγονται ὅτι «βέβαια δὲν ἀποκηρύττει κάθε εἰρήνη, ἀλλ’ ἐκείνην ποὺ εἶναι συνενωμένη μὲ τὴν κακία».
• Γιὰ την τυραννική ἐξουσία:
«Στον τύραννο ἐνυπάρχει «τυραννία καὶ δυναστεία ἀνεξέλεγκτη, ἡ ὁποία ἀσκεῖται μόνο πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ τυράννου»
• Γιὰ τη δικαιοσύνη και την ἀποστέρηση μισθοῦ:
«Κάθε κέρδος ἄδικο δὲν εἶναι τὸ ὅ,τι καλύτερο, ἀλλὰ μόνο ἐκεῖνο ποὺ συνυπάρχει μὲ τὸ καλό, ἐνῶ ὅταν αὐτὸ ἀπουσιάζει, βαδίζει κατ’εὐθεῖαν στὶς συμφορές».
• Δημοκρατικότητα και ἱεραρχία:
«Στὴν ἐπιστολὴ 148 (βιβλ. 1)….:
«Οἱ ἐξουσίες τῶν πραγμάτων καὶ τῶν λαῶν, ἡ δύναμη τῆς βασιλείας καὶ ἡ αὐστηρότητα τῶν δικαστηρίων, ἀποδεικνύονται ἀληθινὲς ἐξουσίες, ὅταν συνοδεύονται ἀπὸ ἀγάπη στὸ καλό, μιμούμενες τὴν οὐράνια τάξη. Ἂν ὅμως πέσουν στὰ χέρια ἀνθρώπων μὲ πονηρὲς προθέσεις, τότε γίνονται μᾶλλον τυραννίες, ἀφοῦ ἐξουσιάζουν παρὰ τὴ θέληση τοῦ λαοῦ, καὶ ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, δημιουργοῦν διαμάχες καὶ ἐπαναστάσεις».
