Οι καταστροφείς της Ελλάδας & η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ

Οι καταστροφείς της Ελλάδας & η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ: Οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης έχουν συνάψει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου και ιδιωτικού τους χρέους, ιδίως τα κρατικά τους ομόλογα, στη βάση της εθνικής τους νομοθεσίας, έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένες για τυχόν έξοδο τους - η Ελλάδα πριν το PSI πάνω από το 90%! Επομένως είνα ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η απόλυτη οικονομική αποτυχία

Η απόλυτη οικονομική αποτυχία: Ακόμη και να δρομολογηθεί το Ταμείο Ανασυγκρότησης, ασφαλώς θα ζητηθούν ανταλλάγματα από χώρες όπως η Ελλάδα - ενώ όταν θα συμβεί, με τη σημερινή κακοδιαχείριση που διαπιστώνουμε, θα βρεθούμε ξανά με την πλάτη στον τοίχο. Με απλά λόγια, θα μας επιβληθεί ακόμη ένα εφιαλτικό μνημόνιο, το οποίο θα μας ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Χρεοκοπία βλέπουν δύο στα τρία ξενοδοχεία στην Ελλάδα

ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!!

Σήμα SOS εκπέμπουν τα ελληνικά ξενοδοχεία, με το 65% να θεωρεί πιθανό το «λουκέτο» λόγω της πανδημίας. Προβλέψεις για ζημιά 4,5 δισ. από τη βουτιά άνω του 50% στους τζίρους. Οι ανάγκες για ρευστότητα και η έκκληση του ΞΕΕ για κρατική στήριξη.

Δημοσιεύθηκε: 13 Απριλίου 2020 - 12:38

Ολοκληρωμένη δέσμη προτάσεων για την εφαρμογή μέτρων εγγύησης της βιωσιμότητας του ελληνικού ξενοδοχείου κατά τη μετα-πανδημική φάση, παρουσίασε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος, στο πλαίσιο διαδικτυακής Συνέντευξης Τύπου που διενεργήθηκε σήμερα.

Παράλληλα δόθηκε στη δημοσιότητα ο 3ος κύκλος της έρευνας «Covid-19 και ελληνικά ξενοδοχεία» του ΙΤΕΠ, που διενεργήθηκε στο διάστημα 1-10 Απριλίου 2020 σε δείγμα 1.779 ξενοδοχείων εκ του συνόλου των 9.954 μελών του Επιμελητηρίου (ήτοι το 18% του συνολικού αριθμού των ξενοδοχείων της χώρας).

Ο Πρόεδρος του ΞΕΕ κ. Αλέξανδρος Βασιλικός παρουσίασε τα κυριότερα ευρήματα της εν λόγω έρευνας πεδίου που έχει αναθέσει το Επιμελητήριο στο Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων.

Όπως διαπιστώνεται μεταξύ των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας, το 65% εξ αυτών θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή τη χρεοκοπία (46,6% πιθανή, 18,3 % πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8 % (40,5% πιθανή, 11,3% πολύ πιθανή).

Ταυτόχρονα το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας διαβλέπει ποσοστιαία μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,3%. Αντίστοιχα το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,1%.

Με αναγωγή στον συνολικό ξενοδοχειακό πληθυσμό, η απώλεια ξενοδοχειακού τζίρου για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δισ. για τα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας και σε 3,26 δισ. για τα εποχικής. Η συνολική εκτιμώμενη απώλεια φτάνει στα 4,46 δισ.

Ακολούθως το 57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας εκτιμούν μείωση της απασχόλησης κατά 40%.

Αντίστοιχα, το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει πτώση της απασχόλησης κατά 41,5%. Με αναγωγή στο συνολικό πληθυσμό των ξενοδοχείων υπολογίζεται πως κινδυνεύουν άμεσα 45.142 θέσεις εργασίας.

Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;

Αντώνης Ανδρουλιδάκης

Υποστήριζα πρόσφατα ότι το Σύστημα (όχι μόνο με όρους γεωπολιτικούς, αλλά και κοινωνικο-πολιτικο-ψυχολογικούς) διακρίνεται, τελευταία όλο και πιο πολύ, από μια (μάλλον οργανωμένη) αντιληπτή απροσδιοριστία, που διαχέεται και «μολύνει» κοινωνικά κάθε μικρή ή μεγάλη συλλογικότητα: από τις ερωτικές σχέσεις, τις οικογένειες και τις παρέες, μέχρι τις ευρύτερες εθνικές ή διεθνικές συλλογικότητες. Αυτή ακριβώς η απροσδιοριστία εξαναγκάζει τον ψυχισμό στην επινόηση δίπολων ή διλημμάτων, που μπορεί μεν να οδηγούν σε δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων, αλλά τουλάχιστον κάνουν τη «ζωή» κάπως πιο κατανοητή. Και είναι αλήθεια: όταν πραγματικά «δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη», ένα ασπρόμαυρο δίπολο, ένα δίλημμα ή μια εύπεπτη διχοτομική σκέψη, μπορεί να μας ανακουφίσει από το αδιέξοδο.

Αν, ας πούμε, αδυνατείς να ερμηνεύσεις την συμπεριφορά του Άλλου, η απλοϊκή ένταξη του – κατηγοριοποίηση στον πόλο των «ηλίθιων» ή των «κακών» – προσφέρει μια αναγκαία ψυχική ανακούφιση, καθώς η αντιληπτή απροσδιοριστία υποχωρεί και μαζί της η αβεβαιότητα. Χρειάζεται όμως πάντα ένας διαχωριστικός καταλύτης. Ένα κριτήριο «κάτι» που θα ξεχωρίζει εύκολα τα χλωρά από τα ξερά, τους καλούς από τους κακούς ή τους ευφυείς από τους «ηλίθιους».

Στην παρούσα φάση ο Covid 19 είναι ένα εξαιρετικό τέτοιο «εργαλείο». Χάρις στον ιό, οι άνθρωποι μπορούν να διακριθούν σε μολυσμένους και μη, σε φορείς και υγιείς, σε υπεύθυνους και ανεύθυνους, σε επιπόλαιους και συνετούς, σε ευάλωτους και ανθεκτικούς και λοιπά και λοιπά. Άλλο τόσο μπορούμε να διακρίνουμε χώρες που τα καταφέρνουν καλά στην αντιμετώπιση του και άλλες όχι. Χάρις επίσης στον ιό, αναδεικνύονται δίπολα – διλήμματα όπως, «υγεία ή οικονομία», «υγεία ή εργασία», «υγεία ή ελευθερία μετακινήσεων», «ασφάλεια ή ελευθερία» κ.λπ. Στα περισσότερα από αυτά ο ανθρώπινος ψυχισμός του δυτικού ανθρώπου μπορεί μάλλον εύκολα και εύλογα να τοποθετηθεί με αναντίρρητο και άμεσο τρόπο, χωρίς πολλά-πολλά. Διότι ως γνωστόν, όπως λέει και η γαλλική παροιμία «καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος». Εύκολο!

Εντούτοις, η πραγματική πραγματικότητα σπάνια είναι τόσο απλοϊκή, ώστε να επιδέχεται μιας τόσο άνετης και «αναίμακτης» επιλογής. Κάτω από την κορυφή του απλουστευτικού παγόβουνου κρύβονται συνήθως ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Με άλλα λόγια, όσο κι αν η γιαγιά μου μπορούσε εύκολα να ομνύει στο εξωραϊστικό μότο «υγεία, πάνω απ’ όλα παιδάκι μου», η χρόνια δυσφορία της ζωής της άλλα έδειχνε. Θέλω να πω, εύκολα μπορεί να επιλέξει κανείς στο δίλημμα «υγεία ή νόσος», αλλά αν επιχειρήσει να εξετάσει τις συνέπειες της κάθε επιλογής, ίσως τα πράγματα να γίνονται ιδιαίτερα πολύπλοκα.

