Θεοφάνης Τάσης: Τεχνητή Νοημοσύνη

Ο Θεοφάνης Τάσης αναλύει το ζήτημα της τεχνητής νοημοσύνης και τις χρήσεις του τόσο στο σήμερα, όσο και μελλοντικά.

Ο Θεοφάνης Τάσης και Ιωάννου Τσιβάκου στο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών 2024

Δαμάζοντας την τεχνητή νοημοσύνη: Μπορούμε να δημιουργήσουμε ηθικές μηχανές;

Ο Θεοφάνης Τάσης στο Hellenic Experience Center

Στα 'Ακρα - «Θεοφάνης Τάσης, Λέκτωρ Φιλοσοφίας» | 01/01/2020 | ΕΡΤ

Τι είναι η πληθωριστική ελευθερία του ανθρώπου; Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι σήμερα στην εικονιστική κοινωνία μας ότι στο μέλλον δεν θα υποδουλωθούμε στα ρομπότ; Τι είναι ο υπερανθρωπισμός της Σίλικον Βάλλευ; Μπορεί ο ψηφιακός ανθρωπισμός να μας εξασφαλίσει την αυτονομία μας έναντι των αλγορίθμων αλλά και της ψηφιακής μας εικόνα εαυτού; Ο λέκτωρ Φιλοσοφίας Θεοφάνης Τάσης έρχεται ΣΤΑ ΑΚΡΑ με τη Βίκυ Φλέσσα ανήμερα Πρωτοχρονιά, την Τετάρτη 1 Ιανουρίου 2020 στις 8 το βράδυ στην ΕΡΤ2, και στοχάζεται μαζί μας για τη νέα ψηφιακή εποχή που έχει ήδη ανατείλει. Παρουσίαση, αρχισυνταξία, δημοσιογραφική επιμέλεια: Βίκυ Φλέσσα

H εποχή του μετανθρώπου & οι μαθητευόμενοι μάγοι της Silicon Valley

του Γιώργου Καραμπελιά, το εισαγωγικό κείμενο από το αφιέρωμα του Άρδην (τ. 132) για τον Μετάνθρωπο και την Silicon Valley

Η κρίση του μαρξιστικού και εθνικοσοσιαλιστικού μεσσιανισμού προήλθε από την εξάντληση των προτάσεών τους, στην αντιπαράθεση με την ίδια την ηγερία τους, την Ιστορία, και από την εκκένωση του «μύθου του 20ού αιώνα» –για να δανειστούμε τον τίτλο του Ρόζενμπεργκ– του ημιθέου της ιστορίας. Ο ημίθεος κομμουνιστής/προλετάριος και ο αντίπαλός του, ο Γερμανός υπεράνθρωπος/δολοφόνος, θα βυθιστούν στο λυκόφως, όσο και εάν ο πρώτος συνιστά μια πλέον ελκυστική ανθρώπινη φιγούρα από την αποτρόπαιη καρικατούρα του δεύτερου.
Πράγματι, κατά τον 20ό αιώνα, περάσαμε από τον Θεό και Μεσσία του εβραϊσμού στον Θεό/Ημίθεο της ιστορίας, για να ξαναβρεθούμε μπροστά σε έναν νέο θεό, τον Θεό της τεχνολογίας. Δεν προλάβαμε να εξέλθουμε από την εποχή του ιστορικού μεσσιανισμού και βρισκόμαστε αντιμέτωποι, σε αυτή τη νέα χιλιετία, με τη φοβερότερη πρόκληση στην ιστορία του ανθρώπου, τη μετάβαση προς τον «μετάνθρωπο».

Όντως, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, γίνεται επιστημονικά και τεχνολογικά εφικτή η δυνατότητα παρέμβασης στο γενετικό υλικό του ανθρώπου και κατά συνέπεια η δυνατότητα μιας τεχνητής αλλοίωσης του ανθρωπίνου είδους, ή μιας μετεξέλιξης των μηχανικών συστημάτων προς την κατεύθυνση οιονεί ανθρωπίνων λειτουργιών, ή και τα δύο ταυτοχρόνως, σε μια συνάρθρωση («συνεπαφή») ανθρώπου και μηχανής. Και επιμένουμε στο επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύξιμο, διότι μυθολογικά και μυθιστορηματικά είχαν ήδη κατασκευαστεί τεχνουργήματα αντίστοιχα με τις σημερινές ευφυείς μηχανές και τα αυτόματα, από τον χάλκινο γίγαντα Τάλω, στην αρχαία Ελλάδα, έως τον… Πινόκιο και το τέρας του Φρανκενστάιν.

Στην αρχαία ελληνική παράδοση, ο Τάλως ήταν μια μηχανική κατασκευή, το πρώτο «ρομπότ» στην παγκόσμια ιστορία. Σύμφωνα με την επικρατέστερη μυθολογική εκδοχή, κατασκευάστηκε από τον Ήφαιστο κατ’ εντολήν του Δία, ο οποίος τον χάρισε στο Μίνωα για να φυλάει την Κρήτη. Ήταν κατασκευασμένος από μπρούντζο και διέθετε μία και μοναδική φλέβα, η οποία ξεκινούσε από τον λαιμό και κατέληγε στον αστράγαλό του, όπου ένα χάλκινο καρφί έκλεινε την έξοδό της. Μέσα στη φλέβα του Τάλω κυλούσε ο ιχώρ, δηλαδή «το αίμα των αθανάτων», θείο υγρό που του έδινε ζωή. Κύριο έργο του Τάλω ήταν να διατρέχει όλες τις ακτές της Κρήτης, τρεις φορές την ημέρα, να ρίχνει βράχους στα εχθρικά πλοία, να σκοτώνει τους εισβολείς και επί πλέον να περιφέρεται στο εσωτερικό του νησιού μεταφέροντας από χωριό σε χωριό τους νόμους που θεσμοθετούσε ο Μίνωας. Τους εισβολείς εξόντωνε αγκαλιάζοντάς τους, ενώ ταυτόχρονα πυρακτωνόταν –άγνωστο πώς– και τους κατέκαιγε. Ο «θάνατός» του επήλθε όταν, από την Κρήτη, περνούσαν οι Αργοναύτες και ο Ποίας, πατέρας του Φιλοκτήτη, τόξευσε το χάλκινο καρφί στη φτέρνα του Τάλω, το οποίο βγήκε από τη θέση του και χύθηκε ο ιχώρ. Δηλαδή, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Τάλως αποτελούσε ένα είδος «κύβοργου».
Στο παρελθόν, και σε δύο μεγάλες «στιγμές», ο άνθρωπος έθεσε ως στόχο την «υπέρβαση» της ανθρώπινης φύσης, και σήμερα ετοιμάζεται για το τρίτο «αποφασιστικό άλμα».

