Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

🎯 Μετά τη Θεοδώρα Μπακογιάννη ο ένας και μοναδικός, αυτός ο απόλυτος «γκουρού» που έχει δικαίωμα να ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο και να καθορίζει τη στάση μας στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ο Χρ. Ροζάκης.

Αυτά να τα μάθετε καλά, γιατί όποιος έχει διαφορετική επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση με βάση το διεθνές δίκαιο και την UNCLOS III είναι:

1. Υπερπατριώτης

2. Λαϊκιστής

3. Εθνικιστής (Σωβινιστής ήθελε μάλλον να πει αλλά δε γνώριζε την έννοια της λέξης).

Διαβάστε το τελευταίο άρθρο του 8.11.2024 | Πηγή: Dnews

Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

«Είναι ο βασικός λόγος που ως τώρα δεν έχει κατορθωθεί η επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία»

Έξω από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις μας, τα 6 ν.μ. αποτελούν μια ρεαλιστική αντιμετώπιση, εάν ειλικρινά επιθυμούμε την επίλυση της θαλάσσιας διαφοράς με την Τουρκία με ειρηνικό τρόπο», τονίζει με συνέντευξή του στο Dnews ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών λίγο πριν την συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν.

Ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (επί πρωθυπουργίας Σημίτη) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκφράζει σταθερά και με θάρρος τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική, για τις οποίες επικρίνεται σταθερά και με εμπάθεια από εθνικιστικούς και λαϊκιστικούς κύκλους.

Στη συνέντευξη του στο Dnews εξηγεί γιατί δεν αναμένει πρόοδο στα ελληνοτουρκικά παρά την επικείμενη συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν και την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα στις αρχές του 2025: Οι «υπερφίαλες ελληνικές διεκδικήσεις», η επιρροή των υπερπατριωτών, η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις «πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων με την Τουρκία» δημιουργούν, κατά την εκτίμησή του, συνθήκες παράτασης της απραξίας και της ακινησίας.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΖΑΚΗΣ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Οι Ελληνοτουρκικές Σχέσεις και το Κυπριακό

Χρήστος Ροζάκης

Ηαποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις που ήταν ήρεμες τα τελευταία χρόνια κινδύνευσαν τις τελευταίες μέρες μέσα από το επεισόδιο ανάμεσα στα Κύθηρα και στην Κάσο στα διεθνή ύδατα που βρίσκονται εκεί. Αιτία του επεισοδίου ήταν η έρευνα για την πόντιση καλωδίου από το Ιταλικό πλοίο Levoli Relume, που έχει αναλάβει το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου. Αυτό είχε, ως συνέπεια, τη συγκέντρωση πέντε πολεμικών πλοίων του Τουρκικού ναυτικού, τα οποία παρακολουθούσαν τις εργασίες του Ιταλικού πλοίου και την αποστολή δυο Ελληνικών πολεμικών σε απάντηση για την Τουρκική αυτήν πρόκληση. Σημειωτέον ότι το Ιταλικό πλοίο είχε ενημερωθεί από την Τουρκία ότι βρίσκεται εντός Τουρκικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο, το οποίο, όμως , δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα, και μάλιστα επικαλύπτεται από την Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία στα θαλάσσια αυτά σημεία.

Η νομική πραγματικότητα έχει ως εξής: Το Δίκαιο της Θάλασσας θεωρεί ότι η τοποθέτηση υποθαλάσσιων καλωδίων ή αγωγών αποτελεί μια από τις προστατευόμενες ελευθερίες των θαλασσών, όπως και η σχετική έρευνα για την τοποθέτηση τους. Αυτές οι ελευθερίες εξασφαλίζονται και στην περίπτωση των υδάτων της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπου η ελευθερία των θαλασσών εξακολουθεί να ισχύει, με τον περιορισμό της μη παρεμπόδισης των νόμιμων δραστηριοτήτων του παράκτιου κράτους σε αυτές. Ειδικότερα για την ΑΟΖ οι ελευθερίες που παραμένουν σε σχέση με τη γενικότερη δικαιοδοσία που έχει το παράκτιο κράτος σε αυτήν περιλαμβάνει εκτός από την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την ελευθερία τοποθέτησης υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών, που όπως προείπαμε δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την άσκηση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους σε αυτήν.

Το επεισόδιο έληξε με την αποχώρηση του Ιταλικού πλοίου, το οποίο ολοκλήρωσε πρόωρα το έργο του και μετά από έντονες παρασκηνιακές ανταλλαγές ανάμεσα στους Υπουργούς των Εξωτερικών των δυο κρατών . Η αποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

Ο "Βάλτος" και τα μυστικά του...