Γιατί, αν ω μη γένοιτο, έχουμε μια αναστολή της κοινωνικής λειτουργίας για 3 ή για 6 μήνες, η επίπτωση από την πτώση του ΑΕΠ και την ταυτόχρονη αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων σε πόσους άραγε θανάτους θα αφορά στην επόμενη πενταετία; Πόσο δηλαδή θα επηρεαστεί εν τέλει η υγεία και μάλιστα των κυριαρχούμενων τάξεων; Δηλαδή, πόσοι θάνατοι δεν θα είναι άμεση συνέπεια της πανδημίας, αλλά της επιδείνωσης της κοινωνικο – οικονομικής κατάστασης και του γενικότερου πένθους για την απώλεια ενός τρόπου ζωής; Ή μήπως αυτοί οι θάνατοι μετρούν λιγότερο στη κοινωνική ζυγαριά των απλουστευτικών διλημμάτων μας, επειδή θα προκύψουν αργότερα ή επειδή θα αφορούν στον κόσμο της εργασίας; Ή μήπως ξεχάσαμε ήδη τις συνέπειες της ανάλογης υγειονομικής κρίσης, που γνωρίσαμε πολύ καλά στην Ελλάδα των Μνημονίων; Ποιες θα είναι, δηλαδή, οι συνέπειες από την επιλογή «υγεία, παιδάκι μου», ιδιαίτερα αν εκπληρωθεί η πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα κατατάσσεται στο χειρότερο σενάριο – από τις 32 χώρες – σε ό,τι αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις των μέτρων προστασίας από τον ιό, με μείωση του ΑΕΠ έως και 35%. Πόσο αναίμακτη είναι εν τέλει αυτή η επιλογή;

ΒΟΜΒΑ FRAPORT !!!

ΒΟΜΒΑ FRAPORT !!! 

TO ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΡΩΝΟΚΑΝΟΝΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ !!!

https://www.kinima-ypervasi.gr/2020/04/fraport-to.html

Φοβόσαστε μήπως σας πάρουν τα χωράφια οι κουμμουνιστές. Θα σας τα πάρουν όμως οι... προστάτες του αστικού κράτους.

του Ηλία Μπιτσάνη

Φοβόσαστε μήπως σας πάρουν τα χωράφια οι κουμμουνιστές. Θα σας τα πάρουν όμως οι... προστάτες του αστικού κράτους. Και αν θέλετε να τα κρατήσετε κάντε τα χέρσα να μην δίνουν εισόδημα. 

Βρήκαν ευκαιρία τώρα που είναι όλοι έγκλειστοι να λεηλατήσουν ό,τι έχει απομείνει από τα προηγούμενα μνημόνια, ακόμη και εκεί που έκαναν πίσω οι προηγούμενοι γιατί τα βρήκαν μπαστούνια. Η υποχρέωση των συνταξιούχων που έχουν αγροτικό εισόδημα να πληρώνουν τουλάχιστον 121 Χ 12 = 1452 ευρώ το χρόνο ασφαλιστική εισφορά τον ΟΓΑ και η πρόβλεψη να μειώνεται κατά 30% η σύνταξη όσων έχουν έσοδα από αγροτικά πάνω από 10.000, πρόκειται για ολοφάνερη επίθεση λεηλασίας. 

Επομένως αν κληρονομήσατε μια περιουσία από τους γονείς σας, αν σκεφθήκατε τα... γηρατειά σας και πήρατε κανένα χωραφάκι με ελιές ή τέλος πάντων σας άρεσε η ενασχόληση με τη γη, θα πρέπει να φροντίσετε να απαλλαγείτε από αυτά. Εν μέσω πανδημίας και “αυτοκρατορικών” δοξολογιών των μέσων αποβλάκωσης της διαπλοκής, η κυβέρνηση βάζει βαθιά το χέρι της στην τσέπη χιλιάδων επί χιλιάδων μικροκαλλιεργητών που είναι συνταξιούχοι (πλην ΟΓΑ). Με τη σιωπή των κυβερνητικών βουλευτών οι οποίοι κάνουν την πάπια και τάχαμου κόβονται για την αγροτική παραγωγή. Βρε ανίκανοι και ανάλγητοι, εδώ ο κόσμος είναι έτοιμος να εγκαταλείψει την ελαιοκαλλιέργεια γιατί με 2 ευρώ και κάτι ψιλά δεν μένει σάλιο και εσείς πάτε να τους ληστέψετε; Και ποιός νομίζετε ότι θα πάρει τα χωράφια; Γνωρίζετε αυτό που λέμε “στάχτη και μπούρμπερη”;

Ο εφιάλτης της επόμενης μέρας του COVID-19

18/03/2020

 

3.8

 

(14)

Του Νίκου Ιγγλέση 

Η πανδημία του καροναϊού (coronavirus) ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση, όπως και τις κυβερνήσεις πολλών άλλων χωρών, να λάβουν δραστικά μέτρα για τον περιορισμό της μόλυνσης του πληθυσμού. Ουσιαστικά πρόκειται για μέτρα που περιορίζουν τις επαφές μεταξύ των ανθρώπων, θέτοντάς τους σε «κατάσταση πολιορκίας» μέσα στα σπίτια τους και ευρύτερα μέσα στη χώρα τους.

Έκλεισαν τα πανεπιστήμια, τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, τα φροντιστήρια και οι παιδικοί σταθμοί. Έκλεισαν οι ταβέρνες, τα εστιατόρια, οι καφετέριες, τα μπαρ και τα κέντρα διασκέδασης. Έκλεισαν τα εμπορικά καταστήματα, με εξαίρεση όσα πουλούν τρόφιμα. Έκλεισαν τα δικαστήρια, οι κινηματογράφοι και τα θέατρα, ενώ απαγορεύτηκαν οι κάθε είδους αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Τέλος έκλεισαν τα σύνορα προς την Ιταλία, την Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ απαγορεύτηκαν οι αεροπορικές πτήσεις και τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια προς διάφορες κατευθύνσεις, καθώς και η προσέγγιση κρουαζιερόπλοιων στα ελληνικά λιμάνια.

Τα δραστικά αυτά μέτρα καθώς και άλλα πρόσθετα που μπορεί να ληφθούν στο προσεχές διάστημα, είναι απαραίτητα, σύμφωνα με τους ειδικούς, για την ανάσχεση της πανδημίας αλλά προκαλούν επικίνδυνες παρενέργειες στο κοινωνικό σώμα.

Η κάθε κυβέρνηση οφείλει να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξουδετερώσει τις παρενέργειες. Σε διαφορετική περίπτωση: «Ο ασθενής μπορεί να γιατρευτεί από την ασθένεια, αλλά θα πεθάνει από τις παρενέργειες της θεραπείας».

Ο φόβος και η ανασφάλεια κυριαρχεί και επηρεάζει σχεδόν όλες τις δραστηριότητες των πολιτών. Λόγω του μεγάλου αριθμού των κλειστών καταστημάτων πάρα πολλοί εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και επιχειρηματίες, θα χάσουν το εισόδημά τους. Πώς θα επιβιώσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς θα πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και τις άλλες υποχρεώσεις τους; Πώς οι επιχειρηματίες θα πληρώσουν τα χρέη τους στους προμηθευτές τους; Ο συνολικός τζίρος στην αγορά συρρικνώνεται δραματικά και η ανεργία εκτινάσσεται.

Παράλληλα ο, ιδιαίτερα σημαντικός για την Ελλάδα, τουριστικός τομέας θα υποστεί πολύ καταστροφικό πλήγμα. Ξενοδοχεία και άλλες δραστηριότητες στον τομέα αυτό δε θα λειτουργήσουν και οι εποχιακά εργαζόμενοι στον κλάδο δε θα βρουν εργασία. Η κατανάλωση θα περιοριστεί λόγω του μειωμένου εισοδήματος των Ελλήνων και λόγω του ότι οι τουρίστες δε θα έρθουν φέτος. Συνέπεια όλων αυτών θα είναι τα έσοδα του κράτους από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές να καταρρεύσουν, αλλά και οι δαπάνες του να αυξηθούν.