H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος - Μαρία Νικολακάκη - Πίσω από τα Γεγονότα

Ο Παναγιώτης Μαντάς, ιατρός, μέλος του ΔΗΚΚΙ, στην εκπομπή "Πίσω από τα Γεγονότα", θα συζητήσει με την κυρία Μαρία Νικολακάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικής του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα: " H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος"


ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/nPiqHIORjcI?si=RUO0O0AeHF8DdRGW
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Συγχώνευση φυσικού και ψηφιακού κόσμου: οδεύοντας προς έναν Phygital κόσμο

Της Σωτηρίας Ορφανίδου 

Η περίοδος που διανύουμε έχει ονομαστεί Μετα-ουμανιστική ή Μετα-ανθρωπιστική, ως διάδοχος της Ανθρωπιστικής περιόδου. Το κύριο χαρακτηριστικό του Μετα-ουμανισμού είναι η αμφισβήτηση του Ανθρωπισμού (ή Ουμανισμού), σύμφωνα με τον οποίο ο άνθρωπος υπερέχει όλων των υπόλοιπων βιολογικών ειδών και η βελτίωσή του προκύπτει κυρίως μέσω της κλασσικής παιδείας και των ανθρωπιστικών αξιών. Ο Μετα-ανθρωπισμός επιθυμεί να τοποθετήσει τον άνθρωπο μέσα σε ένα ευρύτερο σύμπαν και όχι πια στο κέντρο του κόσμου.

Ο Μετα-ουμανισμός −όρος που ανήκει εξίσου στους τομείς της φιλοσοφίας, της τεχνολογίας και των ανθρωπιστικών επιστημών− αφενός υποστηρίζει ότι η βελτίωση του ανθρώπου (που συχνά αναφέρεται ως «αναβάθμιση») μπορεί να επέλθει μέσω της βιοτεχνολογίας και αφετέρου προσεγγίζει τον κόσμο ως ένα σύνολο, στο οποίο καταλύονται τα όρια μεταξύ ανθρώπου και ζώου, έμβιων και μη έμβιων όντων, ανθρώπου και μηχανής, φυσικού και ψηφιακού κόσμου κ.λπ.

Η ιδέα μιας ενιαίας προσέγγισης στη μοντελοποίηση και την κατανόηση ανθρώπων, ζώων και μηχανών διατυπώθηκε από τον Norbert Wiener το 1950, ο οποίος υποστήριξε ότι άνθρωποι, ζώα και μηχανές λειτουργούν σύμφωνα με τις ίδιες αρχές όσον αφορά στη μετάδοση των πληροφοριών και στη διαχείριση της ενέργειας. Πολύ νωρίτερα, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, σύμφωνα με τον Dominic Pettman, αντιμετώπιζε τα έμβια όντα ως οργανικές μηχανές, και θεωρούσε ότι οι μηχανές λειτουργούν με τις ίδιες μαθηματικές αρχές όπως τα ζώα και οι άνθρωποι.

O Pettman στο βιβλίο του με τίτλο Human Error: Species–Being and Media Machines (University of Minnesota Press, 2011) κάνει λόγο για ένα τρίγωνο μεταξύ ανθρώπου, ζώου και μηχανής, το οποίο σύμφωνα με την ανθρωπιστική προσέγγιση συνήθως νοείται σε κατακόρυφη θέση, με τα ζώα και τις μηχανές στη βάση και τον άνθρωπο στην κορυφή του, ως ανώτερο είδος στην ιεραρχία. Επισημαίνει, ωστόσο, ότι μερικές φορές το τρίγωνο είναι σε οριζόντια θέση, χωρίς κάποιο σημείο του να είναι ανώτερο από τα υπόλοιπα.

Αυτή η εξίσωση και εξομοίωση ανθρώπου, ζώου αλλά και μηχανής εκφράζει ένα βασικό θεμέλιο του μετανθρωπισμού, που προωθεί την έννοια της κατάργησης και ρευστοποίησης των ορίων μεταξύ του ανθρώπινου και του ζωικού βασιλείου, αλλά και μεταξύ έμβιων και μη έμβιων όντων. Η μετανθρωπιστική φιλοσοφία εκφράζει τη διήθηση άλλων μορφών ζωής στην ανθρώπινη φύση σε ένα ανοιχτό σύστημα, ενώ στόχος του μετανθρωπισμού είναι η εκμηδένιση των ορίων που ορίζουν ως «άνθρωπο» ένα ανθρώπινο ον (Luca Valera, “Posthumanism: Beyond Humanism?”, Cuadernos de Bioética XXV 2014/3ª).

"Η τεχνητή νοημοσύνη θα απορροφήσει την ανθρωπότητα."

 Γιούβαλ Νόε Χαράρι 

"Κατά την διάρκεια της ομιλίας του στο πρόσφατο Frontiers Forum στο Μοντρέ της Ελβετίας, ο Γιούβαλ Νόε Χαράρι, ο βασικός σύμβουλος του Κλάους Σβαμπ και εκ των ιδρυτών του δόγματος της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» αποκάλυψε ένα ζοφερό μέλλον για την Ανθρωπότητα της οποίας ο πολιτισμός όπως είπε «θα απορροφηθεί από την τεχνητή νοημοσύνη»!

Ήδη η τεχνητή νοημοσύνη έχει εξελιχθεί σε πραγματική απειλή καθώς εξαιτίας της χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας καθημερινά καθώς αντικαθιστά τους ανθρώπους στα αντικείμενα εργασίας τους ενώ η δυνατότητά της να ξεπερνάει τον προγραμματισμό της όπως κάνει κάθε έλλογο και ευφυές ον (ένας νοήμον άνθρωπος έχει προδιάθεση λόγω γονιδίων αλλά μπορεί να αποφασίσει να ενεργήσει τελείως διαφορετικά) την καθιστά ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη για τους δημιουργούς της, δηλαδή τους ανθρώπους.

