Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Η συνταρακτική υπόθεση διαφθοράς στο Ευρωκοινοβούλιο στην οποία πρωταγωνιστεί η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή, κατέδειξε για μια ακόμα φορά ότι τελικά η εξουσία σε οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα… “πολλά λεφτά” και βρίσκεται υπό την επήρεια μιας αδιαφανούς και χωρίς ίχνος νομιμοποίησης “πέμπτης εξουσίας”, τους λομπίστες.
Ανάμεσά τους βρίσκει κανείς πρώην πολιτικούς και Επιτρόπους, δικηγόρους, μάνατζερ, πράκτορες, ιδιοκτήτες ΜΚΟ, επαγγελματίες οικολόγους, τεχνοκράτες, εργατολόγους, κοινωνιολόγους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, δημοσιογράφους, ακόμη κι εμπόρους. Είναι γεγονός ότι πάνω από 25.000 εξ επαγγέλματος λομπίστες δρουν σήμερα στις Βρυξέλλες, ενώ το ύψος της ετήσιας δαπάνης λόμπινγκ εκτιμάται πως ανέρχεται συνολικά στο 1,5 δισ. ευρώ (βλ. Lobbyismus in der EU).
Σύμφωνα με την ΜΚΟ Corporate Europe Observatory (CEO), την τελευταία επταετία ο επιχειρηματικός κόσμος αύξησε (κατά μέσο όρο) τις δαπάνες για θέματα λόμπινγκ στις Βρυξέλλες κατά περίπου 33%.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Apple, η οποία αύξησε τον προϋπολογισμό της από 750.000 ευρώ το 2015 στα 6,5 εκατομμύρια το 2022.
Στην πρώτη πεντάδα των επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες δαπάνες λόμπινγκ συγκαταλέγονται οι τέσσερις επιχειρήσεις της “Big Tech” (Apple, Google, META/FB, Microsoft), ενώ στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται και επιχειρήσεις της “Big Oil and Gas” (Shell, Exxon Mobil), αλλά και δύο μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις (Bayer AG, Volkswagen). Αναμένεται πως μετά την ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τα ενεργειακά λόμπι, ιδιωτικά και κρατικά, θα αυξήσουν κατά πολύ τα επόμενα χρόνια τις δαπάνες τους σε θέματα λόμπινγκ.
Ανάλογα με την εξειδίκευση και την εμπειρία τους τα λόμπι των Βρυξελλών συγκροτούν, σύμφωνα με το European Public Affairs Directory, τέσσερις ειδικές κατηγορίες : “Law firms”, “political consultancies”, “public relations consultancies” και “economic and management consultancies”. Στη σύνθεση των λόμπι περιλαμβάνονται όλων των ειδών οι ενώσεις (οικονομικές, συνδικαλιστικές, επιχειρηματικές, οικολογικές κλπ).
Περίπου το 70% από αυτές έχουν καθαρά οικονομικούς προσανατολισμούς, το 20% αποτελείται από διάφορες ΜΚΟ (Greenpeace, Transparency International κ.α.) και μόνο το 10% αφορά ενώσεις, όπως καταναλωτές, συνδικάτα, αγρότες, κλπ.