Ο Προϋπολογισμός του 2020 προέβλεπε έσοδα από το ΦΠΑ 18,3 δις, από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης (καυσίμων, ποτών κλπ) 7,2 δις, από το φόρο εισοδήματος 16,6 δις. και από ασφαλιστικές εισφορές 22,5 δις. Σύνολο εσόδων 54,6 δις ευρώ. Ποιο τμήμα από αυτά τα προϋπολογισμένα έσοδα δε θα εισπραχθεί; Ήδη η κυβέρνηση ανακοίνωσε αναστολή για 4μήνες της πληρωμής φόρων και ασφαλιστικών εισφορών για περίπου 200.000 επιχειρήσεις που απασχολούν 600.000 εργαζόμενους. Επίσης αναβάλλονται για 4μήνες οι φορολογικές υποχρεώσεις για αυτοαπασχολούμενους και ατομικές επιχειρήσεις.  Θα καταγραφεί μείωση εσόδων της τάξης του 30%, του 50% ή περισσότερο; Αυτό δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να υπολογιστεί γιατί εξαρτάται από το χρονικό διάστημα που θα παραμένουν σε ισχύ τα μέτρα. Αυτό το διάστημα θα είναι μακρύ, πάνω από 6 μήνες, με τα σημερινά δεδομένα.

Κυριαρχία της «ευέλικτης» και προσωρινής απασχόλησης Ωραιοποίηση της ανεργίας

Την κυριαρχία της προσωρινής και «ευέλικτης» εργασίας, στο έδαφος του τεράστιου σχετικού οπλοστασίου που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνουν τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για τον Φλεβάρη του 2020.

Κάνοντας το μαύρο άσπρο, κατά την πάγια τακτική και όλων των προκατόχων του, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης «πανηγυρίζει» προκλητικά, ισχυριζόμενος ότι «ενισχύεται η μισθωτή απασχόληση» λόγω θετικού ισοζυγίου προσλήψεων - απολύσεων, ενώ μιλά για «το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από την έναρξη της κρίσης», επικαλούμενος την εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ. Αποκρύπτει το γεγονός ότι στην κατηγορία «εργαζόμενοι» των εν λόγω εκτιμήσεων εντάσσεται ένας τεράστιος όγκος μισοάνεργων, υποαπασχολούμενων, με μισθούς ψίχουλα και συμβάσεις με ημερομηνία λήξης.

Το δε θετικό ισοζύγιο στο οποίο αναφέρεται ο υπουργός, δηλαδή οι περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις για το μήνα Φλεβάρη του 2020, ήταν κάτι αναμενόμενο, καθώς ο μήνας αυτός παρουσιάζει θετικό ισοζύγιο όλα τα χρόνια από το Φλεβάρη του 2014 (ο πρώτος Φλεβάρης για τον οποίο δίνει στοιχεία η «Εργάνη»). Επιπλέον, κρύβει ότι το τωρινό θετικό ισοζύγιο είναι χαμηλότερο σε σχέση με άλλες χρονιές.

Πολύ περισσότερο, αποσιωπά την παγίωση της κυριαρχίας της «ευέλικτης» και προσωρινής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία για το Φλεβάρη το 2020:

• Οι «ευέλικτες» μορφές εργασίας (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση) αποτελούν το 56,2% των προσλήψεων. Η μερική απασχόληση καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό από το 2014, φτάνοντας το 42,54%.
• Συνεχής είναι η αύξηση της προσωρινής απασχόλησης, που αφορά και τις θέσεις πλήρους απασχόλησης. Οι απολύσεις λόγω λήξης συμβάσεων ορισμένου χρόνου αυξάνονται σταθερά κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα το Φλεβάρη του 2020 να είναι αυξημένες κατά 230% σε σχέση με το Φλεβάρη του 2014.
• Συνεπώς είναι πολύ δύσκολο να μετρήσει συγκριτικά την εργασία και την ανεργία αφού σαν συνολικός χρόνος δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Όταν κάποιο ποσοστό θέσεων πλήρους απασχόλησης μοιράζονται σε περισσότερους εργαζόμενους συγκριτικά με το παρελθόν το συνολικό ποσοστό της ανεργίας τείνει να μικραίνει...

Στα ύψη και η ανεργία, παρά κυβερνητική προπαγάνδα

Ξένος στή χώρα σου.

Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Ξένος στή χώρα σου.

Η τράπεζα σου έδωσε κάποτε 100 ευρώ στεγαστικό δάνειο ΕΠΕΙΔΗ πληρούσες τα οικονομικά κριτήρια της γι αυτό.

Αν στο έδωσε ΧΩΡΙΣ να τα πληρείς, κάποιος υπεύθυνος της τράπεζας πρέπει να διωχθεί. Αλλά, δεν έχουμε δει κανέναν έως σήμερα να έχει διωχθεί.

Μετά τις περικοπές αμοιβών και τις απολύσεις από το 2010, έπαψες να πληρείς τα κριτήρια γιατί είτε μειώθηκαν τα εισοδήματά σου, είτε έμεινες άνεργος. Χωρίς δική σου υπαιτιότητα. Κι αυτό ισχύει για το 90% των δανειοληπτών. Συνεπών και κακοπληρωτών.

Ενώ εσύ υπέστης απώλεια εισοδημάτων, που έγινε αποδεκτή από το ελληνικό δημόσιο και την ΕΚΤ, που εγγυώνται τις τραπεζικές εργασίες, η τράπεζα δεν εκλήθη να υποστεί καμιά αντίστοιχη απώλεια για το δάνειό σου και εξακολουθεί να απαιτεί 100 ευρώ, συν τους τόκους, σαν να έχεις τα εισοδήματα (δηλαδή τα κριτήρια) με τα οποία σου ενέκρινε το δάνειο! 

Επιπλέον, εχεις πληρώσει με τούς φόρους σου τρείς φορές από τότε την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας, η οποία εκμηδένισε σχεδόν την αξία της τράπεζας γιατί έπεσε στο κενό! Χωρίς δική σου υπαιτιότητα.

Την ίδια ώρα, το 25% περίπου από όσους δεν πληρώνουν τα δάνειά τους έχουν ικανή περιουσία, γραμμένη σε άλλους, η τράπεζα τούς ξέρει, αλλά κάνει τα στραβά μάτια για λόγους κόστους, διαπλοκής με πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους. Της είναι πιο εύκολο να τα πουλήσει κοψοχρονιά σε ξένα κοράκια παρά να κυνηγήσει τους μπαταχτσήδες.

Φυσικά, και τα κοράκια τα πληρώνεις εσύ, όπως και τα ανείσπρακτα δάνεια. Τα οποία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ανήκουν σε νοικοκύρηδες δανειολήπτες. Αλλά σε στρατηγικούς κακοπληρωτές. Ανάμεσα στούς οποίους είναι και όσοι πήραν δάνεια χωρίς να έχουν ούτε τα κριτήρια, ούτε την επιφάνεια για να τα αποπληρώσουν. Αλλά, ούτε γι αυτή την τότε ανυπαρξία ελέγχου εκ μέρους της τράπεζας τιμωρήθηκε κανείς από τους υπευθύνους της.