Όπως τόνισε μεταξύ άλλων:

«Μέσα σε λίγα χρόνια, η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να «καταναλώσει» ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό, όλα όσα παρήχθησαν εδώ και χιλιάδες επί χιλιάδων χρόνια, να τον «καταναλώσει» όλο, να τον αφομοιώσει και να αρχίσει να αναβλύζει μια πλημμύρα νέων πολιτιστικών δημιουργιών, νέων πολιτιστικών δημιουργημάτων.

Η τεχνητή νοημοσύνη διαφέρει θεμελιωδώς από τα τυπογραφικά πιεστήρια, από τα ραδιόφωνα, από κάθε προηγούμενη εφεύρεση στην ιστορία επειδή μπορεί να δημιουργήσει εντελώς νέες ιδέες, μπορεί να δημιουργήσει έναν νέο πολιτισμό».

ΘΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΥΣ; (ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΤΑΣΗΣ)

Συνέντευξη

Ποια χρονική στιγμή, ποια συνθήκη κοινωνική σάς κινητοποίησε να γράψετε τον Ψηφιακό ανθρωπισμό;

Δεν υπήρξε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Το βιβλίο κατά κάποιον τρόπο γράφτηκε από μόνο του, διότι σε αυτό συγκεντρώνονται γραπτά και συνεντεύξεις των τελευταίων χρόνων με θέμα την παρούσα μορφή της εικονιστικής κοινωνίας. Σκέφτηκα ότι, περιλαμβάνοντας δοκιμιακά και ακαδημαϊκά κείμενα σ’ έναν τόμο, θα καταστούν –πιθανώς– ευκολότερα προσβάσιμα για τις/τους αναγνώστριες/ες. Επιπλέον, θα ήταν δυνατόν να διαπιστώσουν σε συγκεκριμένα ζητήματα την εφαρμογή των θεωρητικών εννοιών που αναπτύσσω στις Πολιτικές του Βίου ώστε, ενδεχομένως, κατ’ αυτόν τον τρόπο ν’ αποκαλυφθούν απροσδόκητες διασυνδέσεις μεταξύ τους και καινούργιες απορίες.

Ποια η διαφορά ανάμεσα στην εικονική και εικονιστική κοινωνία;

Εικονική πραγματικότητα (virtual reality) ονομάζουμε την ψηφιακή προσομοίωση της πραγματικότητας από έναν υπολογιστή. Ο χρήστης μπορεί να περιηγηθεί στο ψηφιακό περιβάλλον και ν’ αλληλεπιδράσει με αυτό χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό όπως ειδικά γυαλιά, ακουστικά και αισθητήρες. Κατά την αλληλεπίδραση ο χρήστης δεν «βλέπει/ακούει/αισθάνεται» το φυσικό περιβάλλον. Με τον όρο εικονιστική κοινωνία περιγράφω τη σύγχρονη υβριδική, δηλαδή ταυτόχρονα φυσική και ψηφιακή πραγματικότητα. Η εικονιστική κοινωνία συνιστά την παρούσα μορφή της νεωτερικότητας, η οποία έχει ως κεντρικό γνώρισμα την κυριαρχία της εικόνας σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες και τη βαθμιαία εξεικόνιση του βίου. Η εικονιστική κοινωνία χαρακτηρίζεται από την ανάδυση ενός καινοφανούς τρόπου παραγωγής και διακίνησης εικόνων, μέσω της ψηφιοποίησης, ο οποίος τείνει στην εξαΰλωση των αγαθών (π.χ. εξουσία, πλούτος, πληροφορία) και των σχέσεων (διαπροσωπικών, οικονομικών και πολιτικών), η αρχιτεκτονική, το περιεχόμενο και η εγγύτητα των οποίων προσδιορίζονται ολοένα περισσότερο από αλγορίθμους.

Πόσο λεπτή κι επισφαλής είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην εξέλιξη του ανθρώπου μέσα από την τεχνολογία και στην υποδούλωσή του στους αλγορίθμους;

Δεν γνωρίζω, όπως δεν γνωρίζω αν θα υπάρξει τελικά μια υποδούλωση στους αλγορίθμους. Διαπιστώνω όμως ότι η εξάρτησή μας απ’ αυτούς αυξάνει ολοένα και ταυτόχρονα εκτείνεται σε περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες. Αν κανείς είναι απαισιόδοξος, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η υποδούλωσή μας συντελείται βαθμιαία δίχως να τη συνειδητοποιούμε. Μη διαθέτοντας την πολυτέλεια της απαισιοδοξίας, προτιμώ να αισιοδοξώ ότι μπορούμε να προστατέψουμε την αυτονομία μας τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, ζυγίζοντας με φρόνηση τα οφέλη και τους κινδύνους της χρήσης των αλγορίθμων.

Γιούβαλ Χαράρι: «Η ΑΙ θα γράφει την Αγία Γραφή στο μέλλον και νέες οντότητες θα έρθουν να κυριαρχήσουν στον πλανήτη»!

Τι εννοεί ο σύμβουλος του Κλάους Σβαμπ με τον όρο «νέες οντότητες»;

Πολύ επικίνδυνες ιδέες εξέφρασε προσφάτως σε μία από τις ομιλίες του, στο Μπουτάν, ο σύμβουλος του Κλάους Σβαμπ και θεωρητικός της «Μεγάλης Επανεκκίνησης», Γιούβαλ Νόα Χαράρι, ο οποίος είπε πως η Τεχνητή Νοημοσύνη, σύντομα θα γράφει τα ιερά κείμενα των θρησκειών και την Αγία Γραφή!

Αυτό που προκάλεσε όμως ιδιαίτερη εντύπωση ήταν όταν είπε σε μία αποστροφή του λόγου του ότι σκέφτεται την σχέση που ο ίδιος θα έχει με την ΑΙ ή με κάποιες νέες οντότητες που ίσως έρθουν να κυριαρχήσουν στον πλανήτη!

