ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 5ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Νίκος Σίμος

Οι Αμερικανικές εκλογές και ότι πιθανόν τις ακολουθήσει, προκαλεί ιδιαίτερη προσοχή και ανησυχία σε όσους αντιλαμβάνονται τις ασταθείς ισορροπίες του νέου δυστοπικού κόσμου, του οποίου  βιώνουμε στην εξέλιξη του όλοι, με ποιο εμφανή τα δείγματα στον άλλοτε δυτικό κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι οι εκλογές της 5/11/2024 ίσως είναι οι κρισιμότερες εκλογές στην ιστορία της – άλλοτε – υπερδύναμης και τούτο γιατί η κατάσταση των ΗΠΑ είναι εξαιρετικά δύσκολη και στο γεωοικονομικό επίπεδο και στο γεωπολιτικό παγκόσμια. 

Ήταν και παραμένει μια χώρα «εργαλείο» στα χέρια των επινοητών της παγκοσμιοποίησης, που χρησιμοποιήθηκε απροκάλυπτα σαν αιχμή του δόρατος των δυστοπικών και κοσμογονικών αλλαγών που επιχειρήθηκαν, τόσο στο επίπεδο της πολιτικής, όσο και στο επίπεδο της οικονομίας παγκόσμια, με κατεύθυνση την «παγκόσμια διακυβέρνηση», μια μορφή σύγχρονης φεουδαρχίας, που αποτελούσε το όραμα των δημιουργών του «παγκοσμιοποιητικού» επινοήματος, με άλλα λόγια των κατόχων του χρήματος και του πλούτου που απομυζήθηκε από την παγκόσμια κοινωνία για σχεδόν 2,5 αιώνες!!!  

Η παγκοσμιοποίηση,  ή αλλιώς, η επιχειρούμενη  «νέα φεουδαρχία»  θέλει τον πλανήτη μια παγκόσμια κολεκτίβα, στην οποία αποδρομούνται όλα τα μέχρι σήμερα παραδεκτά δεδομένα που συγκροτούν τις παραδοσιακές έννοιες που  αποτέλεσαν τις βάσεις για την ανθρωποκεντρική εξέλιξη της ιστορίας.  

Θέλει καλά ελεγχόμενες κολεκτίβες, χωρίς εθνολογικά χαρακτηριστικά, με απολύτως ελεγχόμενη ροή χρήματος και άρα απόλυτα ελεγχόμενη οικονομία παρασιτικού επιπέδου, γιατί ο δυναμισμός της παραγωγικής οικονομίας δημιουργεί πεδία ανεξαρτησίας στους ανθρώπους και αυτό αποτελεί τον απόλυτο εχθρό του νεοφεουδαρχικού εγχειρήματος.

 Θέλει κοινωνίες «χυλό», στις οποίες οι μέλλοντες άνθρωποι μετατρέπονται σε ανθρωποειδή όντα, δίχως συνείδηση ή με συνείδηση απόλυτα κατευθυνόμενη από το κέντρο της  φεουδαρχικής διακυβέρνησης, που αποκλήθηκε εύηχα «παγκόσμια διακυβέρνηση».

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΕΠΑΝΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Μετά την αποτυχημένη τετραετία Τραμπ 2016-20, οι ΗΠΑ μπήκαν σε μια περίοδο όπου η αμερικανική ηγεμονία  συνέχισε να φθίνει ενώ αναδύεται σιγά σιγά ένας πολύ-πολικός κόσμος προς μια τελείως άλλη αρχιτεκτονική "παγκοσμιοποίησης". Σημαντικό της νέο χαρακτηριστικό: 

✔️Εμφανής ήδη η τάση εγκατάλειψης του θεωρητικού υποβάθρου που δημιούργησε την προηγούμενη παγκοσμιοποίηση υπό μία μόνο υπερδύναμη. Τον Νεοφιλελευθερισμο 1.0  υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ, που μεταλλάσσεται πιο γρήγορα και από τον Covid19 εντός ενός Ψηφιακού καπιταλισμού προς έναν Νεοφιλελευθερισμο 2.0. Αυτό ξεκίνησε μέσω ενός αναγκαστικού, για τις ελίτ και τις Τράπεζες, "περάσματος" από μία νεο-Κεϋνσιανη φάση στην οικονομική πολιτική και τώρα βρισκόσαστε στα πρόθυρα του επόμενου σταδίου. 

