Για την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο και τους παράγοντες που τη διαιωνίζουν και την οξύνουν

Για την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο και τους παράγοντες που τη διαιωνίζουν και την οξύνουν

Οι πολιτικές των κυβερνήσεων της Τουρκίας και της Ελλάδας, που κινούνται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ιμπεριαλιστικών εξαρτήσεων, διαποτίζονται από την υποτέλεια, τον εθνικισμό, από την καλλιέργεια εχθρότητας και αντιπαλότητας ανάμεσα στον ελληνικό και τούρκικο λαό και εκφράζουν τα αντιδραστικά και ανταγωνιστικά συμφέροντα των κυρίαρχων αστικών τάξεων των δύο χωρών, στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην υπόθεση της ειρηνικής και φιλικής συμβίωσής τους.

Το λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στέκεται απέναντί τους με θέσεις που παλεύουν ενάντια στην ιμπεριαλιστική ανάμιξη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενάντια στις πολιτικές της εθνικής υποτέλειας και των αντιδραστικών εθνικισμών, ενάντια στον επεκτατισμό της αστικής τάξης της Τουρκίας και τις αμφισβητήσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενάντια στις παραβιάσεις των συνόρων των δύο χωρών και την απειλή πολέμου από όποια πλευρά και αν γίνει, ενάντια στους τυχοδιωκτικούς φιλοαμερικάνικους “αντιτούρκικους άξονες”.

Οι πυκνές -συχνά απειλητικές- δηλώσεις της κυβέρνησης της Τουρκίας για ζητήματα του καθεστώτος κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τούρκικα αεροπλάνα, η πρόσφατη ανακοίνωση για υποβρύχιες ασκήσεις της Τουρκίας σε τμήμα της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας, οι παρεμβάσεις και η κινητοποίηση πολεμικών σκαφών της Τουρκίας στην ΑΟΖ Κύπρου με αφορμή τις έρευνες για υδρογονάνθρακες που γίνονται εκεί, οι εθνικιστικές φωνές, όπως του συνεταίρου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, Π. Καμμένου, που ακούγονται κατά διαστήματα από την ελληνική πλευρά, οι δηλώσεις του τέως υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, την ώρα που παραιτούνταν από τη θέση του, για “έτοιμα προεδρικά διατάγματα κλιμακωτής επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης” της Ελλάδας και η επίσημη απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας πως “η ανακοίνωση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης της 8ης Ιουνίου 1995 περιέχει τη δέουσα πολιτική προειδοποίηση και εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα” (ανακοίνωση πως η άσκηση από την Ελλάδα του δικαιώματός της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 μίλια, θα αποτελέσει αιτία για την εξαπόλυση πολέμου από την Τουρκία ενάντια στην Ελλάδα) δείχνουν τη συνεχιζόμενη ένταση που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ για το βρετανικό δημοψήφισμα

Καμία “τάξη” και σταθερότητα στην Ευρώπη δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων

1. Παρά την τεράστια πίεση, τους εκβιασμούς και τις απειλές που ασκήθηκαν στο λαό της Βρετανίας από τα κυρίαρχα κόμματα των Συντηρητικών του Κάμερον και των Εργατικών του Κόρμπι, καθώς και απ’ όλες τις μεγάλες δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για παραμονή στην ΕΕ, η πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, ρίχνοντας σε βαθιά πολιτική κρίση τη Βρετανία, την ΕΕ και το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Η υπερψήφιση του “Έξω”, από τα πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα, εκφράζει την αποδοκιμασία και καταδίκη της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζεται τόσο στην ΕΕ, όσο και στη Βρετανία από την κυβέρνηση Κάμερον. Ο λαός της Βρετανίας αποδοκίμασε και καταδίκασε, με την ψήφο του, την κατεδάφιση όλων των μεταπολεμικών εργατικών κατακτήσεων, την αιματηρή εξοντωτική λιτότητα με την εξαπόλυση ενός ανελέητου και διαρκούς οικονομικού πολέμου που δέχεται, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η εργατική τάξη και οι λαοί της Ευρώπης από την πολιτική των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ, προκειμένου το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο να μεγιστοποιεί τα κέρδη του και να εξασφαλίζει καλύτερους όρους ανταγωνισμού απέναντι στα άλλα διεθνή οικονομικά κέντρα. Είναι οι ίδιοι λόγοι που ο γαλλικός λαός βρίσκεται εβδομάδες στους δρόμους σε μεγάλους απεργιακούς αγώνες, αποδοκιμάζοντας και καταγγέλλοντας την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης Ολάντ.

Είναι, στο βάθος, οι ίδιοι λόγοι που ξεσήκωσαν και ξεσηκώνουν το λαό μας σε μεγάλους, παρατεταμένους αγώνες ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της ΕΕ και των ντόπιων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Αν οι δυνάμεις που ηγούνται στο “Έξω” συγκροτούνται, κατά κύριο λόγο, από αστούς εθνικιστές που εναντιώνονται στο Βερολίνο και ονειρεύονται το αυτοκρατορικό μεγαλείο της Βρετανίας, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να μείνουν άφωνοι και αμέτοχοι οι λαϊκοί αγωνιστές μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται.