ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ
Λίγη περισσότερη σιωπή
μπορεί να σκοτώσει το ίδιο αλάνθαστα,
όπως και μια λέξη.
(Τάσος Λειβαδίτης)
Οκαιρός της ανευθυνότητας τελείωσε! Όποιος δεν τό έχει καταλάβει, ας τόν συνεφέρουν τα φέρετρα! Όποιος αρνείται να δει και αυτά, είναι ώρα για το χαστούκι που τού αρμόζει!
Σε αυτόν τον τόπο, ανέκαθεν, τα λόγια ήταν δωρεάν. Το ρεσιτάλ ανευθυνότητας έδινε παράσταση. Από ποιους; Από δοκησίσοφους, από όσους ξέρουν να γοητεύουν με τα λόγια. Οπότε και οι κληρικοί από αυτόν τον ίδιο λαό βγήκαμε, από μια κοινωνία που πάντοτε αναδείκνυε φαφλατάδες πολιτικούς σε αφθονία. Γιατί να διαφέρουμε;
Όταν προ ετών ένας πνευματικός στην Αθήνα έπεισε έναν εξομολογούμενο με ψύχωση να διακόψει τα φάρμακά του, εκείνος υποτροπίασε και τόν έκανε ‘μαύρο στο ξύλο’. Το σκεπτικό της προτροπής ήταν φυσικά ‘πνευματικό’ –ο Θεός ας μάς ελεήσει για την βεβήλωση των λέξεων… Γιατί να εμπιστεύεσαι επιστήμονες που δεν πιστεύουν στην ψυχή, ότι τα μέσα της Εκκλησίας είναι αρκετά, και όλα τα γνωστά «της ανοίας ρητά». Θέματα λυμένα από πολλών ετών, δουλεμένα και εξηγημένα θεολογικά ως προς τις ορολογίες (ψυχή-ψυχισμός)– αλλά είναι πολύ να απαιτείς γνώση τους από ανθρώπους που δεν ανοίγουν βιβλίο, ή που διαβάζουν επιλεκτικά όσα συμφωνούν ή όσα εκλαμβάνουν ότι συμφωνούν μαζί τους. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα με μία φράση τους να ακυρώνουν ώρες μόχθου του ψυχίατρου, ο οποίος δεινοπαθεί να πείσει τον ασθενή να λάβει την αγωγή του ή να κάνει την ψυχοθεραπεία η οποία ενδείκνυται.
Στην εν λόγω περίπτωση ο πνευματικός πλήρωσε και ο ίδιος (πλην του άτυχου ασθενούς) τις συνέπειες του φανατισμού του. Δυστυχώς δεν είναι αυτός ο κανόνας, όμως. Όσοι αποκόπτουν παντρεμένα ζευγάρια από την τροφή της Θείας Κοινωνίας αν δεν συνεχίζουν να τεκνοποιούν επ’ αόριστον, «θύουν και απολλύουν» τις ψυχές χωρίς καμία συνέπεια. Όσοι επιθέτουν «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα» στους ώμους των ανθρώπων, αφήνονται ανενόχλητοι να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
‘Τζάμπα μαγκιά’ όμως. Όσοι επιβάλλουν τεκνογονία εκεί που συντρέχουν λόγοι υγείας για την αποφυγή της, ή παρέχουν με αυτοπεποίθηση συμβουλές καταστροφικές για την ανατροφή ή την κοινωνικότητα ενός παιδιού, δεν θα είναι παρόντες όταν αργότερα οι άνθρωποι θα υφίστανται καθημερινά τις οδύνες τις οποίες επέφερε η υπακοή τους. Όταν η μητέρα πεθαίνει στη γέννα, ή το παιδί στρεβλώνεται ψυχικά, ή έρχεται παιδί με σταυρό λόγω σοβαρής αρρώστιας ή αναπηρίας, αυτοί είτε απουσιάζουν κυριολεκτικά, είτε ψελλίζουν δικαιολογίες ότι δεν μπορούσαν να φαντασθούν κτλ, είτε επιστρέφουν την κατηγορία στους ταλαίπωρους διαμαρτυρόμενους: «δεν είχατε αρκετή πίστη, δεν… δεν…»!
Σε άλλες χώρες και κουλτούρες τέτοιες συμπεριφορές θα έσυραν τους κληρικούς αυτούς στα δικαστήρια. Όμως, η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε εν γένει τις συνέπειες των πράξεών μας στην Ελλάδα, καθώς και ο ανέκαθεν σεβασμός των Ορθοδόξων προς το ράσο, έχουν ως αποτέλεσμα να διαφεύγουν πλήρως ανενόχλητοι. Όχι μόνο στην κοσμική δικαιοσύνη δεν ενάγονται, αλλά ούτε και στα αρμόδια εκκλησιαστικά όργανα δεν αναφέρονται.
Πλήρης σιγή, πλήρης αμνηστία! Όσο περισσότεροι είναι οι εξομολογούμενοι σε αυτούς, τόσο πιο πολύ τούς υπολογίζουν οι μητροπολίτες! Έρμαια του φόβου πλέον, παρέδωσαν τους απλούς πιστούς σε χέρια ολετήρων. Κανείς τους δεν καλείται από τον επίσκοπό του να τού γίνουν συστάσεις, από κανένα δεν αφαιρείται η ιδιότητα του πνευματικού. Οτιδήποτε και αν ειπωθεί, και το πιο εξωφρενικό. Υπάρχουν ακόμη πνευματικοί που βεβαιώνουν όποιον προτίθεται να φύγει από αυτούς ότι θα κολαστεί (!), που προτρέπουν ομοφυλόφιλους νέους να παντρευτούν με την αυταπάτη ότι έτσι θα ξεπεράσουν το πρόβλημα (!), που επιβάλλουν στα έγγαμα ζευγάρια να συνέρχονται στο σκοτάδι και ενδεδυμένοι! Δεν αποτελούν εξωτικές φιγούρες, ζουν ανάμεσά μας.
• Ι.Μ.Δημητριάδος-Τριήμε... 