Του Θανάση Κ. 

 

Τα πιο "ήρεμα νερά" τα βρίσκει κανείς σε ένα... βάλτο!

Μαζί με πάσης φύσεως επιβλαβή έντομα, επικίνδυνα ερπετά, αρρώστιες και θανατερές παγίδες...

Ο βάλτος έχει πολύ "ήρεμα νερά"! Πράγματι...

Αλλά όποιος βρίσκεται μέσα στο βάλτο, βουλιάζει και πνίγεται.

Κι όποιος ζει κοντά σε βάλτο αρρωσταίνει σοβαρά...

Μη μπερδεύουμε λοιπόν, τα "ήρεμα νερά" με το βάλτο... 

Μέσα σε αυτό που ονομάστηκε τελευταία "ήρεμα νερά" - που θυμίζουν μάλλον βαλτόνερα - βουλιάζει η εθνική στρατηγική της Ελλάδας...

Κι έτσι σήμερα εισπράττουμε μιαν αίσθηση συνολικής αποδυνάμωσης του ειδικού βάρους της χώρας μας στον διεθνή περίγυρο:

-- Απέναντι σε μιαν αναθεωρητική Τουρκία που μας επιβάλλει συνεχώς τετελεσμένα κι ύστερα ζητάει να σεβόμαστε τις... "ευαισθησίες" της, δηλαδή τις προκλήσεις της που συνεχίζονται...

-- Απέναντι σε μια προκλητική Αλβανία, που φυλακίζει τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χιμάρας κι ύστερα ο Πρωθυπουργός της έρχεται απρόσκλητος και προκαλεί την Ελλάδα μέσα στην Αθήνα. 

-- Απέναντι στα Σκόπια, των οποίων η νέα Πρόεδρος προκαλεί ανοιχτά την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή της ορκωμοσίας της. 

Η Ελλάδα δέχεται αλλεπάλληλες προκλήσεις από γειτονικές χώρες - εκ των οποίων η μια είναι πράγματι ισχυρή, η δεύτερη εντελώς ανίσχυρη και η τρίτη  παντελώς... "αμελητέα"! Κι όμως, η Ελλάδα ΔΕΝ αντιδρά στο παραμικρό, 

Σαν να έχει λοβοτομηθεί!

 

Η εικόνα που δίνουμε προς τα έξω, ΔΕΝ είναι μιας χώρας σίγουρης για τον εαυτό της και "ψύχραιμης" απέναντι στις προκλήσεις. Είναι εικόνα αμηχανίας, παθητικότητας, αδυναμίας...

Πράγμα που δεν ενισχύει την θέση μας στον κόσμο. Ούτε απέναντι στους συμμάχους μας, ούτε απέναντι στους αντιπάλους μας.

Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι απλώς καταγράφουν την αδυναμία μας. Και βγάζουν τα συμπεράσματά τους...

Διπλή «μαχαιριά» γιά Λιβύη-νησιά Αἰγαίου ἀπό τόν μυστικοσύμβουλο κύριο Ροζάκη!

Εφημερίς Εστία Οκτ 11, 2022

Ἀμφισβητεῖ τό ἑλληνικό ἐπιχείρημα περί προληπτικῆς ἀμύνης μέ βάση τόν καταστατικό χάρτη τοῦ ΟΗΕ γιά τήν στρατιωτικοποίηση τῶν νησιῶν καί θεωρεῖ… ἔγκυρο τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο περί ΑΟΖ – Υἱοθετεῖ τόν πυρῆνα τῶν θέσεων τῆς τουρκικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ εἶναι συνήθως αὐταπόδεικτη. Ἀκόμη καί ὅταν ἔχουμε νά κάνουμε μέ νομοθεσίες ἤ μέ διεθνεῖς συμφωνίες καί καταστάσεις. Πεπλεγμένοι συλλογισμοί ἐπάνω σέ ζητήματα πού κατά τήν κοινή λογική εἶναι ξεκάθαρα, μᾶς ἐμβάλλουν σέ ὑποψίες.

Ο κ. Χρήστος Ροζάκης περί αναθεωρητισμού του κ. Ερντογάν

Οι τελευταίοι μήνες είναι πλήρεις από ενέργειες του κ. Ερντογάν τόσο στο ευρύτερο διεθνές πεδίο, όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Χρήστος Ροζάκης

Οι τελευταίοι μήνες είναι πλήρεις από ενέργειες του κ. Ερντογάν τόσο στο ευρύτερο διεθνές πεδίο, όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στο διεθνές πεδίο πρέπει να επισημάνουμε την απροθυμία του επιβολής μέτρων κατά της Ρωσίας, που θα ευθυγράμμιζε την Τουρκία με ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, ο οποίος έχει εναντιωθεί κατά της ανατολικής αυτής δύναμης, για την εισβολή της στην Ουκρανία. Επίσης την άρνηση της Αγκυρας να επιστρέψει ή τελοσπάντων να εξουδετερώσει τις επιπτώσεις από τους S-400, και, πολύ πρόσφατα, την απειλή βέτο για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

Πώς να δικαιολογήσουµε αυτές τις ενέργειες, που στέφονται ευθέως κατά της Δύσης, και κλείνουν το μάτι στη Ρωσία του κ. Πούτιν; Για τον κ. Ερντογάν, αυτές οι κινήσεις είναι απόδειξη μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, που αψηφά τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η θεσμική ένταξη στο ΝΑΤΟ και η συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση, και που στρέφεται προς την ασιατική πλευρά, σε συνασπισμό με τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Ετσι, η Τουρκία πατάει με το ένα πόδι στη Δύση, η οποία δεν δείχνει διατεθειμένη να την εκδιώξει από τους κόλπους της, παρά τις συνεχείς παρασπονδίες της, στη λογική ότι είναι ένας πολύτιμος στρατηγικός σύμμαχος, σε μια ευαίσθητη περιοχή, γεμάτη από απρόβλεπτους κινδύνους και σε μια ρευστή γεωπολιτική κατάσταση. Αυτή η εύλογη προσήλωση της Δύσης στην αξία της Τουρκίας επιτρέπει στην τελευταία να παίζει το παιχνίδι των εξισορροπήσεων, και να φτάνει στο σημείο να λειτουργεί ως διαμεσολαβητικός παράγοντας ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, με τις ανοχές της Δύσης. Ως εκ τούτου, όσο η Τουρκία δεν απομακρύνεται από τους δυτικούς θεσμούς, οι τελευταίοι θα ανέχονται τις ιδιοτυπίες της, στο όνομα της στρατηγικής θέσης της και του χωρικού και πληθυσμιακού συντελεστή της.

Μια απάντηση στον Ροζάκη – Η μυθοποίηση των διερευνητικών επαφών

Καρακωστάνογλου Βενιαμίν

16 Ιανουαρίου 2021

2557

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ροζάκης,  σε πρόσφατο άρθρο του, οι διερευνητικές συνομιλίες ήταν εξ αρχής προσχηματικές, προκειμένου να παρακάμψουν τη μία και μοναδική διαφορά του "παπανδρεϊκού όρου", δηλαδή αυτήν της υφαλοκρηπίδας. Στόχευαν, λοιπόν, στο να συζητηθούν όλα τα ζητήματα που κατά καιρούς είχε προβάλει η Τουρκία (γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση, αιγιαλίτιδα ζώνη, εθνικός εναέριος χώρος), δηλαδή θέματα, που δεν αναγνώριζε ως νόμιμες διαφορές η Ελλάδα.

Τα ζητήματα αυτά αποτελούσαν μονομερείς διεκδικήσεις-απαιτήσεις της Τουρκίας, καθώς επρόκειτο για άμεση και ευθεία αμφισβήτηση κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας (γκρίζες ζώνες) και της κυριαρχίας της (12 ν.μ., αιγιαλίτιδα ζώνη). Η Τουρκία, επίσης, αμφισβητεί και τη διεθνή δικαιοδοσία που έχει χορηγηθεί από Διεθνείς Οργανισμούς (FIR, περιοχή έρευνας και διάσωσης, τα οποία όμως  δεν αναφέρει ο κ. Ροζάκης).  Άλλωστε  από  την  υποχρεωτική αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (που αποδέχθηκε το 1994 η Ελλάδα), έχουν εξαιρεθεί  τα αμυντικά μέτρα της χώρας μας στα απειλούμενα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ο κ. Ροζάκης, λοιπόν, ομολογεί ότι οι διερευνητικές συνομιλίες, από το 2002 και μετά, αφορούσαν όλα τα θέματα που ήγειρε μονομερώς και παρανόμως η Τουρκία, ενώ η πάγια θέση της Ελλάδος ήταν και παραμένει ότι είναι εκτός συζήτησης με τη γείτονα. Θέση, την οποία υιοθετεί τροποποιημένη και η κυβέρνηση Μητσοτάκη (ως τώρα τουλάχιστον), προσθέτοντας, δηλαδή, ορθά  στη μία και μόνη αποδεκτή διαφορά της υφαλοκρηπίδας, αυτήν της ΑΟΖ, που συνήθως έχουν τα ίδια εξωτερικά όρια (μέχρι τα 200 ν.μ.).

Ο κ. Ροζάκης, μάλιστα, θεωρεί τις διερευνητικές ως τη «μοναδική μέθοδο αντιμετώπισης όλων των ζητημάτων που κατά καιρούς είχε προβάλει η Τουρκία». Άρα, οι επί 14 χρόνια "συνομιλίες" θεωρούνται "αντιμετώπιση", ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για διαιώνιση των "ζητημάτων" (δηλαδή των τουρκικών διεκδικήσεων), οι οποίες:

• α) Δεν θα έπρεπε καν να συζητηθούν από την Ελλάδα.
• β) Θα αρκούσε μία συντομότατη διερεύνηση των εκατέρωθεν θέσεων (π.χ. 3-6 μηνών ), ώστε να αποδειχθεί το αγεφύρωτο των θέσεων των δύο πλευρών.
• γ) Με την επί 14 χρόνια (!) συζήτησή τους, καθυστερούσαν την καθιέρωση και θέσπισή τους από την Ελλάδα (π.χ. 12 ν.μ.) και παγίωναν την τουρκική αμφισβήτηση, τόσο στις διμερείς σχέσεις μας (ως ανοικτά προς συζήτηση θέματα) όσο και ενώπιον της διεθνούς κοινότητας, στην αντίληψη της οποίας (χωρίς γνώση, βέβαια, των λεπτομερειών και της ουσίας των υποθέσεων) παρέμενε η αίσθηση ανοικτών διαφορών, είτε λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας του Αιγαίου είτε, πάντως, χωρίς να επιρρίπτουν, σαφώς, την ευθύνη της εκκρεμότητας στην Τουρκία.

Οι διερευνητικές, η επέκταση των χωρικών υδάτων και ο Ροζάκης - slpress.gr

Οι διερευνητικές, η επέκταση των χωρικών υδάτων και ο Ροζάκης - slpress.gr: Οι διερευνητικές ξαναρχίζουν με τις δύο πλευρές να διαφωνούν για την ατζέντα. Διαπραγμάτευση για τα χωρικά ύδατα θα γίνει, εξου και η παρέμβαση Ροζάκη.

Η απόκρυψη των ελληνικών παραχωρήσεων στην Άγκυρα

Της Κύρας Αδάμ

Η κυβέρνηση έχει ενεργοποιήσει πλέον όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους, ενώ προχωρά παράλληλα και σε συγκεκριμένες πράξεις, προκειμένου να πείσει την ελληνική κοινή γνώμη ότι «είναι λάθος» όσα – ορθώς –αυτή γνωρίζει περί πλήρους υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ όλων ανεξαιρέτως των κατοικημένων ελληνικών νήσων και ακόμα περί της πλήρους εθνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στα νησιά του Αιγαίου.

Αυτό «το τιτάνιο» έργο που έχει αναλάβει εργολαβικώς η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει – εμφανή πλέον- και περιεχόμενο και στόχο και όφελος.

Το περιεχόμενο αφορά σε ηθελημένες και οικειοθελείς ελληνικές «εκπτώσεις» σε εθνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα απέναντι στην Τουρκία. 

Ο στόχος αφορά στην αποδοχή από την Άγκυρα του Τ. Ερντογάν έναρξης ενός διμερούς πολιτικού διαλόγου με πιθανή πολιτική συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες.

Το όφελος αφορά στην επιδιωκόμενη «προσωπική επιτυχία» του πρωθυπουργού, που μόνον αυτός θα καθίσει στο τραπέζι των συνομιλιών τον Ερντογάν, έστω και με «εθνικές εκπτώσεις» σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων υπέρ της Τουρκίας.

Προς τούτο, η κυβέρνηση επιχειρεί να χρησιμοποιήσει ως «εργαλεία» ορισμένα θέματα-ταμπού για την ελληνική κοινή γνώμη, που αφορούν στην εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα, όπως είναι η περίπτωση του Καστελόριζου, το οποίο η ίδια η κυβέρνηση απομάκρυνε από το Αιγαίο και το έβαλε στη Μεσόγειο κοντά στην Τουρκία εν αγνοία των Ελλήνων, «διευκολύνοντας» έτσι συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή.

Έτσι προτού στεγνώσει το μελάνι της ελληνο-ιταλικής συμφωνίας (με το πρώτο «πετσόκομμα» ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ και ελληνικής ζώνης αλιείας σε νησιά του Ιονίου, που πλασαρίστηκε και ως εθνική επιτυχία), κυβερνητικοί παράγοντες και κυρίως οι επιστημονικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης ξεκίνησαν μια καλά προετοιμασμένη εκστρατεία μέσω των ΜΜΕ, προκειμένου να λανσάρουν τον -ανύπαρκτο στο Δίκαιο της Θάλασσας -όρο περί «περιορισμένης επήρειας» νήσων σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, κουτσούρεμα εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βάρος της χώρας και υπέρ της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι οι ίδιοι επιστημονικοί- και τώρα- κυβερνητικοί σύμβουλοι ανακάλυψαν τον καινοφανή όρο και την περιρρέουσα φιλολογία του μόνον επί ημερών κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, διότι ουδέποτε στο παρελθόν είχαν ξιφουλκήσει τουλάχιστον δημοσίως περί αυτού.

Στο επίκεντρο της «περιορισμένης επήρειας» της ΥΦ/ΑΟΖ βρέθηκε στα γρήγορα το Καστελόριζο, για το οποίο όλοι τώρα συμφωνούν μεταξύ τους (;) ότι δεν έχει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ/ΥΦ, διότι «βρίσκεται πολύ κοντά στις τουρκικές ακτές και πολύ μακριά από τις ελληνικές».

Έτσι ξαφνικά και με κατάφωρη παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας από την Ελλάδα σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της υπέρ της Τουρκίας, εισήχθη το εργαλείο… της μεζούρας για τη μέτρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Πρόσφατο και κραυγαλέο παράδειγμα η συνέντευξη στην Κρήτη TV του Χρήστου Ροζάκη, καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών επί Σημίτη και προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΕΞ μέχρι… την επαύριον της συνέντευξης αυτής, αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ανανέωσε τη θητεία του.

Ο κ. Ροζάκης κούνησε αυστηρά το δάκτυλό του στην ελληνική κοινή γνώμη, υποστηρίζοντας ότι είναι «μαξιμαλιστική» η ελληνική θέση ότι όλα τα νησιά έχουν πλήρη ΑΟΖ – και έτσι «αποκλείει τη διαπραγμάτευση», είπε.

Επέμεινε ακόμα ότι η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου δε δίνει απόλυτη επήρεια ΑΟΖ σε εκδικασθείσες υποθέσεις νήσων, λαμβάνοντας υπόψη το στοιχείο της απόστασης και της θέσης του κάθε νησιού, έστω και αν δεν υπάρχει ανάλογος περιορισμός στο Δίκαιο της Θάλασσας (σ.σ. Όμως, το Διεθνές Δικαστήριο στις μέχρι τώρα αποφάσεις του εκδικάζει αν ένα νησί έχει ή δεν έχει ΑΟΖ και δεν έχει πάρει τη μεζούρα για να μετρά τις αποστάσεις).

Από τον κατευνασμό στην υποταγή – Το τηλεφώνημα και τα τεκμήρια

Πουγκιάλης Χρήστος

Για να αποδεχθεί ο Ερντογάν την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Έλληνα πρωθυπουργό προηγήθηκαν αρκετές κινήσεις "καλής θελήσεως" της ελληνικής πλευράς. Αυτό προκύπτει από διάσπαρτα στοιχεία που έχουν έλθει στο φως της δημοσιότητας. Όλα δείχνουν ότι η επικοινωνία οργανώθηκε με παρότρυνση-μεσολάβηση δυτικών χωρών. Καλό είναι λοιπόν να συσχετίσουμε τα γεγονότα, ώστε να εκτιμήσουμε τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.

Η επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν συνδυάστηκε με τις δηλώσεις του αναπληρωτού Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, ο οποίος αναγνώρισε ως λάθος την επιλογή της Ελλάδος να ποντάρει στον στρατάρχη Χάφταρ στην Λιβύη. Τη συσχέτιση επεσήμανε ο καθηγητής Γιάννης Μάζης, σε συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό ΣΚΑΙ και ακολούθως η κατά κανόνα καλά πληροφορημένη εφημερίδα "Εστία".

Μάλιστα, ο Τούρκος Πρόεδρος είχε απαιτήσει ουσιαστικά "απολογία" από τον κ. Μητσοτάκη. Όπως είναι γνωστό, επιστρέφοντας από την διάσκεψη του Βερολίνου, είχε δηλώσει: «…θέλει να βελτιώσει τις σχέσεις μαζί μου και κάλεσε τον Χάφταρ στην Ελλάδα; Τι ανοησία… Να διορθώσει αυτό το λάθος και από εκεί και πέρα μπορούμε να συναντηθούμε μαζί του».

Όμως, πέραν του κατευνασμού του Ερντογάν, πίσω από τη "μετάνοια" της Ελλάδας για τις επαφές της με τον Λίβυο στρατάρχη, κρύβονται και οι πιέσεις συμμάχων-πατρόνων της χώρας μας, επειδή δεν τους αρέσει η σχέση του Χάφταρ με τη Ρωσία. Αυτό φάνηκε μια εβδομάδα πριν το τηλεφώνημα, όταν ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου του ΝΑΤΟ Παναγιώτης Θεοδωρακίδης είχε αποκαλύψει: «Τηλεφωνεί ο Χάφταρ και το επιτελείο του και δεν σηκώνουν τηλέφωνο»! Όμως αυτή η σκαιά συμπεριφορά της Ελλάδος αποτελεί όνειδος για την υπόληψη και την αξιοπιστία της χώρας μας.

Μηνύματα "καλής θελήσεως"

Επιπλέον, λευκή σημαία στην τουρκική πολιορκία είχε σηκώσει και ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, την παραμονή της τηλεφωνικής επικοινωνίας, διοχετεύοντας το εξής μέρος συνέντευξής του, που ήταν εν αναμονή μετάδοσης: «Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού…».

Απάντηση στον Ροζάκη σημείο προς σημείο – Καστελλόριζο, χωρικά ύδατα και γκρίζες ζώνες

Του Σταύρου Λυγερού από το slpress.gr

Η τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν άρκεσε για να ξαναβγούν στην πολιτική αγορά οι γνωστοί κύκλοι που υψώνουν τη σημαία “να τα βρούμε” με την Τουρκία, αποσιωπώντας το τίμημα. Η συνέντευξη Ροζάκη στον Σαχίνη πολυσυζητήθηκε, επειδή ακριβώς ήταν πιο ειλικρινής. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για τις προσωπικές απόψεις ενός έγκριτου νομικού, αλλά για τον εκφραστή μίας σχολής σκέψης, η οποία επηρέασε αποφασιστικά την ελληνική πολιτική έναντι της Τουρκίας.

Έχει δίκιο ο Ροζάκης όταν λέει ότι η διεθνής νομολογία δεν δίνει αυτομάτως σε όλα τα νησιά, ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης και μεγέθους, πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ. Σε αρκετές περιπτώσεις δόθηκε περιορισμένη επήρεια και σε ελάχιστες (π.χ. Νήσος των Φιδιών στη Μαύρη Θάλασσα) καθόλου επήρεια.

Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ότι νησιά που διατηρούν ακόμα και στοιχειώδη οικονομική δραστηριότητα δικαιούνται ΑΟΖ. Δεν αναφέρει, όμως, ρητά ότι μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο για την οριοθέτηση είναι η αρχή της μέσης γραμμής. Εάν αυτό προβλεπόταν ρητά και σαφώς δεν θα χρειαζόταν διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ούτε παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο όπου υπήρχε διαφωνία. Η οριοθέτηση θα ήταν μία τεχνική διαδικασία.

Ο Ροζάκης λέει ότι το πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι «ότι έχει πραγματικά μία συστάδα νησιών, η οποία επεκτείνεται σε όλο το Αιγαίο. Μάλιστα υπάρχει μία γραμμή η οποία πιάνει από το Σούνιο και κατεβαίνει στη Ρόδο. Για τα νησιά αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουνε πλήρη επήρεια. Για άλλα νησιά, ενδεχομένως δεν έχουνε πλήρη επήρεια. Όπως το Καστελλόριζο, λόγου χάριν». Εξηγεί γιατί –κατά την άποψή του– το Καστελλόριζο δεν έχει πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ, καταλήγοντας: «Εγώ υποστηρίζω ότι το Καστελλόριζο έχει περιορισμένη επήρεια».

Η θέση Ροζάκη για το Καστελλόριζο

Διεθνές Δίκαιο και Ελληνοτουρκικές Σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο

Ο ΡΟΖΆΚΗΣ ΓΙΑ ΚΑΣΤΕΛΌΡΙΖΟ 26.06.2020 ΚΡΉΤΗ TV

Δεν θέλω ύβρεις και κατηγορίες περί προδοσίας.

Όλοι είμαστε πατριώτες! Ο Εφιάλτης, ο Πήλιος Γούσης, ο Νενέκος, ο Τσολάκογλου ήταν όλοι πατριώτες όπως ο Ροζάκης!!! Δε συμφωνείτε, κ. Σημίτη κ. Γεώργιε Α. Παπανδρέου?

Ο κ. Ροζάκης διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών παραιτήθηκε μετά από εσωκομματικές αντιδράσεις κυρίως του Γ. Καψή και εκπροσώπησε τη χώρα σε ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κυρίως όμως υπήρξε ο πιο αγαπητός φίλος του πρωθυπουργού κ. Σημίτη. Σήμερα ο Χρήστος Ροζάκης είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του υπουργείου εξωτερικών. Τοποθετήθηκε εκεί το 2017 από τον Νίκο Κοτζιά και δεν αντικαταστάθηκε.