Είσαι φτωχός και δε μπορείς να αγοράσεις καινούργιο αυτοκίνητο; Θα πληρώνεις και ακριβότερα τέλη κυκλοφορίας για την προστασία του περιβάλλοντος…

Είσαι φτωχός και δε μπορείς να αγοράσεις καινούργιο αυτοκίνητο; Θα πληρώνεις και ακριβότερα τέλη κυκλοφορίας για τη δήθεν "προστασία του περιβάλλοντος…"
Αντί να δίνουν κίνητρα και φορολογικές εκπτώσεις για την αγορά καινούργιων αυτοκινήτων στους πολλούς που αδυνατούν οικονομικά, η νεοφιλελέ, γερμανοκατευθυνόμενη λογική ζητά να τους επιβάλλουν μεγαλύτερα τέλη κυκλοφορίας, μεγαλύτερη φορολογία, λες και η φτώχεια τους με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί και θα μπορέσουν να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο...
Η καταστροφική αυτή λογική που εφαρμόστηκε στη Γαλλία με επιπλέον φόρους στα καύσιμα υπήρξε η σπίθα για την κοινωνική έκρηξη με τα “Κίτρινα Γιλέκα”... Να δούμε τα αποτελέσματα του μέτρου όταν θα εφαρμοστεί και στην Ελλάδα με τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το newsauto.gr, ακριβότερα θα είναι τα τέλη κυκλοφορίας για τους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων από το 2020 καθώς όπως ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας οι αλλαγές που προγραμματίζονται θα έχουν στόχο την ανανέωση του παλαιού στόλου των οχημάτων σύμφωνα με τις οδηγίες-εντολές του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών που λειτουργεί υπό τις υποδείξεις του Βερολίνου.
Τα τέλη θα είναι η πρώτη επιβάρυνση καθώς η γερμανική Ε.Ε. προωθεί μία σειρά μέτρων από το 2020 ώστε να δημιουργήσει έντονα οικονομικά αντικίνητρα στο να κρατάνε οι κάτοχοί τους τα παλιά αυτοκίνητα…
Να καταναλώνουμε διαρκώς βρε παιδιά, (με τα ανύπαρκτα για μας τους Έλληνες εισοδήματα), με πρόσχημα πάντα, ΔΗΘΕΝ την "προστασία του περιβάλλοντος".

[Για τη διασκευή ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ]

Τα Τέλη θα είναι η πρώτη επιβάρυνση καθώς η ΕΕ προωθεί μία σειρά μέτρων από το 2020 ώστε να δημιουργήσει έντονα οικονομικά αντικίνητρα στο να κρατάνε οι κάτοχοί τους αυτά τα πιο ρυπογόνα οχήματα…

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Υπουργός για τα Τέλη στο “Εθνος”: «Το σύστηµα των Τελών Κυκλοφορίας χρήζει βελτιώσεων. Πρέπει να ενσωµατωθούν οι απαιτήσεις της νέας ευρωπαϊκής νοµοθεσίας αναφορικά µε τους εκποµπές ρύπων, ενώ πρέπει να γίνει και δικαιότερο για τους κατόχους αυτοκινήτων, λαµβάνοντας υπόψη διάφορα κριτήρια. Κάθε αλλαγή θα κινείται προς την κατεύθυνση δικαιότερης κατανοµής της επιβάρυνσης στους κατόχους αυτοκινήτων αλλά και του στόχου ανανέωσης του παλαιού στόλου αυτοκινήτων που κυκλοφορεί στη χώρα µας.

Επιδιώκουµε οι αποφάσεις µας να είναι αποτέλεσµα σωστής αξιολόγησης της υφιστάµενης κατάστασης αλλά και ορθής εκτίµησης των επιπτώσεων των όποιων αλλαγών. Ως εκ τούτου, όταν είµαστε έτοιµοι θα προχωρήσουµε στις αποφάσεις µας». Αρχικά κάνει λόγο για το WLTP που έχουμε δημοσιεύσει από το καλοκαίρι του 2019 καθώς η Ελλάδα έπρεπε να το εφαρμόσει από την 1η Σεπτεμβρίου 2019 αλλά τελικά η ισχύς του παρατάθηκε για την 1η Μαρτίου 2020.

Οπότε το οικονομικό επιτελείο θα είχε αρκετό χρόνο στην διάθεσή του για να αλλάξει τα Τέλη Κυκλοφορίας του 2020. Επίσης ο Υπουργός ξεκαθαρίζει πως θα γίνει δικαιότερη κατανομή της επιβάρυνσης αλλά και του στόχου ανανέωσης του παλαιού στόλου αυτοκινήτων.

Δίκη φαρσοκωμωδία Λαφαζάνη. Μεθόδευσαν αναβολή. Επιδιώκουν ομηρία. Ούτε καταδίκη ούτε αθώωση.

Το τραγικό είναι ότι ενώ συμβαίνουν όλα τούτα και για πρώτη φορά διεξάγεται μια καθαρά κατασκευασμένη πολιτική δίκη-σκευωρία στα μεταπολιτευτικά χρονικά, όταν όσοι κατέστρεψαν την χώρα έχουν μετατραπεί σε τιμητές και την κυβερνούν διαχρονικά, δεν υπάρχει καμία δημοσιότητα στη σκευωρία και στο πολιτικοαστυνομικοδικαστικό σκάνδαλο, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων.

Το κυβερνητικό και πολιτικό κατεστημένο, με όχημα τη Δικαιοσύνη, μεθόδευσε για άλλη μια φορά αναβολή της δίκης του Παναγιώτη Λαφαζάνη για τους πλειστηριασμούς, την ώρα που έχει αποφασιστεί και προωθείται ένα εφιαλτικό κύμα αρπαγής πρώτων κατοικιών από κυβέρνηση, κατεστημένα κέντρα και Τράπεζες.

 

Το κυβερνητικό και πολιτικό κατεστημένο, με όχημα τη Δικαιοσύνη, μεθόδευσε για άλλη μια φορά αναβολή της δίκης του Παναγιώτη Λαφαζάνη για τους πλειστηριασμούς, την ώρα που έχει αποφασιστεί και προωθείται ένα εφιαλτικό κύμα αρπαγής πρώτων κατοικιών από κυβέρνηση, κατεστημένα κέντρα και Τράπεζες.

Ο Εισαγγελέας της έδρας πρότεινε καταρχήν και σκόπιμα την αναβολή της δίκης του Λαφαζάνη και των συγκατηγορουμένων του με το επιχείρημα ότι απουσίαζαν ουσιώδεις αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας από τους δεκάδες της Γενικής Ασφάλειας που ήταν παρόντες και μια συμβολαιογράφος μάρτυρας κατηγορίας.

Στην πρόταση του Εισαγγελέα αντέδρασαν οι συνήγοροι των κατηγορουμένων Σαράντος Θεοδωρόπουλος , Άρης Κωνσταντάκης, Γιάννης Ραχιώτης και ο Π. Λαφαζάνης, ζητώντας τη βίαιη προσαγωγή των μαρτύρων που απουσίαζαν χωρίς καμία δικαιολογία.

Ειδικότερα ο Π. Λαφαζάνης παίρνοντας το λόγο τόνισε στην αίθουσα ότι η αναβολή είναι μεθοδευμένη από κυβέρνηση και τα κατεστημένα κέντρα, τα οποία δεν θέλουν ούτε να μας καταδικάσουν αλλά ούτε να μας αθωώσουν γιατί τρέμουν στην πρώτη περίπτωση το πολιτικό κόστος, τις πολιτικές συνέπειες και την κοινωνική κατακραυγή, ενώ στη δεύτερη περίπτωση τρέμουν το θετικό πολιτικό μήνυμα που θα εκπεμφθεί στο κίνημα και τους πολίτες. Αυτά τα κέντρα θέλουν να μας κρατάνε οιονεί κατηγορούμενους και ομήρους για να τρομοκρατούν το Κίνημα και τους πολίτες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Είναι αδιανόητο, συνέχισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, να μην κατηγορείται κανένας πολιτικός από όλους όσους πτώχευσαν, ξεπούλησαν, λήστεψαν, φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό και μετέτρεψαν την Ελλάδα σε οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο και ο μόνος που κάθεται αυτήν την ώρα στο εδώλιο να είμαι εγώ και οι συναγωνιστές μου γιατί προσπαθήσαμε να γλυτώσουμε πρώτες κατοικίες φτωχών οικογενειών από την άδικη αρπαγή των Τραπεζών, οι οποίες τράπεζες, μάλιστα, έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί για αυτά τα κόκκινα δάνεια.