«Δημιουργούμε τώρα νέες οντότητες σαν την τεχνητή νοημοσύνη. Η ΑΙ δεν αναπνέει. Όταν σκέφτομαι τη σχέση μου με την ΑΙ ή με νέες οντότητες που ίσως έρθουν να κυριαρχήσουν στον πλανήτη ένα από τα πράγματα που συλλογίζομαι είναι:

Μπιλ Γκέιτς: Οι δάσκαλοι θα αντικατασταθούν σύντομα από την τεχνητή νοημοσύνη

Μακροπρόθεσμα, η τεχνολογία μπορεί είτε να ωφελήσει είτε να βλάψει την ανθρωπότητα αυτοί είναι η άποψη όλων όσων ασχολούνται με την τεχνολογία ΑΙ. Οι μηχανές τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να «ελέγχουν τους ανθρώπους» και να λαμβάνουν αποφάσεις για εμάς, αν δεν ενεργήσουμε τώρα.

Ο δισεκατομμυριούχος παγκοσμιοποιητής Μπιλ Γκέιτς έκανε μια πρόβλεψη, λέγοντας ότι οι δάσκαλοι στα σχολεία θα αντικατασταθούν σύντομα με ρομπότ Τεχνητής Νοημοσύνης (AI), τα οποία, όπως λέει, είναι πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους.

«Η τεχνητή νοημοσύνη, από τότε που το επίκεντρο έγινε η μηχανική της μάθηση, έχει επιτύχει μερικά απίστευτα ορόσημα», είπε ο Γκέιτς στην CEO της DreamBox Learning Jessie Woolley-Wilson.

«Ξέρετε, μπορεί να ακούει την ομιλία και να αναγνωρίζει την ομιλία καλύτερα από τους ανθρώπους. Μπορεί να αναγνωρίσει εικόνες και βίντεο καλύτερα από τους ανθρώπους. Ο τομέας στον οποίο ήταν ουσιαστικά άχρηστος ήταν στην ανάγνωση και τη γραφή. Δεν μπορούσες να πάρεις, ας πούμε, ένα βιβλίο βιολογίας και να το διαβάσεις και να περάσεις τις εξετάσεις AP».Αν και ακόμα η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι αρκετά καλή για να «διδάξει» την ανθρωπότητα, ο Γκέιτς λέει ότι αυτό δεν είναι μακριά. «Έχουμε αρκετά δείγματα σε αυτόν τον τομέα ώστε να μπορούμε να πούμε ότι η εκπαίδευση μπορεί να γίνει», πρόσθεσε. «Λοιπόν, θα έλεγα ότι είναι ένα πολύ σημαντικό ορόσημο, μπορούμε να συμμετάσουμε σε έναν διάλογο όπου θα βοηθάμε να καταλάβουν τι τους λείπει. Και δεν είμαστε τόσο μακριά».

WEF: Το Great Reset ολοκληρώνεται - Τεχνητή νοημοσύνη και ChatGPT, έλεγχος παντού - Έρχεται υποδούλωση για όλους

Gatestone Institute: Έλεγχος πληροφόρησης και σκέψης - Η τεχνολογία στην υπηρεσία των καταχθόνιων σχεδίων του WEF

Όταν ο Thomas More έγραψε την κοινωνικοπολιτική του σάτιρα για μια φανταστική νησιωτική κοινωνία στον Νέο Κόσμο, της έδωσε το πλασματικό όνομα Ουτοπία, που προέρχεται από τα Ελληνικά και σημαίνει «κανένας τόπος».
Αν και More ο έλεγε χιουμοριστικά στο κοινό του ότι η εξιδανικευμένη κοινότητα που περιέγραφε δεν υπήρχε πουθενά, αιώνες ολόκληροι κεντρικών σχεδιασμών που κυνηγούσαν τη φαντασίωση των ουτοπικών κοινωνιών δεν κατάφεραν να αντιληφθούν το αστείο.

Ακόμη χειρότερα, για κάθε ειρηνική θρησκευτική κοινότητα που επιδιώκει τον διαχωρισμό της από τον σύγχρονο πολιτισμό, υπάρχει ένας τύραννος διψασμένος για εξουσία που επιδιώκει να επιβάλει τη θέλησή του σε όλους τους άλλους, γράφει σε ανάλυσή του για το Gatestone Institute o J.B. Shurk.
Φαίνεται ότι δεν περνάει μια γενιά που κάποιος μεγαλομανής να μην διακηρύξει: «Αν ο κόσμος κάνει ακριβώς αυτό που απαιτώ, θα κάνω τη ζωή σας εδώ στη Γη σωστό παράδεισο». Συνήθως, αυτοί οι ίδιοι ναρκισσιστές περνούν στην ιστορία και τους θυμόμαστε είτε ως ματαιόδοξους καραγκιόζηδες είτε ως αιμοδιψείς τυράννους –συχνά και τα δύο.

Μελλοντική Ουτοπία

Σήμερα, ο Klaus Schwab βγαίνει ως ηγέτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) για να υποσχεθεί μια «Μεγάλη Επαναφορά» για την ανθρώπινη φυλή. Οραματίζεται μια μελλοντική Ουτοπία που επιτυγχάνεται μέσω της τεχνολογικής ακρίβειας, της κεντρικής διαχείρισης των πόρων της Γης, της προσεκτικής παρακολούθησης των πολιτών, της συγχώνευσης ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης και της μονοπώλησης της κυβερνητικής εξουσίας από μια μικρή επαγγελματική τάξη με αναγνωρισμένη τεχνογνωσία. Αν και το WEF έχει αφιερώσει τα τελευταία 50 χρόνια οργανώνοντας συνέδρια, δημοσιεύοντας προτάσεις πολιτικής και συνδέοντας παγκόσμιους ηγέτες στον τομέα της βιομηχανίας, των τραπεζών, της τεχνολογίας πληροφοριών, της συλλογής μυστικών πληροφοριών, της στρατιωτικής στρατηγικής και της πολιτικής, ο στόχος της αποστολής του είναι εξαιρετικά απλός: οι πιο έξυπνοι, οι άριστοι αυτού του κόσμου θα πρέπει να κυβερνούν όλους τους άλλους.
Αν διαχωριστεί από τις βλέψεις του για «σωτηρία του κόσμου» από την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού και την κλιματική καταστροφή, το WEF δεν αποτελεί κάτι καινούργιο. Τα θεμέλιά του υπάρχουν τουλάχιστον από την εποχή του Πλάτωνα, όταν πριν από δυόμισι χιλιετίες ο έλληνας φιλόσοφος πρότεινε η ιδανική πόλη-κράτος να διοικείται από «φιλόσοφους βασιλείς». Ακριβώς όπως ο Πλάτωνας έκανε την έρευνά του στον κόσμο και αναμενόμενα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι της δική του θέσης θα έπρεπε λογικά να κυβερνούν όλους τους άλλους, οι παγκόσμιες «ελίτ» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ έχουν καταλήξει σε μια εντυπωσιακά παρόμοια απόφαση. Απέχοντας πολύ από το να προωθήσουν οτιδήποτε προοδευτικό ή σύγχρονο, ο Schwab και οι συνεργάτες του βαδίζουν στα χνάρια ενός αρχαίου Έλληνα. Για μισό αιώνα, τα μέλη του WEF προσπαθούν να επινοήσουν την τέλεια παγκόσμια κυβέρνηση χωρίς να λάβουν έγκριση από τους ψηφοφόρους πληθυσμούς των δυτικών εθνών και ─χωρίς να αποτελεί έκπληξη─ αυτοί οι ίδιοι «φιλόσοφοι βασιλείς» έχουν ορίσει τους εαυτούς τους να κυβερνήσουν. Πόσο βολικό, πράγματι!