Στη συνέντευξη υπερασπίζεται με πάθος τα δίκαια της Τουρκίας. Το Καστελόριζο είναι μακριά!!!

Ο Ροζάκης στην εκπομπή του Σαχίνη για το Καστελόριζο.

"Δεν ανήκει στη συστάδα νησιών, δεν αποτελεί συνέχεια των ελληνικών νησιών, είναι απομακρυσμένο, είναι σε απόσταση, δεν έχει επήρεια".

Οι ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική και Κεντρικά Μεσόγειο, ο ρόλος «κλειδί» της Ελληνικής κυριαρχίας σε Αιγαίο και Κρήτη, νότια και ανατολικά, οι Τουρκικές επιδιώξεις στην ευρύτερη περιοχή, και η στρατηγική σκακιέρα με τους εμφανείς και αφανείς πρωταγωνιστές, μεγάλων αλλαγών στην περιοχή μας. 

• Το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, οι θαλάσσιες ζώνες, οι οριοθετήσεις, η επήρεια των νησιών και ο πραγματικός ρόλος υπερεθνικών οργανισμών στην Μεσόγειο. ⭕️ Οι εξελίξεις στην Λιβύη, τα διλήμματα και ο ρόλος της Αιγύπτου, η Κυπριακή Δημοκρατία και οι μεγάλοι παίκτες ισχύος.
• ⭕️ Τα δύο αποκαλυπτικά βιβλία για την Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας- Ελλάδας, του πρώην συμβούλου ασφαλείας του Τράμπ, Τζον Μπόλντον και των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη. 
• ▶️ Στο πρώτο μέρος της εκπομπής, παρεμβαίνει ένας από τους κορυφαίους πανεπιστημιακούς καθηγητές με βαθιά γνώση θεμάτων Διεθνούς Δικαίου, ο Χρήστος Ροζάκης, άλλοτε μέλος και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών- Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΕΞ Στην εκπομπή συνομιλούν και παρεμβαίνουν:

 ▶️ Ο Κωνσταντίνος Γρίβας, Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Διδάκτορας Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
▶️ Ο Δημήτρης Ξενάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με γνωστικό αντικείμενο την Διεθνή Πολιτική και την Μεσόγειο
▶️ Ο Ναύαρχος ε.α., Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ, Κοσμάς Χρηστίδης
▶️ Ο Στρατηγός ε.α., Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ, Κωνσταντίνος Γκίνης Και ακόμη: ▶️ Ο Πρέσβης ε.τ. και Διδάκτορας Ιστορίας, Περικλής Νεάρχου ▶️ Ο Μιχάλης Ιγνατίου, ανταποκριτής Ελληνικών και Κυπριακών ΜΜΕ στις ΗΠΑ Μία συζήτηση πάνω στα κρίσιμα ζητήματα των Εθνικών Θεμάτων με φόντο τις μεγάλες γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τις νέες ισορροπίες των στρατηγικών συντελεστών ισχύος σε όλο τον πλανήτη.

Περικλής Νεάρχου: Οι θέσεις Ροζάκη είναι η πολιτική Σημίτη στα ελληνοτουρκικά – Απαντήσεις 26-6-2020

Η περίπτωση του κ Χρήστου Ροζάκη και των έργων και ημερών του.

ΝΑ ΠΩΣ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Η περίπτωση του κ Χρήστου Ροζάκη και των έργων και ημερών του. Ο κολητός του Σημίτη, Ο άνθρωπος που ήθελε να κάνει την προσέγγιση με την Τουρκία με ενδοτικούς όρους. Με δήλωση του το φθινόπωρο του 2014 ζητούσε «μέτωπο λογικής κατά του εθνικισμού», είναι Ιδρυτικό μέλος του ΚΕΜΟ (κέντρου μελετών μειονοτήτων). Το κέντρο αυτό επεξεργάζεται πολιτικές υπέρ των μειονοτικών ομάδων με την καθοδήγηση του. 

Είναι συντονιστής του μοντέλου «Βαβυλωνία» για την Ελλάδα. Τις 3/1/97 έγραψε στην Ελευθεροτυπία άρθρο με τίτλο «η διεθνής προστασία των μειονοτήτων στην Ελλάδα». Σε συνέντευξη του (ΝΕΤ Γ Βέλτσο) ξεκαθάρισε: «Σαφώς έβλεπα πάντοτε τα ελληνικά πράγματα, με το βλέμμα ενός ανθρώπου, που δεν είναι Έλληνας! Αυτή η πολυπολιτισμικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα, είναι η ελπίδα μιας «δικής μας ανανέωσης», μιας δυνατότητας να χρησιμοποιήσουμε αυτό το αίμα το καινούργιο, που εισδύει μέσα στις φλέβες μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο». 

