Χατζηαντωνίου Γιάννης
ΠΑΣΧΑ του 1919- ΡΟΔΟΣ
Στην Ρόδο όπως και στα άλλα Δωδεκάνησα γίνονται πάνδημες διαδηλώσεις υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα. Προκειμένου να παρακαμφθούν οι απαγορεύσεις των Ιταλών, μετατρέπονται σε διαδηλώσεις είτε η περιφορά του Επιταφίου, είτε η συγκέντρωση του Πάσχα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Στο χωριό Παραδείσι της Ρόδου (τότε Βιλλανόβα) η κατάσταση ξεφεύγει. Ο ιταλικός στρατός χτυπά τους (άοπλους) διαδηλωτές με τους υποκοπάνους των όπλων και με τις ξιφολόγχες.
Δολοφονούνται με λογχισμούς ο ιερέας παπα-Λουκας και μια γυναίκα, η Ανθούλα Ζερβού.
Λίγο μετά και ενώπιον της διεθνούς κατακραυγής, με την τότε ελληνική κυβέρνηση να απαιτεί την ενσωμάτωση των νησιών στην Ελλάδα, οι Ιταλοί πρότειναν στον σύζυγό της, ένα Ρόδιο αγρότη, σημαντικό χρηματικό ποσό "γι αυτόν και τα παιδιά του".
Η απάντησή του έμεινε ιστορική : "Το αίμα της γυναίκας μου θα φάμε τώρα ;"
ΥΓ 1 Θυμήθηκα το περιστατικό τώρα, γιατί μαθαίνω ότι η κυβέρνηση δίνει χρήματα, διορισμούς κλπ στις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών.
ΥΓ 2 Τυχόν αξιώσεις ψυχικής οδύνης κλπ πρέπει να διεκδικηθούν δικαστικώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν "παροχές" δηλ. κυβερνητικό άλλοθι και αντικείμενο χειρισμών εκτόνωσης
____________
Η οικονομική ενίσχυση στον πατέρα του ήρωα Σολωμού
Πριν από 25 περίπου χρόνια, στην Κύπρο, σε κάποιο σηµείο της «νεκρής ζώνης», πέφτει νεκρός από σφαίρες άνανδρων Τούρκων ένα 26χρονο παλληκάρι, ο Σολωµός Σπύρου Σολωµός.
Σκαρφάλωνε άοπλος στον ιστό, για να κατεβάσει το κατοχικό σύµβολο του ψεύδους και του αίµατος: την «τουρκοκυπριακή σηµαία». Εκεί τον βρήκε το βόλι… Και το ηρωικό ελληνόπουλο – πού είχε ίδιο και το όνοµα και το επίθετο µε τον ποιητή πού έγραψε τον «Ύµνο στην Ελευθερία»! – πέρασε ελεύθερα στην αθανασία! Πήγαν μετά από μέρες στον πατέρα του ήρωα, για να του προσφέρουν οικονομική ενίσχυση, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων. Αρνιόταν πεισματικά, όντας φτωχός μα περήφανος.