Οι Τρεις της Εννάτης
Αυγούστου 1956
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
Η Μ Ε Ρ Α Πέμπτη 9η Αυγούστου 1956, οι Εγγλέζοι Αποικιοκράτες στην επαναστατημένη για λευτεριά Κύπρο, διέπραξαν τον 2ο Τριπλό Απαγχονισμό αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α.
Κρέμασαν στην Αγχόνη των κεντρικών φυλακών στη Λευκωσία κι έθαψαν στα Φυλακισμένα Μνήματα
- τον Ανδρέα Ζάκο 25χρ.,
- τον Χαρίλαο Μιχαήλ 21χρ. και
- τον Ιάκωβο Πατάτσο 22χρ.
Ε Ι Χ Ε προηγηθεί στις 10 Μαΐου 1956
ο 1ος Διπλός Απαγχονισμός.
Τών Πρωτομαρτύρων της Αγχόνης,
- Μιχαλάκη Καραολή και
- Ανδρέα Δημητρίου.
Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Η Σ Ε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956
ο 3ος Τριπλός Απαγχονισμός των
- Ανδρέα Παναγίδη,
- Στέλιου Μαυρομμάτη και
- Μιχάλη Κουτσόφτα.
Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Ο Σ ,
4ος και Μονός Απαγχονισμός
13 Μαρτίου 1957 του
- Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Ε Ν Ν Ε Α Απαγχονισθέντες Ήρωες.
Κ Α Ι ΜΑΖΙ τους στα
Φυλακισμένα Μνήματα ταφέντες, άλλοι Τέσσερεις εκ των κορυφαίων ανταρτών ηρώων του ένοπλου εθνικοαπελευθερωτικού, αντιαποικιακού αγώνα:
- Μάρκος Δράκος 18.1.1957,
- Γρηγόρης Αυξεντίου 3.3.1957,
- Στυλιανός Λένας 28.3.1957 και
- Κυριάκος Μάτσης 19.11.1958.
Άπαντες
επάξια χαρακτηρισθέντες ως Αρχάγγελοι της Λευτεριάς.
Έκαστος, αθάνατη μορφή, υπόδειγμα αρετής κι ευψυχίας. Ύψιστο παράδειγμα γενναιότητας κι αυτοθυσίας. Αειθαλές κλέος και καύχημα των αγωνιζομένων Ελλήνων, των αγωνιζομένων για την ελευθερία ανθρώπων όλης της οικουμένης. Έκαστος στο σύνολο τής σύντομης ζωής, των σχέσεων και της δράσης του, υπήρξε πρότυπο αρετής και λεβεντιάς.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, όλες οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες, από την πτέρυγα των φυλακών με τα κελιά των μελλοθανάτων, βεβαιώνουν πόσο αγιότερος αναδείχθηκε ανάμεσά τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της φυλάκισής τους, ως την ύστατη στιγμή του Απαγχονισμού, ο Ιάκωβος Πατάτσος.
-Πόσο επέδρασε η βαθύτατή του χριστιανική πίστη και η συνεχής μετάδοσή της στους συνειδητά συμπορευόμενους στον Γολγοθά συγκρατούμενούς του. Για την ψυχική τους ενδυνάμωση και την πνευματική τους πανοπλία.
- Το βεβαίωσαν όσοι επέζησαν. Το διακρίνει ο καθένας μελετώντας συγκριτικά την εξέλιξη του περιεχομένου των διαδοχικών επιστολών που ως μελλοθάνατοι απέστειλαν προς τους οικείους τους, όσοι εκ των Απαγχονισθέντων βρέθηκαν, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, στην ίδια πτέρυγα των φυλακών με τον Πατάτσο.
- Ο οποίος στο τελευταίο γράμμα προς τη μάνα του έγραψε: