Για ποιό λόγο ο Θεός θέλησε να γίνει άνθρωπος; (Videos)

Gentile da Fabriano, “Η Γέννηση του Χριστού”, 1423,
αυγοτέμπερα σε ξύλο, Φλωρεντία, Galleria degli Uffiz

Ένα δευτερόλεπτο υπάρξεως με το φόρτο της Αγάπης

είναι σαφώς προτιμότερο από την ανυπαρξία

Στην TV100 το βίντεο με ολόκληρη την εκπομπή De Profundis (Εκ Βαθέων) (24 και 31-12-2021), που παρουσιάζει η δημοσιογράφος Μαρία Αναγνωστίδου, με το αφιέρωμα στη Γέννηση του Θεανθρώπου, με καλεσμένους, τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Χρυσόστομο Σταμούλη και τον ομότιμο καθηγητή Θεολογίας, Μιλτιάδη Κωνσταντίνου με θέμα:

 «Για ποιο λόγο ο Θεός θέλησε να γίνει άνθρωπος.»

• Ποιός ήταν πραγματικά ο Ιησούς Χριστός;
• Που ήταν ο Χριστός από 13 έως 30 ετών;
• Υπήρξε στα αλήθεια Εσσαίος;
• Ποια είναι η αλήθεια για τα θαύματα Του, τη διδασκαλία Του, αλλά και τη Θεϊκή Του υπόσταση;
• Πως σε μόλις τρία χρόνια ενεργούς διακονίας, ο Ιησούς άλλαξε τον κόσμο για τους επόμενους 21 αιώνες;

Για ποιό λόγο ο Θεός θέλησε να γίνει άνθρωπος; (Videos)

Gentile da Fabriano, “Η Γέννηση του Χριστού”, 1423,

αυγοτέμπερα σε ξύλο, Φλωρεντία, Galleria degli Uffiz

Ένα δευτερόλεπτο υπάρξεως με το φόρτο της Αγάπης είναι σαφώς προτιμότερο από την ανυπαρξία

Στην TV100 το βίντεο με ολόκληρη την εκπομπή De Profundis (Εκ Βαθέων) (24 και 31-12-2021), που παρουσιάζει η δημοσιογράφος Μαρία Αναγνωστίδου, με το αφιέρωμα στη Γέννηση του Θεανθρώπου, με καλεσμένους, τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Χρυσόστομο Σταμούλη και τον ομότιμο καθηγητή Θεολογίας, Μιλτιάδη Κωνσταντίνου με θέμα: «Για ποιο λόγο ο Θεός θέλησε να γίνει άνθρωπος.»

• Ποιός ήταν πραγματικά ο Ιησούς Χριστός;
• Που ήταν ο Χριστός από 13 έως 30 ετών;
• Υπήρξε στα αλήθεια Εσσαίος;
• Ποια είναι η αλήθεια για τα θαύματα Του, τη διδασκαλία Του, αλλά και τη Θεϊκή Του υπόσταση;
• Πως σε μόλις τρία χρόνια ενεργούς διακονίας, ο Ιησούς άλλαξε τον κόσμο για τους επόμενους 21 αιώνες;

Η εκπομπή χωρίζεται σε δύο μέρη, καθώς εξετάζεται τόσο η ιστορική όσο και η θεολογική διάσταση του Θεανθρώπου.

Α' μέρος, στις 24 Δεκεμβρίου 2021, φιλοξενείται ο Κοσμήτορας της
Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ Χρυσόστομος Σταμούλης, ενώ στο...


Α' μέρος Χρυσόστομος Σταμούλ

Β' μέρος - ημέρα προβολής 31 Δεκεμβρίου 2021, ο
ομότιμος καθηγητής Θεολογίας Μιλτιάδης Κωνσταντίνου.

Β' μέρος Μιλτιάδης Κωνσταντίνου


Ο Χρυσόστομος Σταμούλης γεννήθηκε το 1964 στην Άφυτο Χαλκιδικής. Σπούδασε Θεολογία στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, του Βελιγραδίου και του Ντάραμ Αγγλίας. Το 1989 αναγορεύτηκε διδάκτορας Θεολογίας του Α.Π.Θ. Σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. και διδάσκει τα μαθήματα της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας και της Φιλόκαλης Αισθητικής της Ορθοδοξίας. Έχει συγγράψει σειρά βιβλίων και άρθρων. Έκανε μουσικές σπουδές στο Μακεδονικό και στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Διευθύνει τη Χορωδία και την ορχήστρα Νέων, "Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος" Θεσσαλονίκης. Συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες, διευθυντές ορχηστρών και τραγουδιστές της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το 1998 παρουσίασε την πρώτη του δισκογραφική εργασία με τίτλο "Λιταία πύλη". Πρόσφατα ολοκλήρωσε τη μουσική για την ταινία: "Τα βήματα του αποστόλου Παύλου στην Ελλάδα" (2000) και το ντοκιμαντέρ "Καππαδοκία"¨(2002).

Ο Μιλτιάδης Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1952 στην Κοζάνη. Σπούδασε θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε ειδικές σπουδές στη Φιλολογία των αρχαίων λαών της Μεσοποταμίας και Συρίας-Παλαιστίνης στο Τύμπιγκεν της Γερμανίας. Από το 1984 διδάσκει στο τμήμα θεολογίας Α.Π.Θ. Παλαιά Διαθήκη και Βιβλική Εβραϊκή Γλώσσα. Είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας και υπεύθυνος του προγράμματος για τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα νέα ελληνικά. Μετέχει επίσης στην επιστημονική επιτροπή για τον σχεδιασμό του μεταφραστικού έργου των Ηνωμένων Βιβλικών Εταιριών σε παγκόσμιο επίπεδο.

De profundis (Εκ βαθέων), μια εκπομπή που ασχολείται με θεματικές που άπτονται της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από τα γνωστικά πεδία της τέχνης, της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της πολιτικής και της θρησκείας. Στην επιμέλεια και παρουσίαση του De profundis, η δημοσιογράφος Μαρία Αναγνωστίδου, υποδέχεται στην 90λεπτης διάρκειας εκπομπή, τον κεντρικό καλεσμένο, για να προσεγγίσουν από κοινού το εκάστοτε θέμα. Πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό, πλαισιώνονται από δημοφιλή πρόσωπα διαφόρων ειδικοτήτων που μοιράζονται προσωπικές εμπειρίες ή σκέψεις τους πάνω στο θέμα. Παραπομπές σε κείμενα στοχαστών, συγγραφέων, καλλιτεχνών, μέσα από εικόνες, βοηθούν στην πρόοδο της συζήτησης και στην τεκμηρίωση των θεμάτων που απασχολούν τους συνομιλητές. Παρασκευή 22:00, Επανάληψη Τρίτη 15:00@TV100


ΔΕΙΤΕ: De profundis (Εκ βαθέων): π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Ο Χρόνος ένας αμείλικτος εχθρός ή ένας αιώνιος φίλος μας;


1:45:41 π. Νικόλαος Λουδοβίκος Ο Χρόνος

ΠΗΓΗ:https://www.sophia-ntrekou.gr/2022/01/De-Profundis-stamoulis-konstantinou.html?m=1

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

«ΣΥΓΓΝΩΣΤΟΝ ΓΑΡ, ΟΥ ΤΙΜΩΡΗΤΟΝ, Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ». Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα σε Ανατολή και Δύση ή Στον παράδεισο σκανδαλωδώς