✔️Αν θα προσδιοριστει κάτι ουσιαστικά σημαντικό μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές σε 6 ημέρες είναι το πόσοι γρήγορα θα ολοκληρωθεί αυτή η μετάλλαξη προς τον νεοφιλελευθερισμό ver2.0, όπου κυρίαρχο πλέον ρόλο δεν θα έχει το τραπεζικό σύστημα αλλά το παράγωγο της αποτυχίας του: ένα σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα (στο σχόλιο #1 η σύνθεση του) υπό το ΔΣ μίας Blackrock ή κάποιας αντίστοιχης, σε ρόλο ιδιωτικής Κεντρικής Τράπεζας 

Αυτές οι κολοσσιαίου μεγέθους ανακατατάξεις μας φέρνουν σε μια εποχή ασταθειας με μείζονες συγκρούσεις των συμφερόντων διαφορετικών εθνικών ελιτ σε όλο τον πλανήτη (αντιπαράθεση Κίνας-ΗΠΑ, ριζοσπαστικό Ισλάμ –Ταλιμπάν–,Χαμας,  πλήρης ανακαταταξη οσων ισχυουν στην Μέση Ανατολή–Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειος, Συρία–, οικονομική σύγκρουση Ρωσίας και Δύσης με αιχμή το ενεργειακό, σινορωσική και σινοϊρανικη προσέγγιση, διείσδυση της Κινας αλλά και της ανταγωνιστικής της Ινδιας στην Αφρική, κ.λπ.).

Μεσα σε ένα τέτοιο διεθνές σκηνικό, θα ανέμενε κανείς την προσπάθεια γεωπολιτικής ισχυροποίησης της Ευρώπης. Αμ, δε...

✔️Έλλείψει κοινού οράματος στην ΕΕ, στην ήπειρο που αποτέλεσε το θέατρο δύο παγκοσμίων πολέμων και ανταγωνισμών, και που θα έπρεπε να είναι πλέον μια νησίδα ομαλότητας και σταθερότητας σ’ αυτόν το νέο κόσμο που βρίσκεται υπό διαμόρφωση, θα έπρεπε να είναι σε θέση η ΕΕ να, αναλαμβάνει σχετικές πρωτοβουλίες.  Όμως αντ' αυτών κυριαρχούν κυρίως πολιτικές ...αχταρμά  λόγω της στενόμυαλης και κολλημενης στα παλιά νεοφιλελέ δόγματα  μονεταριστικών οικονομικές πολιτικές που ορίστηκαν στην συνθήκη τής  Λισαβόνας και εντός των στενών εθνικών επιδιώξεων των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, η ΕΕ έχει καταστεί ένας από τους πιο αδύναμους παγκόσμιους κρίκους!

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ "ΠΑΊΖΕΤΑΙ" ΣΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

(Ή η Αλλαγή Φρουράς προς το σκιώδες)

✔️Είναι βαθύτατα νυχτωμένοι όσοι λένε ότι διακυβεύεται η ειρήνη στην Ουκρανία  που του την έχει υποσχεθεί ο Τραμπ στον Πούτιν, (την Ουκρανια-οχι την ειρήνη...) 

Ή στην Μέση Ανατολή, με ένα πόλεμο διαρκεϊας που τον υποδαυλίζει ο Τράμπ και ο Πούτιν..

 Και οι δύο αυτές θερμές αντιπαραθέσεις έγιναν ομως στα πλαίσια ενός νομισματικού πολέμου σε εξέλιξη ανάμεσα στην "Δύση" και τους BRICS+, με μόνο τους διακύβευμα την οριοθέτηση ισχύος της ζώνης του δολαρίου από την σε διαμόρφωση νέα  ζώνη ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος των "άλλων". Πόλεμοι δημιουργίας  νεων μηχανισμών εποπτείας της ροής της ενέργειας και των πρώτων υλών εντός των κατακερματισμένων συστήματων Logistics της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης, που κατέρρευσε το 21.

✔️Βαθύτατα νυχτωμένοι παραμένουν όμως και όσοι δεν βλέπουν τι πραγματικά διακυβεύεται την Κυριακή στις ΗΠΑ με επιπτώσεις άμεσες τουλάχιστον στον μισό πλανήτη:

❗️Το ποσο γρήγορα θα γίνει η αλλαγή μεταφοράς και της ευθύνης παραγωγής/διακίνησης χρήματος από το τραπεζικό σύστημα (μέσω της καθοδήγησης των Κεντρικών Τραπεζών) σε μια χούφτα ΔΣ του "σκιώδους παρατραπεζικού" συστήματος! Αν όχι σε όλο τον πλανήτη, τουλάχιστον στον μισό.

Σήμερα 5 διαχειριστές κεφαλαίων στις ΗΠΑ,   οι Vanguard Group, Inc., BlackRock, Inc., State Street Corporation, Fidelity Investments LLC και η Capital Research & Management Co,  ελέγχουν σχεδόν το σύνολο των αμερικανικών  πολυεθνικών η μεγάλων εταιριών στους τομείς της άμυνας,  της ενέργειας, της υψηλής τεχνολογίας, την φαρμακοβιομηχανία  τα αγροεφοδια-αγροτοδιατροφικά , την αυτοκινητοβιομηχανία και τις 5 bigtech του διαδικτύου (βλέπε σχετικά στο σχόλιο #1). Ανταγωνίζονται τώρα και μέσω των προεδρικών εκλογών για το ποιά θα αναλάβει τα ηνία για την πιο ανεξέλεγκτη (από  κάθε κρατικό θεσμό) παραγωγή νέου  χρήματος κάτω από τον απόλυτο έλεγχο τους και στην προσφορά και στην ζήτηση, μέσω και των ψηφιακών τεχνολογιών ΑΙ και blockchain.

❗️Ο νεοφιλελευθερισμός ver2.0 βρίσκεται έτσι επί θύρες, προς αντικατάσταση της αποτυχημένης έκδοσης του ver1.0, που ξεκίνησε με το colpo grosso του Νίξον το 71 με την αποσύνδεση του δολαρίου από τον χρυσό και την "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον" του 86 των G5, επί των οποίων στηρίχθηκε όλο το οικοδόμημα της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης. 

Αναζητώντας τους πολιτικούς μηχανισμούς «χυλοποίησης» της κοινωνίας

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Γιατί η δυτικότροπη δυστοπία επιδιώκει την αποσάρθρωση της πολιτικής έκφρασης στην κοινωνία και ποιες διαδικασίες ακολουθεί για την επίτευξη αυτού του στόχου;

Μία ερώτηση στην οποία η απάντηση αποτελεί μια κοινωνικοπολιτική ανάλυση – ελεγεία, που είναι αδύνατο να εξαντληθεί σε ένα σημείωμα, ίσως και σε ένα βιβλίο!

Υπάρχουν όμως κάποια διακριτά σημεία που για λόγους έστω δημοσιολογικούς ή δημοσιογραφικούς θα μπορούσαν να ανοίξουν την ατζέντα για το περιεχόμενο του σχεδίου της καταστροφής της συντεταγμένης κοινωνίας, στην κατεύθυνση της παγκόσμιας ψυχοπάθειας ή, εύσχημα, διακυβέρνησης, όπως διαταραγμένοι κροίσοι προσπαθούν να επιβάλλουν, στην λογική του μετά (μετακοινωνία, μεταιστορία, μεταπολιτική, μεταεπιστήμη κοκ)


Είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι οραματιστές της ψυχότροπης μετακοινωνίας θέλουν μια αγέλη ανθρωποειδών χωρίς κρίση, με ελέγξιμη έκφραση, με απόλυτα θολή αντίληψη των βασικών αρχών της κοινωνικότητας, των φυσικών λειτουργιών του περιβάλλοντος αλλά και του ίδιου του ατόμου, που θέλουν να θεωρείται ένα είδος πανίδας, χωρισμένο σε υποκατηγορίες, πέρα και έξω από τις ανθρώπινες φυσικές λειτουργίες, χωρίς ιστορική μνήμη – την οποία σκόπιμα στρεβλώνουν – χωρίς πολιτική αντίληψη, αφού σε αυτό το ανθρωποειδές ον του έχουν αφαιρέσει, μέσα από την επίμονη προπαγάνδα της αντιγνώσης, κάθε ταξικό ή άλλο κοινωνικό προσδιορισμό, στην κατεύθυνση της άδηλης «ευτυχίας» που δεν προσδιορίζεται πάρα μόνο με ελευθεριακούς όρους