Τεχνητή νοημοσύνη τέλος: Έρχεται η «οργανοειδής νοημοσύνη» λένε οι επιστήμονες

Οργανοειδές στο μικροσκόπιο. Οι νευρώνες είναι επιχρωματισμένοι. Πηγή Jesse Plotkin/Johns Hopkins University

Υπολογιστές που λειτουργούν με ανθρώπινα εγκεφαλικά κύτταρα. Μπορεί να ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια ομάδα ερευνητών στις Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύει ότι τέτοιες μηχανές, που αποτελούν μέρος της «οργανοειδούς νοημοσύνης», θα μπορούσαν να διαμορφώσουν το μέλλον - και μάλιστα τώρα έχουν ένα σχέδιο για να φτάσουν εκεί.

Τα οργανοειδή είναι ιστοί που αναπτύσσονται στο εργαστήριο και μοιάζουν με όργανα. Αυτές οι τρισδιάστατες δομές, που συνήθως προέρχονται από βλαστικά κύτταρα, χρησιμοποιούνται στα εργαστήρια εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, όπου οι επιστήμονες μπόρεσαν να αποφύγουν τις επιβλαβείς δοκιμές σε ανθρώπους ή ζώα, πειραματιζόμενοι με τα υποκατάστατα των νεφρών, των πνευμόνων και άλλων οργάνων.

Τα οργανοειδή του εγκεφάλου δεν μοιάζουν στην πραγματικότητα με μικροσκοπικές εκδοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου, αλλά οι κυτταρικές καλλιέργειες σε μέγεθος κουκίδας περιέχουν νευρώνες που είναι ικανοί για εγκεφαλικές λειτουργίες, σχηματίζοντας πλήθος συνδέσεων.

Οι επιστήμονες αποκαλούν το φαινόμενο «νοημοσύνη σε ένα πιάτο».



Ο δρ Τόμας Χάρτουνγκ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, άρχισε να αναπτύσσει οργανοειδή εγκέφαλο τροποποιώντας δείγματα ανθρώπινου δέρματος το 2012.

Αυτός και οι συνάδελφοί του οραματίζονται να συνδυάσουν τη δύναμη των εγκεφαλικών οργανοειδών σε ένα είδος βιολογικού υλικού πιο ενεργειακά αποδοτικό από τους υπερυπολογιστές. Αυτοί οι «βιοϋπολογιστές» θα χρησιμοποιούν δίκτυα εγκεφαλικών οργανοειδών για να φέρουν ενδεχομένως επανάσταση στις φαρμακευτικές δοκιμές για ασθένειες όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, να παρέχουν πληροφορίες για τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να αλλάξουν το μέλλον της πληροφορικής.

Σχετικά με την "μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους"

{... Το «χακάρισμα» ενός οργανισμού, όπως και όταν κάποιος χακάρει (παίρνει τον έλεγχο) ενός υπολογιστή, είναι η διαδικασία όπου μέσω ενός πλέγματος τεχνικών από την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, τη χρήση τεχνικων χακαρίσματος ύπνου έως την κατανάλωση ποικιλίας έξυπνων φαρμάκων (smart drugs) ή τη γενετική μηχανική μπορείς να «χακάρεις», δηλαδή, να πάρεις τον έλεγχο του σώματός σου ώστε να ενισχύσεις (enhance) την αποδοτικότητά, την ενέργεια, την παραγωγική ικανότητα, τη δυνατότητα συγκέντρωσης.

 Κριτήριο πλέον για μια υγιεινή ζωή δεν είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής, αλλά η ενίσχυση της ικανότητας του ατόμου για υψηλή συνεισφορά στην παραγωγική διαδικασία. [204, 205, 206, 207]...}

Η συνέχεια ΕΔΩ...

Μηνάς Καφάτος : Η 4η Τεχνολογική Επανάσταση : Επιστήμη - Πραγματικότητα και Καθημερινή Ζωή

Η 4η Τεχνολογική Επανάσταση : Επιστήμη - Πραγματικότητα και Καθημερινή Ζωή

Ο Ελληνοαμερικανός αστροφυσικός- συγγραφέας και φιλόσοφος στο πεδίο της Κοσμολογίας, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο, Μηνάς Καφάτος , σε μια συναρπαστική συζήτηση με αναπάντεχες θεματικές εκπλήξεις. Ο καθηγητής Υπολογιστικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Chapman της Καλιφόρνιας και διευθυντής του Κέντρου Αριστείας στα Πρότυπα και Παρατηρήσεις Γεωσυστημάτων, κβαντικός φυσικός, Μηνάς Καφάτος σε μια συνέντευξη σύνδεσης της Φιλοσοφίας με τις θετικές επιστήμες, μιλάει για την πρόελευση του Ανθρώπου, τον σύγχρονο άνθρωπο και τις κοινωνίες του και επικεντρώνεται στην αναζήτηση της πορείας του "μελλοντικού" Ανθρώπου. Οι ανθρώπινες κοινωνίες μπροστά στην δυστοπία ή σε μια επώδυνη μετάβαση σε νέα πεδία ; 