Αντιλαμβάνεστε τι είναι και τι πιστεύει αυτός ο άνθρωπος; Ο κύριος αυτός κατάργησε το υφυπουργείο Αποδήμου Ελληνισμού και το έκανε γραμματεία. Και μετά ο ΓΑΠ το υποβάθμισε κιάλλο. Αυτοτελές υπουργείο θάπρεπε να είναι, με 20 εκατομμύρια ελληνογενείς ανά τον κόσμο! 

Ο Χ Ροζάκης εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1996, όταν ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, τον διόρισε ως υφυπουργό Εξωτερικών. Σημειωτέον ότι παραιτήθηκε μετά πεντάμηνο, όταν αποκαλύφθηκε το δεύτερο επώνυμο του, ως Ροζεστάϊν. Συνδέεται με σειρά καταδικαστικών αποφάσεων για την Ελλάδα, εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), επειδή η χώρα μας αρνείται να αναγνωρίσει ψευδώνυμους “μακεδονικούς” και “τουρκικούς” συλλόγους. Αυτές ελήφθησαν με την ψήφο του κ. Χρήστου Ροζάκη, εκλεκτού του κ. Κώστα Σημίτη. Αντί να προασπίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, πρωταγωνίστησε στις καταδίκες της Ελλάδας, για θέματα μάλιστα για τα οποία και ο ίδιος διαμόρφωνε πολιτική ως υφυπουργός Εξωτερικών.

Χ. Ροζάκης για Τουρκία και ΑΟΖ: Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας – Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι

«Υπάρχουν διερευνητικές επαφές που έχουν σκοπό τη λείανση των διαφορών πριν πάμε στο Δικαστήριο. Αν επανέλθουν οι διερευνητικές όπως το 2016 , θα μπορούσε, ενδεχομένως να βρεθεί μια λύση η οποία να ικανοποιεί εμάς και τους Τούρκους . Πέρα από το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τα υπόλοιπα που βάζει η Τουρκία, ίσως να μπορούν να λυθούν βαθμιαία μέσα από τις διερευνητικές επαφές» είπε ο Χρήστος Ροζάκης, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών στην ΕΡΤ.

Για το αν αυτό προϋποθέτει και κάποιους συμβιβασμούς, ο κ. Ροζάκης απάντησε «ασφαλώς» .

«Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας. Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι. Για να πάμε στη Χάγη χρειάζεται συνυποσχετικό . Αν για κάποιους λόγους εμείς δεν συμφωνούμε επί όλων των θεμάτων δεν θα φθάσουμε στην υπογραφή, άρα δεν θα πάμε στο δικαστήριο.

Για την σκέψη που διατύπωσε ο ίδιος, να προσφύγει η Ελλάδα κατά της Λιβύης για το τουρκολυβικό σύμφωνο και αν το περιβάλλον για τη χώρα μας είναι ευνοϊκό προκειμένου να επιχειρήσει κάτι τέτοιο, ο κ. Ροζάκης είπε:

«Αν εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες στις διερευνητικές επαφές και εφόσον δεν υπάρξει αποτέλεσμα, τότε μπορούμε να πάμε στο Δικαστήριο με τη Λιβύη. Βεβαίως και έχουμε πολλές πιθανότητες να κερδίσουμε, δηλαδή να κριθεί παράνομη η συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας και παράλληλα να μας δοθεί η δυνατότητα να έχουμε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που τώρα δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε. Μιλάμε φυσικά μόνο για τα νησιά που είναι συνυφασμένα με την περιοχή».

Αν είναι ώριμα τα ελληνικά κόμματα και η ελληνική κοινωνία να δεχθούν συμβιβασμούς προκειμένου να υπάρξει λύση σε μια διαπραγμάτευση με τη Τουρκία, ο καθηγητής υπογράμμισε:

«Φοβάμαι ότι η ελληνική κοινωνία γαλουχήθηκε μέσα από αρχές και αξίες που δεν είναι απαραίτητα σωστές, δηλαδή συνυφασμένες με το Διεθνές Δίκαιο. Εκεί θα βρούμε δυσκολίες. Ορισμένες διεκδικήσεις μας είναι μαξιμαλιστικές και ως εκ τούτου δύσκολα θα μπορέσει η ελληνική ηγεσία να πείσει τον ελληνικό λαό να υποχωρήσει απ αυτές».