Όλα αυτά στον βωμό του στόχου της κατοχής του κόσμου που οι επίδοξοι νεοφεουδάρχες θέλουν σε βάρος των κοινωνιών του

Το «τέλος της ιστορίας», του απερίγραπτου Φουκουγιάμα, είχε από νωρίς – δεκαετία του ’90 – στόχο αυτό ακριβώς, δηλαδή την «παιδεία» του μετανθρώπου που έχει διαμορφώσει πεποίθηση των «ανάποδων» εννοιών, της στρέβλωσης, της συκοφαντίας, της «σκηνοθετημένης» ιστορίας και του παραλογισμού, ενός ανάποδου και διεστραμμένου κόσμου

Σταθερά στην ίδια κατεύθυνση – της ιδεολογικής εμπέδωσης της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικοπολιτειακής στρέβλωσης – εργάζονταν χρόνια το ιδιωτικό φόρουμ των νεοφεουδαρχών (WEF), με έδρα το Νταβός, που στόχο είχε την αναζήτηση, τον ενεχυριασμό, και την επιβολή σε όλες της μορφές της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, θρησκευτικής, γνωσιακής πυραμίδας, προσώπων έτοιμων να αναλάβουν τον ρόλο της επιβολής του θεωρήματος του “μετά κόσμου”, που με την «φιλοσοφία» της ευγονικής, στην οποία εθίζονταν οι αγγλοσάξονες – και όχι μόνο – αποικιοκράτες, θα αποτελεί την βασική αρχή της σκέψης για την ηγεσία της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» που με πρόσωπα – εργαλεία ιταμού ήθους, μέτριας αντίληψης, εξαιρετικής αμάθειας, εύκολα μέσα από δοτούς τίτλους επιστημονικούς ή άλλους θα αποτελούν τους επιμέρους πόλους διαχείρισης της «Νέας Φεουδαρχίας» ή «μεγάλης επανεκκίνησης», ώστε για τον μετάνθρωπο να υπάρξει μια απολύτως ελεγχόμενη ζωή και ένας απόλυτα προγραμματισμένος θάνατος, σε έναν απόλυτα και φεουδαρχικά ελεγχόμενο κόσμο

Η «νεωτερική» αντίληψη και στρέβλωση των ιδεολογιών «δουλεύει» – με την συνέργεια των πολιτικών σχημάτων ανά τον Δυτικό κόσμο – χρόνια τώρα προς την κατεύθυνση αυτή, ιδιαίτερα μετά την πτώση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, εκμεταλλευόμενη το ιδεολογικό vertico στο οποίο περιήλθε η σοσιαλδημοκρατία και η αριστερά, σαν πολιτικοιδεολιγικοκοινωνική έκφανση στις τάξεις της Δυτικής κοινωνίας

Η ΝΕΟΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Νίκος Σίμος 

Η επιδιωκόμενη υπερσυγκέντρωση του πλούτου της παγκόσμιας κοινωνίας σε λίγα χέρια και λίγους ανθρώπους παραπέμπει αβίαστα και προοπτικά σε ένα καθεστώς Νέας φεουδαρχίας, όπου οι λίγοι θα μπορούν να καθορίζουν την τύχη και τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το σχέδιο ήταν καλά «στημένο» και περιελάμβανε τη διάλυση των κρατών της Μ Ανατολής προκειμένου εκατομμύρια  προσφύγων και μεταναστών που ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους να έρθουν στην Ευρώπη προκειμένου να επιτευχθεί η δεύτερη εξελικτική φάση της «παγκοσμιοποιημένης  λογικής τους» που θέλουν τη δημιουργία ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή  Ήπειρο, που για αυτούς αποτελεί την ήπειρο - πείραμα των αντικοινωνικών επιδιώξεών τους.

  Ο πειθαναγκασμός των ευρωπαϊκών  κοινωνιών στη βίαιη προσαρμογή τους στον «Παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό» οδηγείται μέσα από τον τρόμο και το αίμα, προκειμένου να τιθασευτούν οι αντιδράσεις των Ευρωπαϊκών  δυνάμεων της εργασίας και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα στη βίαιη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, όπως αυτή ήταν μέχρι τώρα παραδεκτό στη Γηραιά  Ήπειρο .