- Κβαντομηχανική και κόσμος , 4η τεχνολογική επανάσταση και κόσμος 

- Πως θεμελιώνει ότι η Κβαντομηχανική , είναι η βασική επιστήμη των πάντων. - Επιστήμη, Πραγματικότητα & Καθημερινή Ζωή 

«Εικονικά παιδιά» για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του υπερπληθυσμού. Το ψηφιακό πείραμα Baby X

Του Δρ. Joseph Mercola

Χθες, εξέτασα τους ισχυρισμούς του μηχανικού της Google, Blake Lemoine, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι ένα πρόγραμμα chatbot τεχνητής νοημοσύνης (AI) που ονομάζεται LaMDA έχει επιτύχει συνείδηση ​​ή αυτογνωσία. 1

Λίγες μέρες πριν ο Lemoine βάλει φωτιά στο Διαδίκτυο με συζητήσεις για την πιθανότητα ή την αδυναμία της μοναδικότητας της τεχνητής νοημοσύνης, ένας άλλος ειδικός της τεχνητής νοημοσύνης έκανε την είδηση ​​με την πρόβλεψη ότι τα εικονικά παιδιά κάποια μέρα θα μπορούσαν να γίνουν συνηθισμένα. Αν το σκεφτείτε, είναι σχεδόν σαν να βγήκαν οι ειδήσεις από μια τεχνητή νοημοσύνη που εκτελεί έναν αλγόριθμο πρόβλεψης προγραμματισμού. Η Daily Mail αναφέρει: 2

«Τα εικονικά παιδιά που παίζουν μαζί σου, σε αγκαλιάζουν, ακόμη και μοιάζουν με εσένα, θα είναι συνηθισμένα σε 50 χρόνια και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του υπερπληθυσμού, ισχυρίστηκε ένας ειδικός της τεχνητής νοημοσύνης.

Αυτοί οι απόγονοι που δημιουργούνται από υπολογιστή θα υπάρχουν μόνο στον καθηλωτικό ψηφιακό κόσμο που είναι γνωστός ως «metaverse», στον οποίο προσεγγίζεται η τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας, όπως ένα ακουστικό, για να κάνει ο χρήστης να αισθάνεται σαν να είναι πρόσωπο με πρόσωπο με το παιδί. Δεν θα κοστίσει σχεδόν τίποτα για να αναδειχθούν, καθώς θα απαιτήσουν ελάχιστους πόρους, σύμφωνα με την Catriona Campbell, μια από τις κορυφαίες αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου για την τεχνητή νοημοσύνη και τις αναδυόμενες τεχνολογίες.

Στο νέο της βιβλίο, «AI by Design: A Plan For Living With Artificial Intelligence», υποστηρίζει ότι οι ανησυχίες για τον υπερπληθυσμό θα ωθήσουν την κοινωνία να αγκαλιάσει τα ψηφιακά παιδιά.

«Τα εικονικά παιδιά μπορεί να φαίνονται σαν ένα γιγάντιο άλμα από εκεί που βρισκόμαστε τώρα, αλλά μέσα σε 50 χρόνια η τεχνολογία θα έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που τα μωρά που υπάρχουν στο μετασύμπαν δεν είναι διακριτά από αυτά του πραγματικού κόσμου», γράφει. «Καθώς το μετασύμπαν εξελίσσεται, μπορώ να δω εικονικά παιδιά να γίνονται ένα αποδεκτό και πλήρως αγκαλιασμένο μέρος της κοινωνίας σε μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου»…

Η κ. Campbell πιστεύει ότι οι άνθρωποι μια μέρα θα μπορούν να χρησιμοποιούν γάντια υψηλής τεχνολογίας που είναι σε θέση να παρέχουν απτική ανατροφοδότηση για να αναπαράγουν τις σωματικές αισθήσεις. Αυτό θα επέτρεπε σε κάποιον να αγκαλιάσει, να ταΐσει και να παίξει με τους ψηφιακούς απογόνους του σαν να ήταν πραγματικό παιδί».

Ωστόσο, δεν θα ήταν ακριβώς αληθινό με τη ζωή, καθώς οι γονείς θα είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν τον ρυθμό με τον οποίο μεγαλώνουν οι ψηφιακοί απόγονοί τους. Έτσι, όσοι απολαμβάνουν το στάδιο του μωρού, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να κρατήσουν το παιδί σε αέναη παιδική ηλικία, παραιτούμενος από όλες τις εμπειρίες που συνοδεύουν την ωρίμανση από την εφηβεία μέχρι την ενηλικίωση.

Μωρό Χ

Δρ. Μάνος Δανέζης: «Οι τρεις Αλήθειες του Νέου Επιστημονικού Πνεύματος» Επίγνωση

Διαδικτυακή διάλεξη – συζήτηση* του Δρ. Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού Την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022 με θέμα: «Οι τρις Αλήθειες του Νέου Επιστημονικού Πνεύματος – Νέο Επιστημονικό Πνεύμα και Ανθρώπινες Κοινωνίες» Διοργανωτής: «Επίγνωση» στον κύκλο «Τσάι με Επίγνωση»

Μα τι έχετε πάθει;

08/01/2022

“Μα, τι έχετε πάθει” είναι πλέον μια viral ατάκα του πρωταγωνιστή της ταινίας “Don’t look up”, με την οποία εκφράζεται η αγωνία του για την άρνηση (με την ψυχολογική σημασία του όρου) των ανθρώπων να αντιληφθούν την απειλή που επέρχεται και να κάνουν κάτι γι’ αυτό.

Και πιάνω τον εαυτό μου να αγωνιώ με τον ίδιο τρόπο, καθώς διαβάζω ένα πρόσφατο άρθρο της Katja Grace από το Future of Humanity Institute της Οξφόρδης. Μα, τι έχουμε πάθει!

