Ο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ
Του Βαγγέλη Χωραφά
Η 18η Ιουνίου 1941 είναι μια ημερομηνία που προσπαθούν να ξεχάσουν στη Τουρκία. Τότε υπέγραψε τη Συνθήκη Φιλίας με τη χιτλερική Γερμανία.
Ακολούθησε τον Οκτώβριο του 1941, η Συμφωνία Κλόντιους. Η Τουρκία συμφώνησε να εξάγει έως και 45.000 τόνους χρωμίτη στη Γερμανία το 1941 και το 1942, μαζί με άλλα στρατηγικά μεταλλεύματα, καθώς και 90.000 τόνους του συγκεκριμένου ορυκτού τόσο το 1943 όσο και το 1944, ανάλογα με τις προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Γερμανία στην Τουρκία.
Σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την προμήθεια του στρατηγικού ορυκτού να φτάσει στη Γερμανία, τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο προχώρησαν σε προληπτικές αγορές χρωμίτη ακόμα κι αν δεν χρειάζονταν τόσο πολύ από αυτόν. Στο πλαίσιο της «πακέτο συμφωνίας», οι Αγγλοαμερικανοί αγόρασαν επίσης και άλλα τουρκικά προϊόντα.
Οι Αγγλοαμερικανοί κρατούν μια στάση απέναντι στη Τουρκία που θα αναπαράγεται, μέχρι και σήμερα.
Στις αρχές του 1945 υπάρχει η βεβαιότητα ότι οι Σύμμαχοι κερδίζουν τον πόλεμο. Η αντεπίθεση του Χίτλερ στις Αρδέννες έχει αποτύχει, ενώ οι Σύμμαχοι προελαύνουν στην Ιταλία. Ο Κόκκινος Στρατός βρίσκεται 50 χιλιόμετρα έξω από το Βερολίνο. Οι Αμερικανοί έχουν εισβάλλει στις Φιλιππίνες, βομβαρδίζουν το Τόκυο και καταλαμβάνουν την Ίβο Τζίμα. Η Ελλάδα έχει απελευθερωθεί από τη ναζιστική κατοχή από το 1944. Στη Γιάλτα στις 4 Φεβρουαρίου 1945, ο Τσώρτσιλ, ο Στάλιν και ο Ρούσβελτ διαμορφώνουν την αρχιτεκτονική του μεταπολεμικού κόσμου.
Και τότε, η Τουρκία αισθάνεται σιγουριά. Στις 23 Φεβρουαρίου 1945, περίπου δύο μήνες πριν από τη λήξη του πολέμου στην Ευρώπη, κηρύσσει τον πόλεμο σε Γερμανία και Ιαπωνία. Στα χαρτιά. Ο ρόλος του Επιτήδειου Ουδέτερου έχει ολοκληρωθεί.