Χρυσόστομος Α. Σταμούλης

Είναι αλήθεια ότι στα όρια του Χριστιανισμού αρκετές φορές μεγαλύτερος λόγος γίνεται για την αμαρτία και λιγότερος για την αρετή. Έτσι, συνειδητά ή ασυνείδητα, η αναζήτηση του Χριστού μοιάζει να περνάει κατ’ ανάγκη μέσα από το δρόμο της αποφυγής της αμαρτίας. Στο κέντρο δηλαδή της ζωής βρίσκεται η αμαρτία, η οποία πρέπει να νικηθεί προκειμένου να φτάσει κάποιος στην αρετή. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πορεία στέρησης, όπου ο σκοπός δεν είναι η αναζήτηση του αγαθού, αλλά κυρίως και κατεξοχήν η αποφυγή του κακού.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι μια τέτοια τοποθέτηση δίνει στην αμαρτία διαστάσεις μεγαλύτερες απ’ ότι αυτή έχει, γεννά συμπλέγματα ενοχικότητας και φανερώνει τον κόσμο του Θεού κόσμο μανιχαϊκό, όπου παλεύουν για την επικράτηση οι δυνάμεις του καλού με τις δυνάμεις του κακού. Όλα αυτά εντός ενός πολιτισμού που αναζητά και μετά μανίας προβάλλει, κάποιες φορές μάλιστα και δημιουργεί, συμπεριφορές παραβατικότητας, θέτοντας στο περιθώριό του την ανάδειξη του καλού, το οποίο κατανοεί αποκλειστικά επετειακά. Έρχονται, άλλωστε, άπαξ του έτους  οι εορτασμοί των Χριστουγέννων και του Πάσχα, στο χωροχρόνο των οποίων ανήκει η φολκλορική  παρουσίαση της θετικής πλευράς της ζωής, η ανθρωπινότητά της. Με τον τρόπο αυτό ο πολιτισμός της παραβατικότητας, προσφέροντας δόσεις εικονικού συναισθήματος, δίκην μουσικού διαλείμματος,  αποκτά το άλλοθι του, προκειμένου να συνεχίσει την πορεία του, την ύπαρξή του ανενόχλητος και δικαιωμένος.

Και εάν όλα αυτά αποτελούν το παρόν του σύγχρονου πολιτισμού στον οποίο άλλωστε ανήκουν και εντός του οποίου φανερώνονται, άλλως αποκαλύπτονται οι Χριστιανικές Εκκλησίες του κόσμου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και από αυτόν δημιουργήθηκαν, ο δρόμος της αμαρτίας σε Ανατολή και Δύση έχει τη δική του  ιστορία.

Ένα κορίτσι με μαγιό/ μπήκε στην εκκλησία. Ένα ανέκδοτο ποίημα -αναστεναγμός υπαινικτικός- του Κυριάκου Χαραλαμπίδη και η ουσία της θεολογίας

του Χρυσόστομου Α. Σταμούλη

Τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη γνωρίζουμε οι περισσότεροι ως ιστορικό ποιητή. Έχω, όμως, την αίσθηση πως μια τέτοια σφραγίδα, εξάπαντος τιμητική, αποτελεί κάποιες φορές τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους αναγνώστες του, βρόχο που φράζει την αναπνοή και οδηγεί την ύπαρξη σε ασφυξία. Και το λέγω τούτο διότι ο Χαραλαμπίδης είναι τω όντι ποιητής ιστορικός, μα μαζί και ερωτικός. Μια πραγματικότητα που αν παραπέσει ή εάν λησμονηθεί στερεί από τον ποιητή εκείνο το λυτρωτικό ολισμό, που επιτρέπει το δραματικό ξεπέρασμα της ιστορίας, τουτέστιν τη δικαίωσή της, δια του εμβαπτισμού της, εντός του μυστηρίου της μεθιστορίας. Με άλλα λόγια την ποιητική σωτηρία της, που ως σαρκωμένη αλήθεια δεν μπορεί παρά να γεννιέται και να αναθρέφεται από την πνοή του έρωτα και την έκσταση της αγάπης∙ νυν και αεί.

Πριν λίγα χρόνια είχα την τύχη και τη χαρά να γίνω αποδέκτης δώρου απρόσμενου. Καθόμαστε στην καρδιά της Αθήνας σε μαγειρείο όταν άνοιξε τη τσάντα του και μου πρόσφερε από τα βάθη της καρδιάς του, με κείνο το υπαινικτικό του χαμόγελο, τρία ανέκδοτα ποιήματα. Αν είσαι αντιλόπη (για τον αββά που πιάστηκε στην παγίδα των ζώων), Αποκαθήλωση και βεβαίως το Ένα κορίτσι με μαγιό. Μάλιστα μας διάβασε τα ποιήματα -στην παρέα ήταν και ο Ρήσος μαζί με τον Γιώργο Καλογήρου- και κάναμε μια πρώτη συζήτηση, την οποία διεκδίκησε σχεδόν ολοκληρωτικά το Ένα κορίτσι με μαγιό. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη συζήτηση με τον ποιητή. Έχω την τιμή και την χαρά εδώ και κάποια χρόνια να με τιμά με την φιλία του και ως εκ τούτου με κείνο το απροϋπόθετο μοίρασμα που γεννά οικειότητα και αγάπη.

Θα έλεγα, δίχως δεύτερη κουβέντα, πως το συγκεκριμένο ποίημα, γραμμένο το Δεκέμβρη του 2006, δημιουργεί στην πρώτη ανάγνωσή του ένα δυνατό σοκ. Ίσως και να φέρνει στο μυαλό εικόνες και σκέψεις που συνδέονται με μια κάποια βέβηλη πραγματικότητα ξεκομμένη από οποιαδήποτε εκκλησιαστική εμπειρία των πραγμάτων, πέρα και έξω από τη σφαίρα του ιερού.

Ένα κορίτσι με μαγιό

μπήκε στην εκκλησία

πλην όμως δεν διέκοψε

την ιεράν θυσίαν.

«Οταν μέλη της Εκκλησίας ταυτίζονται με τη Χρυσή Αυγή, πρόκειται για πραξικόπημα απέναντι στο Ευαγγέλιο»

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Καθώς δυναμώνουν οι ξενοφοβικές, ομοφοβικές και μισαλλόδοξες φωνές ορισμένων ιεραρχών που δεν κρύβουν τη σύμπλευσή τους με την πιο ρατσιστική και βίαιη Ακροδεξιά, ο καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Χρυσόστομος Σταμούλης, υπενθυμίζει ότι ο Χριστός υπήρξε πρόσφυγας, επισημαίνει ότι η ορθόδοξη παράδοση διδάσκει όχι απλώς την ανεκτικότητα αλλά την ουσιαστική συνάντηση με το διαφορετικό και υπογραμμίζει ότι η ταύτιση μελών της Εκκλησίας με τη ναζιστική οργάνωση και με ακραίες φονταμενταλιστικές ομάδες συνιστά πραξικόπημα απέναντι στο Ευαγγέλιο.

● Εκφράζονται συχνά στον χώρο της Εκκλησίας απόψεις ξενοφοβικές, μισαλλόδοξες, εμποτισμένες με μίσος απέναντι σε οτιδήποτε διαφέρει από το κυρίαρχο κοινωνικό πρότυπο. Είναι σύμφωνες αυτές οι απόψεις με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία;

Ο ξένος στην ορθόδοξη παράδοση είναι μια κυρίαρχη οντολογική πραγματικότητα, γιατί ο ίδιος ο Xριστός είναι ιστορικά και θεολογικά ξένος.

Δεν γίνεται δεκτός από τα πολιτικά και τα θρησκευτικά συστήματα της εποχής του, διώκεται και ουσιαστικά εξορίζεται, όπως το αναπαριστά η Φυγή στην Αίγυπτο, που απεικονίζεται στις ορθόδοξες εκκλησίες.

Ο Χριστός είναι ένας φυγάς, ένας πρόσφυγας, ο οποίος ανοίγει στην ορθόδοξη θεολογία τον δρόμο της αποδοχής της ετερότητας.

Οχι απλά της ανοχής, έννοια την οποία συναντάμε στον χώρο της ευρωπαϊκής πολιτικής και η οποία εμπεριέχει την ανισότητα, καθώς αυτός που ανέχεται βρίσκεται σε θέση ισχύος έναντι του άλλου.

Η ορθόδοξη θεολογία προτείνει τη διαδικασία της πρόσληψης, όπως στο θαυμάσιο δοξαστικό του Μεγάλου Σαββάτου, όπου ο Ιωσήφ καθικετεύει να του δώσουν το σώμα του Ιησού και λέει «Δος μοι τούτον τον ξένον».

«Χρυσόστομος Σταμούλης»-ΒΙΝΤΕΟ

Οφείλει ο λόγος της Εκκλησίας να είναι πολιτικός;

Αποδέχεται η Εκκλησία τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα;

Ποια η στάση της Εκκλησίας απέναντι στους ξένους και τους μετανάστες;

Είναι αναγκαίο το μάθημα των Θρησκευτικών στη σύγχρονη εκπαίδευση;

Στα ερωτήματα αυτά, μεταξύ άλλων, απαντάει ο καθηγητής Θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Χρυσόστομος Σταμούλης.

Παρουσίαση: Βίκυ Φλέσσα