Γράφει ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης

ΗGrace ηγήθηκε μιας ερευνητικής ομάδας που συγκέντρωσε απαντήσεις από 352 ακαδημαϊκούς και ειδικούς στη “μηχανική μάθηση” και κατέληξαν, μεταξύ άλλων, στο συμπέρασμα πως στα επόμενα 10 χρόνια η τεχνητή νοημοσύνη (A.I.) θα τα καταφέρνει καλύτερα από τους ανθρώπους στη μετάφραση γλωσσών (μέχρι το 2024), τη συγγραφή δοκιμίων (έως το 2026), τη συγγραφή των κορυφαίων 40 τραγουδιών (μέχρι το 2028), αλλά και την οδήγηση αυτοκινήτων.

Είναι φανερό πως η  τεχνολογία αναπτύσσεται με εκθετική ταχύτητα, μεταμορφώνοντας τον τρόπο με τον οποίο εκτελούμε τις καθημερινές μας εργασίες, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς η πανδημική κρίση και η κρατική διαχείριση της λειτούργησε ως ένας επιπλέον καταλύτης/επιταχυντής στην κατεύθυνση της ψηφιακής μετάβασης του Καπιταλισμού.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς παρανοειδής ή τεχνοφοβικός για να ανησυχήσει για τις συνέπειες αυτής της μετάβασης. Ήδη ένας μεγάλος αριθμός σοβαρών επιστημόνων εκτιμούν ότι η “αυτοματοποίηση” θα κοστίσει στο 47% των ανθρώπων την εργασία τους, καταδικάζοντας τους σε κάποιο Ελάχιστο Εγγυημένο ξεροκόμματο, που οι κυβερνήσεις θα χορηγούν στους συμμορφωμένους -και μόνο- useless eaters του νέου κοινωνικού συστήματος που επιχειρείται να διαμορφωθεί. Ναι, στα αμέσως επόμενα χρόνια, όλα δείχνουν πως, το 47% των θέσεων εργασίας θα χαθούν και αντικατασταθούν από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης.

Θεοφάνης Τάσης: «Η ανθρώπινη αναβάθμιση μέσω της τεχνικής θέτει σε κίνδυνο την ανθρωπινότητα»

 2149

Συνέντευξη με τον Θεοφάνη Τάση με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του «Φιλοσοφία της ανθρώπινης αναβάθμισης», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Μιλώντας με τον Θεοφάνη Τάση αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε αγεωγράφητα νερά. Τα ζητήματα που πραγματεύεται στα βιβλία του έρχονται τρόπον τινά από το μέλλον, μόνο που το μέλλον αυτό βρίσκεται ήδη προ των πυλών. Οι τίτλοι ορισμένων από τα βιβλία του είναι ενδεικτικοί: «Πολιτικές του Βίου ΙΙ: Η Επιμέλεια Εαυτού στην Εικονιστική Κοινωνία» (Εκδόσεις Αρμός, 2017), «Ψηφιακός Ανθρωπισμός: Εικονιστικό Υποκείμενο και Τεχνητή Νοημοσύνη» (Εκδόσεις Αρμός, 2019), «Φιλοσοφία της ανθρώπινης αναβάθμισης», το τελευταίο, που υπήρξε και η αφορμή αυτής της κουβέντας. Ο πυρήνας της έρευνάς του έχει να κάνει με τα μεγάλα ηθικά και φιλοσοφικά ζητήματα που προκύπτουν από τις ραγδαίες εξελίξεις στην τεχνολογία και γενικότερα στις θετικές επιστήμες, κατά τρόπο που επιτρέπουν στον άνθρωπο να επέμβει στην ίδια του τη φύση, σε βάθος και σε έκταση πρωτόγνωρες μέχρι σήμερα.

Τα ζητήματα που πραγματεύεστε σε αυτό το βιβλίο είναι για τους περισσότερους από εμάς ιδιαίτερα τολμηρά, περισσότερο για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ήδη ο όρος «ανθρώπινη αναβάθμιση» που έχετε στον τίτλο σας αντανακλά τη γλώσσα των υπολογιστών. Δεν ξεκινάμε ήδη, από την επιλογή των λέξεων, με μια πολύ τολμηρή παραδοχή;

Όχι μόνο τολμηρή, αλλά επίσης ενδεικτική της αντιανθρωπιστικής αντίληψης για τον άνθρωπο που χαρακτηρίζει όσους την προασπίζουν. Στο πλαίσιο της κριτικής που αναπτύσσω ενάντια στον υπερανθρωπισμό και στον τεχνικό μετανθρωπισμό επέλεξα ν’ αποδώσω τον αγγλικό όρο human enhancement ως ανθρώπινη αναβάθμιση ακριβώς για να καταδείξω πως οι προασπιστές της με βάση μια αναγωγιστική θεώρηση της ανθρώπινης φύσης και εμφορούμενοι από μια βλέψη πλήρους ελέγχου της και κυριαρχίας καταλήγουν όχι στην απελευθέρωση του ανθρώπου, όπως ευαγγελίζονται, αλλά στην πραγμοποίησή του. Ο μεν υπερανθρωπισμός, αποβλέποντας στην θέωση του ανθρώπου, ο δε τεχνικός μετανθρωπισμός, στοχεύοντας στη δημιουργία ενός μεταβιολογικού είδους που θα τον διαδεχθεί.

Ένα από τα προβλήματα σε αυτήν τη συζήτηση αντιλαμβάνομαι ότι εδράζεται στην ίδια τη δυσκολία να οριστεί η ανθρώπινη φύση. Τι πιστεύετε;

Όντως το ζήτημα της ανθρώπινης φύσης βρίσκεται στο επίκεντρο της προβληματικής για την τεχνική αναβάθμιση του ανθρώπου καθώς οι υπερανθρωπιστές υποστηρίζουν ότι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της είναι η ικανότητα για διαρκή αυθυπέρβαση και αυτοδημιουργία. Σε αυτή την συλλογιστική η ανθρώπινη αναβάθμιση μέσω της τεχνικής κατανοείται ως η βέλτιστη έκφραση της ανθρώπινης φύσης έτσι ώστε να είναι αναπόφευκτη, αποτελώντας συγχρόνως ηθικό καθήκον. Ωστόσο ο υπερανθρωπισμός όχι μόνο δεν ορίζει την ανθρώπινη φύση, εξαντλώντας την στην αυτοβελτίωση, αλλά επίσης την συγχέει με την ανθρωπινότητα. Ως ανθρωπινότητα, εννοώ χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης όπως τον ορθό λόγο, την φαντασία, το συμπάσχειν, την αλληλεγγύη, την βοήθεια προς τρίτους, την ευγένεια, την καλή προαίρεση και την καλοσύνη. Με άλλα λόγια, αυτό που παραγνωρίζουν οι υπερανθρωπιστές είναι ότι η έννοια της ανθρωπινότητας έχει ένα αξιακό περιεχόμενο, το οποίο αποτελεί την προϋπόθεση για την ισότητα όλων των ανθρώπων, τον σεβασμό της αξιοπρέπειας και της διαφορετικότητας, την ανεκτικότητα, όπως ακόμη για την προστασία των ζώων και της φύσης. Υπό αυτό το πρίσμα υποστηρίζω στην «Φιλοσοφία της Ανθρώπινης Αναβάθμισης» ότι η ριζική ανθρώπινη αναβάθμιση θέτει σε κίνδυνο την ανθρωπινότητα και τη συνέχεια της ανθρωπότητας στην παρούσα μορφή τους.

Byung-Chul Han: «Το έξυπνο κινητό είναι ένα εργαλείο κυριάρχησης. Λειτουργεί σαν προσευχητάρι»

Στην αποκλειστική αυτήν συνέντευξη στην El País, ο νοτιο-κορεάτης φιλόσοφος συζητά για την ψηφιακή υποδούλωση, την εξαφάνιση του τελετουργικού και τι αποκαλύπτει για την κοινωνία το «Squid Game»

Του Sergio C. Fanjul, Πηγή: english.elpais.com (15-10-2021)

Ο υλικός κόσμος των ατόμων και των μορίων, των πραγμάτων που μπορούμε να αγγίξουμε και να μυρίσουμε αποσυντίθεται σε έναν κόσμο των μη-πραγμάτων, σύμφωνα με τον νοτιοκορεατικής καταγωγής Ελβετο-γερμανό φιλόσοφο Byung-Chul Han. Συνεχίζουμε να επιθυμούμε αυτά τα μη-πράγματα, ακόμη και να τα αγοράζουμε και να τα πουλάμε, λέει ο Han. Αυτά συνεχίζουν να μας επηρεάζουν. Ενώ ο ψηφιακός κόσμος αναμειγνύεται όλο και περισσότερο με ό,τι ακόμη θεωρούμε ως τον “πραγματικό” κόσμο, η ύπαρξή μας είναι ακόμη ακαθόριστη και φευγαλέα, πιστεύει. O στοχαστής με μεγάλες πωλήσεις βιβλίων του, για τον οποίο κάποιες φορές γίνεται λόγος ως “ροκ σταρ φιλόσοφος”, ακόμη αναλύει σχολαστικά την αναστάτωση που παράγει ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός.

Με το συνδυασμό ρητών από μεγάλους φιλοσόφους και στοιχείων από την λαϊκή κουλτούρα, το πρόσφατο βιβλίο του Han,Undinge (ή Μηπράγματα), που δεν έχει εκδοθεί ακόμη στα αγγλικά, αναλύει την “εξουθενωμένη μας κοινωνία”, στην οποία ζούμε εξαντλημένοι και με κατάθλιψη, από τις αναπόδραστες απαιτήσεις της ύπαρξης. Επίσης έχει σκεφτεί για τα νέα είδη ψυχαγωγίας και “ψυχοπολιτικής”, όπου οι πολίτες παραδίδονται πειθήνια στους πειρασμούς του συστήματος, μαζί με την εξαφάνιση του ερωτισμού, την οποία ο Han αποδίδει στις σύγχρονες τάσεις ναρκισσισμού και επιδειξιομανίας.



Ο ναρκισσισμός αυτός είναι βίαιος και ασταμάτητος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πιστεύει, όπου η ψύχωση με τον εαυτό μας κάνει τους υπόλοιπους να εξαφανίζονται, και ο κόσμος γίνεται μια απλή δική μας αντανάκλασή ως ατόμων. Ο φιλόσοφος προσπαθεί να ανακτήσει την ευχάριστη επαφή με την καθημερινή ζωή -είναι γνωστός για το ενδιαφέρον του για την κηπουρική, το να φτιάχνει μόνος του χειροποίητα πράγματα και να κάθεται σιωπηλά. Απελπίζεται με “την εξαφάνιση των τελετουργικών”, η οποία επίσης κάνει ολόκληρες κοινότητες να εξαφανίζονται μαζί με αυτά. Γινόμαστε χαμένες ατομικότητες, σε άρρωστες και σκληρές κοινωνίες.

Ο Byung-Chul Han έδωσε τη συνέντευξη αυτή στην El País μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στα γερμανικά, η οποία κατόπιν μεταφράστηκε και υπέστη επιμέλεια χάριν σαφήνειας.

Πώς είναι δυνατό το γεγονός ότι, σε έναν κόσμο εμμονικό με την υπερ-παραγωγή και την υπερκατανάλωση, την ίδια στιγμή τα αντικείμενα εξαφανίζονται και κινούμαστε προς έναν κόσμο μη-πραγμάτων;

Υπάρχει, χωρίς αμφιβολία, ένας υπερπληθωρισμός αντικειμένων, με την έννοια ότι βρίσκονται παντού. Ωστόσο, αυτά είναι αντικείμενα μιας χρήσης με τα οποία δεν μπορούμε να έχουμε πραγματικούς δεσμούς. Σήμερα είμαστε εμμονικοί όχι με τα πράγματα, αλλά με την πληροφορία και τα δεδομένα, δηλαδή, με μη-πράγματα. Σήμερα είμαστε πληροφοριομανιακοί. Έχουμε ακόμη και την έννοια των “δεδομενοσέξουαλ” [άνθρωποι που εμμονικά συλλέγουν και μοιράζονται πληροφορίες για την προσωπική τους ζωή].

Στον κόσμο αυτόν τον οποίο περιγράφετε, έναν κόσμο υπερκατανάλωσης όπου οι σχέσεις έχουν χαθεί, γιατί είναι σημαντικό να έχουμε αντικείμενα που αγαπάμε, και να έχουμε τελετουργικά;