Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΕΥΚΟ ΡΟΔΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΕΥΚΟ ΡΟΔΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα! Του Αριστομένη Συγγελάκη




Ανάμεσά τους ο Αλέξανδρος Σμορέλ (Alexander Schmorell, 16 Σεπτεμβρίου 1917-13 Ιουλίου 1943), ήταν ορθόδοξος φοιτητής, μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», ο οποίος εκτελέστηκε από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.

 Ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 2012 για αυτό αποκαλείται και ως Άγιος Αλέξανδρος εν Μονάχω.

Μας υπενθυμίζει μια δημοσίευσή του γραμμένη το 2014 ο  Aristomenis Syngelakis :


«Λευκό Ρόδο» σε πείσμα του Χειμώνα! Του Αριστομένη Συγγελάκη



  80 χρόνια μετά: Από το Λευκό Ρόδο στην ΕΠΟΝ: η νεολαία στην πρώτη γραμμή του αντιναζιστικού αγώνα!
(...)
Στις 22 Φλεβάρη του 1943 δολοφονούνται διά αποκεφαλισμού από το Γ’ Ράιχ, τα αδέλφια Σοφία και Χανς Σολ και ο συναγωνιστής τους Κρίστοφ Προμπστ, μέλη της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο»

 Οι θαρραλέοι νέοι του Λευκού Ρόδου ανέπτυξαν μία αξιοθαύμαστη δράση στο Μόναχο, μέσα στο προπύργιο των ναζί, γράφοντας ιστορία. Από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943 κατόρθωσαν μόνοι τους, χωρίς ευρύτερη υποστήριξη, να συντάξουν, τυπώσουν και διανείμουν έξι προκηρύξεις σε χιλιάδες αντίτυπα, προσπαθώντας να ξεσηκώσουν το γερμανικό λαό κατά του ναζιστικού καθεστώτος:

 «Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί την ντροπή που θα πέσει επάνω μας και επάνω στα παιδιά μας όταν θα βγουν στο φως τα τρομερά εγκλήματα που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία;» έγραφαν χαρακτηριστικά στην πρώτη προκήρυξή τους.

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

«Δε θα σιωπήσουμε ποτέ» - Οι Προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942- 1943)

«Δε θα σιωπήσουμε ποτέ» - 

Οι Προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942- 1943)To 1943, και ενώ ο Χίτλερ συνεχίζει τον πόλεμο στην Ευρώπη, μια ομάδα φοιτητών στο Μόναχο βρίσκει τον τρόπο να αντιδράσει δημιουργώντας την αντιστασιακή οργάνωση «Λευκό Ρόδο». Τα αδέρφια Χανς και Σόφι Σολ, ψυχή της νεανικής οργάνωσης, συλλαμβάνονται στις 18 Φεβρουαρίου 1943 στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ μοιράζουν προκηρύξεις κατά του ναζιστικού καθεστώτος. Η Γκεστάπο ανακρίνει σχεδόν ακατάπαυστα για 4 ημέρες τη Σόφι Σολ. Αυτές οι ανακρίσεις εξελίσσονται σε μια σκληρή αναμέτρηση ανάμεσα στην 21χρονη φοιτήτρια και στον ανακριτή. Μετά από μια σύντομη, θεαματική δίκη στις 22 Φεβρουαρίου, η Σόφι Σολ, ο αδερφός της Χανς καθώς και ένα ακόμη μέλος του κινήματος «Λευκό Ρόδο» καταδικάζονται σε θάνατο και οδηγούνται την ίδια μέρα στη λαιμητόμο.

Το 1963 είμαι στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου και μαζί με όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες του ελληνικού κράτους διδασκόμαστε αρχαία ελληνικά από την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη». Διαβάζουμε

και για τον δικό μου θάνατο τον αδάκρυτο κανείς απ’ τους φίλους δε στενάζει;

και ο φιλόλογος της τάξης μας προσπαθεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το κεντρικό θέμα αυτού του έργου – τη σύγκρουση ανάμεσα στον ηθικό νόμο και στον νόμο της πολιτείας. Δε θυμάμαι αν μας μίλησε και για την αξιοπρέπεια μιας κοπέλας –σχεδόν συνομήλικής μας– που υπερασπίζεται με πάθος και θάρρος τα πιστεύω της. Και βέβαια δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε πέρα από τα γλωσσικά και συντακτικά φαινόμενα, σε μια σύνδεση της Αντιγόνης της μυθικής Θήβας με τη Σόφι Σολ της ναζιστικής Γερμανίας.

Όχι για να μισώ, μα για να αγαπώ γεννήθηκα.

Ναι, αυτά τα λόγια κανείς δε μας ενημέρωσε πως μετά από τόσους αιώνες και πάλι μια νέα κοπέλα τόλμησε να τα ξεστομίσει.