Όλοι-όλες στην πολιτική δίκη Λαφαζάνη για πλειστηριασμούς, Τετάρτη(8/1), Ευελπίδων, 10.30π.μ

Όλοι οι δημοκράτες, ελεύθεροι Έλληνες είναι στο πλευρό του Παναγιώτη Λαφαζάνη!!! Δεν δικάζεται ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αλλά το ελεύθερο, ανυπότακτο αντιστασιακό φρόνημα όσων επιμένουν να αντιστέκονται στη βούληση των τραπεζιτών, των θεσμών και των ντόπιων συνεργατών τους να παραδώσουν τη χώρα, τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία στο μεγάλο κεφάλαιο και τους αποικιοκράτες. Να υπερασπιστούμε τις ελευθερίες που μας παρέχει το ελληνικό Σύνταγμα.

Όλοι στην Ευελπίδων σήμερα!!!

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Δεν πρόλαβε να μπει ο καινούργιος χρόνος και το καθεστώς των τραπεζών και των υπαλλήλων τους κάνει ποδαρικό με μια νέα στημένη πολιτική δίκη, την Τετάρτη 8/1 στη Σχολή Ευελπίδων, στις 10.30 π.μ, κτίριο 12, Αίθουσα 4, κατά του Παναγιώτη Λαφαζάνη, του Αντώνη Μαυρομμάτη και των Λεωνίδα Παπαδόπουλου και Ηλία Παπαδόπουλου, χαλκευμένη από το αμαρτωλό τμήμα της “δήθεν Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος” της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών.

Μετά τη δίκη κατά του Παν. Λαφαζάνη που προκλήθηκε από μήνυση κερδοσκοπικού fund με έδρα τη Μονρόβια της Λιβερίας (!) για παρεμπόδιση πλειστηριασμού, η οποία σκοπίμως, λόγω συνεννοημένης απουσίας όλων των μαρτύρων κατηγορίας, ανεβλήθη για τις 20/6/2020, ακολούθησε τώρα νέο κλητήριο θέσπισμα κατά του Παν. Λαφαζάνη προκειμένου να δικαστεί στις 8/1/2020 από το τριμελές πλημμελειοδικείο  για άλλες υποθέσεις  κινητοποιήσεων κατά των πλειστηριασμών.

Συγκεκριμένα ο Παν. Λαφαζάνης μαζί με τους συναγωνιστές του Παπαδόπουλο Λεωνίδα, Παπαδόπουλο Ηλία (“ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”) και τον Μαυρομμάτη Αντώνη κατηγορούνται παντελώς ανυπόστατα ότι παραβίασαν το μισό Ποινικό Κώδικα και ειδικότερα 21 συνολικά άρθρα του.

Οι κατηγορίες κατά  Λαφαζάνη, Παπαδόπουλων Λεωνίδα και Ηλία και Μαυρομμάτη εκπορεύονται από το αμαρτωλό εμφυλιακού τύπου τμήμα της Γενικής Ασφάλειας  που φέρει το χουντικής έμπνευσης όνομα: “Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος“. Το αμαρτωλό αυτό Τμήμα πολιτικών διώξεων θεσπίστηκε επί πρωθυπουργίας Σημίτη, εκσυγχρονίστηκε θεσμικά με νομοθετική πρωτοβουλία και αναβαθμίστηκε με νέες αντιδημοκρατικές αρμοδιότητες και σχετικό εξοπλισμό για παρακολουθήσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συνεχίζει να διατηρείται εν πλήρη λειτουργία και με τη νέα κυβέρνηση της Ν.Δ.

Μεταξύ των κατηγοριών κατά του Λαφαζάνη και των συναγωνιστών του καταγράφονται, πλην της παρεμπόδισης  πλειστηριασμών,  αθλιέστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες για φθορά ξένης περιουσίας, διατάραξη κοινής ειρήνης, άσκηση βίας και βιαιοπραγίες κατά αστυνομικών, επικίνδυνες σωματικές βλάβες που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή αστυνομικών (!!!) κλπ κλπ. Πρόκειται για χαλκευμένες ψευδέστατες κατηγορίες, που θα τις ζήλευαν και οι διάφοροι Μανιαδάκηδες και ασφαλίτες του Σπουδαστικού επί χούντας, αφού, επιπροσθέτως, η διαδρομή του Π. Λαφαζάνη είναι παροιμιώδης, ακόμα και από τα χρόνια της δικτατορίας, της Νομικής και του Πολυτεχνείου, για την εμμονή του στους μαζικούς, ενωτικούς και ειρηνικούς αγώνες.

Η κοινωνική έκρηξη θα έρθει από αυτούς που είχαν…

Του Γιώργου Χελάκη

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, οι εκπρόσωποι των θεσμών (έτσι καθιερώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ να λέγεται η τρόικα) πρόκειται να επισκεφτούν την Αθήνα μέσα στον Ιανουάριο.

Η επίσκεψη δεν πρόκειται να είναι εθιμοτυπική. Πέρα από τους κομπασμούς των κυβερνητικών αξιωματούχων υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα που οι… θεσμοί την αποτυπώνουν με τις προαπαιτούμενες δράσεις. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι ο μεγάλος καημός των θεσμών. Αυτός άλλωστε ήταν πάντα. Από την πρώτη μέρα της κρίσης ο στόχος ήταν να διασωθούν οι τράπεζες. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν δυο αγκάθια Το πρώτο είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και το δεύτερο η προστασία της πρώτης κατοικίας.

Οι δανειστές δεν έχουν δει με καλό μάτι την τετράμηνη παράταση που δόθηκε στο καθεστώς προστασία της πρώτης κατοικίας και έρχονται στην Αθήνα με σαφή πρόθεση να μην δοθεί άλλη. Ούτε ότι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί με τον ρυθμό που γίνονται τους ικανοποιούν. Προτιμούν τα σπίτια να χάνονται με μεγαλύτερη ταχύτητα χωρίς ακυρώσεις και αναστολές των διαδικασιών.

Το πράγμα είναι απλό. Μέσα στο 2020 θα φουντώσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις. Τίποτα δεν πρόκειται να θυμίζει έστω και αυτό το ισχνό καθεστώς προστασίας που μέχρι τώρα υπήρχε. Παράλληλα προχωράει με ταχύτητα και το ξεπούλημα των δανείων που δεν καλύπτονται από εμπράγματες εγγυήσεις. Οι τράπεζες έχουν αρχίσει να τα πωλούν στο 7% της πραγματικής τους αξίας ενώ φυσικά αρνούνται να κάνουν τέτοια «κουρέματα» στους οφειλέτες. Το σκηνικό είναι εφιαλτικό για όσους έχουν χάσει τις δουλειές του ή έχουν βρει καινούριες και αμείβονται με εξακόσια και εφτακόσια ευρώ. Είναι απορίας άξιο που θα βρουν οι άνθρωποι αυτοί τα χρήματα για να εξοφλήσουν τα δάνειά τους όταν με αυτά δεν μπορούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης.

Σύμφωνα με στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι εισπράττουν μισθό κάτω από πεντακόσια ευρώ. Από τα στοιχεία προκύπτουν αναλυτικότερα τα παρακάτω: 

• Συνολικά, 406.416 εργαζόμενοι αμείβονται τον μήνα με λιγότερα από πεντακόσια ευρώ.

• Από πεντακόσια μέχρι εξακόσια ευρώ παίρνουν τον μήνα 65.179 εργαζόμενοι.

• Από εξακόσια ως εφτακόσια ευρώ παίρνουν 233.116 εργαζόμενοι και από εφτακόσια ως οκτακόσια ευρώ παίρνουν 248.027 εργαζόμενοι.