 Το προσφυγικό ζήτημα σαν στόχο έχει τη διοχέτευση μουσουλμανικών  πληθυσμών στην ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να απομειώσουν το κόστος της εξαρτημένης εργασίας και να διαλύσουν κάθε έννοια του κράτους πρόνοιας, όπως αυτό ήταν παραδεκτό μέχρι σήμερα στη συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.

Ο απελπισμένος πρόσφυγας, ο άνθρωπος που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο του και είδε το κράτος του να διαλύεται, μπορεί να εργαστεί στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να εξασφαλίσει υποτυπώδεις συνθήκες ζωής. 

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΗ

ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ... ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Του Νίκου Σίμου 

Το φάσμα Δεξιά - Αριστερά Παγκόσμια σήμερα είναι ζωντανό όσο ποτέ

Το θέμα είναι, ότι «χάθηκε» η Αριστερά!

Όλο το πολιτικό εποικοδόμημα Παγκόσμια, μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας,  «κύλισε Δεξιά»

Έτσι τα συντηρητικά κόμματα έγιναν νεοφιλελεύθερα, τα σοσιαλδημοκρατικά έγιναν κεντροδεξιά και η υποτιθέμενη αριστερά σοσιαλδημοκρατία!

Να ξεκαθαρίσουμε εδώ κάποιες έννοιες που δόλια η από άγνοια παραποιούνται 

Ποτέ δεν υπήρξε ασύμβατο μεταξύ Αριστερού και Πατριώτη

Μόνο στο εδώ απότοκο της Οθωμανικής Δουλείας εμφανίζονταν ανάλογες «λογικές»

Ουδέποτε ο Μαρξισμός αναίρεσε τον Πατριωτισμό

Είναι σαφές από την Ιστορία των κινημάτων ότι, οι άνθρωποι που εμφορούνταν από προοδευτικές ιδέες, πρωταγωνίστησαν στις αλλαγές στο επίπεδο της Παγκόσμιας Κοινωνίας

Είναι ακόμα σαφέστερο ότι η εποχή της Παγκοσμιοποίησης και της μετάβασης στη μεταβιομηχανική εποχή, έφερε ρήξεις στο επίπεδο του Παγκόσμιου Κοινωνικού ιστού

Διαμορφώθηκαν τεράστιες μαύρες Κοινωνικές κηλίδες, Φτώχειας, ανέχειας, ανεργίας, περιθωριοποίησης τμημάτων της Παγκόσμιας Κοινωνίας

Η γνωστή «Παγκόσμια Αριστερά»- όπως  θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τους πολιτικούς σχηματισμούς με αναφορές στη Λενινομαρξιστική πολιτική λογική -  βρέθηκε απροετοίμαστη ν' αντιμετωπίσει την πρόκληση ενός Καπιταλισμού που διαβαίνει στο τελευταίο του στάδιο, πριν επιχειρήσει την ανάκαμψη του και τον μεταμορφισμό του, που Ιστορικά μας έχει συνηθίσει, μέσα από Παγκόσμιες οδύνες (πολέμους, οικονομικά «κραχ», κτλ)

Είμαστε σε στάδιο εξέλιξης Καπιταλιστικού Μεταμορφισμού

 Αυτή την περίοδο  οι Εθνικιστικές εξάρσεις και οι Θρησκευτικοί φανατισμοί  γεννούν τη βάση της συντηρητικοποίησης, ώστε μέσα από συγκρούσεις να επιτευχθεί η Καπιταλιστική αναγέννηση και να προχωρήσει η απομύζηση του Πλούτου της Παγκόσμιας Κοινωνίας,  με την κοινωνία σε απάθεια ή φόβο εξαετίας  της έλλειψης πολιτικού αναχώματος στην επιδρομή της άκρατης νεοφιλελεύθερης λογικής που στόχο έχει την εγκαθίδρυση της «Νέας Φεουδαρχίας» προοπτικά 

Εδώ η Αριστερά, αντί της διαμόρφωσης ενός Παγκόσμιου Προοδευτικού Σχεδίου, με μέτωπο την Παγκόσμια Κοινωνία παγιδεύτηκε στην τρέχουσα Παγκοσμιοποιημένη ροή των πραγμάτων και ακολουθώντας το παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό και αντιπαραγωγικό μοντέλο ολίσθησε συντηρητικά !