Θα μπορούσε άραγε κανείς από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να μας εξηγήσει πως με τέτοιους μισθούς είναι δυνατό να αποπληρωθούν χρέη προς τράπεζες;

Είναι φανερό πως στη χώρα μας βρίσκεται σε εξέλιξη μια τεράστια αναδιανομή πλούτου η οποία θα καταλήξει στο εντυπωσιακό άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε αυτούς που έχουν και σε αυτούς που δεν έχουν. Οι φτωχοί -όπως παραδοσιακά τους ξέραμε- ήταν αυτοί με τα πολύ χαμηλά εισοδήματα.

Επιστροφή στη μνημονιακή βαρβαρότητα με σφραγίδα Άδωνη - Βασίλης Ασημακόπουλος

 

Το "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο που θα ορίζει τον τρόπο που θα ρυθμίζονται οι συλλογικές εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα (αρ. 53-56) πέρασε στη Βουλή με 165 ψήφους. Πρόκειται για έναν νόμο που κινείται στην κατεύθυνση της εργαλειοποίησης του δικαίου στην υπηρεσία του ολοκληρωτισμού της αγοράς. Έτσι, απορρυθμίζεται και αποσυλλογικοποιείται το εργατικό δίκαιο, καθώς επανέρχονται βασικές ρυθμίσεις που παραπέμπουν στη μνημονιακή βαρβαρότητα και οι οποίες είχαν καταργηθεί από την κυβέρνηση Τσίπρα.

Συγκεκριμένα, καθιερώνεται η δυνατότητα εξαίρεσης επιχειρήσεων από τις συλλογικές ρυθμίσεις, είτε δια συλλογικών συμβάσεων, είτε δια υπουργικής απόφασης μετά από γνώμη του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, με την επίκληση διαφόρων κριτηρίων, τα οποία όπως ορίζονται στο νόμο είναι αόριστα και σε κάθε περίπτωση δυσχερώς ελέγξιμα από την εργατική πλευρά.

Ανατρέπεται η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης στις περιπτώσεις συρροής συλλογικών ρυθμίσεων και επανέρχεται η υπεροχή της επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης έναντι της κλαδικής που ίσχυε την περίοδο που διαρκούσε το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής. Προβλέπεται δε περαιτέρω δυνατότητα εξαίρεσης επιχειρήσεων με υπουργική απόφαση από την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης στις περιπτώσεις συρροής συλλογικών ρυθμίσεων.

Επανέρχεται ουσιαστικά η κατάργηση της επεκτασιμότητας με υπουργική απόφαση των συλλογικών συμβάσεων, που ίσχυε μέχρι την ολοκλήρωση του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής (αρ. 37 ν. 4024/2011). Πρόκειται για κομβικής σημασίας μηχανισμό αναφορικά ιδίως με τον καθορισμό του μισθού. Είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς λόγω της μικρομεσαίας δομής της ελληνικής επιχειρηματικότητας, του χαμηλού βαθμού συγκέντρωσης-συγκεντροποίησης κεφαλαίου και παραγωγής, μορφοποιείται ένα πλέγμα συλλογικής εκπροσώπησης συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών σχετικά μειωμένης αντιπροσωπευτικότητας.

Η δυνατότητα κήρυξης υποχρεωτικής μιας συλλογικής σύμβασης με υπουργική απόφαση (αρχή της επεκτασιμότητας) συγκρατούσε το ύψος των μισθών καθώς επεξέτεινε την ισχύ της συλλογικής ρύθμισης στο σύνολο του κλάδου ή του επαγγέλματος, εφόσον οι συμβαλλόμενες συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργοδοτικές ενώσεις κάλυπταν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος.

Στην ίδια κατεύθυνση με τον Παπανδρέου

Ο ανεξήγητος ενθουσιασμός του πρωθυπουργού

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Η ομιλία του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στην 84η ΔΕΘ περιείχε πολυάριθμες εξαγγελίες, οράματα και υποσχέσεις, αλλά και ηχηρές παραλείψεις, καθώς και ορισμένες εξάρσεις ιδεολογικής προέλευσης, που θα ήταν προτιμότερο να είχαν αποφευχθεί. Η βελτίωση του γενικότερου κλίματος, που κυριάρχησε κατά την ομιλία, οφείλεται κυρίως στην όντως θεαματική μείωση του κόστους εξωτερικού δανεισμού, στη μάλλον σίγουρη προοπτική μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, καθώς και στην κατάργηση των capital controls.

Στα παραπάνω να προσθέσω και την ταχύτητα και αποφασιστικότητα με την οποία η νέα κυβέρνηση αντιμετώπισε ή άρχισε να αντιμετωπίζει ζωτικά και χρονίζοντα προβλήματα, όπως ανάμεσα και σε άλλα, αυτά της ασφάλειας των πολιτών, των φυσικών καταστροφών, της διακίνησης ναρκωτικών στο χώρο των ΑΕΙ, του τρόπου διάθεσης φαρμάκων για τους καρκινοπαθείς.

Εξάλλου, θετικές εντυπώσεις προκάλεσαν και οι εξαγγελίες για την ενθάρρυνση της τραγικά χαμηλής γεννητικότητας στην Ελλάδα, η σαφής, όσο και καταρχήν πραγματοποιήσιμη πρόθεση ψηφιοποίησης του κράτους, κατά το θαυμάσιο πρότυπο της Εσθονίας, καθώς και η ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας που αναμένεται να αναζωογονήσει πολυάριθμες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, συνδεδεμένες με αυτήν. Ειδικότερα:

Θα αρχίσω με το καθαρώς οικονομικό-αναπτυξιακό τμήμα της ομιλίας του Πρωθυπουργού, για το οποίο θα ήμουν ευτυχής αν, τελικά, αποδειχθούν εσφαλμένες οι πολύ έντονες αμφιβολίες μου, για τη δυνατότητα υλοποίησής του, έστω και μερικώς. Σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα, που εμφανίζονται ως προπομπός επιτυχιών, η μείωσή τους σίγουρα θα περιορίσει σε κάποιο βαθμό την ένταση του αδιέξοδου, μειώνοντας το αρνητικό πρόσημο της διενέργειας επενδύσεων των τελευταίων ετών, χωρίς όμως να το εξαλείψει. Με τις καλύτερες συνθήκες, η Ελλάδα δεν θα ξεπεράσει, ως το 2060 τον χλωμό αναπτυξιακό ρυθμό του 1-1,5% του ΑΕΠ.

Από τη στιγμή, συνεπώς, που η παρούσα κυβέρνηση, αποφάσισε να δεχθεί ως δεδομένο και μη αντιστρέψιμο το σύνολο των αναπτυξιακών εμποδίων, που ανάλγητα ορθώνονται στο περιεχόμενο των μνημονίων και των παραφυάδων τους, δεν είχε άλλη διέξοδο από την ουτοπία των άμεσων ξένων επενδύσεων. Ήταν, συνεπώς, αναπόφευκτη η απογοητευτική ποιότητα των διάσπαρτων, και χωρίς συνοχή και αλληλουχία οικονομικών μέτρων, που εξαγγέλθηκαν από τον κ. Πρωθυπουργό στην ΔΕΘ.

Η ελληνική πραγματικότητα με τις επενδύσεις

Σχετικά με τις άμεσες ξένες επενδύσεις, κρίνω χρήσιμη μια σύντομη αναφορά, στις αυστηρές προδιαγραφές, που απαιτούν και που δεν πληροί η Ελλάδα, αλλά και στις πάγιες γεωγραφικές τους προτιμήσεις. Ας δεχθούμε, ωστόσο, προς στιγμή, την εξωπραγματική υπόθεση, ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις θα εισρεύσουν στην Ελλάδα σε ικανό αριθμό και σε αξία, και ας ανατρέξουμε στις βασικές αρχές της οικονομίας σχετικά με τις επενδύσεις και την ανάπτυξη:

Η άρση των "κάπιταλ κοντρόλ"και η "επιστροφή στην κανονικότητα"

του Θόδωρου Παντούλα

Τις μέρες που κάποιοι πανηγύριζαν -λόγω της άρσης των "κάπιταλ κοντρόλ"- την "επιστροφή στην κανονικότητα", κάποιοι μάθαμε από τηλεοπτική διαφήμιση πόσα όμορφα πράγματα της σχολικής ζωής μπορεί, λόγω της περιόδου του, να χάσει ένα κορίτσι, επειδή δεν έχει ν' αγοράσει σερβιέτες!

Ν' αφήσουμε κατά μέρος την "εταιρική κοινωνική ευθύνη" που κάνει τζίρους διαφημίζοντας και φοροαπαλλάσοντας τον εαυτό της και ν' αναρωτηθούμε πόσο "κανονικό" είναι να υπάρχουν παιδιά που δεν πάνε σχολείο γι' αυτό τον λόγο;

Η ερώτηση δεν είναι φτηνά αντιπολιτευτική (κι όποιος έτσι την εκλαμβάνει είναι φτηνιάρης) αλλά απορώ, ρε γαμώ το, πόση "κανονικότητα" ακόμη μπορούμε να κάνουμε γαργάρα;

Ο μνημειώδης εμπαιγμός των Ελλήνων - Analyst Team

Τα μνημόνια δεν έχουν κανένα θετικό στοιχείο που να σχετίζεται με την παραγωγή πλούτου, με τις εγχώριες επενδύσεις και με την ανάπτυξη, όπως έχει τεκμηριωθεί ξεκάθαρα τα τελευταία δέκα χρόνια – επειδή αυτό που ενδιαφέρει τους ξένους είναι η λεηλασία των Ελλήνων, με την υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής τους περιουσίας. Ακριβώς για το λόγο αυτό έχουν επικεντρωθεί στον έλεγχο του ιδιωτικού τομέα (νοικοκυριά και επιχειρήσεις), καθώς επίσης του δημοσίου, με την ενίσχυση των ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών – ενώ δεν δίστασαν ούτε καν να κλείσουν παράνομα τις τράπεζες, αφενός μεν για να εκβιάσουν την τότε κυβέρνηση δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις αφελληνισμού τους, αφετέρου για να επιβάλλουν τη χρήση πιστωτικών καρτών απαγορεύοντας ουσιαστικά τα μετρητά, έτσι ώστε να κερδίζουν οι τράπεζες και να ελέγχονται καλύτερα οι Πολίτες.

.

Επικαιρότητα

«Η μείωση των συμφωνημένων πρωτογενών πλεονασμάτων θα έρθει όταν πρώτα εμείς αποδείξουμε ότι αλλάζουμε το μείγμα της πολιτικής – για να παραχθεί νέος πλούτος και να αυξηθεί σημαντικά η ανάπτυξη. Αυτό θα συμβεί με την απελευθέρωση του επενδυτικού δυναμικού, το οποίο παρέμενε στάσιμο επί μακρόν, με τη συγκράτηση και με τον ορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, καθώς επίσης με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής», δήλωσε ο υπουργός επικρατείας και εμπνευστής του επιτελικού εκτρώματος – χωρίς φυσικά να αναφέρει πως με τη φράση «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» υπονοείται πως όλο και πιο πολλοί χαμηλόμισθοι θα πληρώνουν, με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, ενώ με την «αύξηση της ανάπτυξης» το ξεπούλημα της Ελλάδας στους ξένους.

Εν προκειμένω πολλοί υποστηρικτές των μνημονίων, όπως ο υπουργός και το κόμμα του, ισχυρίζονται πως εμπεριέχουν αρκετά θετικά στοιχεία – παραλείποντας όμως να επιστήσουν την προσοχή στους Έλληνες στο γεγονός ότι, όλα τα θετικά στοιχεία των μνημονίων είναι άμεσα συνδεδεμένα με τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, ενώ έμμεσα με την εγχώρια διαφθορά και με τη φοροδιαφυγή της μεσαίας τάξης. Με το πώς θα εισπράττουν δηλαδή περισσότερα από τους Έλληνες, χωρίς να τους επιτρέπουν να κλέβουν ή να κρύβουν χρήματα που ανήκουν στους δανειστές – με την έννοια πως στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρονται για τη διαφθορά ή για τη φοροδιαφυγή, αλλά για τα ποσά που αντιπροσωπεύουν.

Το συμβολικό ξεπούλημα της Ελλάδας - Βασίλης Βιλιάρδος

.

Ο «εμπαιγμός» των Πολιτών φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις του υπουργού της ληστείας, σύμφωνα με τις οποίες η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ κοκ. έχει συμβολική σημασία – ενώ θα δώσει διεθνώς το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι μία χώρα φιλική προς τις επενδύσεις! Με απλά λόγια πως η ληστεία είναι εκούσια, παρά το ότι τα έσοδα από το ξεπούλημα θα οδηγηθούν στα γερμανικά ταμεία – ενώ η Ελλάδα θα χάσει και τα μερίσματα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό της, με αποτέλεσμα να πρέπει να συμπληρωθούν από αυξήσεις φόρων ή από μειώσεις δαπανών.

Ταυτόχρονα δεν θα έχει κανένα όπλο στη διάθεση της για να ανταπεξέλθει στο διεθνή ανταγωνισμό – ενώ φυσικά οι ξένοι μέτοχοι των δημοσίων επιχειρήσεων, εκτός του ότι θα μεταφέρουν τα έσοδα τους στο εξωτερικό, θα μπορούν να αυξήσουν κατά το δοκούν τις τιμές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα κέρδη τους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. Αντί λοιπόν να πρωτοστατήσει η κυβέρνηση στη δημιουργία μίας διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων που μας οφείλει η Γερμανία, έτσι ώστε να επιλυθούν «άπαξ και δια παντός» τα προβλήματα μας χωρίς να υφαρπαχθεί η δημόσια και η ιδιωτική μας περιουσία, συνεχίζει την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο.

Ανάλυση

Η μέθοδος που επιλέγει η κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποιήσεις, εκτός από τη συστηματική απαξίωση των κρατικών επιχειρήσεων όπως συμβαίνει με τη ΔΕΗ (άρθρο), έχει ως αφετηρία την αλλαγή της διοίκησης τους με την τοποθέτηση των «δικών της παιδιών» – ακόμη και αν οι επιτυχημένες διοικήσεις αντικαθιστούνται από αποτυχημένες, όπως στην περίπτωση των ΕΛΠΕ (ανάλυση). Στα πλαίσια αυτά, επόμενη στη σειρά είναι η αλλαγή ηγεσίας της Δημοσίας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) – η οποία ανήκει κατά 65% στο δημόσιο, δηλαδή στο ΤΑΙΠΕΔ που έχει παραχωρηθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, καθώς επίσης κατά 35% στα ΕΛΠΕ.

Εν προκειμένω θα αντικατασταθεί τόσο ο πρόεδρος, όσο και ο διευθύνων σύμβουλος – όπου ο τελευταίος δεν αλλάχθηκε στα ΕΛΠΕ, επειδή είναι της πλειοψηφικής μετοχικής πλευράς του κ. Λάτση, γνωστού ως «μνηστήρα» του Ελληνικού. Όσον αφορά δε τη μεταφορά τον ζημιών της EUROBANK στους Έλληνες φορολογουμένους και την ανάκτηση της αργότερα από την Fairfax, τις σχέσεις της οποίας με τον κ. Λάτση δεν γνωρίζουμε, υπενθυμίζουμε πως η συμμετοχή του κράτους μειώθηκε στο 1,4% – με τη βοήθεια ενός εντυπωσιακού τραπεζικού κόλπου και εις υγεία των κορόιδων (ανάλυση).

Η δήθεν βιομηχανική επανάσταση 4.0

Αρκετοί προτείνουν ως λύση του παγκοσμίου προβλήματος να αφεθούν στη δημιουργική καταστροφή οι «ζόμπι» τράπεζες και επιχειρήσεις που διασώθηκαν από τα κράτη το 2008, για να αποφευχθεί ένα παγκόσμιο κραχ – με κριτήριο τις εμπειρίες της Ιαπωνίας, η οποία βρίσκεται σε μία τόσο δύσκολη θέση, με δημόσιο χρέος στο 250% του ΑΕΠ της, ακριβώς επειδή τις διατήρησε, μη επιτρέποντας τη χρεοκοπία τους. Εν τούτοις, δεν υπάρχουν σήμερα μόνο ζόμπι τράπεζες και επιχειρήσεις αλλά, επίσης, ζόμπι ασφαλιστικά συστήματα και ολόκληρα κράτη – ένα από τα οποία είναι δυστυχώς η Ελλάδα. Μία χώρα που της διαγράφηκε μεν χρέος, αλλά με αντάλλαγμα τη μείωση της ανάπτυξης και την τρομακτική πτώση του ΑΕΠ της (εκτός από την απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, την υποθήκευση των πάντων, τη χρεοκοπία των τραπεζών της κλπ.) – με αποτέλεσμα να έχει σήμερα μετατραπεί σε «ζωντανό νεκρό», με τη διαδικασία της αποσύνθεσης σε πλήρη εξέλιξη.

.

Ανάλυση

Υπενθυμίζουμε πως όταν το δημόσιο χρέος μίας χώρας υπερβεί κάποια ανώτατα όρια της τάξης του 120% του ΑΕΠ, τότε η ανάπτυξη δεν είναι πια δυνατή – οπότε η επίλυση του προβλήματος Χρέος/ΑΕΠ μέσω του παρανομαστή και της ανόδου του είναι ανέφικτη. Μεταξύ άλλων επειδή το δημόσιο δεν μπορεί πλέον να επενδύσει σε περιόδους ύφεσης για να αυξηθεί η ζήτηση και να ακολουθήσει ο ιδιωτικός τομέας – ενώ η μείωση του χρέους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων έχει όρια, δημιουργώντας παράλληλα προβλήματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, όταν οι κρατικές εταιρείες εξαγοράζονται από ξένους.

Για την Ελλάδα, με ακαθάριστο χρέος (=μαζί με τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους) στα 360 δις € ή πάνω από το 190% του ΑΕΠ της, ακόμη και αν δεν υπήρχαν άλλα προβλήματα, όπως το υπέρογκο ιδιωτικό χρέος, οι χρεοκοπημένες τράπεζες ή η καταστροφή του παραγωγικού της ιστού, η ανάπτυξη είναι σχεδόν αδύνατη – αν και σε κάποιο βαθμό μπορεί να επιτευχθεί μέσω των ξένων επενδύσεων και των εξ αυτών ιδιωτικοποιήσεων σε εξευτελιστικές τιμές όπως στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά με καταστροφικά αποτελέσματα στο μέλλον, μεταξύ άλλων όσον αφορά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Εκτός εάν η νέα κυβέρνηση της καταφέρει να χρησιμοποιήσει το σύνολο του ΕΣΠΑ (5 δις € ετήσια έως το 2023) μοχλευμένα – κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει ανάπτυξη έως και 4%.

Εάν όχι, η μόνη δυνατότητα επιστροφής της σε κάποια κανονικότητα είναι η διαγραφή ενός μέρους του χρέους της, έτσι ώστε να μειωθεί κάτω από το 120% του ΑΕΠ της – κάτι που θα μπορούσε να επιδιωχθεί (α) με την αποζημίωση της για τις ζημίες που προκλήθηκαν από τα μνημόνια και την ΕΚΤ, με την επίκληση του άρθρου 340 του Μάαστριχτ ή/και (β) με το συμψηφισμό των γερμανικών επανορθώσεων (ανάλυση).

Τι γερμανικό οικονομικό μοντέλο και η Ελλάδα - Βασίλης Βιλιάρδος

Η Ελλάδα πρέπει να αντιδράσει στη λεηλασία της, καταργώντας αμέσως τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν απαιτηθεί και σταματώντας τις ιδιωτικοποιήσεις σε εξευτελιστικές τιμές – κυρίως όμως να παράγει πλούτο, αυξάνοντας τις εξαγωγές της. Για να μπορέσει βέβαια να τα καταφέρει, θα πρέπει η όποια κυβέρνηση της να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις – μεταξύ άλλων μειώνοντας τη φορολογία των εξαγωγικών και παραγωγικών επιχειρήσεων, εάν όχι όλων, καθώς επίσης βελτιώνοντας το επιχειρηματικό πλαίσιο, έτσι ώστε να είναι λειτουργικό και αποτελεσματικό. Ειδικά όσον αφορά τη Γερμανία όμως, δεν φαίνεται πως θα αλλάξει την πολιτική της, μη έχοντας διδαχθεί τίποτα από την ιστορία της που μοιάζει με ποινικό μητρώο – οπότε πρέπει να αναζητηθούν ρεαλιστικές λύσεις, οι οποίες δεν είναι εύκολο να βρεθούν, πόσο μάλλον να δρομολογηθούν υπό τις σημερινές προϋποθέσεις, καθώς επίσης από τα υφιστάμενα, εντελώς ανεπαρκή κόμματα.

Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 17.07.2018

.

Ανάλυση

     

Εισαγωγικά, υπενθυμίζουμε πως για να καταφέρει να αναπτυχθεί σωστά ένα κράτος που βρίσκεται σε άσχημη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση, όπως η Γερμανία το 1932 (Βαϊμάρη) και το 1950 ή η Ελλάδα σήμερα, χρειάζεται να ξεκινήσει από την αρχή: με ένα εντελώς καινούργιο πολιτικό σύστημα που να ταιριάζει στους Πολίτες και στη δεδομένη κατάσταση του, καθώς επίσης με ένα οικονομικό που να είναι σε θέση να λύσει τα μεγάλα του προβλήματα – όπως είναι η ανεργία, η αποψίλωση του παραγωγικού του ιστού, η υπερχρέωση, η μη διενέργεια επενδύσεων, το δημογραφικό, η μετανάστευση του εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού του κοκ.

Εάν το κράτος δεν ξεκινήσει από την αρχή, προσπαθώντας μόνο να διορθώσει ορισμένα λάθη ή παραλείψεις του «ευκαιριακά» στους διαφόρους τομείς του (Σύνταγμα, Θεσμοί, δημόσια διοίκηση κλπ.), είναι αδύνατο να τα καταφέρει – ένα θλιβερό γεγονός που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, έχοντας εγκαταλείψει την τύχη της χώρας μας στους δανειστές της.

Στο παράδειγμα της μεταπολεμικής Γερμανίας, μόνο αφού προέβη σε μία νομισματική μεταρρύθμιση που ζημίωσε αρκετούς Πολίτες της, καθώς επίσης στη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους της εις βάρος των πιστωτών της, σε συνδυασμό με την εγκατάσταση ενός εντελώς καινούργιου πολιτικού συστήματος, κατάφερε να λύσει τα προβλήματα της – έχοντας έκτοτε εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό, χωρίς βέβαια να υποτιμούμε την τεράστια στήριξη της από τις Η.Π.Α., μεταξύ άλλων όσον αφορά το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος των ναζί (ανάλυση).

Η γερμανική ανατομία

Ξεκινώντας τώρα από την ανατομία της σημερινής Γερμανίας, επειδή πρόκειται για μία χώρα που έλυσε τα προβλήματα της επανένωσης της μέσω του εξαγωγικού εμπορίου (όπως ακριβώς το 1953), όταν κανείς αναφέρεται στο βαθμό του «ανοίγματος» μίας οικονομίας, εννοεί συνήθως το πόσο συμμετέχει στο διεθνές εμπόριο – όπου οι μεν ανοιχτές οικονομίες είναι ισχυρά συνδεδεμένες και συμμετέχουν σε μεγάλο βαθμό στο παγκόσμιο εμπόριο, ενώ οι κλειστές οικονομίες σε μικρότερο, εξάγοντας και εισάγοντας λιγότερα αγαθά.